หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม เล่ม 10

หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม #10

by Dong Tian De Liu Ye, 冬天的柳葉, ตงเทียนเตอะหลิ่วเยี่ย

สามีภรรยาแรกสัมผัสความหรรษาจากรสเสน่หาย่อมคลอเคลียกันทุกเช้าค่ำในจวนกวนจวินโหวอบอวลด้วยบรรยากาศหวานชื่น แต่ภายนอกกลับเกิดคลื่นลมขึ้นไม่เว้นวัน วังองค์หญิงใหญ่ฉางหรงเกิดเรื่องจนฉือชั่นแสนจะวุ่นวายใจ
มารดาของเขาตั้งครรภ์กับชายบำเรอจนไทเฮาผู้เป็นยายถึงกับสั่งให้ทำในสิ่งที่เลวร้ายที่สุด แต่หากเปรียบเทียบกับความไม่สงบนอกวังหลวงอื่นๆ แล้วเรื่องนี้กลับดูเล็กน้อยลงไปทันทีรุ่ยอ๋องกับมู่อ๋องต่างก็หวังในอำนาจ หมายปองราชบัลลังก์
คราใดที่มีโอกาสย่อมพร้อมที่จะถือมีดเข้าห้ำหั่นกันอย่างแน่นอน แต่ที่คาดไม่ถึงมากที่สุดคงเป็นเรื่องของเจียงหย่วนเฉา เขามิใช่เพียงคนที่เป็นองครักษ์ผู้หนึ่งอีกต่อไป เรื่องราวมากมายถาโถมเช่นนี้ เฉียวเจาก็ยังมิต้องหวาดหวั่นสิ่งใด
การมีเซ่าหมิงยวนเป็นท้องฟ้าให้นางเช่นนี้คือโชคดีอันดับหนึ่งในชีวิตนางจริงๆหวนคืนกลับมามีชีวิตต่อไปในครานี้ นางต้องรักษาลมหายใจตนเองไว้และมีความสุขตลอดไปให้จงได้

600 pages, Paperback

Published December 15, 2022

About the author

Associated Names:
* Dong Tian De Liu Ye / Willow Leaves in Winter (English)
* 冬天的柳葉 / 冬天的柳叶 (Chinese)
* ตงเทียนเตอะหลิ่วเยี่ย / ตงเทียนเตอหลิ่วเยี่ย (Thai)

Reviews

[Cartoon Sutcharee · Rating 5 out of 5]

ยังสนุกอยู่เหมือนเดิม เป็นนิยายจีนที่อ่านในปีนี้แล้วก็ชอบมากๆ
ตอนอ่านเล่มแรกพอรู้ว่ามี 10 เล่มก็ไม่รู้ว่าเค้าจะแลนดิ้งจบยังไง
แต่จบดี สุขนิยม ปริ่มใจ พี่เซ่าผู้คลั่งเมียยิ่งกว่าใคร
เสียดายที่สุดท้าย F4 ต้าเหลียงต้องแยกย้ายคนละทางสองทาง

เป็นการเดินทางที่ยาวนานแต่สนุกมากจริงจริง

[Ple Suthasinee · Rating 4 out of 5]

หวนคืนอีกครา สู่ช่วงเวลาแสนงาม 10/10
โดย ตงเทียนเตอะหลิ่วเยี่ย

จบบริบูรณ์ คือเอาจริง เล่มสุดท้ายนี่เคลียร์ที่สุดตั้งแต่อ่านนิยายแปลจีนมาเลย ที่ผ่านมาก็จะแอบคาใจทำไมนักเขียนชอบตัดจบแบบห้วนๆ เหมือนรีบจบรีบหนีเจ้าหนี้ 🤣🤣🤣

ส่วนหวนคืนฯ จบเต็มอิ่มมากต่อเนื่องในตอนพิเศษ ลูก 3 กันไป ลูกๆออกน้อย แต่ก็น่ารักมาก

ตัวละครที่เราชอบ ก็มีบทสรุปให้ทุกคนอย่างดี😊😊😊

สปอยล์
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

พระรองของเจ้แกว 2 คน บทสรุปก็อย่างที่ควรจะเป็นคนนึง อีกคนก็มีความสุขดีตามประสาคนโสด

