What do you think?
Rate this book
Zulu
As a child, Ali Neuman ran away from home to escape the Inkatha, a militant political party at war with the then-underground African National Congress. He and his mother are the only members of his family that survived the carnage of those years and the psychological scars remain.
Today, Neuman is chief of the homicide branch of the Cape Town police, a job in which he must do battle with South Africa’s two scourges: widespread violence and AIDS. When the mutilated corpse of a young white woman is found in the city’s botanical gardens, Neuman’s job gets even more difficult. He is chasing one false lead after another when a second corpse, again that of a white woman, is found. This time, the body bears signs of a Zulu ritual. A new evil has insinuated itself into this recently integrated city. And a new drug: traces of an unknown narcotic have been found in the blood of both victims. The investigation will take Neuman back to his homeland, where he will discover that the once bloody killing fields have become the ideal no-man’s land for unscrupulous multinationals, and that the apparatchiks of apartheid still lurk in the shadows and the back rooms of a society struggling toward reconciliation.
Soon to be a major motion picture.
Today, Neuman is chief of the homicide branch of the Cape Town police, a job in which he must do battle with South Africa’s two scourges: widespread violence and AIDS. When the mutilated corpse of a young white woman is found in the city’s botanical gardens, Neuman’s job gets even more difficult. He is chasing one false lead after another when a second corpse, again that of a white woman, is found. This time, the body bears signs of a Zulu ritual. A new evil has insinuated itself into this recently integrated city. And a new drug: traces of an unknown narcotic have been found in the blood of both victims. The investigation will take Neuman back to his homeland, where he will discover that the once bloody killing fields have become the ideal no-man’s land for unscrupulous multinationals, and that the apparatchiks of apartheid still lurk in the shadows and the back rooms of a society struggling toward reconciliation.
Soon to be a major motion picture.
416 pages, Paperback
First published January 1, 2008
36 people are currently reading
1247 people want to read
About the author
Caryl Férey
67 books147 followersCaryl Férey’s novel Utu won the Sang d’Encre, Michael Lebrun, and SNCF Crime Fiction Prizes. Zulu, his first novel to be published in English, was the winner of the Nouvel Obs Crime Fiction and Quais du Polar Readers Prizes. In 2008, it was awarded the French Grand Prix for Best Crime Novel. He lives in France.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 165 reviews
May 28, 2025
ONCE WE WERE WARRIORS
Nel romanzo il protagonista è il nero, nel film i protagonisti sono entrambi, nero e bianco: ma il poster mette in netta evidenza il bianco.
Ali è uno zulu: da bambino è scappato dal territorio assegnato alla sua etnia (bantustan) per salvarsi dalla violenza interetnica, e insieme alla madre, è l’unico della sua famiglia a essere sopravvissuto.
Oggi è a capo della Squadra omicidi di Cape Town.
Nel giardino botanico viene ritrovato il cadavere (martoriato) della giovane figlia di un ex campione del mondo di rugby.
La prossima coppa del mondo di calcio (2010), che si deve tenere proprio in Sudafrica, rende la situazione più acuta: bisogna fare di tutto per ridurre la criminalità e non spaventare gli investitori.
A peggiorare la situazione, salta fuori un secondo cadavere, di un'altra ragazza bianca, che porta sul corpo i sanguinosi segni di rituali zulu.
Cosa sta succedendo? E da dove viene la droga sconosciuta trovata nel sangue delle vittime?
Aiutato da una strana danzatrice tradizionale zulu, Ali scopre che le township sudafricane (devastate dall'Aids, dagli scontri tra gang, dalla miseria, e dalla disperazione di migliaia di immigrati in fuga dalle guerre) rappresentano l'ideale terra di nessuno per multinazionali senza scrupoli impegnate in sperimentazioni omicide.
I due interpreti principali del film: Orlando Bloom e Forest Whitaker.
Quando il protagonista si chiama Ali perché suo padre ha visto l'incontro dell'ottobre 1974 a Kinshasa tra George Foreman e lo sfidante Muhammad Ali e ha voluto battezzare suo figlio come il grande Cassius Clay convertito, beh, quando è così, il libro comincia con la marcia giusta.
E così va avanti per un pezzo, con la marcia giusta, fino a oltre la metà.
Poi, crolla, diventa un rosario di violenze, torture, mutilazioni, dove i buoni sono ottimi e i cattivi pessimi - diventa caricaturale, inverosimile, esagerato e banale.
I due interpreti principali del film: Forest Whitaker e Orlando Bloom.
Peccato, speravo di più e si preannunciava di più.
Del Sudafrica dei Mondiali di Calcio s’impara poco: è soprattutto il Sudafrica dell'apartheid e post-apartheid che emerge.
E' comunque molto interessante la composizione etnica degli abitanti delle township, la loro provenienza e il loro passato.
Magari un bel reportage di viaggio sarebbe stato meglio, Monsieur Férey: non credo che ti darò una seconda occasione, nonostante la tua bella faccia simpatica, nonostante questo romanzo abbia vinto il Gran Prix de Littérature Policière e l'anno prossimo sarà pubblicato in US.
Il film ha le solite semplificazioni dovute al mezzo e alla durata, che però equilibra con il fascino delle ambientazioni e la notevole performance dei due protagonisti, tra i quali forse stupisce di più Orlando Bloom in versione Mel Gibson-Arma letale.
Per la cronaca, in verità, a Ferey ho elargito altre due chance (La gamba sinistra di Joe Strummer, e Utu), trovandolo costante: buone prime parti, crollo via via dovuto a slabbratura e fissazione con violenza sadica.
Il film, 2013, è diretto dal francese Jérôme Salle.
Nel romanzo il protagonista è il nero, nel film i protagonisti sono entrambi, nero e bianco: ma il poster mette in netta evidenza il bianco.
Ali è uno zulu: da bambino è scappato dal territorio assegnato alla sua etnia (bantustan) per salvarsi dalla violenza interetnica, e insieme alla madre, è l’unico della sua famiglia a essere sopravvissuto.
Oggi è a capo della Squadra omicidi di Cape Town.
Nel giardino botanico viene ritrovato il cadavere (martoriato) della giovane figlia di un ex campione del mondo di rugby.
La prossima coppa del mondo di calcio (2010), che si deve tenere proprio in Sudafrica, rende la situazione più acuta: bisogna fare di tutto per ridurre la criminalità e non spaventare gli investitori.
A peggiorare la situazione, salta fuori un secondo cadavere, di un'altra ragazza bianca, che porta sul corpo i sanguinosi segni di rituali zulu.
Cosa sta succedendo? E da dove viene la droga sconosciuta trovata nel sangue delle vittime?
Aiutato da una strana danzatrice tradizionale zulu, Ali scopre che le township sudafricane (devastate dall'Aids, dagli scontri tra gang, dalla miseria, e dalla disperazione di migliaia di immigrati in fuga dalle guerre) rappresentano l'ideale terra di nessuno per multinazionali senza scrupoli impegnate in sperimentazioni omicide.
I due interpreti principali del film: Orlando Bloom e Forest Whitaker.
Quando il protagonista si chiama Ali perché suo padre ha visto l'incontro dell'ottobre 1974 a Kinshasa tra George Foreman e lo sfidante Muhammad Ali e ha voluto battezzare suo figlio come il grande Cassius Clay convertito, beh, quando è così, il libro comincia con la marcia giusta.
E così va avanti per un pezzo, con la marcia giusta, fino a oltre la metà.
Poi, crolla, diventa un rosario di violenze, torture, mutilazioni, dove i buoni sono ottimi e i cattivi pessimi - diventa caricaturale, inverosimile, esagerato e banale.
I due interpreti principali del film: Forest Whitaker e Orlando Bloom.
Peccato, speravo di più e si preannunciava di più.
Del Sudafrica dei Mondiali di Calcio s’impara poco: è soprattutto il Sudafrica dell'apartheid e post-apartheid che emerge.
E' comunque molto interessante la composizione etnica degli abitanti delle township, la loro provenienza e il loro passato.
Magari un bel reportage di viaggio sarebbe stato meglio, Monsieur Férey: non credo che ti darò una seconda occasione, nonostante la tua bella faccia simpatica, nonostante questo romanzo abbia vinto il Gran Prix de Littérature Policière e l'anno prossimo sarà pubblicato in US.
Il film ha le solite semplificazioni dovute al mezzo e alla durata, che però equilibra con il fascino delle ambientazioni e la notevole performance dei due protagonisti, tra i quali forse stupisce di più Orlando Bloom in versione Mel Gibson-Arma letale.
Per la cronaca, in verità, a Ferey ho elargito altre due chance (La gamba sinistra di Joe Strummer, e Utu), trovandolo costante: buone prime parti, crollo via via dovuto a slabbratura e fissazione con violenza sadica.
Il film, 2013, è diretto dal francese Jérôme Salle.
March 15, 2019
Dnf
Η τοποθέτηση του μυθιστορήματος αυτού στα townships της Ν. Αφρικής και η ενασχόλησή του με τις συνθήκες ζωής στη μετά-Απαρτχάιντ εποχή δεν ήταν προφανώς αρκετή για να το ολοκληρώσω. Η αλληλοδιαδοχή των κλισέ, οι προκάτ ήρωες, η μετάφραση-ξεπέτα και, σημαντικότερο, το αδιάφορο αφηγηματικό ύφος του συγγραφέα μου έφραξαν το δρόμο λίγο πριν τη μέση.
Όχι, δεν με αφορά αν παρακάτω γίνεται κάτι φοβερό στην εξέλιξη που ανατρέπει τα πάντα, καθότι δεν διαβάζω ένα -αστυνομικό- βιβλίο για να μάθω ποιος έκανε τι, αν πρώτα δεν πεισθώ για το πόσο καλά ο συγγραφέας διαχειρίζεται το "πώς".
Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που δεν μπορώ να διαβάσω "αστυνομικά" εν γένει, ενώ αγαπώ τη Noir λογοτεχνία (έμφαση στο "λογοτεχνία"). Θα ανέμενα βεβαίως από έναν -υποτίθεται- απόγονο της σχολής του neo-polar περισσότερα. Φευ, ο Férey δεν είναι Manchette.
Σταματώ εδώ, επαναβεβαιώνοντας αυτό που πλέον για μένα αποτελεί αξίωμα: Αν δεν έχει υπογραφή "USA", ας το αγοράσει κάποιος άλλος. Εγώ έδωσα.
