Τα τελευταία χρόνια του Βυζαντίου, χρόνια δύσκολα και τραγικά, ταυτόχρονα όμως και δημιουργικά από πνευματική και καλλιτεχνική άποψη (η εποχή της "Παλαιολόγειας αναγέννησης"), περιγράφονται στο ιστορικό μυθιστόρημα του σημαντικού πολιτικού και συγγραφέα Παναγιώτη Κανελλόπουλου "Γεννήθηκα στα χίλια τετρακόσια δύο" (δημοσιεύθηκε το 1957). Ο ήρωας του βιβλίου, γεννημένος στην Πάτρα, συνδέει τη μοίρα του με εκείνη των πιο σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής -Σφρατζής, Πλήθων, Βησσαρίων, Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, Μανουήλ και Κωνσταντίνος Παλαιολόγος- και ακολουθεί τα βήματά τους στην Πελοπόννησο της νωπής μνήμης των Βιλλαρδουίνων, των Βενετικών κτήσεων και του Δεσποτάτου του Μυστρά, στην Αθήνα του Δούκα Ατσαγιόλι, στη Γαληνοτάτη Βενετία, στη Φλωρεντία και στη Φερράρα των θυελλωδών συζητήσεων για την ένωση των εκκλησιών και, τέλος, στη Βασιλεύουσα, όπου ο τελευταίος αυτοκράτορας θα δώσει την άνιση μάχη με τους Τούρκους.
Έλληνας πολιτικός, φιλόσοφος και ακαδημαϊκός. Ανέλαβε για δύο σύντομες θητείες την προεδρία ελληνικών κυβερνήσεων το 1945 και το 1967. Η παρουσία του στη νεοελληνική γραμματεία και φιλοσοφία και η ταυτόχρονη ενασχόλησή του με την πολιτική τον ανέδειξε ως ιδιαίτερο φαινόμενο του σύγχρονου ελληνικού πολιτικού βίου ενώ η μετριοπάθεια, η αυτοκριτική του διάθεση και το ήθος του συνέτειναν, ειδικότερα μετά τη Μεταπολίτευση, στην απόδοση του τίτλου του «Νέστορα» της ελληνικής πολιτικής από ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων.
Πρώτος τόμος ενός ευχάριστου ιστορικού μυθιστορήματος με φόντο την τελειωτική κατάρρευση της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Χωρίς υστερίες και υπερβολές. Έτσι κι αλλιώς η πόλις... ε, άλλο... :p