Man with the Beautiful Voice

by Lillian B. Rubin

In her long career as a psychotherapist, acclaimed author Lillian Rubin occasionally encountered patients who demanded a very special, even unorthodox, therapeutic approach. For the first time, Dr. Rubin tells the stories of her most fascinating, most challenging cases from the other side of the couch, focusing not just on the patient, but on her own inner process as she confronts the issues each case raises.

Genres: Psychology, Nonfiction, Memoir, Mental Illness, Medical, Counselling

Paperback

First published January 1, 2003

Reviews

[z · Rating 3 out of 5]

a bit of a jarring read.

good:
- Rubin makes some good points that the therapeutic process is a two-way street and that therapist is always part of the picture of the relationship.
- the stories themselves are interesting.

bad:
- the storytelling is not very engaging. there are a lot of preaching and arguing with "the therapeutic community at large" that disrupted the stories.
- yes, we get to see the struggles from the therapist's point of view, but some of the stories are told in such a way that it was very obvious she intentionally tried to set up a certain expectation from the reader so that as the story progresses, we would be sympathetic to her situation.
- it is as if she was very insecure about certain choices (breaking the "conventional" rules and boundaries) and wanted to make sure that by telling the stories (with a lot of setting-up-the-expectations), the reader would agree with the choices she made and that she was still competent as a therapist. I as a reader felt like I was pressured to take on her opinions/choices rather than being able to simply read the stories and make my own conclusion.

for tales told by psychotherapists, I would recommend instead:
- The Examined Life
- Schopenhauer's Porcupines: Intimacy And Its Dilemmas: Five Stories Of Psychotherapy
- The Gossamer Thread: My Life as a Psychotherapist

[Czarownica Kinga · Rating 3 out of 5]

"Dzień dobry potworku" bardziej mi podeszło gdyż przedstawia ona różne przypadki i jak terapia im pomogła natomiast w tej książce autorka nie skupia się na przebiegu samej terapii pacjenta ale na tym w jaki sposób zbudowała z nim osobistą relacje.

[Zaczytana_Wrona · Rating 5 out of 5]

⭐4,75/5⭐

Są takie książki które rozpieprzą ci mózg w drobny mak. Albo takie które przypomina po co się mordujesz od trzech lat na studiach. To jest właśnie taką książka 💔

[Bogna · Rating 4 out of 5]

„Nie można prowadzić terapii (…) bez znalezienia siebie w pacjencie i pacjenta w sobie” ❤️

[Magda (panipisarka) · Rating 4 out of 5]

Poprzednia książka z tej serii bardziej mi się podobała („Dzień dobry, potworku”), ale lubię książki pozwalające zajrzeć do gabinetu terapeutów i tę również czytałam z zaciekawieniem.

[ola_hiperbola · Rating 4 out of 5]

Jeśli już sięgam po jakieś książki o około naukowej tematyce, to zazwyczaj zahaczają one o dziedziny antropologii lub psychologii, są to tematy, które niezmiernie mnie fascynują.
Tak więc czułam, że "Mężczyzna o pięknym głosie" może przypaść mi do gustu.
Jest to książką napisana przez terapeutkę, która opisuje w niej kilka nietypowych, ciekawych przypadków swych pacjentów.
Poznamy kobietę, która zjawiając się w gabinecie siada w jego kącie i milczy przez całą sesję, sytuacja powtarza się miesiącami, a z ust kobiety padając jedynie zdawkowe słowa.
Czy pacjentkę, która na terapię dla par przyprowadzi nie męża, a kochanka.
I wiele innych równie interesujących przypadków :)

Była to dla mnie niezwykle interesująca lektura, z miłą chęcią zajrzałam za kulisy pracy terapeuty.
Dodatkowo autorka jest bardzo inspirującą postacią, mocno zaangażowaną w swoją pracę i chęć niesienia pomocy, niebojącą się łamania reguł i stosowania niekonwencjonalnych metod. To podejście zmieniło mój punkt widzenia, jestem bowiem osobą, która zazwyczaj traktuje wytyczone reguły jako świętość, przez co na początku podejście pani doktor wydawało mi się nieco kontrowersyjne i moralnie niejednoznaczne, ale z drugiej strony dało mi do myślenia. A po przeczytaniu całości jestem zdania, że jednak czasem trzeba iść za intuicją i przekroczyć pewne wytyczone, narzucone normy.
Bardzo interesujące były też osobiste refleksje i przemyślenia Dr Rubin, dzięki którym dowiadujemy się jak ciężka i odpowiedzialna bywa praca terapeuty, oraz jak bardzo może wpływać na samego terapeutę, który też jest człowiekiem, też ma swoje emocje i własne problemy.

