Il figlio del mare

La saga dei Da Mar #1

by Davide Morosinotto

Pietro ha quattordici anni, una vita tranquilla e un lavoro che gli piace: cura i maiali del signore di Ateste, il paese dove è nato e dove sa che resterà per sempre. Ma un giorno un cavaliere porta una notizia: arrivano gli Unni! Siamo nel 452 dopo Cristo e le armate di Attila il Grande percorrono le pianure alla volta di Mediolanum, Ravenna, Roma, decise a conquistare ciò che resta dell'impero. È così che nella vita di Pietro cambia tutto: deve arruolarsi e partire per respingere l'invasore. In quella nuova e terribile avventura, Pietro stringerà un'amicizia speciale con Giustina, una ragazza di famiglia nobile, con cui nella vita di prima non avrebbe potuto nemmeno scambiare una parola. E si ritroverà ad assistere alla nascita di una città destinata a diventare la più famosa del mondo, la regina della laguna: Venezia.

Genres: Young Adult, Historical Fiction, Fiction, Childrens

376 pages, Hardcover

Published January 1, 2022

About the author

Davide Morosinotto è nato nel 1980 in provincia di Padova. Vive a Bologna, dopo una parentesi romana di un paio d’anni. Il suo mestiere è quello di traduttore di software e i suoi hobby sono le moto, i libri e i videogame. Da qualche anno si è dedicato alla scrittura di libri per ragazzi ottenendo subito importanti risultati come il premio "Mondadori Junior Award".

Reviews

[Kirsten Paoline König · Rating 1 out of 5]

Nou nou nou.
Ik heb zoveel bedenkingen bij dit boek, dat ik niet goed weet waar ik moet beginnen. Ik zou graag een hilarische 1-ster review schrijven vol puntige quotes en gevatheden - maar om eerlijk te zijn: ik heb er de kracht niet voor en ik ben blij dat het uit is.

Het voorwoord in dit boek belooft eigenlijk al een overmatig truttige aanpak van het verleden. Waarin de auteur zich vervolgens zelf niet houdt aan zijn 'je zult wel merken dat het een vroeger kei-anders aan toe ging dan nu hoor', met het opvoeren van een uit de kluiten gewassen boy die is opgevoed als varkenshoeder maar die na het doden van een man op het slagveld vooral twee keer benoemt hoe ontzettend opgelucht hij is dat diens páárdje tenminste ontkomen is. En zijn vaderfiguur die een enorm brute lulhannes is en zijn moeder sloeg, tja die heeft hem dan wel weer leren varkenshoeden. En rekenen.

Afijn. De hele toon van het boek is belerend en tuttig. Niet soms eventjes, dat je denkt: the smell of Thea Beckman, maar voortdurende 1987-ofzo vibes. Het plot waarvan je hoopt dat dit je dan maar door de gebeurtenissen zal stuwen is absoluut even uit logeren bij grootmoeder. Gebeurtenissen zijn als platte decorstukken achter elkaar geplaatst, met als resultaat een vreemd hapsnap gebeuren van 'oh! de Hunnen komen, oei, je moet in het leger, néé, oh ja ik moet je nog iets vertellen over je vader, oh oeps ze is eigenlijk vermomd, laten we die kant op gaan op ons paardje, ai ik ging bijna dood' - fucking et cetera.

En het is totaal niet duidelijk welke leeftijd nu wordt aangesproken. Gaat het om kuiten als gekookte eieren, het begluren van blote borsten en potjes zoenen dan denk je: dit moet toch wel een jeugdboek zijn. Maar dan legt een Hun (pronouns in dit boek zijn on point, lol) vlak voor het neersteken van een jongen in een slagveld-situatie tussendoor even mansplainend uit wat een lasso precies doet en dan denk je toch echt: wtf.

