Jump to ratings and reviews
Rate this book

Material de construcción

Rate this book
«Una poética implacable contra el dolor, una mirada al mundo que redefine el pasado, un modo de entender la literatura fuera de la norma».
Pol Guasch

En esta novela hay veranos, cigarrillos, piscinas, hospitales, caballos, azulejos, cemento, arena, cartas, plantas, fuego, vacaciones, amores, mentiras, verdades, vergüenzas... y también alcohol, que lo impregna todo, estropeándolo y deformándolo. Porque el padre es alcohólico. Y ella, la hija de un alcohólico. Pero ¿qué más hay detrás de ese hombre que vendía materiales de construcción y fabricaba muebles reciclando palés? A pesar de haber vivido en la misma casa durante muchos años, padre e hija apenas tienen trato. No se hablan ni se tocan, pero las miradas, los olores y los sonidos les sirven de vínculo. Y el silencio, eso que no se quiere y no se puede decir, es más un campo de batalla que una fortaleza.

218 pages, Kindle Edition

First published January 1, 2021

66 people are currently reading
2849 people want to read

About the author

Eider Rodríguez

25 books95 followers
Eider Rodríguez Martín (Rentería, 1979) es periodista, editora, traductora y guionista. Ha publicado hasta el momento el volumen de relatos Y poco después ahora (Ttarttalo, 2007, publicado en versión original como Eta handik gutxira gaur, Susa, 2004). Carne es la versión castellana, realizada por la propia autora, de su segundo libro, Haragia (Susa,2007). En la actualidad vive en Hendaya.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
601 (34%)
4 stars
759 (43%)
3 stars
319 (18%)
2 stars
70 (3%)
1 star
10 (<1%)
Displaying 1 - 30 of 251 reviews
Profile Image for Álex A. Ochotorena.
133 reviews86 followers
February 21, 2023
No sé ni qué decir. El libro se lee solo, y eso que la autora escribe bien y no necesita sprintarte con giros o cosas raras. Es muy bello, tan sincero que da miedo. Empieza duro y termina redondo.

Es un diario que gira en torno al padre de la autora, alcohólico, y a su relación con él, y aunque escrito para ella, no para el lector (lo que se agradece)es imposible perderse o no seguir la línea.

No voy a entrar a valorar la historia o lo que pienso de ella, que no es poca cosa. Es su historia y te adentras en ella como si fuera la tuya y ya está.

No sé si es porque soy de la misma generación que la autora y vivo muy cerca de su pueblo, pero he reconocido mi propia infancia en muchos puntos de la suya y en la forma de ser y hablar de su familia, a la mía propia. También a Renteria, tan fea y deforme y a la vez con esa energía brutal que sigue latiendo bajo sus calles también ahora que es más bonita. Un pueblo extraño y magnífico en sus defectos.

Este año he leído cuatro libros escritos en primera persona con temas similares; libros duros que te entran de lleno. Y me cuesta valorarlos porque no puedo dejar de sentir empatía por los autores, no por lo que cuentan, sino por el tremendo vértigo que creo que han debido sentir al terminar de escribirlos y decidir publicarlos. Curiosamente, no creo que den el paso porque son valientes o por el dinero o la fama. Creo que tira de ellos otra cosa, algo más potente que no sé bien lo que es. Este tipo de libros tienen necesariamete un coste psicológico que no imagino a cuánto asciende pero estoy seguro de que no es poco. Leyéndolos casi masco el pánico que han debido sentir. Tal vez no lo publiquen por valentía, pero son novelas valientes.

