Marathonloper

by Abdelkader Benali

In zijn jongensjaren was Abdelkader Benali lid van PAC, de grootste atletiekvereniging in Rotterdam. Zijn grote voorbeeld was de Marokkaanse atleet Saïd Aouita, die in de jaren tachtig heerste op de middenafstanden.Maar in de jaren negentig ging Benali studeren, en niet veel later deed de droom van het literaire schrijverschap zijn sportieve ambities vervagen, zeker toen hij met Bruiloft aan zee ook werkelijk een droomdebuut bleek te hebben geschreven. Maar ergens in zijn achterhoofd en in het weefsel van spieren en pezen bleef het sportieve vermogen latent aanwezig. Benali fietste en rende rondjes in de talloze parken van de vele steden waar hij verbleef – en hij ontdekte de duursporter in zichzelf.En zo kwam het dat hij in de herfst van 2005 plotseling besloot aan de marathon van Boedapest deel te nemen. En daar bleef het niet bij. Een half jaar later liep hij in de marathon van Rotterdam een persoonlijk record (2 uur 52 minuten en 25 seconden). Dat record is beslist nog voor verbetering vatbaar.Marathonloper is een literaire verbeelding van Benali’s passie voor het hardlopen. Als zodanig is het de uitdrukking van zijn fascinatie en liefde voor deze sport.Abdelkader Benali (1976) is de auteur van veelgeprezen romans als Bruiloft aan zee, De langverwachte, Laat het morgen mooi weer zijn, Feldman en ik

Genres: School, Dutch Literature, Literature

164 pages, Paperback

First published January 1, 2007

About the author

Benali was born in Morocco, but came to Rotterdam at the age of four. Later he moved to Amsterdam. Except novels and plays Benali also writes articles and reviews for various Dutch newspapers and magazines.

Reviews

[Evi · Rating 2 out of 5]

Dit boek lezen is als een marathon lopen maar dan zonder het leuke van een marathon lopen (en zonder medaille en snacks op het eind)

[Inge Janse · Rating 3 out of 5]

Wat? Is dit boek maar 164 pagina's? Het voelde echt als véél meer. En dat is geen goed teken.

De Marathonloper las ik omdat ik op 5 april 2020 geen marathon liep (en daar wel voor getraind was). Ik dacht, fijn, laat ik het dan literair meemaken. Het goede nieuws is dat dit boek daar ruimschoots in voorziet. Abdelkader Benali schrijft veel herkenbaars van mijn trainingen met +30 kilometer afstanden, zoals dat je spieren op slot schieten en je jezelf bijna naar voren moet laten vallen in de hoop dat je benen het dan weer gaan doen (dat doen ze), maar ook de glorieuze momenten dat je voor eeuwig door lijkt te kunnen gaan, en het afzien opeens iets heel plezierigs wordt. Ook de vele sentimenten die je tijdens een wedstrijd ervaart, komen terug in het boek, zoals woede over mensen die jou inhaalden (en die je dan weer in moet halen) en de magische momenten nét voordat het start.

Maar er zit ook veel in De Marathonloper waar ik echt niets mee kon. Het verhaal over hoe zijn vader zijn moeder naar de zee droeg (of waren het zijn opa en oma?) is prachtig, maar de hele intrige rondom die Rodriguez snapte ik niet of nauwelijks (gaat zijn vrouw nou vreemd met hem? weten ze zelf van wat de uitkomst van de marathon betekent voor wie die vrouw kiest?), en ook de vele overdenkingen deden me weinig. En wie is nou dat buurmeisje van hem? Ik kon er nooit helemaal inkomen. Plus: wat gebeurt er precies met die perspectiefwisselingen? In sommige hoofdstukken lijken Rodriguez en Benali (en zijn vrouw?) door elkaar te praten. Ik lees vrijwel altijd voor het slapen gaan, dus ik ben cognitief dan ook niet op mijn best, maar volgens mij compliceert dit het lezen wel erg drastisch.

