Heb lief en zie niet om

by Willem G. van Maanen

In het tweeluik Heb lief en zie niet om vertelt Willem G. van Maanen op overtuigende en melodische wijze het verhaal van een begaafde toneelspeler die tijdens de Duitse bezetting trouwt met een joodse actrice, maar die zich ook aanmeldt bij de Kultuurkamer. Op de eerste bladzijden van deze roman wordt de zoon van zijn buurvrouw op straat neergeschoten. Zij verwerkt haar leed door een monoloog te schrijven, die zij de acteur ter hand stelt. In die monoloog gaat een joodse man na de oorlog op zoek naar de plek waar hij ondergedoken heeft gezeten. Zo spiegelen de twee delen van deze roman zich in elkaar, en vormen samen het ontroerende en onwrikbare bewijs van de onmogelijkheid en onwil van de mens om onder extreme omstandigheden te kiezen.

206 pages, Hardcover

First published January 1, 2006

About the author

Willem Gustaaf van Maanen was a Dutch journalist and writer. He received the Ferdinand Bordewijk Prijs in 1983 for Het nichtje van Mozart and was the 2004 recipient of the Constantijn Huygens Prize. He was born in Kampen.

Reviews

[Marcella]

Dit was duidelijk geen boek voor mij. Eerst dacht ik nog oeh poëtisch geschreven, mooi. Maar het kon me toch niet vasthouden en voldoende interesseren om het boek opnieuw op te pakken. Ik heb het boek daarom niet uitgelezen.

[Marijn Roos · Rating 5 out of 5]

Je vraagt je af wat je in hemelsnaam gelezen hebt als je een half uur voor je uit hebt gestaard nadat je de laatste woorden tot je hebt genomen. Je begrijpt er niets van, maar toch is het helder, lucide. Elke zin moet je tot je laten doordringen, alles wat je gelezen hebt hoeft niet waar te zijn. Een non is op haar broer verliefd, een jood is geen jood, een verrader blijkt goed, een monoloog is in WOII geschreven, maar toch is al bekend dat al García Marquez de Nobelprijs heeft gewonnen, een pleegmoeder blijkt biologische moeder te zijn en een vermeend biologische vader een pleegvader. Er zijn geheime paden door dichte wouden, onbekende schutters (of is het toch de vader die uit wraak op zijn ex-vrouw zijn zoontje doodschiet dat bij zijn adoptiemoeder woont (of is het toch zijn biologische moeder?)) Een gemiddelde zin is een halve pagina lang, witregels komen nauwelijks voor. Je moet flexibel zijn en wakker, maar ook in een dromerige stemming om deze roman vol Freud, oorlog en vals spel een beetje te kunnen begrijpen. Je wordt beloond.

[Rita · Rating 3 out of 5]

Wat een prachtige zinnen bouwt die man, haast van een ouderwetsche schoonheid. Maar het verhaal -en daarin alle geduide lagen- is ingewikkeld en erg complex. De moeite van het lezen waard.