Ook: ik kan geen gierst, zalfje van moeders, knullige Jip/Janneke-illustratie met platte poppetjes zonder verhoudingen en zweepslagen meer zien. Als ik niet had geweten dat dit een boek was van Morosinotto, dan had ik dit er op geen enkele manier aan afgezien/lezen. De auteur die me liet huilen om 'De Laatste Jager' deed me nu met regelmaat gieren van het lachen om belachelijke scènes, gefrituurde kroketjes (ruim 400 na Christus? I need intel), klungelige gevechtssituaties en oh mijn hemel, de ontdekking van de seksualiteit.

Het was een machtige mooie buddyread, maar dat kan ik van het boek zelf met pijn in mijn hart helaas niet zeggen. Not my cup of tea, I wish I loved it more. Maar meer nog: iedereen die dit weer prachtig vindt: hóe dan. Het is echt onder de maat.

[Francesca Tondelli · Rating 5 out of 5]

Avrei voluto, a 13 anni, un autore come Morosinotto da divorare.
Non è niente male neanche leggerlo a 30 di anni, e risentire l'emozione del leggere, tale e quale a quando ne avevo 13.

[Margot · Rating 2 out of 5]

Ik ben een groot Morosinottofan, maar dit boek stelde teleur. Ik mis eigenlijk alles wat zijn normale boeken goed maakt. Het is simplistisch, voorspelbaar en geschreven alsof het een schoolgeschiedenisboek is. Het ergste is misschien wel dat dit plot in zijn handen best fantastisch had kunnen worden, als hij het had aangepakt zoals hij dat bij 'De allergrootste' deed...

[Saturn · Rating 3 out of 5]

Il primo volume della saga dei Da Mar è un libro carino, scorrevole, dove è evidente l'attaccamento dell'autore per le terre narrate. Questo libro per ragazzi è sia un romanzo storico che un romanzo di formazione dove credo prevalga il secondo aspetto. Il protagonista dovrà crescere, superare una serie di ostacoli, scoprire l'amore, per diventare infine un giovane uomo. La sua parabola è ben delineata. Non ci sono grandi guizzi narrativi, né particolari sorprese. Il quadro storico poteva essere maggiormente approfondito, ma l'autore a un certo punto preferisce concentrarsi sul percorso di crescita del protagonista. Non sarà un libro che lascia il segno, ma è comunque ben costruito.

[Lightblue · Rating 4 out of 5]

Bellissima ricostruzione dell'invasione degli Unni nel Nord Italia, particolarmente indirizzata ad un pubblico giovane. Sono curiosa di andare avanti con la saga.

[Marike · Rating 4 out of 5]

Verrassende gebeurtenissen in deze historische roman. Mooie afbeeldingen!

[Marcella · Rating 3 out of 5]

“Eigenlijk vond Pietro zichzelf niet moedig. Eigenlijk vond hij helemaal niks van zichzelf, hij was hier gewoon per toeval beland, niet uit eigen keus.”

Ik denk dat deze zinnen dit tikkeltje klungelige verhaal over een strijd tussen de Romeinen en de Hunnen goed samenvat. Een boek dat wil vertellen over je lot in eigen handen nemen en je eigen kracht vinden. Maar eigenlijk vooral gaat over Pietro die per toeval een belangrijk hoofdpersonage wordt binnen zijn eigen verhaal. Ik hoopte op een nieuwe favoriet van deze auteur - vooral omdat De laatste jager zó goed was - maar kreeg een vlotlezend vakantieboek, prima joh.

[Kim Coenen · Rating 5 out of 5]

Alleen al deze prachtige, originele en aantrekkelijke cover, maakt me erg nieuwsgierig naar het boek. De manier van illustreren, de kleuren maar ook de wijze waarop de typografie en de illustratie een krachtig geheel vormen, maakt het een uitnodigend boek. Toen ik de flaptekst las, werd ik nog enthousiaster. Niet enkel de cover is origineel en bijzonder, maar het lijkt ook nog eens een onwijs origineel en goed verhaal, dat zich in een tijdsperiode afspeelt waarin ik nog nooit een YA, roman of ander verhaal gelezen heb. Ik heb erg hoge verwachtingen.