Podsumowując: jest to naprawdę interesująca, inspirująca i dająca do myślenia lektura. Poznamy tutaj wiele ciekawostek, które zapewne będziemy chcieli przedyskutować z innymi.
Książkę polecam każdemu, nie tylko zainteresowanym tematyką psychologii. Jest napisana bardzo przystępnym językiem, a dzięki dodaniu przez autorkę osobistych wątków i przemyśleń uniknięto tutaj tzw. naukowego bełkotu. Możemy poznać Dr Lillian Rubin nie tylko jako genialną panią psycholog, ale przede wszystkim jako człowieka. :)

[John · Rating 4 out of 5]

A fairly quick read covering some of the author's more noteworthy cases as a therapist. I found all but the last one highly engaging, and that because I had difficulty relating to the patient's situation than any problems with the writing. Dr. Rubin addresses the issue of following professional rules, even when the situation seems to cry out for an exception ("bending"), including one client relationship, with a tragic ending, where she second-guesses herself to the reader.

[Gosia Treppner · Rating 4 out of 5]

Bardzo dobra książka. Nie tak zapadająca w pamięć jak „Dzień dobry potworku”, ale wciąż przejmująca. Daleko mi do psychoanalizy, ale blisko mi do kwestionowania „niekwestionowanych zasad etyki”. Ostatni rozdział, w którym Lillian dobitnie pokazuje, że nie jest „białą kartką”, porwał mnie szczególnie. Fakt, że pisała o swoich rozterkach, o swoich decyzjach, które nie spodobają się kolegom po fachu… po przeczytaniu tej książki myślę sobie, że chciałabym uścisnąć jej dłoń i puścić oczko, w porozumieniu myśli.

[apicz3r · Rating 4 out of 5]

Bardzo ciekawym doświadczeniem, było czytanie o terapii z perspektywy drugiego fotela - pomimo iż spodziewałam się czegoś innego. Super było, pomiędzy opisywaniem relacji z pacjentami, części o dziedzinie psychologii - to jak się zmieniała, jak różni terapeuci są i ich podejścia - ale przedewszystkim szczerość odnośnie własnych „błędów” autorki i jej wysoka autorefleksja.

[Kate Sturdevant · Rating 4 out of 5]

Definitely made me question my profession and my patience for helping some ppl lol but i think it’s a must read for an upcoming therapist! I enjoyed this a lot and marked the f out of it

[Anka · Rating 4 out of 5]

Great book, would recommend to anyone actually.

[Weronika · Rating 3 out of 5]

3.5

[Jackspear217 · Rating 3 out of 5]

Jak wspomniałem przy okazji innej książki o psychoterapii, głęboko wierzę w specyficzną relację między pacjentem a terapeutą i korzyści jakie z tego mogą wyniknąć dla jednej i drugiej strony. Do podobnego wniosku dochodzi chyba dr Lillian Rubin, której wspomnienia dotyczące leczenia pacjentów, tych które najbardziej zapadły jej w pamięć, dostajemy w postaci tej książki. Jej podtytuł: Opowieści o terapii, która łamie zasady to przykład, że czasem psycholog czy psychiatra musi wyjść poza schemat i standardy leczenia, by pomóc swoim pacjentom, by do nich dotrzeć, a tym samym przyspieszyć proces dochodzenia do siebie i poprawy ogólnej ich dobrostanu. Wszystko oczywiście z zachowaniem zasad etyki, charakterystycznej dla tego zawodu. Tych sześć opowieści czyta się bardzo dobrze i pokazują jak różnorodne może być podejście do pacjenta, jego problemów i jak trudna jest droga psychoterapii. Poza historiami pacjentów książka kładzie nacisk na to co odczuwa osoba prowadząca sesje terapeutyczne, jak czasem nie jest w stanie oddzielić własnych doświadczeń i emocji, by obiektywnie spojrzeć na chorego. To nowość w książkach o psychologii, które skupiają się tylko na osobie z problemami. Autorka pokazuje, że i leczący miewa swoje chwile zwątpienia, bezradności i poczucia zwykłej niemocy. To naturalne i zupełnie ludzkie. Samoświadomość psychoterapeuty to też jego narzędzie w walce z problemami chorych. Ta książka to bardzo ciekawa propozycja, pokazująca, że terapia działa i mimo oporów wewnętrznych czasem warto się na nią zdecydować. Polecam!!!
Za książkę dziękuję @znak_literanova

