What do you think?
Rate this book
Supernerd #1
Supernerd
Steph doet niets liever dan tekenen, Dungeons & Dragons spelen met haar vrienden en fantaseren hoe het is om een superheld te zijn. Als ze tijdens een spelletjesavond opeens worden aangevallen, is het een mysterieuze jongen in een superheldenpak die hen er ongedeerd uit weet te halen. Bestaan superhelden dan echt? Al snel raakt Steph verwikkeld in een strijd tegen een demonisch leger met de ambitie ieder mens over te nemen, een groep superhelden die haar wil rekruteren en een groeiende stapel huiswerk. Is het leven van een scholier wel te combineren met het redden van de wereld? En wat doe je als je toch minder moedig blijkt te zijn dan je had verwacht?
- GenresAudiobook
Paperback
Published April 19, 2023
1 person is currently reading
52 people want to read
About the author
Emmy van Ruijven
11 books212 followersIllustrator, bookblogger & candlemaker.
My debut 'Supernerd' will hit the shelves in 2020.
My debut 'Supernerd' will hit the shelves in 2020.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 37 reviews
November 2, 2020
In ‘Supernerd’ volgen we Steph, een zelfbenoemde ‘nerd’ die geobsedeerd is door superhelden en ervan overtuigd is dat ze echt bestaan. Wanneer het huis van één van haar vrienden verdwijnt en Steph een mysterieuze jongen ziet, wordt alles in gang gezet. Steph komt erachter dat superhelden echt bestaan en dat ook zij bovennatuurlijke krachten heeft. Samen met de andere superhelden moet Steph proberen Het Legioen, een duister leger van demonen, te verslaan.
Ik denk dat dit boek voor mij vooral een teleurstelling was. Ik ben zelf een enorme fan van superhelden en ik had gedacht dat dit me een beetje Marvel-vibes zou geven, of toch iets in die richting. Het boek had echter een aantal grote en kleine fouten, die ervoor zorgden dat ik niet echt van het boek kon genieten.
Het grootste probleem in dit boek is het feit dat de auteur bijna ieder klein detail beschrijft, waardoor het voelt alsof nutteloze dingen even nuttig zijn als belangrijke dingen. Normaal gezien besteden schrijvers namelijk meer woorden aan belangrijke, intense scènes dan aan een overgang tussen scènes. Een voorbeeld om mijn punt duidelijk te maken, is dat in één van de eerste hoofdstukken er in één hoofdstuk ongeveer evenveel pagina’s worden besteed aan een D&D spel (dat helemaal niets bijdroeg aan de rest van het verhaal) als aan het feit dat een huis instort, terwijl de personages zich nog in dat huis bevinden… Dit is geen geïsoleerd probleem, maar trekt zich door doorheen het hele boek (al werd het later in het boek wel iets beter). Aansluitend bij dit probleem worden er ook heel veel filterwoorden (voelen, beginnen, etc.) gebruikt, die totaal niet nodig zijn en een meer passief gevoel geven aan de acties van de personages.
De schrijfstijl is vrij simpel. Voor mij was dit niet echt een groot probleem, maar ik had er wel moeite mee dat sommige dingen voor mij iets te juveniel werden beschreven/uitgelegd. Als ik heel eerlijk ben, denk ik dat het concept (als de personages wat jonger waren geweest) perfect had kunnen werken als kinderboek. De manier waarop de personages omgaan met dingen en waarop dingen worden uitgelegd voelt helemaal niet aan alsof de personages al 18+ zijn.
Gesproken over de manier waarop personages met dingen omgaan… De reacties/beslissingen van bepaalde personages op bepaalde dingen is in mijn ogen totaal niet logisch. Zo reageren Stephs vrienden amper op het feit dat het huis van hun vriendin verdwenen is en lijkt Steph ook meer gedreven door een soort nieuwsgierigheid dan door de shock dat er een huis verdwenen is. Ook lijkt niemand echt overdonderd te zijn door het feit dat het huis bijna instortte terwijl ze erin zaten (en ze dus mogelijk hadden kunnen sterven)… Later in het boek zijn er ook andere reacties van Steph en haar vrienden waar ik serieuze vraagtekens bij had, maar het is niet de bedoeling om hier een spoiler-review van te maken.
Hoewel het hoofdpersonage in ‘Supernerd’ wordt neergezet als de typische ‘nerd’, probeerde de auteur toch een drie dimensioneel personage neer te zetten, al had ikzelf graag nog net iets meer diepgang gezien. Naast het hoofdpersonage waren er te veel personages, die niet erg diepgaand werden neergezet en zo moeilijk van elkaar te onderscheiden waren.
Verder is er ook een insta-love en wordt de love-interest iedere keer wanneer ze in beeld is, gereduceerd tot haar fysieke eigenschappen. Er zaten ook veel referenties in naar allerlei media; hier ben ik persoonlijk geen fan van en ze voegen ook helemaal niets toe aan het verhaal.
De worldbuilding in ‘Supernerd’ was onlogisch en inconsequent. Vaak werden er zomaar dingen aan de worldbuilding toegevoegd, zonder daar een goede verklaring voor te vinden, hierdoor voelde deze toevoegingen erg ‘cheap’ en ongeloofwaardig. Ook werden er heel snel dingen ‘ontdekt’ wanneer ze research deden, waardoor het niet echt bevredigend voelde wanneer de ontdekking gebeurde, want het voelde niet alsof de personages er veel moeite voor moesten doen.
De climax van dit boek kwam veel te snel, waardoor het totaal niet bevredigend voelde en er ook enorm veel onbeantwoorde vragen in de lucht blijven hangen (zoals: maar wat is de motivatie van de slechterik nu eigenlijk, huh?). Ook waren er twee redelijk grote plottwists, die niet echt iets bijdroegen aan het plot en daarnaast niet echt de aandacht krijgen die ze verdienen – en daarmee voor nog meer onbeantwoorde vragen zorgen.
Tenslotte – en dit is misschien wel het meest onaanvaardbare – staan er enorm veel punctuatie fouten (meer bepaald: schrijnend gebrek aan komma’s) en grammaticale fouten in dit boek. Ik zie grammaticale fouten in boeken meestal niet zo snel (tenzij ik er echt op let), dus als het mij al stoorde, betekent dat het echt heel erg was. Ik neem de auteur dit niet kwalijk, want die schoonheidsfoutjes zijn snel gemaakt, maar de redacteur had dit er écht uit moeten halen.
Ik wil toch afsluiten met een positieve noot. Ik zie veel passie in dit boek en erg veel potentieel voor betere boeken in de toekomst. Er zijn een aantal goede scènes in dit boek, die het talent van de auteur laten doorstralen. Het boek leest ook vrij makkelijk weg. Ik denk dat als er iets meer aandacht was besteed aan de personages, hun gevoelens, hun gedachten, hun interacties (en als de auteur ervoor had gezorgd dat deze iets meer realistisch waren) en langs de andere kant de worldbuilding dat het een heel goed verhaal had kunnen zijn.
Ook wil ik de auteur complimenteren voor het includeren van een body positivity boodschap en LGTBQ+ representatie. Ik vond het ook heel mooi hoe ze Stephs thuissituatie beschreef en aandacht besteedde aan de impact van het superheldenleven op Stephs school- en privéleven.