Pietro is pas veertien jaar oud en leidt een rustig leven als varkenshoeder, waarmee hij erg gelukkig is. Wanneer hij op een dag met zijn varkens op pad is ontmoet hij een boodschapper die een belangrijk bericht moet afleveren: de Hunnen komen eraan. Het is 452 na Christus en de strijdkrachten van Attila de Hun zijn het Romeinse Rijk binnengedrongen. Het leven van Pietro verandert hierdoor plotsklaps en in extreme mate, want hij moet zich op veertienjarige leeftijd voor het leger melden. Er ontluikt een nieuw avontuur, waarbij Pietro een vriendschap sluit met Justina, een meisje uit de adellijke familie. Voorheen had hij nooit een woord met haar kunnen wisselen. Al snel speelt Pietro een belangrijke rol in het ontstaan van een stad die uiteindelijk uitgroeit tot de beroemdste stad van de wereld: Venetië.


Wat een enorm bijzonder, origineel en erg mooi verhaal is dit. Het is mijn eerste kennismaking met Davide Morosinotto, maar wat een heerlijk vlotte en levendige schrijfstijl heeft deze schrijver. Hij weet het verhaal echt beeldend en op prachtige wijze te beschrijven dat je je in 452 na Christus waant. En ook dit vind ik een enorm origineel tijdsbeeld, want eerlijk gezegd heb ik nog nooit eerder een young adult of een andere roman over deze tijdsperiode gelezen.

We volgen het verhaal van de veertienjarige Pietro. Deze jonge jongen komt op veertienjarige leeftijd in zijn doen en laten erg volwassen op je over. Toch weet Davide Morosinotto dit bewonderenswaardige en heldhaftige personage op prachtige wijze te laten evolueren tijdens het verhaal. Naast Pietro heeft hij ook de andere personages erg uniek en goed neergezet. Van alle personages die een duidelijke rol speelden in het verhaal krijg je een goed beeld en gevoel.

Het is een aangrijpende, indrukwekkende maar ook erg mooie YA. Davide Morosinotto maakt een goede start door Pietro te introduceren als hij nog een rustig en onbezonnen leven heeft als varkenshoeder. Wanneer het noodlot toeslaat weet Pietro veerkrachtig mee te bewegen en probeert hij overal het beste van te maken. Er zitten erg mooie en verrassende wendingen in het verhaal en prachtige boodschappen en levenslessen. Wat mij vooral erg aansprak in het verhaal en erg bewonderde is de manier waarop Pietro omgaat met de mensen die hij in zijn leven ontmoet. Dat maakt het verhaal des te bijzonderder en indrukwekkender. Met een prachtig plot weet Davide Morosinotto dit grootse verhaal af te sluiten.

De zoon van de zee is een prachtige, originele en erg indrukwekkende young adult. Niet enkel het tijdsbeeld van waaruit het verhaal is geschreven, 452 na Christus, als wel de indrukwekkende, bijzondere en mooie personages die in het verhaal verwerkt zijn weten indruk op me te maken. Daarbij is het ook nog eens erg levendig, vlot en beeldend geschreven. Mocht je op zoek zijn naar een originele YA, dan moet je deze absoluut gaan lezen!

[DeWereldvanKaat · Rating 3 out of 5]

Het boek speelt zich af tijdens het eind van het Romeinse Rijk en het begin van het Germaanse Rijk (in het boek spreekt men van 'Hunnen'). De 14-jarige Pietro 'Da Mar' wordt verplicht mee te vechten. Hij wordt gevangen genomen maar kan al vrij snel ontsnappen.
Pietro ontpopt zich als een moedige, krachtige en slimme jongen. Hij heeft zijn vader nooit gekend maar er zijn sterke vermoedens dat hij eerder verwant is met de Hunnen dan wel de Germanen. Zal Pietro ooit zijn vader leren kennen?
.
Het boek is eenvoudig geschreven en mist diepgang. Het boek mag dan wel een jeugdroman (YA volgens anderen) zijn, ik denk dat jongeren hier onderschat worden.

Het boek kreeg lovende kritieken, maar mij kon het echt niet boeien.

