Żyjąc tracimy życie

by Maria Janion

Niepokojące tematy egzystencji są ośrodkiem rozważań tej bardzo osobistej książki. Przewija się przez nią myśl przewodnia: przeświadczenie o równości "świata i zaświata", obecne u Leśmiana, z którym skądinąd spokrewniony duchowo był Jacek Malczewski. W historii samobójstwa Kleista, w prozie Gombrowicza i Grassa, w znanej Mickiewiczowi mitycznej botanice, w pamiętnikach Chateaubrianda i opowieściach Edgara Allana Poe Maria Janion śledzi sąsiedztwo świata żyjących i nieznanej "drugiej strony". Okazuje się ono fundamentalną cechą naszej kultury. Przerażenie i piękno stanowią o tragizmie ludzkiej egzystencji, widocznym zwłaszcza w Mitologii Greków i Rzymian Zygmunta Kubiaka, o której entuzjastycznie pisze autorka. Tragizm może jednak ulec zawieszeniu – jak w Szekspirowskim Śnie nocy letniej, o którym mowa jest w innym eseju. Dzienniki osobiste Amiela i Czapskiego ujawniają "myśl nieokreśloną" intymistów. Literatura igra złudzeniami właściwymi nieodmiennie widzeniu i poznaniu. Ale też to literatura stawia przed nami bolesny, szczególnie po XX wieku, dylemat "estetycznego pozoru".

Genres: Philosophy, Nonfiction, Polish Literature, Literature

432 pages, Hardcover

First published January 1, 2001

About the author

Literature historian, literature critic, famous feminist. A professor at The Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences specialising in romanticism.

Reviews

[Lazarus-II · Rating 3 out of 5]

3.5/5 or 7/10

[Mikołaj · Rating 5 out of 5]

4,5 . Książka ważna ale i wymagająca. Pokazuje czytelnikowi jak wiele często musi jeszcze przeczytać, doczytać, nad czym się zastanowić. Tym większe jest tym samym poczucie straty po Marii Janion.

[Sebastian · Rating 3 out of 5]

3.5