Ο βασιλιάς της Αβάνας

Centro Havana

by Pedro Juan Gutiérrez, Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη (Translator)

Στους δρόμους της Αβάνας του 1990 ένας έφηβος προσπαθεί να επιβιώσει. Η ιστορία του είναι η αφορμή για να ξετυλιχτεί μπροστά στα μάτια μας ένας κόσμος τρομακτικός και αποκαλυπτικός: ζητιάνοι, πόρνες, τραβεστί, μικροπωλητές, αλήτες, μπεκρήδες, άνθρωποι που ζουν στα ερείπια εγκαταλειμμένων κτιρίων, άφραγκοι, πεινασμένοι, πάντοτε στα όρια του θανάτου. Επιμένουν όμως να αγωνίζονται για να ζήσουν μια μέρα ακόμα, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, να βρουν κάπου τρυφερότητα. Αυτό μόνο.

Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά στοιχεία, γραμμένο στεγνά, χωρίς φτιασίδια και στολίδια, από τα καλύτερα δείγματα στα βήματα της παράδοσης του βρόμικου ρεαλισμού.

Genres: Fiction, Contemporary, Spanish Literature, Latino, Romance, LGBT, Novels

264 pages, Paperback

First published January 1, 2000

About the author

Pedro Juan Gutiérrez (Matanzas, Cuba, 1950) es reconocido internacionalmente como uno de los escritores más talentosos de la actual narrativa latinoamericana. Su Ciclo de Centro Habana ha sido publicado íntegramente por Anagrama, y ha aparecido en otros idiomas en más de veinte países: Trilogía sucia de La Habana (publicada también en títulos individuales: Anclado en tierra de nadie, Nada que hacer y Sabor a mí),El Rey de La Habana (que ha sido adaptada al cine por el prestigioso director Agustí Villaronga), Animal tropical (Premio Alfonso García-Ramos), El insaciable hombre araña y Carne de perro (Premio Narrativa Sur del Mundo). También en Anagrama ha publicado las novelas Nuestro G. G. en La Habana, El nido de la serpiente. Memorias del hijo del heladero, Fabián y el caos y Estoico y frugal. Vive en La Habana y se dedica exclusivamente a la literatura y a la pintura.

Reviews

[amapola · Rating 4 out of 5]

Que linda es Cuba…

La Cuba che fa da sfondo a questo romanzo è un inferno sulla terra: povertà, squallore, sporcizia, miseria la fanno da padrona. In questo scenario da incubo si muove Rey, sedici anni, scappato dal riformatorio dove era rinchiuso da tre anni. Solo, povero, nessuna risorsa per tirare avanti se non la determinazione rabbiosa, l’istinto di sopravvivenza e il proprio corpo. Ma non c’è speranza, non c’è riscatto possibile per quelli come lui, neanche l’amore per Magda, un amore che porterà entrambi a un tragico epilogo.
La prosa di Gutierrez è brutale, violenta, volgare, istintiva, cruda, ma soprattutto è vivida, vitale, trascinante. Il romanzo mi è piaciuto, anche se forse quattro stelle sono generose: ho voluto premiare il coinvolgimento e la sorpresa che mi ha regalato.

https://youtu.be/tGbRZ73NvlY

[Metodi Markov · Rating 1 out of 5]

Книга, скандална единствено със собствената си посредственост - такива са даже и сексуалните сцени в нея, нещо с което тя се рекламира широко.

Разказът за живота из бордеите, в които е превърната Хавана може да стресне единствено почитателите на петолъчката, Фидел и Че, не че те биха прочели или възприели този текст.

Социализмът, чиято единствена цел е да затрие духовно и физически народа под властта си, докато върхушката му тъне в лукс и безметежна летаргия, не е нищо ново по нашите географски ширини. И все пак трябва да им се признае - на уродите от "Острова на свободата" им се е отдала отлично тая съсипия, продължаваща и в настоящето.

За мен това четиво практически се оказа загуба на време.

[Eirini Proikaki · Rating 3 out of 5]

O βασιλιάς της Αβάνας βρωμάει,πηδάει,τον έχει μεγάλο,πεινάει και ΒΡΩΜΑΕΙ!Αυτός νομίζω είναι ο βασικός κορμός της ιστορίας.Ο Ρέι είναι ένα νεαρό αγόρι που βρίσκεται ξαφνικά χωρίς οικογένεια, μπαίνει στην φυλακή χωρίς να φταίει και βγαίνοντας απο εκεί προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν σάπιο κόσμο χωρίς να έχει στην ουσία κανένα εφόδιο.Περιφέρεται απο εδώ κι απο εκεί,ζητιανεύει,κλέβει,ζει μέσα στην εξαθλίωση χωρίς να σκέφτεται το αύριο παρά μόνο το τώρα, ψάχνοντας κάτι να φάει και κάτι να πηδήξει.
Δεν μου άρεσε όσο τα άλλα δυο βιβλία του Γκουτιέρες που έχω διαβάσει(Βρόμικη τριλογία,Ο έρωτας νοστάλγησε την Κούβα).Η γλώσσα είναι όπως πάντα ωμή και ο βρόμικος ρεαλισμός ίσως παραείναι...βρόμικος(πολλή σιχαμάρα ) αλλά δεν ήταν αυτό το πρόβλημα μου απλά νομίζω οτι του έλειπε η "ψυχή" που είχαν τα άλλα δυο και το οτι δεν συμπάθησα τον πρωταγωνιστή δεν βοήθησε καθόλου.
Παρόλα αυτά δεν θα έλεγα οτι έχασα το χρόνο μου διαβάζοντας το,μου άρεσε αρκετά.

