What do you think?
Rate this book
Περσινή αρραβωνιαστικιά
Το δικαίωμα εισόδου σε όλες τις λέσχες των ψυχικά προικισμένων η Ζυράννα Ζατέλη το απέκτησε με αυτό το πρώτο της βιβλίο, που ήδη έχει ηλικία τριάντα ετών. Τα διηγήματα είναι εννέα, όσες και οι Μούσες. Γυναίκα από σύμπτωση και συγγραφέας από απόλυτη κλίση, η κεντρική φιγούρα έχει τόση ανάγκη να γευτεί το τερπνό δηλητήριο του εγώ της, ώστε να τολμά να υψώνει τη λογοτεχνία της σαν σπάνια κύλικα. Οι ιστορίες αυτής της συλλογής έχουν κάτι από την απόκρυφη γοητεία των νευμάτων της ιέρειας και την αινιγματική επίδραση των φίλτρων.
Κωστής Παπαγιώργης
Περσινή αρραβωνιαστικιά ~ Τα πουλιά ~ Η Περσεφόνη - και μια άλλη ιστορία ~ Ντάλα ~ Το στοιχειωμένο αγροτόσπιτο ~ Ζίνα ~ Για μια ιστορία που δεν συνέβη ~ Κυκεών ~ Μανιώδης του καπνού
Κωστής Παπαγιώργης
Περσινή αρραβωνιαστικιά ~ Τα πουλιά ~ Η Περσεφόνη - και μια άλλη ιστορία ~ Ντάλα ~ Το στοιχειωμένο αγροτόσπιτο ~ Ζίνα ~ Για μια ιστορία που δεν συνέβη ~ Κυκεών ~ Μανιώδης του καπνού
187 pages, Paperback
First published May 1, 1994
12 people are currently reading
616 people want to read
About the author
Zyranna Zateli
10 books194 followersZyranna Zateli (Greek: Ζυράννα Ζατέλη) is an acclaimed Greek novelist born in Thessaloniki in 1951. She attended a drama school from 1976-1979 and then worked as an actress and radio producer, before becoming a full-time writer. She won the National Book Prize for Literature in 1994 and 2002.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 82 reviews
September 18, 2019
Βαθμολογία: ★★★★★
Όπως εκατοντάδες άλλοι πριν από μένα, έπεσα κι εγώ «θύμα» της υπέροχης γραφής της Ζατέλη. Οι ιστορίες είναι όλες τόσο ξεχωριστές που δυσκολεύομαι να διαλέξω αγαπημένη. Πρόκειται σίγουρα για την αρτιότερη συλλογή διηγημάτων που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής.
Όπως εκατοντάδες άλλοι πριν από μένα, έπεσα κι εγώ «θύμα» της υπέροχης γραφής της Ζατέλη. Οι ιστορίες είναι όλες τόσο ξεχωριστές που δυσκολεύομαι να διαλέξω αγαπημένη. Πρόκειται σίγουρα για την αρτιότερη συλλογή διηγημάτων που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής.
February 6, 2021
Άργησα να διαβάσω Ζυράννα Ζατέλη, αυτό είναι το πρώτο της βιβλίο που πιάνω στα χέρια μου. Έχω μαγευτεί κι απ' τη γραφή της κι απ' την ίδια. Η ζωντανή απόδειξη ότι υπάρχουν πλάσματα που δεν κοιτάνε τους ανθρώπους με τα ίδια μάτια με μας, πλάσματα αλλόκοτα σαν νεράιδες που μας κάνουν τη χάρη να περπατάνε στη γη και που ανοίγουν λίγο το παραθύρι τους τη νύχτα να τρυπώσουμε για μια απαγορευμένη επίσκεψη σε έναν κόσμο ίδιο και αλλιώτικο απ' τον δικό μας.
June 21, 2018
Δεύτερο βιβλίο της Ζατελη και φυσικά δηλώνω μαγεμένη απο την γραφή της. Οι ιστορίες απο μόνες τους δεν είναι κάτι. Το ταλέντο όμως αυτής της γυναίκας να χειρίζεται τον λόγο τις απογειώνει.
Το βιβλίο το ρούφηξα σε μια μέρα, κάτι που δεν ξέρω κι εγώ πόσο καιρό έχω να το κάνω.
Κάθε ιστορία έχει κάτι το μαγικό και ταυτόχρονα σκληρά αληθινό ενώ σου φέρνει εικόνες απο τα παλιά.
Αν ήταν κάτι αλλο αυτό το βιβλίο, θα ηταν οι αρωματικές παστιλες ΜΕΝΤΕΛ ή "ραντεβού" που πάντα είχε η γιαγια μου στο σπίτι.
Το βιβλίο το ρούφηξα σε μια μέρα, κάτι που δεν ξέρω κι εγώ πόσο καιρό έχω να το κάνω.
Κάθε ιστορία έχει κάτι το μαγικό και ταυτόχρονα σκληρά αληθινό ενώ σου φέρνει εικόνες απο τα παλιά.
Αν ήταν κάτι αλλο αυτό το βιβλίο, θα ηταν οι αρωματικές παστιλες ΜΕΝΤΕΛ ή "ραντεβού" που πάντα είχε η γιαγια μου στο σπίτι.
August 27, 2018
Εξαιρετική Ζυράννα, εδώ στο πρώτο της βάπτισμα, κοινώς δίνει τα ρέστα της(κανείς
φυσικά δεν περίμενε την συναρπαστική συνέχεια της, ούτε καν οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της)σ' αυτό το βιβλίο λοιπόν κάνει αυτό που ξέρει να
κάνει καλύτερα από τον καθένα: μαγεύει και σοκάρει ταυτόχρονα σε σημείο τρέλας.
θείτσες και κομπλεξικοί καλύτερα ας προσπεράσουν: δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέστε γιατί βλέπω εδώ μέσα πολλούς να κάνουν λόγο για παιδεραστία και τα σχετικά και μου ανεβαίνει η πίεση
μια πιο προσεχτική ανάγνωση ίσως να μας έπειθε για το αντίθετο, έτσι θέλω να πιστεύω
φυσικά δεν περίμενε την συναρπαστική συνέχεια της, ούτε καν οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της)σ' αυτό το βιβλίο λοιπόν κάνει αυτό που ξέρει να
κάνει καλύτερα από τον καθένα: μαγεύει και σοκάρει ταυτόχρονα σε σημείο τρέλας.
θείτσες και κομπλεξικοί καλύτερα ας προσπεράσουν: δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέστε γιατί βλέπω εδώ μέσα πολλούς να κάνουν λόγο για παιδεραστία και τα σχετικά και μου ανεβαίνει η πίεση
μια πιο προσεχτική ανάγνωση ίσως να μας έπειθε για το αντίθετο, έτσι θέλω να πιστεύω
Read
May 11, 2025Αυτή είναι και η πρώτη μου Ζατέλη.
Αυτό είναι και το πρώτο της βιβλίο που έκδωσε.
Είχα την τύχη να το βρω στο φεστιβάλ βιβλίου Λευκωσίας τον περασμένο Μάη, αφού βρήκα πρώτα το δεύτερό της βιβλίο.
Το πρώτο βιβλίο που βρήκα στο φεστιβάλ ήταν το Στην ερημιά με χάρι που ήταν το 2ο που εκδόθηκε.
Η αλήθεια ήθελα να πάρω την Αρραβωνιαστικιά που ήταν το 1ο.
