What do you think?
Rate this book
Maxima Culpa. Jan Paweł II wiedział
Czy Karol Wojtyła wiedział o pedofilii wśród księży, zanim został papieżem? Czy pomagał im uniknąć odpowiedzialności?
Odpowiedź niestety brzmi: tak. Znał problem z czasów, kiedy był arcybiskupem krakowskim.
Jeszcze jako biskup krakowski Karol Wojtyła nieraz stał oko w oko z księżmi, którzy przyznawali się do molestowania dzieci. Nie mógł więc myśleć, że oskarżenia wobec nich są fałszywe. A mimo to wielokrotnemu recydywiście Surgentowi, jak i wielokrotnemu gwałcicielowi Lorancowi przyszły papież pozwolił pozostać duszpasterzami. Surgentowi nawet z zachowaniem prawa do nauczania religii. Bolesławowi Sadusiowi pomógł uniknąć odpowiedzialności przenosząc za granicę, gdzie rozkwitła jego kariera.
A może to wszystko ubeckie prowokacje, które miały skompromitować kościół i przyszłego papieża? Nic nie wskazuje na to, by komuniści preparowali dowody obciążające tych duchownych. Przeciwnie: księża nieraz unikali procesów, chociaż milicja i SB miały przeciwko nim twarde dowody. Władzy nie udawało się propagandowo wykorzystywać oskarżeń o pedofilię właśnie dlatego, że Kościół odrzucał je jako rzekome prowokacje.
Ekke Overbeek, autor głośnej książki Lękajcie się. Ofiary pedofilii w polskim Kościele mówią, wprowadza nas za kulisy swojego śledztwa na temat odpowiedzialności metropolity krakowskiego za tuszowanie pedofilii wśród podległych mu duchownych. Śledzi dokumenty, które przetrwały w archiwach, ale dociera też do miejsc, w których miały miejsce skandale sprzed lat i ich ofiar. Opisuje zbiorową amnezję, która ogarnęła "źle dotkniętych", ale zadaje też pytania, czy w świetle zgromadzonych dowód da się utrzymać tezę o dobrym, oszukiwanym przez watykańskich urzędników papieżu, który bardzo długo nic nie wiedział o patologiach, które trawią kościół.
Niesprawiedliwością byłoby jednak przedstawianie Jana Pawła II jako jedynego sprawcy wszelkiego zła. Sam był dzieckiem swoich czasów, swojego kraju i swojego Kościoła.
Do molestowania dzieci na taką skalę potrzebne było społeczeństwo – autorytarne, zastraszone i przemocowe. W tym, niezamierzonym, znaczeniu Jan Paweł II miał rację, mówiąc, że "społeczeństwo jako całość" ponosi odpowiedzialność za molestowanie dzieci w Kościele.
Odpowiedź niestety brzmi: tak. Znał problem z czasów, kiedy był arcybiskupem krakowskim.
Jeszcze jako biskup krakowski Karol Wojtyła nieraz stał oko w oko z księżmi, którzy przyznawali się do molestowania dzieci. Nie mógł więc myśleć, że oskarżenia wobec nich są fałszywe. A mimo to wielokrotnemu recydywiście Surgentowi, jak i wielokrotnemu gwałcicielowi Lorancowi przyszły papież pozwolił pozostać duszpasterzami. Surgentowi nawet z zachowaniem prawa do nauczania religii. Bolesławowi Sadusiowi pomógł uniknąć odpowiedzialności przenosząc za granicę, gdzie rozkwitła jego kariera.
A może to wszystko ubeckie prowokacje, które miały skompromitować kościół i przyszłego papieża? Nic nie wskazuje na to, by komuniści preparowali dowody obciążające tych duchownych. Przeciwnie: księża nieraz unikali procesów, chociaż milicja i SB miały przeciwko nim twarde dowody. Władzy nie udawało się propagandowo wykorzystywać oskarżeń o pedofilię właśnie dlatego, że Kościół odrzucał je jako rzekome prowokacje.
Ekke Overbeek, autor głośnej książki Lękajcie się. Ofiary pedofilii w polskim Kościele mówią, wprowadza nas za kulisy swojego śledztwa na temat odpowiedzialności metropolity krakowskiego za tuszowanie pedofilii wśród podległych mu duchownych. Śledzi dokumenty, które przetrwały w archiwach, ale dociera też do miejsc, w których miały miejsce skandale sprzed lat i ich ofiar. Opisuje zbiorową amnezję, która ogarnęła "źle dotkniętych", ale zadaje też pytania, czy w świetle zgromadzonych dowód da się utrzymać tezę o dobrym, oszukiwanym przez watykańskich urzędników papieżu, który bardzo długo nic nie wiedział o patologiach, które trawią kościół.
Niesprawiedliwością byłoby jednak przedstawianie Jana Pawła II jako jedynego sprawcy wszelkiego zła. Sam był dzieckiem swoich czasów, swojego kraju i swojego Kościoła.
Do molestowania dzieci na taką skalę potrzebne było społeczeństwo – autorytarne, zastraszone i przemocowe. W tym, niezamierzonym, znaczeniu Jan Paweł II miał rację, mówiąc, że "społeczeństwo jako całość" ponosi odpowiedzialność za molestowanie dzieci w Kościele.
504 pages, Paperback
First published March 8, 2023
19 people are currently reading
393 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 42 reviews
March 20, 2023
Temat był mi już znany. Wiedziałam, że Karol Wojtyła skutecznie zamiatał problem pod dywan i chronił oprawców. Mimo to ta książka mnie rozłożyła na łopatki. Przerażająca, mocna i bardzo przygnębiająca.
