Πέντε συμφωνικά βουκολικά ποιήματα θα μπορούσαμε δικαιολογημένα να χαρακτηρίσουμε τα διηγήματα που περιέχονται στη συλλογή «Γλυκοχάραμα», για την δραματική και πολλές φορές απροσδόκητη πλοκή τους, για τη δεξιοτεχνική τους συγκρότηση και για την συναισθηματική τους πολυφωνία. Μεταπλάθοντας γνήσια λαϊκά μοτίβα με μια καινούργια δύναμη και χρησιμοποιώντας εκφραστικούς ιδιωματικούς διάλογους με μια έντονη λυρική μυστικότητα, ο Μενέλαος Λουντέμης ζωντανεύει με ειλικρίνεια πρωτόγονες ποιμενικές ψυχές του βουνού και το λόγου, με ένα πρωτότυπο εσωτερικό ρυθμό που θυμίζει δημοτικό τραγούδι.
Menelaos Lountemis (Greek: Μενέλαος Λουντέμης) was the pen name one of the most important essayists in the Greek interwar period and post-World War II era. His pen name was inspired by his later homeland's river Loudias.
Παρ' όλη τη δημώδη γλώσσα που χρησιμοποιείται σε όλο το βιβλίο (και ίσως κουράσει κάποιους), η ιστορίες που αφηγείται ο Λουντέμης κυλούνε σα γάργαρο νερό πηγής (επηρεάστηκα από το κλίμα του βιβλίου...). Ειδικής μνείας χρήζει το τελευταίο διήγημα, "ο αχαΐρευτος" όπου, μέσα από τη γλυκόπικρη ατμόσφαιρα, αναβλύζει το ιδιαίτερο χιούμορ του συγγραφέα.