Soms brengt een verkeerde afslag je precies op de juiste bestemming
Al tien jaar lang neemt Audrey elke dag dezelfde route naar haar werk. Zodra ze de rotonde naar het parkeerterrein nadert, verandert ze in Audrey van HR. Die Audrey is gemotiveerd en betrouwbaar, drinkt groene thee en maakt iedere dag to-dolijstjes. Maar eigenlijk staat ze op instorten.
Elke ochtend wordt het moeilijker om uit bed te komen; ze gebruikt de snoozefunctie steeds vaker. En telkens als ze de rotonde ziet verschijnen, stelt ze zich voor hoe het zou zijn om gewoon door te rijden en een ander leven te beginnen. Groots en meeslepend, zoals in haar lievelingsfilms. Maar in plaats daarvan doet ze wat er van haar verwacht wordt. En niemand die het doorziet.
Tot die maandagochtend dat ze Lynx ontmoet. Hij is de gevel aan het schilderen en weet vanaf de steiger steeds haar aandacht te trekken. Zijn‘leven in het nu’-mentaliteit wakkert iets in haar aan. Voor één keer besluit Audrey te doen wat ze altijd al wilde. Ze belandt in Parijs. Alleen en zonder plan. Maar misschien is dat precies wat ze nodig heeft…
Ten eerste voelt het alsof je echt in Parijs bent, I love it. Kan niet wachten om naar Parijs te gaan en de wandelingen achterin het boek te gaan doen.
Maar kunnen we het dan nu even over Lynx en Audrey hebben? HOLY SHT. De chemie, het geflirt; vuurwerk is er niks bij.
De laatste 15% van dit boek heb ik constant buikpijn gehad en gejankt. Als dat je lukt als auteur heb je echt een goed boek geschreven!
Ik kan niet wachten om het boek te kopen, in mijn kast te zetten en nog vaak te herlezen!
Al 10 jaar lang neemt Audrey elke dag dezelfde route naar haar werk. Zodra ze de rotonde naar het parkeerterrein nadert, verandert ze in Audrey van hr. Die Audrey is gemotiveerd en betrouwbaar, drinkt groene thee en maakt iedere dag to-dolijstjes. Maar eigenlijk staat ze op instorten.
Elke ochtend wordt het moeilijker om uit bed te komen. En telkens als ze de rotonde ziet verschijnen, stelt ze zich voor hoe het zou zijn om gewoon door te rijden en een ander leven te beginnen. Groots en meeslepend, zoals in haar lievelingsfilms. Maar in plaats daarvan doet ze wat er van haar verwacht wordt.
Tot die maandagochtend dat ze Lynx ontmoet. Hij weet vanaf de steiger waarop hij staat te schilderen steeds haar aandacht te trekken en zijn ‘leef in het nu’-mentaliteit wakkert iets in haar aan. Voor één keer besluit Audrey te doen wat ze altijd al wilde. Ze belandt in Parijs. Alleen en zonder plan. Maar misschien is dat precies wat ze nodig heeft…
"'You had me at hello', zegt hij. 'En je hebt niet eens hallo gezegd, dus kun je nagaan.'"
Het alfabet heeft 26 letters. 26 letters om woorden mee te vormen. Maar momenteel schieten die woorden tekort. Sprakeloos ben ik na het lezen van 'Nu we hier toch zijn'. Een verhaal dat ab-so-luut niet klein, maar wél meeslepend is.
Het is zo bijzonder als een auteur een verhaal schrijft waar je jezelf he-le-maal in kunt verliezen. Vanaf de eerste bladzijde vroeg ik mij af of je verliefd kunt worden op een boek... Maar op een gegeven moment was dat geen vraag meer.
Terwijl ik genoot van de vlotte en beeldende schrijfstijl, ontvouwde het verhaal zich als een film in mijn hoofd. Alsof ik mezelf in Parijs waande, samen met Audrey en Lynx. Ze werden levensecht neergezet, ik leefde met ze mee én ik heb ze in mijn hart gesloten.
Dit is niet zomaar een feelgood. Het is een feelgood met een diepere laag. Een fancy-schmancy feelgood. Van een glimlach, naar natte oogjes, naar échte tranen én weer terug naar een glimlach. Een verhaal over het zijn van de beste versie van jezelf. Wat een parel! C'est lui pour moi. *****
'Niemand krijgt een gelukkig einde. Het gaat om alles wat ervóór komt.'
