En 1954, apenas unos meses antes del golpe de Estado que acabó con el breve gobierno democrático de Guatemala y cuyas causas están expuestas en esta novela, Miguel Ángel Asturias publicaba en Argentina El Papa Verde; la segunda entrega de la que luego sería llamada la Trilogía bananera. En esta obra, se había impuesto retratar los efectos del dominio de United Fruit Company —en las novelas la Tropical Platanera S.A.— tanto para Guatemala, reducida ya a una «república bananera», como para el mismo emporio frutero, que pugnaba por dirigir la política norteamericana en Centroamérica. Y todo ello girando sobre su turbulento protagonista, Geo Maker Thompson, el Papa Verde; un personaje cuya ambición, como en los héroes de la tragedias griegas, es el germen mismo de su desventurada existencia. Y si esta estampa que nos ofrece El Papa Verde resulta imprescindible para entender el drama social y político de América desde mediados del siglo pasado, tanto más lo es para comprender la evolución de la narrativa hispanoamericana por su prosa abigarrada y térmica, donde surge, tan de improviso como natural, el gran hallazgo literario de Miguel Ángel Asturias: el «realismo mágico», que le granjearía, en 1967, el Premio Nobel de Literatura.
Guatemalan poet, novelist, diplomat, and winner of the Nobel Prize for literature in 1967. Asturias's writings combine the mysticism of the Maya with epic impulse toward social protest. His most famous novel is EL SEÑOR PRESIDENTE (1946), about life under the rule of a ruthless dictator. Asturias spent much of his life in exile because of his public opposition to dictatorial rule.
استوریاس این مدلیه که میاد یه داستانی رو شروع میکنه در بهترین و شسته رفتهترین حالت. بعد یهو وسط کار از ماتریکس خارج میشه و شروع میکنه به شر و ور سراییدن. 😒
صد افسوس که این قلم شاعرانه و جزئینگر و این نگاه موشکافانه در خلق و روایت داستان در ۲۰۰ صفحه ابتدایی تبدیل شد به یک رشته مکالمات بیاحساس، خستهکننده و طاقتفرسا با گفتوگوهای بیهدفِ شخصیتهای زیادی که خواننده بدون هیچ مقدمهای باهاشون مواجه میشه و احساس گنگی بهش دست میده. بخش اول داستان هرچیزی که برای شروع یک داستان فوق العاده نیازه رو داره و بخش دوم دریغ از نشانهای از ویژگیهای بخش اول. بهشدت حوصلهسربر و شلوغپلوغ و بینتیجه. ترجمه هم از زبان واسط فرانسوی صورت گرفته و کمی در ابهام و کجفهمی متن تاثیر گذاشته.
پاپ سبز خیلی دوست داشتم مثل کتاب چشم انتظار بخواب رفتگان با این کتاب ارتباط برقرار کنم آنخل آستوریاس مثه یه شعر روایت میکنه از دوران استعمار کشور و بهره کشی از مردم به بهانه موز و توسط کمپانی های آمریکایی که یا با کشیش وارد میشن یا با طلا آما کتاب پاپ سبز شاید بعلت ترجمه سخت این کتاب نشد بتونم ارتباط برقرار کنم و به سختی اواسط کتاب رفتم نخواستم تمومش کنم .
Guatemalalı yazar Miguel Angel Asturias'ın Muz Trilojisinin Kasırga'nın ardından gelen ikinci kitabı Yeşil Papa beni tahminimin ötesinde zorladı. Sevmedim demeyeceğim ama nasıl demeli, yer yer kuru buldum kendisini. Asturias gibi büyülü gerçekçiliğin kurucu babalarından biri olan ve kaleminin gücünü çok iyi bildiğim bir yazardan daha zengin bir metin bekliyordum.
Yeşil Papa, Chicago'daki büyük muz tröstünün başkanı, "Yeşil Papa" lakaplı Geo Maker Thompson adlı bir karakterin öyküsü etrafında şekilleniyor. Asturias'ın sevdiği konuların başında gelen bir kolonileştirme hikâyesi bu. Beyaz adamın yerel halkı parası ve "imkan"larıyla sömürgeleştirmesi, yerel halkın içinde yarattıkları çatışmalar, karşı koyanlar, teslim olanlar... Bildiğimiz izlekler ancak karakterler yer yer fazla karikatürize çizilmişti; iyiler çok iyi, kötüler çok kötü. Amerikalılar sömürgeleştirme planlarında çok net, çok kararlı vs. Yani politik mesajını vermek için karakter zenginliğinden feragat ettiği yerler vardı yazarın ki buralar beni biraz uzaklaştırdı kitaptan.
