Fumiko Miura verhuisde meer dan twintig jaar geleden van Japan naar Nederland. Er waren veel dingen waarover ze zich verbaasde toen ze hier pas woonde, niet in de laatste plaats als het om eten gaat. Je kunt maar drie keer per dag genieten van eten, en dan kies je twee keer voor brood met kaas? vroeg ze zich vertwijfeld af. Maar er is natuurlijk meer waar ze zich toe moest verhouden toen ze zich in Nederland vestigde, zoals het leren van de Nederlandse taal, de Nederlandse omgang met migranten en tal van clichés die in het westen over Japan de ronde doen. Van de polonaise tot de inburgeringscursus, van haar verslaving aan de onovertroffen patat van Bram Ladage tot de inburgering van sushi in Nederland, van deeltijdwerken tot karoushi, dood door overwerk: Polderjapanner is een buitengemeen aanstekelijk boek over de verschillen en overeenkomsten tussen Nederland en Japan.
Een fijn boek. Mooi hoe twee culturen met elkaar vergeleken worden en de verschillen benoemd, zonder dat er een echt waardeoordeel aan wordt verbonden. Als iedereen dat zou kunnen doen, zag de wereld er een stukje mooier uit.
Best leuk om te lezen, maar ik had wat meer verassingen of diepgang verwacht. Het voelde soms een beetje als een wat droge opsomming van observaties en ervaringen, al zaten er best leuke stukjes tussen. Nadat ik het boek dichtsloeg was ik al vrij veel weer vergeten, hoewel het niet een dik boek is.
Dit boek doet precies wat het zegt te doen, namelijk het leven in Nederland beschrijven met een Japanse blik, waardoor je automatisch meer te weten komt over de verschillen en overeenkomsten tussen beide culturen, zonder veroordelend te zijn op een rustige manier neergeschreven
Ik vind dit een heel sympathiek boek. Multi-cultureel zonder gepreek of politiek correcte aberraties. Fumiko Miura vertelt over de eigenaardigheden die haar in Nederland en aan Nederlanders opvallen, maar ook over de wonderlijke dingen in Japan, gezien vanuit het perspectief van de Japanse die inmiddels ruim twintig jaar in Rotterdam woont. Voelt ze zich Nederlandse? Nee. Japans dan? Ook niet. Maar Rotterdamse is ze wel. Ze is thuis op de plek waar ze haar twee kersebomen verzorgt. Heel mooi.
Toen ik dit boek voor het eerst in de boekwinkel zag liggen, wist ik dat ik dit moest lezen. Ik wist alleen nog niet wanneer, want ik vond het boek veel te duur (net als alle andere Nederlandse boeken). Dit boek, op bol.com maar dus ook in de winkel, is 24,50 euro, een gestoorde prijs voor een boek vind ik. Gelukkig kwam ik 'm tweedehands tegen op de Japanmarkt in Leiden voor 12 euro, een schappelijke(re) prijs.
Voordat ik begon aan dit boek, was ik een beetje bang bang dat ze alleen maar zou gaan beschrijven wat ze gek en bijzonder vond aan Nederland zonder het te vergelijken met Japan, maar gelukkig vergeleek ze uitgebreid Nederland en Japan met elkaar, de positieven en de negatieven aspecten van beide. Ik heb gewoon echt veel geleerd over Japan door dit boek voor mijn gevoel.
Hoewel het mijn eigen schuld is, is een groot nadeel van mijn leeservaring van dit boek dat ik er heel lang over heb gedaan. Ik begon midden mei en ik las het in midden juli uit. Dit kwam doordat ik mijn scheikunde thesis had en geen energie/zin had om te lezen. Maar nu ik dus deze review schrijf, ben ik het merendeel vergeten van de eerste helft van dit boek.
Een hoofdstuk, die voor mij uitblonk, was het hoofdstuk waar ze vertelde over dat ze het Japanse instrument 'sanshin' probeerde te leren. Ze vertelde hier onder andere over hoe haar docent op een heel traditioneel Japanse manier les gaf. Ik vond het grappig dat ik me hier in kon herkennen. Een van mijn karate docenten, die op de traditionele Japanse manier is getraind in karate (heel streng, gedisciplineerd en strikt) heeft er ook wat trekjes van. Vooral 'te leren door te kijken naar hoe de docent het doet' (en zo min mogelijk vragen stellen over hoe het moet) is wat erg herkenbaar was . Ook heb ik door dit hoofdstuk het lied 'Shima Uta' van THE BOOM ontdekt, een geweldig nummer.