เปิดเรื่องมาก็ทีมพี่เฉียวโม่ จัดการกำจัดสกุลหลัน เรียบร้อยอย่างง่ายดาย

ต่อมาก็เข้าโหมดชิงบัลลังก์ระหว่าง รุ่ยอ๋อง กับ มู่อ๋อง แถมมีการเฉลยชาติกำเนิดสือซานว่าเป็นลูกกบฏซู่อ๋อง แต่เดินเรื่องช่วงนี้ไวมาก สู้กันไม่กี่วันก็รู้ผล สือซานพระรอง ที่รักนางเอกข้างเดียวมาสองชาติปาดคอตัวเองตายไป ส่วนเจียงเฮ่อ คนสนิทที่เจ้แกวว่าตลกน่ารัก ก็กระโดดลงเหวตามไป🥲🥲🥲

พาร์ทต่อมาเข้าส่วนบ้าบอ น้ำเน่า ไทฮองไทเฮา ผู้ซึ่งวุ่นวายเวิ่นเว้อมาตลอดตั้งแต่เล่มแรก วางแผนกำจัดนางเอกอีก หลังจากให้นางเอกมาตรวจอาการฮ่องเต้ ที่รักษาไม่ครบคอร์ส กลายเป็นไปชอบมีอะำรกับองครักษ์ แล้วยังมาชอบพระเอกอีก บ้าบอ โดนพระเอกจัดการซะเลย

สุดท้ายพระเอกได้เป็นอ๋องต่างแซ่ ไปอยู่ชายแดนเหนือ ไม่มีคำสั่งห้ามกลับเข้าเมืองหลวง สบายใจพระเอกนางเอกไป สกุลหลีตามไปอยู่เหนือ 5-6 ปีผ่านไป คุณชายฉือเลยพาน้องสาวไปอยู่ทางเหนือด้วย ไปถึงวันที่นางเอกคลอดลูกคนที่2-3 พอดี(แฝดชายหญิง)

หยางซื่อจื่อยังรบอยู่ทางใต้ เป็นคู่กัดกับเพื่อนนางเอก คู่นี้กผ้ลงเอยกันนั่นแหละ😊😊

พี่ชายนางเอกแต่งงานมีความสุข ลูกสาวหนึ่งคน

ส่วนจูเยี่ยน ก็ลูกสอง ใช้ชีวิตซื่อจื่ออยู่เมืองหลวงตามปกติ ชีวิตราบรื่นราบเรียบ (บทน้อยสุดเลย)

จบแล้ว จัดว่าเป็นนิยายสนุกส่งท้ายปี หวาน น่ารัก ชวนติดตาม มีมุกเป็นระยะ😊😊

[Anida · Rating 4 out of 5]

จบแล้วจ้า สนุกจนหยดสุดท้าย ปมปัญหาเคลียร์หมดทุกสิ่ง ชอบอาสะใภ้รองสุดแระ อยู่เป็น เข้าใจการใช้ชีวิตดีมาก นี่ยังอยากเผือกชีวิตในจวนอ๋องต่อนะ อาจูแต่งกะใครไม่เห็นเล่าถึงเลย

อีกอย่างที่อยากบอกคือ เรื่องนี้แปลดี อ่านลื่นมาก ชอบ

[M · Rating 4 out of 5]

มาถึงเล่มสุดท้ายละ ก็แผ่วลงตามปกติของการขมวดปมเรื่องราวต่างๆ แต่ถึงจะแผ่วก็ยังมีเรื่องนะ!!!

อ่านไปจุดนึงถึงกับตกใจนิดๆ มิน่าล่ะ อีตาเจียงสือซานถึงทำตัวประหลาดมาตลอด ดูชั่วๆ นิดๆ ให้สงสัยว่าสรุปนี่คนดีหรือไม่ดี

แต่เอาจริงๆ ก็เป็นตัวละครที่น่าสงสารคนนึง

ถัดจากพี่เจียง ก็ยังอีกกก นังไทเฮาที่ปสด กะนางเอกตั้งแต่แรก คือไม่ชอบนางเอกเพราะอะไร งงใจ แต่ขอความช่วยเหลือนางเอกบ่อยไม่ไหว เนรคุณที่แท้

อ่ะ เอาเป็นว่าจบดีตามเทรนด์ มีบทสรุปของตัวละครให้ชมประปราย บางตัวก็หายไปเลย แต่ไม่สำคัญอะไรขนาดนั้น

ใครกำลังมองหานางเอกเก่ง เฉลียวฉลาด พระเอกคลั่งฉลาดเท่ห์เกรงใจเมีย ก็อ่านเล่มนี้ได้เลย

นางเอกพระเอกติดจะซูนิดนึง เหมือนอ่านใจทุกคนออก เตรียมแผนการทุกอย่างได้ มีปัญหาอะไรรอดหมด สนุกตรงดูว่าจะรอดยังไงนี่แหละ แต่นางเอกก็ฉลาดจริง

