What do you think?
Rate this book
Zabić wszystkich
Prawdziwa historia poniżenia, okrutnej zemsty i kształtowania się potwora
Jako jedenastolatek Carl Panzram włamał się do domu sąsiada i ukradł jabłka, ciasto oraz rewolwer. Ponieważ często stwarzał problemy, sąd postanowił go ukarać. W trakcie dwuletniego pobytu
w domu poprawczym, chłopak był wielokrotnie bity, torturowany i poniżany, a także gwałcony.
W wieku piętnastu lat Carl skłamał na temat swojego wieku i wstąpił do armii, ale za kradzież koszarowych zapasów został zwolniony karnie i trafił do wojskowego więzienia. Panujący tam brutalny system ukształtował Carla na resztę życia. Mężczyzna znienawidził ludzi i zapałał żądzą zemsty.
Po opuszczeniu więzienia zaczął rabować, palić, gwałcić i mordować ludzi na dużą skalę. Mógł teraz wreszcie bez żadnych przeszkód prowadzić swoją kampanię terroru. W ten sposób stał się jednym z najokrutniejszych i najbardziej przerażających przestępców Ameryki.
UWAGA: Książka zawiera drastyczne opisy przemocy i wykorzystywania seksualnego. Sugerujemy, aby nie sięgały po nią osoby szczególnie wrażliwe na tego typu treści.
Jako jedenastolatek Carl Panzram włamał się do domu sąsiada i ukradł jabłka, ciasto oraz rewolwer. Ponieważ często stwarzał problemy, sąd postanowił go ukarać. W trakcie dwuletniego pobytu
w domu poprawczym, chłopak był wielokrotnie bity, torturowany i poniżany, a także gwałcony.
W wieku piętnastu lat Carl skłamał na temat swojego wieku i wstąpił do armii, ale za kradzież koszarowych zapasów został zwolniony karnie i trafił do wojskowego więzienia. Panujący tam brutalny system ukształtował Carla na resztę życia. Mężczyzna znienawidził ludzi i zapałał żądzą zemsty.
Po opuszczeniu więzienia zaczął rabować, palić, gwałcić i mordować ludzi na dużą skalę. Mógł teraz wreszcie bez żadnych przeszkód prowadzić swoją kampanię terroru. W ten sposób stał się jednym z najokrutniejszych i najbardziej przerażających przestępców Ameryki.
UWAGA: Książka zawiera drastyczne opisy przemocy i wykorzystywania seksualnego. Sugerujemy, aby nie sięgały po nią osoby szczególnie wrażliwe na tego typu treści.
256 pages, Paperback
First published July 7, 2019
2136 people are currently reading
1437 people want to read
About the author
Ryan Green
32 books479 followersRyan Green is a true crime author in his late thirties. He lives in Herefordshire, England with his wife, three children, and two dogs. Outside of writing and spending time with his family, Ryan enjoys walking, reading and windsurfing.
Ryan is fascinated with History, Psychology and True Crime. In 2015, he finally started researching and writing his own work and at the end of the year, he released his first book on Britain's most notorious serial killer, Harold Shipman.
He has since written several books on lesser-known subjects, and taken the unique approach of writing from the killer's perspective. He narrates some of the most chilling scenes you'll encounter in the True Crime genre.
"Ryan Green is an incredible storyteller...he doesn’t just tell the story, he allows you to be part of it." ~Blackbird
Ryan is fascinated with History, Psychology and True Crime. In 2015, he finally started researching and writing his own work and at the end of the year, he released his first book on Britain's most notorious serial killer, Harold Shipman.
He has since written several books on lesser-known subjects, and taken the unique approach of writing from the killer's perspective. He narrates some of the most chilling scenes you'll encounter in the True Crime genre.
"Ryan Green is an incredible storyteller...he doesn’t just tell the story, he allows you to be part of it." ~Blackbird
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 197 reviews
April 17, 2023
Nie wiem czy to kwestia historii czy narracji, ale czułam się mocno „nie na miejscu” przez taką „poufałą” i pozbawioną dobrego smaku interpretacje myśli zabójcy przez autora.
