VERGANKELIJKHEID

by Midas Dekkers

Veel glorie is op haar best als ze aan het vergaan is. Maar dan moet ze daar wel de kans voor krijgen. Oude gebouwen worden meestal afgebroken voor ze aftakelen, of gerestaureerd tot slechts een modern gebouw rest. Oude mensen doen zich jong voor. Want iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn. Nieuw is mooi en jong is lekker. Toch lonkt het verval. Afwaarts is een berg ook mooi. Schilders schilderen ruïnes, toeristen fotograferen tandeloze vissers. Restaureren we om het oude te behouden of proberen we de tijdelijkheid te ontduiken?

Genres: Nonfiction, Death, Philosophy, Science, History, Biology, Society

Paperback

First published January 1, 1997

Reviews

[Rick Broers · Rating 5 out of 5]

Met elke stap die je in de richting van het graf zet, lijkt je minder op een ander en meer op jezelf, tot je uiteindelijk met jezelf versmelt. dan hoeft er verder niets meer. Het is volbracht.

[Tess · Rating 4 out of 5]

Wat is er schoner dan een karaktervol portret van een stokoud dametje aan de hand van bijv. fotograaf. Lee Jeffries? Waarom hebben we zo’n hang naar tijden die voorbij zijn, maar toch nog steeds zijn gebeeldhouwd in het heden? We bezoeken menhir, tempelruïnes en zelfs de krochten van de aarde… Veel glorie is op zijn best is wanneer het geleefd en vergaan is.

Edoch, we willen oud worden, maar doen er alles aan om het te vermijden. Oude gebouwen worden afgebroken, ze takelen af en worden gerestaureerd tot er een zielloos modern skelet rest. Ook de gouden oudjes doen er alles aan om de tand des tijd te ontlopen. Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn.

Toch lonkt het verval. Schilders penseelden ruïnes en toeristen fotograferen tandeloze vissers. Restaureren we om het oude te behouden of proberen we de tijdelijkheid te ontduiken?

Midas (eigenlijk Wandert) Dekkers is duidelijk een begeesterde schrijver

[Julie · Rating 2 out of 5]

Didn't finish it, too dry.

[Pascalle · Rating 1 out of 5]

Bij hoofdstuk 7 was ik er helemaal klaar mee. Wanneer het boek na hoofdstuk 6 uit was geweest zou ik er nog 3 ⭐ voor hebben kunnen geven. Nu laat ik het bij 1⭐.
In het begin had ik zoiets van oké hier staan best leuke weetjes in. Maar ook vrij snel werd dit gevolgd door de vraag gaat dit nog ergens naartoe? Wat mij betreft was het antwoord nee 🤷‍♀️

[Julia · Rating 4 out of 5]

Dekkers is a cantankerous, idiosyncratic Dutch biologist. I wasn't sure how much of the comic effect of his book was his and how much the translator's so I watched him on YouTube, talking about climate change. I don't understand Dutch but he had the audience laughing their heads off. So yes, he is very funny. Here is a sample of his quirky insights. He is talking about how fulfillment and decay are on the same path: "Humans aren't harvsters. We're not reapers, we're sowers. We prefer preparations to results ... Books about food aren't called food books but cook books. ... People who cook a lot have more prestige than people who eat a lot. ... Defecating has the lowest status." He does this with almost every topic he tackles in this book, from old semen to souvenirs to immortality. A very amusing, somewhat educational read.

[Wesly Van Eycken · Rating 2 out of 5]

Vlotte pen, maar weinig structuur

[Hannie · Rating 4 out of 5]

Ik had dit boek al eens gelezen, maar dat is al een tijd geleden. Ik houd erg van de boeken van Midas Dekkers, dus het is zeker geen straf om zijn boeken vaker te lezen. Dit boek gaat, zoals de titel al aangeeft, over vergankelijkheid. De natuur, dieren en de mens komt aan bod. Het is een boek zoals ik dat gewend ben van Midas Dekkers; informatief en humoristisch. Soms een beetje onsmakelijk, maar dat mocht de pret niet drukken. Een aanrader.

[Geert Vermeegen · Rating 5 out of 5]

blz. 227
De wens eeuwig te bestaan of nooit te vergaan. Dat wat we keer op keer doen en in een game.
Aan het einde van het boek verwijst Dekkers naar een gedicht van Willem Wilmink.

vader kocht ooit
een verzameld werk:
een bundel gedichten
van degelijk merk.

bij wat hij mooi vond
zette hij strepen
een enkele keer
een uitroepteken.

bij tijd en wijle
herlees ik die
zeer summiere
biografie:

in een code
van strepen en stippen
steeg het water
hem naar de lippen.