Momentami autor przeginał w drugą stronę, bo pokusił się o interpretację kilku wypowiedzi tak, żeby pasowały do jego narracji. I za to daję minus. Nie zmienia to jednak faktu, że wielu historii nie da się podważyć i wiemy, że się wydarzyły.
Polecam wszystkim z otwartą głową i mocnymi nerwami.
Momentami autor przeginał w drugą stronę, bo pokusił się o interpretację kilku wypowiedzi tak, żeby pasowały do jego narracji. I za to daję minus. Nie zmienia to jednak faktu, że wielu historii nie da się podważyć i wiemy, że się wydarzyły.
Polecam wszystkim z otwartą głową i mocnymi nerwami.
March 19, 2023
Książka mną wstrząsnęła.
Struktury, procedury, lore i kulisy kościoła katolickiego są mi obce, jednak nie czułam się zagubiona przy opisach i prowadzeniu narracji przez autora.
5 gwiazdek daje za upartość, odwagę, research i obronę tych, którzy zostali bestialsko skrzywdzeni.
Słuchając zeznań, opowieści, bólu i wyznań krajało mi się serce. Skrzywdzone dzieci, którym odebrano niewinność, zafundowało traumę na całe życie są obwiniane, uciszane, pomijane.
Moim największym życzeniem jest to, aby krytyka ,,Ojca Świętego” nie była ściągana do gry politycznej. Przepychamy się się w lewo i w prawo, zamiast wyciągnąć konsekwencje z tej okropnej lekcji. Co powinnismy zrobić aby ochronić dzieci i młodzież.
Jak rozwiązać problem pedofilii, molestowania, gomory, klepania się po plecach, braku konsekwencji za przestępstwa w kościele katolickim.
KK stał się tym, przed czym sam ostrzega.
Struktury, procedury, lore i kulisy kościoła katolickiego są mi obce, jednak nie czułam się zagubiona przy opisach i prowadzeniu narracji przez autora.
5 gwiazdek daje za upartość, odwagę, research i obronę tych, którzy zostali bestialsko skrzywdzeni.
Słuchając zeznań, opowieści, bólu i wyznań krajało mi się serce. Skrzywdzone dzieci, którym odebrano niewinność, zafundowało traumę na całe życie są obwiniane, uciszane, pomijane.
Moim największym życzeniem jest to, aby krytyka ,,Ojca Świętego” nie była ściągana do gry politycznej. Przepychamy się się w lewo i w prawo, zamiast wyciągnąć konsekwencje z tej okropnej lekcji. Co powinnismy zrobić aby ochronić dzieci i młodzież.
Jak rozwiązać problem pedofilii, molestowania, gomory, klepania się po plecach, braku konsekwencji za przestępstwa w kościele katolickim.
KK stał się tym, przed czym sam ostrzega.
November 19, 2023
Nie lubię reportaży, gdzie autor i jego opinie są widoczne.
Nie lubię reportaży, gdzie dużo jest przypuszczeń.
Ale ogromnie doceniam pracę reporterską Overbeeka. Rozmowy, źródła... Dotarł do tak wielu informacji, których nie spotkałam w innych publikacjach, bo autorom prawdopodobnie nie przyszło do głowy szukać w pewnych miejscach...
Warto przeczytać.
Nie lubię reportaży, gdzie dużo jest przypuszczeń.
Ale ogromnie doceniam pracę reporterską Overbeeka. Rozmowy, źródła... Dotarł do tak wielu informacji, których nie spotkałam w innych publikacjach, bo autorom prawdopodobnie nie przyszło do głowy szukać w pewnych miejscach...
Warto przeczytać.
April 2, 2023
Pierwsza myśl, kiedy zacząłem czytać książkę to, że „od dłuższego mieszania, herbata nie stanie się słodsza”. Powodem było przywołanie przez autora doskonale opisanych i udokumentowanych przez innych autorów przypadków pedofili z udziałem duchownych. No, ale te przypadki były w trakcie pontyfikatu JPII. Ciekawiej robi się później, kiedy autor przywołuje przykłady księży-pedofili z czasów, kiedy Karol Wojtyła sprawował urząd metropolity krakowskiego.
Z jednej strony miałem w głowie, że przecież było to tak dawno, były to inne czasy, kościół musiał walczyć z komunistami itp., ale z drugiej strony nie dawała mi spokoju myśl, że przez 50-60 lat nic się nie zmieniło. Nadal karą kanoniczną dla księdza jest przeniesienie do innej parafii, nadal „zapatrzona” w księdza jak w obraz połowa wiernych z parafii będzie go broniła cokolwiek złego, by nie zrobił.
Autor w tytule zadał pytanie: „Co kościół ukrywa o Janie Pawle II?”, jednak tezą książki jest „czy kardynał Karol Wojtyła wiedział o molestowaniu nieletnich przez podległych mu księży?” Przytoczone przykłady kilku duchownych dowodzą, że taką wiedzę posiadać musiał. Dlaczego wtedy nie stanął po stronie ofiar, tego nigdy się nie dowiemy.
Jan Paweł II dla mojego pokolenia był, jest i będzie „Wielkim Polakiem”, patriotą, ale też człowiekiem z jego zaletami i wadami. JPII swoim pontyfikatem obroni się sam i nie potrzebuje „obrońców” o wątpliwej reputacji.
Z jednej strony miałem w głowie, że przecież było to tak dawno, były to inne czasy, kościół musiał walczyć z komunistami itp., ale z drugiej strony nie dawała mi spokoju myśl, że przez 50-60 lat nic się nie zmieniło. Nadal karą kanoniczną dla księdza jest przeniesienie do innej parafii, nadal „zapatrzona” w księdza jak w obraz połowa wiernych z parafii będzie go broniła cokolwiek złego, by nie zrobił.