Disclaimer: Ik heb het als e-book gelezen. Hier stonden geen illustraties in, dus deze kan ik ook niet beoordelen. Soms kunnen illustraties verrijkend zijn in een boek en het naar een iets hoger niveau tillen, maar illustraties kunnen een boek ook niet ‘redden’, dus ik denk ook niet dat de illustraties iets aan mijn review veranderd zouden hebben. De kaft, die de auteur zelf heeft ontworpen, ziet er wel heel leuk uit, dus ik vermoed dat de illustraties ook wel mooi geweest zouden zijn.
Ik denk dat dit boek voor mij vooral een teleurstelling was. Ik ben zelf een enorme fan van superhelden en ik had gedacht dat dit me een beetje Marvel-vibes zou geven, of toch iets in die richting. Het boek had echter een aantal grote en kleine fouten, die ervoor zorgden dat ik niet echt van het boek kon genieten.
Het grootste probleem in dit boek is het feit dat de auteur bijna ieder klein detail beschrijft, waardoor het voelt alsof nutteloze dingen even nuttig zijn als belangrijke dingen. Normaal gezien besteden schrijvers namelijk meer woorden aan belangrijke, intense scènes dan aan een overgang tussen scènes. Een voorbeeld om mijn punt duidelijk te maken, is dat in één van de eerste hoofdstukken er in één hoofdstuk ongeveer evenveel pagina’s worden besteed aan een D&D spel (dat helemaal niets bijdroeg aan de rest van het verhaal) als aan het feit dat een huis instort, terwijl de personages zich nog in dat huis bevinden… Dit is geen geïsoleerd probleem, maar trekt zich door doorheen het hele boek (al werd het later in het boek wel iets beter). Aansluitend bij dit probleem worden er ook heel veel filterwoorden (voelen, beginnen, etc.) gebruikt, die totaal niet nodig zijn en een meer passief gevoel geven aan de acties van de personages.
De schrijfstijl is vrij simpel. Voor mij was dit niet echt een groot probleem, maar ik had er wel moeite mee dat sommige dingen voor mij iets te juveniel werden beschreven/uitgelegd. Als ik heel eerlijk ben, denk ik dat het concept (als de personages wat jonger waren geweest) perfect had kunnen werken als kinderboek. De manier waarop de personages omgaan met dingen en waarop dingen worden uitgelegd voelt helemaal niet aan alsof de personages al 18+ zijn.
Gesproken over de manier waarop personages met dingen omgaan… De reacties/beslissingen van bepaalde personages op bepaalde dingen is in mijn ogen totaal niet logisch. Zo reageren Stephs vrienden amper op het feit dat het huis van hun vriendin verdwenen is en lijkt Steph ook meer gedreven door een soort nieuwsgierigheid dan door de shock dat er een huis verdwenen is. Ook lijkt niemand echt overdonderd te zijn door het feit dat het huis bijna instortte terwijl ze erin zaten (en ze dus mogelijk hadden kunnen sterven)… Later in het boek zijn er ook andere reacties van Steph en haar vrienden waar ik serieuze vraagtekens bij had, maar het is niet de bedoeling om hier een spoiler-review van te maken.
Hoewel het hoofdpersonage in ‘Supernerd’ wordt neergezet als de typische ‘nerd’, probeerde de auteur toch een drie dimensioneel personage neer te zetten, al had ikzelf graag nog net iets meer diepgang gezien. Naast het hoofdpersonage waren er te veel personages, die niet erg diepgaand werden neergezet en zo moeilijk van elkaar te onderscheiden waren.
Verder is er ook een insta-love en wordt de love-interest iedere keer wanneer ze in beeld is, gereduceerd tot haar fysieke eigenschappen. Er zaten ook veel referenties in naar allerlei media; hier ben ik persoonlijk geen fan van en ze voegen ook helemaal niets toe aan het verhaal.
De worldbuilding in ‘Supernerd’ was onlogisch en inconsequent. Vaak werden er zomaar dingen aan de worldbuilding toegevoegd, zonder daar een goede verklaring voor te vinden, hierdoor voelde deze toevoegingen erg ‘cheap’ en ongeloofwaardig. Ook werden er heel snel dingen ‘ontdekt’ wanneer ze research deden, waardoor het niet echt bevredigend voelde wanneer de ontdekking gebeurde, want het voelde niet alsof de personages er veel moeite voor moesten doen.
De climax van dit boek kwam veel te snel, waardoor het totaal niet bevredigend voelde en er ook enorm veel onbeantwoorde vragen in de lucht blijven hangen (zoals: maar wat is de motivatie van de slechterik nu eigenlijk, huh?). Ook waren er twee redelijk grote plottwists, die niet echt iets bijdroegen aan het plot en daarnaast niet echt de aandacht krijgen die ze verdienen – en daarmee voor nog meer onbeantwoorde vragen zorgen.
Tenslotte – en dit is misschien wel het meest onaanvaardbare – staan er enorm veel punctuatie fouten (meer bepaald: schrijnend gebrek aan komma’s) en grammaticale fouten in dit boek. Ik zie grammaticale fouten in boeken meestal niet zo snel (tenzij ik er echt op let), dus als het mij al stoorde, betekent dat het echt heel erg was. Ik neem de auteur dit niet kwalijk, want die schoonheidsfoutjes zijn snel gemaakt, maar de redacteur had dit er écht uit moeten halen.
Ik wil toch afsluiten met een positieve noot. Ik zie veel passie in dit boek en erg veel potentieel voor betere boeken in de toekomst. Er zijn een aantal goede scènes in dit boek, die het talent van de auteur laten doorstralen. Het boek leest ook vrij makkelijk weg. Ik denk dat als er iets meer aandacht was besteed aan de personages, hun gevoelens, hun gedachten, hun interacties (en als de auteur ervoor had gezorgd dat deze iets meer realistisch waren) en langs de andere kant de worldbuilding dat het een heel goed verhaal had kunnen zijn.
Ook wil ik de auteur complimenteren voor het includeren van een body positivity boodschap en LGTBQ+ representatie. Ik vond het ook heel mooi hoe ze Stephs thuissituatie beschreef en aandacht besteedde aan de impact van het superheldenleven op Stephs school- en privéleven.
Disclaimer: Ik heb het als e-book gelezen. Hier stonden geen illustraties in, dus deze kan ik ook niet beoordelen. Soms kunnen illustraties verrijkend zijn in een boek en het naar een iets hoger niveau tillen, maar illustraties kunnen een boek ook niet ‘redden’, dus ik denk ook niet dat de illustraties iets aan mijn review veranderd zouden hebben. De kaft, die de auteur zelf heeft ontworpen, ziet er wel heel leuk uit, dus ik vermoed dat de illustraties ook wel mooi geweest zouden zijn.
June 8, 2020
Ik ben ten eerste al een beetje verliefd op de cover, want hij is getekend en dat vind ik tof. Daarbij ook nog eens getekend door de auteur van het boek zelf wat het nog toffer maakt en hey een dik meisje in een superhelden kostuum! Hell yeah dit is de diversiteit die we ook nodig hebben in deze wereld. Tel daarbij op dat dit verhaal in mijn stad plaatsvind, superhelden en nerds heeft en voor mij is dit nu al het beste boek van het jaar!
Wat ging lezen de afgelopen tijd bagger, maar ik wilde dit boek echt heel graag lezen dus ik ben er meteen ingedoken toen ik het exemplaar in mijn handen had. Gecombineerd met de toffe boekenlegger ( die ik verrassend weinig nodig had ) begon ik aan dit boek.
