Waarom is liefde toch zo ingewikkeld? Dat is wat Rosa en haar vrienden zich afvragen. Wat voelt zij voor Jim? En Jim voor haar? Waarom is Neuz zo lang ziek? En wat spookt Rosa’s moeder uit op het internet? Waarom maak je dingen kapot als je ze wilt houden? Waarom komen er woorden uit je mond die je niet wilt zeggen? En waarom blijven de woorden die je wél wil zeggen vaak steken in je keel? Een heleboel vragen, en gelukkig ook veel antwoorden.
Ik vond het weer een goed boek met belangrijke onderwerpen. Hoewel Noa haar situatie vrij specifiek was, wil dat niet zeggen dat het ook op andere manieren kan voorkomen/gebeuren.
Het boek geeft een hele mooie boodschap dat liefde niet gaat om samen zijn met een ander, maar ook om van jezelf houden en jezelf gelukkig te maken. Voor de rest lees je over de avonturen van Rosa en haar vriendinnen. Net als de andere delen wordt je meegenomen in het verhaal en heb je het boek zo uit. Hoe vaak Rosa en Neuz weer bij elkaar komen in alle delen tot nu toe is aan de ene kant erg romantisch maar begint langzamerhand ook wel een beetje irritant te worden. Ben benieuwd hoe het verder gaat met alle personages in het volgende de boek.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Ik ben bezig met het herlezen van de HOI-serie en ik ben nogal geschrokken toen ik bij dit deel aankwam. Ik kon me namelijk niks meer herinneren van Noa’s hele verhaallijn en als moslima heeft dit stuk me heel erg gekwetst. Francine Oomen heeft een erg stereotyperend beeld weergegeven van de islam en van moslims en ik weet vrij zeker dat ze nog nooit een gesprek heeft gehad met een moslima. We zijn namelijk niet allemaal onderdrukt en niet iedereen maakt hetzelfde mee als Noa. Integendeel Noa is de minderheid, het meerendeel van de moslima’s kiest zelf voor hun religie en worden hierin niet gedwongen.
Noa die zegt dat ze eindelijk ‘vrij’ is nadat ze haar hoofddoek afdoet is een belediging en suggereert dat meisjes met een hoofddoek niet vrij zijn. Ook het stukje met Noa’s neven die Samual in elkaar slaan en Yousef die Noa aanrand steunen het stereotype dat islamitische mannen agressief zijn. Oomen heeft me erg teleurgesteld met dit boek en ze heeft hiermee bijgedragen aan de discriminatie die ik en vele andere moslima’s dagelijks moeten meemaken in Nederland.
Well, het is meteen weer uit met Neuz omdat Rosa een onzekere trien is die intense uitbarstingen heeft en nooit nadenkt over wat ze doet en hoe ze het doet. But its allll good want aan het einde van het boek komen ze toch weer samen. Dit is geen voorbeeldrelatie. Dit is een voorbeeld van heo het niet moet. En dan grapjes maken over knipperlichten :') Dit boek geeft wel intense Noa, Joya en Sascha verhaallijnen. We breiden uit van Rosa's gemekker, love that. Aah, ik weet nog, vroeger, toen ik dacht dat dit al zulke oude kinderen waren. WEL 16 ;c
Ik vind de Amsterdam-boeken best vermakelijk! Maar Rosa is wel echt onnodig dramatisch. Gelukkig zijn de andere karakters leuker! Er komt ook een oude vertrouwde 'ik ben gay'-plottwist in voor (déjà vu naar de tekendocent in Hoe overleef ik mezelf?), maar yay gay-representatie I guess.
Ondanks dat het allemaal enigszins voorspelbaar is, herkende ik in dit deel wel echt veel. De jaloezie, frustratie, ruzies, verlatingsangst etc. Vreemd ook dat je dit pas beseft na een reread van jaren later, maar daarom is het naar mijn mening ook zo'n goede serie.