Autor w tytule zadał pytanie: „Co kościół ukrywa o Janie Pawle II?”, jednak tezą książki jest „czy kardynał Karol Wojtyła wiedział o molestowaniu nieletnich przez podległych mu księży?” Przytoczone przykłady kilku duchownych dowodzą, że taką wiedzę posiadać musiał. Dlaczego wtedy nie stanął po stronie ofiar, tego nigdy się nie dowiemy.
Jan Paweł II dla mojego pokolenia był, jest i będzie „Wielkim Polakiem”, patriotą, ale też człowiekiem z jego zaletami i wadami. JPII swoim pontyfikatem obroni się sam i nie potrzebuje „obrońców” o wątpliwej reputacji.
September 22, 2023
4.5
Jako, nazwijmy to, koneserka gatunku oraz tematyki, nie spodziewałam się, że coś mnie jeszcze zaskoczy. A jednak! Bardzo ciekawa pozycja, uniwersalna i godna polecenia także osobom spoza polskiego podwórka. Jak każda podobna, mocno przeładowana faktami, ale tu, pierwszy raz, konkluzja wbiła mnie w fotel.
Jako, nazwijmy to, koneserka gatunku oraz tematyki, nie spodziewałam się, że coś mnie jeszcze zaskoczy. A jednak! Bardzo ciekawa pozycja, uniwersalna i godna polecenia także osobom spoza polskiego podwórka. Jak każda podobna, mocno przeładowana faktami, ale tu, pierwszy raz, konkluzja wbiła mnie w fotel.
October 25, 2023
Nie dokończyłam słuchać audiobooka bo skończył mi się pakiet Empik Go ale jakoś nie mam potrzeby wysłuchiwania do końca. Zostało mi jakieś 30 %
Nie chce dawać oceny, bo właściwie są to po prostu skumulowane historie potwierdzające informacje z różnych oficjalnych dokumentów odnośnie tego, że JPII wiedział, wiedział nie powiedział, a nawet pomagał wiele zatuszować. Ale dam 4 ⭐ dla zachęty dla innych.
Nic nowego, well po prostu kolejna cegiełka do scancellowania świętości papieża polaka. Celowo z małej. Szkoda że prawdopodobnie ta książka nic nie zmieni :(
Jedyna kwestia która mnie zaintrygowała, to jak wiele z tych przestępstw działo się w moich okolicach i mindset ludzi którzy to przeżyli lub ich bliskich.
Zostawiam to za sobą, cieszę się że mogę sięgnąć po inną historię.
Nie chce dawać oceny, bo właściwie są to po prostu skumulowane historie potwierdzające informacje z różnych oficjalnych dokumentów odnośnie tego, że JPII wiedział, wiedział nie powiedział, a nawet pomagał wiele zatuszować. Ale dam 4 ⭐ dla zachęty dla innych.
Nic nowego, well po prostu kolejna cegiełka do scancellowania świętości papieża polaka. Celowo z małej. Szkoda że prawdopodobnie ta książka nic nie zmieni :(
Jedyna kwestia która mnie zaintrygowała, to jak wiele z tych przestępstw działo się w moich okolicach i mindset ludzi którzy to przeżyli lub ich bliskich.
Zostawiam to za sobą, cieszę się że mogę sięgnąć po inną historię.
March 31, 2023
Jak na książkę o tym, czy Jan Paweł II wiedział o pedofilii w kościele, mało tu konkretów, czy Jan Paweł II wiedział o pedofilii w kościele. Więcej o tym, czy komuniści faktycznie fabrykowali dowody obciążające duchownych, i BARDZO DUŻO szczegółów tego, kto, komu, kiedy, gdzie i co wkładał. I to tak wprost, więc uczulam na potencjalne triggery. Ja się nie spodziewałam. Spodziewałam się za to więcej w sprawie samego JPII, a dostałam niestety niewiele nowego.
Żebyśmy się dobrze zrozumieli: to nie jest zła książka. Tyle tylko, że jej podtytuł i opis są mylące.
Żebyśmy się dobrze zrozumieli: to nie jest zła książka. Tyle tylko, że jej podtytuł i opis są mylące.
April 14, 2025
Wiedział, nie powiedział.
Obrzydliwe
Obrzydliwe
March 23, 2023
Im więcej czytam i oglądam o pedofilii w kościele katolickim, tym bardziej mam dosyć. Książka "Maxima Culpa" na pewno jest ważna i dobrze, że powstała. Jednak jeśli ktoś oglądał reportaż Gutowskiego wcześniej, to dowie się niewiele więcej nowego.
Spodziewałam się, że reportaż Ekke nie będzie lekki oraz przyjemny. I faktycznie taki nie jest. Holender zaczyna książkę z grubej rury, od historii molestowania chłopca w Wadowicach. Dostajemy zeznania, w których ofiary dokładnie opisują, co pedofile im robili, ze wszystkimi szczegółami. Jeżeli przypomnimy sobie ponadto, że wówczas świadkowie byli dziećmi, to to wystarczy by nie czuć się komfortowo w trakcie lektury. Autor nie oszczędza czytelnika.
Abstrahując od samego reportażu, mogę przytoczyć także ciekawą historię z mojego rodzinnego, częstochowskiego podwórka. W 2008 roku w miejscowości Blachownia pod Częstochową (były?) ministrant zamordował proboszcza. Formalnie, o ile pamiętam, sprawa została zamknięta jako zabójstwo na tle rabunkowym, ale mieszkańcy Blachowni i okolic wiedzą swoje. Mówi się, że ksiądz był pedofilem, a przynajmniej wśród tych osób, które ja znam i tam mieszkają. Jak na ironię, historia w miasteczku ponownie zatoczyła koło, ponieważ ktoś na ścianie plebanii, czy też głównego kościoła wymalował napis "Pedofil" i słyszałam, że jeden z księży został gdzieś przeniesiony...
