De hondeneters

by Marita de Sterck

Eind 1917. De zeventienjarige Victor loopt weg van huis om zijn herdershond te zoeken. In een opwelling neemt hij een mes en een som geld mee, samen met een stapel brieven van zijn broer Nest die aan het front zit. Hij komt in een voor hem vijandige wereld terecht. Die bezorgt hem regelmatig zware epilepsieaanvallen. Op zijn tocht door de Rupelstreek ontmoet hij bijzondere het schoonste meisje van de wereld, brutale straatmadelieven, de vrouw met de baard en de hondenslachter van Boom. Heeft die zijn hond al geslacht?

Genres: Young Adult, Roman

191 pages, Paperback

First published January 1, 2009

About the author

Marita de Sterck is een Vlaamse schrijfster.


Marita de Sterck is a Flemish writer.

Reviews

[Ayla · Rating 3 out of 5]

2.5 sterren

[Thomasvg2000 · Rating 4 out of 5]

Het is een interessant verhaal vooral omdat er geen oorlogsgeweld is maar dat het vooral gaat over hoe de burgers leefden in die tijd en wat er gaande was in de steden. De meeste auteurs stoppen veel geweld in oorlogsboeken maar Marita de Sterck beschrijft het dagelijkse leven van de burgers toen. Ze gebruik dialect en dat maakt het boek beter door de ruimte waarin het zich speelt. De hoofdpersonage is Victor, hij heeft epilepsie maar hij is vastberaden om zijn hond te zoeken. Er was een grote kans dat zijn hond al dood was want in WO1 was er weinig eten en dus aten ze honden (daarom ook de naam “De hondeneters”).
Ik vind het een heel goed en tof boek, het was soms een beetje lastig om te lezen vooral in het begin toen het na het 3 of 4 hoofdstuk we ineens Victor zijn verhaal hoorde en alleen hem toen volgde (we hoorden niet veel meer over de andere personages in het begin van het verhaal). Voor de rest vond ik het een goed boek, leuk verhaal.

[Saar The Book owl · Rating 3 out of 5]

Het 1ste boek dat ik las over WWOI. Oorspronkelijk ging het over de zoektocht van een jongen naar zijn verdwenen hond, maar het boek gaf ook een knappe inkijk over hoe de meeste personages dachten over de oorlog en wat het met een mens deed.
Was de doelgroep 'volwassenen' i.p.v. adolescenten geweest, dan had het boek nog beter geweest dan het al was. Vooral het dialect sprak mij aan. Over dit boek werd nagedacht.

[Judith · Rating 3 out of 5]

3,5 stars

[Soobie is expired · Rating 2 out of 5]

Het was het moeilijkste boek dat ik in het Nederlands heb gelezen.

Toen ik het eerst hoofdstuk las, was ik bang dat ik het Nederlands was vergeten, omdat ik niks begrepen kon. Dan wordt het een beetje makkelijker maar het lezen was zwaar.

De auteur gebruikt veel moeilijke woorden, die niet in het woordenboek zitten. Ik wist niet of de auteur ze heeft uitgevonden of ze behoren tot het Vlaams. Het Van Dale kent ze niet, SIGH! Het Nederlands is juist mijn vijfde vreemde taal en ik ken niet veel woorden. Er is een hele hoofdstuk (hoofdstuk 15, I denk) en ik heb niet begrepen wat er aan de hand was. Het was frustrerend.

Het gaat over een jonge die zijn hond zoecht. Hij lijdt aan epilepsie en hij heeft nooit zijn huis verlaten. Hij heeft en broer, die aan het front vecht aan het front en Django, de hond, is zijn enige vriend. Toen Django ontsnapt, wil de jong hem vinden. Hij ontmoet veel mensen op de weg. Maar zijn reis is juist een excuus om zich confronteren met de dood van zijn broer.

Dat en die mensen, die de jong ontmoet, waren erg interessant maar de schrijfstijl was te moeilijk. Ik zou het boek ook in het Duitse lezen: misschien zou ik het beter begrepen.

