Sweet Undoings

by Yanick Lahens, Kaiama L. Glover (Translator)

Yanick Lahens leads us into a breathless intrigue with her newest portrait of Haiti, Sweet Undoings.
In Port-au-Prince, violence never consumes. It finds its counterpart in a "high-pitched sweetness", a sweetness that overwhelms Francis, a French journalist, one evening at the Korosòl Resto-Bar, when the broken and deep voice of lounge singer Brune rises from the microphone.

Brune's father, Judge Berthier, was assassinated, guilty of maintaining integrity in a city where everything is bought. Six months after this disappearance, Brune wholly refuses to come to terms with what has happened. Her uncle Pierre, a gay man who spent his youth abroad to avoid persecution, refuses to give up on solving this still unpunished crime as well.

Alongside Brune and Pierre, Francis becomes acquainted with myriad other voices of Port-au-Prince: Ezekiel, the poet desperate to escape his miserable neighborhood; Nerline, women's rights activist; Waner, diligent pacifist; and Ronny the American, at home in Haiti as in a second homeland.

Nourishing its power from the bowels of the city, Sweet Undoings moves with a rapid, electric syncopation, gradually and tenderly revealing the intimacy of the lives within.

Genres: Fiction

228 pages, Paperback

First published January 4, 2018

About the author

Yanick Lahens lives in Haiti. She was born in Port au Prince before moving to France where she was educated at the Sorbonne. Her writing is uncompromising in its portrayal of life in the Caribbean. She occupies a very particular position in Haitian literature, because of her independence of spirit as a writer and the authority she has gained from her engagement on the ground. Alongside Dany Laferrière and Lionel Trouillot she is one of Haiti’s most prominent authors. Professor of literature, she dedicates a large part of her time to a foundation set up to train young Haitians in sustainable development.

This novel was first published as La Coleur de l’aube by Sabine Wespieser Editeur, which won the RFO 2009 award, Prix littéraire Richelieu de la Francophonie 2009 
and Prix Millepages 2008. She also won the Leipzig Book Fair 2002 Literaturpreis. She has published another novel, Dans la maison du père (Le Serpent à plumes, 2000), and books of essays on place (particularly Haiti).

(from http://www.serenbooks.com/author/yani...)

Reviews

[Rambling Raconteur · Rating 4 out of 5]

https://youtu.be/vCafvcOhaDA?si=p8hRw...

[Szymon · Rating 3 out of 5]

Kolorowa i faktycznie klimat (wyobrażam sobie) Haiti. Kilka dobrych momentów i ciekawych zabiegów narracyjnych (plynne przejscia z 3 do 1 osoby), ale całość zbyt chaotyczna, historia zbyt nijaka. Wbrew temu co na okładce, historia nie trzyma w napięciu. Jak dotąd chyba największe rozczarowanie w serii literackiej Karakteru dla mnie.

[Anna · Rating 2 out of 5]

Haiti to obszar, który mnie literacko ciekawi, więc od dawna miałam tę książkę na liście. Autorka mieszka zresztą na wyspie, więc spodziewałam się spojrzenia "od wewnątrz". I w zasadzie je dostałam, ale książka wywołała we mnie, oględnie mówiąc, mieszane odczucia. Akcja zasadza się na śmierci sędziego, który naraził się komuś, działając przeciwko systemowi, a w zgodzie z własnym sumieniem.
Ciąg dalszy: https://przeczytalamksiazke.blogspot....

[2TReads · Rating 4 out of 5]

– But we must remember those men and women who danced on the rubble of a city as it burned to the ground. And we must remember those who came after them, pretending to extinguish the fire with their dreams but doing no more than fanning the embers –

I love how Lahens manipulates her prose to set the tone of this novel. Her characters and their island are intricately connected, and it shows in how they speak and interact.

Lahens' portrait of Haiti is encompassing, she deliberately sets the pacing so her readers are always within the minds of the characters, and her prose is vivid with feeling and nuance. We see the beauty and darkness that walks the streets, the ambition and corruption that affect lives on and off page.