[Esmeralda · Rating 3 out of 5]

Niet zo goed als alle andere boeken van Midas Dekkers. Zoals altijd zijn de foto's zeer onthullen en aangezien dit boek (voor een groot deel) over de dood gaat, kon ik op sommige pagina's wel een waarschuwing gebruiken. Een interessant boek met een mengeling tussen feiten en humor (alhoewel iets minder humor dan in de andere boeken) die makkelijk leest. Ik heb het boek in één dag uitgelezen.

[Vic Black]

Such an insightful way to see the world and people. Reread several times over the years

[Danny De · Rating 3 out of 5]

Niet zo goed, beetje warrig geschreven. Enkele goede inzichten over de relativiteit van het leven

[Doris · Rating 3 out of 5]

Niet zo goed als ik had verwacht, maar toch een fijn boek om te lezen. De laatste pagina is erg sterk. Toen gaf ik hem toch bijna 4 sterren!

[Jesse Leppens · Rating 4 out of 5]

Met elke stap die je in de richting van het graf zet, lijkt je minder op een ander en meer op jezelf, tot je uiteindelijk met jezelf versmelt. dan hoeft er verder niets meer. Het is volbracht.

[Tijl Vandersteene · Rating 3 out of 5]

A good read.
Zet aan tot allerhande gedachten, boeiend, ruim, vlot.
Interessante invalshoek en prikkelende conclusies.
(Niet voor bekrompen geesten.)

[Lynn]

This book was given to me by a friend before I left California. I've had it next to my bedside ever since, and I managed to get over halfway through the 266 page book. But now I'm simply closing the book for good.

Here's the problem: I have an overactive, morbid imagination as it is. When I go to the bathroom my mind starts to wonder if a strange man with a horrible grin is hiding in my shower waiting to pounce on me with a knife. So I pull back the curtain to check. I'm not quit sure what I'd do if there ever was a homicidal maniac in my shower, especially if I'm sitting on the toilet with my pants around my ankles - not ideal for running.

This book is by no means a horror novel, though. It's not even a novel. The author is actually a biologist. The book is about life, decay, and death. It's about our aversion to decay and death, event though, it's natural and all around us and even beautiful at times. Decay and death can be delicious in the case of aged wine and cheese, and is even necessary for us to sustain ourselves, such as eating. And this book is also about our need to prolong youth and build anew.

It seems harmless, but it's often very dark. And there are pictures. There are pictures of dead babies and deformed bodies and worms coming out of a human carcass and animal skeletons. I cannot handle this, especially before bed. I am not oblivious to death and all the horrible things that can happen to people. Nor am I unaware of the west's obsession with youth and all things bright, shiny, and new. But I also do not need to be inundated with images of death and the doom and gloom that is in our nature and our destiny.

The book is a bit interesting at times, so anyone that isn't bothered by graphic images constructed through photos or written words might really like this book.

[Quinn · Rating 4 out of 5]

I read non-fiction very slowly, but I really liked this book. It's not a riveting, edge of your seat thriller. However, it lends so much perspective to the way I see the world and appreciate the natural course and effects of time.

In today's culture, we're enthralled with the concept of new and pure, but we forget how incredible and wonderful the process of death and decay is. In particular, his section on food - with the controversial perspective of humans as carrion eaters, not carnivores - is a little over-the-top, but a great hyperbolic argument to change the way you appreciate what you eat... as a cheese-lover, it was great fun to read and share with others.

[Benjamin · Rating 3 out of 5]

A light and engaging meditation on how we are intimately related to death and decay, often in surprising ways. It's translated from the Dutch, so it's not clear how much of the odd style is the translator's and how much is Dekkers himself.

[Eline · Rating 5 out of 5]

Wat schrijft die man verrukkelijk. Bonus: het boek heeft interessante inhoud :-)

[Lina · Rating 3 out of 5]

Vermakelijk en amusant boek. Midas Dekkers heeft ook op schrift een leuke droge humor.

[Albert · Rating 3 out of 5]

I thought this might be something like Cioran, but I was mistaken. A lot of zoology with a Nordic sardonic twist. Just beware what you're getting into.

[Ton Akveld · Rating 4 out of 5]

Funny book, as most of Midas Dekkers' work.

[Esther Ruijgvoorn · Rating 5 out of 5]

Nice scientific based book on the way our lives progress into dead from a biologist point of view