[Djordi · Rating 4 out of 5]

De Hondeneters, Marita de Sterck
De Hondeneters gaat over een jongen die zijn hond terug wil vinden nadat hij is weggelopen van huis om zijn hond te gaan vinden. op zij reis ontmoet hij veel mensen.
Mijn favoriete personage is Victor, Victor is ook de hoofdpersoon. Hij is mijn favoriete personage, want hij heeft moed, doorzettingsvermogen en doet er alles aan om zijn hond te vinden. Er zijn veel personages in het boek en je kon ook goed met ze een band opbouwen doordat hun gevoelens goed werden omschreven.
De schrijfstijl was wel erg saai, want het is zoals je in de meeste boeken ziet en niet echt iets speciaals. Het perspectief van het boek is bijna alleen maar hoe Victor het ziet, maar soms was er ook vanuit iemand anders. Het genre klopt wel en niet, want het is oorlogsboek en het gaat ook over de oorlog, maar meer over hoe Victor zijn hond wil terugvinden. Ik vond het eide niet heel verrassend, want het zat er wel aan te komen door wat er vertelt werd in het boek en je verwachte het daardoor.
Ik raad het boek wel aan, want hij is wel spannend alleen het einde had ik wel zien aankomen.

[Joy · Rating 4 out of 5]

Ik moet eerlijk bekennen dat het mij moeite heeft gekost om het boek helemaal uit te lezen. De schrijfstijl was niet helemaal mijn ding. Het boek werd in de 'ge-vorm' geschreven. Toch past deze schrijfstijl perfect bij het onderwerp van het boek namelijk oorlog. De Eerste Wereldoorlog.

Het is duidelijk dat Marita de Sterck de lezer zoveel mogelijk wil meeslepen naar 'die tijd'. Hoe het leven toen was. Hoe mensen toen dachten. Wat mensen toen deden en waarom ze dat deden.

Alleen daarvoor heb ik heel veel respect. Het zet mij met beide voeten op de grond. Hoe gelukkig ik ben dat ik het verhaal over die tijd mag lezen en dat ik het zelf niet meemaak.

Ondanks dat de schrijfstijl niet volledig mijn ding is, vind ik het verhaal wel mooi en ontroerend. Het is een verhaal dat me zal bijblijven.

[Tristan Ballegeer · Rating 4 out of 5]

Het boek speelt zich af in volle oorlogstijd waarbij een jongen met epilepsie op zoek gaat naar zijn hond en van alle spannende momenten beleefd. Toen ik het boek hondeneters begon te lezen kon ik niet stoppen met lezen omdat je steeds nieuwsgierig bent om te weten welk nieuw avontuur hij zal beleven. Ik vind het daarom ook een van de mooiste boeken dat ik heb gelezen in mijn schoolcarrière. Het is een boek met veel spannende stukken in, maar ik vond het soms moeilijk om te lezen door de moeilijke woorden dat ze gebruikten. Daarom geef ik het boek 4 sterren, en zeker een aanrader om te lezen.

[Dian · Rating 3 out of 5]

Dit is een mooi verhaal over een jongen, Victor, die ondanks zijn epileptische aanvallen op pad gaat om zijn geliefde hond Django te zoeken.
Ik moest in het begin erg wennen aan het taalgebruik in dit boek: er komen veel woorden vanuit een Vlaams dialect in voor. Ik moest soms tot drie keer toe een zin lezen voordat ik deze volledig begreep. De volgende passage begreep ik echter maar al te goed: “De epilepticus daalt af van het niveau van de beschaafde mens naar dat van de primitieveling, naar dat van een beest. Zijn razernij maakt duidelijk dat het hier gaat om een degeneratie, een zware vorm van ontaarding.” Wat een gedachte.
Victor is onverzettelijk, hij moet en zal zijn hond vinden. Dit boek heeft mij dan ook de volgende les geleerd: geef niet op.