Even when she uses sparse words to convey a scene or an event, what little is written paints such an evocative picture. I love authors who can manipulate spare prose in such a way, still building tension and immersing readers in emotion and the approaching wave of violence or joy.

The characters that we follow here occupy different social strata but are affected none the less by the political machinations and economic moves for power that are rapidly changing the face of their home. And yet within the young people, there is hope and a willingness to fight for the future they want to see and the potential which their country holds.

[Jeść treść · Rating 3 out of 5]

Jakże bym chciała, by "Błogie odwroty" były dłuższe. Niech mają te szalone 600 stron i pozwolą nam zatopić się w Haiti, ze wszystkim, co w nim okrutnego i fascynującego, totalnie i bez reszty, zamiast zapraszać na chwilę i wypraszać tuż po herbacie.

Oddalam się pociągając nosem w poczuciu niedosytu tym dojmującego, że powieść Lahens czytała mi się naprawdę dobrze i choć nie jestem największą fanką jej narracyjnych fikołków i przewrotów w tył, widzę w niej ogromny dar pisania dobrze i mocno bez pornografizowania cierpienia i biedy.

[Frazer · Rating 4 out of 5]

I enjoyed this far more than I thought I would. A real standout from the small but mighty @deepvellumpress. This is my first book by a Haitian author and it won't be my last.

If you're not after a lot of plot interest but want vivid character sketches, Sweet Undoings is for you. We follow a dozen or so characters through their lives in Port au Prince, in a Haiti that's eating itself alive through corruption, crime, and immorality.

The narrative perspective changes often and without warning, which caught me out a few times. But I came to enjoy the fluidity this brought to the book, the reader given a new pair of eyes always.

Kaiama Glover's translation of the French is lively and disarming at times.

We leave the lives of our Haitians as abruptly as we entered them, a little richer and more human for having met them.

[Magda · Rating 3 out of 5]

Większość czasu zastanawiałam się czy nie odłożyć tej książki. Sposób narracji bez dialogów i wielość bohaterów gubiły mnie. Książka jest jednak krótka i swoim poetyckim językiem wprowadziła mnie w trans i doprowadziła mnie do końca zostawiajac obrazy z Haiti. Jeśli szukasz powieści, w której akcja jest wyraźnie zarysowana, nie sięgaj po Błogie odwroty, ale jeśli masz chwile na haitańskie reminiscencje bez oczekiwań spróbuj.

[Krzysztof Czosnowski · Rating 4 out of 5]

Może nawet 4,25. Bardzo fajny klimat. Ciekawy zabieg ze zmianami narratora, dużą liczbą bohaterów też zdecydowanie na plus. Tworzy to powieść z takich migawek, ciekawe.

[Natasha (jouljet) · Rating 4 out of 5]

An electrostatic read, of violence, fear, grief, and the dark undercurrent of an island nation. Haiti in a rich microcosm of characters, interconnections, and a blanket of sadness.

A judge has been murdered, unsolved. His daughter, his wife, and his beloved brother-in-law, remain stunned, mystified, and reeling with grief. In a world where justice can be disappeared, who finds justice for the last remaining good man?

"Sorry, Henri, but what law are you talking about exactly? What crime? The only crime under these skies is that of being born without power. If you don't have power, you don't exist. And if you don't exist, you've got nothing to say. And if you say anything, you end up with your tongue being eaten by worms."

A web of characters connected to this family in loose, long enduring, or fleeting moments, to form this story of a city, a community, a stark reality. A place of corruption, poverty, secrets and edge.

The writing, and thus the translation, is captivating, the mystery and personal secrets and connections are compelling, but the humanity and love is what shines.

[iga · Rating 3 out of 5]

przez cala ksiazke praktycznie nic sie nie dzialo a bohaterowie byli mi super obojetni wiec gdybym nie musiala jej czytac na egzamin to juz dawno bym ja odlozyla (co zreszta zrobilam gdy probowalam czytac ja po raz pierwszy w kwietniu). ale ze przeczytalam to powiem ze bardzo podobal mi sie sposob prowadzenia narracji i za to duzy plus.

