با دماوند خاموش

by سیاوش کسرایی (شاعر)

مجلد اول از سری مجموعه اشعار سیاوش کسرایی چاپ نشر کتاب نادر؛ سال نخستین نشر: 1345؛ سال نخستین چاپ در نشر کتاب نادر: 1380

Genres: Poetry

97 pages, Paperback

First published January 1, 1966

About the author

سیاوش کَسرایی (۵ اسفند ۱۳۰۵ هشت بهشت اصفهان - ۱۹ بهمن ۱۳۷۴ وین) از شاعران و فعالان سیاسی معاصر ایران بود.

سیاوش کسرایی در سال ۱۳۰۵ در اصفهان متولد شد. وی سرودن شعر را از جوانی آغاز کرد.
شاهکار او منظومه آرش کمانگیر است. وی از شاگردان نیما بود که به او وفادار ماند. ضمن آنکه سالیان دراز در حزب توده فعال بود و در کنار شعر به مسایل سیاسی نیز می‌پرداخت. به همین دلیل گروهی او را شاعری مردمی می‌نامیدند.

بسیار زود به همراه خانواده‌‌اش به پایتخت آمد. او در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درس خواند و علاوه بر فعالیت‌های ادبی و سرودن شعر، عمری را به تکاپوهای سیاسی (حزب توده ایران) گذراند. اما سرانجام، ناگزیر از مهاجرت شد و دوازده سال پایانی زندگی‌‌اش را ابتدا در کابل و سپس در مسکو بسر برد. وی سال‌های پایانی عمر خویش را دور از کشور خود و در تبعید در اتریش و شوروی گذراند؛ وی در سال ۱۳۷۴ به دلیل بیماری قلبی در وین، پایتخت اتریش در سن ۶۹ سالگی بر اثر بیماری ذات الریه زندگی را بدرود گفت و در گورستان مرکزی وین (بخش هنرمندان) به خاک سپرده شد.

در میان اشعار وی منظومه آرش کمانگیر از لحاظ اجتماعی و به سبک حماسه سرایی و شعر غزل برای درخت از لحاظ سبک و محتوا درخشش خاصی دارند. بخشی از شعر آرش:

آری، آری، زندگی زیباست.
زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست.
گر بیفروزیش، رقص شعله‌‌اش در، هر کران پیداست.
ورنه، خاموش است و خاموشی گناه ماست.

Reviews

[Matin Pyron · Rating 3 out of 5]

کلا از ایدئولوژی چپ بیزارم و خیلی حس خاصی به این اشعار با دماوند خاموش ندارم
بیشتر اشعار این مجموعه مربوط به سال های فعالیت آقای کسرایی در حزب توده هستش و سیاسی هستند اشعار بیشتر
ولی خب واقعا اعدام و مرگ خسرو گل سرخی خیلی ناراحت کننده و غم انگیز بوده، شاه نباید این کار را انجام میداد

تاریخ خوانش
پاییز ۱۴۰۰ 📚🍁☕

[Mohammad Ali Shamekhi · Rating 2 out of 5]

نمره ی واقعی: یک و نیم

من فقط می خوندم که تموم شه. به ندرت چیز جالبی توش بود. اشعار مال دهه ی چهل اند و مبارزه طلبی و سیاست همه جا دیده می شه. از همین زاویه مثلا به شعرایی حمله می کنه که بریده اند از فقر و سیاست و ... و به اشعار مطنطن و مخاطب پسند چسبیدن

اشعاری که بهتر بودند - هر چند در حد متوسط: زمین باطل، بهار و شادی، دزد، مگس، خاموشانه، و کبوتران قاصد

[Pedyy · Rating 5 out of 5]

در روزهای شوم و تاریکی که در «تهران بزرگ» گذشت. پیدا کردن این کتاب برای غنیمتی بود. هر صفحه‌ای که ورق می‌زدم شگفت زده‌ام می‌کرد.

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

باور


باور نمی کند دل من مرگ خویش را

نه نه من این یقین را باور نمی کنم

تا همدم من است نفسهای زندگی

من با خیال مرگ دمی سر نمی کنم

آخر چگونه گل خس و خاشاک می شود ؟

آخر چگونه این همه رویای نو نهال

نگشوده گل هنوز

ننشسته در بهار

می پژمرد به جان من و خاک می شود ؟

در من چه وعده هاست

در من چه هجرهاست

در من چه دستها به دعا مانده روز و شب

اینها چه می شود ؟

آخر چگونه این همه عشاق بی شمار

آواره از دیار

یک روز بی صدا

در کوره راه ها همه خاموش می شوند ؟

باور کنم که دخترکان سفید بخت

بی وصل و نامراد

بالای بامها و کنار دریچه ها

چشم انتظار یار سیه پوش می شوند ؟

باور نمی کنم که عشق نهان می شود به گور

بی آنکه سر کشد گل عصیانی اش ز خاک

باور کنم که دل

روزی نمی تپد

نفرین برین دروغ دروغ هراسناک

پل می کشد به ساحل اینده شعر من

تا رهروان سرخوشی از آن گذر کنند

پیغام من به بوسه لبها و دستها

پرواز می کند

باشد که عاشقان به چنین پیک آشتی

یک ره نظر کننند

در کاوش پیاپی لبها و دستهاست

کاین نقش آدمی

بر لوحه زمان

جاوید می شود

این ذره ذره گرمی خاموش وار ما

یک روز بی گمان

سر می زند جایی و خورشید می شود

تا دوست داری ام

تا دوست دارمت

تا اشک ما به گونه هم می چکد ز مهر

تا هست در زمانه یکی جان دوستدار

کی مرگ می تواند

نام مرا بروبد از یاد روزگار ؟

بسیار گل که از کف من برده است باد

اما من غمین

گلهای یاد کسی را پرپر نمی کنم

من مرگ هیچ عزیزی را

باور نمی کنم

می ریزد عاقبت

یک روز برگ من
یک روز چشم من هم در خواب می شود

زین خواب چشم هیچ کسی را گریز نیست

اما درون باغ
همواره عطر باور من در هوا پر است

[Ali · Rating 2 out of 5]

درباره ی شعر
https://www.goodreads.com/author_blog...