[Lien Van Hoof · Rating 1 out of 5]

Ik moest dit boek voor school lezen en het was 1 van de eerste boeken die ik echt tegen mijn zin heb gelezen. Je moet echt van oorlogs verhalen houden. Als je van dieren houdt en zeker als je van honden houdt zou ik dit boek zeker niet lezen. Op zich is de verhaal lijn wel mooi maar dit boek was zeker niks voor mij.

[Lieve Derveaux · Rating 3 out of 5]

Toch wel een jeugdboek. Ik vind dat het sterk begint maar naar het einde wordt het wat meer cliché, en ook ongeloofwaardiger. De tocht is een route die ik heel goed ken, dat maakt het heel herkenbaar. Ik probeer me dat dan meer dan honderd jaar geleden voor te stellen, dat kan de Sterck met haar beschrijvingen goed opwekken.

[Lisa Valcke · Rating 3 out of 5]

Het is een mooi en emotioneel boek over de oorlog en de dwang om zijn hond te vinden, maar tegelijkertijd was echt niet echt mijn stijl. Als je van oorlogsverhalen houd en honden is dit zeker een aanrader

[Daf Opte · Rating 5 out of 5]

Gedurfd en historisch correct.
Verdient meer dan het label "adolescenten roman".

[Elien]

meh?

[Freya · Rating 4 out of 5]

Ik vond het een erg boeiend en meeslepend geschreven verhaal

[someone~]

0 stars

[Christine Charliers]

Ik geraak er niet door. Harde hand vond ik veel beter.

[Nele Fraeyman]

DNF - te plat

[Annemieke · Rating 4 out of 5]

Bijzondere schrijfstijl, iets verhalend.

Verhaal:
Het verhaal gaat over een epileptisch jongetje die zijn hulphond kwijtraakt in de oorlog. Hij loopt weg van huis en gaat op zoek naar zijn hond. Tijdens zijn reis ontmoet hij veel verschillende mensen. Tijdens zijn reis groeit de jongen op tot een man. Dit wordt door de autheur zeer mooi beschreven. Onderweg leert hij ook verhalen over de oorlog en hoe het met zijn broer gaat die meevecht in de oorlog.

+ Mooi verhaal en mooi boek, waarbij minder de nadruk ligt op het oorlogsgeweld maar wat de oorlog met de inwoners van Belgie doet.
+ Geschreven met een belgisch accent en verschillende liedjes en gedichten.

[Bert Knol · Rating 4 out of 5]

Dit boek eindigt heel passend met dit gedicht:

OORLOG AAN DEN OORLOG

Volkeren der aarde, uw zonen,
Willen slechts in vrede wonen.
Weg het moordend veld van eer.
Nooit, nee nooit geen oorlog meer! 

Weg met leugens over helden,
Die crepeerden op de velden.
Aan den woesten oorlogsbrand,
Offert men de jeugd van ’t land. 

Volkeren, gij marionetten,
Zult gij u dan nooit verzetten?
Laat het door uw ziele gaan:
Doet den oorlog oorlog aan!

[Yumn · Rating 2 out of 5]

It's quite boring to be honest never did I think I could hate a book so much but I'll give it 2 stars because the character development was actually the only really good thing in this book. The writing style was disturbing.
Why don't they (school) give us: Dickens, Austen, Dick, Joyce etc. why this book ...

[Kelly 華梨 · Rating 2 out of 5]

Eigenlijk ging het hele boek om het terugvinden van zijn hond, terwijl het uiteindelijk tot een heel ander feit leidt. Niet mijn type, veel onbeleefde woordenschat die ik allesbehalve professioneel vind.

[Floortje Zwigtman · Rating 4 out of 5]

Een van de mooiste jeugdboeken van de afgelopen jaren. Mythisch aandoende helletocht door het Vlaamse land tijdens WOI. Meeslepend verhaal, verrukkelijke taal.

[Anaïs · Rating 2 out of 5]

It's not that the book is bad but it's not really my genre i finished it but i wouldn't read it twice.

[Edwin · Rating 3 out of 5]

Mijn recensie: http://boekenzolder.blogspot.be/2015/...