[Tina · Rating 3 out of 5]

3.5 Stars
So, here I am sitting in the aftermath of "The Man With the Beautiful Voice" and I am a bit taken aback. I had to sit and really define to myself what I felt about the book. To make all my feelings and thoughts fair on the subject I will attempt this review finally. While many of the stories at the beginning were engaging, keeping me highly intrigued, I felt that intrigue quickly cool by about page 81. In truth toward the end the author, Mrs. Lillian B. Rubin PH.D., had somehow snuck back into my heart but with none of the intenseness which I so happily prescribed. Instead the stories which provoked inner thoughts mocking me to self-discovery were replaced with those which only allowed external conversation but no internal struggle. The earlier intenseness was all but extinguished. Moreover, I felt after the 3 the stories the book seemed to be on a spin, recycle, and re-use plan. Let us just say I was none too thrilled with that rehashing cycle. Further, it was clear the author was articulate and well-knowledged. It was also apparent she too knew those same facts, a small insight which was not as amiable. Certain words and phrases also began to make me physically cringe. I don't know how no one finally went STOP MENTIONING YOU DON'T THINK YOURSELF GRANDOISE. Was it perchance the word of the day? I had half a thought to pick up a highlighter and begin counting how many times it popped up, I know it had to be at least once a story and that was about 7 times to many. After explaining to the reader a thought/idea once don't insult them by berating them with the same thought exactly written or highly mirrored numerous times...it is insulting. After the third retelling of how she doesn’t allow her transference to affect her judgments, and she is sure she acts on keen insight and clarity, not any overly internal self-grandiose thoughts I began to wonder WHO she was trying to convince…the reader or herself? Surely one wants to be degraded in a book, it was only 162 pages, my memory is not that short. Repetition of her "lacking" mother, Jewish heritage, and impatience (ironic since she didn’t like her patients to monopolize or repeat and yet she did just that). All the thoughts were profound the first time around but by the 8th retelling of how hard it was to be Jewish or how she lad little patience or whatever other antecedent I found myself less and less empathetic and caring, and instead, bored. The intrigue is through discovery and confrontation not repetition. However, that all said it was still a nice read. I enjoyed hearing her stories, how she related, interacted, and treated her patients.

[Katja · Rating 3 out of 5]

This was a good introduction to therapy, written by a counsellor recounting her first year as a therapist. These stories were fascinating and educational, and they demonstrated to me that in therapy, above all you have to expect ANYTHING. It was so interesting to read about how she handled all the challenges of therapy, although the last one about a Spanish woman was WAY too self-congratulatory for my liking (‘I had gone through the same thing so I knew I was the only one who could help her’...*spew.*) Still, it's a good read, particularly for young therapists just starting out.

[Adela · Rating 5 out of 5]

Amazing book by an equally amazing therapist and human being.

[Alexandra · Rating 5 out of 5]

I truly loved this book. Read it in a few hours. I will come back to it for sure. She has some beautiful insights regarding the psychotherapy process and the therapeutic relationship.

[Mary Sheffield Akers · Rating 5 out of 5]

Such a powerful and gentle book. Truly shows how a therapeutic relationship has the ability to help heal.

[Weneglafela · Rating 4 out of 5]

4/5
Po skończeniu danej pozycji mam ambiwalentny, dwojaki stosunek do ów książki. Z jednej strony podobała mi się – była niezmiernie ciekawa, każda kolejna opowieść zachęcała samą sobą do dalszej lektury. Sposób pisania autorki także przypadł mi do gustu, wielopoziomowo – potrafił wciągać fabularnie, a dodatkowo widać było przebijający się przez linijki tekstu intelektualny styl.
Co do formy doboru słów oraz prezentowania przemycanej wiedzy, także mam niemałe wątpliwości – z jednej strony mamy styczność z inteligentną kobietą, która ze względu na swoją pracę zawodową potrafi wskazać cenne wskazówki oraz wyjaśnić pewne pojęcia. Chwilę później jednak pokazuje swoją narcystyczną twarz. Często wspomina o tym jak trafnie potrafi dostrzegać szczegóły, ufa swej „niezawodnej intuicji” i mimo łamania kodeksu etycznego uważa, że jest nieomylna. Momentami ciężko było przebrnąć przez kwestie podważania autorytetów oraz wszelkiej powstałej dotychczas teorii w ramach osobistych eksperymentów sprawdzenia przeczuć własnej praktyki.
Inny aspekt to diagnoza. Coś, o co niektórzy walczą latami w ramach wyzwolenia się z niewiedzy i nieprzypisanych niczemu objawom – taka informacja, jaką jest jednostka chorobowa może pomóc komuś odzyskać siebie – kwestie zrozumienia, że jest to zweryfikowane „zjawisko”, występujące u innych, posiadające konkretny plan leczenia. Lillian Rubin nie zgadza się ze słusznością tezy, jaką jest stawianie rozpoznania. Osoby chore lub zaburzone psychicznie chcące skorzystać z usługi psychoterapeuty, co jest rzeczą normalną, a wręcz zalecaną, tutaj mogą spotkać się z ostracyzmem – zaprzeczeniem normalności persony oraz nazywanie jej per „wariat”.
Tak więc mamy do czynienia z tworem, gdzie historie ludzi przyciągają nas, a jednocześnie zarozumiała narracja odpycha...