December 8, 2021
“I have no desire whatever to reform myself. My only desire is to reform people who try to reform me. And I believe that the only way to reform people is to kill 'em. My motto is, Rob em all, Rape em all and Kill em all.” - Carl Panzram
This is the graphic, true story on how a child turned into a brutal monster. In 1902, 11 year old Carl, was caught breaking into a neighbor's house. He is sent to the Minnesota State Reform School. During his two-year detention, Carl was repeatedly beaten, tortured, humiliated and raped by the school staff. It warped his impressionable mind into believing all human beings are evil and would inflict pain if they get close enough. As an adult Carl was a one man crime spree. He abused his victims without a second thought. He killed without remorse. The only reason he came on the radar of the police is when he killed a little boy. Very chilling, creepy read. Green did an excellent job getting into the mind of serial killer.
😻😻😻😻
This is the graphic, true story on how a child turned into a brutal monster. In 1902, 11 year old Carl, was caught breaking into a neighbor's house. He is sent to the Minnesota State Reform School. During his two-year detention, Carl was repeatedly beaten, tortured, humiliated and raped by the school staff. It warped his impressionable mind into believing all human beings are evil and would inflict pain if they get close enough. As an adult Carl was a one man crime spree. He abused his victims without a second thought. He killed without remorse. The only reason he came on the radar of the police is when he killed a little boy. Very chilling, creepy read. Green did an excellent job getting into the mind of serial killer.
😻😻😻😻
March 12, 2021
He truly was the saddest, most evil person that I have ever heard about....
I also think that he was made. It is possible he could have turned out completely different had his early childhood and adolescence gone a different way. Truly disturbing true crime.
I also think that he was made. It is possible he could have turned out completely different had his early childhood and adolescence gone a different way. Truly disturbing true crime.
January 14, 2021
Audio 5 Stars
Story 5 Horrifying Stars
Story 5 Horrifying Stars
April 14, 2023
2,5-3/5⭐ Początek był wstrząsający, sama końcówka też, ale po drodze coś zawiodło.
September 28, 2022
Story 5/5
Narration 5/5
Narration 5/5
April 14, 2023
Ludzie, powiedzcie mi co Wam się w tej książce i innych pseudoreportażach podoba???!!!!
Kolejna książka Ryana Greena której nie można zakwalifikować do żadnego gatunku. Choć wydawnictwo bardziej postarało się co do korekty i edycji oraz zmiany tłumacza, dalej styl pozostawia wiele do życzenia. Powtórki, dziwne poetyckie wstawki jeszcze bardziej tę książkę pogrążają. Jak wypracowanie kogoś komu język ojczysty nie szedł dobrze w szkole. Na przykład nie znalazłam takiego wyrażenia jak "siąkajacy słup" ani polsku, ani po angielsku...
Historia Carla Panzrama jest niesamowicie trudna, pełna przemocy i to jest trzon tej opowieści - od jednego opisu przemocy do drugiego. Same morderstwa, kradzieże i gwałty. Nie ma w tej książce miejsca na analizy, refleksje, wytłumaczenia. Bo po co?! Nawet kwestie historii USA, więziennictwa i zakładów poprawczych są potraktowane jako dodatek, a nie czynnik który mógł mieć znaczący wpływ na osobowość Carla. Często można zauważyć fragmenty jaki to on nie był twardy, nieustępliwy, że nic nie mogło złamać podczas pobytu za kratami. Okej, ale dlaczego? Tego typu teksty, to puste słowa. Green operuje na granicy kłamstwa i prawdy. Przykładem są ramy czasowe "Pozłacanego wieku". Okres rozkwitu gospodarczego miał miejsce miedzy 1877-ok.1900, ale autor twierdzi, że jeszcze trwał w 1920 roku. Inny przykład: Angola i podróż Carla z miejscowości Luanda na północ, gdzie przez 3 tygodnie nie było go w tym kraju. Sorry, ale na północ od tego miasta do np. granicy Demokratycznej Republiki Konga jest ponad 800km. Jak nie było to w Angoli to, gdzie był, do DRK na pewno nie doszedł. Generalnie pod względem merytorycznym ta książka nie została zweryfikowana, ani przez autora, ani polskie wydawnictwo. Dlaczego? Bo autor przepisał w fragmenty z autobiografii Carla Panzrama. Sam o tym napisał pod koniec książki. Sporo fragmentów tej biografii jest dostępna publicznie, wystarczy odpowiednio wyszukać. Nawet moja słaba znajomość angielskiego utwierdziła mnie w przekonaniu, że Ryan Green leci na łatwiznę. Piszę też, że eksperci badali tekst i jest on w 100% wiarygodny, a jednocześnie, że daje rady by nie wierzyć we wszystko co napisali mordercy. Ale on uwierzył! Co za hipokryzja. Manipuluje czytelnikami, bo podając ekspertów jako autorytet od razu jest to równoznaczne z tym, że to prawda. Dodatkowo nie podał żadnego przykładu na zweryfikowanie tych wszystkich informacji. Na co komu źródła w "reportażu"?!