Wracając do reportażu Ekke, w pewnym momencie w trakcie czytania miałam gorącą chęć rzucić w kogoś boleśnie telefonem. Za to że chronili pedofili, za to ze pozwolono krzywdzić i zrujnować tyle żyć. Niektóre ofiary po raz pierwszy mówią o tym co im zrobiono nieraz dopiero po 50/60 latach!!!!
Najgorsze że nie można wskazać jednego winnego - ty, ty! To wyłącznie twoja wina! Bo mam wrażenie, że nie ma jednego winnego.
Winny jest kościół, bo wytworzył system ochrony pedofili, bo dbał tylko o swój własny tyłek, bo nie słuchał ofiar. Winny kościół, bo nie wyciągał konsekwencji z czynów swoich czarnych owieczek. Instytucja kościelna wydaje się być niereformowalna. Problem występuje od góry do dołu.... i Wojtyła wydaje się być tym skażony od samego początku, na co w Polsce przymyka bądź przymykało oko. Całe szczęście, że to się zmienia. Naprawdę, "podziwiam" doskonale wypracowane procedury powstałe by chronić dobre imię. Swojej własnej instytucji, oczywiście. Już klasykiem jest przenoszenie niesfornej owieczki z parafii na parafię, z powodzeniem stosowane m.in w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie czy Austrii. Dążyło się przede wszystkim do wyciszenia skandalu. W przeszłości w tym celu kuria była skłonna zawierać także ugody z władzami PRL.
Winne społeczeństwo, bo milczało. bo nie wierzyło ofiarom, bo chroniło swoich ukochanych księży. W jednej z historii Ekke przytacza małą miejscowość, gdzie społeczność wiejska po wyjściu na jaw skandalu podzieliła się dwa obozy: tych co chcą by ksiądz odszedł i tych by został. Oba zwalczały się wzajemnie i toczyły boje w kurii. W innej rodzina domagająca się sprawiedliwości dla córki została niemalże zaszczuta przez swoich własnych sąsiadów. Same ofiary także decydowały się na milczenie, bo rodzice często nie wierzyli, że ksiądz mógłby zrobić coś takiego
Winne Państwo, bo nie jest zainteresowane wypracowaniem rozwiązań mogących postawić winnych przed sądem i chronić ofiary. Winne Państwo, bo ręka rękę myje z kościołem :(.
I jak tu ma być jeden winny?
Zastanawiam się czemu sobie to robię, czemu dalej czytam i czytam o tym temacie?
Spodziewałam się, że reportaż Ekke nie będzie lekki oraz przyjemny. I faktycznie taki nie jest. Holender zaczyna książkę z grubej rury, od historii molestowania chłopca w Wadowicach. Dostajemy zeznania, w których ofiary dokładnie opisują, co pedofile im robili, ze wszystkimi szczegółami. Jeżeli przypomnimy sobie ponadto, że wówczas świadkowie byli dziećmi, to to wystarczy by nie czuć się komfortowo w trakcie lektury. Autor nie oszczędza czytelnika.
Abstrahując od samego reportażu, mogę przytoczyć także ciekawą historię z mojego rodzinnego, częstochowskiego podwórka. W 2008 roku w miejscowości Blachownia pod Częstochową (były?) ministrant zamordował proboszcza. Formalnie, o ile pamiętam, sprawa została zamknięta jako zabójstwo na tle rabunkowym, ale mieszkańcy Blachowni i okolic wiedzą swoje. Mówi się, że ksiądz był pedofilem, a przynajmniej wśród tych osób, które ja znam i tam mieszkają. Jak na ironię, historia w miasteczku ponownie zatoczyła koło, ponieważ ktoś na ścianie plebanii, czy też głównego kościoła wymalował napis "Pedofil" i słyszałam, że jeden z księży został gdzieś przeniesiony...
Wracając do reportażu Ekke, w pewnym momencie w trakcie czytania miałam gorącą chęć rzucić w kogoś boleśnie telefonem. Za to że chronili pedofili, za to ze pozwolono krzywdzić i zrujnować tyle żyć. Niektóre ofiary po raz pierwszy mówią o tym co im zrobiono nieraz dopiero po 50/60 latach!!!!
Najgorsze że nie można wskazać jednego winnego - ty, ty! To wyłącznie twoja wina! Bo mam wrażenie, że nie ma jednego winnego.
Winny jest kościół, bo wytworzył system ochrony pedofili, bo dbał tylko o swój własny tyłek, bo nie słuchał ofiar. Winny kościół, bo nie wyciągał konsekwencji z czynów swoich czarnych owieczek. Instytucja kościelna wydaje się być niereformowalna. Problem występuje od góry do dołu.... i Wojtyła wydaje się być tym skażony od samego początku, na co w Polsce przymyka bądź przymykało oko. Całe szczęście, że to się zmienia. Naprawdę, "podziwiam" doskonale wypracowane procedury powstałe by chronić dobre imię. Swojej własnej instytucji, oczywiście. Już klasykiem jest przenoszenie niesfornej owieczki z parafii na parafię, z powodzeniem stosowane m.in w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie czy Austrii. Dążyło się przede wszystkim do wyciszenia skandalu. W przeszłości w tym celu kuria była skłonna zawierać także ugody z władzami PRL.
