Ο Τσάρλς Μπουκόβσκι στάθηκε για χρόνια ολόκληρα ο λυρικός και ο αφηγητής της λογοτεχνίας του περιθωρίου, γνωστός μόνο στους λίγους. Ασυνήθιστα πνευματώδης και συχνά μ' έναν παραμυθένιο ρεαλισμό, επιθετικός, βωμολόχος και αισχρός, περιγράφει την άλλη πλευρά του «American way of life», αυτή που οδηγεί το αμερικάνικο όνειρο στον αμερικάνικο εφιάλτη.
Οι "Σημειώσεις ενός πορνόγερου" είναι η αυτοβιογραφία σε συνέχειες ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε θέση επισφαλή. Κάθε πρόταση που ο Τσαρλς Μπουκόβσκι χαράζει πάνω στο χαρτί, μπορεί να είναι η τελευταία του.
Henry Charles Bukowski (born as Heinrich Karl Bukowski) was a German-born American poet, novelist and short story writer. His writing was influenced by the social, cultural and economic ambience of his home city of Los Angeles.It is marked by an emphasis on the ordinary lives of poor Americans, the act of writing, alcohol, relationships with women and the drudgery of work. Bukowski wrote thousands of poems, hundreds of short stories and six novels, eventually publishing over sixty books
Charles Bukowski was the only child of an American soldier and a German mother. At the age of three, he came with his family to the United States and grew up in Los Angeles. He attended Los Angeles City College from 1939 to 1941, then left school and moved to New York City to become a writer. His lack of publishing success at this time caused him to give up writing in 1946 and spurred a ten-year stint of heavy drinking. After he developed a bleeding ulcer, he decided to take up writing again. He worked a wide range of jobs to support his writing, including dishwasher, truck driver and loader, mail carrier, guard, gas station attendant, stock boy, warehouse worker, shipping clerk, post office clerk, parking lot attendant, Red Cross orderly, and elevator operator. He also worked in a dog biscuit factory, a slaughterhouse, a cake and cookie factory, and he hung posters in New York City subways.
Bukowski published his first story when he was twenty-four and began writing poetry at the age of thirty-five. His first book of poetry was published in 1959; he went on to publish more than forty-five books of poetry and prose, including Pulp (1994), Screams from the Balcony (1993), and The Last Night of the Earth Poems (1992).
He died of leukemia in San Pedro on March 9, 1994.
Αγόρασα το βιβλίο καθαρά και μόνον επειδή ήταν σε προσφορά. Δεν είχα καλή άποψη για τον συγγραφέα. Είχα αποπειραθεί να διαβάσω το "PULP" αλλά με κούρασαν πολύ οι βωμολοχίες που αφθονούσαν στο κείμενο. Όμως εδώ υπήρχε μια διαφορά: η μικρή φόρμα των κειμένων, τα καθημερινά περιστατικά που περιγράφει, η γρήγορη δράση σε καθηλώνουν, σε κάνουν να ξεχνάς τις όποιες αντιρρήσεις σου. Επίσης, η δεξιοτεχνία του συγγραφέα να βάζει στο στόμα ανθρώπων του περιθωρίου μικρές "σοφίες" για τη ζωή και την κοινωνία σε τραβάει να υπογραμμίσεις πολλά σημεία του κειμένου. Η αγαπημένη μου είναι : "Οι περισσότεροι φοβούνται να μιλήσουν ενάντια στις αδερφές - θεωρητικά. Όπως ακριβώς οι περισσότεροι φοβούνται να μιλήσουν ενάντια στην αριστερά - θεωρητικά. Δεν με νοιάζει προς τα πού πάει το πράγμα - ξέρω μονάχα αυτό: υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που φοβούνται". Αξίζει να διαβαστεί.
Διάβαζα λοιπόν πολλά από τα καταξιωμένα του μυθιστορήματα και ποιήματα, το ένα μετά το άλλο και μου δημιουργήθηκαν τα εξής ερωτήματα. Πώς ήταν δηλαδή ο Μπουκόφσκι πριν γίνει ο Τσινάσκι των μυθιστορημάτων του; Υπήρχε διαφορά στη γραφή του; Κατά τη διάρκεια που έγραψε το Γυναίκες για παράδειγμα, περνούσε ήδη σε μια νέα φάση της ζωής του καθώς αναγνωριζόταν παγκοσμίως και ταξίδευε στην Ευρώπη για να δίνει δημόσιες απαγγελίες. Πριν από αυτόν τον ντόρο όμως τι γινόταν; Τα δύο αυτά βιβλία σου δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσεις τον άσημο Μπουκόβσκι, ή αλλιώς την γέννηση ενός μεγάλου συγγραφέα, μέσα από τη στήλη Οι σημειώσεις ενός Πορνόγερου που έγραφε στην εναλλακτική εφημερίδα Open City του Λος Άντζελες. Ιστορίες αυτοβιογραφικές, ιστορίες φανταστικές, εμπνευσμένες από γεγονότα της καθημερινότητας και του περιθωρίου. Ο Μπουκόβσκι με κάθε του πρόταση που διαβάζεις σου δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να είναι και η τελευταία του. Μπροστά στα μάτια σου ξετυλίγεται απροκάλυπτα όλη η διαδρομή από το Αμερικάνικο Όνειρο στον Αμερικάνικο Εφιάλτη. Τολμώ να πω πως είναι ένα από τα αγαπημένα μου, αν και σε όλα του τα έργα έχω αδυναμία. Αλλά αν μου έλεγαν πως έπρεπε να διαλέξω μονάχα ένα του έργο για να το κουβαλάω εφόρου ζωής μαζί μου, σίγουρα θα ήταν αυτό!