ظهور و سقوط خانواده‌ی شایق‌پور

by اشکان نیری

ثریا با آخرین فرزندش بهزاد، در یکی از محلات قدیمی سمنان در خانه‌باغی زندگی می‌کند. وضع اقتصادی او و فرزندانش متوسط است اما براساس گذشته‌ی سرمایه‌داری خانوادگی‌اش این جمله از زبانش نمی‌افتد: «یک زمانی نصف سمنان مال ما بوده.» در اواخر آذر ۱۳۸۵ ساعاتی پیش از مرگش متوجه می‌شود هنوز می‌تواند روی زمین‌ها و مستغلات زیادی ادعای مالکیت داشته باشد. پس از خاکسپاری او، پنج فرزندش سیروس، مرتضی، بابک، فرن و بهزاد این ادعا را پیگیری می‌کنند. بیدارشدن آرزوها، امیال و بلندپروازی‌های آن‌ها ماجراهایی خنده‌دار و گاه تراژیک را برای خود، خانواده و دوستانشان رقم می‌زند. روایت ظهور و سقوط این خانواده از سمنان و تهران تا روسیه، هلند و انگلستان را در بر می‌گیرد.

366 pages, Paperback

Published January 1, 2022

Reviews

[Mehrnaz · Rating 1 out of 5]

انگار یکی کپی افتضاحی از دایی جان ناپلئون و صد سال تنهایی رو قاطی کرده و یه چیز افتضاحتری ازش درآورده(واقعا متاسفم که همچین ریویی راجع به کتابی مینویسم ولی این تنها چیزی بود میتونستم در وصفش بنویسم)

[mohamad jelvani · Rating 4 out of 5]

نمی‌دونم چرا با این که از لحاظ سبک نگارش و نوع شخصیت‌ها و ماجراها چندان شباهتی با رمان دایی جان ناپلئون نداره اما مدام فضای اون رمان برای خواننده تداعی می‌شه.
در واقع این کتاب یک رمان طنز پرماجرا و قصه‌محور هست که خواننده را با اتفاقات متوالی و رگه‌های طنزش دنبال خودش می‌کشه.
هر چند خرده‌قصه‌های زیادی در دل خودش داره که معلوم نیست برای چی روایت می‌شن و به پیشرفت داستان کمکی نمی‌کنند و گاه باعث ملال و دلزدگی خواننده هم می‌شن اما در مجموع کتابیست خواندنی و جذاب.
نویسنده گاهی اطلاعات علمی و تاریخی جزئی و ویژه‌ای در متن میاره که خواننده ایرانی با کلیت اونها آشناست ولی معلوم نیست نویسنده اونها را از خودش درآورده یا این که واقعیت دارند. چیزهایی که خیلی هم نمیشه در تاریخ دنبالشون گشت مثل ارتباط دادن وجود و حضور شخصیتی روسی در جریان استبداد صغیر در ایران و ربط دادنش به یک خانواده یا اجاره یک زمین در سمنان توسط یک جاسوس انگلیسی برای پیدا کردن چاه نفت و ... .
به هر حال به نظرم نمونه‌ی چنین رمان‌هایی در ادبیات فارسی خیلی کم هست و خوندنش مغتنمه.

[Azam Amir · Rating 3 out of 5]

من این کتاب رو هدیه گرفتم و تو روزهای سختی هم شروع به خواندنش کردم. (زمستان ۱۴۰۱) و خب راستش خیلی هم کمک کننده بود و من واقعاً از خوندنش لذت بردم. این کتاب روایتی از زندگی خانوادگی ـه، چیزی که زیاد باهاش برخورد داریم و برامون آشناست. شوخ طبعی شخصیت‌ها، سبک معمایی و تا حدودی رئالیسم جادویی چیزهایی بود که در این کتاب برای من جالب اومد و ترغیبم می‌کرد که ادامه بدم.
در مجموع ۳.۵ از ۵ فکر کنم امتیاز منصفانه‌ای برای این کتاب باشه.

[Parvaneh · Rating 2 out of 5]

یک جور بازخوانی از دایی جان بود. منتها بسیار سنگین و پر تصنع آغز می‌شود و خواننده را خسته و بی‌میل می‌کند. رمانی بود که اگر ویرایش ساختاری حسابی رویش انجام می‌شد می‌توانست اثر بهتری باشد.

[Tabasom Heidari · Rating 1 out of 5]

یک کپی ‌ ضعیف از رمان دایی جان ناپلئون

[Katayoon · Rating 2 out of 5]

خیلی تصنعی بود و‌کپی دایی جان ناپلئون و در کل چیز تازه ای نداشت

[Amene · Rating 2 out of 5]

بیشتر ادا بود مثلا دایی‌جان ناپلئون و تا حدودی بی‌سروته که به نظرم چندان جالب نبود!