[m. · Rating 1 out of 5]

Po co czytać książki? Dlaczego ja to robię? To było tak marne, że szok. Rozchwiane i o wszystkim po trochu, w rezultacie zaś: o niczym. Ustawiczne przeskakiwanie z wątku na wątek bez ładu i składu to nad wyraz popularny wybieg, którym posługują się pisarze współcześni, aby żadnemu tematowi nie musieć poświęcać należytej uwagi, a więc: żeby nie myśleć i nie mówić. Przekazywanie skoncentrowanej treści wyparły dzisiaj luźne notatki na marginesie, tyle że z braku laku drukowane już w głównej kolumnie. Do tego chmara nazwisk, z których żadne niczego sobą nie reprezentuje. Pardon, jedno reprezentowało, i należało do trupa. Trup był w tej książce jednym człowiekiem z charakterem, nawet jeśli znamy go wyłącznie ze wspomnień i jednego listu, który napisał. Ci, którzy go przeżyli, a mieli na zaistnienie ponad sto stron, pozostali wątłymi sylwetkami bez przekonań i bez inicjatywy; nic w nich nie zaszło. Zaskoczę was, ale w pewnym sensie uważam to za nawet interesujące. Bezsilność ludzka. Strach. Nieudolność. Nie będę jednak niczego nadpisywać. Zresztą obawiam się, że nawet jeśli, nie to autorka mogła chcieć przekazać. Nie dlatego że miałaby istnieć jedna wyłącznie linia interpretacyjna, ale dlatego, że autorka moim zdaniem niczego nie chciała przekazać. Jej tak tylko się napisało na marginesie i już.

To było jedno wielkie nic.

[Thomas Sorokti · Rating 1 out of 5]

1.0/5.0 I really had high hopes for this one. Made a resolution to finish this one as quickly as possible once I hit the 30-page mark. The switching between first and third person is gimmicky and disorienting in a disinteresting kind of way. Like watching a housefly wheel around in circles near the celling. 166 pages and 4 poorly written intimate scenes that thankfully last no more than a paragraph each. A bloated cast of characters that mostly serve as caricatures of their own archetype, or as flimsy vehicles for political posturing. A central event that rarely comes into focus and does nothing to affect the outcomes of any one of the myriad characters. Does next to nothing to help me see Haiti. Seriously lacking in visual imagery, and I felt unmoored throughout the majority of the work.

[Bob Lopez · Rating 3 out of 5]

Tough book to get into. The narrative wasn't as...forward-moving as I like, sort of flitting from one perspective to another, one character to another--sometimes, even shifting from 3rd to 1st person in the same paragraph, often without warning, and I couldn't tell if the 1st person perspective was the same as the subject or some other party observing or in hindsight. The sections that bookended the book--going to the concert and the murder committed by their...acquaintance?--were the most engaging parts of the book. Sort of a jumbled, confusing book about a place I know little about--was hoping for more.

[Paige Stephens · Rating 4 out of 5]

4 stars

This was one of those random books I found at the library and picked up because I had never read a book from Haiti before. There's not much plot, but I really loved how lyrical the writing is and all of the descriptive details about the characters and setting in Port-au-Prince. The book deals with the violence and injustice in the city that is unfortunately so normal. The narration shifts back and forth between first person and third person within a paragraph, which could be gimmicky, but I actually found really unique and interesting. I liked getting the inner thoughts of the characters and the third person sections too.

[Travisimo5 · Rating 4 out of 5]

I selected this book at random off a library shelf while I waited for a machine to scan some film. I am glad I did. It is a mysteries and jarring narrative of many people who live in a violent and unsettling reality. Grievances and desires laid bare, we see how they navigate this world. How they forge a path forward.

[Artur]

Ogólnie ok, ale tak jest skonstruowana narracja, że nie wiadomo kto mówi, z czyich oczu patrzymy, kto jest kim, o co chodzi. Zabieg może i do czegoś służył poetycko, ale dla mnie raczej zabił tę książkę.