Het begin en einde vond ik goed, maar bij het tussenstuk haakte ik wat af. Dat was vooral een tour door Parijs. Ook de lange hoofdstukken zorgde er bij mij voor dat het lezen niet zo snel ging, het boek minder snel oppakte, want kon niet even snel nog een hoofdstuk lezen en ook als ik wilde stoppen, dat ik dat maar gewoon want het duurde toch nog wel even voordat het hoofdstuk uit was. Vond de schrijfstijl wel fijn, daar lag het niet aan.
Audrey is al tien jaar ‘Audrey van Hr’ bij een snoepfabriek, waar ze zich keurig gedraagt. Maar wanneer Audrey Lynx ontmoet, komt ze tot de ontdekking dat het leven helemaal niet in zo’n vast stramien hoeft te verlopen. Op de dag dat de haar verstand verliest (haar woorden), besluit ze naar Parijs te gaan. En daar staan haar mooie dingen te wachten. 🥰
Nu we hier toch zijn is een heel fijne feelgood die zich vooral afspeelt in Parijs. En dit boek ademt die sfeer ook uit. Als je er zelf wel eens bent geweest, zal het een feest van herkenning zijn maar je zal ook met andere ogen naar sommige plekjes kijken door de legendes en anekdotes die gedeeld worden. De referenties naar diverse films (Amelie!) zijn een leuke toevoeging.
Nu we hier toch zijn leest als een trein, zonder moeite heb ik dit boek in 24 uur uitgelezen. Chantal neemt je helemaal mee het verhaal in, inclusief bijbehorende emoties. Halverwege begon ik heel bang te worden voor een gebroken hart, maar gelukkig liet ze wel iets heel ervan. Het einde heeft een leuke twist, en je zal dit boek met een tevreden zucht dichtslaan.
Absoluut een aanrader, ook als je niet vaak feelgood leest zoals ikzelf. Laat je niet afschrikken door de ruim 440 bladzijden, het boek is sneller uit dan je zou willen.
Vroeger was ik echt verzot op de boeken van Chantal van Gastel. Het begon echter niet helemaal lekker voor mij. “janine waar niemand in heen kon” vond ik echt jammer om te lezen. Bodyshaming is gewoon niet oké. Zo waren er meer puntjes in the begin van het verhaal wat niet lekker klikte met me.
Later pikte ging het echter een leukere kant op. Audrey groeit enorm als persoon en dat was heerlijk om te lezen. De laatste 300 pagina’s vloog ik dan ook doorheen. Om deze reden geef ik het boek een 3.5 ✨
Wat een leuk boek is dit dat heel erg het vakantiegevoel bij me opriep. De vlotte en grappige schrijfstijl liet me door het boek heen razen.
Audrey is een heel leuk personage. Iemand die zich een beetje opgesloten voelde in de gouden kooi met een op het eerste zicht ideale job die haar leven de nodige stabiliteit gaf en haar vleugels wil uitslaan. Al loopt die niet direct helemaal van een leien dakje want tegelijk is de standvastigheid weg. Lynx is in het begin een beetje een ondoordringbaar personage. Zowel Audrey als de lezer weet niet wat er écht in hem omgaat aangezien hij duidelijk een heel grote muur rond zich heeft opgebouwd. Slaagt Audrey erin om deze muur af te breken?
Laat je meevoeren naar de Eiffeltoren en door de straten van Parijs met dit boek. Het vakantiegevoel is helemaal compleet met de wandeling langs De Seine en langs Montmartre achterin het boek.
Een aanrader voor feelgoodliefhebbers want dit boek heeft meer dan 400 pagina’s om van te genieten.
Met de aankondiging van dit nieuwe boek van Chantal en de kans om een gesigneerd exemplaar te kopen kon ik het boek niet laten liggen. De cover is vrolijk, fleurig en enorm uitnodigend. Het idyllische stadsgezicht van Parijs, de vrolijke bloemen en de vrolijke typografie van de titel geven me het gevoel dat dit echt een boek is dat luchtig, vrolijk en vol liefde zit. Ik heb hoge verwachtingen, want Chantal van Gastel is een goede schrijfster.
Audreys leven zit in een sleur. Ze leeft het leven dat er van haar verwacht wordt, daarbij werkt ze al 10 jaar bij hetzelfde bedrijf en iedere dag uit bed komen wordt een grotere opgave. Ze heeft het gevoel dat niemand haar ziet staan en de promotiekansen lijken constant aan haar voorbij te gaan. Wanneer ze op een ochtend op kantoor verschijnt, weet die aantrekkelijke schilder haar aan het denken te zetten. Ze staat op instorten, maar blijft doen wat er van haar verwacht wordt. Totdat ze op een ochtend de schilder Lynx ontmoet die vanaf de steiger haar aandacht weet te trekken. Zijn levensmotto 'leven in het nu' zet haar aan het denken. Dan besluit Audrey in een opwelling voor één keer te doen wat ze altijd wilde doen. Ze belandt in Parijs zonder plan, maar misschien is dat juist wat ze nodig heeft...