เรื่องนี้ยาวหน่อยแต่ส่วนตัวคิดว่าไม่ออกทะเลมาก ถึงจะหลายเล่มและหนามาก แต่อ่านได้เพลินๆ อยู่

[Biaza44 · Rating 4 out of 5]

มาถึงเล่มจบ...ถือว่าเป็นนิยายเรื่องยาวที่อ่านได้เรื่อยๆค่ะ มีช่วงที่สนุก มีช่วงเบื่อบ้าง แต่นักเขียนก็ทำได้ดี มีปมเยอะแต่ก็แก้ให้หมดทุกปม

เล่ม 10 การดำเนินเรื่อง พี่ชายนางเอกก็รับไม้ต่อ จัดการคนที่ฆ่าพ่อแม่นางเอกได้

ตัวร้ายเพิ่มขึ้นมา อาจจะงงอยู่ว่าทำไมจัดให้ไทยเฮาขึ้นมาเป็นตัวร้าย เออ นักอ่านก็งง แต่อาจจะเป็นไปได้ว่า ไทเฮ้าไม่ชอบนางเอก เพราะโดนยุแยงมาตั้งแต่เจอกันครั้งแรก + เป็นพวกเหยียดฐานะด้วย ในเมื่อไม่ชอบขี้หน้าเลยพาลเกลียดเมื่อนางเอกมียศสูงขึ้น เพราะได้แต่งกับพระเอก แต่ สุดท้ายโดนพระเอกเก็บตามระเบียบ

ตัวรองรับบทตัวร้าย "เลวเพื่อเธอ" พอมาเล่มนี้ เปิดเผยชาติกำเนิด พยายามเอาทุกสิ่งทุกอย่างคือ แต่สุดท้ายสู้ทางการรบสู้พระเอกไม่ได้จริงๆ สงสารเค้านะ รักนางเอกจะวันสุดท้ายจริงๆ ยิ่งฉากสุดท้ายน่าสงสารมาก

พระเอก พอตัวพระรองร้ายตาย เลยจัดสกิลโหมด "ร้ายเพื่อเธอ" นางเอกมีแต่งานเข้าตลอด งงใจมาก มีแต่ทำเรื่องดี ช่วยเหลือ แต่เจอแต่คนเนรคุณกับพวกขี้อิจฉา เล่มนี้จะได้เห็นจุดจบของพี่สาวต่างแม่ของนางเอกด้วย

เซอร์ไพร์ ฮ่องเต้องใหม่ 555+ เพราะรักษาไม่เต็มครอส+หว่านผลมากเกินไป ร่างกายเลยกลับกลายมาเป็นตรงกันข้าม กินพวกเดียวกัน อยากกินพระเอกซะงั้น อยากกำจัดเมียเค้าจะได้เข้าไปปลอบโยน ถ้าเป็นนิยาย boy love อาจจะสมหวัง แต่เรื่องนี้ดันไม่ใช่ โดนพระเอกจัดไปอีกคน

เขียนดีตรงพี่ชายนางเอก กลัวน้องสาวคนเล็กจะมาหลงรักพี่เขยตัวเอง เพราะเริ่มโต แถมเริ่มสนิทสนมกับพี่เขยมากเกินไป เห็นได้เลยว่าตัดไฟตั้งแต่ต้นลมให้นางเอก กลัวความสัมพันธ์ทางความรู้สึกจะเกินเลย ส่วนตัวเองตัดความรู้สึกความรู้สึกแต่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์มากกว่า เพื่อนำตระกูลต่อไป

เล่มนี้มีรวบรัดบ้าง ไม่เก็บรายละเอียดอย่างเล่มที่ผ่านๆ มา คู่คนใช้คนสนิทเขียนรวบรัด เรื่องของพี่ชายตัวเองแต่งงานด้วย พี่ชายต่างแม่ไม่ได้เขียนถึงเลย องค์หญิง 8 ละที่เหมือนเขียนวางไว้ว่าเป็นตัวร้ายอีกคน หายไปเลย เรื่องสมบัติอีก งงว่าทำมัยถึงให้นางเอก

มีบทพิเศษเพิ่มเติ่มเรื่องราวพระนางมีลูก ความสัมพันธ์ของครอบครัวพี่ชายนางเอก องค์หญิง 9 กับองครักษ์

ฉากเข้าหอ จืดมาก ขอบอก ทุกคนที่อ่านรอฉากหวานตรงนี้มาก ถึงแม้ว่าจะต้องตัดเข้าโคมไฟ แต่!!! เขียนได้จืดชืดมากจริงๆ อ่านแล้วไม่พีค���ท่าวันที่พระเอกหน้ามืด