[Inge · Rating 3 out of 5]

Dit boek heb ik in het Nederlands gelezen: De zoon van de zee

In alle eerlijkheid viel dit jeugdboek van Morosinotto me een beetje tegen. Het is niet één specifiek iets, meer een compilatie van kleine dingen.
Zo werden jongeren van 14 jaar in die tijd al bijna als volwassenen gezien, maar Pietro doet erg kinderlijk aan. Er zijn enorm veel toevalligheden waardoor Pietro de invasie van de Hunnen overleeft en een zwaard in zijn buik.
Volgens dit verhaal sterft Attila doordat Pietro hem wurgt, daar denken de meeste historici toch anders over.
Alles dat Pietro aanpakt en bedenkt lukt, wat op een gegeven moment gaat schuren.
Als laatste, het verhaal wil maar niet spannend worden. Je zit middenin een oorlog/invasie en toch zit je niet op het puntje van je stoel.

Wat het verhaal nog enigszins redt is de prettige schrijfstijl. Het verhaal leest vlot en de tekeningen tussen het verhaal door zijn een fijne aanvulling. Ook leer je redelijk wat over de geschiedenis van Italië en dat is interessant.

Ik hoop dat Morosinotto in zijn andere verhalen wel weer de volwassen toon weet te vinden van zijn andere jeugdboeken. Net als de balans tussen een spannend verhaal en geloofwaardigheid.

[Francesca Mezzomo · Rating 3 out of 5]

Storia interessante, anche se mi è sembrata scritta in maniera più superficiale rispetto al solito. Resta comunque scorrevole e con un protagonista accattivante, soprattutto per gli standard di morosinotto.

[Tim · Rating 3 out of 5]

Nu wil ik zeker niet beweren dat ik de wijsheid in pacht heb, maar ik denk toch wel graag van mezelf dat ik tamelijk wat afweet van de geschiedenis van Venetië.
Ja, ik ga weer zagen over la Serenissima. Als het je niet aanstaat, kun je beter even verder naar onderen scrollen.
Al bij al vind ik de ontwikkelingen in dit verhaal, die uiteindelijk tot de stichting van De Geweldigste Stad Ter Wereld zouden leiden, dan ook tamelijk vreemd.
Het grootste deel is correct: Venetië is inderdaad, zoals Morosinotto vertelt, ontstaan door Romeinse vluchtelingen van het platteland in de omgeving, zoals Padua, toen de 'barbaren', grotendeels de Hunnen, binnenvielen eens het (West-)Romeinse Rijk in verval kwam. De bevolking vluchtte weg van de Povlakte naar de Venetiaanse Lagune, waar de Hunnen ze niet te pakken konden krijgen. Zo hebben ze de lagune bevolkt en Venetië gesticht. Tot daartoe gaat alles goed.
Maar ik snap niet waarom de auteur ervoor heeft gekozen om die stichting te situeren bij 'Rivus Altus' - Riva Alto dus of, zoals wij het kennen, Rialto. Want de oorspronkelijke Venetianen settelden zich op Torcello, dat nu nog steeds bestaat en enkele van de oudste gebouwen in de lagune herbergt, en pas ettelijke eeuwen later zouden ze verder naar het zuiden afzakken.
Het is duidelijk dat Morosinotto zijn opzoekwerk heeft gedaan, en als inwoner van de streek zal hij sowieso wel genoeg over de Venetiaanse geschiedenis weten. Dus waarom hier dan, allicht willens en wetens, die aanpassing doen? Je zou kunnen zeggen dat dat is om het wat gemakkelijker en herkenbaarder te maken voor de lezer, maar hij heeft toch al een hele geschiedkundige introductie geplaatst en de rest is nu ook niet echt basiskennis, dus dat lijkt me niet de (goede) reden. Enfin. Ik vind dat hele aspect een beetje jammer. Waarom niet álles vertellen zoals het gebeurd is?