Chantal heeft een heerlijk vlotte en levendige schrijfstijl, waardoor het verhaal tijdens het lezen voor je ogen ziet gebeuren. De personages Audrey en Lynx zijn enorm goed uitgediept. Je kan enorm goed hun denk- en handelwijze begrijpen en ze bewegen zich op enorm natuurlijke wijze door het verhaal.
Het kostte me toch een aantal hoofdstukken voordat ik echt lekker in het verhaal zat. Ik kan niet echt verklaren waardoor dit kwam, misschien omdat Audrey zo ongelukkig was en niet zichzelf was? Omdat later bleek dat Audrey op dat moment echt niet zichzelf was, vind ik het wel enorm knap dat Chantal dat een lezer ook door haar verhaal heen kan laten voelen.
De verhaallijn is sterk, origineel en verrassend. Het is absoluut een verhaal waar je ook als filmliefhebber je pret op kan door de vele films en quotes die opgehaald worden. Ook de reis door Parijs is fantastisch beschreven en als lezer waan je je ook mee door de straatjes van Parijs. Wat een bijzonder toffe toevoeging is, is dat er in de bijlage de twee tours beschreven zijn zodat je ze ook zelf kan gaan ontdekken. Er zat een verrassend goede diepgang in het verhaal dat voor mij echt het verhaal extra mooi en bijzonder maakte. Tegen het einde heb ik dan ook meerdere tranen laten vloeien. Het plot is de kers op de taart en zorgt ervoor dat je bijna huppelend en springend het boek dichtslaat.
Nu we er toch zijn is een levendig en vlot geschreven verhaal waarbij je je als lezer even helemaal in Parijs waant en opgaat in een fantastisch, mooi en verrassend verhaal die een prachtige diepgang heeft. De boodschap 'leven in het nu' heeft Chantal in een prachtige verhaallijn weten neer te zetten. Een dikke aanrader.
Al jaren droomt Audrey van een ander leven. Ze vraagt zich af hoe het zou zijn om onbevreesd iets roekeloos te doen, het avontuur aan te gaan en haar wildste dromen na te jagen. Toch neemt ze al 10 jaar lang elke dag dezelfde route naar haar werk en onderweg verandert ze in Audrey van hr. Die Audrey houdt niet van cappuccino maar van groene thee, ze is de betrouwbare collega die alle extra rotklusjes wel opknapt, die voor iedereen klaarstaat maar haar ambitie niet meer toont en stiekem op instorten staat. Ondanks haar dromen blijft ze in dezelfde patronen vastzitten en haar dagen bevatten weinig lichtpuntjes, totdat ze de charismatische Lynx ontmoet, die de kantoorgevel schildert. Deze charmante man met een bijzondere levensinstelling prikt dwars door haar masker heen, maakt gevoelens in haar los, daagt haar uit en moedigt haar aan om haar hart te volgen. Je leeft immers maar één keer.
Kort daarna verliest Audrey haar verstand, ze luistert naar haar gevoel, doorbreekt de sleur en belandt in Parijs. Alleen. Zonder plan, zonder lijstjes. Is dit echt de beste beslissing van haar leven of was haar dagelijkse routine toch prettiger?
Terwijl ieder hoofdstuk een dag beschrijft begint Audrey te veranderen, beseft ze door nieuwe ervaringen dat ze haar leven anders wil inrichten, weet ze ineens heel zeker met wie ze dat wil delen en springt ze in het diepe. De beeldende en soepele schrijfstijl zorgt ervoor dat je samen met Audrey door de straten van Parijs dwaalt, je ontdekt verstopte pareltjes en door de krachtige dialogen vol humor, emotie en gevoel leer je de unieke, sterk neergezette en levensechte personages steeds beter kennen. Je gaat met hen meeleven, ontrafelt hun geheimen, je wilt ze af en toe aansporen om zich uit te spreken en hoewel je sommige standpunten niet meteen begrijpt, word je al snel meegenomen in een emotionele achtbaan waar je niet meer uit kunt stappen.