Wat wel grappig was, is dat hoewel ze sommige Nederlandse dingen (bijv. de Nederlandse directheid/eerlijkheid) eerst erg apart vond, uiteindelijk het toch beter vond dan hoe het in Japan eraan toeging.
Ik vind de laatste twee hoofdstukken heel goed. Het boek heeft een heel sterk einde. De laatste paragraaf is een van mijn favoriete stukken. Ik zou het hier willen zetten, maar daarvoor is het te lang.
Waarom ik het vier en niet vijf sterren geef, is omdat er wat wel saaie stukjes waren her en der, maar over het algemeen was het ene topboek. Het boek is origineler dan ik had verwacht en leuker dan gehoopt! Ik weet niet of ik ooit in Japan ga wonen voor een lange tijd, maar in dat geval moet ik zeker dit boek nog eens lezen. (Misschien ga ik door dit boek te lezen Nederland wel erg missen, wie weet).
'Wat een betreft een lang en gezond leven hoeven Nederlanders eigenlijk niet over de grens te kijken. We denken snel dat het paradijs ergens anders ligt, maar het goede nieuws is dat het geheim van een lang leven ook ergens in Noord-Limburg te vinden is.'
Een ontzettend leuk en fijn weg te lezen boek. De hoofdstukken zijn verdeeld per onderwerp en daarin zitten dan kleine ‘stukjes’. Je pakt hem er daarom snel even bij voor tussendoor.
Leuk, interessant en eye opening om de Nederlandse samenleving door de ogen van een expat / immigrant te lezen. Enkele keren ook hardop gelachen.
Aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in de verschillen tussen de Nederlandse en Japanse cultuuur!
Lachen om de accurate beschrijving van Nederlanders op kantoor die om half 1 brood uit hun bureaula pakken en er een plak kaas op smijten. Intrigerend om te lezen en nu wil ik echt naar Japan!
Geinig boekje. Verhelderend om een en ander eens door een andere bril te bekijken. Mijn (Nederlandse) docent Japans is ook getrouwd met een Japanse. Herkenbare verhalen dus.
Ik ben een Oekraïner die 12 jaar geleden naar Nederland emigreerde. Ik heb zo genoten van dit boek omdat zoveel van de ervaringen van de auteur op die van mij lijken. zij heeft de nederlandse cultuur zeer goed waargenomen. ze bracht alle belangrijke onderwerpen ter sprake, inclusief die van oud te worden en te sterven in het vreemde land.
3,5 ⭐️ Dit boek cadeau gekregen en alhoewel ik het zelf niet gekocht zou hebben, was ik wel geïnteresseerd geraakt door de flaptekst. De eerste hoofdstukken beschreven deels de geschiedenis van Japan en dit trok mij niet aan. Later kwam het verhaal meer op gang omdat de schrijfster je meenam in haar eigen verhaal hoe het is als Japanner in Nederland. Er werden leuke passages aangehaald over zowel de Nederlandse als Japanse cultuur. Al met al een leuk boek, maar het had voor mij geen wauw effect.
Fumiko Miura verhuisde meer dan twintig jaar geleden van Japan naar Nederland nadat ze haar man in een Japanse wasserette leerde kennen. In het boek Polderjapanner beschrijft ze haar leven in Japan, Nederland en de verschillen ertussen (van droge boterhammen met kaas tot de polonaise en fietspiraten). Polderjapanner leest meer als een verzameling van columns dan echt één groot geheel, wat het ideaal maakt om af en toe op de trein of voor het slapen gaan te lezen. Een leuk boek als je graag over Japan (of Nederland?) leest.
Een boek geschreven door een Japanse die in Nederland woont, over de verschillen tussen de twee culturen. Op zich leuk en informatief, en soms ook grappig, maar de schrijfstijl is niet bijzonder goed, waardoor het voor mij geen hoogvlieger was.
Recognizable and relatable, though no big surprises. Most enjoyable when she gets closer to her own experience (her friend Cecilia, for example) and away from the compare/contrast mode.
De Japanse schrijfster Fumiko Miura woont al 30 jaar in Nederland. Haar thuisland Japan verliet zij om met haar Nederlandse man Hans om Rotterdam te gaan wonen. In dit boek beschrijft Fumiko haar ervaringen als Japanse in Nederland. Zij beschrijft de dingen uit de Nederlandse cultuur die haar verbaasden. Over de voor en nadelen van zowel de Nederlandse als de Japanse gewoonten, normen en waarden. Over de clichés en verkeerd geïnterpreteerde dingen. De associatie die wij bij een "zen" gevoel hebben tov haar zen ervaringen in een Japanse boeddhistische plek die in niets lijkt onder wat wij onder " zen" verstaan en alles behalve prettig en relaxt is. Over haar gevoel geen Nederlander te zijn, maar ook de connectie met haar Japanse identiteit kwijt te raken.