Bir diktatör anlatısı olan çok sevdiğim kitabı "Sayın Başkan"da tutturduğu dengeyi burada tutturamadığını düşünüyorum naçizane. Üçlemenin son kitabı "Gözleri Açık Gidenler"i de okuyacağım elbette ama bu biraz beklentimin altında kaldı. Bu arada Cemal Süreya çevirisi elbette lezizdi, onu da ekleyeyim.
Bir tanecik cümle bırakıyorum, kitaptaki ana konunun dışında kalan ama aklımda çok yer eden bir cümle, çünkü evet, öyle: "Cinsel sevgide tanımlanamaz bir öç alma gücü var."
Imperdible continuación de Viento Fuerte en la Trilogía Bananera, cada libro que leo redescubro a Asturias, quien me sorprende como profeta de mi propia tierra.
Lectura 100% recomendada, especialmente para el lector latinoamericano y aún mas el centroamericano.
پاپ سبز هم مانند اغلب آثار آستوریاس در مورد زندگی بومیان گواتمالایی، سرخپوست یا دو رگه های سرخپوست- اسپانیایی ست. آستوریاس که در خانواده ای مرفه به دنیا آمد و بزرگ شد، و بخش عمده ای از زندگی اش را در سفرهای سفارتی پدرش در کشورهایی نظیر آرژانتین و فرانسه و... گذراند، به شدت خود را به بومیان کشورش مدیون می دانست. اولین برنده ی نوبل از آمریکای جنوبی، رمان هایش مملو از تخیل و افسانه های جادویی بومیان است، آنچه که بعدها به "واقع گرایی جادویی" خاص آمریکای لاتین مشهور شد. پاپ سبز، یکی از قصه های دردناک حضور کمپانی های آمریکایی در جنوب است، بخشی از تاریخ ادبی حضور استعمار در کشتزارهای قهوه و باغستان های موز، و استثمار کارگران بومی توسط انحصار کمپانی های آمریکایی. پاپ سبز را خانم زهرا خانلری (کیا) به فارسی برگردانده و در 1360 توسط انتشارات خوارزمی منتشر شده است.
Dieses Buch ist mehr politischer Statement als Roman. Es werden antikapitalistische Reden geschwungen und der Standpunkt des Autors wird sehr schnell sehr deutlich - die USA sind schlecht und sollten sich aus den Angelegenheiten Guatemalas heraushalten, ihr Einfluss breitet sich wie eine Krankheit aus und verseucht die Gedanken der Einheimischen. Darüber hinaus gibt es eine schwerfällige Handlung und Protagonisten, die nur dazu da sind, die Botschaft zu transportieren. Charaktertiefe oder gar - entwicklung wäre dabei nur hinderlich. Als historisches Dokument erhellend, jedoch die falsche Wahl, wenn man unterhalten werden möchte. Und in diesem Kontext ergibt auch die Verleihung des Literatur-Nobelpreises Sinn.
کتاب درباره استعمار در گواتمالا است. داستان جالب است و نویسنده نثر قدرتمندی دارد. اما از دید من یک مشکل بسیار بزرگ در این کتاب هست. داستان وجه غالب کتاب نیست. شعار است. شیون و زاری است. به شکلی بسیار آزاردهنده. نویسنده نخواسته شما از عمق داستان به منظورش دست پیدا کنید. ترجیح داده یک بلندگو به دست بگیرد و در تمام طول کتاب در گوش شما آن را فریاد کند. شعار بدهد. ناله و شیون کند. و این میتواند روند مطالعه کتاب را تبدیل به یک پروسه بسیار آزاردهنده کند. به دلایلی که شرح دادم کتاب از دید من میتوانست ۲ ستاره باشد. ولی به خاطر قلم نویسنده و ترجمه خوب ۳ ستاره دادم.