[Noo · Rating 5 out of 5]

เล่ม 9 และเล่ม 10 ขอลดคะแนนลงประมาณ 4.5 เพราะว่าหวานน้อย และเรื่องการเมืองค่อนข้างตึง

ด้านล่างมีสปอยล์
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ช่วงเริ่มต้นของเล่มนี้ก็เป็นช่วงปีใหม่อีกแล้ว เค้าห่อเกี๊ยวใส่น้ำตาลให้กันแหละ อิจฉานะบอกเลย

ต่อมาก็เป็นเรื่องของแม่พี่ฉือท้องป่องกับชายบำเรอ ไทเฮาที่กลัวขายหน้าต้องการให้องค์หญิงใหญ่หรือแม่พี่ฉือดื่มยาขับเลือด แต่ด้วยความที่ร่างกายน่าจะทนรับไม่ไหวจึงไม่สามารถทำได้ พี่ฉือปกป้องแม่ดีมากโดยการปล่อยข่าวว่าองค์หญิงใหญ่ตั้งครรภ์

และในที่สุดนางเอกก็ถึงวัยปักปิ่น หรืออายุ 15 เสียที ซึ่งพระเอกด้วยความเป็นห่วงเรื่องสุขภาพนางเอกก็ยังหักใจไม่ลงแต่นางเอกไม่ยอมแล้ว

ต่อมีเหตุการณ์น้ำท่วม และมีข้าศึกบุกในขณะที่ฮ่องเต้กำลังจำศีล พระเอกต้องออกรบอีกครั้งและด้วยความคิดว่าไม่เป็นมงคล ฮ่องเต้ก็เลยสั่งให้รุ๋ยอ๋องไปขอพรบนเขาแล้วหายตัวไปขณะเดินทาง สาเหตุเพราะหลันซานแฟมิลี่ลี่วางแผนคิลรุ๋ยอ๋อง อยากให้มู่อ๋องเป็นรัชทายาทแทน

และแน่นอนความวุ่นวายในเมืองหลวงก็ต้องมีมาบ้างในช่วงที่พี่เซ่าไปรบ ตอนนี้มีข่าวซุบซิบนินทาใหม่ว่าเฉียวโม่พี่ชายนางเอกเป็นกิ๊กกับนางเอกเพราะอยู่ในจวนเดียวกัน ก็คนไม่รู้แหละเนาะว่าเค้าเป็นพี่น้องกันจริงๆ ซึ่งพอนางเอกสืบได้ว่าเป็นใครนางก็รีบสนองคืนโดยทำให้คนทั้งเมืองหลวงรู้ว่าลูกชายบ้านนั้นชอบผู้ชายด้วยกันและนัดยิ้มที่บ้านเช่า พอเสร็จเรื่องยังส่งสารไปบอกว่า “ไม่สนองคืนย่อมเป็นการเสียมารยาท” สาแก่ใจจริงๆ ช่วงนี้มีข่าวลือเยอะจนแม้แต่เมล็ดแตงยังขึ้นราคา เอาสิ

ต่อมาก็เป็นจุดพลิกผันใหญ่ในการที่จะโค่นล้มบอสใหญ่หลันซานแฟมิลี่ คุณหนูโอวหยางมาขอความเป็นธรรม โดยการสนับสนุนจากพี่ฉือ เพราะพ่อถูกสังหาร แม่ตกทะเลสาบ ตัวเองโดนโยนเข้าหอนางโลม แถมต้องรับแขกคนแรกคืออีตระกูลหลันคนลูก 🤬 น่าสงสารน้องมากอ่ะ สุดท้ายน้อง ฆตต ด้วยการชนเสา 😭😭 พอเรื่องถึงฮ่องเต้ด้วยความยุแยงของราชครูจางส่วนหนึ่งที่บอกว่ามีดาวราหู (ราชครูเป็นคนของพระเอก) ฮ่องเต้โกรธมากสั่งประหารตระกูลหลันคนลูกทันที ริบทรัพย์และเนรเทศคนที่เหลือไปอยู่บ้านต้นตระกูลเดิม

ต่อมาฮ่องเต้ก็รู้สึกว่าร้อนเหลือเกิน นังราชครูตัวดีก็เลยยุยงให้ไปพักร้อนบนเขา เพราะดูหน้าฮ่องเต้แล้วใกล้จะตุยแล้วล่ะ ถ้าเกิดตุยในวังหลวงราชครูจะหนียังไง