Η τοποθέτηση του μυθιστορήματος αυτού στα townships της Ν. Αφρικής και η ενασχόλησή του με τις συνθήκες ζωής στη μετά-Απαρτχάιντ εποχή δεν ήταν προφανώς αρκετή για να το ολοκληρώσω. Η αλληλοδιαδοχή των κλισέ, οι προκάτ ήρωες, η μετάφραση-ξεπέτα και, σημαντικότερο, το αδιάφορο αφηγηματικό ύφος του συγγραφέα μου έφραξαν το δρόμο λίγο πριν τη μέση.
Όχι, δεν με αφορά αν παρακάτω γίνεται κάτι φοβερό στην εξέλιξη που ανατρέπει τα πάντα, καθότι δεν διαβάζω ένα -αστυνομικό- βιβλίο για να μάθω ποιος έκανε τι, αν πρώτα δεν πεισθώ για το πόσο καλά ο συγγραφέας διαχειρίζεται το "πώς".
Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που δεν μπορώ να διαβάσω "αστυνομικά" εν γένει, ενώ αγαπώ τη Noir λογοτεχνία (έμφαση στο "λογοτεχνία"). Θα ανέμενα βεβαίως από έναν -υποτίθεται- απόγονο της σχολής του neo-polar περισσότερα. Φευ, ο Férey δεν είναι Manchette.
Σταματώ εδώ, επαναβεβαιώνοντας αυτό που πλέον για μένα αποτελεί αξίωμα: Αν δεν έχει υπογραφή "USA", ας το αγοράσει κάποιος άλλος. Εγώ έδωσα.
March 29, 2018
Αστυνομικό μυθιστόρημα με κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις μιας κι εξελίσσεται σε μια χώρα που ο ρατσισμός και η πτώση του Απαρτχάιντ έχουν σημαδέψει τους κατοίκους της. Πίσω από τις δολοφονίες κρύβεται ένα πολύ καλά οργανωμένο πείραμα κατά της ανθρωπότητας.
3,5*
3,5*
October 24, 2018
Είναι ένα σκληρό βιβλίο, με ωμές περιγραφές. Δυστυχώς όμως αυτή ήταν η πραγματικότητα. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο στην οποία κυριαρχούν οι φυλετικές διακρίσεις. Γίνεται αναφορά στο απαρτχάιντ. Τι είναι όμως το απαρτχάιντ;
Το απαρτχάιντ (apartheid, ορθή προφορά βάσει ΔΦΑ: [ɐˈpartɦɛit] απάρτχαϊντ ) είναι όρος που προέρχεται από τη γλώσσα Αφρικάανς και τα ολλανδικά και σημαίνει διαχωρισμός (apart = χωριστός) . Το απαρτχάιντ ήταν μια πολιτική των Λευκών που καθόριζε και επέβαλλε τη διάκριση των ανθρώπινων ομάδων μέσα σε ένα κράτος βάσει φυλετικών κριτηρίων σε καθορισμένες γεωγραφικές περιοχές. Ο σκοπός του απαρτχάιντ ήταν να σταματήσουν οι γάμοι μεταξύ λευκών και μη λευκών. καθώς ένα σημαντικό ποσοστό της χώρας ήταν μιγάδες.
Ως επίσημη κρατική πολιτική εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη Νότιο Αφρική από το Εθνικό Κόμμα το 1948 και καταργήθηκε στις 30 Ιουνίου1991. Ο όρος απαρτχάιντ χρησιμοποιείται πλέον για να υποδηλώσει κάθε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου.
Ο φυλετικός διαχωρισμός στη Νότιο Αφρική ξεκίνησε κατά την αποικιοκρατία. Ως επίσημη πρακτική θεσμοθετήθηκε μετά τις γενικές εκλογές του 1948, οπότε και ο πληθυσμός της χώρας χωρίστηκε σε φυλετικές κατηγορίες και οριοθετήθηκαν συγκεκριμένες περιοχές διαβίωσης για την κάθε φυλή, κάτι που οδήγησε σε βίαιες μετοικήσεις. Το 1970 καταργήθηκε η πολιτική εκπροσώπηση όσων δεν ήταν λευκοί και έγινε περιορισμός τους σε απομονωμένες «νησίδες γης», τα λεγόμενα εθνικά κρατίδια μπαντουστάν. Διακρίσεις υπήρχαν στον τομέα της εκπαίδευσης, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της διασκέδασης και άλλων δημοσίων παροχών και υπηρεσιών.
Εντός της επικράτειας που εφαρμοζόταν η πολιτική του απαρτχάιντ αναπτύχθηκε εσωτερική αντίσταση σε αυτήν και βία, ενώ και στο εξωτερικό υιοθετήθηκε μακροχρόνιο εμπάργκο κατά της Νοτίου Αφρικής. Κατά τη δεκαετία του '80, είχε ήδη διαμορφωθεί ισχυρό αντιπολιτευτικό ρεύμα, το οποίο δεν έχασε τη δυναμική του παρά την προσπάθεια μεταρρυθμίσεων στην πολιτική απαρτχάιντ. Το 1990, ο Πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για τη λήξη του απαρτχάιντ, με αποτέλεσμα τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών το 1994 με τη συμμετοχή όλων των εθνοτήτων, από τις οποίες εξελέγη το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο με ηγέτη τον Νέλσον Μαντέλα. Ίχνη του απαρτχάιντ εντοπίζονται ακόμα, στη δεκαετία του 2010, στην κοινωνία και την πολιτική σκηνή της Νοτίου Αφρικής.
Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα στο οποίο ο ήρωας, αστυνομικός Ζουλού, έχει προσωπικά βιώσει, λόγω του καθεστώτος, το θάνατο του πατέρα του. Στη νέα τάξη πραγμάτων τα πράγματα σκληραίνουν αφού οργανώνεται, από μία συμμορία, ένα πείραμα κατά της ανθρωπότητας. Ο αστυνομικός αναλαμβάνει την υπόθεση κ εξαρθρώνει τη συμμορία. Σκοπός του πειράματος, η εξολόθρευση νέων παιδιών μέσω ενός σύνθετου κ θανατηφόρου ναρκωτικού . Η σκληρότητα κ η ωμότητα των εικόνων είναι εμφανέστατη. Μαφιόζοι, ναρκωτικά, πορνεία, υπόκοσμος υφαίνουν την πλοκή. Από τις πρώτες σελίδες διαφαίνεται ένα εθιστικό ανάγνωσμα.
Απολαύστε το!
Το απαρτχάιντ (apartheid, ορθή προφορά βάσει ΔΦΑ: [ɐˈpartɦɛit] απάρτχαϊντ ) είναι όρος που προέρχεται από τη γλώσσα Αφρικάανς και τα ολλανδικά και σημαίνει διαχωρισμός (apart = χωριστός) . Το απαρτχάιντ ήταν μια πολιτική των Λευκών που καθόριζε και επέβαλλε τη διάκριση των ανθρώπινων ομάδων μέσα σε ένα κράτος βάσει φυλετικών κριτηρίων σε καθορισμένες γεωγραφικές περιοχές. Ο σκοπός του απαρτχάιντ ήταν να σταματήσουν οι γάμοι μεταξύ λευκών και μη λευκών. καθώς ένα σημαντικό ποσοστό της χώρας ήταν μιγάδες.
Ως επίσημη κρατική πολιτική εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη Νότιο Αφρική από το Εθνικό Κόμμα το 1948 και καταργήθηκε στις 30 Ιουνίου1991. Ο όρος απαρτχάιντ χρησιμοποιείται πλέον για να υποδηλώσει κάθε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου.
Ο φυλετικός διαχωρισμός στη Νότιο Αφρική ξεκίνησε κατά την αποικιοκρατία. Ως επίσημη πρακτική θεσμοθετήθηκε μετά τις γενικές εκλογές του 1948, οπότε και ο πληθυσμός της χώρας χωρίστηκε σε φυλετικές κατηγορίες και οριοθετήθηκαν συγκεκριμένες περιοχές διαβίωσης για την κάθε φυλή, κάτι που οδήγησε σε βίαιες μετοικήσεις. Το 1970 καταργήθηκε η πολιτική εκπροσώπηση όσων δεν ήταν λευκοί και έγινε περιορισμός τους σε απομονωμένες «νησίδες γης», τα λεγόμενα εθνικά κρατίδια μπαντουστάν. Διακρίσεις υπήρχαν στον τομέα της εκπαίδευσης, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της διασκέδασης και άλλων δημοσίων παροχών και υπηρεσιών.
Εντός της επικράτειας που εφαρμοζόταν η πολιτική του απαρτχάιντ αναπτύχθηκε εσωτερική αντίσταση σε αυτήν και βία, ενώ και στο εξωτερικό υιοθετήθηκε μακροχρόνιο εμπάργκο κατά της Νοτίου Αφρικής. Κατά τη δεκαετία του '80, είχε ήδη διαμορφωθεί ισχυρό αντιπολιτευτικό ρεύμα, το οποίο δεν έχασε τη δυναμική του παρά την προσπάθεια μεταρρυθμίσεων στην πολιτική απαρτχάιντ. Το 1990, ο Πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για τη λήξη του απαρτχάιντ, με αποτέλεσμα τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών το 1994 με τη συμμετοχή όλων των εθνοτήτων, από τις οποίες εξελέγη το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο με ηγέτη τον Νέλσον Μαντέλα. Ίχνη του απαρτχάιντ εντοπίζονται ακόμα, στη δεκαετία του 2010, στην κοινωνία και την πολιτική σκηνή της Νοτίου Αφρικής.
Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα στο οποίο ο ήρωας, αστυνομικός Ζουλού, έχει προσωπικά βιώσει, λόγω του καθεστώτος, το θάνατο του πατέρα του. Στη νέα τάξη πραγμάτων τα πράγματα σκληραίνουν αφού οργανώνεται, από μία συμμορία, ένα πείραμα κατά της ανθρωπότητας. Ο αστυνομικός αναλαμβάνει την υπόθεση κ εξαρθρώνει τη συμμορία. Σκοπός του πειράματος, η εξολόθρευση νέων παιδιών μέσω ενός σύνθετου κ θανατηφόρου ναρκωτικού . Η σκληρότητα κ η ωμότητα των εικόνων είναι εμφανέστατη. Μαφιόζοι, ναρκωτικά, πορνεία, υπόκοσμος υφαίνουν την πλοκή. Από τις πρώτες σελίδες διαφαίνεται ένα εθιστικό ανάγνωσμα.