[Gratiela · Rating 5 out of 5]

Foarte bine mi-a prins cartea asta, am ales-o intuitiv într-un moment în care cred ca aveam nevoie de ea; iar modul în care autoarea expune propriile gânduri în raport cu clienții/pacienții săi, teama de contratransfer și îndoielile legate de sindromul impostorului parca mi-au pus în cuvinte propriile gânduri și temeri din ultima perioadă.
Nu știu exact din ce motiv, dar a fost prima dată când am auzit de "intricare" și "acordare" în procesul terapeut. Fie acești termeni au fost altfel traduși în limba română în literatura de specialitate, fie efectiv au trecut pe lângă mine până acum. Așadar notez aici ca să-mi rămână în minte: intricare = persoane care sunt lipite una de cealaltă într-un mod patologic, oameni ale căror granițe sunt atât de permeabile, încât nu-și dau seama unde se termină și unde încep. Acordare=acel răspuns acordat empatic care face parte din orice relație bună între părinte și copil și care îl însoțește pe copil pe tot parcursul dezvoltării sale. În carte sunt folosite într-un pasaj în antiteză cumva, în încercarea autoarei de a explica relația apropiată pe care o are cu o pacientă.
Mi-a plăcut modul curajos în care psihoteraputa și-a urmat intuiția și a spart barierele rigide ale vremii (date de normele psihanalizei) și a făcut self-disclousure în raport cu pacienții săi, sau s-a apropiat de ei fizic, i-a lăsat să îi vadă și vulnerabilitățile, lucru care a solidifat relația cu ei, după cum susține în cazurile exemplificate în carte.

[Julia Gierczak · Rating 4 out of 5]

Wiedziałam, że to będzie książka ciekawa dla mnie, ale nieoczekiwanie była też dość poruszająca.
Rubin jest nie tylko terapeutką, ale i prekursorką intersekcjonalnego feminizmu, z własnym doświadczeniem awansu społecznego, przemocy w domu rodzinnym i ukrywania własnej żydowskiej tożsamości. Akcentowanie wprost siebie przez terapeutkę w procesie terapii może nieco razić, ale też Rubin artykułuje wartość podejmowania związanego z tym ryzyka. Jakkolwiek niekoniecznie efekty bywały sielankowe. Dobrze, że to opowieść złożona, nie tylko o triumfach, ale również o mocnych zderzeniach z rzeczywistością ludzi w kryzysie. Przemawia też do mnie język przekładu. Wartościowa lektura nie tylko dla osób będących terapii lub z jej doświadczeniem, choć przypuszczam, że w tej grupie może działać jeszcze mocniej.

[Pralka Frania · Rating 5 out of 5]

Jak ja lubię literaturę terapeutyczną! Połknęłam w jedno popołudnie i żałuję, że już się skończyła. Książka napisana konkretnie i prosto a historie autentyczne, poruszające, rezonujące. Nie miałam momentów "aha" ale czytałam z wielką przyjemnością i ciekawością.

Spodziewałam się branżowej bitwy w recenzjach, że jak to tak łamać kanoniczne zasady psychoanalizy i jeszcze o tym mówić, zachęcać! Nie znalazłam tego, więc może jednak jest to zbyt popowe czytadełko dla branży.