Winne społeczeństwo, bo milczało. bo nie wierzyło ofiarom, bo chroniło swoich ukochanych księży. W jednej z historii Ekke przytacza małą miejscowość, gdzie społeczność wiejska po wyjściu na jaw skandalu podzieliła się dwa obozy: tych co chcą by ksiądz odszedł i tych by został. Oba zwalczały się wzajemnie i toczyły boje w kurii. W innej rodzina domagająca się sprawiedliwości dla córki została niemalże zaszczuta przez swoich własnych sąsiadów. Same ofiary także decydowały się na milczenie, bo rodzice często nie wierzyli, że ksiądz mógłby zrobić coś takiego
Winne Państwo, bo nie jest zainteresowane wypracowaniem rozwiązań mogących postawić winnych przed sądem i chronić ofiary. Winne Państwo, bo ręka rękę myje z kościołem :(.
I jak tu ma być jeden winny?
Zastanawiam się czemu sobie to robię, czemu dalej czytam i czytam o tym temacie?
May 31, 2023
Święty JP II nie jest już świętym w realu. Wiedział o przestępstwach będąc biskupem. A jako papież był wręcz promotorem największych drapieżców seksualnych. Zliberalizował prawo kanoniczne, łagodząc kary dla przestępców seksualnych. Książkę polecam. Bardzo dobrze się czyta!
March 22, 2023
Amen, samo mięso, świetnie napisane!
February 22, 2024
„Jan Paweł II milczał, gdy coraz to nowe skandale pedofilskie demolowały jego Kościół. Nie ma już kraju, w którym Kościół rzymskokatolicki nie spadł lub nie spada z piedestału jak w USA, Kanadzie, Irlandii, Belgii, Austrii, Niemczech, Australii, we Francji… I ten proces trwa. W jego ojczystej Polsce, od której miała się rozpocząć nowa ewangelizacja Europy, coraz większa część społeczeństwa uważa Kościół za instytucję odstającą od realiów życia. I tu laicyzację przyspieszają informacje o przestępstwach pedofilskich popełnianych przez księży.
Jest w tym coś tragicznego – dzieło życia człowieka, który przez ćwierć wieku ożywiał Kościół i był oklaskiwany przez wiernych na wszystkich kontynentach, rozpada się jak domek z kart”.
Nie była to łatwa lektura. Niby człowiek wiedział, czego się może spodziewać sięgając po książkę, w której Ekke Overbeek zabiera nas w mroczny labirynt spraw przemilczanych przez Kościół, a jednak mimo wszystko ciężko udźwignąć ładunek emocjonalny, jaki niosą ze sobą przedstawione historie. Przykłady księży Lenarta, Loranca, Surgenta i Sadusia stanowią tylko wierzchołek góry lodowej związanej z molestowaniem i nadużyciami wobec nieletnich. Cierpienie tych, którzy padli ofiarą molestowania ze strony ludzi Kościoła wkurza tym bardziej, że większość z nich nigdy nie doczekała sprawiedliwości. Powszechne tuszowanie przestępstw, hipokryzja Kościoła i śmiesznie łagodne traktowanie sprawców przez kościelnych hierarchów w końcu zaczęło oburzać ludzi na całym świecie. To niesie nadzieję na przyszłość.
Nie polecam ani nie odradzam. „Maxima Culpa. Jan Paweł II wiedział” i tak trafi w ręce tych, którzy szukają prawdy i nie boją się trudnych tematów.
Jest w tym coś tragicznego – dzieło życia człowieka, który przez ćwierć wieku ożywiał Kościół i był oklaskiwany przez wiernych na wszystkich kontynentach, rozpada się jak domek z kart”.
Nie była to łatwa lektura. Niby człowiek wiedział, czego się może spodziewać sięgając po książkę, w której Ekke Overbeek zabiera nas w mroczny labirynt spraw przemilczanych przez Kościół, a jednak mimo wszystko ciężko udźwignąć ładunek emocjonalny, jaki niosą ze sobą przedstawione historie. Przykłady księży Lenarta, Loranca, Surgenta i Sadusia stanowią tylko wierzchołek góry lodowej związanej z molestowaniem i nadużyciami wobec nieletnich. Cierpienie tych, którzy padli ofiarą molestowania ze strony ludzi Kościoła wkurza tym bardziej, że większość z nich nigdy nie doczekała sprawiedliwości. Powszechne tuszowanie przestępstw, hipokryzja Kościoła i śmiesznie łagodne traktowanie sprawców przez kościelnych hierarchów w końcu zaczęło oburzać ludzi na całym świecie. To niesie nadzieję na przyszłość.
Nie polecam ani nie odradzam. „Maxima Culpa. Jan Paweł II wiedział” i tak trafi w ręce tych, którzy szukają prawdy i nie boją się trudnych tematów.
April 6, 2023
No i dzień dobry, dobra książko pisana nie przez Polaka. Sorry ale taka prawda, nasi dziennikarze z polski, jak by się nie starali, finalnie gryzą się w język jak przychodzi do pisani o „wielkim Polaku”. Dobrze przeczytać perspektywę osoby, który pisze śmiało, odważnie i bez kompromisów. Dalej trochę mi brakuje takiego dobitnego skupienia się na tym co robił Karol Wojtyła i Watykan ale i tak jest dobrze. Jedna z ciekawszych książek w temacie.
March 31, 2023
Obrzydliwie brutalna pozycja, która otwiera oczy i ukazuje nam tę przebrzydłą instytucję jaką jest kościół katolicki w pełnej krasie. Do głowy by mi nawet nie przyszło co dzieje się za ich zamkniętymi drzwiami i jak strasznie można krzywdzić młodych i niewinnych ludzi. Wstrząsające.
January 7, 2024
Natknęłam się na ten tytuł na YT Braci Sekielskich. Jeden z nich miał wywiad z autorem, na temat właśnie tej książki. Autor jest dziennikarzem z Holandii, mówiącym po polsku i specjalizującym się właśnie w temacie kościoła katolickiego i jego pedofilskich skandali.