Μα λίγο πριν φύγω από το φεστιβάλ μετά από ώρες βιβλιοσεργιανίσματος βρήκα και αυτό σε μια φτηνιάρικη έκδοση.
Το πήρα δίχως δεύτερη σκέψη.
Έτσι μου φαίνεται ότι τη Ζατέλη θα την πάω χρονολογικά.
Να δω σιγά - σιγά την εξέλιξη της γραφής της.
Και παρόλο που αυτό το έργο της είναι πρωτόλειο μοιάζει σα να γράφτηκε από έμπειρο συγγραφέα.
Μπορεί τα διηγήματα να μην έχουν κάτι το ιδιαίτερο (ως ιστορίες πάντα), αλλά η γραφή της Ζατέλη τα απογείωσε.
Το ομότιτλο διήγημα με εξέπληξε με το πλοτ τουίστ στο τέλος.
Τα πουλιά τα βρήκα λίγο εκτός τόπου, και κάπως αταίριαστα με τις υπόλοιπες ιστορίες.
Την Περσεφόνη και την Ντάλα τις βρήκα μακάβρια απολαυστικές.
Το στοιχειωμένο αγροτόσπιτο που ήταν και το μεγαλύτερο σε έκταση διήγημα με έβαλε για τα καλά στον κόσμο της αφηγήτριας/πρωταγωνίστριας.
Όπως και η Ζίνα που ήταν όμως αυτό που λέμε κόμικ ριλίφ.
Η ιστορία που δε συνέβει είναι το μόνο που λαμβάνει χώρα εκτός Ελλάδας.
Ο Κυκεών έχει κι αυτό ένα μικρό τουίστ, μια ανατροπή στο τέλος.
Και η συλλογή κλείνει με τη μανιώδη του καπνού.
Άλλο ένα μικρό διήγημα χωρίς η ιστορία να είναι ιδιαίτερη αλλά να είναι απογειωμένο από την πένα της Ζατέλη.
Κι όπως είπα, μ' άρεσε η γραφή της Ζατέλη όπως επίσης και το ότι η αφηγήτρια / πρωταγωνίστρια ήταν παρών σχεδόν σε όλα τα διηγήματα, αλλά και αυτό που μπαινόβγαιναν διάφοροι χαρακτήρες από το ένα διήγημα στο άλλο, έστω και αναφορικά.
Αυτά!
Σειρά τώρα παίρνει το 2ο της βιβλίο, τον Σεπτέμβριο ίσως.
Καλά διαβάσματα
Βαθμολογία: 8/10
Αυτό είναι και το πρώτο της βιβλίο που έκδωσε.
Είχα την τύχη να το βρω στο φεστιβάλ βιβλίου Λευκωσίας τον περασμένο Μάη, αφού βρήκα πρώτα το δεύτερό της βιβλίο.
Το πρώτο βιβλίο που βρήκα στο φεστιβάλ ήταν το Στην ερημιά με χάρι που ήταν το 2ο που εκδόθηκε.
Η αλήθεια ήθελα να πάρω την Αρραβωνιαστικιά που ήταν το 1ο.
Μα λίγο πριν φύγω από το φεστιβάλ μετά από ώρες βιβλιοσεργιανίσματος βρήκα και αυτό σε μια φτηνιάρικη έκδοση.
Το πήρα δίχως δεύτερη σκέψη.
Έτσι μου φαίνεται ότι τη Ζατέλη θα την πάω χρονολογικά.
Να δω σιγά - σιγά την εξέλιξη της γραφής της.
Και παρόλο που αυτό το έργο της είναι πρωτόλειο μοιάζει σα να γράφτηκε από έμπειρο συγγραφέα.
Μπορεί τα διηγήματα να μην έχουν κάτι το ιδιαίτερο (ως ιστορίες πάντα), αλλά η γραφή της Ζατέλη τα απογείωσε.
Το ομότιτλο διήγημα με εξέπληξε με το πλοτ τουίστ στο τέλος.
Τα πουλιά τα βρήκα λίγο εκτός τόπου, και κάπως αταίριαστα με τις υπόλοιπες ιστορίες.
Την Περσεφόνη και την Ντάλα τις βρήκα μακάβρια απολαυστικές.
Το στοιχειωμένο αγροτόσπιτο που ήταν και το μεγαλύτερο σε έκταση διήγημα με έβαλε για τα καλά στον κόσμο της αφηγήτριας/πρωταγωνίστριας.
Όπως και η Ζίνα που ήταν όμως αυτό που λέμε κόμικ ριλίφ.
Η ιστορία που δε συνέβει είναι το μόνο που λαμβάνει χώρα εκτός Ελλάδας.
Ο Κυκεών έχει κι αυτό ένα μικρό τουίστ, μια ανατροπή στο τέλος.
Και η συλλογή κλείνει με τη μανιώδη του καπνού.
Άλλο ένα μικρό διήγημα χωρίς η ιστορία να είναι ιδιαίτερη αλλά να είναι απογειωμένο από την πένα της Ζατέλη.
Κι όπως είπα, μ' άρεσε η γραφή της Ζατέλη όπως επίσης και το ότι η αφηγήτρια / πρωταγωνίστρια ήταν παρών σχεδόν σε όλα τα διηγήματα, αλλά και αυτό που μπαινόβγαιναν διάφοροι χαρακτήρες από το ένα διήγημα στο άλλο, έστω και αναφορικά.
Αυτά!
Σειρά τώρα παίρνει το 2ο της βιβλίο, τον Σεπτέμβριο ίσως.
Καλά διαβάσματα
Βαθμολογία: 8/10
January 15, 2018
Την κριτική μπορείτε να τη διαβάσετε και στο Agapi Reads
Ήρθε επιτέλους και η δική μου σειρά να γνωρίσω την κυρία Ζατέλη, για την οποία τόσα έχω ακούσει στο goodreads και το instagram. «Μάγισσα των λέξεων», «ονειρική γραφή», "μοναδική πένα" και δε συμμαζεύεται.
Το δανείστηκα λοιπόν από τη βιβλιοθήκη, έκανα έναν ζεστό καφέ (με πολλές φουσκάλες) και με περιέργεια ξεκίνησα να το διαβάζω.
Το πρώτο διήγημα, η «Περσινή Αρραβωνιαστικιά» ανέβασε πάρα πολύ ψηλά τον πήχη και οι προσδοκίες μου αμέσως εκτινάχτηκαν στα ύψη. "Αυτή θα είναι μια καλή συλλογή διηγημάτων", σκέφτηκα. Δυστυχώς δε μπορώ να πω πως μαγεύτηκα εξίσου από τα επόμενα. Παραβλέπω εντελώς τα δύο διηγήματα που ενόχλησαν μερικούς αναγνώστες επειδή περιείχαν παιδοφιλία και αιμομιξία. Προσωπικά, τα βρήκα αχρείαστα σαν θεματολογίες στη συλλογή. Ίσως δε θα έπρεπε να μπουν καθόλου, όχι επειδή μιλάμε για ταμπού, αλλά επειδή, παρ' όλη την αηδία που ένιωσα σαν αναγνώστρια, στο τέλος δε βγήκε κάποιο "νόημα" και η ατμοσφαιρική γραφή δυστυχώς δεν ήταν ικανή να τα "σώσει". Σε περίπτωση που σας ενοχλούν τέτοιου είδους θέματα, ΜΗΝ διαβάσετε αυτό το βιβλίο.
