Beneveld door de liefde, de lust en soms ook de alcohol beschrijft Esmee haar gevoelsrijke erotische belevenissen met een grote liefde voor taal. Ze krijgt een onverwachte driehoeksverhouding met een studiegenoot, ontdekt verschillende soorten orgasmes, zoekt haar weg in de ethische non-monogamie en beleeft veel, heel veel avonturen met wisselende uitkomsten. Soms absurd, meestal opwindend. Constant schippert ze tussen haar neurotische aard en haar avontuurzucht, waarbij de laatste het toch telkens weer wint. Omdat mijn lichaam het wil is een taboe- en genrevrij boek om als een grote reep chocola in een enkele zitting te verslinden. Het is een ode aan de liefde en de seksualiteit als een viering van het leven.
Waar we vroeger een kuis en degelijk volk waren, veranderde de kijk op seksuele vrijheid drastisch. Young, wild & free dachten we in de hippie tijd. Seks is lekker en seksuele vrijheid was zichtbaar.
Toch zijn we de laatste jaren seksuele vrijheid weer als een soort taboe gaan zien. Of misschien is het taboe wel nooit echt weg geweest.
Seks is een beladen onderwerp geworden de afgelopen jaren. Iets dat in mijn ogen, en blijkbaar ook in die van Esmee, niet zo zou moeten zijn.
Wat is er mis met een goede vrijpartij met wederzijdse instemming? Wat is er mis met het experimenteren met seksualiteit en om te ontdekken waar je grenzen liggen?
Want worden de meeste mensen niet allemaal gelukkig van goede seks?
Esmee Schenck de Jong schreef het boek ‘Omdat mijn lichaam het wil’.
Een boek om, met een lekkere reep chocolade en/of een goed wijntje, even te verdwijnen in de erotische escapades van Esmee zelf.
Waar ik eerst nog dacht dat ik vroeger toch wel een hoop geëxperimenteerd had, valt dit volkomen in het niet bij de ervaringen van Esmee.
Desalniettemin voelde dit boek vanaf de eerste pagina als een bevrijding.
In 144 pagina’s vertelt Esmee ons namelijk alles over haar erotische avonturen.
Van kinky seks feestjes, orgieën, tot trio’s en niet te vergeten, de scharrels. Dit doet zij niet alleen op een serieuze manier, maar vooral ook met ontzettend veel humor. En met een hoop details om niet te vergeten!
Je zou jezelf kunnen afvragen waarom Esmee dit boek heeft geschreven. Wie wil er nu lezen over iemand anders seksleven?
Zelf was ik meteen geïntrigeerd. Door de verhalen en de erotische belevenissen van Esmee, komt een gesprek op gang. Haar belevenissen en haar kijk op haar ervaringen nodigen uit tot nadenken. Over je eigen seksuele voorkeuren, maar ook over je eigen seksleven.
Dat we het vaak niet over ons seksleven hebben en er geheimzinnig over doen, kan ik persoonlijk soms als storend ervaren. Hoewel je de ins en outs echt niet met Jan en alleman hoeft te delen, moet het naar mijn mening wel schaamteloos bespreekbaar kunnen zijn. Normalisatie.
Wat ik ook heel mooi vond aan dit boek, is dat het ook een diepere laag heeft (nope, even niet doordenken nu 😉 ).
Esmee heeft namelijk geen specifieke gender voorkeur voor een partner. Zo beweegt ze zich vrij door de queer gemeenschap en beschrijft ze vol overgave en vol liefde ook, haar relaties en seksuele ervaringen met mannen, vrouwen en ook een non-binair persoon.
Als hetero vrouw werd ik direct verliefd. Want naast liefde en een sterkte connectie, knallen sterke gevoelens tussen Esmee en haar partner(s) van de pagina’s af. Het is zo ontzettend voelbaar.
Ik kon gewoon niet niet verliefd worden.
De humor, de korte hoofdstukken en de vlotte babbel van Esmee maken dat je door het boek heen vliegt.
De erotische ervaringen zijn zowel spannend als fascinerend en liefdevol. Het boek had wat mij betreft nog wel wat langer mogen zijn!