[Makis Dionis · Rating 4 out of 5]

Εκείνο το μέρος ήταν καλό. Βρώμικο μισογκρεμισμένο, ετοιμόρροπο, όλα κατεστραμμένα . αλλά ο κόσμος έμοιαζε άτρωτος.Ζούσαν και ευγνωμονούσαν τους άγιους κάθε μέρα και το απολάμβαναν. Μέσα στα ερείπια και τη βρώμα , αλλά το απολάμβαναν.

[Jenny · Rating 4 out of 5]

"Ωστόσο εκείνη τη στιγμή ο Ρέι ένιωθε καλά.Δεν ήξερε γιατί.Κανείς δεν του είχε μάθει να γεύεται το ωραίο.Αλλά εκείνη ήταν μια καλή στιγμή."

Υπόθεση: Ο Ρέι είναι έφηβος,φτωχός,άπορος και μόνος και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα σε μια Αβάνα που δεν αστειεύεται.Ακούγεται Βασιλάκης Καϊλας,όμως δεν είναι-ο Ρέι φέρνει περισσότερο σε Γιώργο Φούντα με το λεπίδι ανά χείρας.

Τί μου άρεσε: Ο Gutiérrez κατάφερε να "ζωγραφίσει" την εικόνα της πόλης και της κοινωνίας με φανταστική μαεστρία!Διαβάζοντας το βιβλίο ένιωσα να μεταφέρομαι στην Αβάνα του 1990,να βιώνω κι εγώ την παρακμή,τη φτώχεια,τη ζέστη,την πείνα.
Ο Ρέι είναι ένας χαρακτήρας δύσκολος,που παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει δεν φαίνεται να θέλει να αρπάξει τις ευκαιρίες που του δίνονται για μια καλύτερη ζωή,κι επαναλαμβάνει συνεχώς το αναπόφευκτο του θανάτου με κάποια προσμονή.Δεν είναι συμπαθητικός,είναι όμως ενδιαφέρων τύπος-κι ακόμη πιο ενδιαφέροντες όσοι έρχονται σε επαφή μαζί του.
Η γραφή μου άρεσε πολύ,αν και στην αρχή σοκαρίστηκα με την ωμότητά της.Η ανάγνωση κύλησε άνετα και γρήγορα.

Τί δεν μου άρεσε: Δεν χρειαζόταν να διαβάζω κάθε λίγο και λιγάκι πώς και πόσο καλά το τρίβει το πιπέρι ο Ρέι.Η εμμονή του με το σεξ είναι σημαντικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του και παίζει μεγάλο ρόλο στην υπόθεση,από ένα σημείο και μετά όμως βαρέθηκα να διαβάζω για τις σεξουαλικές του ικανότητες-με ενδιέφεραν πολύ περισσότερο άλλα στοιχεία του,τα οποία δεν εξερευνήθηκαν αρκετά,θαρρώ.
Επίσης,μου φάνηκε αρκετά ψεύτικη η άγνοιά του σε ορισμένα ζητήματα.ΔΕΝ γίνεται να βλέπει αγαλματάκι αγίου,να το χαρακτηρίζει κούκλα και να λέει ότι "Άγιος Λάζαρος είναι η οδός που μένω κι όχι το όνομα της κούκλας" ένας έφηβος 16 ετών που μέχρι τα 13 του πήγαινε σχολείο 4 φορές τη βδομάδα και στο αναμορφωτήριο χτυπούσε στους άλλους τατουάζ με την Παναγία!!

Συνολικά,το βιβλίο μου άρεσε πολύ και σίγουρα θα αναζητήσω κι άλλα έργα του Gutiérrez.Την επόμενη φορά βέβαια θα είμαι προετοιμασμένη-τόσο με ένα ποτήρι με ρούμι δίπλα μου και κουβανέζικη μουσική να παίζει, όσο και ψυχολογικά για τη σκληρότητα που σίγουρα θα ακολουθεί.

