In december 2001 werd de schrijfster van dit boek, een verpleegster in een Haags ziekenhuis, opgepakt op verdenking van de moord en poging tot moord op enkele patienten. In 2003 veroordeelde de rechtbank haar tot levenslange gevangenisstraf, later nog verzwaard met tbs. Echter, reeds vanaf de aanvang van de rechtszaak bestond er twijfel over het bewijs van haar schuld. Het Openbaar Ministerie ging uit van enkele twijfelachtige statistische aannames, gesteund door enkele deskundigen: het grote aantal sterfgevallen op een afdeling zou binnen een zo korte periode geen toeval kunnen zijn. Scoringsdrift, tunnelvisie en vooringenomenheid bij het OM deden de rest. De Berk zat ruim zes jaar gevangen voordat haar zaak werd heropend; in 2008 mocht ze het hoger beroep buiten de cel afwachten. In april 2010 werd ze vrijgesproken, nadat in de maand daarvoor het Openbaar Ministerie vrijspraak had geeist. Dit boek is haar persoonlijke relaas over deze gerechtelijke dwaling; ze vertelt over de gebeurtenissen vanaf haar arrestatie tot en met het begin van haar laatste proces; de beroerte die haar in de gevangenis trof en de vernederingen die ze moest verduren van de gevangenbewaarders. Met enkele reproducties van documenten en een voorwoord van Maarten 't Hart.
Na 58% ben ik gestopt met lezen. Ik sloeg hele stukken over. Ik vond de schrijfstijl heel storend. Het begin is de arrestatie en als je niks van de zaak weet, heb je geen idee waar het over gaat.
Lucia de Berk beschrijft haar kafkaëske leven tussen haar arrestatie op verdenking van het plegen van een aantal moorden en haar detentieperiode in Nieuwersluis. Het boek eindigt dus niet met haar uiteindelijke vrijspraak in 2008, en het heeft dus ook een uitzichtloos einde. Het is schrijnend te lezen dat een verdachte gedurende het hele proces als dader wordt behandeld door politie, justitie, getuigen en medewerkers van de gevangenis. Het is alleen nog wanhopig zoeken naar bewijsmateriaal. Het bijzondere van deze 'moordzaak' is dat Lucia verdacht werd van het plegen van in ieder geval acht moorden tijdens haar werk als verpleegkundige in verschillende ziekenhuizen, maar dat er uiteindelijk geen enkele moord gepleegd bleek te zijn omdat alle gestorvenen een natuurlijke dood hadden gehad.
Lucia de Berk is geen schrijfster, ze is verpleegkundige die een boek heeft geschreven over een donkere periode in haar leven. De schrijfstijl zit het verhaal wat in de weg, maar het zorgt er aan de andere kant voor dat het verhaal bijzonder authentiek over komt. Het boek wordt fantastisch ingeleid door Maarten 't Hart.
Started reading this because it was the only book left on my e-reader. Not as interesting as hoped. Quit when I saw how much I'd still have to read. Need to bring my physical books next time.
Ik had behoorlijk hoge verwachtingen van dit boek en eigenlijk is daar niet zo heel veel van terecht gekomen. Het boek staat vol met feiten over haar zaak maar je leest vooral veel over het gevangenisleven en veel verhoren. Vooral met die verhoren had ik het erg moeilijk, want daar kwam ik gewoon niet doorheen! Ik kan er niks aan doen maar 6 pagina’s met alleen maar verhoren is gewoon teveel om te lezen. Als je dan eenmaal klaar bent met die verhoren en ze gaat schrijven dan spreekt het boek je ineens wel aan. Ze schrijft over de gevangenis en de rechtzaken en die zijn vaak erg heftig. Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik van dit boek vindt.Aan de ene kant zeer goed maar aan de andere kant ook weer niet. Zoals ik al zei had ik misschien te hoge verwachtingen maar ik hoorde zoveel lof over dit boek! En dit was naar mijn mening niet het geval. Toch geef ik dit boek een 7 omdat het wel een boek is dat je gelezen moet hebben zodat je weet wat mensen achter de gesloten tralies meemaken. Met mensen die schuldig zijn heb ik geen moeite maar mensen zoals haar die onschuldig zijn en zo behandeld worden, dat is zeer triest.
