Ο κύριός μου Αλκιβιάδης

by Angelos S. Vlachos, Angelos S. Vlachos

Σιλύκος τ' όνομά μου. Ο πατέρας μου Υφίων και η μητέρα μου Υπερείνα. Άλλοτε δημότης Κνίδου. Επομένως ολόκληρο τ' όνομά μου: Σιλύκος ο Υφίωνος, Κνίδιος. Ίσως υπερβολικό ν' αυτοπαρουσιάζομαι έτσι, εγώ, ο ανάπηρος απελεύθερος, που πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου στο σπίτι του Περικλή του Ξανθίππου κάνοντας τα πιο παράξενα θελήματα και τρέχοντας οληνώρα για να ικανοποιήσω τις κακογνωμιές του κυρίου μου Αλκιβιάδη. Αλλά, στο κάτω κάτω, δεν υπηρετούσα κανέναν τυχαίο και η θέση μου δεν ήταν κακή. (. . .)

Genres: Historical Fiction, Fiction, Literature, Novels, Historical, Classics

439 pages, Hardcover

First published January 1, 1953

About the author

Greek: Άγγελος Σ. Βλάχος (variants: Ange S. Vlachos, Angelos Staurou Vlachos, Aggelos Vlachos)

Reviews

[Crazytourists_books · Rating 4 out of 5]

Το πρώτο βιβλίο που δανείστηκα από τη δημοτική βιβλιοθήκη όταν έβγαλα πρώτη φορά μόνη μου κάρτα δανεισμού γυρω στο 1994

[Vassilis MJ · Rating 4 out of 5]

Αν ο Οδυσσέας του Joyce είναι το ποιο διάσημο βιβλίο που κανείς δεν έχει διαβάσει, ο Πελοποννησιακός Πόλεμος είναι ένα ιστορικό γεγονός για το οποίο όλοι νεύουν με εμβρίθεια όταν το φέρνει η συζήτηση, αλλά ελάχιστοι μπορούν να αναφέρουν έστω και μία μάχη.

Μέσα από τα μάτια ενός απελεύθερου ο οποίος έφτασε στην αυλή του Περικλή και στη συνέχεια συνδέεται στενά με τον Αλκιβιάδη, ο μελετητής του Θουκυδίδη Α. Βλάχος αποτυπώνει όχι μόνο το πολεμικό θέατρο επιχειρήσεων, αλλά και την Αθηναϊκή καθημερινότητα στον κολοφώνα της δόξας της, τη δημοκρατία, τους σοφιστές και τους φιλοσόφους, τη συβαριτική ζωή απέναντι στη σπαρτιατική κουλτούρα, τις συμμαχίες και τις λυκοφιλίες, την ευμετάβλητη πολιτική κατάσταση, την ισορροπία του τρόμου και πολλά ακόμη.

Όλα αυτά, περιδινούμενα γύρω από τον εμβληματικό, χαρισματικό, αμφιλεγόμενο και τόσο ξεχωριστό πρόσωπο. Ένα μυθιστόρημα μαθητείας με την εξέλιξη του Αλκιβιάδη στα ανώτατα κλιμάκια της ιεραρχίας, την πτώση του, την παλινόρθωσή του και το τραγικό και πικρό τέλος. Αρχικά πίστεψα ότι ο παντογνώστης αφηγητής με τη μηδενική εστίαση κάνει το έργο προβλέψιμο, όμως έσφαλα, καθώς το ζητούμενο δεν είναι η ανατροπή αλλά η απολαυστική απόδοση μιας πολυμελετημένης πτυχής της ιστορίας. Έσφαλα και όταν πίστεψα ότι η γλώσσα θα έχει (εσκεμμένα) αρχαΐζουσα υφή, για να δώσει μια ψευδαίσθηση αρχαιοπρέπειας. Και όμως, η ρέουσα και στρωτή δημοτική λειτουργεί εξαιρετικά. Το ιστορικό σχόλιο είναι τόσο καμουφλαρισμένο, σχεδόν ανύπαρκτο, αλλά αναφύεται μέσα από την ίδια τη πλοκή. Το βιβλίο αποτελεί σε μεγάλο βαθμό μία διεισδυτική ματιά στα υπέρ και τα κατά της αθηναϊκής δημοκρατίας.