Voor mij, Japan-o-fiel, die Japan, de Japanse cultuur en gebruiken ontzettend idealiseren, ook wel een eye opener. Ik vond het een erg leuk boek om te lezen.
Vanwege mijn aankomende reis naar Japan kreeg ik dit boek als cadeau bij mijn afscheid. Het is zeker leuk om te lezen over de ervaringen van een Japanse die naar Nederland is geëmigreerd en om te horen wat de verschillen tussen beide culturen zijn. Tot nu toe had ik alleen boeken gelezen van mensen die zich voor kortere of langere tijd vanuit een ander land in Japan gevestigd hebben, zoals Paulien Cornelissen en Chris Broad. Ik vond de opbouw van het boek niet altijd even logisch en onderwerpen worden nogal droog achter elkaar geplaatst zonder duidelijke samenhang. Jammer dat sommige onderwerpen niet wat meer uitgediept worden, daardoor blijft het toch een beetje een mengelmoes tussen persoonlijke ervaring een een sociologische verhandeling.
Ik had meer van dit boek verwacht toen ik eraan begon.
Was laatste naar het fotomuseum in Den Haag waar een expo was van vrouwelijke Japanse fotografen van de jaren ‘50 tot nu, waar de begeleidende teksten waren geschreven door deze auteur!
Aangezien ik ook bezig met het leren van de Japanse taal, was ik erg benieuwd naar dit boek. Het was opzich leuk geschreven en er worden leuke vergelijken gemaakt tussen de Nederlandse en Japanse cultuur, maar verder blijft het wel veel aan de oppervlakte. Alsnog leuk om te hebben gelezen, moest af en toe ook wel echt lachen om de beschrijvingen van typisch Nederlandse gewoontes, maar was niet heel denderend verder
4/5* (I will do both english and dutch review ) Ik vond dit een heel leuk en leerzaam boek, dit boek heeft me ook dingen geleerd over Nederland en ik kon ook veel herkennen als iemand wiens ouders van het buitenland komen. Ik vond het zeker leuk om te lezen! Het voelde alsof ik ook aan het leven was in Fumiko's wereld.
I thought this was a very nice and educational book, this book also taught me things about the Netherlands and I could also recognize a lot as someone whose parents are from abroad. I definitely enjoyed reading it! It felt like I was living in Fumiko's world too.
Prettig geschreven observaties over opvallende kanten aan de Nederlandse en Japanse samenleving, genuanceerd en ondersteund door de sociologieachtergrond van Fumiko Miura. Leuk om te lezen hoe haar kijk op eigen land en cultuur door de jaren heen verandert, oa adhv haar veranderende blik. De eerste hoofdstukken over hoe ze in Nederland terecht komt en haar eerste ervaringen, komen op mij het meest levendig over. Op het laatst zitten er wat minder aansprekende stukken tussen.
My third Dutch book. I really enjoyed reading this book. As an immigrant myself and living in the Netherlands for the last six years I recognised a lot of the comparisons made in this book. It also changed my perspective in birthdays and celebrating events. I find that constant celebrations quite draining but people want to celebrate birthdays and as mentioned in the book, you never know when it will be the last time you shake someone's hand.
Een boek over het persoonlijke verhaal van een Japanse mevrouw die door de liefde in Nederland terecht komt. Veel inzichten en informatie en persoonlijke anekdotes. Heel interessant om te lezen hoe dit in begin 2000 was om te verhuizen en alle voor- en nadelen van Nederland en Japan. Taal leren, culturele begrippen herzien en gemeenschappen vormen. Mooi boek en mooie inzichten. Heel blij dat ik dit gelezen heb.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Als een dochter van een Japanse en een Nederlander herken ik er veel in! Leuk om te lezen dat sommige gewoontes anders worden opgepakt en dat je een andere blik hebt op een bepaalde situatie.
Veel fragmenten komen overeen met mijn moedersverhalen (ook een Japanse verhuisd naar NL en de taal spreekt), wat zorgt voor een herkenbaar gevoel.
Heel fijn boek om te lezen. Veel uitgangspunten die ik zelf zo nog niet had bekeken. Gezien ik onlangs een Japanse student heb leren kennen, helpt mij dit bij het inleven van haar mogelijke gedachtegang.