Rodogune

by Pierre Corneille

Noir, c'est noir. De toutes les tragédies de Corneille, Rodogune est l'une des plus sombres, celle où les tensions atteignent une violence d'autant plus saisissante qu'elles se font jour à travers une intrigue lourde de toutes les complications, lesquelles se dénouent dans un final que Stendhal comparait à ceux des drames shakespeariens.

Tragédie dynastique du pouvoir, la pièce est aussi une tragédie familiale de l'amour et de la haine. Des êtres se déchirent ; une coupe empoisonnée, comme chez Hitchcock, attend les héros. Le personnage de Cléopâtre fait briller un héroïsme du mal qui éclaire l'univers cornélien d'une étonnante lumière noire.

Genres: Plays, Classics, French Literature, Theatre, France, 17th Century, Drama

224 pages, Pocket Book

First published January 1, 1644

About the author

Pierre Corneille était l'un des trois grands dramaturges français du XVIIe siècle , avec Molière et Racine. Il a été appelé «le fondateur de la tragédie française» et était productive pendant près de quarante ans.

Vous pouvez lire son oeuvre sur:
- http://www.poesies.net/corneille.html
- http://gallica.bnf.fr/Search?ArianeWi...

Pierre Corneille was one of the three great seventeenth-century French dramatists, along with Molière and Racine. He has been called "the founder of French tragedy" and produced plays for nearly forty years.

You can read his works (in French) on:
- http://www.poesies.net/corneille.html
- http://gallica.bnf.fr/Search?ArianeWi...

Reviews

[Jesús De la Jara · Rating 4 out of 5]

RODÓGINE o RODOGUNA de Pierre Corneille

"¡Ojalá que encontréis en vuestro matrimonio
únicamente celos, horror y confusión,
y para desearos todos juntos los males,
ojalá os nazca un hijo que se parezca a mí!"

Rodógine es una princesa de los partos que luego de haber estado en amores con el rey de Siria Demetrio Nicanor, ya fallecido, es tomada como rehén por la viuda del rey, Cleopatra (a quien el rey le fue infiel con Rodógine), y en base a ello logra la paz con el rey de los Partos, Fraates, por el momento. Al estar Rodógine como prisionera los ánimos se calman y Cleopatra hace venir a sus dos hijos Seleuco y Antíoco con la idea de legitimar su reinado. Ambos príncipes y herederos al trono de Siria caen muy enamorados de la princesa Rodógine por lo que se establece una pequeña rivalidad que ambos desconocían por el corazón de la princesa.
Aunque todo apunta que la reina Cleopatra tiene la llave de la felicidad de uno de ellos, basta que confiese quién es el que nación primero pues ambos son mellizos y luego de esto nombrarlo rey y desposar a la princesa de los partos que tiene el consentimiento de su propio reino, la trama se complica mucho más pues tanto Cleopatra como Rodógine son conscientes que la otra la odia y probablemente desea su propia muerte. Los mismos hermanos son llevados al inicio a enfrentarse por ese privilegio y el desarrollo y desenlace de este asunto desde luego es lo importante en la trama.
Me gustó aunque como sucede a veces en Corneille algunos parlamentos son muy enrevesados y los personajes un poco "fríos", sin embargo como gran exponente del teatro neoclásico francés no pueden faltar los líos amorosos, pues entre los amantes:

"Siempre hay lazos secretos, existen simpatías,
por cuyo dulce nudo las almas destinadas
se atan unas a otras y se dejan conmover"

Cleopatra lleva la mayor cuota de maldad en toda la obra y parece que los demás serán los gran sacrificados debido a su pureza, amistad u orgullo de nacimiento.

[Mohammad Ali Shamekhi · Rating 3 out of 5]

این نمایشنامه اثر تراژدی نویس شهیر فرانسوی پیر کورنی، پدر تراژدی فرانسه است.

نمایشنامه از یک سو در مورد پیوند دو برادره که حاضر نمی شن به خاطر عشق و تخت سلطنت به همدیگه خیانت کنن و افزون بر این حاضر نمی شن به خاطر تخت سلطنت عشقشون رو - که یک نفره - از میون بردارن؛

از سوی دیگه این نمایشنامه در مورد کلئوپاترا است - مادر این دو برادر؛ زنی که شوهرش رو کشته - به خاطر ازدواج دوباره - و در پی انتقام از معشوق او - یعنی رُدوگون - به زجر و آزار و زندانی کردن او پرداخته؛ اما ردوگون که خواهر فرهاد اشکانی است به واسطه ی قدرت برادر و عهدنامه ی صلح نه تنها از بند رها می شه بلکه قراره با یکی از این دو برادر که بزرگتره ازدواج کنه و بشه ملکه - جانشین کلئوپاترا. اما تنها کلئوپاترا است که می دونه کدوم یک بزرگتره. هر دو برادر عاشق ردوگون می شن. مادر در پی انتقام از اون دو می خواد که برای سلطنت ردوگون رو بکشن. آن دو زیربار نمی رن. مادر با انبوهی از دوز و کلک ها سرانجام یکی از برادرها رو می کشه و به دیگری وعده ی ردوگون و سلطنت رو می ده تا با زهری هر دو رو از میان برداره. اما قضایا چنان به هم می پیچه که مجبور می شه خودش برای اثبات خود جام رو سر بکشه و بعد از کشتن شوهر و پسرش به اونها بپیونده....