แล้วจุดพลิกผันใหญ่ก็เกิดขณะที่ไปพักร้อนนี่เอง ฮ่องเต้อาการหนักเกือบตุยแล้ว แต่นางเอกก็ยื้อชีวิตได้อีกนิดนึง และสบช่องให้เจียงหย่วนเฉา ไปยุยงมู่อ๋องว่าฮ่องเต้สวรรคตแล้ว มู่อองที่มีราชโกงการมอบบัลลังก์ปลอมอยู่ในมือก็ดีใจและเชื่อจนปะทะกันด้วยกองกำลังหลายฝ่าย สุดท้ายกลายเป็นว่าเจียงหย่วนเฉาเป็นทายาทซู่อ๋องที่เคยเป็นระบบเมื่อ 20 ปีก่อน รบกันไปรบกันมาจบที่พระเอกชนะค่ะ สุดท้ายรุ๋ยอองได้เป็นฮ่องเต้

ต่อมาองค์หญิงใหญ่แม่พี่ฉือคลอดลูกสาวโดยที่นางเอกทำคลอดให้ด้วยการผ่าคลอด แต่ต่อมาแค่ครึ่งเดือนองค์หญิงใหญ่ก็ตุย

ส่วนฮ่องเต้รุ๋ยอ๋องที่ตอนแรกไม่ได้ปฏิบัติรักษาพรหมจรรย์หนึ่งปีตามที่หมอเทวดาบอกไว้ก็เกิดผลแล้ว ลูกทั้งสามคนเสียชีวิตเหลือแค่องค์หญิงใหญ่ที่เป็นลูกของหลีเจี่ยวพี่นางเอก ตัวฮ่องเต้ไม่มีความรู้สึกต่อสตรี แต่มีความรู้สึกต่อบุรุษซะงั้น แถมแอบชอบพระเอกอีก

เนื่องจากฮ่องเต้ป่วยเป็นโรคแบบนี้และหมอหลวงไม่สามารถรักษาได้สุดท้ายรวมหัวกับไทเฮาเชิญนางเอกมารักษา ซึ่งก็วางแผนไว้ว่าถ้านางเอกได้รู้ความลับนี้จะคิลนางเอก ซึ่งก็รู้กันดีว่าคนที่ปองร้ายกับนางเอกจบไม่สวยซักคน และยิ่งพระเอกรู้ด้วยฮีก็เลยจัดลูกธนูน้ำแข็งถวาย ไทเฮาซะเลย และยังทำให้ฮ่องเต้เห็นเหตุการณ์ด้วย ฮ่องเต้เลยป่วยทางใจตุยไปอีกคน ก่อนตุยก็หาเด็กอายุไม่เกินสามขวบมาให้ฮองเฮาเลี้ยงเพื่อเป็นรัชทายาทและเลื่อนยศพระเอกให้เป็นอ๋องไปอยู่ทางเหนือ ถ้าไม่มีราชโองการห้ามกลับมาเมืองหลวง

จบ

ในส่วนของตอนพิเศษ…

เรื่องของพี่เฉียวบทน้อยๆ หน่อย แค่รู้ว่าพี่มีความสุขดี มีภรรยาดีและมีลูกแล้ว แต่เสียดายที่ไม่มีเวลาเดินทางมาหาน้องสาว พี่จูก็เช่นกันแต่คนนี้บทน้อยอยู่แล้วในกลุ่มหนุ่มฮอตเมืองหลวง 🤣

ส่วนพี่หยางก็นั่นแหละ ตามความคาดหมายลงเอยกับเพื่อนสนิทในวัยเด็กผู้ห้าวหาญของนางเอกที่ไปรบปราบปรามพวกว่อโค่วอยู่ทางใต้ด้วยกัน

ดีใจที่ยังมีบทขององค์หญิงเก้าหรือเจินเจินกับองครักษ์ที่หนีออกจากวังหลวง ชีวิตก็ดูราบรื่นมีความสุขดีและกำลังเดินทางไปทางเหนือด้วย

พี่ฉือคือลูกรักนักเขียน แม้ในตอนพิเศษพี่ก็มีบทเยอะอยู่นะ ตอนแรกแอบเศร้าอยู่เพราะพี่ต้องเป็นโสดไร้คู่ นักเขียนคงหวงมากเลยไม่มีคู่ซะเลย แต่ส่วนที่ดีงามคือพี่ฉือพาน้องสาวเดินทางขึ้นเหนือมาตั้งรกรากอยู่กับพี่เซ่าซะเลย คิดตามเหตุผลก็คงต้องบอกว่าพี่ฉือไม่เหลือใครอยู่ในเมืองหลวงแล้ว และอนาคตของน้องสาวก็คงจะไม่ดีเพราะน้องเป็นลูกชายบำเรอ คือแฮปปี้เอนดิ้งมากจุดนี้