En fin, que me ha gustado. Es muy buena.
Profile Image for Lorena.
121 reviews32 followers
July 6, 2023
Cada vez me causa más pudor leer (y juzgar) historias como estas, de ajuste de cuentas y reconciliación con el padre, la madre o la familia en su conjunto. Me siento en ellas una intrusa: la novela no conversa conmigo, solo es un desahogo al que yo asisto, al que se me deja asistir casi como con recelo. ¿Cómo hablar entonces de si es o no repetitiva, de los aciertos y las carencias, cuando tú simplemente te has inmiscuido en un lugar que no te corresponde del todo?
Profile Image for Marta Cava.
578 reviews1,135 followers
Read
April 14, 2023
Es pot estimar a un pare borratxo? Pot un pare borratxo estimar a la seva família? Es pot desitjar que el teu pare sigui mort? Es pot estimar incondicionalment a algú que preferia passar més temps amb l'alcohol que a la seva llar? Quantes preguntes i quant temes que toca directa i indirectament aquesta novel·la
Profile Image for Emocionaria.
365 reviews87 followers
September 23, 2023
Pues...no sé muy bien cómo reseñar este libro. No puedo decir que no me haya gustado, pero tampoco lo contrario. Me explico:

Material en construcción es un ejercicio instrospectivo de la autora, un espacio en el que analiza su relación con su padre alcohólico, cómo este hecho influyó en ella desde la infancia, cómo evolucionó hasta su muerte. Entre sus páginas encontramos reproches, enfado, tristeza, anhelo, reconciliación. Es casi un ejercicio terapéutico para resolver los asuntos pendientes con su figura paterna y poder estar en paz.

Y no es que esté mal, pero es tan íntimo que leerlo es casi obsceno. Tanto por el contenido como por la propia estructura, es como leer un diario en crudo, lo que hace que a veces resulte violento y otras (siento si parezco insensible) que carezca de interés.

Como digo, creo que es más un libro hecho para curar heridas propias, más dirigido a sí misma que al público. Te gustará si consigues identificarte con la autora y con su forma de lidiar con la enfermedad de su padre. Yo reconozco que no lo he conseguido, y no pareciéndome un mal libro, no me ha aportado gran cosa.
Profile Image for Haizea Alberdi.
34 reviews13 followers
February 10, 2024
El mejor libro que he leído en muchísimo tiempo, me ha abierto en canal y me ha dejado con las heridas supurando. Sanador y brillante.
Profile Image for Reicho.
9 reviews
January 29, 2025
Uf, me resultaba violento meterme tanto en su vida con cada página que pasaba.

Dá un abrazo cuando lo quieras dar, aún cuando el receptor no lo sea del todo merecedor, siempre y cuadro intuyas que te podrías arrepentir.
Profile Image for Laura Martín Gutiérrez.
87 reviews6 followers
April 30, 2024
Un libro que remueve todo todo todo.
Me ha parecido súper interesante cómo trata la paternidad (y la maternidad) y la culpa, la vergüenza y el perdón. Me ha encantado el formato de diario, carta, monólogo... Lo recomiendo un montón, aunque quizá si tienes una relación complicada con tu padre/madre puedes leer un poquito y ver si es tu momento para leerlo. Muy chulo, amiguitas, leedlo! (gracias Marteta x la recomendación).
Profile Image for helena.
138 reviews27 followers
May 2, 2023
No creo que haya dejado una sola página sin subrayar.
«Estabas dispuesto a morir por nosotras, pero no estuviste dispuesto a vivir por nosotras».
1 review
November 21, 2023
Incómodo, duro y doloroso. Eider consigue que su historia sea la tuya, que la comprendas y la acompañes. Me ha encantado.
154 reviews8 followers
January 10, 2024
Eider Rodriguez ens vol explicar, o intenta entendre, amb la ajuda de la escriptura, la relacio amb el seu pare. La barreja de vergonya que sent pel seu pare borratxo i al mateix temps l’amor que sent per ell, tot i que en cap moment ni ell ni ella han sabut expresar els seus sentiments. Sempre amb senyals difuses o detalls casi imperceptibles. Tot el relat despren inquietud i angoixa dins de la anima de la escriptora. Li ha volgut dir al seu pare mort, tot el que no li va dir quan vivia? Vol endreçar les seves idees i sentiments envers al pare? Ha sigut una necessitat el buidarse i desferse de la opresio que sent quan recorda al pare i la seva relacio? Sigui quina sigui la intencio d’escriure aquest llibre i la seva duressa, potser al compartir les seves angoixes amb el lector, ajuda a altres persones amb la seva mateixa situació.
Profile Image for Noraplin.
4 reviews1 follower
June 26, 2024
Ez nun bate espero, baño gogorra ta sincerue aldi berin, dauken errealtasunek bildurtu einnau.