Dat gezegd zijnde, vond ik De Zoon van de Zee over het algemeen iets minder van kwaliteit dan de vorige boeken die ik van zijn hand gelezen heb. De schrijfstijl had iets kinderlijks of kinderachtigs over zich, in de woordkeuze en de spreekwijze van de personage - hoe ze hun zinnen opbouwden, voornamelijk. De vertaling is van Pieter van der Drift & Manon Smits, zoals vorige keer, maar daar ligt het volgens mij niet aan, want dat is mij nog nooit eerder opgevallen. Zij hebben denk ik wel de stijl van de auteur echt goed gevolgd, dus het is jammer dat die hier minder aanspreekt.

Wel origineel en tof was de afwisseling tussen hoofdstukken en dan telkens een paar getekende scènes. Die tekeningen, de opbouw ervan, deden me een beetje denken aan het Tapijt van Bayeux. De twee aspecten vullen elkaar perfect aan, ze vullen de gaten op. De personages zijn ook goed herkenbaar en de uitgebeelde scènes erg duidelijk. Heel goed gedaan van Lucrezia Buganè!

Verder viel me weinig écht interessants op aan het verhaal. Ja, het was wel leuk, maar ik werd nooit echt weggeblazen. Het duurt wel een tijdje voor alles echt op gang komt, en zelfs eens het wat actiever en spannender werd, werd ik er nooit helemaal ingezogen. Bovendien zet de Nederlandse korte inhoud je wat op het verkeerde been: het duurt echt heel lang voor er sprake is van de aanzet tot het ontstaan van Venetië.

Die aanzet, de ontwikkeling zelf, was op zich wel leuk gedaan (naast die geografische fout van hierboven dan, maar goed). Ook goed dat de auteur wat geschiedkundige achtergrond geeft.

Nog één negatief punt: ik vond de evolutie van Pietro op den duur te ongeloofwaardig. Ineens blijkt hij op het einde dan een of ander natuurtalent als handelaar-koopman te zijn. Bon, dat kan natuurlijk, maar het gaat allemaal wel héél vlotjes. Het was beter geweest als die evolutie wat meer door het hele boek verspreid was geweest. De personages waren verder wel aangenaam.

In het nawoord staat dat dit een reeks wordt. Aan de titel van de reeks te zien (waarvan ik eerst dacht dat het gewoon een ondertitel was van het boek) - De Sage van de Familie Da Mar - vermoed ik dat we grote tijdsprongen gaan maken. Met andere woorden: dit verhaal is volledig afgewerkt, en nu gaan we een generatie, of misschien wel ettelijke generaties, verder springen. Ergens heb ik het idee dat Morosinotto van plan is om de geschiedenis van Venetië aan de hand van een paar kernpunten verspreid over ettelijke eeuwen uit de doeken wil doen. Dat is wel een leuk idee, dus ik ga wel in het oog houden of ze de volgende boeken bij Pelckmans gaan vertalen. Maar ondertussen is deze auteur daar een vaste naam, dus dat zal wel lukken. En dan ga ik het vervolg zeker wel lezen; zo geïnteresseerd ben ik nog wel.

6,3/10

[Lieselot]

leesjury kinderen boek 2

[Federica · Rating 4 out of 5]

Davide Morosinotto, dopo averci portato in giro per il mondo con le sue tante storie, torna a casa e non solo in Italia ma alla sua Venezia, quando ancora Venezia era solo un pensiero per gli uomini che intorno a sé vedevano terminare un mondo - quello dell'impero romano destinato a cadere sotto la spinta dei "barbari" - e lentamente sorgerne uno nuovo.
Pietro de Mar, protagonista della storia insieme a quelli che diventeranno i suoi amici Tito e Giustina, è un umile guardiano di porci che si troverà a vivere la discesa degli Unni, a scoprire sulla sua pelle le differenze sociali, a combattere come soldato senza esserlo, ad affrontare pericoli nuovi ed infine ad immaginare un nuovo futuro...
Una scrittura sempre brillante per un romanzo di formazione che è lettura piacevole, non solo per i ragazzi.
Sapere che questo volume è solo l'inizio di una saga lo fa apprezzare ancora di più.