This book tells the story of a greedy American and his attempt to gain power and wealth by deceiving innocent natives into selling him their land.
George Maker Thompson had been a pirate in the Caribbean until he dedided that he'd make more money on the land.
He meets Jinger Kind, a businessman from New Orleans. They discuss the local people who they consider backward. Their idea is that by taking the land from the natives and building roads, they would be bringing progress in return for creating wealth for themselves.
Thompson meets and falls in love with a young native named Mayaris.
Tompson, Mr. Kind, Mayaris' mother, Dona Flora and a person called The Commander, set about buying the land from the natives. They don't mind using bullying tatics and state that if gold bullets (money) doesn't work, there's always lead.
Things go smoothly until Mayaris realizes that Thompson is taking advantage of her people. She dresses in a wedding gown and throws herself into a river to drown herself in protest. Dona doesn't seem too upset with this and later marries Tompson herself.
Thompson represents the United States and greedy corporations who are taking advantage of the uneducated natives in this novel. It has been translated from Spanish but there didn't seem to be any character development and read more like a lengthy journal than as a novel.
Me costó bastante trabajo leerlo. Para mi gusto hay una verbosidad excesiva, una pretensión poética desmedida. En algunos pasajes encontré frases muy acertadas de gran talento, pero fue más lo cansino que lo acertado.
Por otra parte, es muy valioso de la obra su carácter cultural, siendo una muestra importante de las costumbres, creencias, y mitos guatemaltecos. Pero ante todo es la voz de un pueblo, es el reclamo ante el abuso imperialista, es mostrar al mundo las realidades que han sufrido nuestros pueblos latinoamericanos a costa de la avaricia y los intereses de las grandes empresas y el poder norteamericano. En ese sentido, todos los méritos para Miguel Angel Asturias por su gran compromiso con su patria y la historia, plasmado en toda su obra.
Postdata: Este es el segundo de la trilogía bananera junto con Viento Fuerte y Los ojos de los enterrados.
Ok I really hated this book, it was sooooo boring that I didn't wanted to continue reading it.
I think that 250 pages were a lot for writing a stupid story about a greedy american sailor named Geo Maker Thompson who lives in Guatemala and then falls in love with a young native named Mayari but she suddenly dissapears as soon as she discovers that Geo Maker Thompson has plans for taking the lands of her fellow indians and put them away for the construction of a fabric named tropical platanera dedicated to the harvesting and distribution of f·@#¬ng bananas.
Of course Geo Maker Thompson is named the green pope after that, but the repetitiveness in the arguments made the story far to hideous to continue its reading, I'm so happy that I decided to put this down although I gave him a lot of chances to turn me on.
قرأت هذه الرواية تقريبا سنة 2009، كانت أعجبتني، أعدت قراءتها هذا الأسبوع، وأكثر من أسبوع أيضا، أتلمظ جمالها وأستحمي بحواراتها وجفقراتها الوصفية الممتدة كحضارة الإنكا.. واحدة من أجمل ما قرأت من أدب أمريكا الجنوبية.
رغم اهتمامي بتاريخ أمريكا الوسطى وأمريكا اللاتينية واستنزاف الغرب لثرواتهم إلا أنني لم أتفاعل مع الرواية، فقد كتبت بأسلوب مفرط في السوريالية وترجمت بطريقة سيئة جداً
Miguel Ángel Asturias es sin lugar a dudas uno de los mejores narradores y poetas latinoamericanos, su obra es una bisagra entre las tradiciones ancestrales de su tierra y el drama geopolítico comercial de la gente de su Guatemala pisoteada, o casi siempre pisoteada por dictadores, gobernantes, militares, yankees, accionistas y mercaderes. Esta obra forma parte de la “Trilogía Bananera” conformada por “Viento Fuerte” (1950), el “Papa Verde” (1954) y “Los ojos de los enterrados (1960) que cuentan los embustes y estrategias empleadas por los inversionistas norteamericanos para despojar tierras, incendiar ranchos, cercar propiedades, contratar mano de obra barata, administrar el ferrocarril y los puertos, y, crear un emporio bananero más poderoso que las naciones y los estados, tan arraigado en el dinero como los indígenas en la magia de su exuberante naturaleza.