Απολαύστε το!
December 13, 2019
Nei primi capitoli si ha l’impressione di leggere il solito thriller americano metropolitano, con l’unica variante dell’ambientazione a Cape Town (Città del Capo) invece di Los Angeles o New York.
Poi si comprende che tale ambientazione non è soltanto una location esotica, ma porta con sé un contesto culturale, etnico e storico particolarmente complesso che dapprima fa da sfondo al racconto poi, poco alla volta, diviene esso stesso protagonista.
Sembra di percepire una certa affinità con la Louisiana dei romanzi di James Lee Burke per la mescolanza di razze, religioni, lingue (là rappresentata da cajun, yankees, neri, indiani, chicanos e in questo romanzo da zulu, afrikander, xhosa, meticci) e per i traumi mai assorbiti della Storia, con le guerre civili e i massacri di cui anche i personaggi di “Zulu” portano le ferite fisiche, psichiche e morali, mai rimarginate.
Tuttavia, paragonata ai romanzi di Burke e degli altri americani, qui la violenza è esasperata, permanente, collettiva, sempre sul punto di esplodere nelle township che circondano le metropoli e nei comportamenti di ognuno, ivi compresi i rappresentanti dell’Ordine. E’ come se rispetto alla difficile convivenza che rischia di sfociare in singoli episodi di intolleranza da parte dei soggetti psicologicamente predisposti, qui (nel Sudafrica di “Zulu”) si sia ancora nella fase nella quale ogni etnia, e al suo interno ogni gruppo, partito, tribù persegua l’egemonia e l’annientamento del nemico, a partire da donne e bambini che costituiscono come sempre l’elemento più fragile e indifeso.
Così dalla vicenda poliziesca degli omicidi, che un po’ alla volta perde significato fino a divenire falso scopo e depistaggio, emerge lo scontro reale e ben più ampio, a sua volta rivelatore di imprevedibili alleanze e feroci vendette trasversali. Il racconto sconfina in modo imprevedibile in un altro stato africano con una resa dei conti implacabile, caparbia e lacerante ed un finale affascinante nella sua originalità.
Poi si comprende che tale ambientazione non è soltanto una location esotica, ma porta con sé un contesto culturale, etnico e storico particolarmente complesso che dapprima fa da sfondo al racconto poi, poco alla volta, diviene esso stesso protagonista.
Sembra di percepire una certa affinità con la Louisiana dei romanzi di James Lee Burke per la mescolanza di razze, religioni, lingue (là rappresentata da cajun, yankees, neri, indiani, chicanos e in questo romanzo da zulu, afrikander, xhosa, meticci) e per i traumi mai assorbiti della Storia, con le guerre civili e i massacri di cui anche i personaggi di “Zulu” portano le ferite fisiche, psichiche e morali, mai rimarginate.
Tuttavia, paragonata ai romanzi di Burke e degli altri americani, qui la violenza è esasperata, permanente, collettiva, sempre sul punto di esplodere nelle township che circondano le metropoli e nei comportamenti di ognuno, ivi compresi i rappresentanti dell’Ordine. E’ come se rispetto alla difficile convivenza che rischia di sfociare in singoli episodi di intolleranza da parte dei soggetti psicologicamente predisposti, qui (nel Sudafrica di “Zulu”) si sia ancora nella fase nella quale ogni etnia, e al suo interno ogni gruppo, partito, tribù persegua l’egemonia e l’annientamento del nemico, a partire da donne e bambini che costituiscono come sempre l’elemento più fragile e indifeso.
Così dalla vicenda poliziesca degli omicidi, che un po’ alla volta perde significato fino a divenire falso scopo e depistaggio, emerge lo scontro reale e ben più ampio, a sua volta rivelatore di imprevedibili alleanze e feroci vendette trasversali. Il racconto sconfina in modo imprevedibile in un altro stato africano con una resa dei conti implacabile, caparbia e lacerante ed un finale affascinante nella sua originalità.
April 9, 2019
Esta novela policiaca de Caryl Férey nos ofrece una visión brutal sobre Sudáfrica. El protagonista es Ali Neuman, de etnia zulú, es jefe de la policía criminal en Ciudad del Cabo, que ha conseguido ese puesto por sus méritos no por la ley de discriminación. Ali es un hombre traumatizado que padece insomnio crónico, de niño fue testigo de como torturaron y asesinaron a su padre y hermano, víctimas de las injusticias del apartheid. La terrible experiencia ha dejado en Alí unas secuelas que se irán desvelando según avanzamos en la novela.
El protagonista cuenta con el apoyo de un equipo policial compuesto por Dan Fletcher y Brian Epkeen. Los tres tendrán que enfrentarse a un caso muy complicado, la hija de un conocido jugador de rugby aparece brutalmente asesinada. Con esto da inicio la investigación Que se convertirá en una pesadilla y que mezclará una droga mortal, mafias, experimentos científicos, tensión racial,….
Zulú nos ofrece un cuadro devastador de la sociedad sudáfricana. La investigación del equipo de Alí nos enseñará una violencia extrema, brutal y realista. Las violaciones, asesinatos, agresiones y etnocidias son algo común en la vida diaria en Africa, de hecho, es el país más peligroso del mundo.
Los crímenes van a desvelar fantasmas del pasado, como las miserias del apartheid. También tendremos descripciones de los estragos producidos por el sida, visitaremos cárceles en condiciones deplorables y descubriremos la falta de escrúpulos que impera en el mundillo de la investigación.
La novela no es la típica novela policíaca, es diferente tanto en su desarrollo como en su final, está narrada de manera brutal, sin ahorrar detalles, pero todo lo narrado resulta tremendamente realista y convincente.
Zulú nos desvela una violencia que sigue imperando en la Sudáfrica post-apartheid y llevándola al extremo, nos muestra la violencia inherente del ser humano.
Como dato curioso y ya para terminar, el autor estuvo viviendo un año en Sudáfrica para preparar la novela.
El protagonista cuenta con el apoyo de un equipo policial compuesto por Dan Fletcher y Brian Epkeen. Los tres tendrán que enfrentarse a un caso muy complicado, la hija de un conocido jugador de rugby aparece brutalmente asesinada. Con esto da inicio la investigación Que se convertirá en una pesadilla y que mezclará una droga mortal, mafias, experimentos científicos, tensión racial,….
Zulú nos ofrece un cuadro devastador de la sociedad sudáfricana. La investigación del equipo de Alí nos enseñará una violencia extrema, brutal y realista. Las violaciones, asesinatos, agresiones y etnocidias son algo común en la vida diaria en Africa, de hecho, es el país más peligroso del mundo.
Los crímenes van a desvelar fantasmas del pasado, como las miserias del apartheid. También tendremos descripciones de los estragos producidos por el sida, visitaremos cárceles en condiciones deplorables y descubriremos la falta de escrúpulos que impera en el mundillo de la investigación.
La novela no es la típica novela policíaca, es diferente tanto en su desarrollo como en su final, está narrada de manera brutal, sin ahorrar detalles, pero todo lo narrado resulta tremendamente realista y convincente.
Zulú nos desvela una violencia que sigue imperando en la Sudáfrica post-apartheid y llevándola al extremo, nos muestra la violencia inherente del ser humano.
Como dato curioso y ya para terminar, el autor estuvo viviendo un año en Sudáfrica para preparar la novela.
November 21, 2023
Χαλαρά το πιο ΚΑΚΟΓΡΑΜΜΕΝΟ βιβλίο του συγγραφέα! Ενώ η υπόθεση παρουσιάζει ενδιαφέρον, το γράψιμο είναι ό,τι χειρότερο έχω διαβάσει από τον Férey (και ίσως και γενικότερα!!!)! Ο συγγραφέας μάλλον ήθελε να βγάλει τον ποιητικό του εαυτό στο συγκεκριμένο βιβλίο αλλά με κάτι εκφράσεις του τύπου «ξέρασε το πρωινό που δεν έφαγε» (υπάρχουν πολλές παρόμοιες, όπως και πολλές επιεικώς γελοίες παρομοιώσεις αλλά αυτή μου έμεινε επειδή άρχισα να γελάω!) μόνο γέλιο προκαλεί! Εκτός και αν είναι θέμα μετάφρασης, που δεν το νομίζω γιατί είναι η ίδια μεταφράστρια που έχει κάνει και τα προηγούμενα των εκδόσεων ΑΓΡΑ και εκεί δεν είχαμε τέτοια περιστατικά!
Επίσης, ή ο Férey δεν είχε κάνει σωστή έρευνα, ή χαθήκαμε (πάλι) στην μετάφραση... Θα αναφέρω δύο παραδείγματα, ένα ότι υπάρχει μεγάλη αναντιστοιχία στα ποσά που αναφέρει, αν τα μετατρέψεις σε Ευρώ (Ναι, είμαι το σπασικλάκι που θα κάνω την μετατροπή! 🤓) και δεύτερον, ότι στην αρχή ο συγγραφέας μας μιλάει για τον περιβόητο αγώνα μεταξύ Μοχάμεντ Αλι και Τζορτζ Φόρμαν στην Κινσάσα, από τον οποίο ο ήρωας που γεννήθηκε λίγο μετά πήρε και το όνομά του, αλλά εδώ ο Férey παραθέτει λάθος χρονιά! Μετά από αυτά, δεν έλαβα στα σοβαρά καμία περαιτέρω πληροφορία που περιέχεται στο βιβλίο, κάτι που με ξενέρωσε τα μάλα (που θα έλεγε και ο Κατακουζηνός) γιατί μου αρέσει να παίρνω πληροφορίες από κάθε βιβλίο που διαβάζω.
2* αστεράκια από μένα, μόνο και μόνο για την υπόθεση!
Επίσης, ή ο Férey δεν είχε κάνει σωστή έρευνα, ή χαθήκαμε (πάλι) στην μετάφραση... Θα αναφέρω δύο παραδείγματα, ένα ότι υπάρχει μεγάλη αναντιστοιχία στα ποσά που αναφέρει, αν τα μετατρέψεις σε Ευρώ (Ναι, είμαι το σπασικλάκι που θα κάνω την μετατροπή! 🤓) και δεύτερον, ότι στην αρχή ο συγγραφέας μας μιλάει για τον περιβόητο αγώνα μεταξύ Μοχάμεντ Αλι και Τζορτζ Φόρμαν στην Κινσάσα, από τον οποίο ο ήρωας που γεννήθηκε λίγο μετά πήρε και το όνομά του, αλλά εδώ ο Férey παραθέτει λάθος χρονιά! Μετά από αυτά, δεν έλαβα στα σοβαρά καμία περαιτέρω πληροφορία που περιέχεται στο βιβλίο, κάτι που με ξενέρωσε τα μάλα (που θα έλεγε και ο Κατακουζηνός) γιατί μου αρέσει να παίρνω πληροφορίες από κάθε βιβλίο που διαβάζω.
