Eclips

by J. Bernlef

Op weg naar een oud-collega krijgt Kees Zomer een hersenbloeding. Plotseling heeft hij geen gevoel meer in het linkergedeelte van zijn lichaam. Omdat hij de macht over het stuur verloren heeft, kan hij niet voorkomen dat zijn auto te water raakt. Met een uiterste krachtsinspanning weet hij aan de kant te komen en merkt dan tot zijn ontsteltenis dat de helft van de wereld verdwenen is. Dat niet alleen: hij kan ineens niet meer op zijn eigen naam komen en er is ook iets in zijn spreken verschoven. In het contact met de omgeving is een storing opgetreden. Stukje bij beetje moet hij zich gaan herinneren wie, wat en waar hij is, moet hij de taal weer leren beheersen, en zich bewust worden van de simpelste dingen.

Genres: Literature, Dutch Literature, Fiction, Classics, School

167 pages, Hardcover

First published January 1, 1993

About the author

Bernlef (previously J. Bernlef) is the pseudonym of Dutch writer, poet, and translator Hendrik Jan Marsman. He occasionally used the nom de plume: Henk Bernlef.

Between 1959 and 2012 Bernlef wrote a large number of novels, stories and poems. Amongst others he received the Constantijn Huygens prijs (1984), the AKO Literatuurprijs (1987) and the PC Hooftprijs (1994). His work is characterized by a sober language and an unflagging fascination with the workings of the human memory. His most famous novel is Hersenschimmen (1984) and describes the process of dementia from the point of view of the sufferer, Maarten Klein. (Source: de Volkskrant 29/10/2012)

Reviews

[Ivy-Mabel Fling · Rating 5 out of 5]

I am a great fan of Bernlef who seems to me to be one of the few writers who is interested in somatic, psychosomatic and neurological complaints. This book has been criticised for paying too little attention to the secondary characters, who pop up and then disappear. But perhaps this is due to the ailment plaguing the narrator. Unlike the narrator of Hersenschimmen, this one is not losing his mind but recovering it (from a stroke?). An unusual and fascinating tale in my view.

[Kyo · Rating 2 out of 5]

I read this book for my Dutch class and I liked it quite a lot, especially for that class because normally I don't like the books I read for that at all.

Bernlef is one of the best Dutch writers for me, his stories are quite quick but the plot is very well developed, just like the characters.

Dutch literature often misses any form of emotion in its writing and I've never really felt anything for characters in Dutch literary works, except for Bernlef's character.

This book has quite a lot of symbolism and it really leaves you contemplating certain things about reality and how we perceive things.

Although I did quite like the book, I liked his other book, Hersenschimmen, better because I felt so much more connected with that main character than with this one. Eclips fits much more into the stereotype of Dutch literature where the characters just don't do much for you, they're not likeable and you have a couple of very boring and mostly disgustingly written sexscenes because "it's edgy and edgy means good literature" (that is something I still haven't figured out?).

So if you want to read Dutch literature, I definitely recommend Bernlef, but maybe not this one but Herschenschimmen.

Happy reading!

[Hilde · Rating 5 out of 5]

This is my favourite book. It’s about a man in a car accident, half his body gets paralyzed and he has severe memory loss. The way the book is written, from his point of view, is very interesting. I love the details and I emphasized with the head character, even though I could not imagine how such a situation would feel like.

[Evi Robesyn · Rating 3 out of 5]