W ogóle to Carl Panzram jako jednostka naprawdę zła powinna być potraktowana literacko w zupełnie inny sposób. Od strony psychologicznej, a nie przemocowej. Bardziej skupiona na wnętrzu bohatera, a nie jego zbrodniach.
Na końcu wrócę do pierwszego zdania. Przerażają mnie wszystkie Wasze opinie, chyba bardziej niż sama postać Carla. Jak można na wieść o kolejnej tego typu książce przebierać nogami z ekscytacji?! Jak można uwielbiać takie książki gdzie górują brutalne opisy, mając z tyłu głowy, że to prawdziwa historia?! Jeszcze jak się szybko czyta, to już jest 10/10. Jeśli tak wam się to podoba to poczytajcie fikcję! Sorry, ale muszą być jakieś granice okrucieństwa, bo gdy ich zabraknie nie będzie niczego. Nie angażowałam się w wątek o Maxie Czornyju, bo nie czytam literatury obozowej, ale widzę że i twory nazywane true crime niewiele się od niej różnią. Tym bardziej, że wydawnictwo nie widzi nic złego w promowaniu tej serii jako literaturę faktu.
Po raz kolejny, nie ma w tej książce niczego nowego, czego nie ma w Internecie. Sprawa jest stara, więc była opisywana wiele razy. Ta książka przez brutalność będzie jeszcze bardziej poczytna, co mnie boli. Ale najbardziej boli mnie to, że wielu czytających nie interesuje prawda i merytoryczność.
Kolejna książka Ryana Greena której nie można zakwalifikować do żadnego gatunku. Choć wydawnictwo bardziej postarało się co do korekty i edycji oraz zmiany tłumacza, dalej styl pozostawia wiele do życzenia. Powtórki, dziwne poetyckie wstawki jeszcze bardziej tę książkę pogrążają. Jak wypracowanie kogoś komu język ojczysty nie szedł dobrze w szkole. Na przykład nie znalazłam takiego wyrażenia jak "siąkajacy słup" ani polsku, ani po angielsku...
Historia Carla Panzrama jest niesamowicie trudna, pełna przemocy i to jest trzon tej opowieści - od jednego opisu przemocy do drugiego. Same morderstwa, kradzieże i gwałty. Nie ma w tej książce miejsca na analizy, refleksje, wytłumaczenia. Bo po co?! Nawet kwestie historii USA, więziennictwa i zakładów poprawczych są potraktowane jako dodatek, a nie czynnik który mógł mieć znaczący wpływ na osobowość Carla. Często można zauważyć fragmenty jaki to on nie był twardy, nieustępliwy, że nic nie mogło złamać podczas pobytu za kratami. Okej, ale dlaczego? Tego typu teksty, to puste słowa. Green operuje na granicy kłamstwa i prawdy. Przykładem są ramy czasowe "Pozłacanego wieku". Okres rozkwitu gospodarczego miał miejsce miedzy 1877-ok.1900, ale autor twierdzi, że jeszcze trwał w 1920 roku. Inny przykład: Angola i podróż Carla z miejscowości Luanda na północ, gdzie przez 3 tygodnie nie było go w tym kraju. Sorry, ale na północ od tego miasta do np. granicy Demokratycznej Republiki Konga jest ponad 800km. Jak nie było to w Angoli to, gdzie był, do DRK na pewno nie doszedł. Generalnie pod względem merytorycznym ta książka nie została zweryfikowana, ani przez autora, ani polskie wydawnictwo. Dlaczego? Bo autor przepisał w fragmenty z autobiografii Carla Panzrama. Sam o tym napisał pod koniec książki. Sporo fragmentów tej biografii jest dostępna publicznie, wystarczy odpowiednio wyszukać. Nawet moja słaba znajomość angielskiego utwierdziła mnie w przekonaniu, że Ryan Green leci na łatwiznę. Piszę też, że eksperci badali tekst i jest on w 100% wiarygodny, a jednocześnie, że daje rady by nie wierzyć we wszystko co napisali mordercy. Ale on uwierzył! Co za hipokryzja. Manipuluje czytelnikami, bo podając ekspertów jako autorytet od razu jest to równoznaczne z tym, że to prawda. Dodatkowo nie podał żadnego przykładu na zweryfikowanie tych wszystkich informacji. Na co komu źródła w "reportażu"?!