Mam wrażenie, że sama jestem za mały miki, żeby oceniać czy rezygnacja z zasad jest w porządku. Intuicyjnie czuję jednak, że podstawowym czynnikiem leczącym w terapii jest relacja (co potwierdzają badania) i jeśli nie można jej wybudować tradycyjnie, to może można inaczej? Chociaż, jak pokazuje autorka, to już odważna, samotna wyprawa w szuwary, gdzie jedynym towarzyszem jest ostracyzm branży.

[Lucyna Tomoń · Rating 5 out of 5]

Po przeczytaniu wstępu, rzuciłam tę książkę w kąt. Wydawało mi się, że opowiadanie, że w pomocy terapeutycznej najważniejsze jest... łamanie zasad, nie jest tym, czego potrzebuje dzisiejszy świat pomocowy. Mówienie o łamaniu reguł w moim odczuciu może bowiem zachęcić tych, którzy ich nie znają, do (tutaj) pracy terapeutycznej. To zmora w kraju, który nie ma ustawy o zawodzie psychologa/ psychoterapeuty. Ale w ogóle nie o tym jest ta książka. Poczekała na swoją kolej i... jak pięknie mi się ją czytało! Jest jak obserwacja pracy doświadczonego terapeuty. Czytelnik zobaczy w niej to, jak wiele ukojenia niesie terapia. Terapeuta natomiast- jak ważna jest autentyczność. Cudowna. Przeczytałabym raz jeszcze.

[Rowella · Rating 4 out of 5]

Prachtig boek waarin Rubin aan de hand van beschrijvingen van verschillende clienten en hun therapieën laat zien hoe belangrijk de therapeutische relatie is en afstemming op de individuele client. Ik bewonder hoe open ze schrijft over haar eigen emoties, gedachten en handelingen en zich daarmee soms kritisch uitlaat over richtlijnen en dogma’s in de therapie en zich kwetsbaar opstelt. Ze laat hiermee ook de menselijke kant van de therapeut zien. Ik hoop dat ik ooit in de buurt kom van wat zij weet te bewerkstelligen, niet alleen bij haar clienten, maar ook in haar eigen leven en persoonlijke ontwikkeling.

[Beata Ba · Rating 5 out of 5]

Mądra i wzruszająca książka, raczej dla kogoś, kto wie podstawowe rzeczy o psychoterapii. Autorka przytacza trudne przypadki pacjentów poddawanych terapii, i opisuje w jaki sposób zdołała im pomóc. Sporo o pracy terapeuty, która lekka nie jest.. wymaga cierpliwości, czasem błądzenia w ciemności, kontrolowania swoich reakcji, analizowania siebie i swoich "projekcji". Mówi o granicach, o ludzkich odruchach kontra zasadach terapii. O uświadomieniu sobie subtelnych niuansów, jakie wpływają na relacje psychoterapeuta - pacjent. Polecam!

[Justyna · Rating 4 out of 5]

Bardzo ważnym wątkiem jest kontekst społeczny i polityczny, o który autorka poszerza rozumienienie procesu terapeutycznego. Jej klientki i klienci nie są wyrwani ze swojego świata, a realia w jakich żyją są ważnym elementem procesu. Porusza szczególnie temat: klasy, niepełnosprawności.
Ciekawie pochodzi też do kwestii norm i ram "dobrego procesu" terapeutycznego.

[Ola]

ciekawa, miałam jednak wrażenie że terapeutka z niemal każdym pacjentem się utożsamiała i przypominała sobie fragmenty z własnego życia - trochę przez to czułam się zmieszana, ale może to normalne?

niemniej jednak podobało mi się to, w jaki sposób indywidualne podejście do każdego pacjenta było opisywane, czasem jednak też odnosiłam wrażenie, że ta relacja stawała się zbyt zacieśniona

[Iwik Pásková · Rating 5 out of 5]

Zajímavá čtivá kniha, jež vyobrazuje příběhy několika pacientů psychoterapeutky Lillian B. Rubin. Více píši zde: www.iwikovaknihovna.cz/2017/04/26/muz...

[Annette Boehm · Rating 4 out of 5]

Re-reading this book over a decade after the first time I read it, I am still drawn in by Rubin's narrative voice and by her views on the client - therapist working relationship. The stories she shares here are memorable.

[Zuzana · Rating 4 out of 5]

Kniha se mi moc líbila, protože mě baví kazuistiky a příběhy z terapie. Zároveň pro mě jako terapeutku byla velmi inspirativní, i když se jedná o jiný směr, než dělám já. Doporučuji ji každému, koho zajímá terapie a třeba ho baví knihy Yaloma.