What do you think?
Rate this book
Trois couleurs #1-3
Three Colors Trilogy: Blue, White, Red
Krzystof Kieslowski's "Three Colors" trilogy earned him the deserved reputation as "one of the world's premier film-makers' ("Independent"). In these films, based on the colors of the French flag and the principles of liberty, equality and fraternity--the three ideals of the French Revolution--Kieslowski has crafted three parables of contemporary existence. In "Blue," Julie loses her child and husband in a car crash. In order to shield herself from the intensity of her grief, she strips away all remnants of her former life. This attempt is doomed to failure as music inexorably brings her back to a purpose in life. In "White," Karol, a Polish hairdresser, is divorced and abandoned by his beautiful French wife and finds himself destitute on the Paris streets. He meets a fellow Pole, who ingeniously smuggles him back to Warsaw in a suitcase. Working on the black market, he soon rises to the top of Poland's emerging capitalist class. Still obsessively haunted by the image of his wife, Karol sets out to make her pay the price for her betrayal. The third and final part of the trilogy, "Red," explores a strange, tentative relationship that gradualy grows between a beautiful young model and an embittered, retired judge. It is through the wisdom of her innocence that he finds the courage to engage with life again. Kieslowski brings the trilogy to a close with an event that weaves the disparate threads into a seamless work of art.
291 pages, Paperback
First published January 1, 1992
7 people are currently reading
348 people want to read
About the author
Krzysztof Kieślowski
28 books143 followersKrzysztof Kieślowski was an influential Academy Award-nominated Polish film director and screenwriter, known internationally for The Double Life of Veronique and his film cycles The Decalogue and Three Colors (Trois couleurs).
IMDB page:
http://www.imdb.com/name/nm0001425/
IMDB page:
http://www.imdb.com/name/nm0001425/
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 25 of 25 reviews
November 23, 2023
4,5☆
Tak sugestywnych napięć między człowiekiem a człowiekiem i tak gestykulatywnej miłości wypływającej spomiędzy tych napięć nie opowiedział dla mnie jeszcze nikt tak, jak opowiada Kieślowski; w każdej formie styczności ze swoją twórczością na nowo, na dobre i na złe, na piękne.
Tak sugestywnych napięć między człowiekiem a człowiekiem i tak gestykulatywnej miłości wypływającej spomiędzy tych napięć nie opowiedział dla mnie jeszcze nikt tak, jak opowiada Kieślowski; w każdej formie styczności ze swoją twórczością na nowo, na dobre i na złe, na piękne.
February 26, 2015
MASTERPIECE! MASTERPIECE!
Wonderful amazing trilogy. Order of my preference: Red, Blue, White.
Wonderful amazing trilogy. Order of my preference: Red, Blue, White.
October 16, 2007
Not just excellent movies, but truly excellent screenplays. It's especially educational to read the detailing in the action descriptions, since so much of Kieslowski's films are driven by everything that isn't dialogue.
(Kudos to the translator.)
(Kudos to the translator.)
May 28, 2016
I'm fan of Kieslowski. I like trilogy.Freedom,equality and fraternity. I like trilogy more than Decalogue or even the double life of Veronique. It is brilliant work for ever. I read many reviews,critics and personal comments about trilogy. In most of them red and blue are upper than white but I have my own idea. My first choice in trilogy definitely is White. I have watched White three times and have enjoyed every time. It is more cold but it is so deep. It is about equality and justice. Kieslowski attack to this notion and even blandish it. It shows us there is no equality in the world, it hasn't been never. Because every one wants to be more equal. During I watched this movie I remembered this quote from Orwell in "animal farm":
'All animals are equal, but some animals are more equal than others.'
Is there any different between animal and human??!!
'All animals are equal, but some animals are more equal than others.'
Is there any different between animal and human??!!
July 28, 2014
اكثر مخرج بحبه و من اجمل الافلام الي عملها
November 16, 2015
A very interesting published screenplay. Blue is the one that has changed the most from page to screen: Julie and Olivier are kinder characters, Julie's grief is less bitter. White's ending has shifted a bit and there's less of a claustrophobic feeling, Karol seems less introverted. And I would say Red is nearly the same story. I think the translator or publisher was lazy in the final process -- the cast lists for White and Red are sparse, but the screenplays themselves are very interesting. These are quiet movies that make the most of the dialogue given to the characters.
Read
August 22, 2007در صورت تمایل، جهت مشخصات فیلمی که بر اساس این کتاب ساخته شده است؛ میتوانید از لینک زیر استفاده بفرمایید
http://www.imdb.com/title/tt0111495/
http://www.imdb.com/title/tt0111507/
http://www.imdb.com/title/tt0108394/
June 11, 2023
Fascinating to read the screenplays for Kieślowski’s phenomenal ’Three Colours’ trilogy. Although there are a handful of scenes that were improved upon for the screen, these are fantastically well written scripts; a real masterclass in screenwriting and ciné-storytelling.