“El Papa Verde” nos cuenta la historia de Geo Maker Thompson un audaz pirata oriundo de Chicago que cambió su oficio de bucanero para asentarse en el interior del país centroamericano y construir su empresa productora y exportadora de banano. A través de sobornos, abusos y vejaciones, consolida su poder al pactar con abogados, senadores y uniformados; la idea del “progreso” seduce a unos pocos ingenuos, mientras los verdes dólares convencen a la mayoría. Los humildes sembradores de los campos no se dejarán engañar, será preciso quemar sus casas, envenenar sus raciones, reducir su espíritu y su carne para que acepten pagar por las “nuevas viviendas lujosas” edificadas en la tierra que les fue arrebatada; para que sean esclavos serviles en el infernal calor de las plantaciones del trópico; y, ser la última rueda del coche de la “Tropical Platanera S.A”.
Geo Maker Thompson conoce a Doña Flora, arpía, calculadora y truhan que no duda en ir contra sus vecinos para beneficiarse de los negocios gringos, y a su hija Mayarí, la antítesis de su madre, soñadora, empática, unida a su raza de jaguar. Enamorado de la hija, el bananero acaba casándose con la Doña, después de que Mayarí, ataviada en su vestido de novia, se arroja al río Motagua en nupcias asombrosas y sobrecogedoras. Y es que la muerte de Mayarí, aconsejada por Chipo Chipó (la voluntad del pueblo), es uno de los mejores ejemplos de “Realismo Mágico”: la anciana presencia de los bosques se cubre con su cabello de raíces y se vuelve joven, radiante y hermosa para peinar y arreglar a la novia. De estas aguas beben muchísimos de los escritores latinoamericanos del Boom.
La segunda parte del libro se enlaza con el final de “Viento Fuerte” y nos lleva a conocer las peripecias de los herederos de Leaster Mead, los rumores de la guerra y el conflicto entre dos ramas de accionistas de la United Fruit Company: la “Frutamiel” y la “Tropical Platanera”. La vida transcurrió ineludible, el Papa Verde en el exilio y cuidando de su nieto, juega su último as bajo la manga para convertirse en el presidente de la compañía: “Green Pop”, “Bananas King”. Los herederos son aldeano enriquecidos después de un trágico huracán que se cobró la vida de sus benefactores el matrimonio Mead. Altruistas en apariencia que, con acciones de respaldo a las huelgas de trabajadores, ayuda social a los pobres y el legado de su fortuna a los desposeídos en caso de muerte accidental, distraían la atención del público de su verdadera condición: accionistas de la “Tropicaltanera”. Explotadores disfrazados de filántropos.
El caos estalla y se contagia a los países vecinos, se revisan cuestiones limítrofes, los periódicos indican una ofensiva inminente, los capos de las armas afinan sus mortales transacciones, los sentimientos de patriotismo estallan en los corazones. Guerra falsa, una trampa, campo minado, todo fraude y enredo. Son las dos ramas de accionistas rivales, que tratarán por todos los medios de hacerse con el control de la compañía, los que fraguan las mentiras bajo la sombra. No importan los países, las leyes, los pueblos, las personas somos pigmeos al lado de las gigantes corporaciones.
“El papa verde” es una excelente continuación de Viento fuerte. En la primera parte, conocemos un poco más la historia detrás del Papa Verde: de dónde viene, quién es, cómo piensa y siente este magnate voraz. Su amor por Macari nos muestra, quizás, la única parte humana de este ser siniestro. También se nos revela cómo, con audacia, astucia y terror, va abriéndose paso en tierras guatemaltecas.
En la segunda parte, nos reencontramos con los personajes de Viento fuerte. Volvemos a seguir su historia: los ahora millonarios trabajadores. Comenzamos a ver cómo el dinero cambia hasta a las personas más humildes, más honradas. Pero también es importante entender que son cruelmente manipulados por el Papa Verde y sus secuaces de la Tropicaltanera, quienes tienen más formación académica y empresarial.
En el relato y la prosa fantástica de Asturias, se deja entrever la subestimación constante del imperio yanqui hacia los países latinoamericanos, donde no ven personas sino solo brazos para trabajar; no ven bellezas naturales, espectáculos de la naturaleza, sino tierras para cultivar y de las cuales extraer ganancias.
