What do you think?
Rate this book
Φεγγαρόφωτο
Στον αστερισμό του πεπρωμένου κατοικεί κόσμος πολύς. Κατοικούν κι ο Τάσος, ο κύριος διευθυντής, ο Βάγγος, η Μάρω, ο Γιάννης, η καημένη η κυρία Φρόσω, ο Βασίλης κι ο ογκώδης θείος του. Ασφαλώς διαφέρουν μεταξύ τους, άλλοι είναι καλοί, άλλοι είναι κακοί, άλλοι είναι τρισάθλιοι. Μοιάζουν όμως όλοι σε τούτο: γρανάζια ακριβείας ρυθμίζουν τη ζωή τους.
Ο Αμύντας, η Μυρτώ κι ο Μιχάλης ανήκουν στους λίγους, τους σπάνιους. Ξεφύγανε και δραπετεύσανε απ τον αστερισμό της τύχης, ταξιδέψανε και φτάσανε σ΄ άλλον πλανήτη, μακρινό. Εκεί που υπάρχει μόνο ατέλειωτη ομορφιά κι αστείρευτη δύναμη. Ατσάλινοι σαν τον Άρη, όμορφοι σαν την Αφροδίτη και τον Απόλλωνα. Καταφέρνουν τ΄ ακατόρθωτα και τα υπεράνθρωπα. Περιγελούν την τύχη και τα γρανάζια της. Κι αυτή τότε οργίζεται, που έτσι την αψηφούν και την περιφρονούν. Φωνάζει και την κακία και το φθόνο για να τη βοηθήσουν. Που τόσο αφθονούν ανάμεσα στους κατοίκους των αστεριών της. Όπου τους βρουν, τους τρεις τους, τους εκδικούνται.
Όμως η Μυρτώ βασανίζεται στον πλανήτη της ομορφιάς και της δύναμης. Βασανίζεται όχι βέβαια για κάποια νοσταλγία του κόσμου της τύχης ή γιατί τη λύγισε η μανία κι η εκδίκησή της. Άτρωτη παραμένει απέναντι σ΄ όλα αυτά. Βασανίζεται μόνο γιατί χάνεται το φεγγάρι απ΄ τον ουρανό του πλανήτη της.
Η ιστορία μας είναι η ιστορία της απόδρασης της Μυρτώς απ΄ τον πλανήτη της ανείπωτης ομορφιάς και της αστείρευτης δύναμης. Είναι για το περπάτημα και την περιπλάνησή της σ΄ αστρικό μονοπάτι, αλλιώτικο. Είναι για τα βήματά της πάνω στα πιο στέρεα υλικά που έχουν ποτέ υπάρξει για τέτοια, μακρινά, ταξίδια. Στις νότες και τη μουσική. Που γι' αυτό και γεννήθηκαν. Για να δείχνουν το δρόμο όταν τελειώνουν τα λόγια.
Η ιστορία μας είναι η ιστορία της απόδρασης της Μυρτώς απ΄ τον πλανήτη της ανείπωτης ομορφιάς και της αστείρευτης δύναμης.
Στον πλανήτη του φεγγαριού και της αρμονίας.
Όταν ξεκίνησα να γράφω το Φεγγαρόφωτο είχα στο νου μου να πω μια αρκετά διαφορετική ιστορία. Είχα επιλέξει κι άλλο τίτλο, τελείως άσχετο και διαφορετικό. Στο δρόμο είδα ότι έβγαιναν οι λέξεις μόνες τους. Αβίαστα. Σαν κάτι, πέρα απ΄ τον έλεγχο μου να τις υπαγόρευε. Αυτό ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Ήταν όμως κυρίως βαθιά κι αλλόκοτη χαρά.
Δεν μπορώ να πω πολλά άλλα για το παράξενο κι αυτόματο αυτό γράψιμο. Μου πέρασε μόνο απ΄ το μυαλό ότι αφού γράφηκε έτσι το βιβλίο, αυτόματα κι όχι σκηνοθετημένα, ίσως και να 'ναι αυτοβιογραφικό. Όχι βέβαια τα περιστατικά και τα ονόματα. Αλλά οι ιδέες, τα συναισθήματα, τα απωθημένα, οι επιθυμίες, οι αποτυχίες κι οι επιτυχίες που διηγείται.