ดีใจที่ตอนจบค่อนข้างสมบูรณ์แล้วล่ะ พระเอกนางเอกไปอยู่ทางแดนเหนือ มีลูกสามคน และครอบครัวสกุลหลีก็ยกครัวมาอยู่ด้วยกัน ฮูหยินผู้เฒ่าหรือท่านย่าก็ยังมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขฉลองอายุครบรอบ 70 ปี

สุดท้ายนี้ไม่ว่าพี่เซ่าจะเก่งเพียงใด ไม่เกรงฟ้าไม่กลัวดินขนาดไหน สุดท้ายก็ต้องคุกเข่าอยู่บนกระดานซักผ้าต่อหน้าภรรยาอยู่ดี 🤣

[Caspy · Rating 2 out of 5]

จากทั้งหมด 10 เล่มจบ
สนุกสุดคือสองสามเล่มแรก หรือพอจะพูดได้ว่าจนถึงเซ่าหมิงยวนรู้ตัวจริงเฉียวเจา (เล่ม 5)
ถูไถไปพอได้จนซักก่อนแต่งงาน (เล่ม 9) พอหลังจากนั้นก็เหมือนหลุดไปแล้วว่าต้องการจะสื่ออะไร พังมากในเล่ม 10
ไม่รู้เพราะจำไม่ได้หรือไม่ได้เล่า เช่น เหตุผลที่ทำไมซือไท่ฝากของไว้กับเฉียวเจา (แล้วลูกประคำมันสำคัญยังไงนะ? รู้แค่ว่าเกี่ยวข้องกับอดีตกบฎ) กับตอนที่เจียงหย่วนเฉารู้ชาติกำเนิดตัวเอง
ตัวละครเจียงหย่วนเฉาก็มา ๆ ไป ๆ แบบงง ๆ เหมือนตอนที่จู่ ๆ จะดราม่าก็ดราม่าเลย ทั้งที่ไม่มีปูมาก่อนแบบนิดหน่อยก็ยังดี (ช่วงก่อนหน้าลงใต้) ก่อนหน้ามีแต่ฉากตลกกับเจียงเฮ่อเป็นหลัก
ฮ่องเต้นี่อีก ยิ่งพาร์ทที่เผยอาการหลังรักษาไม่ตามกำหนดอีก ไทเฮางี้อีก ดูไม่มีใครฉลาดเลยหรอ
ทำไมทุกคนต้องอยากเล่นงานนางเอก ไม่พูดกันเรื่องผลลัพธ์ที่คนที่เคยเล่นงานนางเอกเจอ ก็ต้องคิดถึงฐานะ กับอำนาจพระเอกหน่อย ทุกคนเหมือนจู่ ๆ ไม่ชอบนางเอก แล้วก็งั้นข้าเล่นงานเจ้าละ! แทบทุกครั้ง
นา���เอกก็เทพไม่เคยล้มเลย (จนเล่ม 9) ที่เหตุการณ์ถูกยัดมาเพื่อเน้นความเป็นพระรอง (?) ของเจียงหย่วนเฉา ทั้งที่กลุ่มที่เล่นงานนางเอกแฝงตัวอยู่ป่าเขาจนเป็นคู่ต่อสู้กองทัพพระเอกยังไม่ได้ แต่เล็ดรอดสายตาเหล่าองครักษ์ที่พระเอกส่งมาอารักขานางเอกได้ ตอนแรก ๆ ที่นางเอกเทพ ฉลาดก็โอเค แต่พอนางเอกโชว์เทพต่อกับทุกเล่มก็เริ่มเอือม ชีวิตคนเรามีแต่ขาขึ้นเลยหรอ

โดยถ้าอ่านขำ ๆ ก็พอได้ แต่ไม่น่าลากยาวขนาดนี้ ถ้าจบตั้งแต่นางเอกล้างแค้นให้ครอบครัวอาจจะดีกว่านี้ เพราะบางช่วงรู้สึกออกทะเลไม่เกี่ยวกับปมการตายของครอบครัวนางเอกเลย

[Mai Chay · Rating 4 out of 5]

เรื่องนี้เป็นชุดหนังสือที่หนามากและหล���ยเล่มมากจริงๆ แต่่ก็เป็นเรื่องที่เขียนได้ดี อ่านได้เพลินๆ ไม่ถึงกับเป็นเรื่องที่ดีที่สุด ขาดๆหายๆไปนิด แต่ก็มีเสน่ห์ละมุนละไมอยู่พอสมควร

