The Complete Idiot's Guide to Classical Music

by Robert B. Sherman

First it was Classical Music for Dummies; now comes a rival, The Complete Idiot's Guide to Classical Music. What could possibly come next? Whatever the variation, it's worth suffering through another self-deprecating title to help the timorous abandon their unfortunate fears of good music and get into the listening habit. Like Classical Music for Dummies, The Complete Idiot's Guide doesn't assume any prior knowledge on the part of readers; also like its Dummies counterpart, this volume is written in short bursts, with mini-paragraphs and boxes that work better for bite-size reading than for long stretches. The writing tends to be jokey and mildly attitudinal, the better to reach the series's youngish target audience. (One wishes, though, that the writers had screwed up the courage to eschew the seemingly mandatory variations on the comment about how "it's not over until the fat lady sings" when writing about opera.)

The Complete Idiot's Guide to Classical Music is intelligently laid out, starting with a brief set of basics--from the history of what we think of as classical music, to the art of listening to classical music, to how to buy a stereo system--and moving on to address a surprisingly large number of areas. There are helpful introductions to assorted instruments, composers, performers, operas, and movements, including Baroque, classical romantic, and modern. Although some of the book's emphases have a whiff of political correctness, most of the information is valuable.

Authors Robert Sherman and Philip Seldon have chosen to combine both instrumental music and opera in one volume (unlike Classical Music for Dummies, which has a sister volume in Opera for Dummies). As a result, buyers who want to save money may turn to The Complete Idiot's Guide rather than to the competition. It also has a tear-out "Complete Idiot's Reference Card," with the "Top 20 Classical Works," "Top Ten Singers," "Top Ten Conductors," and so forth to take with you to the record store. Note: the categories are ranked in a highly idiosyncratic manner--based on a radio station's listeners' survey.) On the downside, unlike Classical Music for Dummies, The Complete Idiot's Guide to Classical Music doesn't have an accompanying compact disc with musical samples on it. As Victor Hugo wrote of music, it expresses feelings humans cannot put in words, but is something humans endlessly try to explain in words.

Genres: Music, Nonfiction, Art, Reference

416 pages, Mass Market Paperback

First published January 1, 1997

Reviews

[radioparesh · Rating 5 out of 5]

کتاب فوق العاده مفید و آموزنده ای بود در مورد مبانی اولیه در موسیقی کلاسیک. برای کسانی که تحصیلات موسیقیایی ندارن کاملا به زبان ساده المان ها و اصطلاحات کلیدی رو توضیح میده.
متن کتاب خیلی روان هست و ترجمه اش هم عالی.
.
فقط یک ایراد میتونم بگیرم که امیدوارم تو ی چاپ های بعدی درست شه،اونم اینه که واژه های انگلیسی اصطلاحاتی که توضیح داده میشه رو توی پاورقی بنویسن.خیلی زیاد نیازش حس میشد در کتاب.
.
نکته ی مثبت دیگه معرفی آثار معروف موسیقی غرب هست که توی یک سی دی در‌انتهای کتاب وجود داره.

[i · Rating 2 out of 5]

هدف من از خوندن این کتاب آشنایی با سبک های مختلف و نحوه شکل گیریشون و یادگرفتن اصطلاحات موسیقی بود که چندان نیازمو براورده نکرد و بیشتر از این که به این موارد بپردازه به بیوگرافی های کوتاه از موسیقیدان های کلاسیک پرداخته بود.

[Ali Arabzadeh · Rating 3 out of 5]

کتاب خواندن احتمالاً بهترین مسیر برای آشنایی با موسیقی و حتی مطالعه درباره‌ش نیست. مسیر بهتر گوش کردن است و تمرین کردن. شاید به همین خاطر من هنوز کتابی پیدا نکرده‌ام که واقعاً مسیر لذت بردن از موسیقی را هموار کند. البته این را نباید به حساب محتوای کتاب‌ها و نویسنده‌های‌شان گذشت و مسئله کیفیت چیزی‌ست که موضوع این کتاب‌هاست.
این کتاب و کتاب‌های مشابه حتما می‌تواند مثل نقشه‌ی گنج عمل کند. یعنی راه و چاه دست‌یابی به نمونه‌های درخشان و اصیل موسیقی را نشان بدهد؛ در این مورد موسیقی کلاسیک. و ادامه‌ی ماجرا دیگر لذت بردن از گنج‌هایی‌ست که پیدای‌شان کرده‌ایم.
علاوه بر این، کمک می‌کند زبان ما به گفتگو درباره‌ی موسیقی باز شود، چه این‌که جامعه‌ی موسیقی هم اصطلاحات و واژگان خودش را برای توصیف و تحلیل دارد.
ترجمه سالم و سرجای خودش است و اصراری به برگرداندن واژگان در همه‌ی موارد ندارد و این خروجی را به متنی منفصل از گفتگوهای واقعی موسیقایی تبدیل نکرده است که جای شکرش باقی‌ست.

