En joeg de vossen door het staande koren

by Jan Siebelink

Tegen de achtergrond van de woelige jaren '60 staat een 19-jarige kweekschoolstudent voor de keus zich los te maken van zijn milieu en elders een nieuw leven te beginnen.

Genres: Dutch Literature

240 pages, Paperback

First published January 1, 1982

Reviews

[Kiki van Dijk · Rating 2 out of 5]

Ik weet niet. Het was saai en ik begreep er niets van. :/

[Daniela · Rating 2 out of 5]

Het leest als een koortsdroom binnenin het boek “knielen op een bed violen”, van de hak op de tak, weinig emotionele en karaktervormende uitwerking, waardoor het vaak niet te voorspellen is hoe de hoofdpersoon reageert. Voor mij te vaag.

[Jolieg G · Rating 2 out of 5]

"De titel van dit boek is een citaat uit de Bijbel en wel uit het Oude Testament.
In het boek Richteren leeft de bekende richter, de oersterke Simson.
Hij vecht tegen de bezetters, de Filistijnen.
Hij vangt 300 vossen, neemt fakkels en bindt die aan de staarten van de vossen vast die hij twee aan twee door het koren jaagt.
Die lopen door het opkomende koren van de Filistijnen en daarmee worden het koren, de wijngaarden en de olijfbomen vernietigd.
Zo neemt Simsom wraak ( Richteren 15 vers 4) op de bezetters, omdat ze hem niet toelaten bij zijn vrouw."

Er komen passages in voor die meer zijn uitgediept in zijn boek "Knielen op een bed violen".
Niet echt met plezier geschreven... een duister boek..
Het gaat soms van de hak op de tak... en springt soms terug in de tijd.
Er zijn personen die er eigenlijk niet zijn...
Verwarrend.

[Willem M. · Rating 2 out of 5]

ik moet bekennen: de eerste siebelink die ik lees maar hem uitsluitend kennende van de tv: een complete siebelink. broeierig, warrig, doordravend, nachtmerrieachtig, droom, boze droom, wankel, wankelend, zoekend, dolend, maar ook zelfbewust, zeker, steeds zekerder...
zijn zinnen redden hem voor mij, bijv.: Els’ kamer was een bazar die je de adem benam. Arthurs kamer een kapel. (boek op toevallige plek opengeslagen, p. 77.) en hij gebruikt het enig passende woord waar een ander een eeuwigheid naar zou zoeken... geverseerd in de taal, heet dat. dat wel... maar verder... dus een boek als een boze droom, met het arnhem van de vroege jaren 60 als vluchtig maar herkenbaar decor, als bühne? nee, dat niet helemaal, maar wel een hele belevenis; de aparte sfeer blijft je bij, en de al even aparte, soms ergerlijk onuitgesproken hoofdpersoon... alles toch maar mooi tot een kunstwerk afgerond... al met al een strak opgewonden kluwen touw, hij rolt goed, ondanks zijn vele rafels en raadsels... het is mij genoeg, herlezen kan nagelaten worden. doorgeefboek. op naar het bed violen.

[Tamara · Rating 3 out of 5]

Na het lezen van de boeken Knielen op een bed violen en Engelen van het duister, die ik beiden heel mooi en indrukwekkend vond, viel dit boek mij een beetje tegen.