De schrijver, Bernlef, is geobsedeerd door neurologie. Vooral de mechanismen van herinnering en vergeten boeien hem enorm. Hij heeft deze obsessie in dit boek, eclips, verwerkt. Het zou zomaar een verhaal uit het leven gegrepen kunnen zijn. Tijdens het autorijden kreeg Kees Zomer een beroerte waardoor hij met zijn wagen in een sloot belandde. Wanneer hij zichzelf bevrijdt, merkt hij dat de linkerzijde van zijn lijf en zichtveld van hem ontnomen zijn. Tijdens het lezen merk je dat de auteur zich goed kan inleven in het hoofdpersonage. Het is net alsof hij het zelf heeft meegemaakt. Persoonlijk vond ik het niet gemakkelijk om te lezen door het archaïsch woordgebruik. De uitgebreide beschrijvingen van woorden die hij zich terug herinnerde waren soms te lang waardoor ik na een tijdje niet meer wist waarover hij het had. Er wordt niet veel aandacht besteed aan de nevenpersonages. Ze komen maar kort voor in het verhaal en worden weinig besproken. Hun intenties met Kees zijn soms onduidelijk. Wanneer kees niet meer vergezeld wordt door een bepaald nevenpersonage, vergeet hij al snel dat hij ze ooit ontmoet heeft. Het boek was inhoudelijk interessanter dan ik verwachtte. Toch vond ik het af en toe moeilijk aandachtig te blijven omdat ik geen klik had met het hoofdpersonage. Eclips krijgt van mij drie sterren.

[Fleur · Rating 3 out of 5]

Ik heb een dubbel gevoel bij het boek 'Eclips'. Enerzijds vind ik het knap hoe de auteur zich zo kan inleven in het hoofdpersonage genaamd Kees, waarover hij schreef. Je zou bijna denken dat het zijn eigen ervaringen zijn dat hij neerschreef. Anderzijds had ik het toch moeilijk om mijn gedachten bij het boek te houden. De auteur treedt erg in detail en dat kan soms wat tot verveling of verwarring leiden. Hij beschrijft voorwerpen zoals een zaagbok zeker twee pagina's lang omdat Kees het woord herinnert uit zijn verleden. Ook vind ik zijn taalgebruik eerder aan de moeilijke kant waardoor het boek niet vlot las. Veel woorden heb ik moeten opzoeken omdat ik niet wist wat ze betekenden. De personen die Kees leerde kennen tijdens zijn tocht, worden vaag voorgesteld, zo verdween het personage Ije plots uit het boek en Toos verliet Kees ook op een vreemde manier. Ik vind het geen aanrader maar toch ben ik blij dat ik dit boek eens heb gelezen.

[Marit · Rating 3 out of 5]

3/5 sterren

Interessant om de 'tegenhanger' van Bernlef te lezen en een shout-out naar de eigenaresse van de boekhandel die mij dit boek in handen drukte. Toch blijft het boek een beetje knagen. Niet vanwege de spitsvondigheidjes in de taal, en de manier waarop Bernlef laat zien dat er wel degelijk iets met Kees aan de hand is. Bijvoorbeeld: het niet kunnen lezen wat hij schrijft is even fascinerend als iets wat voor sommige mensen dagelijkse praktijk is.

Maar, de biomedicus in mij schreeuwt elke ontmoeting weer: neem deze man mee naar een dokter. Er gaat iets semantisch mis, daar moet een specialist bij komen! Daarbij vond ik het einde van 'Eclips' minder sterk. De semantische missers lijken vergeten en motorisch lijkt Kees in orde. Er rest slechts een gat in het geheugen. Deze voortuitgang binnen tien dagen leek me wat aan de optimistische kant.

Desalniettemin leest het boek als een trein, en is het zeker een aanrader voor wie 'Hersenschimmen' ook heeft gelezen.

[Louise · Rating 3 out of 5]

Het boek stond al tijden in mijn boekenkast. Ik was er benieuwd naar, maar van lezen kwam het maar niet. Lekker dun voor in de koffer... In een adem uitgelezen, ik hou van deze stijl... Nu toch ook die andere Bernlefs maar snel gaan lezen.

[Benny · Rating 2 out of 5]

"In voorwerpen schuilt een groot gevaar. Voor het eerst begrijp ik wat het begrip melancholie wezenlijk inhoudt. Het is niet het mijmeren over voorbije gebeurtenissen, maar het besef van de stelselmatige aanwezigheid van het verleden dat zich in de dingen verscholen houdt. [...] Het heden is niet meer dan een vliesdun oppervlak met ieder object als een potentieel wak." (p.125)

Bernlef is een van die zeldzame schrijvers waar ik àlles van wil lezen, waar ik geen boek van liggen laten kan. Deze Eclips, een van de zeldzame boeken van hem die ik nog niet gelezen had, trof ik aan in de kringloopwinkel van Haarlem. Het werd gepromoot als tegenhanger van Hersenschimmen. In het bekendste boek van Bernlef verliest de hoofdpersoon geleidelijk aan zijn taal, geschiedenis en geheugen, hier vindt de hoofdpersoon die vaardigheden geleidelijk aan terug.