Esaldi bakoitze pintzakin hartute aztertzeko morokue, behin baño gexotan begiradie altsauber izen det liburutik dana asimilatzeko. Iuel asko ainaiz esajeratzen baño eske asko gustau zat.

Eguneroko moruen planteaute eotik asko sartu ta identifikauarazi nau istorixukin (ixe astero etteten zeoze da). Egixe esan, bukaerako pare bat gertakizunek/pertsona(je) berrixek bastante deskolokau nabe, baño orokorrin earra eta oso gomendagarrixe
Profile Image for Mar.
30 reviews2 followers
August 26, 2023
Sincer, dur i ben escrit.
Profile Image for Ale (Libros Caóticos).
440 reviews26 followers
December 17, 2024

📚 Material de construcción
♀️ Eider Rodriguez
📱 Catalogo Digital del I.C
_________________________

⭐2'5⭐

Cuando leo libros que tienen una puntuación entre 4 y 5 estrellas en Goodreads y a mí no me han gustado, suelen pasar dos cosas: o no he entendido el libro, o puede que sea una psicópata y no me haya removido nada. Este libro, o cualquiera que trate una situación difícil o complicada entre familias, me hace pensar lo siguiente: llegan a ser tan personales que no puedo empatizar,, siento que me estoy metiendo en una situación enn la que no deberia estar ahí, es extraño. Me siento una intrusa.

La autora y protagonista de este libro divido el libro en cuatro partes. la primera,nos cuenta que su padre era alcohólico. En la segunda parte, narra su fallecimiento; en la tercera, cómo vive el duelo, y en la cuarta intenta conocer un poco más a su padre a través de unas cartas que él le escribía a su madre durante su servicio militar. En esas cartas se muestra como un hombre bondadoso y enamorado de su madre. (Realmente es la parte que más disfruté)

Lo que me he dado cuenta es que, al final, no sé qué quiere transmitirnos la autora. ¿Es que, por culpa del alcohol, la protagonista no llegó a conocer a su padre, o se da cuenta, gracias a esas cartas, de que él fue algo más que un alcohólico? No lo sé. Lamentablemente, el libro no me ha tocado, no me ha emocionado, y creo que no es por la historia, sino por como está escrito. El estilo me ha parecido impersonal y tan frío que ha sido imposible conectar o sentir tristeza con él. Sentí más con las cartas del padre

Me siento un poco perdida, ya que a otras personas les ha removido mucho y, sinceramente, a mí no me ha dicho nada. Me da pena ponerle una puntuación tan baja, dos estrellas y media, porque realmente no lo he disfrutado. Es un libro que voy a olvidar.

Si sois muy sensibles, sí que os lo recomendaría porque seguramente os encantará, pero si sois como yo, que ya habéis leído historias incluso más duras, creo que os dejará indiferentes. De todos modos, si lo queréis leer se lee bastante rápido, pero, en resumen, es un “sin más”.

✴️¿Conocíais esta historia o a la autora?
✴️¿ Os pasa como a mí?
Profile Image for paupaiss.
183 reviews4 followers
April 7, 2025
Creo que non é un libro para min.

Como puntos a favor destacaría a maneira de escribir, o fragmentarismo, a posibilidade de ver os distintos puntos de vista da eu narradora na cronoloxía da súa vida, a estructura diario e o poder saber e medio entender o que pensa unha nena desa situación e como evoluciona na vida adulta.