W ogóle to Carl Panzram jako jednostka naprawdę zła powinna być potraktowana literacko w zupełnie inny sposób. Od strony psychologicznej, a nie przemocowej. Bardziej skupiona na wnętrzu bohatera, a nie jego zbrodniach.
Na końcu wrócę do pierwszego zdania. Przerażają mnie wszystkie Wasze opinie, chyba bardziej niż sama postać Carla. Jak można na wieść o kolejnej tego typu książce przebierać nogami z ekscytacji?! Jak można uwielbiać takie książki gdzie górują brutalne opisy, mając z tyłu głowy, że to prawdziwa historia?! Jeszcze jak się szybko czyta, to już jest 10/10. Jeśli tak wam się to podoba to poczytajcie fikcję! Sorry, ale muszą być jakieś granice okrucieństwa, bo gdy ich zabraknie nie będzie niczego. Nie angażowałam się w wątek o Maxie Czornyju, bo nie czytam literatury obozowej, ale widzę że i twory nazywane true crime niewiele się od niej różnią. Tym bardziej, że wydawnictwo nie widzi nic złego w promowaniu tej serii jako literaturę faktu.
Po raz kolejny, nie ma w tej książce niczego nowego, czego nie ma w Internecie. Sprawa jest stara, więc była opisywana wiele razy. Ta książka przez brutalność będzie jeszcze bardziej poczytna, co mnie boli. Ale najbardziej boli mnie to, że wielu czytających nie interesuje prawda i merytoryczność.
January 14, 2021
5 stars audio
5 grisly heartbreaking stars story
5 grisly heartbreaking stars story
August 8, 2020
Crazy, brutal and out of control is the only ways to describe the subject of this unflinching story. More perverse than any horror fiction, no Hollywood sappy ending for our antihero, and a compelling read.
July 10, 2019
This is a well researched and written book. This historical case takes place in the late nineteenth and early twentieth centuries. There weren't child protection agencies and if you were abused, brutalized or killed in juvy lockup or in prison, that's what the unmarked graves out back were for. Communication between towns, states and law enforcement agencies were part of the reason why Carl's reign of terror went unchecked for so long. He worked at keeping himself a step ahead of the law as much as possible. This book will show you how a sweet little boy became a monster.
Wow! This is a terrific, unputdownable book. If you are a true crime fan, like me, or are interested in criminal justice history, you will really be unable to put down this book.
Wow! This is a terrific, unputdownable book. If you are a true crime fan, like me, or are interested in criminal justice history, you will really be unable to put down this book.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 28, 2019
Ryan Green really made this serial killer come vividly to life. I truly couldn't imagine how one man could do such things to other men! I got so entranced into this book that I definitely couldn't put it down. Every single True Crime book that Ryan Green writes is very well written and truly gives you an up close and personal look into the mind and life of the serial killer! I recommend all his work if you are as interested in the life and mind if serial killers. I give this book a huge thumbs up and will tell you that you will not be disappointed. I want to personally thank Ryan Green for his remarkable books on so many different serial killers.
November 17, 2019
This is how to make a monster
Fictional horror stories cannot compare to the real-life horror that was Carl Panzram. From his earliest days, Carl was not destined to live a normal life. His whole life was filled with pain and brutality. And he spent his whole life returning the favor.
Ryan Green presents the entire, no holds barred story of Carl Panzram and his monstrous crimes. Grab this book and read it if you think you can handle it.
10
Fictional horror stories cannot compare to the real-life horror that was Carl Panzram. From his earliest days, Carl was not destined to live a normal life. His whole life was filled with pain and brutality. And he spent his whole life returning the favor.