Ο Αμύντας, η Μυρτώ κι ο Μιχάλης ανήκουν στους λίγους, τους σπάνιους. Ξεφύγανε και δραπετεύσανε απ τον αστερισμό της τύχης, ταξιδέψανε και φτάσανε σ΄ άλλον πλανήτη, μακρινό. Εκεί που υπάρχει μόνο ατέλειωτη ομορφιά κι αστείρευτη δύναμη. Ατσάλινοι σαν τον Άρη, όμορφοι σαν την Αφροδίτη και τον Απόλλωνα. Καταφέρνουν τ΄ ακατόρθωτα και τα υπεράνθρωπα. Περιγελούν την τύχη και τα γρανάζια της. Κι αυτή τότε οργίζεται, που έτσι την αψηφούν και την περιφρονούν. Φωνάζει και την κακία και το φθόνο για να τη βοηθήσουν. Που τόσο αφθονούν ανάμεσα στους κατοίκους των αστεριών της. Όπου τους βρουν, τους τρεις τους, τους εκδικούνται.
Όμως η Μυρτώ βασανίζεται στον πλανήτη της ομορφιάς και της δύναμης. Βασανίζεται όχι βέβαια για κάποια νοσταλγία του κόσμου της τύχης ή γιατί τη λύγισε η μανία κι η εκδίκησή της. Άτρωτη παραμένει απέναντι σ΄ όλα αυτά. Βασανίζεται μόνο γιατί χάνεται το φεγγάρι απ΄ τον ουρανό του πλανήτη της.
Η ιστορία μας είναι η ιστορία της απόδρασης της Μυρτώς απ΄ τον πλανήτη της ανείπωτης ομορφιάς και της αστείρευτης δύναμης. Είναι για το περπάτημα και την περιπλάνησή της σ΄ αστρικό μονοπάτι, αλλιώτικο. Είναι για τα βήματά της πάνω στα πιο στέρεα υλικά που έχουν ποτέ υπάρξει για τέτοια, μακρινά, ταξίδια. Στις νότες και τη μουσική. Που γι' αυτό και γεννήθηκαν. Για να δείχνουν το δρόμο όταν τελειώνουν τα λόγια.
Η ιστορία μας είναι η ιστορία της απόδρασης της Μυρτώς απ΄ τον πλανήτη της ανείπωτης ομορφιάς και της αστείρευτης δύναμης.
Στον πλανήτη του φεγγαριού και της αρμονίας.
Όταν ξεκίνησα να γράφω το Φεγγαρόφωτο είχα στο νου μου να πω μια αρκετά διαφορετική ιστορία. Είχα επιλέξει κι άλλο τίτλο, τελείως άσχετο και διαφορετικό. Στο δρόμο είδα ότι έβγαιναν οι λέξεις μόνες τους. Αβίαστα. Σαν κάτι, πέρα απ΄ τον έλεγχο μου να τις υπαγόρευε. Αυτό ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Ήταν όμως κυρίως βαθιά κι αλλόκοτη χαρά.
Δεν μπορώ να πω πολλά άλλα για το παράξενο κι αυτόματο αυτό γράψιμο. Μου πέρασε μόνο απ΄ το μυαλό ότι αφού γράφηκε έτσι το βιβλίο, αυτόματα κι όχι σκηνοθετημένα, ίσως και να 'ναι αυτοβιογραφικό. Όχι βέβαια τα περιστατικά και τα ονόματα. Αλλά οι ιδέες, τα συναισθήματα, τα απωθημένα, οι επιθυμίες, οι αποτυχίες κι οι επιτυχίες που διηγείται.
Paperback
Published January 1, 2013
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
January 23, 2023
Ενα βιβλιο μαγικο γεματο μουσικη, συναισθηματα, εικονες και φεγγαροφωτο......!!!!
Displaying 1 of 1 review