Dit boek is echt mijn soort boek, het bevat alles wat ik tof vind, superhelden, een dik hoofdpersonage, nerds, het is eigenlijk op de superhelden na mijn leven in een notendop. Dat is wat ik ook zo tof vind aan dit boek, Steph veranderd niet ineens in een slank meisje met superkrachten. Ze blijft zichzelf, maar er wordt haar een extra rol toebedeeld, een rol die ze misschien niet meteen omarmt maar waar ze op haar manier wel het beste van wil maken.
Dat is het andere aspect aan dit boek dat ik tof vind, het feit dat ze helemaal niet zo heel blij is met de rol. Iedereen wil wel een superheld zijn, maar wat nu als je die rol ineens echt krijgt? Ik denk dat het voor veel mensen dan ineens een hele andere situatie zou zijn. In ieder geval wel voor mij als ik eerlijk ben.
Ik vond Steph echt een heerlijk personage, eigenlijk zag ik de hele tijd Emmy voor me maar dan met een andere haarkleur haha. Maar ik zie Emmy zeker terug in dit personage en dat maakt Steph ook een heel geloofwaardig personage. Wat ik ook echt heel goed vind in dit boek is dat het “gewone” leven niet ineens verdwijnt nu ze superkrachten blijkt te hebben. School gaat gewoon verder, ze ontmoet nog steeds vrienden en ook haar moeder is nog steeds in beeld.
Hoewel er wel een beetje de afwezige ouder inzit komt dit meer omdat Steph op kamers woont, ik heb zelf nooit op kamers gewoond, maar ik kan me zo voorstellen dat je contact dan wel minder is dan anders. Wat dat betreft had ik hier minder last van het afwezige ouder syndroom in het boek. Ook had ik niet het gevoel dat de moeder van Steph haar niet begreep, maar vooral bezorgd was om haar. Mijn enige vraag is: Wat is er met haar vader gebeurd???? Ik denk dat daar meer achter zit haha. Maar goed dat is dan weer mijn overactieve hoofd.
Ik vond de vriendenclub heerlijk in dit boek! Want newsflash wij nerds hebben ook gewoon vrienden, we zitten echt niet allemaal eenzaam in de kelder van onze ouders onder de chips kruimels te gamen! We spreken af , we hebben toffe dagen en avonden samen en zijn er voor elkaar. Bijna net als echte mensen he? Hoewel niet iedereen in de vriendengroep een groot aandeel heeft in het verhaal vond ik wel dat de personages goed beschreven waren. Je wil heel graag meer weten over de personages, maar toch voelt het ergens alsof je ze net zo goed kent als Steph.
Wat ik ook wel een verademing vond is dat romance niet een grote rol speelt in dit verhaal. In heel veel van dit soort verhalen worstelt de hoofdpersoon ook nog eens enorm met haar crush op of haar beste vriend, of die andere held. In dit geval is dat niet het belangrijkste en ik vind de romance in dit boek echt heel goed gedaan! Het is subtiel en mooi en zonder poespas. En hehe eindelijk laat het zien dat je ook best vrienden kan zijn met iemand van het andere geslacht zonder dat je meteen verliefd wordt op elkaar.
En dan de hoofdlijn van het verhaal, die demonen he! Ik vond het zo ontzettend spannend om te zien hoe dit zich ontwikkelde, wat er nu weer zou gebeuren en hoe het opgelost zou worden. De gevechten waren echt heel tof zonder meteen te uitgebreid te worden, het bleef vaak spannend tot het einde.
Ik kan echt maar één minpuntje bedenken aan dit boek, wat ik niet ga benoemen want het is een spoiler. Maar de menen die dit boek gelezen hebben weten vast wel wat ik bedoel! Ik beken dat ik een boos appje naar Emmy heb gestuurd hierover haha. Maar het laat wel zien dat Emmy absoluut niet bang is!
Lees dit boek! Het is gewoon echt heel erg tof en de vijf sterren die ik het gegeven heb echt helemaal waard!!!
August 4, 2020
In het eerste deel van de review wil ik mezelf vooral focussen op het schrijftechnische (zonder spoilers), daarna wil ik er dieper op ingaan. Voor een spoilervrije review raad ik deze aan: LINK omdat ik mij aansluit bij elk punt dat hier wordt gezegd.
Eerst een stuk zonder spoilers: allereerst wil ik de schrijfster complimenteren voor haar makkelijke en luchtige schrijfstijl. Dit zorgt ervoor dat ook mensen die moeite hebben met lezen of in een leesdip zitten het boek makkelijk kunnen oppakken. Er zitten veel grapjes in de manier van schrijven, wat de wereld van Supernerd luchtig en vertrouwd aan laat voelen.
Jammer is wel dat er veel spellingsfouten, interpunctiefouten en grammaticale fouten in het boek staan. Elk boek heeft dit soort foutjes, maar hier kwam het zo vaak voor dat het erg slordig overkwam. Daarnaast werden Engelse woorden en uitspraken vaak schuingedrukt, maar niet altijd.
Sommige woorden en uitspraken werden (te) vaak gebruikt. Het werkwoord ‘zeggen’ mocht wel wat vaker gebruikt worden. In plaats daarvan ‘piepte’ het hoofdpersonage extreem veel, soms op vreemde momenten. Het is toch fijn als hier wat synoniemen voor worden gebruikt.
De tijdlijn die het verhaal volgt is wat verwarrend. Het boek begint een paar weken nadat Steph naar Den Bosch is verhuisd om aan haar opleiding te beginnen. In die weken heeft ze al een heel sociaal leven opgebouwd in Den Bosch, cijfers gekregen die aangeven dat ze normaal een goede student is, een ride or die vriendengroep en een bijbaantje. Zeker met de omstandigheden later in het verhaal krijg je het gevoel alsof oktober een oneindig lange maand is met de hoeveelheid dingen die gebeuren binnen die tijd.
Het boek is in het ik-perspectief geschreven. Ondanks dat ik geen fan ben van het ik-perspectief past het wel goed bij dit boek, omdat je zo dicht bij Steph blijft. Ik miste wel de diepgang in de gedachten van Stephanie. Er zit behoorlijk wat tell in en weinig show. Je leest wat Stephanie ziet en voelt maar vaak blijft het aan het oppervlakte en heeft het verder weinig effect op haar doen en laten. Ze denkt er nauwelijks een tel over na wanneer er moorden worden gepleegd. Verder lijkt Stephanie telkens precies te weten wat er in het hoofd van een ander personage omgaat, terwijl dat juist niet gaat in het eerstepersoonsperspectief.
Het verhaal had levendige beschrijvingen, je voelt dat de schrijfster hele basale dagelijkse handelingen voor zich ziet en het ook aan de lezer wil overbrengen. Dat maakt het verhaal erg beeldend. Aan het begin van het verhaal zeggen dit soort scènes iets over Stephanie's lifestyle, maar door het verhaal heen hadden de basale details (bijvoorbeeld de tiende beschrijving van een fietstocht door de regen) toch wel plaats mogen maken voor het plot. Wanneer ze plot-relevante informatie moeten verzamelen blijft het bijvoorbeeld bij "ze vonden allerlei informatie", terwijl we daar als lezer wel wat meer over hadden willen weten.
Een ander punt zijn de pop culture references. Dit is een persoonlijke mening, maar ik word hier niet warm van. Ik lees een boek om mezelf in die wereld te verplaatsen, om met die karakters mee te voelen en om een deel te zijn van dit verhaal en daarom wil ik niet herinnerd worden aan Harry Potter kussens en een Marvel douchegordijn. We snappen het, Steph is een mainstream nerd.