Conclusie Een dikke ‘JA’ voor taboedoorbrekende verhalen en seksuele vrijheid!
Het is heerlijk om te lezen over iemand die het ontzettend naar haar zin heeft, experimenteert en vrijheid ervaart. Iemand die zo zichzelf is.
Ik denk dat we hier allemaal iets van kunnen leren.
In dit boek ligt de nadruk absoluut op het plezier, wederzijdse instemming en respect voor elkaar. En dat maakt de ervaringen van Esmee bijzonder en heel erg fijn om te lezen.
En dat we ook nog een ‘kijkje achter de schermen’ krijgen, is ook nog eens mooi meegenomen.
In mijn hoofd hoor ik mensen vragen: ‘Wat is dit nu toch weer?’, ‘Dit is toch geen literaire roman?’, ‘Wie wil dit nu lezen? Dit kan echt niet!‘.
Hé, ik ben een lezer, ik wilde het lezen en ik heb er ook oprecht van genoten! En uiteraard kun je nooit oordelen wanneer je de inhoud niet kent.
Wat mij betreft een aanrader en meer van dit soort boeken graag. Dit boek is ZO bevrijdend!
Die zeldzame, hoogst vermakelijke doorsnede tussen zelfspot en openhartigheid gezocht en gevonden, doorspekt met een waslijst aan ingenieuze neologismen die ik nalaat hier te herhalen omdat ze gestript van context misschien wel eens als scabreus zouden kunnen worden opgevat. Vier zuurverdiende sterren.
een bijzonder, intiem, grappig en geil boek. esmee neemt je mee in haar seksuele belevenissen en dat doet ze goed. het wond me op, zet me aan het denken over mijn eigen seksualiteit en inspireert me gulziger en grover te zijn.
mooie stukje dat me bij blijft en resoneert: ‘Meestal duurt het even voor ik me op mijn gemak voel bij iemand. In dit geval is dat vrijwel direct. Het gevoel van een emotionele thuishaven komt ook deels voort uit gedeeld verdriet, ook al verschilt het qua oorzaken. Wanneer ik dit bemerk bij anderen is het gevoel dubbel: je zou willen dat de ander dat verdrietige gevoel niet kent, maar tegelijkertijd is het ook weer bindend en geruststellend om beiden te weten hoe de duisternis eruitziet.’
Práten over seks is een vak apart, zodra het de natafelende voorlichtingsgesprekken van ons gezin vroeger of het kinderboekverkopende aanraden van het Sex Education handboek overstijgt. Praten over míjn eigen, inmiddels tot een ingekakt kamerplantje geworden seksleven vond eigenlijk pas plaats op het moment dat mijn toenmalige partner er en passant een lullig boekje over opendeed naar mijn beste vriendin die voor míj langskwam. Krak. . . Oh, the places I've been sindsdien. Van sneue blauwtjes tot radiostiltes van verliefd lijkende mannen die hun prioriteiten pas na het delen van het bed niet helemaal helder bleken te hebben. Of soms zelfs eigenlijk vooral hun ex terugneukten of 'je bent zooo mooi' append uiteindelijk toch liever in hun eigen sufgesuste liefdesleven bleven. Steevast was er dan Esmee met een luisterend oor en haar eigen sensuele verhalen over vrijen met mannen, vrouwen, stellen, persónen - liefde en lust vermengd met nieuwsgierigheid, humor en soms ook een vleugje triest. Tussen de tranen en twijfel of iets met liefde wel voor mij was weggelegd en de orgasmes en orgies van Esmee kreeg haar roman 'Omdat mijn lichaam het wil' langzaam maar prachtig vorm. . . Praten over seks is niet nodig wanneer je versgeneukt en vergenoegd bij de tramhalte lichtelijk rozig van weinig slaap nog over zijn grote lijf staat te ochtenddromen - dan lijkt het alsof heel Amsterdam aan je kan zien hoe zalig hij je heeft liefgehad die nacht. Maar kúnnen praten over seks, fysieke verbinding en wat liefdesuitspattingen in bed jou als eigenaar van een lichaam en geest kunnen brengen is wel prachtig, als je het kunt en durft. Ik hou het bij voorkeur bij het wat blozend delen van ontboezemingen met mijn liefsten, maar Esmee tekende die van haar dus keihard kwetsbaar op. Het resultaat is geil, bijzonder goed geschreven en geestig - liefdevol en ijzersterk tegelijk. Ik las het in één sanity wank dan wel ruk uit en heb zoveel bewondering en liefde voor deze vrouw, die zich temidden van de ruis van het leven liefhebbend staande houdt. Esmee, you are Fierce As Fuck 🍓💦
Dit boek is een prachtige liefdesbrief. Het was een eer om dit boek te lezen. Ik gaf me over aan Esmee. Het voelde als een bezwering. Zo persoonlijk, zo puur en oprecht. Het was alsof ik naast haar lag in bed en ze alles aan mij vertelde. Ik blijf me verbazen dat er auteurs zijn die de woorden bezitten om uit te drukken hoe prachtig, geborgen en intiem seks kan zijn. En Esmee Schenck de Jong, kan dat als de beste.