[Luciana · Rating 5 out of 5]

A escrita de Gutiérrez é brutal, tão brutal quanto à fome e o caos pelo qual passava Cuba na década de 90. Para retratar a mais alta miséria e subsequentemente, a mais baixa condição humana, o autor propõe, que, se a pobreza é agressiva, a linguagem terá que buscar ao máximo se igualar a ela.

Quem está acostumado com Dickens ou Tchékhov, se surpreenderá com a narrativa fluida, mas desconfortável, um tanto grosseira e quase nunca poética.
Por vezes a obra parece se situar no erotismo, tamanha a necessidade do autor em permear sua história com situações sexuais, contudo, o leitor terá a percepção que aquele é o único caminho para esquecer uma das maiores degradações que o ser humano pode vivenciar: a fome, fome tanto de alimento como de perspectivas.

Tentando sobreviver em meio a tamanha desordem, nosso protagonista irá nos guiar as maiores mazelas da sociedade cubana, fazendo com que nos recordemos dos capitães da areia, de Jorge Amado e sua necessidade pungente em sobreviver.
Sendo assim, é um romance curioso, intragável, certeiro e diferente do habitual.

[Laura Chirita · Rating 5 out of 5]

At the end of the book, Pedro Juan Gutierrez says that while wrtiting he really tried to save Reynaldo, but it was clearly that he didn't want to be saved. And I felt that through out the book, he gave Rey numerous chances to save himself, to get out of that lifestyle, but he suffered too much to be able to save himself. Nobody could've save him. Not Even his creator.

[Ian D · Rating 2 out of 5]

Σπατάλησα το χρόνο μου; Μάλλον ναι.

Να εξηγήσω. Μπορεί το βιβλίο να είναι σε πολλά σημεία απαράδεκτο αλλά αποζημιώνει τον αναγνώστη με μπόλικο σαικς (γιατί άλλο καημό δεν είχαμε). Καλά εντάξει, έχει μόνο αυτό. Κρίμα που δεν είμαι έφηβος στα ντουζένια μου... Κακογραμμένη πορνογραφία που θέλει να σερβιριστεί ως ρεαλισμός αλλά έχει τόση επαφή με την πραγματικότητα όση κι ο πρωταγωνιστής με το πλύσιμο. Γιατί ο Rey (υποκοριστικό του Reinaldo αλλά και βασιλιάς στα ισπανικά - εξού και το λογοπαίγνιο του τίτλου) μισεί το νερό, τη δουλειά, τις δεσμεύσεις, τον κόσμο ολόκληρο κι έχει το μυαλό του συνεχώς στο πήδημα γιατί την έχει και μεγάλη όπως μας επαναλαμβάνει εμμονικά ο συγγραφέας σε κάθε δεύτερη σελίδα. Με το μπαρδόν κιόλας, αν ο κεντρικός ήρωας δεν έχει ούτε ένα προτέρημα, όχι μόνο δεν έχει κανένα ενδιαφέρον αλλά δύσκολα γίνεται πιστευτός· δε θα πω συμπαθής γιατί δε νομίζω να ήταν αυτός ο σκοπός έτσι κι αλλιώς. Τουλάχιστον - και εντελώς αναμενόμενα - πέθανε στο τέλος και ησυχάσαμε, όχι τίποτα άλλο αλλά θα μας γαμούσε όλους όπως ο Ψαρράς στον Οίνο Ενοχής.
Κατά ένα περίεργο τρόπο, όμως, η ιστορία κλείνει με τρόπο αναπόδραστο κι ένα περίεργο είδος κάθαρσης που είναι σχεδόν ικανοποιητικό. Ναι, κι εμένα μου έκανε εντύπωση.

Πλοκή που συνοψίζεται σε τρεις φάσεις (πεινάω, έχω κάβλες, πηδάω και πάμε πάλι από την αρχή), εξέλιξη μηδέν, ανάπτυξη χαρακτήρων ούτε για δείγμα, ένα ατέρμονο μπινελίκι με άρωμα ιδρώτα, ρούμι, φτηνά τσιγάρα κι εξωτικό μπακράουντ την Κο��βα που ήταν πολύ της μόδας τότες. Όλοι μικροαπατεώνες, πουτάνες, κλέφτες και μπανιστηρτζίδες που πεινάνε, βρωμάνε, δεν αγαπάνε τα άντερά τους και πηδάνε ό,τι κινείται ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο και σεξουαλικό προσανατολισμό. Τι σκατά έχει το κλίμα εκεί στην Αβάνα κι έχουν συνέχεια το νου τους στο κουτούπωμα; Δουλειές δεν έχουν; Αλλά είπαμε, κανείς δε δουλεύει. Άστο, θα δω καλύτερα μια τσόντα, ένα δελτίο ειδήσεων κι ένα ταξιδιωτικό βιντεάκι του Ευτύχη Μπλέτσα. Πιο ρεαλιστικά είναι, θα μου μείνουν και παραπάνω.

