Οι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή. Γι' αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια, χωρίς να τα υποτιμώ καθόλου. Έτσι ή αλλιώς, μιλά κανείς για τα ίδια πράγματα που αγαπά, και από κει και πέρα το λόγο έχουν αυτοί που θα τ' ακούσουν. Λένε πως το είδος έχει ορισμένους κανόνες. Δεν τους ξέρω και, πάντως, δεν ενδιαφέρθηκα ή δεν μπορούσα ίσως αν τους ακολουθήσω. Δουλεύει ο καθένας όπως νιώθει. Και η θάλασσα είναι απέραντη, τα πουλιά μυριάδες, οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια, όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι με τα μισόλογα τα σβησμένα τα καραβόπανα τα σχισμένα Μες στις αφρόσκονες και τα φύκια όλα τα πήρε τα πήγε πέρα τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα Όλα τα πήρε το καλοκαίρι κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι.
So those of you who are waiting for a review saying how great was Elytis and everything that he has ever done i'm sorry but i will have to dissapont you.I like many of his poems but these particular not very much.I found great 3 maybe 4 the others if they were written by someone else noone would have noticed them.I don't like this type of rhyme and some of them are a little bit childish. Maybe i'am too happy and sad at the same time and i cannot find the greatness of this collection.The poem " Παράπονο" though is great!
"Σήκωνε το κλουβί μια δω μια κει κι ο ήλιος πήγαινε απ' την άλλη ν' ανάψει τ' όμορφο κεφάλι
Κάτασπρο γιασεμί και μυ- και μυ- και μυστικέ μου Αποσπερίτη πάρτε με πάρτε με στην Κρήτη Και μη και μη και μη ρωτάτε το γιατί"
Απογοήτευση, στις πρώτες 20 σελίδες ποιηματάκια για νήπια. Στις τελευταίες 10 σελίδες βρίσκεις αυτό που περιμένεις όταν διαβάζεις τον τίτλο της συλλογής. Πολύ κρίμα, δεν μπορώ να το πιστέψω οτι στην ίδια συλλογή διαβάζεις τρικι τρικι και ψουψου η γατούλα, με το παράπονο και τα τραγούδια του Λόρκα..
Από τις λίγες περιπτώσεις ποίησης που καταλαβαίνω τι μου γίνεται και αντλώ κάποια διασκέδαση out of it. Γενικά ωραίο και απλοϊκό, μερικές φορές λίγο πολύ "παιδικό" βέβαια αλλά δε με πείραξε και τόσο. Θεωρώ καλή συλλογή για αρχάριους σαν εμένα.
Αγαπημένα ποιήματα:
Τα δατε τα μάθατε Θαλασσινό τριφύλλι Το ερημονησι Ο γλάρος Τύχη
Τα περισσοτερα (αν οχι ολα ) απο αυτα τα ποιηματα μου φανηκαν υπερβολικα απλοικα και παιδικα , παιχνιδια με την ομοιοκαταληξια . Σε αυτη την ποιητικη συλλογη ομως περιλαμβανεται και το ''παραπονο '' , οποτε δεν θα μπορουσα να βαλω λιγοτερα απο 3 αστερια .
γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί --- Άλλος μένει εκεί που μένεις και το δίνουνε αυτουνού --- άνοιξε μας άνοιξε μας άλλο δεν αντέχουμε --- Κάνε τη στερνή τη χάρη του γερο - περιβολάρη και του απαρηγόρητου να 'ρθει πια το αγόρι του --- Κι όλο μ' έριχνε κάτου θυμωμένος Εκείνος όπου του ήμουνα ταμένος. --- Και το ένα σου Αγαμέμνων και το δέκα σου θα μετράει στα δάχτυλα της η γυναίκα σου --- Θα κλείσω μια θα κλείσω δυο την απαλάμη των χαδιώ Θα κλείσω δυο θα κλείσω τρεις την Τύχη κι άμε να τη βρεις --- Και να λένε τα πουλιά: ο που τα 'βρε ας τα 'χει --- Παιδί παιδάκι της οχιάς παιδί παιδάκι μου καρτέρα κάποτε θα 'ρθει θα 'ρθει η μέρα όπου θα πιεις όπου θα φας όπου θα βρεις άλλη μητέρα. --- Ανάγκη να σε πάρω εγώ --- Μονάχα ξέρει ο μεσιανός να τρέξει να πηδήσει κι αυτός μονάχα σπίτι του μια μέρα θα γυρίσει. --- Τι πριν περάσουν μήνες δυο θα κείτεσαι στα σάβανα --- αχ Αντονίτο ελ Καμπορίο π' άξιζες μια Βασίλισσα μνημόνεψε την Παναγιά τι τώρα θα σε φάει το κρύο τι τώρα θα πεθάνεις πια --- Καταμεσής στη ρεματιά λάμπουνε τα μαχαίρια
This entire review has been hidden because of spoilers.