Tl;dr: Supernerd is luchtig geschreven, en daarnaast soms ook grappig. Dat past bij het onderwerp en verhaal. Verschillende beschrijvingen en/of opmerkingen hebben me wel laten lachen, maar er zitten ook veel slordigheidjes in (taalkundig en schrijftechnisch) die er in een editronde wel uitgehaald zouden moeten worden.
Vanaf hier duik ik de spoilerbox in
Daarnaast zie ik wel veel potentie in het boek. Ik denk als er een extra editronde of net iets meer tijd in het project was gestoken er een sterker eindproduct uit zou zijn gekomen. Voor nu kon ik zelf niet genoeg uit het boek halen om het echt aan te raden. Wel ben ik benieuwd naar boek 2, en ik benieuwd ben of de schrijver zichzelf de ruimte geeft om verder te groeien.
Eerst een stuk zonder spoilers: allereerst wil ik de schrijfster complimenteren voor haar makkelijke en luchtige schrijfstijl. Dit zorgt ervoor dat ook mensen die moeite hebben met lezen of in een leesdip zitten het boek makkelijk kunnen oppakken. Er zitten veel grapjes in de manier van schrijven, wat de wereld van Supernerd luchtig en vertrouwd aan laat voelen.
Jammer is wel dat er veel spellingsfouten, interpunctiefouten en grammaticale fouten in het boek staan. Elk boek heeft dit soort foutjes, maar hier kwam het zo vaak voor dat het erg slordig overkwam. Daarnaast werden Engelse woorden en uitspraken vaak schuingedrukt, maar niet altijd.
Sommige woorden en uitspraken werden (te) vaak gebruikt. Het werkwoord ‘zeggen’ mocht wel wat vaker gebruikt worden. In plaats daarvan ‘piepte’ het hoofdpersonage extreem veel, soms op vreemde momenten. Het is toch fijn als hier wat synoniemen voor worden gebruikt.
De tijdlijn die het verhaal volgt is wat verwarrend. Het boek begint een paar weken nadat Steph naar Den Bosch is verhuisd om aan haar opleiding te beginnen. In die weken heeft ze al een heel sociaal leven opgebouwd in Den Bosch, cijfers gekregen die aangeven dat ze normaal een goede student is, een ride or die vriendengroep en een bijbaantje. Zeker met de omstandigheden later in het verhaal krijg je het gevoel alsof oktober een oneindig lange maand is met de hoeveelheid dingen die gebeuren binnen die tijd.
Het boek is in het ik-perspectief geschreven. Ondanks dat ik geen fan ben van het ik-perspectief past het wel goed bij dit boek, omdat je zo dicht bij Steph blijft. Ik miste wel de diepgang in de gedachten van Stephanie. Er zit behoorlijk wat tell in en weinig show. Je leest wat Stephanie ziet en voelt maar vaak blijft het aan het oppervlakte en heeft het verder weinig effect op haar doen en laten. Ze denkt er nauwelijks een tel over na wanneer er moorden worden gepleegd. Verder lijkt Stephanie telkens precies te weten wat er in het hoofd van een ander personage omgaat, terwijl dat juist niet gaat in het eerstepersoonsperspectief.
Het verhaal had levendige beschrijvingen, je voelt dat de schrijfster hele basale dagelijkse handelingen voor zich ziet en het ook aan de lezer wil overbrengen. Dat maakt het verhaal erg beeldend. Aan het begin van het verhaal zeggen dit soort scènes iets over Stephanie's lifestyle, maar door het verhaal heen hadden de basale details (bijvoorbeeld de tiende beschrijving van een fietstocht door de regen) toch wel plaats mogen maken voor het plot. Wanneer ze plot-relevante informatie moeten verzamelen blijft het bijvoorbeeld bij "ze vonden allerlei informatie", terwijl we daar als lezer wel wat meer over hadden willen weten.
Een ander punt zijn de pop culture references. Dit is een persoonlijke mening, maar ik word hier niet warm van. Ik lees een boek om mezelf in die wereld te verplaatsen, om met die karakters mee te voelen en om een deel te zijn van dit verhaal en daarom wil ik niet herinnerd worden aan Harry Potter kussens en een Marvel douchegordijn. We snappen het, Steph is een mainstream nerd.
Tl;dr: Supernerd is luchtig geschreven, en daarnaast soms ook grappig. Dat past bij het onderwerp en verhaal. Verschillende beschrijvingen en/of opmerkingen hebben me wel laten lachen, maar er zitten ook veel slordigheidjes in (taalkundig en schrijftechnisch) die er in een editronde wel uitgehaald zouden moeten worden.
Vanaf hier duik ik de spoilerbox in
Daarnaast zie ik wel veel potentie in het boek. Ik denk als er een extra editronde of net iets meer tijd in het project was gestoken er een sterker eindproduct uit zou zijn gekomen. Voor nu kon ik zelf niet genoeg uit het boek halen om het echt aan te raden. Wel ben ik benieuwd naar boek 2, en ik benieuwd ben of de schrijver zichzelf de ruimte geeft om verder te groeien.
dnf
June 11, 2020DNF. Dit is geen review van het hele boek, alleen de eerste vier hoofdstukken, want verder kon/wilde ik niet komen. Ik heb het boek ook geen sterren gegeven, want dat vind ik niet eerlijk op basis van vier hoofdstukken. Alles hieronder is een rant van de dingen waar ik tegenaan liep, ik weet natuurlijk niet of die eerste vier hoofdstukken het beste of slechtste deel van het boek waren. Misschien werd het vanaf hoofdstuk vijf enorm veel beter, maar ik heb het geduld niet om daar op te wachten. Over het plot kan ik vanzelfsprekend zo goed als niets zeggen, dus mijn comments gaan vooral over de schrijfstijl.
De schrijfstijl is super repetitive, vol met onnodige informatie en ik heb daarom geen enkele intentie om verder te lezen. En dit is niet vanwege het onderwerp, ik speel zelf ook D&D en lees veel en vaak, ik zou mijzelf ook een nerd noemen, maar zelfs ik kon niet het geduld opbrengen om 6 pagina’s filler over een D&D potje te lezen. Alle zinnen zijn super omslachtig en vol overbodige details, zoals hoeveel sloten het hoofdpersonage om haar fiets doet. Daarnaast is het vooral heel veel tell en niet zoveel show. Details over personages worden keer op keer herhaald en het woordgebruik zit vol herhalingen, zoals bijvoorbeeld 8 keer een variatie op het woord “horen” in 6 opeenvolgende zinnen en de beschrijving van een D&D personage als “een heldhaftige halfling die alles is wat ik zou willen zijn: spontaan, heldhaftig en aanwezig”. Daarnaast staan er ook wat kleine fouten in, maar dat is niet zo’n probleem, er slippen altijd dingen door edits heen, maar bovenop de rest van de problemen vielen ze mij toch iets te veel op.
Kortom, dit boek is niets voor mij. Jammer, want het klonk als een toffe light-hearted YA, maar ik stoor mij teveel aan de schrijfstijl.