Η ένστασή μου, ωστόσο, είναι άλλη. Στο κάτω κάτω, ούτε το πρώτο ανάξιο λόγου ανάγνωσμα είναι ούτε δυστυχώς το τελευταίο. Με ενόχλησε η πρόθεση. Με δικές του ανεκδοτικές εμπειρίες που φούσκωσαν στο ψήσιμο (εντάξει, θα μου πείτε, τη ζωή του περιγράφει και τα γαμησιάτικα που θα ήθελε να είχε εξιστορεί, τι άλλο να γράψει;) παίρνει μια άνευρη ιστορία (εκεί που πάει κάτι να γίνει να προχωρήσει την υπόθεση, του σηκώνεται του Rey και τον τρέμει η γης), τη στολίζει με τη χυδαιότερη γλώσσα και τους πιο εξωπραγματικά ελαττωματικούς χαρακτήρες, προκειμένου όχι να αφυπνίσει αλλά να προκαλέσει εντυπώσεις, να σοκάρει (αλήθεια ποιον;) και, εντέλει, να τα πουλήσει ως λογοτεχνία που αντιπροσωπεύει το σκληρό πρόσωπο της χώρας του.
Μόνο που αν βγάζεις λεφτά απ' αυτό, παύει να είναι καταγγελία και καταλήγει εμπόριο.

ΟΧΙ, λοιπόν, κύριε Gutiérrez! Μας αρέσει η κλειδαρότρυπα, αρεσκόμαστε στο ξεκατίνιασμα, κάνει κρα ο κώλος μας για κάτι πικάντικο αλλά να ας μην τα αποκαλούμε και τέχνη. Παρά τα αυτοβιογραφικά στοιχεία, το έργο σας δεν με έπεισε ούτε στιγμή πως κουβαλούσε αλήθεια και ειλικρίνεια. Τόση απανθρωπιά καταντάει επιστημονική φαντασία. Κι επιτέλους, αν η ζωή στην Κούβα είναι τόσο πεζή κι ανυπόφορη, σίγουρα δεν αξίζει να της αφιερώσει κανείς 320 σελίδες.

Πώς την είπαμε την αρπαχτή στα ισπανικά;
Τρελό ρισπέκτ στη μεταφράστρια μπάι δε γουέυ. Με τέτοιο περιεχόμενο πρέπει να της σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο της κοπέλας. Πάντως, ξαναδιαβάζοντας το τέλος από το πρωτότυπο, βρήκα να έχει μεγαλύτερη αφηγηματική δύναμη. Κοίτα που θα του ανεβάσω τη βαθμολογία και δεν του το'χα. Μισό βαθμό, μη νομίζετε...

1.5/5

[Aletheia · Rating 4 out of 5]

Un acierto la compra y la lectura durante mi estancia en la Habana. Pones imágenes a los escenarios y cara a los personajes.
No es la gran cosa la historia, se hace algo repetitiva (no demasiado al ser corta), pero el lenguaje y el ritmo son insuperables. Una experiencia literaria que me llevo del viaje.
Por desgracia, sigue siendo de plena actualidad, hay casos que son insalvables.

[FFF · Rating 2 out of 5]

Empiezo por lo positivo: Gutiérrez tiene dos virtudes. Primero, no aburre (lo que, al menos para mí, no es poco); segundo, tiene consolidado un estilo, o una manera de narrar (decir "estilo" puede sonar excesivo porque le debe demasiado al realismo sucio norteamericano,solo que da la impresión de "estilo propio" por la terminología caribeña), pero con el que finalmente se siente cómodo y le permite escribir con desenvoltura, sobre todo al inicio, algunos pasajes bastante buenos. Y hasta ahí llegamos. Porque el resto es fácil de predecir: ¿cómo se imagina, cómo se vende, cómo se percibe La Habana desde el exterior? Sencillo: un espacio de pobreza, picardía y sensualidad. Pues eso, y nada más que eso, es lo que ofrece Gutiérrez. La historia parece un pretexto para desarrollar los tópicos arriba mencionados; los personajes son caricatura absoluta, al punto que la mayoría de mujeres que desfilan (y jinetean) por las páginas de este libro, incluido un travesti, resultan exactamente iguales. Ningún desarrollo en los personajes, pero tampoco en la historia. Si Gutiérrez parece un narrador efectivo, que sabe contar, que no se viene con rodeos y canta las cosas por su nombre, es en realidad porque escribe, en cuanto a estilo, chatura de personajes y superficialidad de mirada, como si estuviera escribiendo bestsellers. Pero, a diferencia de aquellos escribas, que mueren en su palo, es decir en capturar con una historia atractiva, más precisamente con preguntas irresueltas y giros inesperados en el argumento, esta novela carece completamente de todo eso. Las situaciones se repiten una y otra vez, casi indistinguibles unas de otras, y cuando finalmente algo distinto ocurre hacia el final parece surgido de la nada. Como si el escritor se hubiera dado cuenta de que ya tenía suficientes páginas para concluir un libro, y había que cerrarlo de la manera más simple, gratuita e inverosímil. Queda la pregunta: con las dos virtudes señaladas al inicio, ¿habrá podido Gutiérrez escribir algo realmente valioso? Quisiera darle una oportunidad adicional. Que no aburra, repito lo del principio, es bastante. No saben cuánto.

