Saskia Noort is a Dutch crime-writer and freelance journalist.
She has written articles for the Dutch editions of Marie Claire and Playboy as well as publishing three novels, The Dinner Club being published in English in 2007 by Bitter Lemon Press, translated by Paul Vincent.
Her third book, "New Neighbours", was released in May 2006 in the Netherlands and was a huge bestseller. The rights have been sold to England.
Gerrit Komrij zei ooit treffend over een boek van hetzelfde kaliber en genre van niet-zo-literaire-thriller: Het moeilijkste woord in het hele boek is macaroni. Je schrikt ervan als je het ziet staan.
'De Eetclub' van Saskia Noort, waar te beginnen met mijn review? Ik vond het een verschrikkelijk tandenknarsend slecht boek. Pas op voor spoilers (die ik zoveel mogelijk zal proberen te verbergen.)
Ten eerste: de titel. Het had net zo goed de tennisclub kunnen heten. Verwacht geen scenes die iets met koken of eten te maken hebben, want die zijn op een hand te tellen. Daar waar de eetclub geïntroduceerd word heb je een opsomming van gerechten, met het commentaar had het allemaal verrukkelijk lekker smaakte. En dan is er nog een keertje dat je leest wat de hoofdpersoon - waarvan ik alweer de naam kwijt ben, het boek is geschreven in de ik-vorm - eet. Een groot gemis. Met een titel als 'De Eetclub' verwacht ik tot wel op z'n minst wat sappige scenes als bijvoorbeeld 1) te veel zout in iemands soepkom doen, 2) een voedselvergiftiging (per ongeluk of expres), 3) een allergie + allergische reactie.
Maar wat gebeurd er dan wel? In het eerste hoofdstuk lezen we hoe Evert zijn huis, waar vrouw en kinderen ook slapen, in de fik steekt en hijzelf daarin omkomt. En dan komende daar de 'diepste geheimen van de eetclub naar boven'! De eetclub bestaat uit vier gezinnen, allen met kinderen. Zoals gezegd, ook al heet het boek 'de eetclub', behalve dan dat de vier gezinnen van die club vrienden met elkaar zijn, hebben de geheimen compleet niets met eten te doen. Wat is dan wel het geheim?
In elk hoofdstuk wordt wel een sigaret of sigaar opgestoken. Als men aan het koken is (heerlijk zo'n maaltijd waar de kok met een peuk in de bek het eten bereidt!), waar de kinderen bijzijn, in het café. Echt overal! Het voelde voor mij toch wat vreemd al om een relatief nieuw boek (2004) te lezen alsof het qua rokersmentaliteit plaatsvind in 1970. Bovendien zuipt iedereen zich klem. Een fles wijn wegtikken in de avonduren gebeurd regelmatig, met soms ook nog het cliché 'de vijf zit in de klok' er bovenop. Natuurlijk doen zij ook niet moeilijk over dronken achter het stuur kruipen. Ik weet niet of het de bedoeling van de schrijfster was om zo een soort van roekeloosheid bij de karakters te tonen, maar voor mij kwam het vooral over als dat zij (Saskia Noort) alleen kan schrijven met een asbak aan de ene kant en een fles wijn aan de andere kant naast haar.
Hoe zit het met de detective aspecten van het boek?
Is er dan niets goeds te vertellen over dit boek? Emh ... ik denk na, niet echt. Het einde is wel aardig, hoewel je dat als lezer ook al van mijlenver aan kan zien komen.
Read in Dutch. Quick read , thankfully. No one at all is likeable, no one at all is memorable. And they should all be reported to social services / maatschappelijk werk for non stop getting drunk in front of their endless, also unmemorable, kids. The whole thing is totally far fetched .
Ben speciaal weer op Goodreads gegaan om hier iets van te vinden. Oppervlakkige personages, matige dialogen, allemaal prima, maar met zo'n waardeloos en onrealistisch plot vol gapende gaten kun je echt niet aankomen.
I pretty much only finished this book because it was short and - despite a bad plot - an easy read. Not exactly sure how that works other than perhaps Saskia Noort is a good writer who's just not terribly good at thinking up plots?
It's a very dark book which isn't bad in and of itself, but when things keep going from bad to worse, people are mean to each other for no apparent reason, and no believable explanation is given for the ultimate outcome... well, it all combines to a book that really isn't worth reading.