[Silvia · Rating 4 out of 5]

Libro per ragazzi. Chissà perché mi piacciono quasi di più di quelli per gli adulti.
Chiaramente in questo caso ci sono vari elementi un po' improbabili, ma proprio perché è per ragazzi sono accettabili. Molto bella l'ambientazione storica.
In pratica è la storia di Pietro, un ragazzino che vive a Este nell'epoca in cui arrivano gli Unni. Viene costretto a diventare soldato anche se ha solo 14 anni. Durante le battaglie incontra e si innamora di Giustina, una nobile del suo paese. Poi viene raccontata la vicenda della costruzione della città di Venezia, creata dai profughi che scappano verso la laguna, e di Pietro che decide di provare a diventare un mercante, riuscendoci.
Libro carino, ambientazione storica molto interessante!

[Silvia Sim · Rating 3 out of 5]

Questo volume attira subito per l’ambientazione peculiare e la grafica, che alla fine non deludono e restano i due aspetti di maggior pregio.
L’ambientazione geo-storica nel Veneto del V secolo è – per quel che posso giudicare – egregiamente sviluppata grazie a indicazioni territoriali precise, riferimenti socio-culturali solidi e allo sporadico utilizzo di termini latini.
Ogni capitolo è seguito da un “fumetto” in stile bizantino che riassume le vicende: sono opere dallo stile semplice ma davvero dettagliate, che impreziosiscono il testo, lo rendono unico e sono anche utili quando si riprende la lettura dopo un po’ di tempo, per ricordare gli ultimi avvenimenti.

Per il resto, ammetto che da Morosinotto mi aspettavo di più. La narrazione ha poco slancio e sembra avanzare a rilento: non ci sono parti superflue, ma mettendo a confronto il numero di nuclei narrativi con quello delle pagine, non ci si spiega come possa esserci tanta mole di carta.
I personaggi – che vanno e vengono come la marea in laguna – sono ben caratterizzati, ma nessuno di spicco. Purtroppo il peggiore è il protagonista, troppo introverso e taciturno per riuscire a creare un legame col lettore. Per non parlare della repentina mutazione che subisce nei capitoli finali, un po’ eccessiva per un ragazzo di 14 anni (anche dell’epoca).

Insomma, un inizio di saga nella media, che speriamo si elevi nei prossimi libri.

[Ilaria . · Rating 4 out of 5]

La scrittura di Davide Morosinotto è coinvolgente e travolgente.
Ci si trova all'interno del libro, partecipi delle vicende narrate, gomito a gomito con i protagonisti.
Le descrizioni sono vivide, ogni scena fa quasi rivivere le sensazioni e le emozioni del momento.
Pietro è un bel protagonista, un giovane silenzioso, molto pratico e reattivo di fronte a ciò che la vita gli propone.
Molto interessanti gli spaccati di vita quotidiana nella storia, tra Impero romano e scorribande degli Unni.
Adesso rimane la curiosità di scoprire come evolve la Saga dei Da Mar.

[Debora · Rating 4 out of 5]

Storia scorrevole e avventurosa proprio nello stile dell'autore che sa portarti indietro nel tempo e vivere luoghi e atmosfere. Mi è mancata un po' la profondità del personaggio protagonista che ho trovato meno tridimensionale rispetto ai ragazzi del Catalogo. Quindi storia più che promossa, arco del personaggio discreto. Però l'idea di narrare le origini di Venezia attraverso una sorta di saga familiare a misura di ragazzi è splendida e continuerò la lettura

[Renee van Eijk · Rating 3 out of 5]

Ik denk dat de stijl heel goed klopt met het tijdsbeeld maar daardoor vind ik het soms net niet lekker soepel lopen ofzo, neemt het me net niet genoeg mee. Terwijl ik het wel interessant vind om iets te lezen vanuit die tijd. En de verhaallijn van deze schrijver zijn altijd heel goed. Het was nu net wat afstandelijker lijkt het. Toch ben ik wel benieuwd naar het tweede deel. Oh en ik was erg gecharmeerd van de tekeningen tussen de hoofdstukken in!