[Marcos M. Forte · Rating 5 out of 5]

Nada que agregar... Un libro más de Pedro Juan. Brutal. Mortalmente sucio y real...

[Zizeloni · Rating 4 out of 5]

I have read the Dirty Havana trilogy and I like Gutierrez and his dirty realism.
This book has a similar style, but it is the full story of a teenager trying to survive in Cuba in the 90s.
If you have read Gutierrez, you know what to expect: dirt, sex, dirty sex and hunger. I really wonder if Cubans are indeed having as much sex as Gutierrez says...
The story follows Rey, who barely survives in the streets of Havana, but all women get crazy about him for some reason, despite him being a dirty 16 year old beggar.
We get to learn how life was in Cuba. Easy to read. In general, I have nothing negative to say about this book.

[Pedro Pacifico Book.ster · Rating 5 out of 5]

Uma das grandes surpresas deste ano! Um livro completo, que alcança com maestria a intenção pelo autor. Por meio de uma narrativa forte e de uma linguagem crua e sem frescuras, o leitor acompanha a vida de Reinaldo, menino pobre, morador da periferia de Havana e vítima de um ambiente familiar caótico. Depois de um incidente, do qual não teve qualquer culpa, o protagonista é mandado para um reformatório, onde fica alguns anos - os mais importantes para sua formação - e consegue fugir. Uma criança que desde o começo precisa desconfiar de qualquer um para poder sobreviver e enfrentar a dura realidade de uma sociedade que o abandonou. É chocante, mas também compreensível, a frieza e o desapego de Reinaldo com tudo e com todos. O autor também constrói de maneira impecável o cenário da Cuba da década de 80 e 90, cercada de miséria, drogas, álcool e prostituição. Uma obra intensa e muito cativante! Fiquei com vontade de ler outras obras do autor... alguém tem indicação?

Nota: 10/10

Leia mais resenhas em https://www.instagram.com/book.ster/

[Jessica Ohara · Rating 4 out of 5]

Termino esse livro com um forte peso no estômago.
A história me lembrou bastante O Cortiço, só que sem as pequenas alegrias(ou ilusões) que esse tinha en algumas partes. O rei de Havana não apresenta nenhuma passagem que seja mais amena ou livre de uma sensação suja, nem que ao longe. Tudo parece estar corrompido de maneirq irreversível , dos prédios as pessoas. Não é o tipo de história que recomendaria sem algum trigger warning, mas ao mesmo tempo é o tipo de livro muito necessário para que se enxergue o que conscientemente nos recusamos a ver no nosso cotidiano.

[Tilly · Rating 3 out of 5]

Δυσκολο να αξιολογησω αυτη την ιστορια. Είναι ωμη και σκληρη και αλλο τοσο ανθρωπινη.
Ο συγγραφεας ξερει να φτιαχνει εικονες πολύ παραστατικες και αμεσες. Σιγουρα με εβαλε σε σκεψεις για την καθημερινοτητα στις χωρες-περιζητητους τουριστικους προορισμους, οπου οι ντοπιοι ζουν σε μεγαλη ανεχεια.
Το 3/5 δε σημαινει ότι δε μου αρεσε αλλα ότι μελαγχολησα διαβαζοντας τη.

[Lacolz · Rating 5 out of 5]

Aquel pedazo de libro era el más puerco de todo ese librero. Una jaula de hojas podridas. Con letras de porquería y crudeza. Letras que te arrastran entre la mierda y la peste y la crisis y el hambre y el calor y el sudor y las pingas y las repingas y los coños y la sangre y el semen y las gallinas y el malecón y la fiesta y los policías y los borrachos. Te jalonea por una Cuba noventera despeinada y desmadrada. Y aún así, entre todo eso, la enternecedora historia de Rey. Cuando lo leía no sabía si era de día o de noche. Casi no podía apartar los ojos. No lo sabía, pero tenía cuarenta páginas seguidas de un tirón. Para leer en verano, a mediodía.

[Andrea · Rating 3 out of 5]

De esos libros que, al terminarlos, no sabes si te han gustado o no. Nunca es grato enfrentarse a tanta miseria; cuando la pobreza económica deriva en ignorancia, en vidas sin sentido, sórdidas y absurdas. Quizás eché de menos algún personaje que luchara por mantenerse decente (y no me refiero al aspecto sexual) pero eso es fácil decirlo desde la comodidad.
El libro no aburre, se lee enseguida y no deja indiferente.