Ryan Green presents the entire, no holds barred story of Carl Panzram and his monstrous crimes. Grab this book and read it if you think you can handle it.
10
June 20, 2023
No dobrze. Powiem to samo, co przy ostatniej książce - nie lubię sposobu, w jaki Ryan Green przedstawia swoje historie. jest tu za dużo rzeczy, które sprawiają, że nie czuję się, jakbym czytała reportaż, a fabularyzowaną historię. A ja niekoniecznie chcę taką formę. Za dużo jest tu wtrąceń autora, jego myśli i wtrącania, jak według niego czuła się ta osoba. Dlatego nie dam wyższej oceny.
Ale sama historia? Cholera, jestem odporna na takie rzeczy, ale nawet ja parę razy powiedziałam sobie "wow" pod nosem, dlatego ostrzegam: to jest serio obrazowe i brutalne i jeśli nie jesteście przyzwyczajeni do takich książek to trzymajcie się od tego z daleka. No i doceniam tą serię, bo mogę poznać historie morderców, o których nie jest głośno. Nie muszę szukać, same wpadają mi w ręce. I cały czas nie mogę pozbyć się myśli, że to system wykreował go jako tak brutalnego i żądnego zemsty człowieka. Mocna rzecz.
Ale sama historia? Cholera, jestem odporna na takie rzeczy, ale nawet ja parę razy powiedziałam sobie "wow" pod nosem, dlatego ostrzegam: to jest serio obrazowe i brutalne i jeśli nie jesteście przyzwyczajeni do takich książek to trzymajcie się od tego z daleka. No i doceniam tą serię, bo mogę poznać historie morderców, o których nie jest głośno. Nie muszę szukać, same wpadają mi w ręce. I cały czas nie mogę pozbyć się myśli, że to system wykreował go jako tak brutalnego i żądnego zemsty człowieka. Mocna rzecz.
October 27, 2019
Quick read. Very nasty dude. There was much more to Panzram's story than I thought. I'm interested in reading a more detailed book about this looney. A great true crime series book for a good, quick read.
October 17, 2025
Jest to jedna z wielu książek z serii True Crime od tego autora. Opowiada historię Carla Panzrama, który w ciągu swojego życia dopuścił się ogromnej ilości potwornych rzeczy. Mężczyzny, który myślał, że jest jedyną normalną osobą w świecie pełnym potworów. Po zapoznaniu się z treścią książki czytelnik może dojść do jednego wniosku: Owszem, ten świat jest pełen potworów, ale Carl Panzram należy do tych najgorszych.
Najgorsze w tej historii jest to, że nie jest ona fikcją. Jeden człowiek dopuścił się tylu okropnych zbrodni i rzeczy. Zawsze mam problem z pisaniem recenzji książek z gatunku true crime. (Chociaż i tak nwm czy jest to "oficjalna" recenzja).
Czytelnik dostaje wgląd w praktycznie całe życie tego zbrodniarza, od dzieciństwa, aż po ostatnie chwile. Już we wczesnym dzieciństwie życie Carla obfitowało w przemoc, a on sam miał już problemy z prawem nie przekraczając nawet wieku 13 lat. Trafił do domu poprawczego, ale i tam jego życie i światopogląd nie uległy zmianie. Podczas pobytu tam, próbował nawet otruć dyrektora za pomocą trutki na szczury. No i jak wiecie już z opisu wydawcy... Miało tam miejsce poniżanie, przemoc i nawet gwałty.
Jego życie po wyjściu z domu poprawczego było pełne zmian i przestępstw. Kradzieże, rozboje, gwałty na innych mężczyznach oraz morderstwa. Raz włamał się do rezydencji byłego prezydenta celem kradzieży. Ukradł tam pistolet, którego później używał do pozbywania życia swoich ofiar. Wielokrotnie uciekał on z więzienia, podawał inne nazwiska i atakował strażników. Pragnął jedynie zadawać cierpienie, by zaspokoić swoje własne zwierzęce potrzeby. Jego ostatnią zbrodnią było odebranie życia jednemu z pracowników zakładu karnego. Został skazany na śmierć poprzez powieszenie. W czasie pobytu w celi śmierci opisał swoje życie i wszelkie zbrodnie jednemu ze strażników. W ten sposób powstała autobiografia Carla Panzrama.