Για όλα τα υπόλοιπα διηγήματα, δεν έχω πολλά να πω. Η Ζατέλη γράφει ατμοσφαιρικά και παραστατικά, δε μπορώ να το αρνηθώ. Με έβαλε μέσα στις ιστορίες, μου επέβαλε το κλίμα και τους ανθρώπους των διηγημάτων, αλλά έως εκεί. Σε πολλά διηγήματα δεν κατάλαβα ποιο ακριβώς ήταν το «ζητούμενο». Όλες οι ιστορίες έχουν ενδιαφέροντα στοιχεία και χαρακτήρες, αλλά δεν αξιοποιήθηκαν όσο θα μπορούσαν, κατ’ εμέ. Μερικά δοκίμασα να τα διαβάσω και δεύτερη φορά, μήπως «δω» κάτι που δεν «είδα» στην πρώτη ανάγνωση. Δεν είδα τίποτα.
Πολλοί λένε πως τα διηγήματα δε χρειάζεται να καταλήγουν πάντα κάπου. Θα συμφωνήσω απολύτως, αλλά η επιτυχία βρίσκεται στο να μην αναρωτιέται καν ο αναγνώστης γιατί δεν υπήρξε κάποιο νόημα. Να "ξεγελιέται", να παρασύρεται και να μαγεύεται τόσο έντονα, που να δημιουργεί τα δικά του νοήματα. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δε συνέβη με μένα και τα διηγήματα της κυρίας Ζατέλη.
Έτσι, η βαθμολογία μου καταλήγει –διαιρώντας το άθροισμα των βαθμολογιών κάθε διηγήματος με το πλήθος τους- σε:
★★½☆☆ (2,5/5)
Ήρθε επιτέλους και η δική μου σειρά να γνωρίσω την κυρία Ζατέλη, για την οποία τόσα έχω ακούσει στο goodreads και το instagram. «Μάγισσα των λέξεων», «ονειρική γραφή», "μοναδική πένα" και δε συμμαζεύεται.
Το δανείστηκα λοιπόν από τη βιβλιοθήκη, έκανα έναν ζεστό καφέ (με πολλές φουσκάλες) και με περιέργεια ξεκίνησα να το διαβάζω.
Το πρώτο διήγημα, η «Περσινή Αρραβωνιαστικιά» ανέβασε πάρα πολύ ψηλά τον πήχη και οι προσδοκίες μου αμέσως εκτινάχτηκαν στα ύψη. "Αυτή θα είναι μια καλή συλλογή διηγημάτων", σκέφτηκα. Δυστυχώς δε μπορώ να πω πως μαγεύτηκα εξίσου από τα επόμενα. Παραβλέπω εντελώς τα δύο διηγήματα που ενόχλησαν μερικούς αναγνώστες επειδή περιείχαν παιδοφιλία και αιμομιξία. Προσωπικά, τα βρήκα αχρείαστα σαν θεματολογίες στη συλλογή. Ίσως δε θα έπρεπε να μπουν καθόλου, όχι επειδή μιλάμε για ταμπού, αλλά επειδή, παρ' όλη την αηδία που ένιωσα σαν αναγνώστρια, στο τέλος δε βγήκε κάποιο "νόημα" και η ατμοσφαιρική γραφή δυστυχώς δεν ήταν ικανή να τα "σώσει". Σε περίπτωση που σας ενοχλούν τέτοιου είδους θέματα, ΜΗΝ διαβάσετε αυτό το βιβλίο.
Για όλα τα υπόλοιπα διηγήματα, δεν έχω πολλά να πω. Η Ζατέλη γράφει ατμοσφαιρικά και παραστατικά, δε μπορώ να το αρνηθώ. Με έβαλε μέσα στις ιστορίες, μου επέβαλε το κλίμα και τους ανθρώπους των διηγημάτων, αλλά έως εκεί. Σε πολλά διηγήματα δεν κατάλαβα ποιο ακριβώς ήταν το «ζητούμενο». Όλες οι ιστορίες έχουν ενδιαφέροντα στοιχεία και χαρακτήρες, αλλά δεν αξιοποιήθηκαν όσο θα μπορούσαν, κατ’ εμέ. Μερικά δοκίμασα να τα διαβάσω και δεύτερη φορά, μήπως «δω» κάτι που δεν «είδα» στην πρώτη ανάγνωση. Δεν είδα τίποτα.
Πολλοί λένε πως τα διηγήματα δε χρειάζεται να καταλήγουν πάντα κάπου. Θα συμφωνήσω απολύτως, αλλά η επιτυχία βρίσκεται στο να μην αναρωτιέται καν ο αναγνώστης γιατί δεν υπήρξε κάποιο νόημα. Να "ξεγελιέται", να παρασύρεται και να μαγεύεται τόσο έντονα, που να δημιουργεί τα δικά του νοήματα. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δε συνέβη με μένα και τα διηγήματα της κυρίας Ζατέλη.
Έτσι, η βαθμολογία μου καταλήγει –διαιρώντας το άθροισμα των βαθμολογιών κάθε διηγήματος με το πλήθος τους- σε:
★★½☆☆ (2,5/5)
March 28, 2017
Βλέπω πως πολλοί κατακρίνουν το βιβλίο αυτό γιατί έχει μέσα αιμομιξία, παιδόφιλο χαρακτήρα, φόνους, μια γάτα που πεθαίνει και άπαπα, ντροπής πράγματα. Εμένα, από την άλλη, τίποτε απ' όλα αυτά δεν με ενόχλησε ούτε και πιστεύω πως υπάρχουν θέματα-ταμπού που η λογοτεχνία θα έπρεπε να αποφεύγει. Η γραφή της Ζατέλη είναι υπέροχη, σε παρασέρνει από τις πρώτες γραμμές και, συνολικά, το βιβλίο σε αφήνει με μια αίσθηση μαγικού ρεαλισμού - σκέτου ρεαλισμού, αν δεν ήταν η γιαγιά η Περσεφόνη που έβλεπε το μέλλον. Έχει κι ένα παράξενο χιούμορ, ιδιαίτερο και γλυκόπικρο, που χτυπάει σε όλες τις σωστές στιγμές. Από την άλλη, όλες οι ιστορίες με άφησαν με μια αίσθηση ανολοκλήρωτου, σαν να μην διάβασα ακριβώς διηγήματα, αλλά περισσότερο ένα μυθιστόρημα σε βινιέτες (κάτι που μου είναι αρκετά οικείο, μιας κι έχω διαβάσει κάμποσο Ray Bradbury, αλλά εδώ, δεν ξέρω, κάπως σαν να έμεινα με τη χαρά). Μπορεί βέβαια απλώς να φταίει που το ρούφηξα το βιβλίο και όταν τέλειωσε ήθελα κι άλλο. Σίγουρα, πάντως, θα ψάξω κι άλλα της Ζατέλη.
December 11, 2016
Εννέα ιστορίες γύρω από την ίδια πρωταγωνίστρια, που θα μπορούσαν να λέγονται κεφάλαια αντί για ιστορίες. Ωραία γραφή και ενδιαφέροντα δρώμενα, όμως μάλλον το έχω ξεπεράσει αυτό το στυλ. Παρ' όλα αυτά, πρόκειται για ένα μικρό βιβλίο που η γραφή της Ζατέλη το κάνει ακόμα πιο γρήγορο, με θεματολογία που μπορεί να σοκάρει ή προσβάλει κάποιους και που προσωπικά δεν με άγγιξε ιδιαίτερα.
