Πικρά κεράσια

by Δημήτρης Αλεξίου

Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα

Σμύρνη 1922 - Σάμος - Αθήνα...
Η πορεία μιας ζωής σε ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα.
Η Πλουσία είναι μία γυναίκα με πάθος και τόλμη... Μία περίεργη σχέση τη δένει με τα κεράσια από τη στιγμή που γεννιέται... Τα κεράσια με πολύ περίεργο τρόπο γίνονται προάγγελος καλών και κακών ειδήσεων σε όλη την πορεία της ζωής της...
Η ιστορία της ζωής της είναι ένα συνεχές ταξίδι σε νέους τόπους, νέους ανθρώπους και μια ζωή μοιρασμένη σε δύο πατεράδες, δύο συζύγους και δύο πατρίδες...

Τα "Πικρά κεράσια" είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές που ξεδιπλώνει στις σελίδες του τρεις γενιές ανθρώπων.

434 pages

First published January 1, 2008

About the author

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1974. Σπούδασα Νομικές επιστήμες και είμαι δικηγόρος. Ζω και εργάζομαι στην Αθήνα. Έχω γράψει πέντε μυθιστορήματα, αρκετά θεατρικά έργα, στα οποία έχω παίξει ή και σκηνοθετήσει, και μεταφράζω από τα Αγγλικά.

Born in Athens in 1974. Studied Law in Athens University and works as a lawyer. Has published five novels so far. Also writes plays, and is also a theatre director, actor and translator.

Reviews

[Amlugiel · Rating 2 out of 5]

Δεν είμαι ούτε κριτικός, ούτε ειδική , συνεπώς θα πω την ταπεινή μου γνώμη, αυτή της απλής αναγνώστριας... Σε γενικές το βιβλίο μου άρεσε και μου κράτησε το ενδιαφέρον (δεν ξέρω βέβαια αν ήταν για τους σωστούς λόγους), γι'αυτό εξάλλου και το διάβασα μέσα σε 1 1/2 μέρα... Απ'ότι ξέρω ήταν το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα... Διέκρινα παντού μια υπερβολή... Κατ'αρχήν υπερβολικά πολλά πρόσωπα... Ιδιαίτερα απο τη στιγμή που η Πλουσία παντρεύεται τον Χαράλαμπο.... Σε κάποια στιγμή μπερδευτηκα... Οι σχεσεις μεταξύ τον πρωταγωνιστών χαοτικές... Δεν ήξερες, ποιος είναι παιδί ποιου, ποιος είναι θείος, ποιος πατέρας, ποιος μάνα και ποιος αδερφος.... Επίσης πολλές εγκυμοσύνες , πολλές αποβολές, οι οποίες γινόντουσαν με τη παραμικρή τρομάρα που θα επαιρνε η ηρωίδα κ.λπ...
Επίσης σε μερικα σημεία έμεινα παραπονεμένη, διοτι υπήρξαν καταστάσεις που πέρασαν πολύ επιφανειακα, ενώ εγω θα ήθελα και κάποιες παραπάνω εξηγήσεις, ή σε κάποιες άλλες υπήρχαν πολλές λεπτομέριες, που δεν ήταν απαραίτητες...
Τέλος ο ομοφυλόφιλος γιος, και αδερφή της Πλουσίας δεν με ενόχλησαν , εξάλλου μες στη ζωή ήταν αυτά , απλά μου φάνηκε σαν να μπουκωσαν λίγο την όλη κατάσταση.. Η το ένα ή το άλλο βρε παιδί μου....
Τώρα για το πόσο κόσμο έθαψε η Πλούσια, βαριέμαι ν αρχίσω το μέτρημα.. Όλα τα κακά της μοίρας σ'αυτήν πια....

Δεν θέλω να θεωρηθώ κακιά, και προς Θεού το βιβλίο μου άρεσε απλά θα μου άρεσε αν κάποια πράγματα ήταν λίγο πιο ρεαλιστικά...

[Λίνα Θωμάρεη · Rating 1 out of 5]

Λυπάμαι πραγματικά που την πρώτη μέρα του 2016 θα κάνω τόσο κακή κριτική....
Θέλω να ελπίζω ότι θα είναι από τα λίγα κακά προς μέτρια βιβλία που θα διαβάσω φέτο....

