What do you think?
Rate this book


393 pages, Hardcover
First published August 22, 1985
Σε σχέση με τους δύο προηγούμενους τόμους της Ιστορίας της Μέσης Γης, Το Βιβλίο των Χαμένων Ιστοριών, Μέρος Πρώτο και
Το Βιβλίο των Χαμένων Ιστοριών, Μέρος Δεύτερο
αυτός ο τρίτος τόμος ονόματι Τα Άσματα του Μπελέριαντ ήταν ο πιο ευκολοδιάβαστος και ευχάριστος τόμος.
Αυτό κυρίως λόγω του ότι η ποιητική μορφή του βιβλίου είχε ρυθμό και έκανε το διάβασμα πιο γρήγορο, όπως επίσης το ότι η γλώσσα δεν ήταν πλέον η βαριά και δυσνόητη αρχαΐζουσα αγγλική των προηγούμενων δύο.
Η αγγλική λέξη lay έχει εδώ την σημασία για ένα ποιητικό έργο μεσαιωνικής παραγωγής που αναφέρεται σε περιπέτεια ή και ρομάντζο ενός επικού ήρωα. Στα ελληνικά μπορεί να μεταφραστεί με τη λέξη μπαλάντα, με τη λέξη τραγούδι, αλλά και με τη λέξη άσμα που προτιμώ. Βλέπε τη χρήση της λέξης στο βυζαντινό Άσμα του Αρμούρη.
Ο Τόλκιν είχε σκοπό να γράψει 5 άσματα έκτασης χιλιάδων στίχων το καθένα τα οποία διαδραματίζονται στην Πρώτη Εποχή της Μέσης Γης.
Κατόρθωσε να γράψει σε εκτενή μορφή Τα Παιδιά του Χούριν (2276 στίχοι) και την Ιστορία του Μπέρεν και της Λούθιεν (4223 στίχοι), έστω και αν οι ιστορίες δεν είναι ολοκληρωμένες όπως η πεζή τους μορφή.
Για την φυγή των Νολντόλι (146 στίχοι) και Την Πτώση της Γκοντόλιν (130 στίχοι) δεν ξεπέρασε τους 150 στίχους, ενώ το Ταξίδι του Εαρέντιλ αριθμεί σε μόλις 38 στίχους.
Αυτά τα τρία ποιήματα ανήκουν μαζί στο ίδιο κεφάλαιο, ονόματι Ποιήματα Εγκαταλειμμένα Νωρίς, ενώ τα μεγαλύτερα σε έκταση ποιήματα, Χούριν και Μπέρεν έχουν το καθένα δικό τους κεφάλαιο.
Σαν επίλογος συμπεριλαμβάνεται και η κριτική για το Μπέρεν και Λούθιεν του C.S. Lewis (συγγραφέας του χρονικού της Νάρνια και στενός φίλος του Τόλκιν).
Μια κριτική με παιχνιδιάρικη διάθεση διότι ο Λούις έκανε την κριτική αυτή έχοντας στο νου ότι το ποίημα βρέθηκε σε διάφορες μορφές σε υποτιθέμενα μεσαιωνικά χειρόγραφα γραμμένα από διάφορους αντιγραφείς αντί του ότι γράφτηκε από τον φίλο του τον Τόλκιν στον 20ο αιώνα.
Με άλλα λόγια, διάβασα εδώ ό,τι και στον προηγούμενο τόμο αλλά σε ποιητική μορφή και σε πιο ευκολοδιάβαστη γλώσσα.
Οι δύο τόμοι που ακολουθούν θα είναι και οι τελευταίοι που αφορούν ό,τι έγραψε ο Τόλκιν για την Πρώτη Εποχή, πριν αρχίσει δηλαδή την συγγραφή για τον Άρχοντα τον Δαχτυλιδιών την δεκαετία του '40.
Τόμοι που ελπίζω να είναι το ίδιο άνετοι όπως και ο Τρίτος.