Een hoogst particuliere irritatie van mij richting dit boek is het absurd veelvuldige gebruik van verkleinwoorden. God, wat haat ik dat. Verkleinwoorden zijn voor mij de ultieme manier om de wereld en het leven te verkleinen tot poppenhuisniveau. Verkleinwoorden zijn lexicale nagels die over het krijtbord van de roman krassen.

PS Het is pure afgunst, maar dat Benali een marathon probeert te lopen in 2:45 is voor mij totaal onherkenbaar. Ik zou al blij zijn als ik onder de 4 uur blijf, dus hij opereert op een flink ander niveau. Misschien dat dat ook iets van mijn ervaren afstand tot het boek verklaart.

[Suzanne Van Herk · Rating 2 out of 5]

Aan het begin zat ik er helemaal in.. het einde kon ik gewoon moeilijk plaatsen. Snapte ook niet wie er nou aan het woord was op het einde. Maar ik hoef in iedergeval geen marathon te lopen.. dit is dus hoe het voelt😉 Fijn dat ik dat nooit hoef te doen zeg.

[Rob De Bruyn · Rating 3 out of 5]

Dus zo voelt het om een marathon te lopen.
Wat een geruststelling. Alle bedenkingen, positieve en negatieve gedachten die tijdens het hardlopen door me heengaan zijn ook andere hardlopers bekend. Mooi verwoord door Benali, zelf een begenadigd hardloper. Knap om die gedachtes te bewaren. Fijn om te lezen, de onzekerheden die iedere hardloper kent heb je dus niet alleen.
Het boek is vrij langdradig geschreven, alsof het je wil laten ervaren hoe lang een marathon daadwerkelijk is. Had best iets korter gemogen.

Disclaimer: alleen lezen als je een hardloper bent

[Ananda · Rating 3 out of 5]

Zoveel herkenbare gedachtes en gevoelens die tijdens het hardlopen op komen in dit boek. Prettig om te lezen als hardloper.

De tijdsvolgorde in dit boek vond ik alleen minder prettig lezen. Midden in een verhaal kwam een flashback van een ander verhaal, al hoewel dit tijdens het hardlopen ook zo gaat met gedachten, vind ik dit vreemd lezen als ik niet zelf aan het hardlopen ben. 🤣

[War De · Rating 2 out of 5]

Een hardloopvariant van De Renner, eentje die een stuk minder goed is helaas. Als hardlopen zijn vele passages erg herkenbaar, maar verder is het niet een heel bijzonder boek. Ik denk dat Benali's schrijfstijl mij ook totaal niet aanspreekt.

[Danette Albers · Rating 4 out of 5]

Het is een mooi boek en het leest lekker weg.
Het autobiografisch aspect met flashbacks sprak mij erg aan.
De schrijver zou soms wel minder woorden kunnen gebruiken om iets weer te geven.

[Bert Knol · Rating 4 out of 5]

Heel herkenbaar boek voor iemand die een marathon achter de rug heeft. Maar het is echt veel meer...
Rodriguez. Lees zelf maar

[Tina · Rating 4 out of 5]

Een marathon beschreven per kilometer. Of hoe het ineens duidelijk wordt hoe verschrikkelijk lang die afstand is 😳
Goed geschreven. Graag gelezen.

[Joeri Dassen · Rating 3 out of 5]

Herkenbaar geschreven als je de marathon ook gelopen hebt.

[Diederik · Rating 3 out of 5]

De man is veel te onrustig tijdens een marathon.

[Bert · Rating 4 out of 5]

Not as good as running it myself but very relatable and nice writing style.

[Peter · Rating 2 out of 5]

Vermoeiend

[Kevin Gabriël · Rating 3 out of 5]

Op de dag dat ik eigenlijk de marathon zou lopen dit boek gelezen. Het is zondermeer een leuk boek maar miste wel iets.