1,5 αστεράκι για τα πικρά κεράσια λοιπόν... όπως πικρές ήταν και οι ώρες που πέρασα διαβάζοντάς το...
Πρώτα από όλα να σας πω τι με εκνεύρισε (αφάνταστα όμως)...
Σχεδόν από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ο Συγγραφέας μας προετοίμαζε για το τι θα γίνει στην συνέχεια.... Κάθε 10 παραγράφους περίπου μας έλεγε τι έμελλε να γίνει (συνήθως κακό) για τους πρωταγωνιστές του βιβλίου... Σεβαστό ότι σε κάποιους αυτό μπορεί να τους αρέσει... προσωπικά με εκνεύρισε τόσο πολύ που από κπ στιγμή και μετά άρχιζα να τα υπογραμμίζω για να δω την συχνότητα τους...
Ρε φίλε... μην μας τα μαρτυράς και όλα.... άσε κάτι και για έκπληξη.... γιατί δηλαδή να ξέρω ότι η Πλουσία από την αρχή του βιβλίου (που καλά καλά δεν την ξέρω ακόμα), να κάνει 2 γάμους...
Γιατί να μου πεις κάτι που δεν έχει γίνει και μου χαλάς την όποια αγωνία μπορεί να μου δημιουργούσε... επειδή είσαι ο συγγραφέας??? χαίρω πολύ....
Τις τελευταίες 30 σελίδες ξεπέταξα μέσα σε 1 λεπτό.... δεν έδωσα καν βάση ποιο θα ήταν το τελικό αποτέλεσμα.. πάνω κάτω με είχε προειδοποιήσει και ο Συγγραφέας....

[Georgette Nanou · Rating 4 out of 5]

https://georgette60.blogspot.com/2019...

Κεράσια πικρά ή γλυκά είναι συμβολισμοί διαφόρων γεγονότων,αναμνήσεων στο συγκεκριμένο λογοτεχνικό έργο.Φαντάζομαι ο καθένας μας έχει κάτι σαν συμβολισμό στην ζωή του.Θα μου πείτε προκαταλήψεις,αλλά μερικές φορές τοποθετούνται σε διάφορα συμβάντα της προσωπικής μας ζωής,δίνοντας έτσι μια κάποια σημασία.Το πόση εξαρτάται από τον ίδιο.
Ο συγγραφέας διηγώντας την ζωή μιάς οικογένειας και ιδιαιτέρως της Πλουσίας ξεδιπλώνει χαρακτήρες με προσωπικότητα,καθημερινοί,δυνατοί ,αυθεντικοί με μία όμορφη γραφή,γλώσσα στρωτή και ένας ξεχωριστός τρόπος αφήγησης.Τον κύριο Αλεξίου τον είχαν γνωρίσει από το τελευταίο του πόνημα Αλάτι κόκκινο και μου είχε κάνει θετική εντύπωση και ως προς την γραφή αλλά και τον τρόπο σκέψης του και έχει την ικανότητα ώστε να τα συναρμολογεί όλα άψογα και μυστηριώδη σε καίρια σημεία.Λυπάμαι όμως που έχει καιρό να εκδώσει κάποιο νέο έργο του.Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει λίαν συντόμως.Αυτό βέβαια μόνο ο ίδιος θα το γνωρίζει.

[Eva Maraki · Rating 5 out of 5]

"ΠΙΚΡΑ ΚΕΡΑΣΙΑ"ΤΟΥ ΔΗΜ.ΑΛΕΞΙΟΥ

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που καθηλώνει αδιάκοπα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα.Ήρωες καμωμένοι από τα λογοτεχνικά χέρια του κ.Αλεξίου με συνηθισμένα μέτρα,τοσο αντίθετοι μεταξύ τους,αλλά ωστόσο αρμονικά συνταιριασμένοι.Ζωές παράλληλες γεμάτες αλήθεια&μυστήριο,που η ύπαρξη τους καθορίζεται&στιγματίζεται από την Πλουσία&τα πικρά της κεράσια.Δεσπόζουσα,λοιπόν,θέση κατέχει αυτή η πληθωρικη ηρωιδα γεμάτη ανεξάντλητη δυναμη,τόλμη,θέληση για ζωή,μια γυναίκα που δε σταματα να δίνει αγώνες.Η διαδρομή της Πλουσίας ,μια διαδρομή γλυκιά&πικρή στην ιστορία της πολύπαθης Ελλάδας από τον εφιαλτικό ξεριζωμό του 22,τον αιματοκυλισμένο πόλεμο του 40&τα τραγικα γεγονοτα του Πολυτεχνείου.Οικογενειακά μυστικά παρελαύνουν ασταμάτητα στις σελιδες του βιβλίου δοσμένα με μαεστρία από το συγγραφέα με λόγο που ρέει αβίαστα&συναρπάζει με τη δύναμή του.Η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας χωρίς ανακρίβειες,παραλείψεις,υπερβολές σε ένα μυθιστόρημα που συγκινεί με τα διδάγματα&την τρυφερότητα που αποπνέει.Θερμά συγχαρητήρια στο συγγραφέα που οι ήρωες του χωρίς να ξεχάσουν τις τραγωδίες που πέρασαν,διψουσαν ακόρεστα για μια νέα αρχή όχι απαραίτητα σωστή αλλά πλημμυρισμένη από την αλήθεια του καθένα,γιατί πάντα ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά ζει αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση ή αποφυγή.