Autor nie oszczędza opisów tych zbrodni, są one naprawdę brutalne. Carl jest opisywany jako ktoś praktycznie niezniszczalny, jako osoba podnosząca się z głodówki, tortur czy każdego innego doświadczenia. Przez to czytelnik może odnieść wrażenie, że autor może nieco sympatyzować z nim. Też tak miałem, dopóki nie dowiedziałem się, że głównym materiałem wykorzystanym do tej książki była wspomniana autobiografia. Moim zdaniem, autor chciał celowo pokazać czytelnikowi wszystkie wydarzenia z perspektywy Carla.
Okiem kryminologa
--------------------------------------------
Szczerze mówiąc, nie znałem historii Carla Panzrama. Nie słyszałem o nim, dopóki nie sięgnąłem po tę książkę. Przez to ciężko było mi uwierzyć, że taka osoba naprawdę istniała i dokonywała takich rzeczy. Wątpliwości rozwiałem dopiero po zrobionym researchu. Znalazłem wzmianki o tym, że przypadek Carla fascynował uczonych. No i nic w tym dziwnego, ten człowiek dokonywał okropnych rzeczy, każdy chciał znać przyczyny takich zachowań. To było w ubiegłym wieku, teraz nasza wiedza tym zakresie jest znacznie większa.
Po pierwsze, Panzram doznał już naprawdę traumatycznych rzeczy we wczesnym dzieciństwie i latach młodzieńczych. A jak wiadomo, w dzieciństwie człowiek uczy się najwięcej i przyjmuje jak najwięcej zachowań. Człowiek podczas dorastania zaczyna kształtować swój światopogląd, a światopogląd Panzrama był prosty: Wszyscy inni są potworami, a on jest jedynym normalnym. Ale czy możemy zatem wywnioskować, że wszystkie te zbrodnie i ukształtowanie się charakteru Panzrama wynika tylko z doznań z dzieciństwa? No nie, owszem dzieciństwo odgrywa dużą rolę w kształtowaniu się człowieka, ale istnieje również szereg innych czynników. Nic tak naprawdę nie może usprawiedliwić czynów Carla, nie był on osobą chorą, był po prostu zbrodniarzem.
No i po drugie, niestety okoliczności sprzyjały Carlowi w dokonywaniu kolejnych przestępstw. Mowa o początku XX wieku, gdzie kryminalistyka dopiero raczkowała, (Za początek kryminalistyki uważa się wydanie podręcznika przez Hansa Grossa w 1893 roku) a służby w różnych stanach nie miały między sobą płynnej komunikacji. (To tylko kilka z czynników wpływających na poziom przestępczości w tamtych latach)
Najgorsze w tej historii jest to, że nie jest ona fikcją. Jeden człowiek dopuścił się tylu okropnych zbrodni i rzeczy. Zawsze mam problem z pisaniem recenzji książek z gatunku true crime. (Chociaż i tak nwm czy jest to "oficjalna" recenzja).
Czytelnik dostaje wgląd w praktycznie całe życie tego zbrodniarza, od dzieciństwa, aż po ostatnie chwile. Już we wczesnym dzieciństwie życie Carla obfitowało w przemoc, a on sam miał już problemy z prawem nie przekraczając nawet wieku 13 lat. Trafił do domu poprawczego, ale i tam jego życie i światopogląd nie uległy zmianie. Podczas pobytu tam, próbował nawet otruć dyrektora za pomocą trutki na szczury. No i jak wiecie już z opisu wydawcy... Miało tam miejsce poniżanie, przemoc i nawet gwałty.
Jego życie po wyjściu z domu poprawczego było pełne zmian i przestępstw. Kradzieże, rozboje, gwałty na innych mężczyznach oraz morderstwa. Raz włamał się do rezydencji byłego prezydenta celem kradzieży. Ukradł tam pistolet, którego później używał do pozbywania życia swoich ofiar. Wielokrotnie uciekał on z więzienia, podawał inne nazwiska i atakował strażników. Pragnął jedynie zadawać cierpienie, by zaspokoić swoje własne zwierzęce potrzeby. Jego ostatnią zbrodnią było odebranie życia jednemu z pracowników zakładu karnego. Został skazany na śmierć poprzez powieszenie. W czasie pobytu w celi śmierci opisał swoje życie i wszelkie zbrodnie jednemu ze strażników. W ten sposób powstała autobiografia Carla Panzrama.