2,5 με το μισό υπέρ της λογοτέχνιδος.
2,5 με το μισό υπέρ της λογοτέχνιδος.
December 29, 2015
Το συγκεκριμένο βιβλίο το είχα στη booklist μου αρκετά χρόνια. Ήρθε λοιπόν η στιγμή που το αγόρασα και ήμουν τόσο ενθουσιασμένη,που το ξεκίνησα με το που το παρέλαβα.
Ο ενθουσιασμός μου διήρκεσε λίγα λεπτά!Αν εξαιρέσεις την εξαιρετικά ωραία γραφή της Ζατέλη,και για αυτή πάνε τα δύο αστεράκια,δεν πήρα τίποτα από τις εννέα ιστορίες της. Δεν είμαι πουριτανή,αλλά δεν δύναμαι να αγαπήσω ένα βιβλίο και μία συγγραφέα,όπου έχει σε διήγημα της παιδεραστή.Ούτε επίσης την αιμομιξία αντέχω. Και ναι,συμβαίνουν όλα αυτά στη πραγματική ζωή,αλλά προσωπικά,διαβάζοντας,θέλω να γεμίζω όμορφα συναισθήματα.
Ο ενθουσιασμός μου διήρκεσε λίγα λεπτά!Αν εξαιρέσεις την εξαιρετικά ωραία γραφή της Ζατέλη,και για αυτή πάνε τα δύο αστεράκια,δεν πήρα τίποτα από τις εννέα ιστορίες της. Δεν είμαι πουριτανή,αλλά δεν δύναμαι να αγαπήσω ένα βιβλίο και μία συγγραφέα,όπου έχει σε διήγημα της παιδεραστή.Ούτε επίσης την αιμομιξία αντέχω. Και ναι,συμβαίνουν όλα αυτά στη πραγματική ζωή,αλλά προσωπικά,διαβάζοντας,θέλω να γεμίζω όμορφα συναισθήματα.
June 5, 2023
Βάζω ένα 4 μπικόζ μέχρι τη μέση δεν ήξερα αν με ήθελε κι αν το ήθελα ❤️
April 5, 2013
Το διάβασα στη Β' Λυκείου και με απογείωσε. Μετά το δάνεισα στον πισινό-μου-θρανίο-Γιώργο-Λάττα. Ακόμα να μου το επιστρέψει.
July 15, 2019
Το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως που διαβάζω που ήταν και η πρώτη εμφάνισή της στο χώρο της λογοτεχνίας. Μία πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή διηγημάτων, αρκετά πρωτότυπα θα έλεγα, γραμμένα με έναν πολύ όμορφο τρόπο που μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Φυσικά όμορφα μπορούν πολλοί να γράψουν αλλά η συγγραφέας αυτών των διηγημάτων γράφει όμορφα χωρίς να καταφεύγει σε γλωσσικές υπερβολές και περιττούς συναισθηματισμούς, καταφέρνοντας πάντα να γράφει με έναν λιτό τρόπο, με τα απαραίτητα γλωσσικά στολίδια να είναι στη σωστή ποσότητα.
Από τα διηγήματα αυτά, με εντυπωσίασε καταρχάς το ομώνυμο που χωρίς διάθεση υπερβολής τώρα το θεωρώ ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει. Θα μου μείνει αξέχαστη αυτή η τρυφερότητα της αφήγησης και η πολύ ωραία ανατροπή στο τέλος. Από τα υπόλοιπα με εντυπωσίασε το όμορφο και προκλητικό "Τα Πουλιά", "Η Περσεφόνη" με κάτι από μαγικό ρεαλισμό και το πολύ ευαίσθητο "Το Στοιχειωμένο Αγροτόσπιτο". Αρκετά μου άρεσαν χωρίς να με εντυπωσιάσουν και τα άλλα, αν και τα δύο-τρία τελευταία μου φάνηκαν κάπως αδιάφορα.
Οπότε αυτή η συλλογή διηγημάτων είναι μία καλή αρχή που κάνω στον λογοτεχνικό κόσμο της Ζυράννα Ζατέλη και είναι σίγουρο ότι σύντομα θα επιστρέψω σε αυτόν.
Από τα διηγήματα αυτά, με εντυπωσίασε καταρχάς το ομώνυμο που χωρίς διάθεση υπερβολής τώρα το θεωρώ ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει. Θα μου μείνει αξέχαστη αυτή η τρυφερότητα της αφήγησης και η πολύ ωραία ανατροπή στο τέλος. Από τα υπόλοιπα με εντυπωσίασε το όμορφο και προκλητικό "Τα Πουλιά", "Η Περσεφόνη" με κάτι από μαγικό ρεαλισμό και το πολύ ευαίσθητο "Το Στοιχειωμένο Αγροτόσπιτο". Αρκετά μου άρεσαν χωρίς να με εντυπωσιάσουν και τα άλλα, αν και τα δύο-τρία τελευταία μου φάνηκαν κάπως αδιάφορα.
Οπότε αυτή η συλλογή διηγημάτων είναι μία καλή αρχή που κάνω στον λογοτεχνικό κόσμο της Ζυράννα Ζατέλη και είναι σίγουρο ότι σύντομα θα επιστρέψω σε αυτόν.
July 5, 2017
Πολλά ψυχολογικά πρέπει να λύσει η Ζατελλη.. Ναι, η πένα της θυμιζει συγγραφείς παλιότερων εποχών, ναι, σίγουρα εχει ταλέντο, αλλά η παιδοφιλία δεν ειναι αποδεκτή - πόσο μάλλον όταν παρουσιάζεται απο τη μεριά του παιδιού που μάλιστα δείχνει να το απολαμβάνει.. Αυτα.
May 2, 2016
Πολυ γοητευτικη η γραφη της Ζατελη!
November 17, 2016
Πολύ ωραίος τρόπος γραφής, πάρα πολύ περίεργη θεματολογία, θα επανέλθω με άλλο δικό της σίγουρα.
October 19, 2014
Εντάξει, εξαιρετική γραφή, όμως πολλή αιμομιξία και παιδεραστία μωρέ.
December 26, 2021
"'Οταν εχεις να κανεις με λύκους, πρεπει να ουρλιάζεις"
__________
3 αστερια για τις ιστοριες και αλλο ένα για τη ματιά και την θεώρηση της μάγισσας Ζυράννας.
Τα πρωτα δυο διηγματα τ αφησα στη μέση, μου παραφάνηκαν disturbing και, θεωρησα οτι θα το παρατησω όλο το βιβλίο, αλλά με γραπωσε, με κερδισε και το εφτασα ως και την τελευταια σελίδα, ενω γενικά δεν ειμαι απο αυτους που το πολυπαλευουν μ ενα βιβλιο που δεν τους ρουφαει με δίνη εντος τους.
Μου αρεσε πολυ το ευρημα της: διηγηματα, φαινομενικα ανεξαρτητα, να πλεκονται μεταξύ τους σαν κοτσίδα με κοινά προσωπα, συγγένειες και προηγουμενες αναφορές - μου αρεσε πολυ και η αναφορα σε άλλα της έργα - ενα βιβλιοφιλικό κλεισιμο του ματιού, ενα φανζίν - μου αρεσε η αισθηση παραδοσης και η συνειρμική γραφή, το υπερβατικό μεσα στον ρεαλισμο της καθημερινότητας.