Δεν ξέρω σε ποιους απευθύνεται ένα τέτοιο βιβλίο σήμερα (μόλις επανεκδόθηκε παραδόξως). Δεν τραβά τα βλέμματα και δεν έχει αναγνωριστεί ως κλασικό. Όποιος όμως δεν αποθαρρύνεται από το θέμα και δεν βρίσκεται σε mood «άσε μας βρε αδερφέ, ούτε στο σχολείο δεν τα διαβάζαμε αυτά», δε θα ξεσκονίσει απλώς τις γνώσεις του. Θα νιώσει ότι περιδιαβαίνει στα αρχαία μονοπάτια, ότι συμμετέχει διά βοής στην Εκκλησία του Δήμου, θα επευφημήσει και θα καταραστεί τον Αλκιβιάδη, κοινώς θα απολαύσει την Ιστορία, με τρόπο που μόνο ο λογοτεχνικός μανδύας μπορεί να πετύχει. Ένα κρυφό διαμαντάκι για απενοχοποιημένους αναγνώστες.

[Eirini Proikaki · Rating 4 out of 5]

"Ο κύριός μου Αλκιβιάδης" του Άγγελου Βλάχου είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα για μια λίγο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της αρχαίας Αθήνας.
Μέσα από την αφήγηση του Σιλύκου, του απελευθερου πιστού υπηρέτη του Αλκιβιάδη παρακολουθούμε τη ζωή στην Αθήνα του Περικλή και της περιόδου του Πελοποννησιακού πολέμου και τα κατορθώματα του κυρίου του από τη γέννηση μέχρι και το θάνατο του.
Από την Αθήνα στη Σικελία,από τη Σικελία στην Σπάρτη, από τη Σπάρτη στην Ιωνία, ξανά στην Αθήνα και μέχρι το τέλος του καπου στη Φρυγία, το ταξίδι είναι μεγάλο και συναρπαστικό.
Ένα βιβλίο ευκολοδιαβαστο που σε κάνει να ξεσκονισεις όσα έμαθες στο σχολείο και να νιώσεις ότι περπατάς στους δρόμους της αρχαίας Αθήνας μαζί με τον Σωκράτη. Δεν έχει διδακτικό ύφος και δεν γίνεται βαρετό. Μου άρεσε πολύ.

[Όλγα · Rating 5 out of 5]

Παρουσιάζει όμορφα στη μαγευτική προσωπικότητα του Αλκιβιάδη, που είναι στην πραγματικότητα ο βασικός ήρωας του βιβλίου, όπως σίγουρα θα φανταζόταν κανείς. Από τις πρώτες σελίδες που μπαίνει ο Αλκιβιάδης τον λάτρεψα όσο λίγους λογοτεχνικούς ήρωες. Με πήρε μαζί του στην ωραιότερη εποχή που η Ελλάδα έζησε ποτέ, την εποχή του Φειδία, του Περικλή και του Σωκράτη και... πέρασα υπέροχα. Ο υπηρέτης του Αλκιβιάδη Σιλύκος, που είναι και ο αφηγητής, όντας ο μεγαλύτερος θαυμαστής του, παραβλέπει ακόμη και τα άσχημα χαρακτηριστικά του - π.χ., δικαιολογεί την περηφάνια του ως απόρροια της πέρα για πέρα αληθινής του ανωτερότητας, και νιώθει απέναντί του μια (όχι τόσο ανεξήγητη, αν σκεφτεί κανείς την μεγάλη του επιρροή στους ανθρώπους) προθυμία να τον υπηρετεί, ακόμη κι όταν δεν χρειάζεται.
Η άποψη που επικρατεί για τον Αλκιβιάδη είναι ότι ήταν μια διχασμένη προσωπικότητα, πότε ο καλύτερος πολίτης, και πότε...καθίκι. Ο Σιλύκος τον απενοχοποιεί από τα περισσότερα που τον βαραίνουν. Δεκτό κι αυτό. Αν κάποιος ψάχνει για ιστορικές αλήθειες ας ψάξει στον Θουκυδίδη, κάτι που θα κάνω κι εγώ από ενδιαφέρον.
Εν συντομία: συναρπαστικό βιβλίο, πολύ ενδιαφέροντα πρόσωπα, ένας διασκεδαστικός τρόπος να μάθεις την ιστορία μισού αιώνα περίπου.