[Δημήτρης]

Well, i loved writing ths book.

[Starboookk Athina · Rating 5 out of 5]

Ένα μεταλλικό κουτάκι πόσες αναμνήσεις μπορεί να κρύβει;
Η Πλουσία Φραντζή, κόρη του Ευάγγελου και της Ασπασίας, θα γεννηθεί το 1919, λίγο πριν ξεσπάσει η μικρασιατική καταστροφή, κάτω από μία κερασιά και θα επισφραγίσει την ευτυχία της οικογένειας. Από εκείνη τη στιγμή, όλη της η ζωή θα είναι συνυφασμένη με τα κεράσια και θα την συντροφεύουν σε κάθε σημαντική στιγμή, σε κάθε νέα άφιξη και σε κάθε απώλεια!
Τον Αύγουστο του 1922, θα χάσει την μισή της οικογένεια και θα φύγει μικρό κοριτσάκι από την Σμύρνη, κρατώντας ένα καλαθάκι γεμάτο κεράσια. Τα κουκούτσια των κερασιών θα τα βάλει η Ασπασία σ'ένα μεταλλικό κουτί και μαζί με αυτά θα φυλάξει κάθε σημαντικό αναμνηστικό από τους ανθρώπους που έφευγαν από τη ζωή της. Σαν τελετουργικό, θα φυτεύει κάθε χρόνο στα γενέθλιά της ένα από αυτά τα κουκούτσια.
Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της οικογένειας, τα πρώτα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς στην Σάμο και μετέπειτα στην Αθήνα. Η Πλουσία, μέσα στα χρόνια που ακολουθούν, θα εξελιχθεί σε μια δυναμική γυναίκα που θα ερωτευτεί, θα πονέσει, θα αγαπήσει, θα κλάψει, θα ζήσει. Θα βιώσει τα σκληρά χρόνια της Κατοχής και τα θλιβερά γεγονότα του Πολυτεχνείου. Συνοδοιπόροι της στο ταξίδι της ζωής ο Χαράλαμπος, η Ασπασία, η Μέλπω, η Ελλάδα, ο Φώτης.
Μπορεί κάποιοι να αποφάσισαν για την τύχη της το 1922, όμως εκείνη θα πάρει τα ηνία της ζωής της και θα την οδηγήσει εκεί που επιθυμεί!
Άλλο ένα υπέροχο βιβλίο το οποίο είχα διαβάσει και παλαιότερα με φόντο την μικρασιατική καταστροφή και την ανάγκη των ανθρώπων για επιβίωση! Χαρακτήρες δυναμικοί, χαρακτήρες πιο ευαίσθητοι και ευάλωτοι, ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί, γεγονότα και καταστάσεις διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον!

[Πάνος Τουρλής · Rating 3 out of 5]