Na een auto-ongeluk dwaalt Kees Zomer geheugenloos rond door het landschap. Uitdrukken kan hij zich slechts in soort formele kromtaal (beetje tenenkrommend soms). De ongelukkige probeert zijn leven en identiteit te reconstrueren en beleeft een aantal avonturen, vaak met nogal marginale figuren die hij onderweg ontmoet.

Eclips is niet Bernelfs beste. Verre van, maar deze schrijver vergeef ik veel. "Ja, die kan schrijven!" staat er in potlood gekribbeld, al een beetje vervaagd, op de titelbladzijde van dit pocketboekje. Ik beaam.

[Hanneke Wildschut · Rating 4 out of 5]

Kees Zomer is van de weg geraakt en volledig de weg kwijt; geen idee waar hij is en wie hij is, vervreemd van de linkerzijde van zijn lichaam en zijn taal wil ook niet wat hij wil.
Hij wordt door verschillende mensen opgevangen: een excentrieke vrouw die leeft van wat het leven geeft, twee broers die auto-onderdelen stelen en een geitenboer die buiten de gemeenschap staat, zéker nadat ze zijn geiten hebben weggehaald.
Kees komt aan zee weer tot zichzelf maar hij is een stukje van zichzelf kwijtgeraakt in die week; geen herinneringen aan de verloren dagen...
Het lijkt me frustrerend om dingen niet te kunnen benoemen, geen idee te hebben wie je bent... heel knap beschreven.

[Gauthier Smagghe · Rating 2 out of 5]

Over het algemeen is 'Eclips' een redelijk goed verhaal, maar er zijn wat dingen waar ik me aan erger. Er waren geen plotwendingen waardoor het verhaal minder spannend en interessant was. In het verhaal gaat het hoofdpersonage Kees Zomers snel naar andere plaatsen, wat mij in de war brengt. Een gevolg hiervan is dat er opeens nieuwe personages voorkomen die niet echt een meerwaarde brengen aan het verhaal. Er was niets spannends aan het verhaal en het verhaal was ook eentonig omdat het verhaal gaat over het hoofdpersonage die zijn geheugen langzaamaan terugkrijgt. Ik vond het einde ook zwak want je wist niet hoe hij zijn geheugen kwijtraakte.

[Bram De longhi · Rating 4 out of 5]

51. Ik kan mij nu voorstellen hoe het is om kleurenblind te zijn. Achter al die verschillende grijstonen gaan kleuren schuil, kleuren die voorgoed onbereikbaar zijn geworden. Alles wat je ziet raakt doortrokken van de melancholie over een definitief verlies. Er is van binnen uit een ingreep gepleegd. De vraag is of zij definitief is of dat er nog een weg terug is, een mogelijkheid tot herstel. 125. De melancholie is een ziekte die je besmet door de voorwerpen om je heen en het heden is niet meer dan een vliesdun oppervlak met ieder object als een potentieel wak.

[Sylvia Philippa · Rating 4 out of 5]

Als je van Bernlef Hersenschimmen hebt gelezen en daarvan onder de indruk was, is deze ook zeker een aanrader. Knap hoe hij de lezer meeneemt in het hoofd van de hoofdpersoon door de schrijfstijl en de opbouw van het verhaal. Vond het eind iets minder sterk dan Hersenschimmen, maar voor de rest steengoed.

[Suzy Van · Rating 4 out of 5]

Had dit boek jaren terug al eens gelezen en herinnerde mij enkel dit ik het een moeilijk boek vond. Nu terug gelezen met meer aandacht misschien. Is geen luchtig vakantieboek maar kon er wel van genieten deze keer. De tweede helft was terug moeilijker om mijn aandacht erbij te houden en moest af en toe terug focussen.