[Κώστας · Rating 5 out of 5]

Επιτέλους! Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος με λεπτομέρειες! Τόσο ζωντανός! Μα τόσο ζωντανός!!!
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα υψηλών προδιαγραφών, στα χνάρια των Πρέσφηλντ και Μανφρέντι!

Οι τεράστιες μορφές της ιστορίας μας, της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ιστορίας, οι ογκόλιθοι που κόσμησαν την εποχή τους και μένουν αθάνατοι μέχρι τις μέρες μας, ξαναπαίρνουν σάρκα και οστά!
Εγώ δεν ήμουν αναγνώστης σε αυτό το βιβλίο. Ήμουν εκεί και μαζί τους ζούσα την κάθε στιγμή. Γνώρισα από κοντά τις θρυλικές προσωπικότητες που σήμερα ξέρουμε και σαν δρόμους της Αθήνας & της χώρας μας:
Πρωταγόρας, Αναξαγόρας, Φορμίωνας, Κίμωνας, Σωκράτης, Αλκιβιάδης, Περικλής στο χρυσό του αιώνα των Αθηνών να μεσουρανεί, να λύνει και να δένει και τόσοι μα τόσοι άλλοι μαζί στην ίδια εποχή παίξαν την δική τους ταινία που θα ζήλευαν από Φίνος Φιλμ μέχρι Χόλυγουντ!Τι καστ!!!
Μόνο επειδή με πήρε από το χέρι ο συγγραφέας Άγγελος Βλάχος μπόρεσα και περπάτησα μαζί τους στην αγορά του δήμου. Συμμετείχα στις αποφάσεις της Εκκλησίας του δήμου. Πόσο τυχερός, ήμουν θεατής στην καταπληκτική διαλογική αντιμαχία Πρωταγόρα-Σωκράτη! Στις ορτυκομαχίες του Αλκιβιάδη.
Σάλπαρα με τον Αθηναϊκό στόλο στην περιπολία του κατά των πειρατικών. Παρατηρούσα τον Φειδία να φτιάχνει τον Παρθενώνα! Ω, πόσα έκανα και πόσα έχω ακόμα να κάνω στην Αθήνα και την Σπάρτη του πέμπτου αιώνα!
Αλλά δυστυχώς θα πρέπει τώρα να διακόψω. Δεν μπορούσα να συνεχίσω και σε κάποιο σημείο αναγκάστηκα να σταματήσω. Παρά τις προσπάθειές μου δεν μπόρεσα να συγκρατήσω την πολλή δυνατή συγκίνησή μου για το...(No Spoiler). Τα δάκρυα δεν μαζεύονταν, ευτυχώς όμως το ταξίδι δεν τελείωσε εδώ.
Συνεχίζεται...(μετά την αναπόφευκτη διακοπή λόγω συγκινήσεων)
*********************************************************

Συνέχεια. Βρισκόμαστε στο δεύτερο έτος του Π.Π. (Πελοποννησιακού Πολέμου) που για την εποχή του , χωρίς υπερβολή, ήταν Π.Π. (Παγκόσμιος Πόλεμος).

Παρένθεση: Όπως αναφέρεται και στη wiki "Ο πόλεμος επηρέασε καθοριστικά τον Ελλαδικό κόσμο. Σχεδόν όλες οι Ελληνικές πόλεις πήραν μέρος σε αυτόν και οι πολεμικές συρράξεις έλαβαν χώρα σε όλον σχεδόν τον ελληνόφωνο κόσμο. Γι’ αυτό και ονομάζεται από νεώτερους ερευνητές «αρχαίος παγκόσμιος πόλεμος»".

O Σπαρτιάτης στρατηγός Αρχίδαμος βρίσκεται έξω απο τα Αθηναϊκά τείχη. Στο διάβα του έχει κάψει και καταστρέψει οικόπεδα με εξοχικά και καλλιέργειες. Ταυτόχρονα ο πανίσχυρος & αήττητος Αθηναϊκός στόλος πυρπολεί και διαλύει τα παράλια της Σπάρτης, τσακίζοντας τα χωριά της.
Στο μεταξύ μέσα στην Αθήνα...


Μη διαβάσετε απλά αυτό το βιβλίο. Αποκτήστε το, κρατήστε το, συστήστε το. Πρόκειται για την ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ! Αυτό είναι!
Πνοή ενός λαού με αρετές, χούγια και σακατιλίκια. Αυτοί είμαστε, εμείς είμαστε!