Το μεταφυσικό της Αλιέντε, η πλοκή του Πολυράκη, τα συναισθήματα της Παπαδάκη, οι γυναίκες της Παπαοικονόμου, η σύγχρονη ελληνική τοιχογραφία του Τερζάκη, τα πρόσωπα της Ζατέλη...Όλα αυτά σε ένα φρέσκο, πρωτότυπο δημιούργημα. Με ταξίδεψε, με συγκίνησε, με εξόργισε, με άγγιξε. Η Πλουσία, αγκαλιά με τα κεράσια, φεύγει από την πατρίδα της, αναζητώντας σαν τις κερασιές που φυτεύει, να ριζώσει κι αυτή καπου. Κάνει οικογένεια, γνωρίζει ανθρώπους, χάνει ανθρώπους, και τα κεράσια πάντα εκει, να της χτυπάνε την πόρτα κυρίως για κακό. Ένα απίστευτο μεταφυσικό εύρημα που ταιριάζει τόσο ωραία με τις εξελίξεις. Βγάζω το καπέλο στο Δημήτρη που κατάφε��ε να μη χάσει τον μπούσουλα με τόσα πρόσωπα και να προσαρμόσει τις περιπέτειες, τα συναισθήματα και τις ιστορίες τους στις σύγχρονες ιστορικές εξελίξεις. Είναι όντως πολλά τα πρόσωπα κι αν το διαβάσει κάποιος με μεγάλα χρονικα διαστήματα θα χαθεί και θα χάσει και τη μαγεία του βιβλίου. Γιατί αν το πιάσεις ενιαία, ο συγγραφέας με παρεμβολές σε βοηθάει να καταλάβεις για τι πράγμα μιλάει, σε ποιον αναφέρεται κλπ. Όντως θα έπρεπε η αφήγηση να συμβαδίζει με την εποχή και όντως αυξηθήκαμε και πληθύναμε μετά τον πόλεμο. Πώς καταφέρνουν όμως οι ήρωες να βρουν τον δρόμο τους, να βρουν δουλειά και να ανταπεξέλθουν σε όλες τις δυσκολίες της ζωής...Μπορεί να είναι χαζό για όσους είναι απαισιόδοξοι αλλά είναι μαγικό για κάποιον που το διαβάζει και για κείνον που το γράφει. Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά σε ελάχιστα σημεία ευτυχώς. Δυστυχώς επιτρέψατε μου να εναντιωθώ σε ένα πράγμα, που με ξένισε αρκετά: δεν είναι δυνατόν, όσο προχωρημένης νοοτροπίας και να είσαι, έστω και μάνα να είσαι που θες το καλό του παιδιού σου, να ανεχτείς την ομοφυλοφιλική σχέση του γιου σου, σε μια περίοδο που η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη (αυτό καταργήθηκε με το ΠΑΣΟΚ το 1981, αν θυμάμαι καλώς) και πάλι καλά που τη γλύτωσε ελαφρώς ο Φώτης στον στρατό (έχω διαβάσει για πολύ χειρότερες περιπτώσεις). Ήταν μια περίοδος που κρατούσες τέτοιου είδους πράγματα κρυφά μετά φόβου Θεού. Ούτε καν αναφέρθηκε κάτι τέτοιο στο έργο. Οι συνθήκες γνωριμίας και ανάπτυξης αυτής της σχέσης δόθηκαν τρυφερά και αληθοφανώς αλλά η όλη αυτή περιπέτεια ήταν χωμένη βαθιά στο σκοτάδι. Και το χειρότερο από όλα ήταν ο τρόπος που απέκτησαν παιδί. Σόρυ αλλά εκεί χάθηκε η μπάλα. Δέχομαι την ανάγκη της κοπελιάς του αδερφού του Φώτη να κάνει παιδί από οικογένεια τόσο δική της αλλά όχι τριπλέτα βρε παιδιά. Θα δεχόμουνα την εξωσωματική γονιμοποίηση. Είναι δυνατόν να είσαι τοσο στενά δεμένος με τον σύντροφό σου που να πάρετε μαζί μια γυναίκα για να την γκαστρώσετε; Και μετά δε σε ξέρω, δε με ξέρεις. Τρομερά δύσκολο, όσο αληθοφανώς κι αν θέλει να καταδειχτεί. Αυτή η περίπτωση ήταν πέραν του κόσμου τούτου. Ευτυχώς που η γραφή του Δημήτρη, οι γυναίκες του, τα πάθη τους και οι περιπέτειές τους ήταν τόσο καθημερινές, τόσο λιτές, τόσο τραγικές και τόσο όμορφες που δεν κόλλησα ιδιαίτερα σε αυτό. Σε γενικές γραμμές ήταν ένα όμορφο ταξίδι, που κράτησε αρκετά, με γέμισε σκέψεις και άγχος για την ηλικία και για τα χρόνια που περνούν. Και φυσικά τρελάθηκα με το τέλος. Η εγγονή της Πλουσίας συνεχίζει το έργο με τα κεράσια. Κρίμα που η Σάμος αναφέρεται τόσο λίγο. Και η Ρώμη όπου αναζητείται το μαύρο πρόβατο (μαύρο για όσους δεν ξέρουν την ψυχολογία του εννοώ) της Πλουσίας. Από τα πολύ καλά έργα νέων Ελλήνων συγγραφέων. Μπράβο Δημήτρη. Και σε ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να διαβάσω το έργο σου (κι αν μου ξαναμιλήσεις μετά από όσα έγραψα εδώ, σφύρα μου) :)