Por outra parte, sóbranme páginas. Sinto que hasta a parte II (páxina 130 e algo) non avanzas. Viches distintas caras da situacion familiar pero eu sentínme nun bucle, nunha acumulación de escenas (moi ben escritas eso si). E cando chegas ao final, por fin, aparecen esas cartas e esa vida adulta, as consecuencias do anterior, pero que non me dixeron nada. Das cartas gústame a idea de ver o punto de vista do pai, pero sinto que saíron cousas que se poderían ter explotado (cun par de liñas pa saber que pensa a narradora) pero non sigue adiante.

En conclusión, gústame a maneira de escribir e de construír personaxes pero non sei a donde quere chegar ca historia mentras a estás lendo. Entendo o punto xeral de describir esa situación vital e como lle afecta pero sinto que en certas partes sóbranlle páginas e escenas, polo menos para min.
Profile Image for Elisa Ramírez.
43 reviews7 followers
September 26, 2023
5/5💔

Este libro es el camino hacia la elaboración de un duelo, permitirse crear una narrativa para ayudar a canalizar el dolor.
Una historia íntima, cruda, sincera, humana y con muchísima introspección (y diría que es de esa que cuando la haces parece que te has dejado las entrañas en ello).

Como la gran mayoría de cosas en la vida, no todo es blanco o negro, sino que son grises y nos toca movernos en la ambivalencia que eso supone. Pienso que de las ambivalencias más duras de sobrellevar son aquellas que conciernen a la familia. Gracias Eider por reflejarlo tan bien.

Personalmente: lagrimas en los ojos durante gran parte de la lectura (quizás por la forma en que está redactado he conectado muchísimo con la historia de Eider). Un libro doloroso y precioso, un must read!!
Profile Image for Juan Araizaga.
831 reviews144 followers
July 10, 2024
6 días y +2000 scrolleadas en Kindle. El primer libro que leo de la autora... Y que manera de comenzar. Este libro probablemente sea uno de los libros más duros y personales que haya leído nunca. Tocó fibras muy sensibles de mi.

Justo porque es tan personal, a veces es difícil seguirle el ritmo a la autora, que no escribe para nadie más que para ella misma. Y que lo utiliza como escape, como terapia o solo para ella misma, y que se atreve a contar una parte de su vida.

Entre los aciertos que encontré en el libro, es la narrativa tan suave, cómoda y directa que tiene la autora. Me tenía enganchado. Además de que no usa tanta jerga española que a veces hartaria. Es un libro maravillosamente doloroso.

Es un libro que no sé a quién recomendaría... Probablemente es un libro que deba llegar solo como en mi caso.

No habrá reseña, pero si algo más de la autora.
Profile Image for Emma Granyer.
144 reviews14 followers
August 27, 2024
Sobre com els silencis, les no-carícies i les no-mirades configuren la nostra educació emocional. I sobre com, malgrat aquesta falta d'afecte i un sentiment profund de vergonya, podem continuar estimant incondicionalment.
Profile Image for María Crespo.
185 reviews
April 8, 2025
Este libro sinteuse moi persoal e hai pasaxes que podería suscribir da primeira á última palabra, pero en xeral foi un pouco sen máis. Gustoume bastante, sobre todo a primeira metade, mais pensei que me ía gustar máis.
Profile Image for Mariem Dris Salinas.
16 reviews
February 23, 2025
"La vergüenza trae consigo una violenta toma de conciencia acerca de uno mismo, una verdad insoportable".
12 reviews
January 7, 2025
Relato de como una hija rechaza y quiere a su padre a la vez, como marca la vida de su madre y la suya propia por culpa de los problemas con el alcohol de éste. Me quedo con ganas de algo más, de saber cómo se puede uno reconstruir de algo asi pero quizás el primer paso es tomar siempre conciencia de donde pasamos nuestra infancia y adolescencia y eso lo relata a la perfección.
Profile Image for Sandra ☕  .
145 reviews13 followers
September 24, 2023
<>

Desgarrador. Escrito en forma de diario cuenta la relación de una hija con su padre alcohólico. Quizás lo he sentido más por vivencias personales pero me ha desarmado el alma. ¿Duele más lo que callamos? ¿O lo que nunca nos atrevemos a decir? Una forma de escribir sincera hasta dañina. Un relato crudo y sincero que te llega hasta el corazón y que se le sólo.
Profile Image for Berta.
159 reviews40 followers
October 15, 2023
"Es va haver de morir perquè jo el pogués estimar, perquè alliberés l'amor que jo sentia per ell, perquè, un cop mort, no em trairia."