[Zahra · Rating 3 out of 5]

«در موسیقی هنر گوش کردن بالاتر از هنر نواختن است»
(شهاب الدین عبدالله مروارید)

در تلاش برای شنوندهٔ بهتری شدن...

[Ryhne · Rating 4 out of 5]

اینم از این کتاب کندخوان!
نشر افکار با ترجمه رضا رضایی و عنوان "آشنایی با موسیقی کلاسیک" این کتاب رو منتشر کرده.

اونچه که از تعداد امتیازدهی گودریدز مشخصه، اینه که کمتر کسی واقعا به این کتاب اهمیت داده؛ که برای من قابل درکه. بسیاری از هنرجویان موسیقی، به خصوص در ایران، آنچنان که باید سراغ تاریخچه و دانش شناخت موسیقی نمی‌رن؛ و خب بخش عمده کتاب هم در همین باب هست.
متن (یا بهتری بگم ترجمه) روان و گه گاه بامزه ای داره و اگر تو موسیقی سر رشته ای نداشته و صرفا علاقه مند باشید، با اطمینان می‌تونم بگم حدود ۹۰ درصد مطالب تئوریش رو متوجه می‌شید؛ مطالب تاریخی ش هم که نکته به خصوصی نداشت.

اما اگر نوازنده هستید، این کتاب رو حتما برای مطالعه ای دقیق و ترجیحا متداول تو لیست خوانش های آینده تون (آینده ای نه چندان دور!) قرار بدید.

امتیاز من 3.75/5

[Farkhonde · Rating 4 out of 5]

بسیار کتاب خوبیه،به نوعی جنس هر موسیقی و انواع اونهارو همراه با مختصر بیوگرافی نوازندش توضیح میده،
چند فصل ابتداییش مربوط به اصطلاحاتی رایج (نه خیلی سخت)در موسیقیه‌که با زیانی ساده توضیح میده

[Sina Tahmasbi · Rating 3 out of 5]

یه مقدمه ی مناسب برای ورود به دنیای موسیقی کلاسیک
اسم کتاب رو(البته نسخه انگلیسی)سرچ بزنید توی اسپاتیفای چندتایی پلی لیست از موسیقی های معرفی شده هم موجوده.

[Erfan · Rating 3 out of 5]

چون موسیقی کلاسیک دوست داشتم خوندم
هیچی کلاسیک نمیشه:d
همیشه اسمای موسیقی هاشون برام سخت بود با این کتاب دیگه راحت میفهمم چی به چیه
در جهت آشنایی کتاب خوبیه ولی مفاهیم رو خیلی خوب منتقل نمیکنه و اصلا کافی نیست. باید یک کتاب دیگه هم که آقای رضا رضایی ترجمه کرده فکر کنم اسمش هم "راهنمای جامع موسیقی کلاسیک" هستش بخونم.
یک خلاصه خیلی مختصر هم از زندگی سازنده ها، نوازنده ها و موسیقی دان های خیلی معروف هم گفته.

[Mohamadreza imani]

به قولی میشه اینجوری گفت که موسیقی یه «چگونه‌ای»‌‍ه، نه یه «چه‌ای»‍ه. یعنی وقتی میگی ویولنسل، نمیشه تو تعریفش گفت سازی است که ...، باید نشونش بدی بگی ایناهاش به این میگن ویولنسل. تازه بعدش تعریف میتونه شکل بگیره. یا نت زیر و بم رو آدم باید بشنوه تا بفهمه، نه اینکه نت بم: نتی است که در فراکانس فلان ...!
این کتابم به عنوان یه متن آموزشی‌ که با استاد خونده و تدریس بشه چیز خوبیه ولی برای تنها خوندن نه اون قسمتای اول کتاب به کار آدم میاد نه قسمتای دومش.
به شخصه هیچ استفاده‌ای نکردم.

[Ariel · Rating 2 out of 5]

Very Basic interduction to Classical Music, not bad for music enthusiasts , but it's can not help Music Students very well.

[Shishir · Rating 1 out of 5]

probably just n ready for this subject - dry