[Gabrielle Cunha · Rating 3 out of 5]

Achei tudo muito cíclico (por vezes até mesmo repetitivo). Foi ok

[Christina · Rating 2 out of 5]

Ach du liebe Zeit. Bei dieser Geschichte gibt es eigentlich nur Anfang und Ende, der komplette Mittelteil dreht sich nur im Kreis. Schade!

[Katerina · Rating 3 out of 5]

Διάβαζα για τον βρόμικο ρεαλισμό του Γκουτιέρεζ και δεν πολυκαταλάβαινα τι εννοούσαν. Μετά από αυτό το βιβλίο κατάλαβα απολύτως τι εννοούν. Για τον βασιλιά της Αβάνας έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία ήταν ένα βιβλίο που θα έλεγα ότι κατά κάποιον τρόπο με σόκαρε και από την άλλη ήταν ένα βιβλίο που δεν μου άφησε τίποτα. Νομίζω ότι σε μερικά χρόνια δε θα θυμάμαι καν ότι το διάβασα. Ίσως βέβαια ακουστεί κάπως σκληρό αυτό, αλλά έτσι αισθάνομαι.

Επειδή όμως ξεκίνησα με σκληρά λόγια, ας αναφέρω αυτά που μου άρεσαν σε αυτό. Ο βασιλιάς της Αβάνας είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται πάρα πολύ εύκολα. Η γραφή είναι πολύ απλή και μέσα από αυτό γνώρισα την Αβάνα του ’90, αν και δεν μου δημιούργησε και τόσο ευχάριστη εικόνα γι’ αυτήν. Παρόλα αυτά, μου μετέφερε άριστα αυτό που ήθελε. Την φτώχεια, την εξαθλίωση, το πόσο μεγάλη σημασία για έναν άνθρωπο και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του έχει το πού μεγαλώνει και κάτω από ποιες συνθήκες. Ο Ρέι, ο ήρωας του βιβλίου, είναι ένας έφηβος που ζει στον δρόμο και κάνει οτιδήποτε για να επιβιώσει, χωρίς όμως καμία ελπίδα για «πραγματική» ζωή. Απογοητευμένος από όλους και όλα είναι σαν να ζει σαν ζόμπι. Στο μόνο που βρίσκει ευχαρίστηση είναι η σεξουαλική επαφή που την αποζητά απεγνωσμένα συνεχώς. Παρόλα αυτά, και ο ίδιος αναφέρει μέσα στο βιβλίο ότι ζούμε χωρίς κανένα σκοπό και απλά επιβιώνουμε μέχρι να έρθει η ώρα να πεθάνουμε.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, με ενόχλησαν αρκετά οι ωμές και βρόμικες σκηνές σεξ. Κυριολεκτικά βρόμικες και πολύ συχνές. Ο Ρέι ήταν πραγματικά αχόρταγος με το σεξ και με κάθε ευκαιρία ο Γκουτιέρεζ μας περιέγραφε μία σκηνή σεξ, με κάθε λεπτομέρεια. Αυτό για να πω την αλήθεια μετά από κάποιο σημείο με κούρασε αρκετά. Επίσης, αναφέρει ότι ήταν άνθρωπος που του άρεσε η βρόμα. Δεν μπορώ ακόμα να εξηγήσω αν απλά ο Γκουτιέρεζ το αναφέρει ως «βίτσιο» του πρωταγωνιστή ή με αυτό ήθελε να πει κάτι άλλο.

Παρ’ όλες τις καταχρήσεις, τη κακή ζωή και την συνεχή απελπισία του πρωταγωνιστή, ο συγγραφέας είναι σαν να του δίνει συνεχώς την ευκαιρία να λυτρωθεί. Παρόλα αυτά, ο Ρέι δεν αρπάζει την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή. Είναι απόλυτα αυτοκαταστροφικός. Αυτό είναι απίστευτα ξεκάθαρο στο βιβλίο.

Τέλος, παρόλο που γενικά η ιστορία δεν «μίλησε» μέσα μου, μου άρεσε πάρα πολύ το τέλος. Το θεώρησα πολύ ανατρεπτικό και μου έφτιαξε την εικόνα που είχα μέχρι τότε για το βιβλίο. Κατά τη γνώμη μου δίνει στον ήρωά του τη λύτρωση που είχε απορρίψει όλες τις προηγούμενες φορές. Αυτό το κάνει σίγουρα μιας ιστορία με νόημα αλλά σίγουρα για γερά, πολύ γερά στομάχια.

Για ‘μένα ήταν το πρώτο βιβλίο του Γκουτιέρεζ αλλά σίγουρα όχι το τελευταίο. Αν και δεν ήταν ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει, είχε κάτι που με κέρδισε και ακόμα δεν μπορώ να εξηγήσω τι. Θεωρώ πάντως, πως είναι μια καλή αρχή για να γνωρίσεις τον συγγραφέα.