Dzięki temu, że autor nie jest Polakiem, książka jest napisana z perspektywy kogoś kto nie ma ja większość nas wpojonego mitu o świętości polskiego kościoła i Jana Pawła II. Jako młodszy czytelnik, który nie wychował się w komunizmie, bardzo podobało mi się również, że autor tłumaczył realia dawnego ustroju i mentalność ludzi. Wiele fragmentów było dzięki temu bodźcem do spojrzenia na mój własny kraj i Polaków z innej perspektywy. Zmowa milczenia, bronienie sprawców, to wszystko co w filmie "Tylko nie mów nikomu" mnie tak wkurzało i nie potrafiłam sobie wytłumaczyć, tutaj było wytłumaczone w sposób przyczynowo-skutkowy na przykładach wydarzeń w mały miejscowościach, wsiach ale i też w miejskich seminariach duchownych.
Po lekturze zajrzałam na Wikipedię autora i jestem bardzo zdziwiona reakcją mediów/dziennikarzy zarzucającym mu to, że korzystał z aktów UB/SB jakby te nie były miarodajnym źródłem. Autor był bardzo skrupulatny w swoim dobiorze cytowanych źródeł. Uważam, że był w swojej pracy bardzo krytyczny i idealnie udało mu się wytłumaczyć nie tylko realia tamtej Polski, ale i relacje kościół-partia.
Mimo objętości i trudnej tematyki książki, czyta się ją szybko. Jest rzeczowa i pełna cytowanych tekstów z przesłuchań, listów, etc. a z drugiej zestawiona z wywiadami i zapisami spotkań z ofiarami.
Mimo tytułu i głównego wątku, dla mnie to książka nie tyle co o Janie Pawle II, to o tym jak wiele się działo/dzieje w naszym polskim kościele. Skala i częstotliwość nadużyć i bezkarności przeraża.
Kościół się wypiera lub zmienia temat. Ofiary milczą nie chcąc otwierać starych ran. To chociaż niech czytelnik przeczyta.
Dzięki temu, że autor nie jest Polakiem, książka jest napisana z perspektywy kogoś kto nie ma ja większość nas wpojonego mitu o świętości polskiego kościoła i Jana Pawła II. Jako młodszy czytelnik, który nie wychował się w komunizmie, bardzo podobało mi się również, że autor tłumaczył realia dawnego ustroju i mentalność ludzi. Wiele fragmentów było dzięki temu bodźcem do spojrzenia na mój własny kraj i Polaków z innej perspektywy. Zmowa milczenia, bronienie sprawców, to wszystko co w filmie "Tylko nie mów nikomu" mnie tak wkurzało i nie potrafiłam sobie wytłumaczyć, tutaj było wytłumaczone w sposób przyczynowo-skutkowy na przykładach wydarzeń w mały miejscowościach, wsiach ale i też w miejskich seminariach duchownych.
Po lekturze zajrzałam na Wikipedię autora i jestem bardzo zdziwiona reakcją mediów/dziennikarzy zarzucającym mu to, że korzystał z aktów UB/SB jakby te nie były miarodajnym źródłem. Autor był bardzo skrupulatny w swoim dobiorze cytowanych źródeł. Uważam, że był w swojej pracy bardzo krytyczny i idealnie udało mu się wytłumaczyć nie tylko realia tamtej Polski, ale i relacje kościół-partia.
Mimo objętości i trudnej tematyki książki, czyta się ją szybko. Jest rzeczowa i pełna cytowanych tekstów z przesłuchań, listów, etc. a z drugiej zestawiona z wywiadami i zapisami spotkań z ofiarami.
Mimo tytułu i głównego wątku, dla mnie to książka nie tyle co o Janie Pawle II, to o tym jak wiele się działo/dzieje w naszym polskim kościele. Skala i częstotliwość nadużyć i bezkarności przeraża.
Kościół się wypiera lub zmienia temat. Ofiary milczą nie chcąc otwierać starych ran. To chociaż niech czytelnik przeczyta.
June 23, 2024
Wstrząsający ale bardzo profesjonalnie zrobiony reportaż, sądzę że bardzo potrzebny zwłaszcza w Polsce gdzie zarówno Jan Paweł drugi jak i cały Watykan jest "nietykalny" a samo przypuszczenie że mogliby tuszować takie sprawy wzbudza wielkie oburzenie nawet jeśli osoba oburzona nigdy nawet nie zrobiła najmniejszego rekonesansu.
January 4, 2025
Aby dokonało się rozliczenie muszą spełnić się trzy warunki - nacisk społeczeństwa, wyrażony oburzeniem, potępieniem, pragnieniem ukarania sprawcy, drugie to aparat państwa, który swoimi instytucjami dokona rozliczenia i trzeci to kościół, który chce pozbyć się zgniłych owoców.
W okresie PRLu komuniści przyjmowali różne postawy, jednak zachowania związane z jakimkolwiek łamaniem prawa przez księży były raczej punktem do łamania ich, do zakulisowych działań dezintegracyjnych niż do upubliczniania i publicznego karania. Kościół zachowywał się jak w stanie wojny. Chronić swoich księży za wszelką cenę, traktujac jakiekolwiek oskarżenia (zasadne lib nie) jako probe niszczenia kosciola. Natomiast społeczeństwo rozdarte między narzuconym z zewnątrz komunizmem a wiarą, czy klerykalizmem, widzące w kościele ostoję polskości, tradycji, wybierało milczenie lub obronę kościoła.
Najbardziej poruszająca jest środkowa część książki, pokazująca na konkretnych przykładach, że nie ważne są ofiary, nie ważne są zasady, wartości. Ważne jest by się nie wydało, by nikt publicznie nie mówił o tym. Omerta.
Druga rzecz, która poraża - osoby, które zeznawały, pisały skargi 50-60 lat temu teraz zasłaniają się niepamięcią, wypierają się tego co mówiły lub uważają, że nie ma do czego wracać.