Met recht een ode aan de liefde en lust. Geschreven als door een promiscue beste vriendin die je mee neemt in haar ontwapenende avonturen. Prachtige kijk op het leven en relaties in iedere vorm. Geprobeerd langzaam en in losse verhalen te lezen om er langer van te kunnen genieten. Zo’n eerlijke en romantische blik kun je alleen maar waarderen
Een boek dat serieus mijn ogen heeft geopend. Met betrekking tot seks, vrouw zijn, queer zijn. Het heeft wel meegholpen aan de identiteitscrisis waar ik een beetje in zit, maar die moest er sowieso komen, dus bedankt. Alle liefde naar Esmee Schenck de Jong. May she rest in peace.
Even een kort seksboekje tussendoor! Dit boek leest als een juicy gesprek met een goeie vriendin, maar dan literair goed geschreven, al met al erg vermakelijk en snel uit te lezen. Aanrader voor een palate cleanser :)
Alleen al voor het woord “boeverij”. Een boekenfeestje van seks, leven en liefde.
“Dit boek is eigenlijk gewoon een uit de hand gelopen liefdesbrief. … Het is soms rommelig, raar, spannend en geil, stout en lief of pijnlijk en verdrietig, maar vaker nog verbonden en warm. Ik kan niet wachten om nog heel veel eerste keren met jullie te beleven”
Ik was nieuwsgierig, ja. Met vrienden en collega’s praat ik over van alles; de laatste film, hoe het gaat met de kinderen, verbouwen, vakantie, en graag, heel graag, over politiek. Zelfs relatieperikelen komen aan de orde, maar sex? Welke handelingen je dan verricht en wat dan het lekkerst is en hoe een orgasme eigenlijk precies voelt? Nou nee. Ik weet niet eens goed welke taal, welke woorden je daarvoor zou gebruiken.
Maar hoe is dat dan voor anderen, zoiets basaals en universeels - of is dat eigenlijk wel universeel? Dus ja, nieuwsgierig begon ik aan dit boek met de duidelijke belofte over sex te gaan. En die belofte maakt het waar, de nieuwsgierigheid werd beantwoord.
Esmee Schenck de Jong vond de taal en de woorden; knap, origineel maar grotendeels ook wel dagboekachtig, dat stoort soms. Ze laat ons toe in haar onstuimige seksleven - opwindend en intrigerend.
Wel merkte ik in de loop van het boek dat met elke seksuele escapade de interesse afnam. En besefte, ergens is het niet genoeg, die focus op alleen dat stuk. Ik mis de aanloop, de relatie, het gedoe, de spanningsopbouw, twijfel, het raden naar wat er in de ander omgaat. Langzaam verschoof mijn interesse van de sex naar haar mentale staat; duidelijk een worsteling - eentje waar ik meer van wilde weten. Helaas zal een vervolg er nooit komen, begrijp ik.
3,5 ster - de extra halve omwille van haar lef zich zo kwetsbaar te tonen om voor de hele wereld op te schrijven waar anderen niet eens met intimi over praten.
Ze heeft blond, halflang haar en ziet eruit als een cadeautje.