Autor nie oszczędza opisów tych zbrodni, są one naprawdę brutalne. Carl jest opisywany jako ktoś praktycznie niezniszczalny, jako osoba podnosząca się z głodówki, tortur czy każdego innego doświadczenia. Przez to czytelnik może odnieść wrażenie, że autor może nieco sympatyzować z nim. Też tak miałem, dopóki nie dowiedziałem się, że głównym materiałem wykorzystanym do tej książki była wspomniana autobiografia. Moim zdaniem, autor chciał celowo pokazać czytelnikowi wszystkie wydarzenia z perspektywy Carla.
Okiem kryminologa
--------------------------------------------
Szczerze mówiąc, nie znałem historii Carla Panzrama. Nie słyszałem o nim, dopóki nie sięgnąłem po tę książkę. Przez to ciężko było mi uwierzyć, że taka osoba naprawdę istniała i dokonywała takich rzeczy. Wątpliwości rozwiałem dopiero po zrobionym researchu. Znalazłem wzmianki o tym, że przypadek Carla fascynował uczonych. No i nic w tym dziwnego, ten człowiek dokonywał okropnych rzeczy, każdy chciał znać przyczyny takich zachowań. To było w ubiegłym wieku, teraz nasza wiedza tym zakresie jest znacznie większa.
Po pierwsze, Panzram doznał już naprawdę traumatycznych rzeczy we wczesnym dzieciństwie i latach młodzieńczych. A jak wiadomo, w dzieciństwie człowiek uczy się najwięcej i przyjmuje jak najwięcej zachowań. Człowiek podczas dorastania zaczyna kształtować swój światopogląd, a światopogląd Panzrama był prosty: Wszyscy inni są potworami, a on jest jedynym normalnym. Ale czy możemy zatem wywnioskować, że wszystkie te zbrodnie i ukształtowanie się charakteru Panzrama wynika tylko z doznań z dzieciństwa? No nie, owszem dzieciństwo odgrywa dużą rolę w kształtowaniu się człowieka, ale istnieje również szereg innych czynników. Nic tak naprawdę nie może usprawiedliwić czynów Carla, nie był on osobą chorą, był po prostu zbrodniarzem.
No i po drugie, niestety okoliczności sprzyjały Carlowi w dokonywaniu kolejnych przestępstw. Mowa o początku XX wieku, gdzie kryminalistyka dopiero raczkowała, (Za początek kryminalistyki uważa się wydanie podręcznika przez Hansa Grossa w 1893 roku) a służby w różnych stanach nie miały między sobą płynnej komunikacji. (To tylko kilka z czynników wpływających na poziom przestępczości w tamtych latach)
May 7, 2020
This was a really good book. It was informative, and relatively easy to follow, though it is quite gruesome and graphic. It makes you want to dig a bit deeper into the man to know more.
April 23, 2023
Na pewno zrobiła na mnie mniejsze wrażenie niż poprzednia książka tego autora. Brakuje ostrzeżenia przed przemocą wobec zwierząt.
May 13, 2023
Okropieństwo
Read
March 4, 2024Great insights into the mind of a truly evil person.
April 24, 2020
The most remarkable serial killer book I’ve ever read
This book was written as if it were a novel. Carl Panzram himself wrote his own autobiography just prior to his execution and the writer, Ryan Green, acknowledges that he used that document to write this book. What Green achieved here is wondrous. The story itself is an horrendous account of one man’s sinister life. But Green has surpassed accounts written by others to really tell the story as if it were a man reminiscing about his evil life, and it just pulls you in. What is remarkable is that the reader actually comes to feel some sympathy for this killer.
This book was written as if it were a novel. Carl Panzram himself wrote his own autobiography just prior to his execution and the writer, Ryan Green, acknowledges that he used that document to write this book. What Green achieved here is wondrous. The story itself is an horrendous account of one man’s sinister life. But Green has surpassed accounts written by others to really tell the story as if it were a man reminiscing about his evil life, and it just pulls you in. What is remarkable is that the reader actually comes to feel some sympathy for this killer.