Ιδιαιτερα μου αρεσαν τα τελευταια της διηγήματα που υπήρξαν αρκετά προσωπικά, οπου εγραφε ως Ζυράννα και οχι ως πρωταγωνίστρια μυθοπλασίας - οι πραγματικοί τοποι, οι αληθοφανείς ιστορίες, οι τύπου προσωπικές εξομολογήσεις, που διαφοροποιούνταν αρκετα απο το σύνηθες σκηνικό παραμυθιων Γκριμ που συνηθίζει να στηνει η συγγραφεας.
Παρα τα οσα εργα της εχω διαβασει, για μενα οι Λυκοι παραμενουν το κορυφαιο και το ανυπερβλητο.
Αλλα ειναι ωραιο ξανα να συναντιέσαι με την λευκή μαγεια της Ζατελη απο καιρου εις καιρον.
Το χρειαζομαι λιγο, οταν νιωθω να πνιγομαι απ΄ τον αφορητο ρεαλισμό της ζωης.
_______________
"Αλλά αυτές οι ιστορίες του φεγγαριού αργά ή γρήγορα βγαινουν στο φως του ήλιου και τοτε ο καθένας τις βάζει στο στόμα του και τις διηγείται διαφορετικά"
__________
3 αστερια για τις ιστοριες και αλλο ένα για τη ματιά και την θεώρηση της μάγισσας Ζυράννας.
Τα πρωτα δυο διηγματα τ αφησα στη μέση, μου παραφάνηκαν disturbing και, θεωρησα οτι θα το παρατησω όλο το βιβλίο, αλλά με γραπωσε, με κερδισε και το εφτασα ως και την τελευταια σελίδα, ενω γενικά δεν ειμαι απο αυτους που το πολυπαλευουν μ ενα βιβλιο που δεν τους ρουφαει με δίνη εντος τους.
Μου αρεσε πολυ το ευρημα της: διηγηματα, φαινομενικα ανεξαρτητα, να πλεκονται μεταξύ τους σαν κοτσίδα με κοινά προσωπα, συγγένειες και προηγουμενες αναφορές - μου αρεσε πολυ και η αναφορα σε άλλα της έργα - ενα βιβλιοφιλικό κλεισιμο του ματιού, ενα φανζίν - μου αρεσε η αισθηση παραδοσης και η συνειρμική γραφή, το υπερβατικό μεσα στον ρεαλισμο της καθημερινότητας.
Ιδιαιτερα μου αρεσαν τα τελευταια της διηγήματα που υπήρξαν αρκετά προσωπικά, οπου εγραφε ως Ζυράννα και οχι ως πρωταγωνίστρια μυθοπλασίας - οι πραγματικοί τοποι, οι αληθοφανείς ιστορίες, οι τύπου προσωπικές εξομολογήσεις, που διαφοροποιούνταν αρκετα απο το σύνηθες σκηνικό παραμυθιων Γκριμ που συνηθίζει να στηνει η συγγραφεας.
Παρα τα οσα εργα της εχω διαβασει, για μενα οι Λυκοι παραμενουν το κορυφαιο και το ανυπερβλητο.
Αλλα ειναι ωραιο ξανα να συναντιέσαι με την λευκή μαγεια της Ζατελη απο καιρου εις καιρον.
Το χρειαζομαι λιγο, οταν νιωθω να πνιγομαι απ΄ τον αφορητο ρεαλισμό της ζωης.
_______________
"Αλλά αυτές οι ιστορίες του φεγγαριού αργά ή γρήγορα βγαινουν στο φως του ήλιου και τοτε ο καθένας τις βάζει στο στόμα του και τις διηγείται διαφορετικά"
Read
June 12, 2025ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ
Τον Αύγουστο του 2018 γνωρίστηκα με τη Ζυράννα Ζατέλη για πρώτη φορά, με το πρώτο της βιβλίο μια συλλογή 9 διηγημάτων με όνομα «Περσινή Αρραβωνιαστικιά».
Τον επόμενο μήνα συνέχισα με το δεύτερό της βιβλίο μια ακόμα συλλογή διηγημάτων με όνομα «Στην Ερημιά με Χάριν».
Το επόμενο καλοκαίρι διάβασα το τρίτο της βιβλίο και πρώτο της μυθιστόρημα «Και Με Το Φως Του Λύκου Επανέρχονται».
Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς διάβασα και τα «Τετράδια Ονείρων» και έτσι ξεκίνησε η αναμονή μου για το πότε θα εκδοθεί το τελευταίο μέρος της τριλογίας «Με Το Παράξενο Όνομα Ραμάνθις Ερέβους».
Και βγήκε δύο χρόνια μετά, το 2021 αλλά λόγω του ότι ήταν λίγο τσιμπημένη η τιμή το καθυστέρησα μέχρι φέτος, 4 χρόνια μετά.
ΦΛΕΒΑ ΧΡΥΣΟΥ
Τι έγινε φέτος; Στην παγκόσμια μέρα βιβλίου το Μέταμπουκ που πλέον εξυπηρετεί και την Κύπρο είχε βάλει μεταφορικά €1 και έτσι εγώ από περιέργεια μπήκα να δω αν θα έβρισκα κάτι από Κύπρο που θα ήθελα.
Και με έκπληξή μου βρήκα ότι μια μέταμπουκερ έδινε όλη την τριλογία της Ζατέλη για μόνο €15. Και την άρπαξα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Και έτσι είχα μέτα από καθυστέρηση τεσσάρων χρόνων την τριλογία της Ζατέλη στο ράφι μου.
Αλλά η ιστορία έχει και συνέχεια διότι πήγα την επόμενη στην σελίδα της συγκεκριμένης μέταμπουκερ και είδα ότι διέθετε και τα υπόλοιπα 2 βιβλία της Ζατέλη που δεν είχα («Ηδονή Στον Κρόταφο» και «Οι Μαγικες Βέργες Του Αδερφού Μου»)
Και φυσικά τα άρπαξα και εκείνα μαζί με την κανονική έκδοση της Περσινής Αρραβωνιαστικιάς διότι η έκδοση που διάβασα το 2018 ήταν μια φτηνιάρικη από εφημερίδα, με μπανάλ εξώφυλλο.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ
Αυτή η δεύτερη ανάγνωση της «Περσινής Αρραβωνιαστικιάς» ήταν μπορώ να πω καλύτερη διότι παρόλο που ήξερα τώρα το πλοτ τουιστ του ομότιτλου διηγήματος, πρόσεξα πράγματα που αγνοούσα στην πρώτη ανάγνωση.
Ότι η αφηγήτρια σε όλα τα διηγήματα είναι το ίδιο πρόσωπο, η αρραβωνιαστικιά, ένα αλτερ εγώ της Ζατέλη. Σε αρκετά από αυτά μπαινοβγαίνουν ίδιοι χαρακτήρες και στην πλειοψηφία τους διαδραματίζονται σε μια μικρή κωμόπολη της Βορείου Ελλάδας.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ε, αφού έχω πλέον όλες τες Ζατέλες στο ράφι μου και ξεκίνησα ξανά με την πρώτη, γιατί να μην κάνω και ένα Ζατελικό πρότζεκτ, με μια Ζατέλη το μήνα σαν αντιβίωση μέχρι τα Χριστούγεννα; Πάμε.
Τον Αύγουστο του 2018 γνωρίστηκα με τη Ζυράννα Ζατέλη για πρώτη φορά, με το πρώτο της βιβλίο μια συλλογή 9 διηγημάτων με όνομα «Περσινή Αρραβωνιαστικιά».