2* αστεράκια από μένα, μόνο και μόνο για την υπόθεση!
February 22, 2018
📕📕📕 Η άποψη μου 📕📕📕
Τίτλος: Ζουλού
Ζουλού που στην γλώσσα τους σημαίνει Ουρανός...
Ένας μαύρος ουρανός που σηματοδότησε στο πέρασμα πολλές γενιές...
Οι Ζουλού είναι το πολυπληθέστερο έθνος της αφρικανικής υπό Ηπείρου όπου είχαν σηματοδοτήσει την εποχή τους όταν είχαν κατατροπώσει ένα Βρετανικό Σύνταγμα πριν πέσει επάνω τους η φωτιά και το τσεκούρι.
Στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές που θέσπισε ο Φρεντερίκ Ντε Κλερκ,είναι ιδιαίτερα γνωστός ως η προσωπικότητα που έθεσε τέλος στο καθεστώς ρατσιστικών διακρίσεων της Νότιας Αφρικής, γνωστό με τον όρο Απαρτχάιντ, και ως υποστηρικτής δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν στην ισότητα των πολιτών του κράτους ανεξαρτήτου χρώματος.
Οι άνθρωποι πήγαιναν να ψηφίσουν με λαχτάρα αλλά και με διάχυτο φόβο γιατί υπήρχαν ανιχνευτές μελάνης οπου περνούσαν το δακτυλικό τους αποτύπωμα για να γνωρίζει το κράτος αν ψήφισαν...αυτο τους τρομοκρατούσε γιατί φοβόντουσαν να μην τους προδώσουν και φυλακιστούν.
Όλα αυτά μας τα παρουσιάζει αυτή η υπέροχη μοναδική πένα του Caryl Ferey που την λάτρεψα !
Μας βάζει ωμά στην πραγματικότητα των Νοτιοαφρικανών εν έτη 2000 με κύριο πρωταγωνιστή έναν Ζουλού αστυνομικό που φερει πολλά τραύματα από την εποχή του απαρτχάιντ,όπου σήμερα δεν είναι πλέον πολιτικό αλλά κοινωνικό.
Μας βάζει σε ένα περιβάλλον που επικρατεί η μιζέρια,οι μαφιόζοι,ο κίνδυνος,τα ναρκωτικά, το AIDS,η ωμή βία και η εκμετάλλευση των παιδιών σαν πειραματόζωα !
Ξεκινάει ένα ανελέητο κηνυγητο που στην πορεία οδηγείται άλλου...σε μια επιχείριση που ο σκοπός της δεν πια να εθιστεί η νεολαία στα ναρκωτικά όπως το καιρό του απαρτχάιντ αλλά να εξολοθρευτεί !
Το βιβλίο σοκάρει με τις ωμές περιγραφές,με εβαλε μέσα στην ψυχοσύνθεση του Ζουλού αστυνομικού και κοίταζα μέσα από τα μάτια του... ένιωσα τον χτύπο της καρδιάς του, την τραγωδία που έζησε μικρός που δεν του αλλοίωσε τον χαρακτήρα του, την αγάπη για την μητέρα του, την δικαιοσύνη που ήθελε να επιβάλει,την απογοήτευση και τέλος την εκδίκηση !
Ένιωσα ρίγος και ανατριχίλα στις τελευταίες σελιδες του βιβλίου..δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό με βιβλίο να έχω φτάσει στο τέλος και να δίνει τόσα πολλά ανάμεικτα συναισθήματα που με λύγισαν!!!
Είναι από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που έχω διαβάσει και φυσικά έχει χαραχτεί μέσα μου !
Δεν θα σας πω ότι σας το προτείνω να το διαβάσετε,θα σας πω ότι πρέπει να το διαβάσετε !
Του βάζω 5/5
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Σύνοψη του βιβλίου "Ζουλού"
Ένα εξαιρετικό αστυνομικό μυθιστόρημα με διαβολική χάρη. Μαύρη μαγεία, ναρκωτικά, πολιτική, ρατσισμός συνθέτουν ένα σκηνικό Αποκάλυψης. Ο αστυνομικός Άλι Νιούμαν είναι ο επικεφαλής της εγκληματολογικής υπηρεσίας στο Κέιπ Τάουν, τη βιτρίνα του κράτους της Νότιας Αφρικής. Είναι Ζουλού. Όταν ήταν παιδί, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της βάναυσης δολοφονίας του πατέρα και του αδερφού του από τους εθνοφύλακες εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων, και αυτή η ανάμνηση τον στοιχειώνει. Ο Νιούμαν κάνει το καθήκον του σε μια χώρα που σπαράσσεται από το έγκλημα και τη δράση των συμμοριών, το έιτζ, τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τις κοινωνικές διακρίσεις. Η κατάσταση οξύνεται επικίνδυνα όταν ανακαλύπτεται το πτώμα μιας νεαρής λευκής. Παρότι το απαρτχάιντ ανήκει στο παρελθόν, οι παλιοί εχθροί συνεχίζουν να παραμονεύουν στις σκιές... "Ο Άλι άνοιξε τα µάτια του. Τα βλέφαρά του ήταν βαριά, όµως µια άγνωστη ελαφράδα απορροφούσε αργά το πνεύµα του... Η αϋπνία τελείωσε; Ο Άλι συλλογίστηκε την αγαπηµένη µητέρα του, µια ευτυχισµένη εικόνα της και το τυφλό γέλιο της, όµως ένα άλλο πρόσωπο κατέκλυσε όλο το χώρο µετά από λίγο. Η Ζίνα, η Ζαζίουε, αυτό το όνειρο που είχε δει χίλιες φορές όταν, τη νύχτα, η µυρωδιά της σαβάνας ερχόταν να τον τυλίξει και να τον τραβήξει µακριά από τον κόσµο, µαζί της... Ένα ζεστό αεράκι ανάδεψε την άµµο στην πλαγιά του αµµόλοφου. Ο Άλι έκλεισε τα µάτια του για να δεχτεί καλύτερα το χάδι. Τετέλεσται."
Συγγραφέας: Férey Caryl
Ημερ/νία έκδοσης: 12/2011
Εκδότης: Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη #Λιβανη
Σελίδες: 457
Τίτλος: Ζουλού
Ζουλού που στην γλώσσα τους σημαίνει Ουρανός...
Ένας μαύρος ουρανός που σηματοδότησε στο πέρασμα πολλές γενιές...
Οι Ζουλού είναι το πολυπληθέστερο έθνος της αφρικανικής υπό Ηπείρου όπου είχαν σηματοδοτήσει την εποχή τους όταν είχαν κατατροπώσει ένα Βρετανικό Σύνταγμα πριν πέσει επάνω τους η φωτιά και το τσεκούρι.
Στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές που θέσπισε ο Φρεντερίκ Ντε Κλερκ,είναι ιδιαίτερα γνωστός ως η προσωπικότητα που έθεσε τέλος στο καθεστώς ρατσιστικών διακρίσεων της Νότιας Αφρικής, γνωστό με τον όρο Απαρτχάιντ, και ως υποστηρικτής δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν στην ισότητα των πολιτών του κράτους ανεξαρτήτου χρώματος.
Οι άνθρωποι πήγαιναν να ψηφίσουν με λαχτάρα αλλά και με διάχυτο φόβο γιατί υπήρχαν ανιχνευτές μελάνης οπου περνούσαν το δακτυλικό τους αποτύπωμα για να γνωρίζει το κράτος αν ψήφισαν...αυτο τους τρομοκρατούσε γιατί φοβόντουσαν να μην τους προδώσουν και φυλακιστούν.
Όλα αυτά μας τα παρουσιάζει αυτή η υπέροχη μοναδική πένα του Caryl Ferey που την λάτρεψα !
Μας βάζει ωμά στην πραγματικότητα των Νοτιοαφρικανών εν έτη 2000 με κύριο πρωταγωνιστή έναν Ζουλού αστυνομικό που φερει πολλά τραύματα από την εποχή του απαρτχάιντ,όπου σήμερα δεν είναι πλέον πολιτικό αλλά κοινωνικό.
Μας βάζει σε ένα περιβάλλον που επικρατεί η μιζέρια,οι μαφιόζοι,ο κίνδυνος,τα ναρκωτικά, το AIDS,η ωμή βία και η εκμετάλλευση των παιδιών σαν πειραματόζωα !
Ξεκινάει ένα ανελέητο κηνυγητο που στην πορεία οδηγείται άλλου...σε μια επιχείριση που ο σκοπός της δεν πια να εθιστεί η νεολαία στα ναρκωτικά όπως το καιρό του απαρτχάιντ αλλά να εξολοθρευτεί !
Το βιβλίο σοκάρει με τις ωμές περιγραφές,με εβαλε μέσα στην ψυχοσύνθεση του Ζουλού αστυνομικού και κοίταζα μέσα από τα μάτια του... ένιωσα τον χτύπο της καρδιάς του, την τραγωδία που έζησε μικρός που δεν του αλλοίωσε τον χαρακτήρα του, την αγάπη για την μητέρα του, την δικαιοσύνη που ήθελε να επιβάλει,την απογοήτευση και τέλος την εκδίκηση !
Ένιωσα ρίγος και ανατριχίλα στις τελευταίες σελιδες του βιβλίου..δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό με βιβλίο να έχω φτάσει στο τέλος και να δίνει τόσα πολλά ανάμεικτα συναισθήματα που με λύγισαν!!!
Είναι από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που έχω διαβάσει και φυσικά έχει χαραχτεί μέσα μου !
Δεν θα σας πω ότι σας το προτείνω να το διαβάσετε,θα σας πω ότι πρέπει να το διαβάσετε !