[Magdalena · Rating 3 out of 5]

A judge investigating a murder case is shot and killed in Haiti. Nothing out of the ordinary in this country, sadly. His death is a pretext to explore what living/subsisting/surviving in this almost failed state means. What it feels like for Haitian haves and have-nots. Educated and not so much. Straight and gay. Foreigners and locals. Young and old. Male and female. As readers, we experience a kaleidoscopic, sticky, smelly, sensual rollercoaster ride through Port-au-Prince and the characters’ daily routines and city’s vibrant nightlife. We are privy to their internal struggles, the choices they have to make, and witness the rawness of everyday life. This book is an invitation to explore more about this Caribbean country. But also, a deeply saddening and disturbing statement that hope is nowhere to be found. I would have loved the book much more if it wasn’t for the style; every now and then, I found it pretentious and exalted. Still, a solid recommendation.

[MariaR · Rating 2 out of 5]

Quite boring. Just wasn’t my style

[S B · Rating 3 out of 5]

Pretty decent short story, nothing particularly captivating about it but it does pass the time nicely and is quite beautifully written.

[Mira · Rating 2 out of 5]

Il n’y avait rien de spécial dans ce livre. L’histoire est venue un peu trop lentement, c’était un peu ennuyeux.

[Aleksandra Czyz · Rating 2 out of 5]

w sumie poczułam haitański upał, ale narracja i historia w ogóle mnie nie wciągnęły

[Aleksander · Rating 4 out of 5]

Niespotykana narracja, poetyckie zacięcie. Mimo mocno rozwodnionej fabuły czas spędzony z Lahens był świetny.

[Stanisław Orszulak · Rating 1 out of 5]

1.5 stars

[Kinga Sobaniec · Rating 3 out of 5]

🫣 crazy

[Tim Scritchfield · Rating 3 out of 5]

*3.5

[Onyi]

some fun writing, some interesting characters. rushed ending

[Radek Gabinek · Rating 4 out of 5]

Osinskipoludzku.blogspot.com

Haiti wielu z nas kojarzy się ze słońcem, plażą i idealnym miejscem do wypoczynku. To tylko pozory, bo w rzeczywistości jest to wyspa pełna chaosu, borykająca się między innymi z problemami przestępczości i korupcji wymiaru sprawiedliwości. Fakty te potwierdza książka napisana przez Yanick Lahens, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Karakter. Jak dobrze, że to wydawnictwo jest obecne na naszym rynku, gdyż inaczej nigdy nie było by nam dane obcować z literaturą takich autorów jak Yanick Lahens.



"Błogie odwroty" to nie jest książka, którą można by określić jako prostą w odbiorze. Sposób narracji wymusza na czytelniku nieustanną uwagę, chwila rozkojarzenia i można się nieodwracalnie wybić z rytmu opowieści. Jest tu klaustrofobiczne, ciężko, przygnębiająco. Bohaterowie tragiczni, ich historie przenikają się, zlewają ze sobą, żaden z nich tak naprawdę nie wysuwa się na pierwszy plan. Ich głos zdaje się nawet nie podejmować próby spowodowania jakiejś realnej zmiany. Beznadziejność ich sytuacji potęguje uczucie bezsilności. Zdawało by się, że książka tym samym będzie odstręczać, a wręcz przeciwnie jest w niej coś hipnotycznego. Z jednej strony ma się wrażenie nieuchronnej katastrofy, a z drugiej strony z nieustanną nadzieją kibicuje się sprawiedliwości, która już na początku została sprowadzona do parteru.