Como Viento fuerte, esta segunda entrega de la Trilogía Bananera es una gran obra literaria, histórica, social y política.
Finalmente, uno de mis pasajes favoritos es el siguiente, ya que refleja cómo nuestra América Latina, tan rica en suelos, gente, cultura y alegría, ha sido siempre sometida y engañada por las “potencias” de turno. Sin embargo, pasan los siglos, las injusticias y las opresiones, pero nuestra identidad se mantiene intacta:
“El fuego que en mano del español consumió las maderas pintadas de los indios, sus manuscritos en cortezas de amatle, sus ídolos e insignias, devoraba ahora, cuatrocientos años más tarde, reduciéndolos a humazones y pavesas: cristos, virgenesmarías, sanantonios, santascruces, libros de preces y novenas, rosarios, reliquias y medallas. Otro dios llegaba: el Dólar, y otra religión, la del big stick”.
أستورياس مؤلف البابا الاخضر، ولد في غواتيمالا سيتي، وكان "خلاسيا" أي من اصول مختلطة، جزء منه كان أوروبيا والٱخر تعود فيه اصوله الى شعب المابا. تعلم الثقافة الاوروبية من النظام الاستعماري، أما ثقافة المايا فقد تعلمها على يد الفلاحين والمربيات والقصص الشعبية.
كانت والدته مهتمة بتراث المايا، أما والده فكان قاضيا ليبراليا يكرها الدكتاتوريات ..
درس الانتروبولوجيا والسريالية، وهو ما انعكس بشكل مباشر على أسلوبه الأدبي في رائعته "البابا الاخضر".
روايته هي حكاية عن الاستعمار الاقتصادي الحديث في غواتيمالا، حيث ان هويته ومعايشته للواقع الغواتيمالي في تلك الفترة يجعلنا من روايته شهادة حية وليست مجرد عمل متخيل. لانه عايش الفترة التي ازدرهت فيها شركة united fruit company الامريكية التي سيطرت على الاراضي، كما انها استغلت الفلاحين الغواتيماليين أبشع استغلال.
في فترة ما من حياة أستورياس تم نفسه، ولهذا كان يرى في الأدب شكلا من اشكال المقاومة، وهو كذلك فعلا،
الرواية هي ايضا تحليل اجتماعي عميق للواقع الغواتيمالي ٱنذاك، فقد كان المجتمع منقسما بين أنصار الانتماء للارض والتقاليد، تحت ضغط الحداثة الزائفة التي فرضها الاجانب وفرضتها شركة الموز المهيمنة، وايضا وجود الخونة، أي الانتهازيون الذي لا يهمهم مصير شعبهم، في حين يركضون خلف المنافع المادية، حتى ولو عنى ذلك بشكل مباشر خيانتهم لوطنهم.
كان هناك شعب متمسك بارضه وتقاليده، وكان هناك خونة وانتهازيون، ثم كانت الشركة التي استغلت هذا الانقسام خير استغلال.
خلاصة الرواية : شعب يتعرض للنهب والاستغلال تحت غطاء التجارة والتقدم.
Kitap bana Heart of Darkness’ı hatırlattı , kolonyalist batının Kendilerince gelişmemiş ve yardıma muhtaç olan doğuyu tam anlamıyla sömürmesi Açısından. Yerli halkın ikilemleri , iki farklı karşıt görüşü savunmaları güzel işlenmiş. Ülkeleri adına iyi şeyler olacağına inananların nasıl da kandırıldıkları ve yönlendirildikleri ... özellikle bir ülkeyi savaşmadan ekonomik kültürel dilsel olarak nasıl ele geçirdiklerinin anlatıldığı sahne çok öğretici
this translation is terrible i think, the first book of this series i read was very readable and wonderful, this is so dense that nothing makes sense, i'd love a modern re-translation
Bitirmek için çok zorlamama rağmen gitmedi kitap. Anlatılar birbirinden çok kopuk, isimler, yerler bir türlü oturtamadım. Çok umutlu olmama rağmen tahminimdeki gibi çıkmadı kitap
encantada mucho at first. but as soon as the story gets tangled up, i got lost in the meaning and multitude of all those characters. couldn't finish it.