Του βάζω 5/5
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Σύνοψη του βιβλίου "Ζουλού"
Ένα εξαιρετικό αστυνομικό μυθιστόρημα με διαβολική χάρη. Μαύρη μαγεία, ναρκωτικά, πολιτική, ρατσισμός συνθέτουν ένα σκηνικό Αποκάλυψης. Ο αστυνομικός Άλι Νιούμαν είναι ο επικεφαλής της εγκληματολογικής υπηρεσίας στο Κέιπ Τάουν, τη βιτρίνα του κράτους της Νότιας Αφρικής. Είναι Ζουλού. Όταν ήταν παιδί, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της βάναυσης δολοφονίας του πατέρα και του αδερφού του από τους εθνοφύλακες εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων, και αυτή η ανάμνηση τον στοιχειώνει. Ο Νιούμαν κάνει το καθήκον του σε μια χώρα που σπαράσσεται από το έγκλημα και τη δράση των συμμοριών, το έιτζ, τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τις κοινωνικές διακρίσεις. Η κατάσταση οξύνεται επικίνδυνα όταν ανακαλύπτεται το πτώμα μιας νεαρής λευκής. Παρότι το απαρτχάιντ ανήκει στο παρελθόν, οι παλιοί εχθροί συνεχίζουν να παραμονεύουν στις σκιές... "Ο Άλι άνοιξε τα µάτια του. Τα βλέφαρά του ήταν βαριά, όµως µια άγνωστη ελαφράδα απορροφούσε αργά το πνεύµα του... Η αϋπνία τελείωσε; Ο Άλι συλλογίστηκε την αγαπηµένη µητέρα του, µια ευτυχισµένη εικόνα της και το τυφλό γέλιο της, όµως ένα άλλο πρόσωπο κατέκλυσε όλο το χώρο µετά από λίγο. Η Ζίνα, η Ζαζίουε, αυτό το όνειρο που είχε δει χίλιες φορές όταν, τη νύχτα, η µυρωδιά της σαβάνας ερχόταν να τον τυλίξει και να τον τραβήξει µακριά από τον κόσµο, µαζί της... Ένα ζεστό αεράκι ανάδεψε την άµµο στην πλαγιά του αµµόλοφου. Ο Άλι έκλεισε τα µάτια του για να δεχτεί καλύτερα το χάδι. Τετέλεσται."
Συγγραφέας: Férey Caryl
Ημερ/νία έκδοσης: 12/2011
Εκδότης: Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη #Λιβανη
Σελίδες: 457
Read
September 6, 2024Όχι. Έφτασα μέχρι περίπου την 40 σελίδα, ίσως την 50, ούτε να κοιτάξω θέλω. Δεν με τράβηξε ούτε για μια γραμμή, ούτε λέξη. Μάλλον λάθος timing, το αφήνουμε και πάμε παρακάτω.
September 3, 2023
Zulu
Novela policiaca ambientada en Sudafrica post apartheid. Mostrando las fracturas sociales, divisiones económicas, problemas, violencia( y vaya que en esta parte no se mide, con una forma muy cruenta de mostrarnos la parte fea de Ciudad del Cabo), intereses.
No solo la historia es muy interesante, los detalles sobre cada personaje la hace una lectura que no solo se disfruta, también se siente.
Había pensado bajarle una estrella por eso de usar el cloroformo mágico de las películas, pero ese final, hace que no lo tomemos en cuenta.
4 estrellas
Eso si, por ahí un par de detallitos de traducción
Novela policiaca ambientada en Sudafrica post apartheid. Mostrando las fracturas sociales, divisiones económicas, problemas, violencia( y vaya que en esta parte no se mide, con una forma muy cruenta de mostrarnos la parte fea de Ciudad del Cabo), intereses.
No solo la historia es muy interesante, los detalles sobre cada personaje la hace una lectura que no solo se disfruta, también se siente.
Había pensado bajarle una estrella por eso de usar el cloroformo mágico de las películas, pero ese final, hace que no lo tomemos en cuenta.
4 estrellas
Eso si, por ahí un par de detallitos de traducción
February 15, 2019
Δεν περίμενα τίποτα λιγότερα από την ισοπεδωτική πένα του Φέρεϋ…Εξαιρετική περιγραφή της πολύπλοκης κοινωνικοοικονομικής κατάστασης που επικρατούσε στη χώρα της Νοτίου Αφρικής μετά το τέλος του Άπαρτχαιντ, που όπως αποδεικνύεται είχε πολύ ισχυρά θεμέλια. Οι φυλετικές διακρίσεις που επιβλήθηκαν με την πολιτική του απαρτχάιντ συνεχίζουν να καθορίζουν τις τύχες των μαύρων κατοίκων -πρωτίστως- της περιοχής και -δευτερευόντως - των μιγάδων , έως και τις αρχές του 21ου αιώνα.
Έχουν να αντιμετωπίσουν τη μηδαμινή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη την ώρα που καλπάζει ο ιός του AIDS στα γκέτο στα οποία τους έχουν περιορίσει, ή καλύτερα απομονώσει. Υψηλά επίπεδα ανεργίας, περιορισμένη πρόσβαση και ανελευθερία κινήσεων στους χώρους-γειτονιές που συχνάζουν οι πουριτανοί λευκοί, αφήνοντας μόνη διέξοδο την είσοδο στον υπόκοσμο με όλες του τις προεκτάσεις:: ναρκωτικά, συμμορίες, όπλα, οργάνωση κινημάτων εναντίον των λευκών, αρχαία τελετουργικά των ζουλού, δολοφονίες, βιασμοί.. η λίστα είναι πολύ μεγάλη δυστυχώς και μας παρουσιάζεται βίαια, με κυνικό τρόπο και με σκληρότητα.
Η τραγικότητα των πρωταγωνιστών ξεκινάει από τα παιδικά τους χρόνια και κορυφώνεται όσο πλησιάζουμε προς το τέλος της διαδρομής. Τα κατάλοιπα της απάνθρωπης πολιτικής του απαρτχάιντ συνεχίζουν να πλήττουν την κοινωνία της Νοτίου Αφρικής, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία επιβιώνει ακόμα, οι γηγενείς πληθυσμοί και οι μιγάδες συνεχίζουν να ζουν στο περιθώριο.
Η πλοκή είναι εξίσου δυνατή και ειδικότερα οι τελευταίες σελίδες διαβάζονται σπαρακτικά με κομμένη την ανάσα. Θα πρέπει να το διαβάσετε για να μάθετε αν θα επέλθει η λύτρωση και η δικαίωση τελικά…
Προσωπικά έχω μαγευτεί με το συγγραφέα και το ύφος του, είναι το δεύτερο βιβλίο μετά το αριστουργηματικό Χάκα που διαβάζω και σχεδόν αγγίζει την τελειότητά του...
March 12, 2017
Un roman noir foarte bun, incredibil de dur, dar pe care nu-l lași din mână până la ultimul cuvânt. Am scris mai multe pe blog: https://dorinadanila.com/2017/03/12/z...
Read
February 20, 2024Abandonné en cours de lecture. J’ai du mal à suivre lieux et personnages.
February 6, 2019
100115: okay, is it really a four? this won some crime award in france, is possibly how horrifying is contemporary south africa, or just our crime-centred way of thinking of it. well technically i was going for a three, but then realized i read it compulsively, fevered, in two sittings... and i think of how this is a violent, long, stereotypic sort of noir- in male and female characters, in sex, violence, murder, in thoughts, in political corruption, despite exotic locale- that would not reward rereading. but then who reads books twice anyway..?
February 4, 2024
C’est ce que j’appelle un roman tentaculaire. On a une histoire centrale qui mène sur plusieurs autres histoires. Le problème pour moi, c’est que j’ai carrément perdu le fil en cours de route. Trop de personnages, trop de sujets…
Dommage, tout était très bon, mais c’est le « tout » qui était éparpillé à mes yeux.
Dommage, tout était très bon, mais c’est le « tout » qui était éparpillé à mes yeux.
August 18, 2020
Ένα σκληρό και ωμό βιβλίο που περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στη Νότιο Αφρική. Οι φυλετικές διακρίσεις, ο ρατσισμός, η βία και το έιτζ είναι η εικόνα της χώρας. Τις δολοφονίες δύο νεαρών γυναικών καλείται να εξιχνιάσει ο Άλι Νιούμαν.
Ο συγγραφέας παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο έχει διαμορφωθεί η πολιτική και κοινωνική κατάσταση της χώρας. Είναι αρκετά σκληρές πολλές περιγραφές του και δεν ξέρω πόσο βοηθάει και τον αναγνώστη η τόσο σκληρή απεικόνιση των γεγονότων που εξιστορεί. Ανάμεικτα συναισθήματα μου δημιουργήθηκαν μετά το τέλος του βιβλίου. Στα θετικά του βάζω την γρήγορη και κινηματογραφική ροή της ιστορίας.
Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση.
Ο συγγραφέας παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο έχει διαμορφωθεί η πολιτική και κοινωνική κατάσταση της χώρας. Είναι αρκετά σκληρές πολλές περιγραφές του και δεν ξέρω πόσο βοηθάει και τον αναγνώστη η τόσο σκληρή απεικόνιση των γεγονότων που εξιστορεί. Ανάμεικτα συναισθήματα μου δημιουργήθηκαν μετά το τέλος του βιβλίου. Στα θετικά του βάζω την γρήγορη και κινηματογραφική ροή της ιστορίας.
Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση.
August 6, 2013
"Zulu" which I won from Goodreads Giveaways is a compellingly, dark thriller that begins with the gruesome death of a KwaZulu father and son by Inkatha, a militant political faction at war with Nelson Mandela's African National Congress. In the aftermath of South Africa's apartheid , the youngest son, scarred by the brutality of heartless killers studies to be a lawyer and becomes the well-respected chief of the homicide branch of the Cape Town police. A man dedicated to upholding justice in a corrupt society where drugs and violence strike down the weak and helpless, especially those in the Black community, Ali Neuman suddenly finds himself trying to solve the murder of Nicole Weise, a young white woman, daughter of a renowned athlete and ambassador of the new South Africa, Stewart Weise. As the pressure mounts to uncover the reason behind Nicole's death, and her killer's identity, the death toll climbs and the mutilated body of a second victim, Kate Montgomery is found, a Zulu ritual mark carved into her flesh. What Ali and his two officers, Brian Epkeen and Dan Fetcher will discover is a link between the mafia gangs selling drugs, prostitution and gambling from their shabeens -low class bars- and a devious plot by a covert white supremacy organization to infect young blacks, especially runaways with an AIDS molecule hidden within a new drug called Tik. But, because of unseen circumstances due to the superstition of a rogue drug dealer, Tik is being consumed by white youths who hang out on Manizenberg Beach.