ΥΓ. Θάθελα να επιβεβαιώσω κι εγώ ότι τα όσα διδαχτήκαμε από τα σχολικά μας βιβλία σχετικά με τον Π.Π είναι ένα φτηνό υποσύνολο των όσων πραγματικά συνέβησαν και των όσων εξιστορούνται εδώ.

[B. Faye · Rating 4 out of 5]

Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που εξιστορεί με πολύ απλά λόγια τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Σίγουρα μου άνοιξε την όρεξη να ψάξω περαιτέρω πόσα από αυτά που περιγράφει για τον Αλκιβιάδη είναι αληθινά ή μυθοπλασία

[Nikoleta · Rating 5 out of 5]

Καταπληκτικό. Η ακρίβεια και η ζωντάνια με την οποία περιγράφει ο συγγραφέας τα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου -και δεν αναφέρομαι μόνο στις μάχες, μα και στην πολιτική, στα πρόσωπα, στους διαλόγους, στα συμπόσια, στον γενικότερο βίο, ακόμα και στις ενδυμασίες και φυσικά στα κουτσομπολιά για τις τρανές προσωπικότητες της εποχής- με κάνουν να αμφιβάλλω για το ότι δεν είχε χρονομηχανή και κάπως με κάποιο τρόπο, ο Βλάχος, τα έζησε από κοντά πριν τα συγγράψει.
Η αφήγηση έχει απίστευτη φρεσκάδα. Ο Σιλύκος παρόλο που έχει τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες του (φανταστικό πρόσωπο που έπλασε ο συγγραφέας), είναι εκπληκτικός αφηγητής. Μας μεταφέρει τα πάντα, χωρίς να κάνει τον αναγνώστη να βαριέται, αντιθέτως μπαίνουμε στην ιστορία με ανυπόμονο νου για την συνέχεια. Απόλαυσα τις ατάκες, τις μάχες, τα κουτσομπολιά και μπορώ να πω φρέσκαρα την μνήμη μου για την πιο δοξασμένη και πολυτάραχη εποχή, αυτήν της Αθηνάς του Περικλή.
Ο Αλκιβιάδης παρόλη την λατρεία που του είχε ο αφηγητής, παραμένει για μένα αμφιλεγόμενος ως πολιτική φιγούρα. Προσπάθησα να θυμάμαι οτι αυτό το έργο πάνω απολα είναι μυθιστόρημα με αφηγητή έναν φανταστικό χαρακτήρα του οποιου την γνώμη δεν πρέπει να παίρνω κυριολεκτικά. Πολλές φορές βρέθηκα να διαφωνώ με τον Σιλύκο, είτε για την γνώμη του για τον Νικία και την στάση του στον πόλεμο, είτε για πράξεις του Περικλή, είτε για τους λόγους που η Σπάρτη κήρυξε τον πόλεμο (μην ξεχνάμε την ιμπεριαλιστική στάση της πόλης των Αθηνών…). Αλλα όπως είπαμε είναι μυθιστόρημα και ο ήρωας δικαιούται να έχει την γνώμη του, στο κάτω κάτω δεν τον αγάπησα για την σοφία του αλλα για την ζωντάνια του και το χιούμορ του.
Ένα από τα πιο καλοδουλεμένα, με ιστορική ακρίβεια και ταυτόχρονα πολύ ευχάριστα στην ανάγνωση ιστορικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει ποτέ μου.

[blondie · Rating 4 out of 5]

Ο Σιλύκος, δούλος του Αλκιβιάδη, αποτελεί τον αφηγητή του βιβλίου.
Μέσα από την παραστατική διήγηση του παρουσιάζεται όλη η ζωή του Αλκιβιάδη, από τη στιγμή της γέννησής του ως τον θάνατό του. Μέσω της οπτικής γωνίας του δούλου παρακολουθούμε πώς έζησε ο Αλκιβιάδης, αυτή η ηγετική φυσιογνωμία της αρχαιότητας, με τόσα προτερήματα αλλά και ελαττώματα συγκεντρωμένα στο πρόσωπό του. Παράλληλα, μπορεί κανείς να κατανοήσει τόσο τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος στην αρχαία Αθήνα όσο και τις αντιθέσεις των δημοκρατικών και ολιγαρχικών που ταλάνιζαν τον δημόσιο βίο της.