[Alex · Rating 5 out of 5]

El lector es morboso por naturaleza. Le encanta asomarse entre las páginas y buscar en las letras alguna tragedia que le entretenga aunque sea de personas que no existen. Por eso me gusta tanto el Rey de la Habana. Porque Pedro Juan Gutiérrez no se anda entre las ramas sino que precisamente busca saciar ese voyerismo con un lenguaje crudo sacado del más sórdido realismo sucio para narrarnos una historia de sexo y violencia. El protagonista es un mulato de la Habana llamado Reymundo al que seguimos en todas sus peripecias desde el momento en que se queda huérfano a los nueve años de edad hasta que se convierte en el supuesto Rey de la Habana: un vagabundo/ pordiosero/vividor con mucha suerte con las mujeres gracias a su descomunal pene. En medio de lo cual somos testigos de los bajos fondos de La Habana noventera. Aunque en realidad se trata de los bajos fondos de cualquier ciudad latinoamericana y quizás con un poco de imaginación de cualquier ciudad del mundo. De tal manera que el Rey de la Habana se vuelve un relato universal en el que su protagonista encarna el fracaso del supuesto desarrollo en el mundo civilizado de hoy en día.

[Zaphirenia · Rating 1 out of 5]

I'm sorry, but this is not literature. It is pornography (bad pornography, for that matter) that claims to be artistic because it includes a background in Cuba, allegedly portraying the life in Havana. However, this does not make it a good book, it just makes it disguised porn. I don't mind vulgar language in a book, but this one had nothing more to demonstrate. Once again, not literature. Rey is hardly a king just because he has a huge dick.

[charta · Rating 3 out of 5]

En humo, en polvo, en sombra, en nada...
romanzo circolare. inizia di morte violenta e in pari modo si conclude.spaccato minimo di un diciassettenne cubano che nella sfiga nasce, cresce e sparisce.la habana come mai un turista l'ha veduta.incontri casuali di individualità sorde e dualità sorde e inscalfibili.
degrado, sfruttamento, prostituzione, laddove volontà, impegno e intelligenza sono monete false o fuori conio, dunque disutili.
sesso che è solo sfogo e mescolanza di umori.
il nostro ragazzo è re, certo, ma del penoso trombaggio di passaggio. né l'attrezzatura fuori standard riuscirà a salvarlo da sé stesso e da un karma che lo condanna (lui e tutti gli altri) a una vita orribile.
ho cercato tra le pagine un senso, una ipotesi di riscatto, un messaggio ma invano.
siamo (saremmo) animali guidati dagli istinti più bassi e da un ferreo materialismo.
monadi belluine o velleitarie.
ergo...
la vita è 'na briochë:
n'arapùta 'e coscë,
entr' 'o pescë,
'a panza crescë,
'o strunz nascë*.
Tre stelle per le grandi capacità dell'autore nel fotografare gli abissi dell'efferatezza innanzitutto interiore.

[Teresita Valle · Rating 3 out of 5]

He terminado con El Rey de la Habana. Más bien La Habana terminó con él.

[Ángela · Rating 4 out of 5]

-La vida te ha maltratado un poquito...
-A lo mejor.
-O tú has maltratado a la vida..., quién sabe.

[Geoffrey Fox · Rating 4 out of 5]

La vida desastrosa de un chico habanero muy pobre, traumatizado a los 9 años y fugado de una cárcel de menores a los 16, sin ambición ni estudios ni concepto de futuro. Reynaldo, "Rey", se estila "El Rey de La Habana," siendo su bastón de mando, y su única baza, un falo de proporciones descomunales con dos "perlas" (municiones de acero sacadas de los rodamientos de bicicletas) insertados en el glande para enloquecer a las jineteras.

Después de varias aventuras con diversas mujeres, incluyendo a Sandra, un/una transvesti especialmente cariñoso/a, Rey se encuentra sin querer cerca de la playa de Varadero, zona restringido a los "yumas" (extranjeros) adinerados. Casi muerto de hambre, sin un centavo y casi desnudo, sigilosa y temerosamente se hace con la ropa deportiva dejada en la arena por algún turista despreocupado.

"Pero, ya se sabe, el hábito no hace el monje. A pesar de aquel vestuario distinguido y nuevo, Rey seguía pareciendo el mismo mulato muertodehambre, flaco, desnutrido, con la piel de brazos y piernas cubiertas de ampollas y forúnculos con pus por las picadas de mosquitos y jejenes, el pelo desgreñado y cochambroso, los ojos con legañas, y sobre todo, con aquel aire de susto y desamparo, temeroso de que le dieran una patada por el culo en cualquier momento."

Experimenta momentos de cariño, especialmente con Magda, una de las muchas mujeres que "templa", y se le presentan diversas oportunidades para cambiar y dar dirección a su vida — o para el hampa, o para un trabajo fijo, o para dejarse cuidar por una viuda que quiere mimarlo — pero Rey rehuye toda idea que implica cambio y que no sea de satisfacer el apetito del momento.