Wszystko zaczyna się od brutalnego morderstwa, które wstrząsa stolicą Port-au-Prince. Ofiarą staje się sędzia, który próbował zachować niezależność i sprzeciwił się półświatkowi. W kilka miesięcy po jego śmierci trwa dochodzenie, a echa tego morderstwa słyszane są w losach rodziny sędziego, jego znajomych i osób odpowiedzialnych za jego śmierć. Intryga nie jest tu poprowadzona z jakąś wielką dbałością o napięcie i tak naprawdę już na początku lepiej przestać liczyć na jakieś jednoznaczne, czarno-białe odpowiedzi. W tej powieści bowiem nie o intrygę chodzi. Morderstwo stanowi bowiem dla autorki "Błogich odwrotów" jedynie pretekst do tego by ukazać w jakiej rzeczywistości żyją mieszkańcy stolicy Haiti. Ich marzenia, pragnienia, potrzeby i aspiracje. Ich sukcesy, porażki, plany i dążenia, które na zawsze pozostaną w blokach startowych. Pachnie tu beznadzieją, czuć mocno rezygnacją, ale jak to jest napisane! Wielkie słowa uznania.



"Błogie odwroty", podobnie jak cała seria literacka Wydawnictwa Karakter to nie jest propozycja dla szerokiego grona odbiorców. Są jednak zapaleńcy którzy kiedy już raz jej spróbowali, to nie potrafią bez niej żyć. Ja właśnie należę do takich czytelniczych ćpunów, którzy raz po raz wracają po więcej. Yanick Lahens jest kolejnym towarem od Karaktera, który należy określić towarem najlepszej jakości. Mocno polecam "Błogie odwroty" !

[Aleksandra Gajewska · Rating 3 out of 5]

Pierwsza moja myśl w momencie sięgnięcia po książkę napisaną przez autorkę z Haiti to piękne plaże, kobiety o ciemnych kręconych włosach z naszyjnikami z kwiatów oraz drinki pod palmami. Ta myśl kwalifikuje moją osobę do kategorii "europejski turysta o średnim poziomie wiedzy ". Oczywiście "Błogie odwroty" nie są książką o uciechach na wakacjach na błogiej wyspie, wręcz przeciwnie, są opowieścią o życiu w państwie, nazwijmy to, nie do końca demokratycznym. Akcja zaczyna się od morderstwa sędziego, który stoi w opozycji do władzy i starał się rozwiązać niewygodną sprawę. O ile to morderstwo jest centralnym motywem książki, o tyle autorka nie skupia się na kryminalnym aspekcie, tylko na reakcjach bliskich. Jak z bólem po tym wydarzeniu i z życiem w niedemokratycznych warunkach poradzi sobie córka, szwagier, młody znajomy pisarz, czy przypadkowy turysta z Francji. Co zmieni brutalny czyn na gorącej wyspie?

[Anna Bodzoń · Rating 3 out of 5]

Dobrze mi się to czytało (ciągła zmiana narracji z trzecioosobowej na pierwszoosobową była wkurzająca, ale przyzwyczaiłam się) i szybko. Nie jest to jakaś wybitna książka, trochę „przepoetyzowana”, ale w klimacie jakoś mnie przyciągała.
Czy poczułam Haiti? Tego w sumie nie wiem, bo nie wiele o Haiti wiem i nie do końca ogarniam co miałabym poczuć, ale klimat był oryginalny, taki „latynoski”, „kubański”. Zrobiłam playlistę z kawałków, które były w przypisach (https://open.spotify.com/playlist/2TE... - nie wiem czy to zadziała 🤷‍♀️) i to może pomogło poczuć ten klimat.

Nie wiem jaki był zamysł autorki, czy to miała być gęsta, intelektualna, skłaniająca do myślenia proza; czy raczej coś „lżejszego” co pokaże klimat Karaibów, jakieś społeczne problemy i aspekty, ale bardziej jako tło? Jeśli to pierwsze, to w mojej opinii nie wyszło. Traktuję tę książkę jako raczej lekki, egzotyczny kryminał z tłem pokazującym wycinek realiów.

[Kate · Rating 4 out of 5]

Found this on a whim and was surprised with an engaging and illuminating portrait of Haiti that I ended up really enjoying. I liked that it was told through multiple viewpoints and that the central question around the death at the start of the novel was answered by the end as I'm not a fan of open ended novels.