Dit is een levendig, gelaagd en verrassend verhaal vol levenslessen, grappige, heftige en ontroerende momenten, een verhaal over vriendschap, liefde, persoonlijke groei en plezier, over verdriet, moeilijke keuzes en voor jezelf opkomen, over hoe het leven niet altijd groots en meeslepend hoeft te zijn, klein en meeslepend is vaak net zo mooi. Een verhaal waarin je helemaal kunt verdwijnen, dat je het liefst in één ruk uit wilt lezen, dat laat zien dat het nooit te laat is om voor je eigen geluk te kiezen, dat je raakt, dat je bijblijft. Eén van de mooiste romans van deze auteur!
Chantal van Gastel liet mij gewoon huilen(!!!) met dit boek en dat gebeurt niet vaak. Meeslepend van begin tot eind. Wat een geweldig boek! Nu wil ik naar Parijs, gewoon omdat het kan (en omdat het altijd een goed idee is)
Ik heb lang gedacht dat ik het beste van Chantal van Gastel gelezen had, maar kennelijk veranderen dingen in 10 jaar tijd. Wat een absoluut heerlijk boek! Ik zou niets liever een Audrey doen en op een dag 'fuck this' zeggen op het werk en naar Parijs vertrekken met iemand die ik pas ontmoet heb. Audrey en Lynx hebben echt mijn hart gestolen. Zo zie je maar, het is nooit te laat om te veranderen.
En nu wil ik nog een keertje naar Parijs en hun wandelingen volgen.
Audrey is op een keerpunt beland. Ze ziet al langer op tegen haar werk en iets moet veranderen anders gaat ze eraan onderdoor. Dan komt Lynx voorbij en helpt haar dingen uit een ander perspectief te zien. Ze besluit impulsief een paar dagen vrijaf te nemen om naar Parijs te gaan, maar eigenlijk kiest ze dus voor zichzelf. Lynx reist haar achteraan en vanaf daar vond ik het boek wat gaan tegenvallen. Al die ellenlange details en feitjes over Parijs waren mij iets teveel van het goede. Het is niet dat ik een reisgids wilde lezen. Het deed wel wat af aan de romance. Het constante afstoten van Lynx werd op den duur ook langdradig en het einde was abrupt. De verhaallijn was boeiend en had potentie, als het maar niet teveel had afgedaan voor de duidelijke liefde voor Parijs.
Met een zucht sla ik dit boek dicht; helemaal lekker. Precies zoals een feelgood hoort te zijn. Hoe het afliep? Tsja, dat kan ik natuurlijk niet verklappen, maar wat ik wel kan zeggen is dat deze nieuwe roman van Chantal van Gastel niet teleurstelt. Wat een fijne roman! Dit was de eerste roman die ik las van deze auteur en ik weet nu al dat het niet de laatste gaat zijn. Haar humor en schrijfstijl smaken absoluut naar meer.
Op wonderbaarlijke wijze krijgt Chantal van Gastel het voor elkaar dat je je écht waant in Parijs (mijn favoriete stad in de hele wereld). Ongelooflijk hoe goed ze de sfeer en locaties weet vast te leggen. Door deze roman wil je eigenlijk gelijk op de Thalys naar Parijs stappen.
Enne nog een kleine noot voor de auteur.... dankjewel Chantal! Want door Nu we hier toch zijn heb ik een paar keer laten vallen dat ik dus écht weer eens naar Parijs wil. Dat heeft mijn vriend opgevat als tip en nu kreeg ik voor mijn verjaardag een citytrip naar Parijs!! Hoera!
*Spoiler alert* Enige minpuntje: ik had al het idee dat er iets school achter die mysterieuze Lynx, dus dat kwam niet geheel als verrassing (wat dat is zal ik dan weer niet verklappen). Ik kon mij hierdoor niet volledig laten inpakken door deze 'hottie'; misschien een beetje zelfbescherming? Wel weer mooi hoe Chantal een diepere laag in het verhaal weet te verwerken hierdoor.
Kortom: deze roman MOET mee in de vakantiekoffer!
Sterren: ****
This entire review has been hidden because of spoilers.
Dit boek heeft alles in zich; liefde, twijfels, het leven, romantische setting, werkperikelen en oude bekenden. Het laat je zwijmelen, huilen en lachen, maar vooral van alles voelen. Het is het echte leven, verpakt in een lichte dosis fictie.
Het begin was leuk, er gebeurde veel. Het middenstuk, in Parijs, had ik soms moeite om doorheen te komen. Vond ik wat langdradig. Einde was weer wat spannender.