Dit is een wérkelijk nauwlettend verslag van het gezinder: een sexy, symbiotische chaos, troebel en geil, overal morsige handen en monden, overal speeksel en klamheid, rommel en gehits, geneuk en gekreun.
Tot snel. Voor romantiek en boeverij.
Toch is dit terugkijkend het enige moment waarop mijn peinzende gedachten stopten, daar, midden in die grot. De paniek werkte rustgevend: nu was er iets wezenlijks om me druk over te maken in plaats van de ontembare dwanggedachten die alles overstemmen, gedachten over zaken die er eigenlijk niet zoveel toe doen.
Oke. Misschien ben ik iets te kritisch. Dit boek is precies waar ik behoefte aan heb en zo veel meer. Bijna een troost. Maar ik denk dat ik te veel heb verwacht. Ik hoopte dat de seks beschreven zou worden niet alleen in wat het letterlijk was, maar ik zocht naar erotische ervaringen die voelbaar gemaakt worden in de taal. In plaats van dat de taal er enkel naar verwijst. Veel woordkeuzes leken mij te simpel, oppervlakkig, het had zo veel meer kunnen zijn. De zinnen liepen stroef, de taal afstandelijk, waar ik het warmer en vloeiender had willen hebben. En dat ik als lezer de hele tijd zo formeel aangesproken wordt met u, is ook niet zo mijn ding.
Dit is natuurlijk, een kwestie van smaak. Ik denk dat het ook een mooie keuze is om seksuele handelingen niet te verbloemen met taal maar om ze rauw in de schijnwerpers te zetten. Dat heeft een onverschrokkenheid, die nodig is bij het praten over seks. Ik ben dankbaar dat dit boek bestaat, god wat ben ik een simp voor erotische memoires, dat is wat ik wil schrijven. En dan ook nog niet monogaam, met zo veel aandacht voor de aspecten van identiteit en verschillende soorten intimiteit in relaties. Ik denk dat dit een mooi voorbeeld mag zijn voor velen.
Lieve Esmee, hoe wrang om deze 5 sterren pas te kunnen uitdelen nu je er niet meer bent. Maar ook hoe mooi om de verhalen, die ik al eerder uit jouw mond heb mogen horen als spannende anekdotes, nu te mogen lezen in jouw poëtische bewoording. Intens van je genoten. Bedankt
Wat een heerlijk boek om te lezen. Soms wat plat geschreven, maar dat geeft het juist charme en maakt het ongedwongen en allesbehalve preuts. Het is perfect om in te verdwijnen dankzij de avontuurlijke verhalen, al is het minder geschikt om overal te lezen haha.
Ik vond het verfrissend hoe queerness op een natuurlijke manier door het verhaal heen loopt, zonder dat het te expliciet wordt uitgelicht. Het is er gewoon. De manier waarop lust en liefde werden beschreven was mooi en eerlijk, met verschillende perspectieven hierin waardoor je echt een volledig mens kan zien. De mooie, lieve, moeilijke, onzekere en spannende kanten.
Geluisterd als luisterboek. Enorm genoten van de taal van Esmee en woorden als ‘geilgelovigheid’. Leuk en vermakelijk kijkje in het avontuurlijke sexleven van een jonge vrouw.