In this novel, the characters have multi-faceted personalities. All seem to suffer from a flaw from the past or a recurring weakness, like Ali Neuman, the descendant of a Zulu chief who's tough, stubborn and courageous under fire, but damaged by the brutality he suffered as a youth. Behind a professional veneer he hides a dark secret that hinders any normal romantic involvement. Brian Epkeen considered, " a loose canon", is a formidable police officer although he has no ambition, struggles with the consequences of a broken marriage and turns to sex to hide his despair and anxiety over the emptiness of his life. Dan Fletcher, Ali's right hand man is filled with anxiety over the possible death of his beloved wife. Although his goal is to improve South African society he's mired in despair, fearing the violence that could rob him of his life. In this a political world with its drugs, prostitution and racism the characters these three men interact with are just as jaded by insecurities, vices and the legacy left by the apartheid; Zina, the Zulu tribal dancer and former Inkathi militant hides any tenderness behind a wall of coldness and sarcasm. Ruby, Brian Epkeen's ex-wife haunted by the betrayals of the men in her life is burdened with anger and the overwhelming need to feel accepted. Claire Fletcher faces her struggle with cancer with courage and fortitude but a horrific murder robs her of happiness and sends her spiralling into the darkness of despair. In this novel where there seems only devastation of lives, and the rot of corruption, there is one character who brings a bit of light into the darkness- Josephina, Ali's mother. After surviving the death of loved ones, she still radiates hope, faith and love, bringing out the best qualities in her son, and striving to help those less fortunate.
Although well-written and laced with words that reflect the colour and ethnicity of the country, the story is horrifying in its stark realism. If in the end there wasn't some triumph of justice it would leave the reader with a sour taste of futility. Yet in this novel there is the hope for reconciliation between past and present in the sacrifices of those that love the land and its people - black or white I highly recommend it.
In this novel, the characters have multi-faceted personalities. All seem to suffer from a flaw from the past or a recurring weakness, like Ali Neuman, the descendant of a Zulu chief who's tough, stubborn and courageous under fire, but damaged by the brutality he suffered as a youth. Behind a professional veneer he hides a dark secret that hinders any normal romantic involvement. Brian Epkeen considered, " a loose canon", is a formidable police officer although he has no ambition, struggles with the consequences of a broken marriage and turns to sex to hide his despair and anxiety over the emptiness of his life. Dan Fletcher, Ali's right hand man is filled with anxiety over the possible death of his beloved wife. Although his goal is to improve South African society he's mired in despair, fearing the violence that could rob him of his life. In this a political world with its drugs, prostitution and racism the characters these three men interact with are just as jaded by insecurities, vices and the legacy left by the apartheid; Zina, the Zulu tribal dancer and former Inkathi militant hides any tenderness behind a wall of coldness and sarcasm. Ruby, Brian Epkeen's ex-wife haunted by the betrayals of the men in her life is burdened with anger and the overwhelming need to feel accepted. Claire Fletcher faces her struggle with cancer with courage and fortitude but a horrific murder robs her of happiness and sends her spiralling into the darkness of despair. In this novel where there seems only devastation of lives, and the rot of corruption, there is one character who brings a bit of light into the darkness- Josephina, Ali's mother. After surviving the death of loved ones, she still radiates hope, faith and love, bringing out the best qualities in her son, and striving to help those less fortunate.
Although well-written and laced with words that reflect the colour and ethnicity of the country, the story is horrifying in its stark realism. If in the end there wasn't some triumph of justice it would leave the reader with a sour taste of futility. Yet in this novel there is the hope for reconciliation between past and present in the sacrifices of those that love the land and its people - black or white I highly recommend it.
April 12, 2011
Unbelievably violent, amazingly confrontational, searingly honest and profoundly emotional, ZULU is one of those books that you may have to read through spread fingers, but it is almost impossible to put this book down until it screeches to an ending that will make you shudder.
This is noir, critical, brutal writing at it's absolute best. The "Zulu" of the title refers not so much to the tribe as a whole, but to Cape Town homicide captain Ali Neuman. Heading up the investigation into the death of a young woman whose body is found with a crushed skull, Neuman accepts that his job must sometimes mean that he's put in difficult situations. His profound belief in the job he does comes from his childhood - when he was a young boy he was forced to watch the ritualised murders of his father and brother. He grew up with an overwhelming desire to put an end to the lawlessness that plagues his country. Regardless of other people's reactions to him or the colour of his skin.
There's nothing particularly uncommon about the idea that a central protagonist is fighting his own demons, or even battling against unsympathetic or antagonist authorities. What is different in the portrayal of these elements in ZULU is the context. Neuman's demons are the violent murders of his brother and father; the political complications of South African society; the appalling violence and disadvantage of the townships; attacks on his elderly mother. Murder rates that are simply breathtaking; AIDS; desperation; the disregard for life - it's all laid bare, raw and yet, there's also some sense of poignancy. There's love, affection, regard and concern for others. There's even humour and acceptance. Put all of that into a book that is written with a cynical, forthright style that is absolutely no holds barred. Then add more ways of killing and maiming and hurting people than even in your worst moments you couldn't have dreamed up and build the action and the reader's interest into a really interesting and likeable central protagonist. Then tear the rule book up and add a twist at the end that will just blow some readers out of the water, and what you've got is an intelligent, thought-provoking, frightening, fascinating and unputdownable book about a society that is still dealing with the impacts of Apartheid and profound societal upheaval.
ZULU isn't a book that is going to do much for the South African tourism industry, but it is a book that simply took my breath away.
This is noir, critical, brutal writing at it's absolute best. The "Zulu" of the title refers not so much to the tribe as a whole, but to Cape Town homicide captain Ali Neuman. Heading up the investigation into the death of a young woman whose body is found with a crushed skull, Neuman accepts that his job must sometimes mean that he's put in difficult situations. His profound belief in the job he does comes from his childhood - when he was a young boy he was forced to watch the ritualised murders of his father and brother. He grew up with an overwhelming desire to put an end to the lawlessness that plagues his country. Regardless of other people's reactions to him or the colour of his skin.
There's nothing particularly uncommon about the idea that a central protagonist is fighting his own demons, or even battling against unsympathetic or antagonist authorities. What is different in the portrayal of these elements in ZULU is the context. Neuman's demons are the violent murders of his brother and father; the political complications of South African society; the appalling violence and disadvantage of the townships; attacks on his elderly mother. Murder rates that are simply breathtaking; AIDS; desperation; the disregard for life - it's all laid bare, raw and yet, there's also some sense of poignancy. There's love, affection, regard and concern for others. There's even humour and acceptance. Put all of that into a book that is written with a cynical, forthright style that is absolutely no holds barred. Then add more ways of killing and maiming and hurting people than even in your worst moments you couldn't have dreamed up and build the action and the reader's interest into a really interesting and likeable central protagonist. Then tear the rule book up and add a twist at the end that will just blow some readers out of the water, and what you've got is an intelligent, thought-provoking, frightening, fascinating and unputdownable book about a society that is still dealing with the impacts of Apartheid and profound societal upheaval.
ZULU isn't a book that is going to do much for the South African tourism industry, but it is a book that simply took my breath away.
June 27, 2010
wierd and a little too much going on...
August 14, 2025
Tone is one thing, monochrome is another. Narrative is lumpy and abstruse, great bursts of violent incident followed by twiddling your thumbs. Every time some momentum threatens to take hold, Ferey snatches it from your clutches, pouring cold water exposition over your excitement.
Somebody compared this to Le Carre. Give me a break. David had wit and a sense of play, and concision as a storyteller.
A dawdling and aggressively foul-tasting book, lightless and cynical.
Somebody compared this to Le Carre. Give me a break. David had wit and a sense of play, and concision as a storyteller.
A dawdling and aggressively foul-tasting book, lightless and cynical.
December 21, 2020
Un thriller qui fait froid dans le dos à plusieurs niveaux: corruption, manipulations génétiques... l auteur fait un savant mélange entre personnages frictionnels et réels, entre fiction et faits historiques. L’industrie pharma/bio... quand la recherche est au service de la destruction. De quoi se poser des questions.
May 7, 2024
Một cuốn sách quá tàn bạo, tàn khốc và đầy sự bạo lực ám ảnh. Một cuộc điều tra án mạng dẫn đến vô vàn những tổn thương và cái kết bất hạnh. Đọc mà ghét tác giả vì tác giả để nhiều nhân vật gặp số phận thảm khốc dù họ không hề xứng đáng. Cái xấu cuối cùng cũng vẫn chiến thắng - nỗi kinh hoàng lớn nhất. Mình thích câu chuyện điều tra của cảnh sát những trong một bối cảnh chính trị, bệnh tật, phân biệt chủng tộc rối ren như thế này. Cảm giác như điều tra dù có tìm được nhiều manh mối đến đâu thì vẫn luôn luôn đi vào ngõ cụt hoặc có gì đó đang cố ngăn chặn mình. Đó là những khó khăn mà anh thanh tra đại uý Neuman phải vượt qua, và không chỉ vậy, còn là bi kịch quá khứ khi gia đình anh bị hãm hại đau đớn bởi bè lũ phân biệt chủng tộc.
November 3, 2014
Ηχηρό βιβλίο αλλά απογοητευτική η κινηματογραφική του απόδοση. Μόνο ο Ορλάντο Μπλουμ ξεχώριζε στο ρόλο του Μπράιαν. Διαβάστε το βιβλίο αλλά μη δείτε την ταινία!
Νότια Αφρική: Η κατάσταση ζοφερή. Αέναες διαμάχες μεταξύ λευκών και μαύρων ή και μεταξύ μαύρων φυλών. Διαφθορά, δολοφονίες, βιασμοί, ναρκωτικά, συμμορίες, φτώχεια. Απ' ότι φαίνεται και μετά την πτώση του απαρτχάιντ η κατάσταση είναι το ίδιο χαοτική.