De schrijfstijl is super repetitive, vol met onnodige informatie en ik heb daarom geen enkele intentie om verder te lezen. En dit is niet vanwege het onderwerp, ik speel zelf ook D&D en lees veel en vaak, ik zou mijzelf ook een nerd noemen, maar zelfs ik kon niet het geduld opbrengen om 6 pagina’s filler over een D&D potje te lezen. Alle zinnen zijn super omslachtig en vol overbodige details, zoals hoeveel sloten het hoofdpersonage om haar fiets doet. Daarnaast is het vooral heel veel tell en niet zoveel show. Details over personages worden keer op keer herhaald en het woordgebruik zit vol herhalingen, zoals bijvoorbeeld 8 keer een variatie op het woord “horen” in 6 opeenvolgende zinnen en de beschrijving van een D&D personage als “een heldhaftige halfling die alles is wat ik zou willen zijn: spontaan, heldhaftig en aanwezig”. Daarnaast staan er ook wat kleine fouten in, maar dat is niet zo’n probleem, er slippen altijd dingen door edits heen, maar bovenop de rest van de problemen vielen ze mij toch iets te veel op.
Kortom, dit boek is niets voor mij. Jammer, want het klonk als een toffe light-hearted YA, maar ik stoor mij teveel aan de schrijfstijl.
May 25, 2020
Wat een superleuk boek! Schrijftechnisch is er echt nog wel ruimte voor verbetering, maar ik denk wel dat elke jongere, ook die jongeren die lezen voor nerds vinden, aan dit boek veel plezier gaat beleven! Ik hoop dat mijn nichtje het ook oppakt, want ze gaat het geweldig vinden!
Een uitgebreide review komt op mijn blog booksofhopeanddreams.wordpress.com in het kader van de blogtour!
Een uitgebreide review komt op mijn blog booksofhopeanddreams.wordpress.com in het kader van de blogtour!
July 5, 2020
Verrassende genremix tussen superhelden en fantasy. Niet wat ik verwacht had! De schrijfstijl is tof en eens een keertje lezen over een plus size HP met bril (in een boek dat niet specifiek draait om body image) vond ik ook heel verfrissend. Het einde was wat mij betreft het sterkste onderdeel aan dit boek, en dat is toch wel een hele prestatie voor een debuut van eigen bodem! Ondanks de schoonheidsfoutjes - zowel qua taal als qua plot/character building - vond ik het een luchtige, leuke read met genoeg originele insteken om me entertained te houden.
July 29, 2020
Er zijn veel dingen in ‘Supernerd’ dingen waar andere Young adults van kunnen leren. Alleen vond ik het vervelend dat deze 'dingen' niet geheel werden doorgezet. Ik heb het dan over de body positivity en de lgbtq+ relaties in het boek:
Het plot was okay. Dat het tijdspan van het hele boek echter maar één maand hoogstens 2 in beslag nam verwarde mij wel enigszins. Het voelde veel langer!
Er zaten teveel karakters in het boek waardoor ze in mijn mening te weinig spotlight kregen en daardoor geschrapt hadden kunnen worden. Wolff bijvoorbeeld voegde niks toe aan het verhaal. Ook vele dialogen en beschrijvingen voegde weinig toe aan het plot of de worldbuilding en konden daarvoor mijn mening ook geschrapt of aangepast worden.
De schrijfstijl van Supernerd sprak mij wel erg aan. Het was luchtig, vlot en boordevol humor. En hoewel de pop-culture references (vooral die over Harry Potter) naar mijn mening teveel “on the nose” en teveel aanwezig waren, kon ik de humor ervan wel inzien.
Het einde van het boek verwarde me enigszins ik hoop dat dit meer wordt uitgelegd in boek twee. Al en al is Supernerd een makkelijk leesbaar boek, met leuke concepten maar waar naar mijn mening nog veel gesleuteld aan kan worden. Zowel verhaaltechnisch als schrijftechnisch.
Het plot was okay. Dat het tijdspan van het hele boek echter maar één maand hoogstens 2 in beslag nam verwarde mij wel enigszins. Het voelde veel langer!
Er zaten teveel karakters in het boek waardoor ze in mijn mening te weinig spotlight kregen en daardoor geschrapt hadden kunnen worden. Wolff bijvoorbeeld voegde niks toe aan het verhaal. Ook vele dialogen en beschrijvingen voegde weinig toe aan het plot of de worldbuilding en konden daarvoor mijn mening ook geschrapt of aangepast worden.
De schrijfstijl van Supernerd sprak mij wel erg aan. Het was luchtig, vlot en boordevol humor. En hoewel de pop-culture references (vooral die over Harry Potter) naar mijn mening teveel “on the nose” en teveel aanwezig waren, kon ik de humor ervan wel inzien.
Het einde van het boek verwarde me enigszins ik hoop dat dit meer wordt uitgelegd in boek twee. Al en al is Supernerd een makkelijk leesbaar boek, met leuke concepten maar waar naar mijn mening nog veel gesleuteld aan kan worden. Zowel verhaaltechnisch als schrijftechnisch.
June 28, 2020
3.5* Ik twijfel tussen 3 en 4 sterren maar omdat ik erg genoten heb van dit verhaal heb ik het opgetrokken naar 4*
Ik had het niet verwacht maar ik heb eerlijk gezegd wel genoten van dit debuut! Hoofdpersonage Steph(anie) is niet de special snowflake die ik had verwacht. Zeer leuk! Ik hoopte alleen dat het een standalone ging zijn haha. Maar daar kan Emmy niets aan doen ;) Op zich vond ik de verhaallijn en de personage-ontwikkelingen erg interessant. Het is alleen de schrijfstijl die vaak wat stroever las. Heel wat omslachtige zinnen met overbodige details of herhalingen. Maar op zich heb ik dus wel genoten van dit verhaal. Ook de f/f-relatie shipte ik heel erg hard dus ook de zeer subtiele romance in dit boek is goed neergezet.
Het is een Young Adult maar het kan ook door erg jonge lezers gelezen worden. Het voelde vaak wat jeugdig aan maar dit heeft mij absoluut niet gestoord! Benieuwd wanneer Supernerd #2 op de planning staat!
Ik had het niet verwacht maar ik heb eerlijk gezegd wel genoten van dit debuut! Hoofdpersonage Steph(anie) is niet de special snowflake die ik had verwacht. Zeer leuk! Ik hoopte alleen dat het een standalone ging zijn haha. Maar daar kan Emmy niets aan doen ;) Op zich vond ik de verhaallijn en de personage-ontwikkelingen erg interessant. Het is alleen de schrijfstijl die vaak wat stroever las. Heel wat omslachtige zinnen met overbodige details of herhalingen. Maar op zich heb ik dus wel genoten van dit verhaal. Ook de f/f-relatie shipte ik heel erg hard dus ook de zeer subtiele romance in dit boek is goed neergezet.
Het is een Young Adult maar het kan ook door erg jonge lezers gelezen worden. Het voelde vaak wat jeugdig aan maar dit heeft mij absoluut niet gestoord! Benieuwd wanneer Supernerd #2 op de planning staat!
September 11, 2020
story 4/5
characters 4/5
writing 4/5
audio/paper Paper.
reread? I absolutely will.
Recommend it? Yes.
Verhaal: 4/5
Karakters: 4/5
Schrijfstijl: 4/5
Papier/audio? Papier.
Herlezen: Ga ik zeker eens doen.
Aanrader? Ja.
characters 4/5
writing 4/5
audio/paper Paper.
reread? I absolutely will.
Recommend it? Yes.
Verhaal: 4/5
Karakters: 4/5
Schrijfstijl: 4/5
Papier/audio? Papier.