Wauw. Bizar. Dit verhaal draait er voor mij niet om dat het mooi opgeschreven moet worden, maar meer wat er is gebeurd. Op de middelbare school bij Nederlands ooit gehoord over Lucia de B. Dat dit in Nederland kan gebeuren, het zal je maar overkomen.
2.5 ⭐️ Indrukwekkend verhaal, maar de schrijfstijl zorgt voor de score. Hele lange stukken uit verhoren die woord voor woord zijn opgenomen (incl ‘eh’ etc.)
Verhoren zijn langdradig beschreven en wat slordige schrijfstijl.Wel een makkelijk boek om weg te lezen en boeiend vanuit haar perspectief op het hele traject.
Het verhaal van Lucia is boeiend, maar het boek vond ik teleurstellend. Het lijkt te bestaan uit twee delen: de verhoren en de rechtszaak. De verhoren zijn woordelijk overgenomen in het boek, niet te lezen. Een klein stukje ervan zou interessant geweest zijn, maar dit was echt te lang. Dan leren we een beetje hoe het leven in de gevangenis was (interessant), en hoe de rechtszaak ging, maar na de uitspraak levenslang met tbs is ineens het boek uit. Het meest interessant van Lucia's verhaal is voor mij hoe ze uiteindelijk toch vrijgesproken is, maar dat zit hier dus niet in. Het voelt voor mij als een boek dat maar voor de helft af is. Bovendien is de schrijfstijl relatief eenvoudig en soms zelfs ronduit brutaal ("zoek zelf de documenten maar op want die zijn openbaar"). Het leest als iemands essay, alsof er geen eindredacteur aan te pas is gekomen. Twee sterren omdat ik niets had gemist in mijn leven als ik dit boek niet had gelezen. Wel hoop ik dat Lucia het allemaal zo goed als het gaat heeft kunnen verwerken en ze nog fijne jaren 'buiten' heeft gehad.
Deze beoordeling heeft natuurlijk geenszins te maken met Lucia's verhaal. Wat haar is overkomen is ontzettend heftig, en voor mij als buitenstaander ook fascinerend.
Echter.
Ik begrijp dat ze haar verhaal wil vertellen, en dat de verhoren eindeloos waren. Maar om te lezen zijn ze dat ook, en dat werkt gewoon niet.
Ik heb dit proces niet bewust meegekregen (in 2001 werd ik 8) en weet dus alleen in vage termen wat hier gebeurd is. Je wordt meteen in de arrestatie gegooid en daarnaast houdt het op na het vonnis, terwijl ze uiteindelijk is vrijgesproken, wat het een vreemd einde maakt als je het niet scherp hebt.
Afgrijselijk verhaal om mee te moeten maken, maar in termen van een boek niet geweldig.
Bevat weinig tot geen details over de zaak in de rechtzaal, ze schrijft letterlijk dat je dan de stukken maar moet opvragen. Geen inleiding over wat er is voorgevallen. Het gaat vooral over haar "gevoel" bij alles zoals contacten met medegevangenen, bewakers, etc. hierbij komt de inhoud nauwelijks aan bod. Ik ga op zoek naar een ander boek over deze zaak, deze was niet de moeite waard...
Stel dat je je op een dag verveelt en denkt 'goh ik heb echt zin om al mijn verstrouwen in het Nederlandse rechtsysteem en de politie te verliezen', dan is dit het perfecte boek voor je.