Una història bastant dura sobre la relació d'una filla amb el seu pare alcohòlic i els intents d'ella per a poder mantenir-hi una relació d'estima. Trobo que la manera d'escriure de l'autora el fa especial així com també la intimitat que desprenen les seves paraules, m’ha agradat molt!! Tant de bo saber euskera i haver-lo pogut llegir en l’idioma original 🥹
Profile Image for okrabooks.
383 reviews60 followers
July 31, 2023
Es difícil valorar una novela tan personal e íntima como esta. A juzgar por la alta nota que recibe en Goodreads siento que en su conjunto me ha gustado bastante menos de lo que esperaba. Valoro enormemente la vulnerabilidad y desnudez que desprende la novela pero siento que he conectado muy intermitentemente con el relato y no todas las entradas del diario me han interesado de igual manera.
Profile Image for Aitirir.
169 reviews18 followers
November 6, 2022
Hasieran kostatu zait, baina gero… uf… Polita bezain gogorra. Gogorra bezain polita
Profile Image for Alícia Lara.
166 reviews8 followers
July 10, 2024
"Control: he trobat consol en l'ortografia, les coses poden estar bé o malament, i jo em col·locaré sempre al costat del bé, l'ordre, la correcció, el coneixement i l'elit."
" Jo preferiria un pare que tingués l'enemic a fora, i no a dins seu, un que volgués canviar el món, encara que només fos un trosset."
"No pot suportar les fantasies alienes, no només perquè el fet de ser inabastables les converteix als seus ulls en vergonyoses, sinó perque pretén estalviar-li a l'autor de la fantasia la pèrdua de temps que li suposarà la impossibilitat d'assolir-les. També les meves les ha anat destruint una a una des que era petita."
"Però, ho vulgui o no, això també és casa meva, la que m'ha vingut donada, com les dues llengües dels bilingües, que volen destruir-se mútuament."
"Accepten sense protestar el teu maltractament perquè saben que estàs parlant des d'un infern que no té res a veure amb ells."
"En aquesta resposta es condensa el misteri del seu amor, la seva dependència i la seva complicitat. Cadascú fa el seu propi relat, cadascú amb els seus propis eufemismes."
Profile Image for Claudia Seivane.
45 reviews5 followers
April 8, 2025
Pensaba que me iba gustar moito pero ao final quedou en que sin máis. A narración en primeira persoa da estraña relación entre a protagonista -que é a propia autora- e o seu pai alcohólico parecía o tipo de historia que me podería ter gustado moito, pero ao final quedei como estaba. Pintaba moi ben o formato diario que ocupa case todo o libro, e de feito teño marcadas moitas liñas coas que me sentín identificada ou que me pareceron moi boas; pero chegou a parecerme bastante inconexo en ocasións e, cara ao final, o formato epistolar pareceume máis ben innecesario, aínda que entendo o seu valor. En ocasións conectei moitísimo coa voz narradora e, outras, en absoluto. En xeral, quédome nun punto medio en que unhas cousas moi ben e outras non tanto, de aí as tres estrelas.
Profile Image for Marco Antonio.
Author 1 book26 followers
August 6, 2023
Magnífico, sólido y trascendental. Duro. Afilado. Con esbozos y ritmo de la Ernaux o la Trotzig. Uno de esos libros que te preparan para lo que ha de venir o que te recuerdan lo que pasó, sin ser tú y yo nada de eso. O siéndolo todo. Léanlo.
Displaying 1 - 30 of 251 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.