Ο ζουλού Άλι Νιούμαν είναι αντάξιος αρχηγός του Εγκληματολογικού στο Κέιπ Τάουν. Βασανισμένος και τραυματισμένος, παιδί ακόμα, επιβιώνει από την επίθεση στο πατρικό του, όπου ο πατέρας και ο αδελφός του θανατώθηκαν βάναυσα μπροστά του ενώ του ιδίου διέλυσαν τον ανδρισμό του. Γυναικείες μορφές στη ζωή του είναι η τρυφερή και φιλάνθρωπος μητέρα του Ζοζεφίνα, η Μάια που τον αφήνει απλά να την αγγίζει και η δυναμική και μυστηριώδης ζουλού χορεύτρια Ζίνα. Συνεργάτες του 2 ακραίες αλλά εξίσου ικανές μορφές, Αφρικάνερς. Ο οικογενειάρχης Νταν Φλέτσερ, ο σκληρός δίσκος της ομάδας. Παντρεμένος με την Κλερ, που παλεύει με τον καρκίνο και με 2 παιδάκια. Ο Μπράιαν Έπκιν, ο ζαμάν φου της παρέας, που δεν αφήνει θηλυκό ήσυχο, λόγος για τον οποίο η γυναίκα του Ρούμπι και ο γιος του Ντέιβιντ τον παράτησαν και συζούν με τον οδοντίατρο Ρικ.
Η υπόθεση ξεκινά όταν μια νεαρή κοπέλα Αφρικάνερ η Νικόλ Βίζε και πιο μετά μια ακόμα, η Κέιτ Μοντγκόμερι, βρίσκονται δολοφονημένες με διαλυμένο πρόσωπο από βίαια χτυπήματα και με μια ναρκωτική ουσία στον οργανισμό τους, τικ, υπόλογη για ακραία συμπεριφορά.
Οι έρευνες λογικά προσανατολίζονται προς τη συμμορία που ελέγχει τη διακίνηση των ναρκωτικών στην περιοχή και τον περίφημο Γάτο (Μζάλα) τον αρχηγό τους. Καθώς η ομάδα κυνηγά ίχνη πλησιάζει τα τσιράκια Ραμφέλε Στάνλεϊ και από εκεί φτάνουν στο Γκουλετού, όπου εκεί λήγει και η επίσημη έρευνα για τις δολοφονίες των κοριτσιών. Ο Νιούμαν, όμως, δε μένει ευχαριστημένος εφόσον ταυτόχρονα συμβαίνουν και εξαφανίσεις παιδιών ποτισμένα με τον ιό του έιτζ. Δυο προσφιλή του πρόσωπα χάνονται και η υπόθεση παίρνει προσωπικό χαρακτήρα....
Βία σε βαθμό διαστροφής και απέραντη θλίψη στη σκέψη ότι το βιβλίο θα μπορούσε να μεταπηδήσει από fiction σε true story...
Νότια Αφρική: Η κατάσταση ζοφερή. Αέναες διαμάχες μεταξύ λευκών και μαύρων ή και μεταξύ μαύρων φυλών. Διαφθορά, δολοφονίες, βιασμοί, ναρκωτικά, συμμορίες, φτώχεια. Απ' ότι φαίνεται και μετά την πτώση του απαρτχάιντ η κατάσταση είναι το ίδιο χαοτική.
Ο ζουλού Άλι Νιούμαν είναι αντάξιος αρχηγός του Εγκληματολογικού στο Κέιπ Τάουν. Βασανισμένος και τραυματισμένος, παιδί ακόμα, επιβιώνει από την επίθεση στο πατρικό του, όπου ο πατέρας και ο αδελφός του θανατώθηκαν βάναυσα μπροστά του ενώ του ιδίου διέλυσαν τον ανδρισμό του. Γυναικείες μορφές στη ζωή του είναι η τρυφερή και φιλάνθρωπος μητέρα του Ζοζεφίνα, η Μάια που τον αφήνει απλά να την αγγίζει και η δυναμική και μυστηριώδης ζουλού χορεύτρια Ζίνα. Συνεργάτες του 2 ακραίες αλλά εξίσου ικανές μορφές, Αφρικάνερς. Ο οικογενειάρχης Νταν Φλέτσερ, ο σκληρός δίσκος της ομάδας. Παντρεμένος με την Κλερ, που παλεύει με τον καρκίνο και με 2 παιδάκια. Ο Μπράιαν Έπκιν, ο ζαμάν φου της παρέας, που δεν αφήνει θηλυκό ήσυχο, λόγος για τον οποίο η γυναίκα του Ρούμπι και ο γιος του Ντέιβιντ τον παράτησαν και συζούν με τον οδοντίατρο Ρικ.
Η υπόθεση ξεκινά όταν μια νεαρή κοπέλα Αφρικάνερ η Νικόλ Βίζε και πιο μετά μια ακόμα, η Κέιτ Μοντγκόμερι, βρίσκονται δολοφονημένες με διαλυμένο πρόσωπο από βίαια χτυπήματα και με μια ναρκωτική ουσία στον οργανισμό τους, τικ, υπόλογη για ακραία συμπεριφορά.
Οι έρευνες λογικά προσανατολίζονται προς τη συμμορία που ελέγχει τη διακίνηση των ναρκωτικών στην περιοχή και τον περίφημο Γάτο (Μζάλα) τον αρχηγό τους. Καθώς η ομάδα κυνηγά ίχνη πλησιάζει τα τσιράκια Ραμφέλε Στάνλεϊ και από εκεί φτάνουν στο Γκουλετού, όπου εκεί λήγει και η επίσημη έρευνα για τις δολοφονίες των κοριτσιών. Ο Νιούμαν, όμως, δε μένει ευχαριστημένος εφόσον ταυτόχρονα συμβαίνουν και εξαφανίσεις παιδιών ποτισμένα με τον ιό του έιτζ. Δυο προσφιλή του πρόσωπα χάνονται και η υπόθεση παίρνει προσωπικό χαρακτήρα....
Βία σε βαθμό διαστροφής και απέραντη θλίψη στη σκέψη ότι το βιβλίο θα μπορούσε να μεταπηδήσει από fiction σε true story...
March 14, 2015
Έσπασα τα κοντέρ διαβάζοντάς το σε μια μέρα σχεδόν, τόσο εθιστικό, ενδιαφέρον και καλογραμμένο μου φάνηκε. Αγορασμένο τον Απρίλιο του 2012 από το Μοναστηράκι σε χαμηλή τιμή, τόσο καιρό έπιανε σκόνη στην βιβλιοθήκη μου, αλλά μιας και η Nova τον Δεκέμβριο θα προβάλλει την ταινία που βασίζεται στο βιβλίο, είπα να το πιάσω άμεσα.
Πως έχουν τα πράγματα: Ο Ζουλού αστυνομικός Άλι Νιούμαν, επικεφαλής της εγκληματολογικής υπηρεσίας του Κέιπ Τάουν, όπου μικρός είδε τον πατέρα του να ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου και τον μεγάλο του αδερφό να καίγεται ζωντανός, και οι δυο θύματα των εθνοφυλάκων, ερευνά μαζί με τον υφιστάμενο του Μπράιαν Έπκιν, λευκό Αφρικάνερ, την άγρια δολοφονία μιας νεαρής λευκής κοπέλας. Σε μια χώρα που σπαράσσεται από τις χιλιάδες δολοφονίες κάθε χρόνο, τους βιασμούς, το AIDS, την φτώχεια και την εξαθλίωση, το συγκεκριμένο έγκλημα είναι σαν σταγόνα στον ωκεανό. Όμως θα φανεί ότι κάτι πολύ μεγάλο και ιδιαίτερα τρομακτικό κρύβεται από πίσω, με τις αποκαλύψεις να οδηγούν σε λουτρό αίματος...
Όταν πεδίο δράσης είναι το Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, με τις γνωστές συνθήκες διαβίωσης στα μεγαλύτερα κομμάτια της πόλης, είναι λογικό να περιμένει κανείς μια σκληρή ιστορία με πολλές δυσάρεστες στιγμές. Ε, ναι, μιλάμε για ένα ιδιαίτερα βίαιο αστυνομικό θρίλερ, που δεν χαρίζει κάστανα σε κανέναν. Υπάρχει μπόλικη βία, σκληρές περιγραφές και δυνατές εικόνες, σε σημεία έντονα συναισθήματα για τους πρωταγωνιστές, δύσκολα οι περιγραφές της πόλης, των γεγονότων και των ανθρώπων θ'αφήσουν κάποιον αδιάφορο. Από κει και πέρα, το αστυνομικό κομμάτι είναι πολυεπίπεδο και άκρως ιντριγκαδόρικο, με μυστήριο και αποκαλύψεις. Η γραφή είναι ωραία και ευκολοδιάβαστη, βοηθά στην γρήγορη ανάγνωση του βιβλίου, οι χαρακτήρες αρκετά καλά σκιαγραφημένοι στην πλειοψηφία τους και η ατμόσφαιρα κατάμαυρη.
Γενικά είναι ένα βιβλίο που προτείνεται άνετα σε όσους θέλουν το θρίλερ τους να είναι γεμάτο βία, ένταση, αγωνία και άβολες στιγμές, το συγκεκριμένο τα έχει όλα αυτά σε μεγάλες ποσότητες. Και επειδή έγινα πραγματικά ένα με την ιστορία και τους χαρακτήρες και επειδή η ανάγνωσή του ήταν μια μοναδική εμπειρία, από μένα παίρνει πέντε αστεράκια, είτε σας φαίνονται υπερβολικά, είτε όχι. Τώρα θα περιμένω να δω την ταινία, που ελπίζω να είναι έστω και κατά το ήμισυ δυνατή και ενδιαφέρουσα.
Πως έχουν τα πράγματα: Ο Ζουλού αστυνομικός Άλι Νιούμαν, επικεφαλής της εγκληματολογικής υπηρεσίας του Κέιπ Τάουν, όπου μικρός είδε τον πατέρα του να ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου και τον μεγάλο του αδερφό να καίγεται ζωντανός, και οι δυο θύματα των εθνοφυλάκων, ερευνά μαζί με τον υφιστάμενο του Μπράιαν Έπκιν, λευκό Αφρικάνερ, την άγρια δολοφονία μιας νεαρής λευκής κοπέλας. Σε μια χώρα που σπαράσσεται από τις χιλιάδες δολοφονίες κάθε χρόνο, τους βιασμούς, το AIDS, την φτώχεια και την εξαθλίωση, το συγκεκριμένο έγκλημα είναι σαν σταγόνα στον ωκεανό. Όμως θα φανεί ότι κάτι πολύ μεγάλο και ιδιαίτερα τρομακτικό κρύβεται από πίσω, με τις αποκαλύψεις να οδηγούν σε λουτρό αίματος...