Het verhaal wordt niet ingeleid in het boek. Aangezien dit verhaal speelde “voor mijn tijd”, wist ik niet precies waar het over ging tot dat ik dit googlede. In het boek wordt de complete ten laste legging ook niet omschreven, maar uiteindelijk komt in grote lijnen wel naar voren waarvan Lucia beschuldigd wordt. Het boek geeft goed weer hoe het rechtssysteem Lucia gefaald heeft, maar ik vond het niet lekker leesbaar. Veel herhalingen door het hele boek heen. Het boek eindigt ook op een punt waar Lucia nog niet is vrijgesproken, ook voor die informatie had ik google nodig. Het boek las voor mij een beetje als een uitgerekt middenstuk, waar de kop en staart van ontbraken. Neemt niet weg dat het wel een interessant verhaal is.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Als je niks van de zaak weet, heb je geen idee waar het begin over gaat, want het boek start bij de arrestatie zonder enige context. Ik had juist gehoopt meer over de zaak en de gerechtelijke dwaling te leren, maar je leest enkel over Lucia's leven in de gevangenis. Het is vreselijk wat haar is overkomen, maar helaas komt dit niet echt over omdat het matig is opgeschreven en er héél veel herhaling in zit.
Ik zou hier graag een journalistiek boek over lezen. Deze is te emotioneel en opsommend en daardoor een beetje saai. De zaak fascineert me wel erg, en was vooral benieuwd naar het kantelpunt in de zaak en de media. Het boek stopt in 2004. Dat had ik zelf ook even kunnen opzoeken maar was toch teleurgesteld.
Heb dit boek als luisterboek gedaan. Na alle verhalen van mensen die zeiden moet je echt lezen/luisteren hebver spijt van. Helaas vind ik hem zwaar tegenvallen vooral omdat je vaak met de verhoren al weet wat ze gaat zeggen dat je 1000x moet horen ik bezwaar mij op mijn zwijgrecht. Ik ben in slaap gevallen zo interessant vond ik hem niet dus.
The story is a sad and depressing one. Unfortunately the style is haphazard and difficult to listen to. Specially if accounts are given of how the interrogation went. What is clear is that all is not well with how we treat people that are suspected but not yet convicted and once convicted are treated by some people as if vermin.
Heel interessant boek, alleen de bladzijdenlange verhoren maken het boek soms lastig te lezen (met daarnaast zinnen zoals: ehm ja zeker, zeker, maar). De stukken die Lucia zelf beschrijft daarentegen zijn heel levendig geschreven.
Indrukwekkend verhaal waar absoluut aandacht voor moet zijn, maar de schrijfstijl en de lange, letterlijke omschrijvingen van de verhoren doen af aan de ervaringen van Lucia, waar het in mijn ogen echt om draait.
Abrupt einde, veel herhaling en van de hak op de tak. Wel knap hoe ze de uitzichtloze, deprimerende sfeer weet te verwoorden en de lezer laat twijfelen aan het rechtssysteem!
Indrukwekkend om te lezen hoe Lucia haar veroordeling heeft meegemaakt. Geen 5 sterren, omdat ik het einde wat abrupt vond. Ik miste nog wat essentiële details
Geen idee hoe ik dit boek een aantal sterren moet geven. Wat er gebeurd is, is ontzettend heftig en niet te bevatten. Toch is het niet in een fijne schrijfstijl geschreven.
Ik ben een student Forensisch Onderzoek, waardoor ik ontzettend geïnteresseerd ben in deze zaak. De gerechtelijke dwaling die hier is opgetreden is gewoon niet te geloven. En vooral als je je bedenkt dat dit in Nederland is gebeurd. Ik vind het ontzettend knap hoe Lucia har verhaal heeft beschreven. Ze heeft alles vanuit haar oogpunt vertelt, zonder iemand een echte schuld te geven, terwijl er wel degelijk mensen aan te wijzen zijn. Ik vind dat heel knap, want ik denk niet dat ik dat zou kunnen als het mij zou overkomen. Daarnaast is het een schok om te lezen hoe er met haar in de gevangenis is omgegaan. Het is gewoon te erg voor woorden.