จุดที่คิดว่าทำได้ดีกว่าเรื่องอื่นๆ คือตัวประกอบทั้งหลาย ตลกมาก มีให้อมยิ้มกับความตลกอยู่ได้ตลอด 10 เล่ม ทั้งครอบครัวนางเอก เหล่าองครักษ์พระเอก และเพื่อนๆพระเอก MVP สุดคืออาสะใภ้รองหลิวซื่อ ตั้งแต่ปักใจว่าเดินตามคุณหนูสามไม่มีทางผิด ฮ่องเต้หรือจะสู้บารมีหลีเจา

ส่วนบทก็ถือว่าโอเค ไม่ได้ลึกล้ำแต่ก็มีปมให้รู้สึกไม่เบื่อ เสียแต่ว่าบางทีก็เรื่อยๆ ธรรมดาเกินไป ส่วนความรักพระนางจะว่าดีก็ดี จะว่าขาดสีสันก็ไม่ถือว่าผิด ยังเข้าสูตรนางเอกเก่งทุกด้านขั้นเซียน พระเอกเหนือขั้นทุกคนในใต้หล้าและคลั่งรักสุด รวมๆ อ่านแล้วไม่หงุดหงิด ชอบในความรักความเคารพระหว่างพระนาง ถ้ามีชีวิตคู่คงอยากได้ความสัมพันธ์แบบนี้มากที่สุด แต่ในฐานะคนอ่านก็มีเบื่อกับความเข้าใจกันเกินเรื่อง ขาดสีสันไปนิด

[J · Rating 5 out of 5]

เราว่าจบแปลก ๆ ไปหน่อยแต่แบบนี้ก็ใช่ว่าจะไม่มีจริง

ตอนพิเศษก็สรุปเรื่องของทุกคนแล้ว แต่ฉือชั่นเป็นโสด น่าจะหาใครให้หน่อย เจินเจินกับองครักษ์หลงน่ารักดี ตั้งแต่โผล่มาฉากแรกก็คิดว่าเขาจะได้กันละ

ไทเฮาร้ายไปหน่อยนะ อยู่เฉย ๆ ก็ดีแล้ว จุ้นไม่เข้าเรื่องไปเสียหมด

สรุปว่าอ่านเพลิน อ่านมัน สมกับชื่อนักเขียน เรื่องยาว รายละเอียดยิบย่อยเยอะ แต่ไม่น่าเบื่อ แต่ยังงงว่าจะกลับไปอ่านอีกรอบไหม มันยาวมาก แบกไปไหนจะหนักมาก

แต่ออนไลน์อีกสองเรื่อง (ที่ไม่ใช่เรื่องการบำเพ็ญเพียร) บนหอหมื่นฯก็วนกลับไปอ่าน 2-3 รอบละนะ เรื่องนี้ไม่แน่ใจเลย เพราะช่วงแรก ๆ มันสนุกจริง แต่ออกแนวอึมครึม ๆ หน่อย หลังเล่ม 5 ถึงโทนเรื่องจะเปลี่ยนหน่อย ๆ เพราะมีบทพระเอกนางเอกจู๋จี๋กัน แต่มันเจ้มจ้นสู้อีกสองเรื่องไม่ได้แฮะ เรื่องนี้ตลกน้อยกว่าอีก 2 เรื่องด้วย แล้วก็(รู้สึก)ยาวกว่าไหม

[Giyongchy · Rating 4 out of 5]

เป็นการอ่านเรื่องยาวที่ยาวมากสำหรับชุดนี้เกือบ​ 6000 หน้า​ แต่อ่านได้สนุกเรื่อยๆ​ ไปจนจบ​ ไม่เหมาะกับคนที่ชอบอ่านแบบกระชับรวดรัดเท่าไหร่​ค่ะ​ เล่มสุดท้ายนี้ก็จบได้ดี​ ตัวละครที่หายไปบ้างกลางๆเรื่องก็มีมาให้เห็น​ เสียอย่างเดียวจบแบบ​ F4 ที่รักของเราไม่ได้กลับมารวมตัวกันในที่สุด​ และพี่ฉือก็เป็นพระรองหนึ่งเดียวในดวงใจเรา​ในปี 2022​ เลย​ ตอนพิเศษที่อ่านชื่อ​น้องสาว ฉือเจียว​ นี่ทำเอาน้ำตาร่วงไม่รู้ตัว ToT

[Ahgase · Rating 5 out of 5]