ترجمه ترجمه ی تحت اللفظی نیست ؛ این نمایشنامه پنج پرده داره و من دو پرده چهارم و پنجم رو همزمان فارسی و فرانسش رو خوندم. به همین دلیل قاطعانه می گم تحت اللفظی نیست؛ اما از سوی دیگه قاطعانه می گم ترجمه ی خوبیه . به این دلیل که واقعا متن رو تونسته در اغلب موارد "فارسی" بنویسه و خواننده ی فارسی زبان رو در متن دخیل و شریک کنه. من کلا این سبک ترجمه رو می پسندم و اون رو وفادارتر از ترجمه های تحت اللفظی می دونم.

[armin · Rating 5 out of 5]

La première pièce de mes lectures corneilliennes, elle est merveilleuse. Il s’agit de la reine de Syrie (Cléopâtre, rien à vu avec celle Egyptienne) dont le mari est mis à captivité en Iran et en pensant que le marie fuisse mort, elle s’epouse avec son beau-frère. Elle est demi-Clytemnestre (en face de son mari) et demi-Médée (en face de ses fils) et en effet la protagoniste n’est pas Rodogune. Corneille explique la raison par laquelle il a choisi “Rodogune” au lieu de “Cléopâtre” dans le préface ou il racconte mème l’origine de cette histoire selon Appin Alexandre, Flavius Josephus et Justin.

[Bianca, the mushy fairy · Rating 4 out of 5]

Moooolto epico e teatrale, la Cleopatra ci piace. Godo nel leggere e figurarmi donne forti che tengono in mano la spada, o che si lanciano in duelli di potere come lei e Rodogune. Ci stava per averlo letto delirante alle 3 di notte a 48 ore dall'esame

[Niuosha]

از يك سخن اسرار نهان كس را نتوان يافت

[stasia · Rating 4 out of 5]

Curieux car j'ai préféré cette histoire à Polyeucte, mais j'ai tout de même préféré ma lecture de Polyeucte...

Je trouve l'histoire effectivement tragique et profonde mais je ne trouve pas que les vers retransmettent vraiment ce tragique. Je pense que si les frères n'avaient pas été si "soudés" ça aurait peut-être rendu plus tragique et plus "réel" dans un sens.

ça reste une belle pièce bien écrite ceci dit

[Let · Rating 5 out of 5]

Lecture rapide et facile! Tragédie classique et fun 😎

[Heather]

It was not for me at all 🥲 i could not read this daily 😭

~ Pre Review ~

I have to read this for school ✨️

As such, I'm in a project of daily reading those books.

This one will be 20 pages per day
I want to finish it before the end of the week end as i have a dissert to write about it for wednesday 💀

[SuzanneNM · Rating 5 out of 5]

La pièce la plus sombre de Corneille, que je ne peux que recommander. L’intrigue politique prime, j’ai trouvé, sur l’intrigue amoureuse ; et l’opposition des deux personnages principaux n’est rien d’autre que celle du mal qui s’oppose au mal absolu en cherchant à retourner le bien contre l’autre.

[Anaelle · Rating 3 out of 5]

Je l'ai préféré à Macbeth

[Blanc · Rating 2 out of 5]

Cléopâtre je t'admire, mais apaise ton âme.

[Lukås YORK · Rating 3 out of 5]

3,5

[eri𝜗𝜚 · Rating 4 out of 5]

saur good !!!!!!

[Bahar Bahrami · Rating 3 out of 5]

نمی دونم متن اصلی انقدر سنگینه و ادبیه یا ترجمه اقای معیری؟
نمایشنامه ای قشنگ بود اما متاسفانه کمی سنگین و سخت خوان بود

[Ali · Rating 2 out of 5]

Pierre Corneille: 1606 – 1684
پیر کورنی، همراه با مولیر و راسین، سه نمایش نامه نویس بزرگ قرن هفدهم فرانسه است. کورنی را پدر تراژدی فرانسوی می خوانند. اغلب تراژدی های او بر مبنای زندگی شخصیت های اساطیری یونان و رم قدیم نوشته شده است.

این تراژدی پنج پرده ای "کرنی" با نام "ردگونه، شاهزاده خانم پارتی" توسط محمدعلی معیری به فارسی برگردانده شده و توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب در 1344 چاپ و منتشر شده است

[Beca Miller · Rating 3 out of 5]

[READ FOR UNI]
I actually thoroughly enjoyed this play! Read for an essay on female transgression in 17th-century drama and honestly, the character of Cleopatra did not disappoint for that purpose - probably not something I would have ever found or picked up if it hadn't been for uni :)
Hated the character of Rodogune, thought she was whiny and unbearable but alas, she was there.