I seldom give this low a rating to anything that I actually finished, but unfortunately it wasn't even Okay.
Saai boek, vlakke personages die je niet leert kennen (ik onthield tegen het einde van het boek nog steeds niet wie er getrouwd was met wie), cliché verhaal en dan ook nog eens slecht uitgevoerd. Ik weet niet waarom ik het heb uitgelezen
Als ik aantekeningen moet maken om te onthouden wie wie is, vind ik het eigenlijk al niet leuk meer. Wat een onrealistische chaos vol inwisselbare zuipende oud zuid-expats...
Dit is na 'nieuwe buren' het 2e boek dat ik lees van Saskia Noort en ik kwam er halverwege het boek achter waarom ik er gewoon niet van kan genieten: er zit geen enkel sympathiek karakter in. Stuk voor stuk zouden de personages in psychotherapie moeten, een aantal zelfs in combinatie met de psychiater. Je kan met de beste wil van de wereld geen band voelen met 1 van hen..... Dat was in nieuwe buren al niet anders. Met de schrijfstijl is weinig mis, maar een literaire thriller vind ik het echt niet. Het is allemaal vrij duidelijk wat er aan de hand is. Ik vrees dat dit mijn laatste Saskia Noort is.
I had it recommended but its not my taste. It is a very easy read which is nice, however there were some big flaws for me. The detective scheming side of it is too predictable and not in an interesting building it up way. Also the characters are not very well flushed out, its a story more about cheating scandals than anything else and especially the ending is rushed and shorter than it shouldve been as climax of the book. The only interesting character to me was the main character's best friend Hanneke.
Género policial entremezclado con pasquín pseudo erotico- romántico.
Aunque no le pedía yo mucho a esta historia, solo unas horas de entretenimiento, la verdad que me hizo subir la expectativa con un buen comienzo que fue degradando a una decepción total, tipo: porque escogí este libro.
Karen es el personaje central, una mujer casada con dos niñas que vivía en Ámsterdam pero decide en conjunto con su marido, cambiar su vida citadina y vivir en un pueblo próspero, seguro y con buena calidad de vida.
Conoce a otras 4 parejas de matrimonios y se vuelven muy amigos, organizan cenas, comparten cumpleaños, hasta que un evento traumático rompe la armonía y felicidad en la que vivían.
Como ya dije el libro empieza muy bien, nada es lo que parece, y todos los personajes son interesantes, solo que la historia va desbarrancando, hasta ser forzada, llena de contradicciones y concentrada en los encuentros amorosos de la protagonista.
Mooi om te zien hoe deze auteur karmische ongezonde vriendschappen wegzet. Zo te lezen aan de meeste reviews is de diepte van dat aspect de meeste mensen ontgaan. Ja de karakters zijn 'oppervlakkig', maar dat is zo neergezet omdat ze allemaal nep zijn en een enorm masker voor zich houden. Niet hun ware ik laten zien. Daarom komen ze oppervlakkig over. Ik vind het juist heel mooi in dit boek om te zien hoe Karen meer en meer uit het web van nep vriendschap breekt en ook steeds wat diepgaander word en meer zichzelf. Daarbij komen ook vaak sigaretten en drank aan de orde inderdaad. Nu ben ik niet de auteur dus ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat juist dat er vaak in is geschreven omdat het ook zo'n cliché is. Drank en roken om erbij te horen. Om dus bij die nepvriendschapsgroep te horen. Juist dat aspect en dat Karen er beetje bij beetje uitbreekt en je ook haar angsten etc in het begin krijgt te zien daarin, haar masker, juist dat vind ik heel mooi. Verder was het wel heel spannend of het Karen uiteindelijk gaat lukken of niet om de moordenaar te vinden. Al heb je zelf wel al gauw vermoedens wie het is.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Je maakt ‘kennis’ met een heleboel personages, maar je leert niemand echt kennen, waardoor je ze ook nooit zult begrijpen. Het plot is voorspellend en oppervlakkig en de twee tijdlijnen lopen vaag door elkaar heen. Dat zorgt ervoor dat je soms geen idee meer hebt wat wanneer gebeurd is. Jammer, want het idee voor het verhaal is veelbelovend en biedt zeker kansen.
Ten slotte zijn de personages naar mijn mening uiterst vergezocht: de perfecte man in maatpak met het jongensachtige charisma die tegen je aan loopt te schuren waar je eigen vent naast staat? Tuurlijk..