เบื่อว่ะ ใครแม่งออกกฏบังคับNCในจีนวะ
มรึงจะดับฝันกุมากเกินไปแล้ว กุรอมา10เล่มเพื่อที่จะได้ยินน้องเจา
บอกว่ากินยาได้แค่นั้นเหรออออออ
กร๊๊ดดดดดดดดดด ไม่ถูกใจเอาไป -125886 ดาวเลยงอน!
ส่วนเนื้อเรื่องนะ อยากบอกว่าสนุกดี
ไม่นึกเลยว่า10เล่มจะไม่แผ่ว ไม่ออกทะเล
(เออมีออกไปหน่อย ออกไปแบบออกจริงๆ กลางเรือใบเลยน่ะ555)
แต่เบื่ออีรุ่ยอ๋อง กุไม่ได้อยากรู้เรื่องมันขนาดเน้
แถมมันยังมายุ่งกับxxx อีก
อีห่า อีกะเทย! (มึงสิอีกะเทย!--รุ่ยอ๋อง)
โว้ย รีวิวอะไรเนี่ย 555555

[Pop2201 · Rating 5 out of 5]

รีวิว10เล่ม ให้คะแนน 10/10
เป็นนิยายที่ชอบมากที่สุดรองมาปรปักษ์จำนนก็ว่าได้ ดีจนไม่รู้จะอวยยังไง อยากให้สร้างเป็นซีรีย์ เส้นเรื่องไม่หนักไม่เบา มีทุกอารมณ์ ที่สำคัญชอบมุกในเรื่องนี้มาก ไม่มีแป้กเลย คนแต่งเก่ง คนแปลเก่ง ขออวยเลยค่ะ จบดีด้วย นี่คือบริบูรณ์อย่างแท้จริง แต่แอบสงสารแม่ทัพเจียงและเจียงเฮ่อ สำหรับเรื่องนี้ ไม่ผิดหวังที่ได้อ่านเลย ชอบๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Sarisa Chakuttraikul · Rating 4 out of 5]

อ่านจบครบ 10 เล่ม สรุปก็คือไม่เสียดายเงินที้ซื้อมา สนุก อ่านเพลิน แป๊บเดียวจบ มีเรื่องราวตลอด (จนเหนื่อย) เนื้อเรื่องอาจจะมีช่วงเนือยบ้าง แต่ไม่ได้รู้สึกว่ายืดเยื้อเกินไป เนื้อเรื่องตลอด 10 เล่มไม่ดรอปมาก … จบ 10 เล่มแล้ว นี่ยังรู้สึกว่าขยายต่อได้อีกอยู่เลย

[Ning · Rating 4 out of 5]

อ่านเพลินมาก แม้ว่าจะไม่ค่อยมีอะไรน่าตื่นเต้นอะไร
แต่อ่านแล้วติดประมาณนึง
เรื่องนี้น่าจะเด่นที่ตัวละคร ตัวเด่น ๆ นี่คือ น่ารักดี ตลก ฉลาด เก่ง
แม้แต่ตัวร้ายก็ยังน่าสนใจ

อ่านไปจนจบเรื่อง ก็รู้สึกว่า กำลังพอดี ก็คือ เกือบๆ จะเบื่อแล้ว
แต่ก็จบพอดี

ก็สรุปว่าอ่านสนุกดีค่ะ

[หลังอ่านของน้ำฝน · Rating 3 out of 5]

โดนสามียิงธนูจนตายในวันแรกที่พบหน้ากัน พอฟื้นมาอยู่ในร่างใหม่ก็ขออยู่แบบสงบ เรื่องรักก็พักก่อน แต่ยิ่งหนียิ่งเจอ ใครจะอยากโดนธนูปักอกซ้ำสอง!
อ่านเพลินมาก ดจีย์!

#หลังอ่านของน้ำฝน → https://wp.me/p6yYEv-2Kw

[readwithsuea sueaworld · Rating 5 out of 5]

จบแล้ว 10 เล่ม จบที่ทุกคนได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา

สงสารสือซานส่วนตัวยังแอบคิดว่าเป็นเรื่องจริงหรอ หรือโดนหลอกใช้รึป่าว

เต้ตอนจะตายก็ดีมากนะ จัดการทุกอย่างเสร็จสรรพ

แต่แอบปวดหัวกับลูกๆ 3 คน ทำไมสลับบทไปกันหมด 😂

[Nattapan · Rating 3 out of 5]

3.5 stars. Poignant but reasonable.

[Jk · Rating 5 out of 5]

สนุก น่าติดตาม ไม่มีช่วงที่น่าเบื่อเลย

[Miyanomori · Rating 2 out of 5]

honestly the story lost me about midway through and by this book i felt like they were adding drama for the sake of drama and i just wanted to finish this for the sake of completion