Unresolved childhood events can be the root of adult depression. Sharing the story of her own turbulent childhood fleeing from her communist-run native country, Kathleen Kelley-Laine shows how to recognize and overcome the residue of loss and sadness caused by events suffered in early childhood. A welcome book that also can be used as a guide for today's parents.
"Είναι αλήθεια ότι μεγαλώνοντας, το νησάκι αυτό της παιδικής μας ηλικίας μοιάζει να μακραίνει, να σκεπάζεται από ομίχλη και να ξεθωριάζει, να σβήνει σαν λιωμένο κερί. Όμως καμιά φορά αρκεί μία μυρωδιά, μια νότα ή απλώς η γωνιά ενός δρόμου, και η χώρα του Ποτέ-Ποτέ ανασύρεται και πάλι μπρός στα μάτια μας και εμείς εκτοξευόμαστε πίσω, εκεί όπου δεν υπάρχει χρόνος "
"Η λέξη που μου ήταν αδύνατον να προφέρω ήταν η λέξη 'αντίο', το αντίο στον πατέρα μου. Τη γράφω τώρα στις σελίδες αυτές και δεν τις σκίζω πια, αλλά τις προσφέρω στη μνήμη ενός θλιμμένου παιδιού ".
Υπέροχο, αρκετά ιδιαίτερο βιβλίο με πολλές εγκιβωτισμένες ιστορίες. Αυτή η παράλληλη αφήγηση μου άρεσε ιδιαίτερα και η περίεργη σύνδεση των ιστοριών μεταξύ τούς. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην σημασία της παιδικής ηλικίας για την μετέπειτα ζωή ενός ανθρώπου και αυτό που συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά είναι πόσο καθοριστική επίδραση έχουν ακόμα και γεγονότα που ανήκουν στη λήθη και όχι σε ζωντανές αναμνήσεις.
Είναι ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο το οποιο εξετάζει το πώς ένας συγγραφέας αποτυπώνει τα βαθυτερά του προβληματα στα έργα του αναζητώντας είτε μία λύτρωση είτε κατανόηση. Καταφέρνει επίσης να αποδώσει πολύ καλά κάποια μοτίβα συμπεριφοράς.
Διαβάζοντας το βιβλίο έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να ανακτά απο τις αναμνήσεις του πρόσωπα και καταστάσεις, ακόμα και προσωπικές, και να τις συσχετίζει με γεγονότα, ιστορίες αλλά και αισθήματα που πηγάζουν από τις περιπέτειες του Πήτερ Παν.
Ειναι ένα βιβλίο που έχει πολλές αναγνώσεις. Και θαρρώ πώς ήταν πολύ δύσκολο και για την συγγραφέα να το γράψει, όχι μόνο επειδή χρειάζεται αρκετή έρευνα, αλλά επειδή απαιτεί και θάρρος να εστιάσεις σε δύσκολα γεγονότα και καταστάσεις που σε καθορίζουν σαν άνθρωπο και να τις συσχετίσεις με ειλικρινή τρόπο.
Αν και το βιβλίο δεν απαιτεί να έχεις διαβάσει το βιβλίο του Πητερ Παν, με έκανε να το ξαναπιάσω, να διαβάσω ξανά την ιστορία με μια διαφορετική ματιά.