Herlezen: Ga ik zeker eens doen.
Aanrader? Ja.
June 3, 2020
Als sinds ik hoorde dat Emmy's boek zou worden gepubliceerd was ik er enorm benieuwd naar! En ik heb mij dan ook niet bedacht toen ik de kans kreeg hem te recenseren.
Als je naar de cover kijkt dan heb je al snel door dat er wel iets moet gebeuren met superhelden. De cover is uitnodigend en heeft een leuke kleur. En natuurlijk extra leuk dat Emmy hem zelf heeft ontworpen!
Supernerd begint, heel slim bedacht, met een kleine inleiding over wat dungeons and dragons inhoudt. Ideaal voor de lezers die daar nog niet bekend mee zijn. Na deze inleiding schakel je over naar het verhaal zelf. Je leest over Steph, een behoorlijke nerd, die een gehele nieuwe wereld ontdekt: één met demonen en superhelden. Hoe meer ik over Steph las, hoe meer ik de overeenkomsten zag met Emmy zelf. En dat vond ik leuk om te lezen! Supernerd is een boek dat fijn wegleest en niet moeilijk is. Al had ik een klein beetje moeite om erin te komen. Het verhaal is leuk en er zitten de nodige grappen in, iets waar veel lezers van gaan genieten. Het is ook een boek waarvan ik denk dat jongere lezers het ook leuk gaan vinden.
Ik heb supernerd met veel plezier gelezen en geef dit boek 4 diamantjes.
Als je naar de cover kijkt dan heb je al snel door dat er wel iets moet gebeuren met superhelden. De cover is uitnodigend en heeft een leuke kleur. En natuurlijk extra leuk dat Emmy hem zelf heeft ontworpen!
Supernerd begint, heel slim bedacht, met een kleine inleiding over wat dungeons and dragons inhoudt. Ideaal voor de lezers die daar nog niet bekend mee zijn. Na deze inleiding schakel je over naar het verhaal zelf. Je leest over Steph, een behoorlijke nerd, die een gehele nieuwe wereld ontdekt: één met demonen en superhelden. Hoe meer ik over Steph las, hoe meer ik de overeenkomsten zag met Emmy zelf. En dat vond ik leuk om te lezen! Supernerd is een boek dat fijn wegleest en niet moeilijk is. Al had ik een klein beetje moeite om erin te komen. Het verhaal is leuk en er zitten de nodige grappen in, iets waar veel lezers van gaan genieten. Het is ook een boek waarvan ik denk dat jongere lezers het ook leuk gaan vinden.
Ik heb supernerd met veel plezier gelezen en geef dit boek 4 diamantjes.
June 11, 2022
4/5 Via Storytel als luisterboek voor mijn zoontje aangezet, maar ook nog even gelezen. Het verhaal leest vlot weg en heeft veel details en daardoor merkte ik dat ik als luisterboek soms dingen miste als ik ook in slaap veel. Sommige hoofdstukken vond ik ontzettend spannend om midden in de nacht te luisteren.
June 8, 2020
Ik vind dit een erg leuk en origineel verhaal. Sommige hoofdpersonen zijn anders dan je zou verwachten in een Young adult verhaal over superhelden en demonen. Ook de gave van Steph is niet het eerste waar je aan denkt bij een superheld. Maar het werkt verbazingwekkend goed.
Steph was voor mij een geweldige hoofdpersoon. Ze is ontzettend lief en goudeerlijk. Ze is soms ook een beetje onhandig en haar uitspraken zijn recht voor zijn raap. Dit leidt regelmatig tot “oeps” momentjes en “dat ging maar net goed” situaties. Toch is het ook haar optreden dat regelmatig de situatie redt. Ze vindt zichzelf niet moedig, maar in zekere zin is ze het moedigst van allemaal. Dat ze Dungeons en Dragons speelt vond ik een leuke toevoeging.
Wat ik bijzonder vond, is dat er ook aandacht is voor het feit dat de wereld willen redden niet makkelijk te combineren valt met een gewoon leven als student en met het onderhouden van familiebanden en vriendschappen. Dit boek geeft hiermee antwoord op vragen die je bij sommige andere boeken nog wel eens kunt hebben. Door de manier waarop Steph hiermee omgaat leer je haar ook persoonlijk beter kennen.
Het verhaal blijft tot het laatst spannend. Een paar bladzijden voor het einde is iedereen nog volop in gevecht en ik ging me echt afvragen hoe het zo snel zou kunnen eindigen. Maar het eindigde voor mij op een heel goede manier, met een paar onverwachte ontwikkelingen waar je de kriebels van krijgt. Een heel bijzonder einde dus. Het einde laat ruimte voor een tweede deel en ik ben benieuwd of dat er komt. Maar ook zonder tweede deel zou het met dit einde een heel sterk verhaal zijn.
Steph was voor mij een geweldige hoofdpersoon. Ze is ontzettend lief en goudeerlijk. Ze is soms ook een beetje onhandig en haar uitspraken zijn recht voor zijn raap. Dit leidt regelmatig tot “oeps” momentjes en “dat ging maar net goed” situaties. Toch is het ook haar optreden dat regelmatig de situatie redt. Ze vindt zichzelf niet moedig, maar in zekere zin is ze het moedigst van allemaal. Dat ze Dungeons en Dragons speelt vond ik een leuke toevoeging.
Wat ik bijzonder vond, is dat er ook aandacht is voor het feit dat de wereld willen redden niet makkelijk te combineren valt met een gewoon leven als student en met het onderhouden van familiebanden en vriendschappen. Dit boek geeft hiermee antwoord op vragen die je bij sommige andere boeken nog wel eens kunt hebben. Door de manier waarop Steph hiermee omgaat leer je haar ook persoonlijk beter kennen.
Het verhaal blijft tot het laatst spannend. Een paar bladzijden voor het einde is iedereen nog volop in gevecht en ik ging me echt afvragen hoe het zo snel zou kunnen eindigen. Maar het eindigde voor mij op een heel goede manier, met een paar onverwachte ontwikkelingen waar je de kriebels van krijgt. Een heel bijzonder einde dus. Het einde laat ruimte voor een tweede deel en ik ben benieuwd of dat er komt. Maar ook zonder tweede deel zou het met dit einde een heel sterk verhaal zijn.
May 26, 2020
In Supernerd worden demonen bestreden. Dit liet mij meteen denken aan Supernatural, wat tevens ook al in het voorwoord vermeld wordt. Daarnaast werd het spel Dungeons & Dragons op een leuke manier in het verhaal verweven. Tevens werd ik verrast door het feit dat Technische Geneeskunde werd genoemd (wat absoluut een interessante en leerzame studie is!). Supernerd is een verhaal wat ik met veel plezier heb gelezen! --> Vanaf 2 juni is de hele recensie te lezen op mijn blog: www.elinebooks.com
June 4, 2020
De insteek van Supernerd is al heel bijzonder. Haarfijn legt Emmy van Ruijven uit wat Dungeons&Dragons is, het spel dat een bescheiden knipoog in het verhaal heeft gekregen. Er is sprake van het stereotype supernerd en al kunnen stereotypen doorgaans niet altijd even positief uit de verf komen, van negativiteit merkt de lezer totaal niets. Het verhaal is juist supergrappig en doet enigszins denken aan Shadowhunters alleen dan veel leuker. Er is een goede balans tussen show don’t tell, en dit komt vooral goed tot zijn recht tijdens het leren kennen van de personages. De schrijfster weet haar lezers vast te houden. Het is spannend, fascinerend en tegelijkertijd heel verfrissend. Het is een mix van moderne, excentrieke gebeurtenissen en de oude gebruiken van een bepaalde levensstijl komen ook subtiel aan bod. Naarmate het einde nadert, weet de auteur de spanning te verhogen en de lezer zal een tijdje met zichzelf moeten debatteren of er nou sprake is van een cliffhanger of dat dit een einde is waar ruimte voor eigen interpretatie openblijft.