[Penelope · Rating 3 out of 5]

2.5 * . Ένα βιβλίο το οποίο συνδέει όμορφα τα ιστορικά γεγονότα της Ελλάδας απ' την καταστροφή της Σμύρνης και έπειτα με τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων. Κάποια γεγονότα μου φάνηκαν υπερβολικά, υπερβολικές συμπτώσεις, μεταφυσικά μηνύματα απ' τα κεράσια της Πλουσίας... Δε μου άρεσε καθόλου το γεγονός οτι ο συγγραφέας μας προετοίμαζε για το τι θα γίνει παρακάτω. Από ένα σημείο και έπειτα είχε καταντήσει εκνευριστικό καθώς δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου αγωνία. Ένα άλλο σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι η σχέση του Φώτη με τον Οδυσσέα. Όταν πρωτογνωρίστηκαν, πριν τη χούντα της 7ετίας η ομοφυλοφιλικές ήταν απαγορευμένες κάτι στο οποίο ο συγγραφέας δεν αναφέρθηκε καν και πέρασε αυτή τη σχέση πιο φυσιολογικά απ' ότι έπρεπε. Επιπλέον, το πως έκαναν παιδί με τη Μαρία (την κοπέλα του χαμένου αδερφού) ήταν κάτι που πραγματικά απόρησα πως συμπεριλήφθηκε μέσα στο βιβλίο. Δείχνει σαν να είναι φυσιολογικό για τη 10ετία του 90' να κάνουν τριο επί ένα μήνα ώστε να μείνει η Μαρία έγκυος και έπειτα οι τρεις τους να κάνουν σαν να μη συνέβη τίποτα. Τέλος, το βιβλίο περιέχει πολλούς χαρακτήρες και αν κάποιος δεν το διαβάσει εντός 1 εβδομάδας υπάρχει περίπτωση να μπερδευτεί. Προσωπικά, δεν μπερδεύτηκα τόσο με τους χαρακτήρες αλλά με τα σπίτια που μετακόμιζε η οικογένεια!

[Χριστίνα Νίκα · Rating 4 out of 5]

I liked it very much!

[Maria · Rating 4 out of 5]

Πολύ ώραια ιστορία δοσμένη με συναίσθημα μέσα από μια περιήγηση στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας.

[Katerina · Rating 4 out of 5]

Το ενδιαφέρον διατηρείται αμείωτο καθ' όλη την διάρκεια του βιβλίου και εναλλαγές κακών στιγμών με καλές εποχές είναι διαρκείς, ώστε να μην καταντά βαρετό. Η αλήθεια είναι πως η "μοίρα" της Πλουσίας και κατ'επέκτασιν και της Ασπασίας ήταν τουλάχιστος σκληρή. Είναι ωραίο που τα κυριότερα συμβάντα της νεοελληνικής ιστορίας συνδέθηκαν με την ζωή της οικογενείας. Ορισμένοι χαρακτήρες θα έλεγα πως ήταν εντυπωσιακά ιδιαίτεροι, όπως του υιού Χαραλάμπου, ο οποίος με εξέπληξε με την κακία που έδειχνε προς τον αδερφό του, αλλά φαντάζομαι πως είναι φαινόμενα που υπάρχουν και στην πραγματικότητα. Χωρίς να έχει να κάνει με το γεγονός πως συγγραφέας είναι ο φίλτατος karjim, νομίζω ότι ήταν από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα μέσα στο 2009. Δεν θα πω περισσότερα για να μην προϊδεάσω τους επόμενους αναγνώστες. Αλλά πραγματικά μου άρεσε πολύ, παρά την σκληρότητα της ζωής των πρωταγωνιστών, χαρακτηριστικό που μάλλον ενίσχυσε την έμφυτη απαισιοδοξία μου.

[Xristina Kourk · Rating 2 out of 5]

Αρχικά το βιβλίο, με παρέσυρε να θέλω το διαβάζω ασταμάτητα..Ενδιαφέρουσα ιστορία και ωραίος λόγος.
Στο τελός όμως , ήταν λίγο κουραστικό, παρέλειψα σελίδες καθώς δεν με ενδιέφεραν οι άπειρες λεπτομέρειες για διάφορα μέλη της οικογένειας.