[Roula T · Rating 4 out of 5]

Διαβασμένο δεύτερη φορά, την πρώτη ήμουν φοιτήτρια και πραγματικά δεν μου άφησε τίποτα από γνώσεις, εκτός από την ανάμνηση ενός πολύ καλογραμμένο βιβλίου. Τώρα το ξανάπιασα ως φιλόλογος, κάνω τα τελευταία κάνα δυο χρόνια τα αρχαία Α’ Λυκείου που αφορούν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και πολύ συχνά αναφερόμαστε στον Αλκιβιαδη. Το βιβλίο είναι μια πολύ καλογραμμένη μυθιστορηματική βιογραφία, από έναν συγγραφέα που γνωρίζει άριστα το θέμα του και κυρίως τα αρχαία κείμενα. Παρόλα αυτά δεν είναι ένα στεγνό ιστορικό ανάγνωσμα, αντιθέτως ο Αλκιβιάδης είναι ένας ολοζώντανος χαρακτήρας. Με έπεισε για τα κίνητρα του και παραλίγο να τον συμπαθήσω (παραλίγο όμως). Καθόλου τυχαία το βιβλίο διαβάστηκε πολύ για δεκαετίες και άνετα θα διαβαζόταν από έναν έφηβο του σήμερα, είναι γραμμένο σε θαυμάσια ελληνικά που δεν προδίδουν την ηλικία του, ενώ ανήκει στην αγαπημένη κατηγορία «μαθαίνω διασκεδάζοντας».

[Marinello · Rating 5 out of 5]

Χάνεσαι στην αρχαία Αθήνα. Κάθε φορά που αφήνεις το βιβλίο, μετράς αντίστροφα για να το ξαναπιάσεις και να τηλεμεταφερθείς πάλι στον κόσμο του Σιλύκου, στον κόσμο του χρυσού αιώνα του Περικλή, των πολέμων και των ύβρεων, της αθηναϊκής δόξας και της καταστροφής της.
Την ιστορία την ξέρεις, άρα spoilers δεν υπάρχουν. Είναι συναρπαστική η έρευνα που πρέπει να έκανε ο συγγραφέας για να καταλήξει στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα και είναι δεδομένο πως θα τον μελετήσω περαιτέρω. Αξίζει 100% να διαβαστεί . Δεν πρόκειται για το στερεοτυπικά "βαρετό ιστορικό" κείμενο.

[Sam Diego · Rating 4 out of 5]

Fun read about famous Athenians, such as Perikles, Alkiviades, Socrates, ...

[Kostas Kalamatianos · Rating 5 out of 5]

Καταπληκτικό ιστορικό μυθιστόρημα που διατρέχει την ζωή του Αλκιβιάδη μέσα από τα μάτια του Σιλύκου, ενός φανταστικού χαρακτήρα που έπλασε ο συγγραφέας του βιβλίου, Άγγελος Βλάχος.
Μέσα από την αφήγηση του Σιλύκου για τον Αλκιβιάδη θα συναντηθούμε με πολλές προσωπικότητες της εποχής πριν, και κατά την διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου, και θα ζήσουμε μια σειρά από ιστορικά γεγονότα.
Τι να πρωτοαναφέρει κανείς!
Περικλής, Ασπασία, Σοφοκλής, Φειδίας, Κίμων, Σωκράτης, Αναξαγόρας, Πρωταγόρας, Θουκυδίδης, Άγις, Λύσανδρος, Ξέρξης, Αρταξέρξης...
Πολιορκία Σάμου, μάχη της Ποτίδαιας, λοιμός των Αθηνών, μάχη της Πύλου και της Σφακτηρίας, Σικελική εκστρατεία, μάχη του Ευρυμέδοντα, ναυμαχία της Κυζίκου, Αιγός ποταμοί...
Ζωντανή αφήγηση που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο μέχρι το τέλος.

[Sophia Valentinos-Carol · Rating 5 out of 5]

Ιστορική μυθοπλασία εξαιρετικού επιπέδου που διαφωτίζει τα ιστορικά γεγονότα με γνώμονα και τον ανθρώπινο παράγοντα. Ο Αλκιβιάδης δεν είναι απλά ένας καιροσκόπος, συμφεροντολόγος, είναι ένας ευφυής άνθρωπος που απλά θέλει να ζήσει το όνειρό του: να δοξαστεί, όχι απλά να επιβιώσει μέσα από ένα σαθρό κατά σημεία σύστημα. Το συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβαστεί από τα παιδιά όταν κάνουν την Αρχαία Ελληνική Ιστορία, η γραφή είναι εξαιρετικά ευχάριστη για κάθε ηλικία πάντως. Οποίος το διαβάσει συγχωρεί τον μεγάλο προδότη της Αρχαίας Αθήνας...