Read
May 4, 2020Het boek van Emmy doet mee aan een blogtour van DVP en de recensie komt op 5 juni online op FollowMeMove.com
Ik raad je de recensie & het boek te lezen, en laat me weten hoe je het vond!
Ik raad je de recensie & het boek te lezen, en laat me weten hoe je het vond!
March 1, 2021
Love love loved it!
August 17, 2020
Misschien ben ik te oud voor dit boek, want ik heb het helaas niet echt graag gelezen.
Ik vond de schrijfstijl te simplistisch en onvoldoende vloeiend. Het voelde eerder als een boek voor 12 à 15 jarigen dan Young Adult. Bovendien werd er te veel beschreven, te veel herhaald en waren er toch wel nog een paar continuïteitsfouten.
De personages waren leuk en divers, ook al waren het er te veel die ofwel onvoldoende uitgediept ofwel overbodig waren.
Positief was wel het atypische hoofdpersonage, maar naar mijn gevoel ook een gemiste kans in de presentatie, die nog te veel naar het negatieve oversloeg.
Het idee van het verhaal was goed, maar kwam, door de voor mij onaantrekkelijke en saaie schrijfstijl, onvoldoende tot zijn recht.
De focus en snelheid waren chaotisch en inconsequent, waardoor ik het echt moeilijk had er bij te blijven. Ik betrapte me meermaals op diagonaal lezen om er door te geraken. Heel vaak miste ik ook logica bij de gedachten en acties van de personages.
Alhoewel ik de tekeningen, zowel op de cover als in het boek, erg leuk vind, ze droegen voor mij ook bij aan het gevoel dat dit boek eerder voor een jonger publiek bedoeld is.
Uiteindelijk een boek dat voor mij toch potentieel heeft, mits er nog serieus geschaafd wordt aan de schrijfstijl en samenhang.
Ik vond de schrijfstijl te simplistisch en onvoldoende vloeiend. Het voelde eerder als een boek voor 12 à 15 jarigen dan Young Adult. Bovendien werd er te veel beschreven, te veel herhaald en waren er toch wel nog een paar continuïteitsfouten.
De personages waren leuk en divers, ook al waren het er te veel die ofwel onvoldoende uitgediept ofwel overbodig waren.
Positief was wel het atypische hoofdpersonage, maar naar mijn gevoel ook een gemiste kans in de presentatie, die nog te veel naar het negatieve oversloeg.
Het idee van het verhaal was goed, maar kwam, door de voor mij onaantrekkelijke en saaie schrijfstijl, onvoldoende tot zijn recht.
De focus en snelheid waren chaotisch en inconsequent, waardoor ik het echt moeilijk had er bij te blijven. Ik betrapte me meermaals op diagonaal lezen om er door te geraken. Heel vaak miste ik ook logica bij de gedachten en acties van de personages.
Alhoewel ik de tekeningen, zowel op de cover als in het boek, erg leuk vind, ze droegen voor mij ook bij aan het gevoel dat dit boek eerder voor een jonger publiek bedoeld is.
Uiteindelijk een boek dat voor mij toch potentieel heeft, mits er nog serieus geschaafd wordt aan de schrijfstijl en samenhang.
February 13, 2021
Een aardig idee met pluspunten voor de plaats en dat de hoofdpersoon niet slank en hetero is. Ook fijn dat het gewoon zo is en meer niet.
De uitvoering vond ik helaas minder. Ik denk dat het boek veel beter tot zijn recht was gekomen als MG, want het voelde best kinderlijk.
Ook behoorlijk wat foutjes in dit boek helaas.
De uitvoering vond ik helaas minder. Ik denk dat het boek veel beter tot zijn recht was gekomen als MG, want het voelde best kinderlijk.
Ook behoorlijk wat foutjes in dit boek helaas.
March 22, 2022
Fijne schrijfstijl!
Je wordt toch echt wel goed in het verhaal gezogen!
Heerlijk boek, spannend tot het einde!
Top gedaan Emmy 😉
♡
☆
Ook nu voor de 2e keer wordt ik weer omver geblazen, snel door naar deel 2!
Je wordt toch echt wel goed in het verhaal gezogen!
Heerlijk boek, spannend tot het einde!
Top gedaan Emmy 😉
♡
☆
Ook nu voor de 2e keer wordt ik weer omver geblazen, snel door naar deel 2!
January 2, 2022
erg kindelijk qua alle tekeningen. zo niet mijn ding. en dan nog al domme opmerkingen die tussen door voor komen. sorry gewoon geen klik mee
August 24, 2020
Toen ik hoorde dat Emmy, van het welbekende blog Zon en Maan, een boek had geschreven was ik erg nieuwsgierig. Hoewel Superhelden niet echt mijn ding zijn, heeft dit mij niet tegengehouden om het boek op te pakken. De getekende cover valt als eerste op. Het lettertype in combinatie met de kleuren op de achterkant van het boek gaf een kinderlijk uiterlijk aan het geheel. Hierdoor dacht ik in eerste instantie dat het een middle grade verhaal was. Ik was dan ook verrast toen het hoofdkarakter een vervolgopleiding op het MBO bleek te volgen. Dit had ik namelijk niet verwacht. Wel ben ik blij dat het boek zich niet afspeelde in de tijdsperiode van de middelbare school, wat wel vaak voorkomt in YA. Een wat ouder hoofdkarakter is fijn om te lezen.
In het verhaal zijn verschillende illustraties van Emmy te zien. Dit vond ik een leuke toevoeging, maar dit geeft het ook weer een meer kinderlijk uiterlijk.
Voornamelijk in het begin van het verhaal wordt het spel Dungeons and Dragons vaak benoemd. Er werd een brede uitleg gegeven, wat ik zelf erg prettig vond. Echter, later in het verhaal kwam het spel steeds minder voor, waarbij ik de nut van de grote introductie minder zag. Ik had graag gezien dat het Steph de karaktereigenschappen van haar personage in D&D eigen maakte. Zij gaf namelijk zelf aan dat het personage in D&D eigenschappen had die zij zelf graag wilde bezitten. Dit vond ik een gemiste kans, omdat je dan ook een sterke groei in Steph had kunnen zien.
Vrijwel in de eerste scenes in het boek krijgen we te maken met body positivity. Dit lag er niet bovenop, maar was te zien in kleine acties. Zo grijpt Steph naar een zak chips en wordt er niet gesproken over spijt als zij deze helemaal leeg eet.
Ook komen er ''gewone'' activiteiten voor in het verhaal, die meestal weggelaten worden in boeken, maar wel het gevoel creëren dat niet alles perfect is en hoeft te zijn. Een voorbeeld hiervan is dat Steph meerdere malen op zoek isnaar deodorant. Dit geeft vooral de jonge lezers het gevoel dat deze activiteiten in het leven normaal zijn. Steph was niet de stoerste of meest fitte, maar zij heeft laten zien dat je dat niet hoeft te zijn om een superheld te zijn!