De boeken worden hier weer iets minder dramatisch en juist wat herkenbaarder, best fijn! Alhoewel Rosa nog steeds erg dramatisch is :p Ik weet nog wel dat ik ze vroeger hier allemaal al zo "groot" vond! Met uitgaan en zo haha. Maar nog maar 16 :')
The found family trope is so important and the heckin friendships man - I’m soft
-
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
-
“Het is waar, de Liefde is ingewikkeld. Dat vind ik ook.”
“Ja, maar waarom?”
“Dat komt door de verwachtingen!”
“De belangrijkste vergissing op het gebied van de liefde is de gedachte dat een ander je gelukkig zal maken.”
“Is dat dan niet zo?” vroeg ik verbaasd.
“Nee, schat, er is maar één iemand, die jou gelukkig kan maken, en dat ben je zelf. Jij bent verantwoordelijk voor jouw leven. Jij alleen en niemand anders. Als jij jezelf niet gelukkig kunt maken, kan niemand het. Misschien wel voor even, maar niet voor altijd.”
-
“Ik hou van jou. Alleen maar van jou. Jij woont in mijn hart, en wat er ook gebeurt tussen ons, hoeveel ruzie we ook hebben, dat verandert niet.”
Rosa ziet dat Neuz’ ogen zich met tranen vullen.
“Jij woont ook in het mijne, Rosie.”
Hij slaat zijn armen om haar heen en trekt haar tegen zich aan.
Nadat ik het nieuwste hoe overleef ik boek heb gelezen (hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel) bedacht ik me dat ik graag alle hoe overleef ik boeken opnieuw wilde gaan lezen. Dus dat ben ik gaan doen! Ik kon me gedurende het boek niet herinneren of ik dit boek vroeger heb gelezen ja of nee, tot ik bij de discotheek scene kwam. Toen ineens dacht ik: JA, dit boek heb ik vroeger wel nog gelezen. Elk boek blijf ik me verbazen hoeveel er gebeurd en hoeveel problemen er ontstaan en worden opgelost. Maar dat maakt het ook wel erg leuk. Ik denk dat dit een boek is wat voor veel generaties leuk blijft, als ik er nu zo over nadenk. Pas geleden heb ik een ouder kinderboek gelezen en dacht ik oeff wat een slow read, dit vinden de kinderen van tegenwoordig helemaal niet leuk meer. Maar bij de hoe overleef ik serie gebeurd er genoeg! Ik denk dat dat ervoor zorgt dat dit ook anno nu voor de jeugd heel leuk is om te lezen!
Dit was altijd een van m'n favoriete, Rosa in Amsterdam, in een grachtenpand, met Neuz wel of niet en Sas die terugkeert en veranderd is. Het is nog steeds een van m'n favoriete, mede door ♡ Neuz ♡. Ahum. Sorry not sorry.
Wel is een groot mispunt van dit boek de islamitische stereotypen, holy shit. De religie en cultuur worden zo slecht en negatief afgeschilderd en in realiteit zijn er echt niet zo veel meisjes die hun hoofddoek haten en alles zouden laten vallen voor een jongen (ook al beweert Noa dat het voor zichzelf is). Het kán wel, maar deze serie doet alsof elk meisje stiekem ervan droomt hetzelfde te doen als Noa en dat is echt niet zo. Dat was een beetje pijnlijk om te lezen.
Maar ♡ Neuz ♡. I don't care dat hij en Rosa soms echt een ruk relatie hebben, Neuz was m'n eerste fictieve crush hehehe
Een boek waar niet alleen het leven van Rosa gtst lijkt maar ook van haar (oude en nieuwe) vrienden. Langzaamaan beginnen bepaalde verhaallijnen wel weer terug te komen van vroeger, zoals Meneer Rosetti en oude vriendin Sascha. Nog niet zo fan dat elk hoofdstuk met een tekeningetje begint, zijn vooral spoilers wat er in het hoofdstuk gebeurt.
Ik snap niet waarom Rosa wacht totdat Neuz haar belt of mailt is smst. Doe het lekker zelf! En ik snap ook niet waarom Rosa niet gewoon gedumpt wordt... ze is zoo onaardig en onbegripvol! Rosetti is het beste personage!