Un dictionnaire des expressions belges les plus imagées, porté par un auteur 100% belge qui manie l''autodérision à la perfection. DOUFFE : cuite. "Mon vieux, je me suis pris une de ces douffes, pourtant, j''avais pas bu grand''chose, juste une petite douzaine de duvel". Voir aussi : une GUINZE. Exemple « pfioouuu ti je m''suis tapé une guinze d''un mètre ! ». BROTCHER : verbe wallon intraduisible en français. Si vous prenez un gros morceau de beurre mou dans la main, et que vous fermez le poing, le beurre passe entre les doigts : ça brotche. Idem entre les doigts de pieds si vous écrasez une grosse flatte de vache à pieds nus.
I found this little, nifty book a few weeks ago in a famous Brussels bookshop. Since language (in general) is one of my interests, I had to buy it, especially as it concerns my own country. Belgian isn't a language. Belgium has three national languages: Dutch, French, and German (often forgotten by many, though). And as in many other countries, there are several dialects, too. There's no Belgian, but there is Flemish and Walloon, each with their own characteristics and subdivisions (per province). And the Brussels' dialect, not to forget.
This little book is, in my opinion, for the largest part aimed at the Belgian population, including expats. It's set up like a dictionary (but it's not a dictionary), only without much detailed or linguistic explanation. The words are sorted in alphabetical order with a short explanation containing the meaning of the term in question and one or more phrase examples to understand how the word is used. All this is sprinkled with a touch of humour. The book also serves to entertain, hence the content not being written in a too serious manner.
One remark, though: You have to be either Brusseleir or Wallon to understand some jokes or references to certain (public) figures or happenings.
Other than that, this is very much recommended, entertaining work about one of Belgium's qualities: language.
--------------------
Deze kleine uitgave werd opgesteld door Philippe Genion, die "van alle markten thuis" is en al enkele werken over de cultuur in België geschreven heeft.
Le belge bestaat niet als taal. We hebben inderdaad 3 nationale talen: Nederlands, Frans, en Duits (vaak vergeten). Daarnaast zijn er de vele dialecten, zowel in het Vlaams als het Waals. Elke provincie heeft zo zijn streektalen.
Dit werkje concentreert zich op het Waals en Brussels (of ten minste een selectie daarvan, dat spreekt voor zich), al verwijst Genion soms naar het Vlaams/Nederlands als er een tegenhanger of een verband is. Alles is op gesteld en gesorteerd in alfabetische volgorde (zonder opsplitsing in categorieën), zij het dan zonder de gedetailleerde uitleg van een woordenboek. Elke term is vergezeld van een korte uitleg met de betekenis en één of meerdere voorbeeldzinnen, opdat je kunt begrijpen in welke context(en) deze of gene term gebruikt wordt.
Philippe Genion heeft dit alles met wat humor besprenkeld. Zoals dat gaat met humor, is niet alles even goed (al naargelang je gevoel voor humor). Maar als je wat taalgevoel hebt, dan kun je zeker genoeg lachen. ;-)
De volledige titel van het boek(je) wordt door dhr. Genion als volgt "vertaald": Coman parlé leu bèlchhh é le comprentt' (s'ki est mouin sainp'). Schitterend, toch?
Uiteraard lees je een dergelijke uitgave niet zoals een roman, maar neem je het nu en dan eens in de hand om wat te grasduinen en je taalgevoel wat aan te scherpen.
'Comment parler le belge ? Et le comprendre (ce qui est moins simple)' is een aanradertje voor alle taalliefhebbers, maar ook degenen die België een warm hart toedragen.
Très mignon, ce livre. Je ne suis pas belge mais j’habite en Belgique depuis deux ans. Pour un non francophone comme moi, j’ai beaucoup apprécié ce livre et bien rigolé.
Een leuk boek om van tijd tot tijd kleine stukjes uit te lezen. Aangezien ik nu bijna 6 jaar samenwoon met een Franstalige Belg, heb ik allang gemerkt dat Belgen soms hele andere woorden gebruiken dan Fransen. Ook de manier van uitdrukken is soms anders en zoals je als Nederlander die Frans spreekt, in het Vlaams veel uitdrukkingen herkent als oorspronkelijk Frans, herken je als Nederlander die Frans spreekt in dit boekje ook veel Belgisch Franse uitdrukkingen die uit het Nederlands komen en niet alleen bij typisch Brusselse uitdrukkingen. Alles is met humor geschreven. Het enige zwakke punt: er wordt vaak verwezen naar mensen de wereldberoemd zijn in Frankrijk en Wallonië, maar die de rest van de wereld niets zegt. Doordat ik met een Walloniër samenwoon, ken ik er wellicht al meer dan de gemiddelde Nederlander, maar nog ontgaat me wel het één en ander.