Τον επόμενο μήνα συνέχισα με το δεύτερό της βιβλίο μια ακόμα συλλογή διηγημάτων με όνομα «Στην Ερημιά με Χάριν».
Το επόμενο καλοκαίρι διάβασα το τρίτο της βιβλίο και πρώτο της μυθιστόρημα «Και Με Το Φως Του Λύκου Επανέρχονται».
Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς διάβασα και τα «Τετράδια Ονείρων» και έτσι ξεκίνησε η αναμονή μου για το πότε θα εκδοθεί το τελευταίο μέρος της τριλογίας «Με Το Παράξενο Όνομα Ραμάνθις Ερέβους».
Και βγήκε δύο χρόνια μετά, το 2021 αλλά λόγω του ότι ήταν λίγο τσιμπημένη η τιμή το καθυστέρησα μέχρι φέτος, 4 χρόνια μετά.
ΦΛΕΒΑ ΧΡΥΣΟΥ
Τι έγινε φέτος; Στην παγκόσμια μέρα βιβλίου το Μέταμπουκ που πλέον εξυπηρετεί και την Κύπρο είχε βάλει μεταφορικά €1 και έτσι εγώ από περιέργεια μπήκα να δω αν θα έβρισκα κάτι από Κύπρο που θα ήθελα.
Και με έκπληξή μου βρήκα ότι μια μέταμπουκερ έδινε όλη την τριλογία της Ζατέλη για μόνο €15. Και την άρπαξα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Και έτσι είχα μέτα από καθυστέρηση τεσσάρων χρόνων την τριλογία της Ζατέλη στο ράφι μου.
Αλλά η ιστορία έχει και συνέχεια διότι πήγα την επόμενη στην σελίδα της συγκεκριμένης μέταμπουκερ και είδα ότι διέθετε και τα υπόλοιπα 2 βιβλία της Ζατέλη που δεν είχα («Ηδονή Στον Κρόταφο» και «Οι Μαγικες Βέργες Του Αδερφού Μου»)
Και φυσικά τα άρπαξα και εκείνα μαζί με την κανονική έκδοση της Περσινής Αρραβωνιαστικιάς διότι η έκδοση που διάβασα το 2018 ήταν μια φτηνιάρικη από εφημερίδα, με μπανάλ εξώφυλλο.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ
Αυτή η δεύτερη ανάγνωση της «Περσινής Αρραβωνιαστικιάς» ήταν μπορώ να πω καλύτερη διότι παρόλο που ήξερα τώρα το πλοτ τουιστ του ομότιτλου διηγήματος, πρόσεξα πράγματα που αγνοούσα στην πρώτη ανάγνωση.
Ότι η αφηγήτρια σε όλα τα διηγήματα είναι το ίδιο πρόσωπο, η αρραβωνιαστικιά, ένα αλτερ εγώ της Ζατέλη. Σε αρκετά από αυτά μπαινοβγαίνουν ίδιοι χαρακτήρες και στην πλειοψηφία τους διαδραματίζονται σε μια μικρή κωμόπολη της Βορείου Ελλάδας.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ε, αφού έχω πλέον όλες τες Ζατέλες στο ράφι μου και ξεκίνησα ξανά με την πρώτη, γιατί να μην κάνω και ένα Ζατελικό πρότζεκτ, με μια Ζατέλη το μήνα σαν αντιβίωση μέχρι τα Χριστούγεννα; Πάμε.
February 7, 2021
« Περσινή αρραβωνιαστικιά »
Τελικά κακώς έπραξα που τόσο καιρό δεν διάβαζα δικό της βιβλίο από φόβο μήπως δεν μου αρέσει.
Γενικά με τα κλασικά βιβλια και τους συγγραφείς τους έχω μια σχέση αντιφατική. Αλλα τα λατρεύω και αλλα τα μισώ.
Όμως αυτό το μικρό βιβλιαράκι μου άρεσε πολύ.
Ο τρόπος γραφής και ο τρόπος ζωής και αφήγησης της περσινής αρραβωνιαστικιάς.
Μου άρεσε που δεν είχε φραγμούς και πρέπει η ιστορία.
Μου άρεσε η διεφθαρμένη ζωή ( αν μπορω να το περιγράψω έτσι) που με την μαγική γραφή της Ζατελη το «ολίσθημα » γινόταν κάτι πραγματικό και ευλογημένο.
Ακόμη και η ιστορία με τον παιδεραστή αν και αποτρόπαια, με το μαγικό τρόπο αφήγησης φάνταζε κάτι ερωτικά, μελαγχολικά θλιμμένο και αποδεκτό.
Όλες οι ιστορίες είχαν μια τραγικότητα, κάλλιστα θα μπορούσες να της ονομάσεις διεφθαρμένες όμως με ένα γλαφυρό και με χιούμορ άλλοτε σκληρό άλλοτε χαλαρό έδιναν μια άλλη νότα στην ιστορία.
Μου άρεσε αυτό το μελαγχολικό σκοτάδι που βγάζει η γραφή και η ροή των ιστοριών.
Και τελειώνοντας ένιωθα να μου λείπει.
Μαθαίνεις μέσα από τις εννέα ιστορίες.
Μαθαίνεις τα κομμάτια της ζωής αλλιώς.
Την σκοτεινή ζωή που αν και μερικές φορες σου φαίνεται πεζή η μελοδραματική, υπάρχει. Ίσως κάποτε να την περπάτησες και εσύ και ας την χλευάζεις τώρα πια.!
Ξέρεις…Η ζωή ειναι μεγάλη πόρνη.
Όχι όμως σαν τις συνηθισμένες.
Ειναι Πόρνη αερικό.
Μερικές φορες ήρεμη και άλλες φορες εκδικητική.
Σε αφήνει να πιστεύεις ότι η ζαριά ειναι δική σου, αλλα όταν φτάνει στις πύλες της εκδίκησης σε αφήνει να αισθανθείς ότι το ρόλο σου τον διάλεξες Εσύ.
Και πέφτεις στη παγίδα της..
Η Ζωή σου προκαλεί ψευδαισθήσεις.
Το θέμα ειναι να βρεις την άκρη της κλώστης και να βγεις από το λαβύρινθο της αποτυχίας για να κανεις κίνηση ματ στα χνάρια της νίκης.
Δε τα καταφέρνουν όλοι.
Ελάχιστοι.
Οι υπόλοιποι κάθονται στο στασίδι μοιρολογώντας την μοίρα τους.
Υπάρχουν και αυτοί που τους μοιρολόγα η ίδια η πατρίδα της νίκης.
Αλλα μερικές φορες ειναι ανώφελο να ψάχνεις την πύλη της ευτυχίας, της τελειότητας.
Γιατί εγκλωβίζεις ηθελημένα τον εαυτό σου στα παιχνίδια της Ζωής και μαθαίνεις να αγαπάς τις αλυσίδες που κουβαλάς αιώνια στη ψυχή σού αποφεύγοντας να αγγίξεις το κλειδί.!!
Τελικά κακώς έπραξα που τόσο καιρό δεν διάβαζα δικό της βιβλίο από φόβο μήπως δεν μου αρέσει.
Γενικά με τα κλασικά βιβλια και τους συγγραφείς τους έχω μια σχέση αντιφατική. Αλλα τα λατρεύω και αλλα τα μισώ.