W okresie PRLu komuniści przyjmowali różne postawy, jednak zachowania związane z jakimkolwiek łamaniem prawa przez księży były raczej punktem do łamania ich, do zakulisowych działań dezintegracyjnych niż do upubliczniania i publicznego karania. Kościół zachowywał się jak w stanie wojny. Chronić swoich księży za wszelką cenę, traktujac jakiekolwiek oskarżenia (zasadne lib nie) jako probe niszczenia kosciola. Natomiast społeczeństwo rozdarte między narzuconym z zewnątrz komunizmem a wiarą, czy klerykalizmem, widzące w kościele ostoję polskości, tradycji, wybierało milczenie lub obronę kościoła.
Najbardziej poruszająca jest środkowa część książki, pokazująca na konkretnych przykładach, że nie ważne są ofiary, nie ważne są zasady, wartości. Ważne jest by się nie wydało, by nikt publicznie nie mówił o tym. Omerta.
Druga rzecz, która poraża - osoby, które zeznawały, pisały skargi 50-60 lat temu teraz zasłaniają się niepamięcią, wypierają się tego co mówiły lub uważają, że nie ma do czego wracać.
June 27, 2023
Książka dobitnie pokazuje, że JPII jeszcze za czasów bycia biskupem w Krakowie sam tuszował sprawy i przenosił księży do innych parafii.
Czy wiedział o tym, że jego podwładni dokonywali przestępstw ja tle seksualnym, zanim stawało się to sprawą publiczną? Nadal nie jestem na ten temat w 100% przekonany, stąd mały minus dla książki. Argumenty są poważne i przekonujące, ale nie nazwałbym ich dowodami.
Na pewno jednak ważniejsze dla Wojtyły było unikanie skandali, "miłosierdzie" dla przestępców księży oraz umacnianie wpływów Kościoła. Ofiary i ich los był daleko mniej istotny niż pozycja Kościoła. Nazywanie krzywdy dzieci "zgorszeniem" to tuszowanie przerażających, powtarzalnych przestępstw i próba złagodzenia tego, co naprawdę się działo. Wojtyła nie podejmował też środków zaradczych ani nie okazywał pomocy w celu wyjaśnienia spraw, a pozwalając skazanym księżom na dalszą pracę z ludźmi, w tym z dziećmi, przyczyniał się do eskalacji przestępstw, zamiast ich prewencji.
Uprzedzam, że w książce opisy molestowania są dosadne i bezpośrednio przedstawiają obrzydliwości, które się działy.
Czy wiedział o tym, że jego podwładni dokonywali przestępstw ja tle seksualnym, zanim stawało się to sprawą publiczną? Nadal nie jestem na ten temat w 100% przekonany, stąd mały minus dla książki. Argumenty są poważne i przekonujące, ale nie nazwałbym ich dowodami.
Na pewno jednak ważniejsze dla Wojtyły było unikanie skandali, "miłosierdzie" dla przestępców księży oraz umacnianie wpływów Kościoła. Ofiary i ich los był daleko mniej istotny niż pozycja Kościoła. Nazywanie krzywdy dzieci "zgorszeniem" to tuszowanie przerażających, powtarzalnych przestępstw i próba złagodzenia tego, co naprawdę się działo. Wojtyła nie podejmował też środków zaradczych ani nie okazywał pomocy w celu wyjaśnienia spraw, a pozwalając skazanym księżom na dalszą pracę z ludźmi, w tym z dziećmi, przyczyniał się do eskalacji przestępstw, zamiast ich prewencji.
Uprzedzam, że w książce opisy molestowania są dosadne i bezpośrednio przedstawiają obrzydliwości, które się działy.
March 18, 2023
Oceniam wysoko za dobrze wykonaną pracę reporterską. Smutna prawda o człowieku, który miał być wzorem cnót, dobroci, empatii, łaskowości... a był jeszcze jednym, interesownym, obleśnym dziadem bez kszty współczucia dla krzywdy dzieci. Nie jest to szokujące, bo chyba w Polsce nikt już nic dobrego się od kleru nie spodziewa, ale cieszy mnie, że jest to dobrze udokumentowane i opisane w tej książce. Cieszę się, że autorowi nie zabrakło cierpliwości, że wykonał ogrom pracy i dotarł do informacji, a następnie starał się jak najlepiej je zweryfikować. Książka pięknie też pokazuje wiejską patologię, znaczenie księży, zbiorową mentalność, strach przed osądem i brak dbałości o pokrzywdzone/-ych. Myślę, że cała Polska jest wdzięczna Ekke, że odczarował tę postać... i mam nadzieję, że tak jak obalamy pomniki hitlerowców i stalinistów, tak kiedyś wyrzucimy na śmietnik historii pomniki obrońcy pedofilów.
March 21, 2023
Świetne, dogłębne śledztwo niderlandzkiego dziennikarza. Bardzo ważna do przeczytania książka, potrzebna do zrozumienia tematu, który wydawać by się mogło stanie się głównym przedmiotem kampanii wyborczej w 2023 roku.
Overbeek dobrą polszczyzną w doskonały sposób ujawnia prawdę o tym, co Karol Wojtyła wiedział na temat przestępstw polskich księży. Autorowi udało się wycisnąć naprawdę wszystko co było możliwe ze szczątkowych informacji dostępnych w archiwach państwowych oraz z pamięci ofiar, które zdecydowały się udzielić wywiadu.
Ogromny szacunek dla autora za odwagę.
Overbeek dobrą polszczyzną w doskonały sposób ujawnia prawdę o tym, co Karol Wojtyła wiedział na temat przestępstw polskich księży. Autorowi udało się wycisnąć naprawdę wszystko co było możliwe ze szczątkowych informacji dostępnych w archiwach państwowych oraz z pamięci ofiar, które zdecydowały się udzielić wywiadu.