‘De wildste orgieeën in literair schoonschrift.’ Zo staat het in grote fuchsia letters op de achterflap van het autobiografische ‘Omdat mijn lichaam het wil’. Maar mijn conclusie, na het doorworstelen van een honderdtal pagina’s, was dat ik maar eens moet stoppen met het uitlenen van dit soort boekjes uit de bibliotheek, dat het beter is geen al te grote verwachtingen te hebben wanneer het om erotische ontboezemingen gaat. Die verwachtingen waren vooral gewekt na het lezen van een interview met de schrijfster in de literaire bijlage van De Morgen. Helaas pindakaas. Geen van beide wervende claims op de achterflap worden werkelijk waargemaakt. Laat ons beginnen met ‘de wildste orgieën’. Akkoord, wat beschreven wordt, is niet het seksleven van Jan Modaal. Maar echt spectaculair? Het probleem is dat in een tijd waarin de meest bizarre seks met een muisklik onmiddellijk beschikbaar is, we niet zo snel meer onder de indruk zijn. We kijken nog van weinig op. Spannende seks is behoorlijk mainstream geworden. Opwinding moet in die zin terug veel meer komen van de manier waarop een verhaal geconstrueerd wordt, de uitdieping van de karakters, … kortom van een aantal puur literaire kwaliteiten, eerder dan van de inhoud. En dat brengt ons bij de tweede claim: het ‘literair schoonschrift’. Hier en daar zijn inderdaad wat vlagen van literair talent waarneembaar, maar even vaak vervalt de auteur in platitudes en weinig ter zake doende zijwegen. Een klein voorbeeld. Op p.70 vertelt de schrijfster hoe ze een koppel uitnodigt voor een triootje bij haar thuis. Leuk, denk je als lezer, maar onze vertelster blijkt nog niet helemaal zeker van de zaak. Ze schrijft: ‘Dat zou ik meestal leuk vinden, ware het niet dat het aan stroom en warm water ontbreekt bij mij thuis. Dit zal ik even uitleggen, al is het geen sexy verhaal. Ik moet het toch kwijt voor de context. De seks komt zo, nog even lezen over mondaine paniek, het is het wachten waard, ik beloof het.‘ Zie je het Ernest Hemingway of Virginia Woolf al op deze manier neerpennen? Ik dacht het niet. Los van het feit dat deze zijsprong er m.i. helemaal niet toe deed en alleen maar de vaart uit het verhaal haalde, is dit een behoorlijke on-sexy manier van formuleren. Veel van die zogenaamd vrijgevochten dames hebben blijkbaar ook een schooljuf kantje. Ze willen zo graag alles uitleggen. Dat viel me ook al op bij die erotische verhalenbundel – Damn horny (samengesteld door Marie Lotte Hagen & Nydia van Voorthuizen) – die ik hier vorig jaar besprak. Op p.83 duikt godbetert zelfs een kadertje op in de tekst met daarin wat aanbevelingen voor mensen die van plan zijn om met drie in een bed te slapen. Want ja, dat is eigenlijk niet zo praktisch. Het lijkt verdomme wel een zelfhulpboek. En zoals bij de meerderheid van zelfhulpboeken staat er nauwelijks iets in dat je niet al lang wist of zelf had kunnen bedenken. Ook een netjes in puntjes opgesomde achteraf analyse van een vrijpartij wordt de lezer niet bespaard (p.75). Dat Jan Wolkers of Connie Palmen daar nooit opgekomen zijn? Dat is toch meteen een stuk overzichtelijker, moet onze auteur gedacht hebben, die duidelijk geen grote aanhangster is van het show, don’t tell principe. Enfin, u begrijpt het al. Ik ben geen fan en heb dit boek dan ook voortijdig naar de bibliotheek teruggebracht. Misschien beleven enkele puberjongens of -meisjes er nog een enkele uurtjes plezier aan. Al zou ik hen toch liever andere boeken willen aanraden. Achteraf bekeken waren die verhalen van Lydia Rood nog zo slecht niet. (Ps. Neem ook eens kijkje op de website van De Buren. De inzendingen die de finale halen van de jaarlijkse kortverhalenwedstrijd Het Rode Oor zijn vaak origineel en verrassend sterk.)
Het valt nog niet mee, goed over sex schrijven, en schrijfster dezes lukt dat soms best aardig. Boek had wel betere redactie verdiend, ondanks het beperkte aantal pagina's toch best wat herhaling, en enkele niet ter zake doende uitwijdingen. Creatief woordgebruik, bij tijd en wijle grappig. Verdrietig dat het eerste boek ook haar laatste zal blijven, enige voortekenen daarvan zijn ook al wel aanwezig in het boek.
Ik ben het boek gaan lezen toen ik hoorde dat de schrijfster plotseling was overleden. Het is soms literaire porno, maar gaat vooral over het gedoe er omheen. Soms heeft het de diepgang van een column, maar soms wordt er een enorme gevoelswereld bloot gelegd. Het boek hinkt op teveel gedachten.... wil het de lezer informeren over wilde seks (die ze zelf vast niet zo beleven) of wil de schrijfster echt iets vertellen?