"Hay quien vive al día. Rey vivía al minuto. Sólo el momento exacto en que respiraba. Aquello era decisivo para sobrevivir y al mismo tiempo lo incapacitaba para proyectarse positivamente."

Y, como tenía que ser, un día cuando tiene escasamente 17 años, le llega el último minuto, cuando se deja provocar a un acto de tremenda e insensata violencia que también terminará con su propia vida.

Muy duro, este relato. Es un caso extremo que nos puede dar una idea de un mundo más amplio, de la extrema dureza de la vida para mucha gente en la Cuba del "periodo especial" del fin de los 90. Otros cubanos, la mayoría, encontraban alguna manera — criminal o legal — de "resolver", pero no todos.

[jeremy bradner · Rating 5 out of 5]

This book describes every little detail of the protagonist's (Rey's) sad, miserable, lonely, dirty and disgusting life in Havana, from about 15 to 17 years old. It is such raw and straight to the point writing. Gutierrez is not trying to write good, or bad or funny or anything. He just puts down a few things that happened and lets the stories speak for themselves. I think this book will be in my top ten favorites.

Here's a quick quote i just kind of randomly pulled out. He
just says what happened. No descriptions of how steamy the shit was or anything fancy like that. It's written in a way where that isn't necessary:

SaliO corriendo para una esquina, detrAs de unas cajas de cerveza, y cagO. CagO mucho y bien. Uf. CreyO que habIa terminado. No. CagO un poco mAs. Listo, ahhh. No tenIa con quE limpiarse. Con la mano. Se limpiO lo mejor posible con los dedos, y a su vez limpiO los dedos en el piso. Se puso el pantalOn y saliO.

my trans:

He left running for a corner, behind some beer boxes and he took a shit. He shit a lot, and good. Uf. He thought he had finished. No. He shit a little more. Ready, ahhh. He didn't have anything to wipe himself with. With his hand. He cleaned himself as best as possible with his fingers and then he cleaned his fingers on the ground. He put on his pants and left.

[Juan Naranjo · Rating 3 out of 5]

“El rey de La Habana” es un cuento sobre la supervivencia en un entorno de marginalidad. Nos cuenta la adolescencia de Rey, un habanero pobre y pícaro que, tras una tragedia familiar, se queda solo en el mundo y trata de resolver su sustento minuto a minuto.
El libro es también una extraña carta de amor a la capital cubana que huye del matiz idílico que suelen tener las historias sobre una ciudad para bucear en la mugre y en la capacidad de supervivencia de los menos afortunados.
Hace unos años vi la película basada en el libro y, siendo bastante fiel, creo que me gustó más debido a que el libro me ha parecido demasiado reiterativo en algunos aspectos (la suciedad, las relaciones sexuales, los olores) y que se recrea demasiado en la sordidez y en lo explícito.

[Pedro · Rating 1 out of 5]

Eu claramente não sabia no que estava me metendo quando comecei a ler o “Rei de Havana”.
A história se passa em uma Havana assolada pela fome e miséria em 1988, de forma que seguimos o sofrimento de um personagem (Rey) no meio de todo esse sofrimento.
Na leitura, houve momentos em que o livro quase engatava. Contudo, rapidamente a narrativa voltava para uma incessante, desconfortável e irritante descrição de sexo entre os personagens.
Não se engane, essas cenas eram verdadeiramente (e só consigo pensar nessa palavra) repugnantes, cheias de detalhes nojentos e completamente desnecessárias, na minha opinião.
Vi alguns comentários de críticos falando que poderia ser um comentário na “exportação da sexualidade de Cuba”, mas acredito que, se for o caso, não foi nem de perto bem feito.
Apesar de eu poder passar mais alguns parágrafos falando o porquê não gostei desse livro, acho que basta deixar claro que não o achei bem escrito e que lê-lo foi muito desconfortável (e não do jeito que o autor provavelmente queria).
Não recomendo.

[Miaomiao Li · Rating 4 out of 5]

Leí este libro por mi clase de sociedad hispanoamericana, para entender Cuba en el Periódo Especial. Se trata de un libro con un lenguaje muy muy fuerte y directo, casi sin adornos. En esta historia La Habana deja de ser el paraíso tropical que aparece en los anuncios de viaje, y su población tampoco es los típicos latinos que enfrentan todo con alegría y optimismo, se nos revela la cara más puerca, con jineteras, travestis, pajeadores randoms en la calle y casas por derrumbarse.

Hay muchas escenas de sexo en el libro pero al leerlas no las percibo como eróticas sino más bien miserables: los rons y cigarrones cuestan, pero el sexo es gratis. Así que "se templan" día y noche, locamente como animales, porque no les queda nada.