Ogromny szacunek dla autora za odwagę.
December 30, 2024
overall ogromna ilość materiału, z nieoczywistych źródeł, więc bardzo dobra pozycja
podobało mi się, jak rozdziały były podzielone na kwestie “watykańskie”, ale także te lokalne ( w ogóle sam aspekt rozbudowania okoliczności towarzyszących wydarzeniom za czasów PRL)
jedną gwiazdkę odejmuje za baardzo dużą ilość subiektywnych zwrotów( szczególnie jeżeli chodzi o stwierdzanie “oczywistości”, które w mojej opinii nie były oczywistościami- często brakowało pogłębienia związku przyczynowego), tutaj akurat można było postąpić inaczej
podobało mi się, jak rozdziały były podzielone na kwestie “watykańskie”, ale także te lokalne ( w ogóle sam aspekt rozbudowania okoliczności towarzyszących wydarzeniom za czasów PRL)
jedną gwiazdkę odejmuje za baardzo dużą ilość subiektywnych zwrotów( szczególnie jeżeli chodzi o stwierdzanie “oczywistości”, które w mojej opinii nie były oczywistościami- często brakowało pogłębienia związku przyczynowego), tutaj akurat można było postąpić inaczej
April 9, 2023
Czyli jednak wiedział.
Co gorsze, nic z tym nie zrobił.
Co jeszcze gorsze ukrywał seksualnych drapieżników.
Dodatkowo zmienił prawo kanoniczne, żeby rozmyć i złagodzić kary dla przestępców seksualnych w sutannach.
Tyle rozprawiał o miłosierdziu, a nigdy go nie okazał setkom tysięcy ofiar.
Okazał za to miłosierdzie pedofilom. Wielokrotnie.
Mam dla niego taką samą pogardę jak dla wszystkich zwyrodnialców, których ukrywał przed prawem i odpowiedzialnością.
Co gorsze, nic z tym nie zrobił.
Co jeszcze gorsze ukrywał seksualnych drapieżników.
Dodatkowo zmienił prawo kanoniczne, żeby rozmyć i złagodzić kary dla przestępców seksualnych w sutannach.
Tyle rozprawiał o miłosierdziu, a nigdy go nie okazał setkom tysięcy ofiar.
Okazał za to miłosierdzie pedofilom. Wielokrotnie.
Mam dla niego taką samą pogardę jak dla wszystkich zwyrodnialców, których ukrywał przed prawem i odpowiedzialnością.
July 12, 2024
4.5
Idealnie nie jest i autor dość dużo sam sobie niestety dopowiada. Jest to niestety podwójne, gdyż osłabia argumentację udowodniającą na 99% zaangażowania Wojtyły w tuszowanie przestępstw w Kościele, ale także spowodowane niedostępnością kościelnych źródeł.
Sama książka jednak dodaje wiele do dyskusji o statusie Papieża Polaka, która w kraju kościółkowym jest niezmiernie potrzebna. Rzuca także cień na postacie jak Dziwisz. Odważnie napisana, z masą pracy śledczej u swojej podstawy
Idealnie nie jest i autor dość dużo sam sobie niestety dopowiada. Jest to niestety podwójne, gdyż osłabia argumentację udowodniającą na 99% zaangażowania Wojtyły w tuszowanie przestępstw w Kościele, ale także spowodowane niedostępnością kościelnych źródeł.
Sama książka jednak dodaje wiele do dyskusji o statusie Papieża Polaka, która w kraju kościółkowym jest niezmiernie potrzebna. Rzuca także cień na postacie jak Dziwisz. Odważnie napisana, z masą pracy śledczej u swojej podstawy
April 21, 2023
Nie spodziewałam się zakresu czasu objętego dokumentacją. Autor skupił się głównie na starszych polskich sprawach z okresu sprzed pontyfikatu. Okazuje się, że afery, skandale, nie są takie nowe, powtarzały się wciąż i wciąż, zmieniały się parafie i nazwiska, niestety reakcja władz kościelnych pozostaje niezmienna. Dokumentalny reportaż wymagający przekopania mnóstwa materiałów.
August 24, 2023
Książka jako zbiór źródeł jest fajnym materiałem, zepsute jest to jednak przez tendencyjne i subiektywne opinie autora, który często mija się z prawdą oraz nie bada, tylko wyrokuje. Zdecydowanie narracja autora to nie jest dziennikarstwo śledcze.
October 10, 2023
Dałam pięć gwiazdek, bo to według mnie bardzo rzetelny materiał. Kurde, chciałabym żeby każdy miał choć raz go w ręce i przeczytał przynajmniej pierwsze kilka rozdziałów. To niesamowicie potrzebna książka.
May 4, 2025
Bardzo napakowana szczegółami, wątkami z archiwum itp. Główna teza, że papież wiedział pojawia się sporadycznie. Raczej uznałam to za reportaż na temat pedofilii. Mnie osobiście bardzo zmęczył i przytłoczył nazwiskami (żadnego z nich chyba nie zapamiętałam..)
March 19, 2023
Ogrom pracy, który niestety nie sprawia, że książka jest specjalnie ciekawa plus niektóre wątki pojawiają się kilka razy co sprawia wrażenie nadmuchiwania ilości stron
March 23, 2023
Must-read! I dobrze napisana. 10/10!
March 28, 2023
Ważna i potrzebna książka rzucająca nowe światło na działania "świętego", który nie zasłużył nawet na pół pomnika i jest w Polsce otoczony wręcz karykaturalnym kultem.
Serdecznie polecam.
Serdecznie polecam.
Displaying 1 - 30 of 42 reviews