Overal vond ik het een erg leuk boek om te lezen. Ik ging er snel doorheen. Er zijn hier en daar wel verbeterpunten op het gebied van plot en taal, maar als eerste boek is dit zeker een mooi verhaal geworden! Ik ben benieuwd naar het vervolg en zal deze ook zeker gaan lezen.
In het verhaal zijn verschillende illustraties van Emmy te zien. Dit vond ik een leuke toevoeging, maar dit geeft het ook weer een meer kinderlijk uiterlijk.
Voornamelijk in het begin van het verhaal wordt het spel Dungeons and Dragons vaak benoemd. Er werd een brede uitleg gegeven, wat ik zelf erg prettig vond. Echter, later in het verhaal kwam het spel steeds minder voor, waarbij ik de nut van de grote introductie minder zag. Ik had graag gezien dat het Steph de karaktereigenschappen van haar personage in D&D eigen maakte. Zij gaf namelijk zelf aan dat het personage in D&D eigenschappen had die zij zelf graag wilde bezitten. Dit vond ik een gemiste kans, omdat je dan ook een sterke groei in Steph had kunnen zien.
Vrijwel in de eerste scenes in het boek krijgen we te maken met body positivity. Dit lag er niet bovenop, maar was te zien in kleine acties. Zo grijpt Steph naar een zak chips en wordt er niet gesproken over spijt als zij deze helemaal leeg eet.
Ook komen er ''gewone'' activiteiten voor in het verhaal, die meestal weggelaten worden in boeken, maar wel het gevoel creëren dat niet alles perfect is en hoeft te zijn. Een voorbeeld hiervan is dat Steph meerdere malen op zoek isnaar deodorant. Dit geeft vooral de jonge lezers het gevoel dat deze activiteiten in het leven normaal zijn. Steph was niet de stoerste of meest fitte, maar zij heeft laten zien dat je dat niet hoeft te zijn om een superheld te zijn!
Overal vond ik het een erg leuk boek om te lezen. Ik ging er snel doorheen. Er zijn hier en daar wel verbeterpunten op het gebied van plot en taal, maar als eerste boek is dit zeker een mooi verhaal geworden! Ik ben benieuwd naar het vervolg en zal deze ook zeker gaan lezen.
March 20, 2021
Leuk boek, vooral leuk om een superhelden verhaal in een bekende omgeving te hebben. Het voelde af en toe wat kinderlijk aan voor mijn smaak, maar de cliffhanger was nogal gemeen en maakt me wel nieuwsgierig naar hoe hat verder gaat.
September 7, 2022
Ik vond dit een erg leuk boek! Het is origineel en eigentijds, echt weer wat anders en het is ook gewoon zo leuk dat het lekker in Den Bosch afspeelt. Zo dichtbij in een fijne fantasiewereld!
March 18, 2024
2,75⭐️
August 6, 2020
Dit boek was super! Het is de perfecte luchtige nerdy mix die ik nodig had om uit mijn leesdip te komen!
October 11, 2022
Zo'n duister verhaal had ik niet gedacht bij een cover als deze. Ondanks dat het luchtig verteld wordt zijn er wel meerdere enge momenten en goede punten worden omschreven.
Ik heb erg genoten van dit boek en ben eigenlijk wel wat benieuwd na het lezen van het laatste zin of het nog verder gaat.
Dus moet je dit boek nog lezen, lees dan niet de laatste zin :)
Ik heb erg genoten van dit boek en ben eigenlijk wel wat benieuwd na het lezen van het laatste zin of het nog verder gaat.
Dus moet je dit boek nog lezen, lees dan niet de laatste zin :)
June 13, 2020
Dit boek heb ik in 1 dag uitgelezen! Het boek leest echt heerlijk weg en is daarnaast ook spannend!
Ik vond het ontzettend leuk om te lezen dat de superpower van Steph een kracht is die ze eigenlijk al had, maar dan magisch. Steph is geen special snowflake bij wie alles ineens lukt zodra ze kracht heeft maar dit gaat met hobbels. Ook de andere personages waren erg leuk geschreven!
Ik vond het ontzettend leuk om te lezen dat de superpower van Steph een kracht is die ze eigenlijk al had, maar dan magisch. Steph is geen special snowflake bij wie alles ineens lukt zodra ze kracht heeft maar dit gaat met hobbels. Ook de andere personages waren erg leuk geschreven!
This entire review has been hidden because of spoilers.
September 14, 2023
I was disappointed with this book. I kept reading and expecting a big plot to explain all that was going on, but it is very straight forward, and we are left with quite a few plot points that are never explained.
I also didn't like that there's quite a bit of stage directing that isn't really relevant (checking in and out of OV, for example).
We can read the passion of the author, but there should be a better work in the editing.
I also didn't like that there's quite a bit of stage directing that isn't really relevant (checking in and out of OV, for example).
We can read the passion of the author, but there should be a better work in the editing.
June 11, 2020
Ik zal niet liegen en meteen toegeven dat ik Supernerd in eerste instantie gelezen heb omdat ik Emmy al jaren persoonlijk ken. Maar dat neemt niet weg dat het ook een boek is dat ik qua genre sowieso gelezen zou hebben, zéker omdat het van Nederlandse bodem is. Op dit gebied bestaan er niet veel YA’s in mijn moedertaal. Het doet me een klein beetje denken aan TMI door demonen, tekenen en beste vriend. Toch is het ook weer heel anders, want Steph valt niet voor de norse jongen, maar voor een meisje (wat overigens totaal geen issue is voor de karakters, echt top!). Ook is en blijft ze lekker onhandig én gaat haar gewone leven intussen gewoon door (tot het verhaal op z’n einde loopt in ieder geval), dat is wel fijn.
In het begin moest ik wennen aan de combinatie van superhelden en demonen, maar dit maakt het juist origineel. Sowieso vind ik het wel grappig dat het clubje zichzelf ook echt superhelden noemen. Over humor gesproken: dat zit er ook in! Zeker als je bekend bent met Harry Potter. Omdat ik Emmy van een website rond deze fandom ken, moest ik hier extra om lachen. Echt typisch iets van de schrijfster!
Verder vind ik de superkracht van Steph leuk verweven met haar karakter: het past echt bij haar. Je leert het hoofdpersonage goed kennen. Ik zou alleen meer van de andere personages willen weten. De illustraties - die uiteraard door Emmy zijn gemaakt - zijn een leuke toevoeging aan het boek. En de cliffhanger met de plottwist op het einde maakt dat je een tweede deel ook graag wilt lezen.
In het begin moest ik wennen aan de combinatie van superhelden en demonen, maar dit maakt het juist origineel. Sowieso vind ik het wel grappig dat het clubje zichzelf ook echt superhelden noemen. Over humor gesproken: dat zit er ook in! Zeker als je bekend bent met Harry Potter. Omdat ik Emmy van een website rond deze fandom ken, moest ik hier extra om lachen. Echt typisch iets van de schrijfster!
Verder vind ik de superkracht van Steph leuk verweven met haar karakter: het past echt bij haar. Je leert het hoofdpersonage goed kennen. Ik zou alleen meer van de andere personages willen weten. De illustraties - die uiteraard door Emmy zijn gemaakt - zijn een leuke toevoeging aan het boek. En de cliffhanger met de plottwist op het einde maakt dat je een tweede deel ook graag wilt lezen.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Displaying 1 - 30 of 37 reviews