[Marcel · Rating 1 out of 5]

komt heel verward over (al is dat de bedoeling, het leest daardoor niet vlot).

[Sjoerd]

So long ago, for school, in combination with "Hersenschimmen"

[Guido van het Erve · Rating 4 out of 5]

Mijn zoon las het voor de lijst. Is een dunnetje... Maar toch mooi geschreven en geeft je hetzelfde bevreemdende gevoel als de hoofdpersoon.

[Timo Bomhof · Rating 4 out of 5]

Mooi geschreven verhaal over een man die na een hersenbloeding de wereld probeert terug te vinden. Tragisch naar bij vlagen ook komisch.

[Frans Weeber · Rating 4 out of 5]

Mooi verhaal over een man die door een hersenbloeding een black out krijgt. Beeldend geschreven.

[Sky · Rating 3 out of 5]

Mooi beschreven, heel aangrijpend, goed perspectief

[Laura De Brabander · Rating 5 out of 5]

Interessant boek dat ik tijdens mijn middelbare schooltijd heb gelezen. Het is een boek dat mij is bijgebleven en dat ik met plezier heb gelezen!

[Sanne Hermans · Rating 4 out of 5]

Super nice boek! Heel vet concept en mooi geschreven. Soms vond ik het schrijven net iets té, waardoor het af en toe een beetje pretentieus overkwam. Maar, al met al, heel erg genoten!!!

[Louise Sterrenburg · Rating 2 out of 5]

Echt heel saai. Sommige zinnen waren wel mooi geschreven, maar het verhaal was vrij saai.

[Nienke · Rating 2 out of 5]

moest voor school lezen was echt vrij saai eerlijk gezegd kon ook in 15 bladzijden maargoed verder wel geinig perspectief

[Ibesp · Rating 3 out of 5]

ik vond het einde een beetje zwak, maar overall wel een leuk boek

[Marja van der Wind · Rating 3 out of 5]

Bizarre reis van een man met hersenbeschadiging. Soms gaat zijn herstel wel heel apart of snel. is dat realistisch?

[Maelynn Lopez · Rating 4 out of 5]

Ik vond het een heel mooi boek, zeker als je hersenschimmen ook hebt gelezen. Ik vond het wel een lastig boek.

[Yannick:) · Rating 2 out of 5]

Beter dan Hersenschimmen maar nog steeds niet een heel leuk boek. Zou het voor mezelf nooit gelezen hebben.

[Every · Rating 3 out of 5]

Eigenlijk zijn dit 2.5 sterren maar daar kun je niet voor kiezen dus naar boven afgerond.

Om eerlijk te zijn begrijp ik echt helemaal niets van dit boek. De hoofdpersoon wordt wakker zonder de wereld die zich links van hem bevindt. Waarom wordt pas aan het einde van het boek verteld, en tot op dat moment was niets me duidelijk. Kees' manier van praten werd op een gegeven moment ergerlijk, en zijn eindeloos doorgaan over het niets aan de linkerkant.

Het was echter niet alleen slecht. Zijn herinneringen aan vroeger waren erg mooi, aan zijn eigen jeugd en aan zijn kind. De koppeling aan spullen was erg goed, vooral omdat deze spullen voornamelijk als afval op de grond lagen.

[Laure · Rating 4 out of 5]

Ik vond Eclips een heel erg mooi boek, er staan zoveel ongelofelijk mooie zinnen in. Wel is het een behoorlijk langzaam verhaal en had ik soms moeite om mijn aandacht vast te houden, dat was vooral in het middenstuk. Naarmate het einde naderde werd het boek steeds leuker. Het is wel heel interessant om in het hoofd van iemand te zitten bij wie alle verbindingen zijn doorgeknipt, maar dat maakt het ook moeilijk.

[Edwin · Rating 4 out of 5]

Bernlef heeft met Eclips een geweldige tegenhanger geschreven op Hersenschimmen. Naast de literaire en psychologische diepgang leest dit werk ook als verhaal 'lekker' weg. Een echte pagetuner waarbij je als lezer steeds meer komt te weten. Alsof je uit een trechter komt en ontsnapt uit de engte van de tuit...