[Nof*cking Antoinette · Rating 3 out of 5]

Το διάβασα στην πολύ προσεγμένη έκδοση της Εστίας με το Βήμα ως tribute στην παιδική μου ηλικία περισσότερο παρά λόγω λογοτεχνικού ενδιαφέροντος. Ανήκει στην κατηγορία της νεανικής λογοτεχνίας αλλά δεν νομίζω ότι έχει πια κοινό.Μάλλον ανήκει στην κατηγορία "νεανική λογοτεχνία μιας άλλης εποχής" της δικής μου εποχής. Ενδιαφέρουσα, πάντως, διήγηση της παρακμής της αθηναϊκής ηγεμονίας, της σικελικής εκστρατείας και του πελοποννησιακού πολέμου αν δεν ψάχνεις (όπως δεν είναι δουλειά των παιδιών να ψάχνουν) κοινωνιολογικές, οικονομικές ή πολιτικές εμβαθύνσεις.

[Ερωφίλη · Rating 4 out of 5]

Είναι κολλάζ όλων των ιστορικών βιβλίων για τον πελοποννησιακό πόλεμο και των βιβλίων-βίων των χαρακτήρων.
Φαίνεται ότι ο συγγραφέας δούλεψε και πρόσεξε τις λεπτομέρειες να είναι ιστορικά ακριβής αλλά δεν ανέπτυξε τις δικές του ιδέες.
Δεν τον νοιάζει τόσο να μεταφέρεις συναισθήματα όσο να μεταφέρει γεγονότα κάτι που κάνει το βιβλίο λίγο άψυχο.
Ο ρυθμός της ιστορίας είναι απαίσιος. Νομίζω ότι δίνει βάση σε ό,τι ξέρει και αν κατι ήταν σημαντικό αλλά δεν ξέρει λεπτομέρειες το προσπερνάει.
Είναι εντάξει αν θέλεις να μάθεις για τον Αλκιβιάδη και για την αρχαία Αθήνα όμως είναι κακογραμμένο.

[Αλέξης Γυφτοδήμος · Rating 4 out of 5]

Διάβασα πρόσφατα το βιβλίο του Πρέσφιλντ για τον Αλκιβιάδη και τώρα του Α. Βλάχου με την ίδια θεματική. Συναντάμε πάλι τους ίδιους μικρόνοες, στενοκέφαλους, κακόβουλους που ύψιστη επιδίωξή τους είναι να καταστρέψουν όποιον ξεχωρίζει, όποιον είναι πάνω από αυτούς άσχετα αν έτσι καταστρέφεται και η χώρα, το κόμμα ή ό,τι άλλο. Νομίζω ότι και τα δύο βιβλία ταυτίζ��νται σ'αυτό. Κατά τα άλλα το βιβλίο, όσο μπορώ να κρίνω, είναι ιστορικά σωστό ακολουθώντας τις αρχαίες πηγές και διαβάζεται εύκολα και με μεγάλο ενδιαφέρον.

[Ioannis Roussel · Rating 5 out of 5]

Συνίσταται ανεπιφύλακτα. Όχι μόνο είναι ένα πολύ ωραίο μυθιστόρημα αλλά είναι κ ιστορικά ακριβές παρουσιάζοντας απλα τον πελοποννησιακο πόλεμο. Πιστεύω ότι αν περιείχε και την ωμότητα της περιγραφής των μαχών που κατέχει ο Πρεσφιλντ στις πυλες της φωτιάς, θα μιλάγαμε για ένα παγκόσμιου κλάσεως αριστουργημα. Διαβάστε το.

[Alexander Mastros · Rating 5 out of 5]

Επιτέλους ενα βιβλίο που να ιστορείται αψεγάδιαστα τον Πελοποννησιακό πόλεμο.

Ο Αλκιβιάδης, μια εξαιρετική φυσιογνωμία μας δίνει τον ορισμό της επιβίωσης, σε μια εποχή που οι αποφάσεις του δήμου, αλλάζουν σαν τους ανέμους.