[Elisa Giussani · Rating 4 out of 5]

Pietro, giovane guardiano di maiali sul finire dell'Impero romano d'Occidente, sconvolgerà la sua esistenza all'arrivo degli Unni conquistatori. Comincerà così la sua avventura da guerriero alla ricerca di un padre misterioso... il destino però avrà molto da donargli: l'amore, la riscoperta del proprio valore e una nuova terra, tutta da reinventare. E la storia continua...

[Stefania · Rating 5 out of 5]

Bellissimo libro ambientato in un'epoca che spesso non riceve il dovuto interesse. Ho apprezzato le caratteristiche poco loquaci del protagonista nel quale anche ragazzini timidi possono immedesimarsi. Libro letto a scuola durante l'ora di lettura che ha appassionato la classe, dopo di che l'ho raccomandato alla mia famiglia che l'ha divorato! Consigliatissimo.

[Sonja · Rating 3 out of 5]

Een boek dat leest als een geschiedenisverhaal. Pietro is een varkenshoeder, maar als de Hunnen dichterbij komen wordt er meer van hem gevraagd. Sommige stukken zijn echt alsof je in die tijd leeft. Bij andere delen is de informatie te feitelijk omschreven en mist het gevoel dat je als lezer meegezogen wordt.

[Sarike Roest · Rating 3 out of 5]

In dit boek van de geweldige Morosinotto mis ik wat diepgang. Het is vooral een opeenstapeling van gebeurtenissen maar door de snelheid waarin die gebeurtenissen zich opstapelen mis je ook de overtuiging dat het écht zo gegaan zou zijn. Jammer wel. Ik las dat er meer boeken in deze serie komen. Ik denk dat ik die oversla.

[Alexandra Luijkx- Roelse · Rating 3 out of 5]

Het begon fijn, werd daarna echt even spannend en wat gewelddadig, maar las heerlijk en makkelijk weg. Het laatste stuk dwaalde ik af, het werd een beetje saai en minder pakkend. Er staat dat er meerdere delen komen, wellicht komt er dan weer wat sensatie?

[Ingrid · Rating 2 out of 5]

Mooi boek met een bijzondere wat simpele schrijfstijl. Soms wat langzaam en daardoor miste ik de spanning. En legde ik het gemakkelijk weg. Nu eindelijk uit gelezen. De plaatjes vond ik wel erg leuk.

[Sophie · Rating 4 out of 5]

Voor alle 12-jarigen die beginnen aan latijn in het eerste middelbaar een echt goede aanrader. Aan de hand van het verhaal van Pietro komen de inwoners van het oude Italië weer tot leven. Het is verfijnd opgebouwd.

[Pleasace Carroll · Rating 4 out of 5]

Ricostruzione storica molto accurata, è un libro coinvolgente

[Gaglioz · Rating 2 out of 5]

L’arrivo degli Unni nella pianura veneta non provoca il solito tollerabile scompiglio dei precedenti passaggi di barbari. Mediolanum e Patavium sono in pericolo, Ateste è già assediata, violenza e morte colpiscono gli esterrefatti contadini, in fuga verso la laguna dove i piccoli insediamenti estemporanei avrebbero progressivamente generato Venezia.
Questa è la storia degli adulti, dietro alla quale anche ragazzini come Pietro e Giustina fanno la loro parte. Che siano guardiani di porci o figlie di nobili, crescono in forza e coraggio, in virtù e sapienza, non scevri di spirito critico nei confronti di chi non sempre si dimostra all’altezza della situazione, non indifferenti al fascino di arditi popoli esotici.
E’ così che Pietro coglie l’attimo e, appresa l’arte della guerra, fa la sua brava figura ancor più in quella della mercatura. Il suo destino sembra fulgido: del resto, non è forse figlio di un barbaro venuto dal mare, come da poco è venuto a sapere?
Primo volume di una saga in costruzione, mi è parso un po’ stucchevole nell’esaltazione delle imprese del giovane eroe, sia belliche sia amorose.

[Stella Starlight · Rating 2 out of 5]

Het verhaal en de personages van dit kinderboek (9+) konden me niet boeien.

[Giuditta Galbusera · Rating 5 out of 5]

È stupendo
Non posso dire altro
Secondo libro preferito