May 13, 2018
Three perfect examples of cinema: to show, not tell.
December 13, 2020
Watch the movies. Read the scripts. Iterate.
September 13, 2019
He make this to tell us why they created cinema and imagination.. He offered peuty in this work ❤️
November 19, 2019
What a touchable masterpiece..
Blue about the loss and freedom so I liked it much
But for me red was the best
Blue about the loss and freedom so I liked it much
But for me red was the best
June 26, 2022
Had watched the movie.
October 27, 2023
Beautifully written.
November 21, 2025
Fantastically written screenplays for the best trilogy in film history
May 3, 2020
Loved all of them, but like many reviewers point out: Red is the most magical one and for me White the most gritty one. Blue was just beautifully written. Recommended!
June 30, 2025
در سهگانهی «قرمز»، «آبی» و «سفید» کیشلوفسکی، هیچ شلیک گلولهای در کار نیست، اما هر قاب، زخمیست بر پوست ظریف روح. او برای پرسشهای فلسفی، پُز روشنفکری نمیگیرد. کیشلوفسکی نه موعظهگر است و نه پیامبر سینما؛ او صرفاً ناظر تنهاییهای ماست. ناظری که از ما میخواهد سرمان را کمی بچرخانیم: از قاب تلویزیون، از قاب پنجره، از قاب جهانبینیِ بستهمان، و ببینیم آنچه را که هر روز نمیخواهیم ببینیم.
سهگانه، براساس شعار جمهوری فرانسه—آزادی، برابری، برادری—ساخته شده، اما کیشلوفسکی با این مفاهیم، نه مثل یک سیاستمدار، که مثل یک شاعر برخورد میکند. او «آزادی» را در شکنجهی خاطرات گذشته میجوید، «برابری» را در انتقامهایی که همهچیز را نابرابرتر میکنند، و «برادری» را در پیوندی غریب، بین دو غریبه که یکی گذشته را پشت سر گذاشته و دیگری هنوز در آن گیر کرده است.
«آبی» (Liberté):
زنی که همسر و فرزندش را از دست داده، در تلاش است تا خود را از بند هرگونه پیوند رها کند. اما آزادی کیشلوفسکی، بیرحم است؛ رهایی از عشق، از حافظه، از موسیقی، از دیگران... ممکن نیست. فیلم با سردی و سکوت آغاز میشود، اما هرچه جلوتر میرود، این سکوت معنای جدیدی پیدا میکند: صدای غایب عشق. ژولیت بینوش، با بازیای که انگار از درون استخوانها زاده شده، پرترهای از رنج خاموش میسازد؛ رنجی که بهآرامی آزادی واقعی را در پذیرش زندگی، نه انکار آن، مییابد.
«سفید» (Égalité):
طنز تلخترین قسمت این سهگانه، یک تراژدی در لباس کمدیست. مردی لهستانی، پس از آنکه همسر فرانسویاش او را ترک میکند، در کشور خود نقشهای عجیب برای بازگرداندن تعادل طراحی میکند. اما این تعادل، نه برابری که انتقام است. سفید، با اینکه از نظر سبکی سبکتر به نظر میرسد، اما ساختار دقیقاش، سردی اخلاقی جهان پس از عشق را به نمایش میگذارد. در جهان کیشلوفسکی، برابری یک فانتزیست؛ هیچکس بهراستی برابر نیست، مگر در بدبختی.
«قرمز» (Fraternité):
درخشانترین و انسانیترین بخش سهگانه، «قرمز» است؛ فیلمی دربارهی پیوندهای نادیده، دربارهی ارتباطات انسانی که در سایهی شانس، اتفاق، و تصادف ساخته میشوند. داستان ارتباط دختری جوان با قاضی بازنشستهای که مکالمات مردم را شنود میکند، استعارهای از دنیاییست که پر از دیوارهای شیشهایست: همه در معرض دید، اما هیچکس واقعاً دیده نمیشود. قرمز با بازی مسحورکنندهی ایرن ژاکوب و موسیقی زبیگنیف پرایزنر، تبدیل به یک وداع عاشقانه با جهان کیشلوفسکی میشود؛ وداعی که در پایان، سه فیلم را همچون شعری واحد به هم پیوند میزند.
سهگانه، در مجموع، اثریست که از خاکِ زندگی روزمره، مفاهیمی متافیزیکی بیرون میکشد؛ مثل بیرون کشیدن نور از دل شب. کیشلوفسکی میدانست که ما انسانها، بیشتر از آنکه نیاز به پاسخ داشته باشیم، نیاز داریم کسی با ما ساکت بنشیند، نگاهمان کند، و بگذارد سوالهایمان را زندگی کنیم.
