Ésta es la aventura de los elfos Farodin y Nuramon, quienes parten a luchar contra el demonio que amenaza a su gente, y del humano Mandred, que se ve envuelto en la búsqueda de la legendaria Ronda Élfica convocada por la reina Emerelle. Durante su viaje, los tres protagonistas descubrirán que el destino de sus pueblos está en sus manos.
Bernhard Hennen, 1966 in Krefeld geboren, ist ausgebildeter Germanist, Archäologe und Historiker. Sein Studium absolvierte er an der Universität Köln.
Schon während des Studiums arbeitete er als Journalist für verschiedene Zeitungen und Radiosender.
1994 verfasste er gemeinsam mit Wolfgang Hohlbein seinen ersten Roman (DAS JAHR DES GREIFEN), der im selben Jahr als bester deutscher Fantasyroman prämiert wurde.
Zurzeit liegen von Bernhard Hennen ca. 25 historische und phantastische Romane, sowie eine Reihe von Kurzgeschichten vor. Mit dem historischen Roman „Die Könige der ersten Nacht“ veröffentlichte er 1999 sein erstes Hardcover, dem in den beiden folgenden Jahren noch zwei weitere folgten. „Die Könige der ersten Nacht“ wurde durch ein Stipendium der Sparkassenstiftung zur Förderung rheinischen Kulturguts unterstützt.
Neben seiner schriftstellerischen Arbeit entwickelte Bernhard Hennen die Storyline für ein Computerspiel und verfasste verschiedene preisgekrönte Abenteuermodule für Fantasy-Rollenspiele unter dem Label „Das Schwarze Auge“.
Bernhard Hennen ist verheiratet, hat eine Tochter und einen Sohn und lebt seit Ende 2000 in seiner Geburtsstadt Krefeld.
Po przeczytaniu około 70 stron uznałem że szkoda marnować czas na coś co mi aż tak bardzo nie siedzi i to porzucam. ,,Piękno i siła rodem z tolkienowskiego świata" Takie oto zdanie widnieje na okładce z tyłu w tym wydaniu. Porównywanie czegokolwiek do dzieł Tolkiena jest dość śmiałym posunięciem, to jeden z powodów dlaczego w ogóle sięgnąłem po tę książkę, myślałem: no dobra, sprawdzimy może rzeczywiście jest dobre....nie jest.
Przywołam następne zdanie również zamieszczone z tyłu książki: ,,Bernhard Hennen kreśli barwną i fascynująca opowieść, w której każdy miłośnik dobrego fantasy pogrąży się z zapałem" mówiąc krótko: słowa rzucone na wiatr a opisy suche jak familijne gofrowe.
Nudna jak flaki z olejem akcja jeszcze nudniejsze postaci, masa zbędnych opisów nie wiadomo czego, nazwy stworów bardzo odrzucające- teraz tylko czy to problem tekstu czy przekładu? Raczej to pierwsze a mowa tu o takich przypadkach jak człeknur? Albo Człekoń? Jak na tolkienowski świat to marne to fantasy.
Está chulo, tengo una relación amor-odio con Mandred. Es un poco como tu tío el misógino que te saluda por Navidad. Los elfos son lo mejor. También me gusta la construcción del mundo, no le doy cinco estrellas porque no me parece muy interesante el final. A ver si lo mejora la segunda parte.
Pequenas... Revelações (?). Nada que possa ser considerado spoiler. ----- Ao contrário do que o título implica, a caçada dos elfos não toma conta do livro inteiro. Na verdade, a impressão que o leitor tem é de que se passou mais tempo se preparando para a caçada e depois se lembrando dela do que qualquer outra coisa.
A sinopse engana e faz parecer que tudo que é retratado ali faz parte deste “grande evento” que reúne os melhores guerreiros do mundo élfico, mas, para vocês terem uma ideia do quão reduzido é o tempo dedicado à caçada, o exílio de Noroelle mencionado na sinopse se dá após a mesma.
Há também uma falta de detalhes que incomoda. Enquanto alguns autores exageram com páginas e páginas descrevendo as paredes, Hennen peca nos dando descrições tão superficiais que, em alguns momentos, não podemos fazer nada além de supor como tal coisa, lugar ou pessoa é. Em dado momento, o autor utiliza ferramentas para indicar um grande salto no tempo que não pude evitar pensar que era por pura preguiça de escrever.
Se outro autor tentasse reescrever essa história com os detalhes necessários, talvez conseguisse tirar uns três livros – não tão grandes, mas três do mesmo jeito – dali, pois muitos acontecimentos importantíssimos além da caçada acontecem, o que me faz pensar que o título poderia ser diferente.
Os personagens carecem de carisma por serem muito rasos e, mesmo tendo mais do que um traço de personalidade, ainda é complicado se apegar a eles. O fato de a história ser contada sob diferentes pontos de vista – ainda que continue em terceira pessoa – talvez contribua para isso. Os mais interessantes são Nuramon e possivelmente a rainha Emerelle, mas não sei se teremos a oportunidade de conhecê-la melhor nos próximos livros.
Ainda assim, não odiei o livro. Lembro que demorava alguns momentos para decidir ler, mas, quando o pegava, não largava mais e cheguei a chorar quando dei asas a minha imaginação e visualizei – de forma ainda mais vívida do que normalmente faço – algumas cenas em minha mente.
Meu início à leitura desse autor alemão... Bem, é fantasia, com elfos e tudo o mais, mas não é o ápice. O livro inicia com um monstro metamorfo; um humano (Mandred) chega ao país dos albos (elfos) e faz uma promessa a um carvalho, que lhe presenteia algo; diante da rainha dos elfos, Mandred se vê escolhido para participar da Caçada dos Elfos (uma companhia/sociedade é formada; elfos que não afundam na neve... onde será que já vi isto? SdA) No primeiro dia, a caçada não sai como planejada... a tal criatura nunca antes fora morta por um elfo! E de volta ao mundo dos albos, um nascimento marca uma era conturbada... Uma segunda caçada dos elfos: desta vez, menos imponente e mais soturna; o alvo é encontrado, mas eles terão coragem para concluir a missão? O livro só tem um ritmo alucinante de aventura ao final.
Tenía unas expectativas bastante altas cuando empecé a leer el libro, pero por desgracia no se cumplieron. El principio me ha parecido algo aburrido, si bien los personajes eran interesantes. Poco a poco el libro ha ido adquiriendo calidad, y a partir de la segunda mitad mejoró mi opinión de "Los Elfos". Sin embargo sigue sin parecerme un libro muy bueno tendiendo el cuenta todos los que hay de este género, podría haber invertido mi tiempo en muchos otros libros mejores.
Me extraña el desconocimiento general que existe para con esta pequeña pero atrevida saga basada en un mundo de espada y brujería de lo más singular a la par que interesante. Dar más detalles del libro únicamente serviría para destripar los mil y un momentos inesperados de la historia, por lo que me limitaré a decir que la obra contiene una rica mitología própia, personajes a cada cual más carismático y una historia que te acompaña hasta el final.
Excelente libro de fantasía que juega con las fuentes, los narradores y los distintos mundos. Aunque a los protagonistas les falta un poco de personalidad. Pero, el fuerte del libro y la historia son los giros sangrientos y sin piedad que lo agarran a uno de manera inesperada, haciendolo llorar a uno por un personaje que conoció hace 2 capitulos atrás.