Plaats van handeling: een appartement aan de Churchilllaan in Amsterdam. Tijd: september, begin jaren negentig. Personages: Robert Blauwhuis, weduwnaar; Freeke, zijn dochter; Mila Salomons, de vrouw die hij in de oorlog in veiligheid heeft gebracht. De vrouwen mijden elkaar als waren zij rivalen in de liefde. 'Je kunt je dankbaarheid niet in een gat gooien,' schrijft Robert in een brief aan zijn dochter. Hij heeft zijn leven lang verzwegen wat er gebeurd is toen hij als tweeën twintigjarige student Mila, toen nog een baby, naar een onderduikadres bracht. Door een gelukkige samenloop van omstandigheden - 'of moet ik het een wonder noemen? ' - heeft hij haar kunnen redden. Op een zondagavond lukt het hem eindelijk zich uit te spreken. Hij beseft nog maar nauwelijks wat hij al pratende heeft ontdekt, als hem iets overkomt wat hem opnieuw de mond snoert. Dan zijn de vrouwen aan elkaar overgeleverd, en hij aan hen.
Vonne van der Meer werd in 1952 in Eindhoven geboren. Ze was het jongste kind in een gezin van drie. Haar moeder was een fanatieke lezer die haar kinderen veel en graag voorlas. De familie verhuisde naar Laren, waar Van der Meer na de lagere school de MMS bezocht. Na haar eindexamen ging ze een jaar naar een high school in de Verenigde Staten, waar haar liefde voor het toneel werd aangewakkerd door de acteerlessen die ze volgde.
Twee jaar later werd ze toegelaten tot de regieafdeling van de Amsterdamse Theaterschool. Tijdens deze opleiding bleef ze eigen werk schrijven: verhalen, toneel, schetsen. Al snel werd ze de belangrijkste tekstleverancier van haar klas: "Als er voor Koninginnedag een straattheaterstuk gemaakt moest worden, bewerkte ik in één nacht een sprookje. Als twee medeleerlingen een stuk zochten om samen aan te werken, maar niks konden vinden dat bij hun leeftijd en mogelijkheden paste, schreef ik het. Daar ontdekte ik ook dat het niet verstandig is je eigen werk te regisseren. De afstand ontbreekt dan. Als een scène niet meteen lukt, ben je geneigd meteen te gaan herschrijven, in plaats van de acteurs een andere opdracht te geven."
In 1976 werd Van der Meers monoloog De behandeling door toneelgroep Centrum op het repertoire genomen. In 1978 sloot ze haar toneelopleiding af en werd regieassistent van Franz Marijnen bij het RO-theater. Al snel regisseerde ze zelf stukken van Goethe, Osborne, Frisch en een bewerking van Plato's Symposium. Daarna regisseerde ze een kleine tien jaar bij uiteenlopende gezelschappen als Baal, Centrum, De Haagse Comedie en het RO-theater. Bij het laatste gezelschap ging in 1996 ook haar toneelstuk Weiger nooit een dans in première.
Van der Meers verzamelde verhalen uit Hollands Maandblad werden in 1987 gebundeld in haar debuut Het limonadegevoel, dat prompt bekroond werd met de Geertjan Lubberhuizenprijs. Daarna publiceerde ze gedurende meer dan dertig jaar en met grote regelmaat romans, verhalenbundels en novellen. De doorbraak naar het grote publiek kwam in 1999 met Eilandgasten, een roman-in-verhalen waarin we de tijdelijke bewoners van huize Duinroos leren kennen en de verhalen achter de berichten in het gastenboek.
Met haar werk heeft Van der Meer zowel in binnen- als buitenland een groot lezerspubliek bereikt. In september 2013 is Het smalle pad van de liefde verschenen, een roman over een onmogelijke liefde die de weg vrijmaakt naar een ander verlangen.
In het najaar van 2014 was zij twee maanden gastschrijver in Brussel, met een lesopdracht (proza schrijven) aan het Rits. In 2015 keerde ze terug naar het Rits om les geven aan de Masterstudenten, en ook in 2016 zal zij daar weer met studenten werken.
In oktober 2015 is Winter in Gloster Huis verschenen.
Een moeder, Freeke, brengt haar zoon naar zijn nieuwe kamer in Maastricht en rijdt terug naar Amsterdam om met haar vader Robert hun traditionele zondagavond door te brengen. Dit keer gaat ze, onder het mom van een oproep uit het ziekenhuis waar ze werkt, eerder weg om met een collega uit te gaan - waar ze tegen haar vader over liegt. De vader had zich voorgenomen die avond aan zijn dochter de waarheid te vertellen over een voorval uit de oorlog, met een joods meisje, Mila, dat ergens ondergebracht moest worden. Nu zijn dochter eerder vertrekt, schrijft hij de ware geschiedenis in een brief aan haar, die hij nog niet verstuurt. Intussen komt Mila op bezoek, aan wie hij de waarheid vertelt, waarna ze niet vrijen (de poging komt volstrekt uit de lucht vallen) en de man krijgt een ongeluk, Freeke komt ook op bezoek om zich te verontschuldigen, de man is in coma en sterft een paar dagen later. Het is spannend opgeschreven, met telkens een ander als hoofdpersoon ('hij', 'zij'), maar af en toe wat over de top. De sterfscene bijvoorbeeld, is larmoyant met gebeden bij de toediening van de sacramenten voor de stervenden uitgeschreven. En ook de ontmoeting met de goede Duitser is al te sentimenteel. Vandaar maar drie sterren.
Dit is het typische boek dat je voor Nederlands moet lezen: slechte communicatie, iets wat te veel op incest lijkt, de dood van oude mannen en uiteraard de oorlog. Niet moeilijk doorheen te komen, maar gewoon geen leuk verhaal dat bovendien alle kanten op vliegt en weinig redenen geeft voor de vaak questionable acties van de personages.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Mooi verhaal en een fijne voorleestem. Vonne van der Meer leest haar eigen roman voor. Ik ben alleen niet tevreden: het verhaal roept vragen op. Is het verhaal wel af? Wat gebeurt er verder met Freeke tijdens de reis en daarna als ze Mila onder ogen komt? Maar ook de andere kant van het oorlogsdeel... Hoe verwerkte Mila alles en heeft ze tijdens haar jeugd en opvoeding meegekregen en hoe ging ze ermee op wat er is gebeurd? Hoe ervaarde Eveline de oorlog en alles erna tot aan haar dood? Wie was de Duitse soldaat en wat heeft hij allemaal gedaan? Hoe is hij de oorlog doorgekomen en heeft hij verder kunnen leven? Hoe voelde hij?
Catching story about the relationship between a man, his daughter and his protegee, with World War II having a major influence. I read in one night, easy reading, lively personages, understandable real life events.
Roman over schuld en berouw, over of je al dan niet een held was in de oorlog. Aangrijpende momenten, zoals wanneer de man in coma ligt en alles hoort zeggen over hem, zonder iets te kunnen doen. Maar ook soms wat traag en zwaar op de hand.
Na bladzijde 40 werd het verhaal redelijk onsamenhangend, waardoor ik sommige dingen niet snapte. Positief: Het boek las gemakkelijk weg en het verhaal was redelijk. Dit boek heb ik in één dag uitgelezen. Als ik zo doorga, heb ik zo alle boeken voor mijn boekenlijst gelezen!