Όμως αυτό το μικρό βιβλιαράκι μου άρεσε πολύ.
Ο τρόπος γραφής και ο τρόπος ζωής και αφήγησης της περσινής αρραβωνιαστικιάς.
Μου άρεσε που δεν είχε φραγμούς και πρέπει η ιστορία.
Μου άρεσε η διεφθαρμένη ζωή ( αν μπορω να το περιγράψω έτσι) που με την μαγική γραφή της Ζατελη το «ολίσθημα » γινόταν κάτι πραγματικό και ευλογημένο.
Ακόμη και η ιστορία με τον παιδεραστή αν και αποτρόπαια, με το μαγικό τρόπο αφήγησης φάνταζε κάτι ερωτικά, μελαγχολικά θλιμμένο και αποδεκτό.
Όλες οι ιστορίες είχαν μια τραγικότητα, κάλλιστα θα μπορούσες να της ονομάσεις διεφθαρμένες όμως με ένα γλαφυρό και με χιούμορ άλλοτε σκληρό άλλοτε χαλαρό έδιναν μια άλλη νότα στην ιστορία.
Μου άρεσε αυτό το μελαγχολικό σκοτάδι που βγάζει η γραφή και η ροή των ιστοριών.
Και τελειώνοντας ένιωθα να μου λείπει.
Μαθαίνεις μέσα από τις εννέα ιστορίες.
Μαθαίνεις τα κομμάτια της ζωής αλλιώς.
Την σκοτεινή ζωή που αν και μερικές φορες σου φαίνεται πεζή η μελοδραματική, υπάρχει. Ίσως κάποτε να την περπάτησες και εσύ και ας την χλευάζεις τώρα πια.!
Ξέρεις…Η ζωή ειναι μεγάλη πόρνη.
Όχι όμως σαν τις συνηθισμένες.
Ειναι Πόρνη αερικό.
Μερικές φορες ήρεμη και άλλες φορες εκδικητική.
Σε αφήνει να πιστεύεις ότι η ζαριά ειναι δική σου, αλλα όταν φτάνει στις πύλες της εκδίκησης σε αφήνει να αισθανθείς ότι το ρόλο σου τον διάλεξες Εσύ.
Και πέφτεις στη παγίδα της..
Η Ζωή σου προκαλεί ψευδαισθήσεις.
Το θέμα ειναι να βρεις την άκρη της κλώστης και να βγεις από το λαβύρινθο της αποτυχίας για να κανεις κίνηση ματ στα χνάρια της νίκης.
Δε τα καταφέρνουν όλοι.
Ελάχιστοι.
Οι υπόλοιποι κάθονται στο στασίδι μοιρολογώντας την μοίρα τους.
Υπάρχουν και αυτοί που τους μοιρολόγα η ίδια η πατρίδα της νίκης.
Αλλα μερικές φορες ειναι ανώφελο να ψάχνεις την πύλη της ευτυχίας, της τελειότητας.
Γιατί εγκλωβίζεις ηθελημένα τον εαυτό σου στα παιχνίδια της Ζωής και μαθαίνεις να αγαπάς τις αλυσίδες που κουβαλάς αιώνια στη ψυχή σού αποφεύγοντας να αγγίξεις το κλειδί.!!
September 23, 2013
Εννέα ιστορίες που αιωρούνται ανάλαφρα ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, το λογικό και το παράλογο. Μια απροσδιόριστα δυσοίωνη αίσθηση φόβου και επερχόμενης συφοράς πλανιέται ανάμεσα στις σελίδες. Οι ηρωίδες στοιχειώνονται από πρόσωπα, ζωντάνα και πεθαμένα, αλλά και από τα δικά τους παιδικά και νεανικά τραύματα. Η Ζατέλη καταφέρνει να δημιουργήσει μια υποβλητική ατμόσφαιρα, παρασύροντας τον αναγνώστη σ' ένα μακάβριο μπαλ μασκέ με επίτιμους καλεσμένους τον θάνατο, τον φόβο, την παραφροσύνη και το έκφυλο πάθος.
August 19, 2014
A series of stories about a greek girl, growing up. They are all somewhat quirky, and some of them quite disturbing in a way. They all seem relatively realistic, but they usually quickly stretch the limits of credibility. The language is very clear and each story is a different experience.
April 8, 2019
μεταξύ παλιομοδίτικου και έτη φωτός μπροστά
November 20, 2018
"Το θέμα ψυχούλα μου , δεν είναι να μην κάνουμε καμιά τρέλα . Το θέμα είναι να την κάνουμε."
Πρώτη επαφή μου με τη Ζυράννα Ζατέλη και ανάμεικτα τα συναισθήματα και οι εντυπώσεις. Η θεματολογία της σε ορισμένα από τα διηγήματα της συλλογής σίγουρα προκλητική, ίσως και ενοχλητική. Η γραφή της από την άλλη είναι μαγευτική.
Θες επειδή τα διηγήματα δεν έρχονται πρώτα στις προτιμήσεις μου, θες επειδή η συγγραφέας προκαλεί με τον εθιστικό της λόγο, ευελπιστώ ότι θα επανέλθω σύντομα με έτερο δείγμα γραφής της!
Πρώτη επαφή μου με τη Ζυράννα Ζατέλη και ανάμεικτα τα συναισθήματα και οι εντυπώσεις. Η θεματολογία της σε ορισμένα από τα διηγήματα της συλλογής σίγουρα προκλητική, ίσως και ενοχλητική. Η γραφή της από την άλλη είναι μαγευτική.
Θες επειδή τα διηγήματα δεν έρχονται πρώτα στις προτιμήσεις μου, θες επειδή η συγγραφέας προκαλεί με τον εθιστικό της λόγο, ευελπιστώ ότι θα επανέλθω σύντομα με έτερο δείγμα γραφής της!
April 26, 2017
Ενδιαφέρουσα γραφή, γλαφυρά περιγραφική γλώσσα, αφήνει κάτι το μυστηριώδες σε κάθε διήγημά της. Είναι η πρώτη μου επαφή με την κα Ζατέλη που χρόνια έλεγα να διαβάσω, αλλά ποτέ δεν είχε τύχει ως τώρα.
----------------
#readathon17 - [12/13]
• Ένα βιβλίο που αποτελεί το ντεμπούτο του συγγραφέα του
----------------
#readathon17 - [12/13]
• Ένα βιβλίο που αποτελεί το ντεμπούτο του συγγραφέα του
May 19, 2017
Η κυρία Ζατέλλη είναι η καλύτερη γυναίκα εκπρόσωπος της ελληνικής μυθιστοριογραφίας!
΄Όταν ξεκίνησα να διαβαζω την πρώτη ιστορία κατάλαβα αμέσως ότι δεν είχα να κάνω με μια κοινή συγγραφεα αλλα με μια αποκαλυψη!Με την σοβαρότητα λοιπόν που της πρέπει τελείωσα και τις εννεα ιστορίες της που πραγματευονται θέματα ταμπου που σοκαρουν καποιες φορές!
Η συλληψις της μαγική -δεν σε αφηνει αδιαφορη!Η αγαπημένη μου ιστορία η πρώτη η οποία φερει και τον γενικο τιτλο του βιβλιου που με άφησε με ανοικτο το στομα κανοντας με να την διαβασω δεύτερη φορα με τα νέα δεδομένα!και ναι εβαλα το βιβλίο στα αγαπημένα μου!