Όταν πεδίο δράσης είναι το Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, με τις γνωστές συνθήκες διαβίωσης στα μεγαλύτερα κομμάτια της πόλης, είναι λογικό να περιμένει κανείς μια σκληρή ιστορία με πολλές δυσάρεστες στιγμές. Ε, ναι, μιλάμε για ένα ιδιαίτερα βίαιο αστυνομικό θρίλερ, που δεν χαρίζει κάστανα σε κανέναν. Υπάρχει μπόλικη βία, σκληρές περιγραφές και δυνατές εικόνες, σε σημεία έντονα συναισθήματα για τους πρωταγωνιστές, δύσκολα οι περιγραφές της πόλης, των γεγονότων και των ανθρώπων θ'αφήσουν κάποιον αδιάφορο. Από κει και πέρα, το αστυνομικό κομμάτι είναι πολυεπίπεδο και άκρως ιντριγκαδόρικο, με μυστήριο και αποκαλύψεις. Η γραφή είναι ωραία και ευκολοδιάβαστη, βοηθά στην γρήγορη ανάγνωση του βιβλίου, οι χαρακτήρες αρκετά καλά σκιαγραφημένοι στην πλειοψηφία τους και η ατμόσφαιρα κατάμαυρη.
Γενικά είναι ένα βιβλίο που προτείνεται άνετα σε όσους θέλουν το θρίλερ τους να είναι γεμάτο βία, ένταση, αγωνία και άβολες στιγμές, το συγκεκριμένο τα έχει όλα αυτά σε μεγάλες ποσότητες. Και επειδή έγινα πραγματικά ένα με την ιστορία και τους χαρακτήρες και επειδή η ανάγνωσή του ήταν μια μοναδική εμπειρία, από μένα παίρνει πέντε αστεράκια, είτε σας φαίνονται υπερβολικά, είτε όχι. Τώρα θα περιμένω να δω την ταινία, που ελπίζω να είναι έστω και κατά το ήμισυ δυνατή και ενδιαφέρουσα.
August 22, 2013
It's on par with some of the best books I've ever read.
Very similar in some ways to the John le Carre book The Constant Gardener (or at least the Ralph Fiennes/Rachel Weisz film), and also comparable to the Girl with the Dragon Tattoo phenomenon, this is world crime literature at its finest (aside from the masterpiece that is 2666).
And it's also so much more about South Africa than you've probably ever heard. After the fall of Apartheid and the rise of Nelson Mandela, the media tended to paint a fairly rosy portrait, but the truth of the matter is that the country did not become a perfect little nation. If anything, it became a little like what Germany would have devolved into if the whole world hadn't been paying attention after WWII (and an early spot of contention in the Cold War besides).
And this is explored via a murder investigation overseen by a pair of nearly indestructible titans whose whole lives have been headed toward this moment. Cheering on these heroes is a lot of the draw for Ferey's great piece of fiction. Watching as they discover just how far down the rabbit hole goes (directly in the maw of Big Pharma) makes for breathtaking, compulsive reading. And yet even as they pierce deep into a very dark heart, the author wisely keeps the focus where it should be. Every has something to hide here, even the good guys, even if they have justifiably personal reasons for their character flaws.
Bottom line, if you want to know how the world works, this is a good place to start. It's all about South Africa, sure, but the implications are widespread. Even if you just read it as another detective thriller, which is most of what almost everyone reads anyway, you'll be more than pleased with your selection.
It's the kind of book that ought to be considered required reading.
Very similar in some ways to the John le Carre book The Constant Gardener (or at least the Ralph Fiennes/Rachel Weisz film), and also comparable to the Girl with the Dragon Tattoo phenomenon, this is world crime literature at its finest (aside from the masterpiece that is 2666).
And it's also so much more about South Africa than you've probably ever heard. After the fall of Apartheid and the rise of Nelson Mandela, the media tended to paint a fairly rosy portrait, but the truth of the matter is that the country did not become a perfect little nation. If anything, it became a little like what Germany would have devolved into if the whole world hadn't been paying attention after WWII (and an early spot of contention in the Cold War besides).
And this is explored via a murder investigation overseen by a pair of nearly indestructible titans whose whole lives have been headed toward this moment. Cheering on these heroes is a lot of the draw for Ferey's great piece of fiction. Watching as they discover just how far down the rabbit hole goes (directly in the maw of Big Pharma) makes for breathtaking, compulsive reading. And yet even as they pierce deep into a very dark heart, the author wisely keeps the focus where it should be. Every has something to hide here, even the good guys, even if they have justifiably personal reasons for their character flaws.
Bottom line, if you want to know how the world works, this is a good place to start. It's all about South Africa, sure, but the implications are widespread. Even if you just read it as another detective thriller, which is most of what almost everyone reads anyway, you'll be more than pleased with your selection.
It's the kind of book that ought to be considered required reading.
July 25, 2013
Novel received courtesy of Goodreads.com giveaway.
I wasn't sure what to expect when I started this book especially when it came with a sticker on it saying it would soon be a "major motion picture". However, as I got into it I discovered that I couldn't put it down.
"Zulu" is an award winning novel set in South Africa. The descriptions of life in South Africa are riveting. As Americans, I think we tend to think of all of Africa as savannah or desert filled with exotic animals. This novel dispels that notion by describing life in a crime ridden post apartheid country. I was drawn in by the true to life characters trying to solve a crime that is so heinous that it is almost unbelievable. The novel is brutal in it's descriptions of some of the crimes that occur but brutal in a way that lets the reader in on the way South Africans live today.
I'm not sure that a movie can do justice to "Zulu". It is complex and layered just like life in the country of South Africa.
I wasn't sure what to expect when I started this book especially when it came with a sticker on it saying it would soon be a "major motion picture". However, as I got into it I discovered that I couldn't put it down.
"Zulu" is an award winning novel set in South Africa. The descriptions of life in South Africa are riveting. As Americans, I think we tend to think of all of Africa as savannah or desert filled with exotic animals. This novel dispels that notion by describing life in a crime ridden post apartheid country. I was drawn in by the true to life characters trying to solve a crime that is so heinous that it is almost unbelievable. The novel is brutal in it's descriptions of some of the crimes that occur but brutal in a way that lets the reader in on the way South Africans live today.
I'm not sure that a movie can do justice to "Zulu". It is complex and layered just like life in the country of South Africa.
January 13, 2019
Une intrigue et un contexte intéressants, des personnages intrigants... Mais la première partie du roman m'a semblé longue et, pour le coup, d'un intérêt relatif : la mise en place est laborieuse. Le nœud de l'intrigue policière est trop vite amené et expliqué par l'auteur lui même.
Encore un thriller qui me laisse sur un avis mitigé...
Encore un thriller qui me laisse sur un avis mitigé...
July 1, 2019
I needed a "Z" for a title challenge and Zulu turned out to be a pretty good choice. It's an interesting and exciting murder mystery/police procedural that takes place in South Africa whose main character is a Zulu chief Detective named Ali Neuman. This is present day South Africa with all its drugs and crime, its AIDS epidemic and its gangs. Still, the murder that Neuman and his team find themselves involved in shocks everyone. A young white woman is found in the Zoological gardens so brutally beaten that her face is unrecognizable; she is only identified by a video club card in her sweater pocket. From one of the wealthiest and most well-known families in Capetown, it turns out she has been living a life unknown to her parents. High on an unusual new drug that turns its victims both mentally and physically out of control, she is also covered with signs of tribal magic. It appears her attacker was using her in some bizarre rite and was also high on the same drug.
This sets in motion a search by Ali and his team that leads through the Townships around Capetown and into the highest levels of Capetown society as it turns out to be far more than just murder and black magic. More murders follow along with ever-increasing violence. Zulu is a good story that only suffers from over explaining and a little too much wordiness by the end.
This sets in motion a search by Ali and his team that leads through the Townships around Capetown and into the highest levels of Capetown society as it turns out to be far more than just murder and black magic. More murders follow along with ever-increasing violence. Zulu is a good story that only suffers from over explaining and a little too much wordiness by the end.
November 24, 2022
Encore une belle claque dans la gueule de la part de Caryl Férey, cette fois-ci en provenance de l’Afrique du Sud post-Apartheid et pré-coupe du monde de foot (oui, celle du bus de l’équipe de France) !
Ali Neuman, flic zoulou, traîne péniblement ses vieux démons dus à sa jeunesse fracassée (père pendu, frère brûlé par les milices de l’Inkatha...). Tout en enquêtant sur les meurtres de deux jeunes filles blanches des beaux quartiers.
Comme à son (excellente) habitude, Férey mêle fiction et réalité, faisant intervenir des personnages réels autour de son héros et multipliant les rappels historiques tragiques sur ce pays. Toutes les horreurs de l’Afrique du Sud nous explosent au visage. Ultra-violence, misère, sida, drogue, racisme, corruption, gangs, enfants des rues… L’Apartheid est peut-être terminé mais le passé est toujours bien présent.
C’est clair, on n’est pas en train de feuilleter un dépliant touristique. Il est même fortement déconseillé de lire ce polar si l’on a programmé un voyage dans ce charmant pays.
_____
« Je sais que ça ne vous consolera pas, murmura le légiste, mais si ça peut apaiser votre tourment, il semblerait que la langue ait été sectionnée post-mortem... »
Ali Neuman, flic zoulou, traîne péniblement ses vieux démons dus à sa jeunesse fracassée (père pendu, frère brûlé par les milices de l’Inkatha...). Tout en enquêtant sur les meurtres de deux jeunes filles blanches des beaux quartiers.
Comme à son (excellente) habitude, Férey mêle fiction et réalité, faisant intervenir des personnages réels autour de son héros et multipliant les rappels historiques tragiques sur ce pays. Toutes les horreurs de l’Afrique du Sud nous explosent au visage. Ultra-violence, misère, sida, drogue, racisme, corruption, gangs, enfants des rues… L’Apartheid est peut-être terminé mais le passé est toujours bien présent.
C’est clair, on n’est pas en train de feuilleter un dépliant touristique. Il est même fortement déconseillé de lire ce polar si l’on a programmé un voyage dans ce charmant pays.
_____
« Je sais que ça ne vous consolera pas, murmura le légiste, mais si ça peut apaiser votre tourment, il semblerait que la langue ait été sectionnée post-mortem... »
Displaying 1 - 30 of 165 reviews