پایان قرمز—که سه شخصیت اصلی هر سه فیلم را در یک قاب کنار هم قرار میدهد—نه یک پایان، که انفجاریست از حس: انگار زمان، فضا و زندگی، در لحظهای واحد، گرد هم آمدهاند تا به ما بگویند:
ما تنها نیستیم، حتی اگر فکر کنیم هستیم.
سهگانه، براساس شعار جمهوری فرانسه—آزادی، برابری، برادری—ساخته شده، اما کیشلوفسکی با این مفاهیم، نه مثل یک سیاستمدار، که مثل یک شاعر برخورد میکند. او «آزادی» را در شکنجهی خاطرات گذشته میجوید، «برابری» را در انتقامهایی که همهچیز را نابرابرتر میکنند، و «برادری» را در پیوندی غریب، بین دو غریبه که یکی گذشته را پشت سر گذاشته و دیگری هنوز در آن گیر کرده است.
«آبی» (Liberté):
زنی که همسر و فرزندش را از دست داده، در تلاش است تا خود را از بند هرگونه پیوند رها کند. اما آزادی کیشلوفسکی، بیرحم است؛ رهایی از عشق، از حافظه، از موسیقی، از دیگران... ممکن نیست. فیلم با سردی و سکوت آغاز میشود، اما هرچه جلوتر میرود، این سکوت معنای جدیدی پیدا میکند: صدای غایب عشق. ژولیت بینوش، با بازیای که انگار از درون استخوانها زاده شده، پرترهای از رنج خاموش میسازد؛ رنجی که بهآرامی آزادی واقعی را در پذیرش زندگی، نه انکار آن، مییابد.
«سفید» (Égalité):
طنز تلخترین قسمت این سهگانه، یک تراژدی در لباس کمدیست. مردی لهستانی، پس از آنکه همسر فرانسویاش او را ترک میکند، در کشور خود نقشهای عجیب برای بازگرداندن تعادل طراحی میکند. اما این تعادل، نه برابری که انتقام است. سفید، با اینکه از نظر سبکی سبکتر به نظر میرسد، اما ساختار دقیقاش، سردی اخلاقی جهان پس از عشق را به نمایش میگذارد. در جهان کیشلوفسکی، برابری یک فانتزیست؛ هیچکس بهراستی برابر نیست، مگر در بدبختی.
«قرمز» (Fraternité):
درخشانترین و انسانیترین بخش سهگانه، «قرمز» است؛ فیلمی دربارهی پیوندهای نادیده، دربارهی ارتباطات انسانی که در سایهی شانس، اتفاق، و تصادف ساخته میشوند. داستان ارتباط دختری جوان با قاضی بازنشستهای که مکالمات مردم را شنود میکند، استعارهای از دنیاییست که پر از دیوارهای شیشهایست: همه در معرض دید، اما هیچکس واقعاً دیده نمیشود. قرمز با بازی مسحورکنندهی ایرن ژاکوب و موسیقی زبیگنیف پرایزنر، تبدیل به یک وداع عاشقانه با جهان کیشلوفسکی میشود؛ وداعی که در پایان، سه فیلم را همچون شعری واحد به هم پیوند میزند.
سهگانه، در مجموع، اثریست که از خاکِ زندگی روزمره، مفاهیمی متافیزیکی بیرون میکشد؛ مثل بیرون کشیدن نور از دل شب. کیشلوفسکی میدانست که ما انسانها، بیشتر از آنکه نیاز به پاسخ داشته باشیم، نیاز داریم کسی با ما ساکت بنشیند، نگاهمان کند، و بگذارد سوالهایمان را زندگی کنیم.
پایان قرمز—که سه شخصیت اصلی هر سه فیلم را در یک قاب کنار هم قرار میدهد—نه یک پایان، که انفجاریست از حس: انگار زمان، فضا و زندگی، در لحظهای واحد، گرد هم آمدهاند تا به ما بگویند:
ما تنها نیستیم، حتی اگر فکر کنیم هستیم.
August 27, 2008
Blue is one of my favorite movies. And Krzystof Kieslowski is one of my 5 favorite filmmakers. This was a good study in screenwriting for me, because Kieslowski is so good at sparse dialogue. I'm working on "show, don't tell" in my own screenwriting.
May 6, 2007
I've finished the book, weel, I must say that I prefer the 3 movies. It was more sensible than the book!
March 11, 2007
This remind me the great films!
March 19, 2007
bishtaresho sevom dabirestan sare kelas, zire nimkat khoondam. doosesh daram, moosighi film haasho az khodesh bishtar!
November 29, 2014
The weaker of the 3 colors films but still worth watching.
February 2, 2015
a very personal comment; I like The Red, much more than The Blue, or White!
November 6, 2013
It's always in my mind as a masterpiece
Displaying 1 - 25 of 25 reviews