[Nathalie · Rating 1 out of 5]

Ik had t een leuker boek gevonden als ik niet De Renner al eens had gelezen

[Edwin Hoekstra · Rating 4 out of 5]

Literaire beschrijvijng van het proces van lopen en zijn gedachtegang daarbinnen en eromheen.

[Jeffrey · Rating 3 out of 5]

Relaas van 42,195 km die soms zin doet krijgen in een marathon en soms gerust stelt dat 'op de bank lezen' best comfortabel is. Evenwel nooit echt helemaal opgeslorpt door het verhaal.

[Hendrik Dejonckheere · Rating 3 out of 5]

Dit is een aardig geschreven boek over hardlopen. Het verbind de hardloper met de omgeving waarin hij verkeert. Toch heeft het niet het niveau van "De Renner" van Tim Krabbé. Dat zit hem in kleine zaken zoals het niet goed strikken van je veters en andere aspecten van goede looptechniek en beleving. Toch is beleving van de Marathon goed beschreven. Het wisselend aandacht hebben voor je omgeving, het parcours, de mensen langs het parcours, de lopers die je voorbijlopen of die je zelf voorbijloopt en momenten van dagdromen waarbij je plotseling een kilometer verder bent zonder het in de gaten te hebben.
Ik hoop dat Abdel, na nog wat blessures, op enig moment overstapt op fietsen vooral om te zien wat dat voor boek zal opleveren. Mensen die altijd vol beleving leven scheppen interessante verhalen.

[André · Rating 4 out of 5]

Pas na enkele kilometers kreeg dit boek mij te pakken en bleef het in mijn hoofd hangen. En wie is toch die Rodriguez? Deze persoon geeft de roman wel een mooie dimensie en lading. Ik ben blij dat ik de marathon heb uitgelezen, zonder echter een duidelijk antwoord op mijn vraag. Maar dat maakt het boek des te beter. En ik heb weer zin in het hardlopen gekregen.

[Kayleigh · Rating 2 out of 5]

boring school read

[Charlotte · Rating 1 out of 5]

Sinds een jaar hou ik toch echt wel een beetje van hardlopen en ik had gehoopt dat dit boek me meer zou bieden dan wat het me geboden heeft. Het idee van een boek over een marathon is briljant, zonder meer. Elke kilometer een beschrijving van het gevoel van de loper, gevoelens die ik maar wat goed herken, ook al heb ik nooit een marathon gelopen. De strijd met Rodriguez, of hij nou denkbeeldig is of niet, symboliseert voor mij de strijd van de schrijver met zichzelf, tijdens het hardlopen, en ook die strijd is een 'feest' der herkenning voor mij.

De kilometers (lees: hoofdstukken) bevatten ook herinneringen aan vroeger, waarom de schrijver is gaan hardlopen, aan zijn jeugd en soms wisselt het perspectief naar Rodriguez of naar zijn vrouw die het liever met Rodriguez lijkt te doen of een journalist die de schrijver interviewt over het boek de marathonloper (inceptie!) Dat had allemaal niet gehoeven voor mij. Ik had genoeg aan de schrijver en zijn gedachtes per kilometer. Of eigenlijk, daar had ik ook niet genoeg aan.

Het doet bijna pijn om te zeggen, maar dit is echt het slechtste boek tot nu toe, dit jaar, in deze reading challenge.

1,5 ster, bij de gratie Gods. Er zitten te veel vaagheden en onduidelijkheden in het boek, daar hou ik niet van. Ook zitten er in deze druk zó veel stijl- en taalfouten in, daardoor daalt het boek écht in aanzien voor mij. Er zijn slordigheden, zoals de druk van kilometer 38 die wordt omschreven bij kilometer 34 (of omgekeerd, ik weet het al niet meer). De wisseling op het laatste naar zijn vrouw (die het dus liever met Rodriguez doet) - het kon me allemaal niet bekoren.

Spijtig.