΄Όταν ξεκίνησα να διαβαζω την πρώτη ιστορία κατάλαβα αμέσως ότι δεν είχα να κάνω με μια κοινή συγγραφεα αλλα με μια αποκαλυψη!Με την σοβαρότητα λοιπόν που της πρέπει τελείωσα και τις εννεα ιστορίες της που πραγματευονται θέματα ταμπου που σοκαρουν καποιες φορές!
Η συλληψις της μαγική -δεν σε αφηνει αδιαφορη!Η αγαπημένη μου ιστορία η πρώτη η οποία φερει και τον γενικο τιτλο του βιβλιου που με άφησε με ανοικτο το στομα κανοντας με να την διαβασω δεύτερη φορα με τα νέα δεδομένα!και ναι εβαλα το βιβλίο στα αγαπημένα μου!
August 29, 2023
Από την πρώτη της αυτή προσπάθεια η Ζατέλη κάνει προφανή όλα τα στοιχεία που την χαρακτηρίζουν. Ο μαεστρικός λόγος, λιτός και προσιτός αλλά ταυτόχρονα πολυεπίπεδος και σκοτεινός. Η εμμονή με τον θάνατο, την ίδια στιγμή ενοχλητική αλλά και απελευθερωτική. Κάποιες από τις μικρές αυτές ιστορίες είναι στο ίδιο επίπεδο ωριμότητας με τα όψιμα έργα της (που τα χωρίζουν σχεδόν 25 χρόνια) σημάδι ότι η Ζατέλη υπήρξε εξαρχής μεγαλοφυής.
Ο "Κυκεών" θα μπορούσε να είναι γραμμένος από τον Πόε ή τον Μπόρχες.
Εξαιρετικό.
Update:
Το ξαναδιάβασα μετά από 9 (!!!) χρόνια. Αν άλλαζα κάτι απλώς θα έβαζα άλλο μισό αστεράκι να το πάω στα 4.5.
Το "Περσεφόνη" με άφησε χαζό. Και τα "Πουλιά" με την τόσο προκλητική, σχεδόν σοκαριστική θεματική τους, ειλικρινά δεν ξέρω πώς δεν τα είχα προσέξει νωρίτερα.
Ο "Κυκεών" θα μπορούσε να είναι γραμμένος από τον Πόε ή τον Μπόρχες.
Εξαιρετικό.
Update:
Το ξαναδιάβασα μετά από 9 (!!!) χρόνια. Αν άλλαζα κάτι απλώς θα έβαζα άλλο μισό αστεράκι να το πάω στα 4.5.
Το "Περσεφόνη" με άφησε χαζό. Και τα "Πουλιά" με την τόσο προκλητική, σχεδόν σοκαριστική θεματική τους, ειλικρινά δεν ξέρω πώς δεν τα είχα προσέξει νωρίτερα.
February 8, 2021
Η «περσινή αρραβωνιαστικιά» είναι μια συλλογή διηγημάτων, που μετρά πολλά χρόνια έκδοσης χωρίς να έχει χάσει κάτι από την αίγλη της. Είναι μια πύλη εισόδου για το Ζατελικό σύμπαν, όπου όλα αποκτούν ονειρικές διαστάσεις. Τα μικρά κορίτσια αρραβωνιάζονται με πανέμορφους γάτους, που χάνονται πρόωρα, εμπλέκονται σε άσεμνα και απαγορευμένα παιχνίδια σαρκικά ή βυθίζονται στις ηδονές του καπνού. Σ’ αυτόν τον κόσμο, με τις ιδιαίτερες μωβ ζατελικές πινελιές, κυριαρχούν μορφές, όπως αυτή της υπέργηρης Περσεφόνης με τις μαντικές ικανότητες, της Ντάλας που περιτριγυρίζεται από θανάτους, της ίδιας της συγγραφέως που περιπλανιέται σε μακρινές χώρες και παρακμιακά μαγαζιά γεμάτα καπνό. Μαζί έρχονται και οι μοιραίοι θάνατοι- συχνά ανεξήγητοι- αλλά και οι εξαφανίσεις αγαπημένων προσώπων που προκαλούν με την σειρά τους «στοιχειώματα». Ζώα, σκαραβαίοι πουλιά, λύκοι και κατσίκια δρουν ως προάγγελοι γεγονότων ή απλά περνούν το μεταίχμιο ενός κόσμου, όπου νεκροί και ζωντανοί συνυπάρχουν. Όλα κατευνάζονται ωστόσο γλείφοντας το μέλι από το τσεκούρι ή γευόμενοι ζάχαρη και καπνό. Όλα περνούν αφήνοντας μια αίσθηση ονείρου, ένα χάσιμο σε μια άλλη διάσταση. Η Ζυράννα Ζατέλη σπάζοντας κάθε συγγραφικό κλισέ καταφέρνει να δημιουργήσει τον προσωπικό της λογοτεχνικό κόσμο και να μας μυήσει σ’ αυτόν, με μια γραφή πηγαία, λυρική – και το κυριότερο- «αιρετικά» αυθεντική.
December 29, 2018
Καταρχάς να πω ότι η Ζυράννα Ζατέλη είναι μία από τις αγαπημένες μου Ελληνίδες συγγραφείς. Γράφει με έναν ιδιαίτερο, κατά δικό της τρόπο. Σε κάθε βιβλίο δημιουργεί ένα δικό της σύμπαν, τόσο καλοδουλεμένο, που «ρουφάει» τον αναγνώστη απευθείας.
Βέβαια, θεωρώ πως ακριβώς ο τρόπος που γράφει, μαρτυράει ότι είναι λίγο τρελή. Δεν μπορείς να γράφεις αυτά που γράφει και να είσαι εντελώς λογικός. Εντούτοις, αυτό ακριβώς είναι που απολαμβάνω σχετικά με αυτήν.
Για περισσότερα πατήστε εδώ:https://heshotme.wordpress.com/2018/1...
Βέβαια, θεωρώ πως ακριβώς ο τρόπος που γράφει, μαρτυράει ότι είναι λίγο τρελή. Δεν μπορείς να γράφεις αυτά που γράφει και να είσαι εντελώς λογικός. Εντούτοις, αυτό ακριβώς είναι που απολαμβάνω σχετικά με αυτήν.
Για περισσότερα πατήστε εδώ:https://heshotme.wordpress.com/2018/1...
January 24, 2015
Για την αίσθηση οικειότητας που με πλημμύρισε διαβάζοντάς το... Εξαιρετικό!
November 4, 2021
[μα πώς γίνεται να μην είχα διαβάσει την περσινή αρραβωνιαστικιά τόσο καιρό;]
«σε κείνη την χώρα, κι ο ουρανός ήταν χιονισμένος. κι όταν έβγαινα στο δρόμο, είχα την εντύπωση πως σχίζω την ομίχλη για να περάσω, πως θα μπορούσα να πάρω ένα κομμάτι ομίχλη και να το βάλω στην τσέπη μου, για να δω με την ησυχία μου στο σπίτι τα συστατικά της.»
☁️☁️
«σε κείνη την χώρα, κι ο ουρανός ήταν χιονισμένος. κι όταν έβγαινα στο δρόμο, είχα την εντύπωση πως σχίζω την ομίχλη για να περάσω, πως θα μπορούσα να πάρω ένα κομμάτι ομίχλη και να το βάλω στην τσέπη μου, για να δω με την ησυχία μου στο σπίτι τα συστατικά της.»
☁️☁️
Displaying 1 - 30 of 82 reviews