Ενα διήγημα, πιστό στην ιστορία. Τόσο κρίμα που ένας τέτοιος άνθρωπος, ειχε ενα τόσο άδοξο τέλος. Αυτός και πόσοι άλλοι...

[Spiros · Rating 5 out of 5]

Πολύ ωραίο ταξίδι. Μακάρι να το είχα διαβάσει στην εφηβεία μου.

[Antonios Kondylios · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό !!! Η πολυτάραχη ζωή του Αλκιβιάδη , μέσα απο τα μάτια του υπηρέτη του, Σύλικου !!!! Δεν ήθελα να τελειώσει !!!

[Bella Baxter · Rating 3 out of 5]

Ο Άγγελος Βλάχος παρουσιάζει την κλασική ιστορία της αρχαίας Ελλάδας μέσα από τα μάτια του Αλκιβιάδη, ενός ανθρώπου που σφράγισε την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου. Η αφήγηση εστιάζει στις περίπλοκες πολιτικές ίντριγκες, τις συμμαχίες που άλλαζαν σαν τα πουκάμισα και τον συνεχή αγώνα για εξουσία μεταξύ Αθήνας, Σπάρτης και Περσών.
Πέρα από την ιστορική αναδρομή, το βιβλίο προσπαθεί να ερμηνεύσει τα κίνητρα πίσω από τις αποφάσεις των αρχαίων Ελλήνων. Το βαθύτερο νόημα αφορά τη φύση της εξουσίας, την αφοσίωση στην πατρίδα και το προσωπικό συμφέρον. Προσωπικά, αδυνατώ να αντιληφθώ τη νοοτροπία των Αθηναίων και των Σπαρτιατών να συμμαχούν με τους Πέρσες με αντάλλαγμα τον εξοπλισμό του στρατού τους, κάτι που ο συγγραφέας τοποθετεί στο επίκεντρο της πλοκής.
Το ύφος του Βλάχου είναι λόγιο, μελετημένο και ταιριαστό στην εποχή που περιγράφει. Δεν είναι ένα μοντέρνο, γρήγορο αφήγημα, αλλά μια προσεγμένη, ίσως κάπως ακαδημαϊκή, προσέγγιση που απαιτεί συγκέντρωση. Η αφήγηση ρέει ομαλά, αλλά μπορεί να φανεί κουραστική σε όσους αναζητούν δράση.
Ο Αλκιβιάδης παρουσιάζεται ως ένας χαρισματικός, αλλά βαθιά ελαττωματικός άνθρωπος. Με τίποτε δεν δέχομαι τον Αλκιβιάδη ως μέγα στρατηγό και πολιτικό, μάλλον μου κάνει για πολιτικάντη με άφθονη έπαρση, έναν κλασικό οπορτουνιστή που κοιτάζει το συμφέρον του πάνω απ' όλα. Η αντίθεσή μου αυτή είναι εμφανής και στον τρόπο που ο συγγραφέας τον παρουσιάζει μέσα από τον διάλογο με τον Σωκράτη. Συμφωνώ απολύτως με τον τρόπο σκέψης του Σωκράτη, όταν κατέχεις μια τέτοια θέση, είσαι υποχρεωμένος να σέβεσαι τις αποφάσεις του λαού, ακόμα κι αν είναι άδικες.
Είναι ένα βιβλίο που προσφέρει μια ενδιαφέρουσα οπτική στην κλασική ιστορία, αλλά η προσωπική μου διαφωνία με τον κεντρικό χαρακτήρα και τις επιλογές του με εμποδίζει να το αγαπήσω. Η αφήγηση είναι καλή, αλλά ο χαρακτήρας του Αλκιβιάδη, όπως αναδεικνύεται, με ξενίζει. Η αίσθηση ότι η έπαρση και ο οπορτουνισμός επισκιάζουν το υποτιθέμενο μεγαλείο του .
Ένα ενδιαφέρον, αλλά διχαστικό, πορτρέτο .

[Giorgio Angelis · Rating 5 out of 5]

Ευανάγνωστο, πολύ περισσότερο ιστορικό από πολλά άλλα της κατηγορίας του. Θα μπορούσε να έχει περισσότερες λεπτομέρειες από την εξιστόρηση του Θουκυδίδη. Πραγματεύεται όμως αποκλειστικά την προσωπικότητα του Αλκιβιάδη οπότε πάω πάσο. Αγοράστε το ανεπιφύλακτα.