July 9, 2019
The more I read this book, the further my jaw dropped. The many and gruesome acts of violence committed by this one human being almost beggar belief. There is always the argument of nature versus nurture: are monsters born or made ? With Carl Panzram, it seems like it might be a bit of both. Yes, his childhood was very hard and abusive, including his time in boy's homes, and later, extremely hard and violent treatment in prisons. But, as the author later points out, there are plenty of people who had similar backgrounds, who did not later turn out to become rapists and murderers, who committed their crimes in the increasingly horrific manner in which Carl did.
I really like the way the author has such a keen insight into his subjects. He seems to see right into their souls. He shows, bit by bit, how Carl builds a hard shell around himself and becomes more and more of a vicious, cold blooded monster. Even so, there are moments when he shows his humanity, even though he doesn't want to.
I found this book very absorbing and interesting, even though the acts of violence depicted in it were very gruesome. The end of the book is very fitting. Although the details in this book were very graphic and almost hard to believe, like the author states; this book was based on the extensive notes written by Carl Panzram himself.
I really like the way the author has such a keen insight into his subjects. He seems to see right into their souls. He shows, bit by bit, how Carl builds a hard shell around himself and becomes more and more of a vicious, cold blooded monster. Even so, there are moments when he shows his humanity, even though he doesn't want to.
I found this book very absorbing and interesting, even though the acts of violence depicted in it were very gruesome. The end of the book is very fitting. Although the details in this book were very graphic and almost hard to believe, like the author states; this book was based on the extensive notes written by Carl Panzram himself.
February 8, 2020
Overall this was an easy read but I have no desire to read anything from this author again. This book reminded me a lot of the de Sade’s Justine, where you read about one horrible thing after one horrible thing happening....each thing more horrible than the thing before it. There is no time to stop and reflect on the inhumanity of what is happening. Because of that it reads like a list of crimes that smacks of trauma porn. There were places in the text that the author hinted at but never fleshed out that could have made this book an incredible exploration of history around an individual. The abuse in the prisons could have easily been expanded to talk about the history of the prison system. The Angola section about capitalism and colonialism. The constant homelessness of Carl and the ease at the beginning of his career of movement versus the change in transportation options towards the end.... all of these factors could have been expanded upon. The author hints at a lesson in his subject’s life, but fails to share that. This book could have been so much more.
January 3, 2020
Carl Panzram was a real example of what happens when someone loses faith in all humanity. And it’s terrifying.
He didn’t have an easy life. As a child, he pretty much suffered through every atrocity that a person could. He was humiliated and hurt at every turn. Despite it, Carl did what he could to try and survive. As life continued to kick him down though, he gave up more and more on caring about those around him. After being kicked out of the military, he let his dark desires take hold of him. Eventually he became a monster who robbed, raped, and killed as much as he wanted.
His life motto: “I have no desire whatever to reform myself. My only desire is to reform people who try to reform me. And I believe that the only way to reform people is to kill 'em. My motto is, Rob em all, Rape em all and Kill em all.”
Narration was spot on.
This book was given to me for free at my request and I provided this voluntary review.
He didn’t have an easy life. As a child, he pretty much suffered through every atrocity that a person could. He was humiliated and hurt at every turn. Despite it, Carl did what he could to try and survive. As life continued to kick him down though, he gave up more and more on caring about those around him. After being kicked out of the military, he let his dark desires take hold of him. Eventually he became a monster who robbed, raped, and killed as much as he wanted.
His life motto: “I have no desire whatever to reform myself. My only desire is to reform people who try to reform me. And I believe that the only way to reform people is to kill 'em. My motto is, Rob em all, Rape em all and Kill em all.”
Narration was spot on.
This book was given to me for free at my request and I provided this voluntary review.
March 31, 2020
Ryan Green definitely writes true crime well. The story of Carl Panzram reads almost like fiction, I can't believe it's all true. He was one of the most vile, evil men, and yet I barely knew anything about him.
Some passages were very hard to read as they documented the abuse of children, particularly boys.
Very good overall, but it probably could've been a bit longer.
Some passages were very hard to read as they documented the abuse of children, particularly boys.
Very good overall, but it probably could've been a bit longer.
November 13, 2019
Grim but fascinating account of a murderous rapist.
January 21, 2020
A horrifying but true story, taken from the confessions of a killer
February 18, 2020
A delightful little read about one of Minnesota's finest.
June 7, 2024
Even as I opened the package, which had just come through my letterbox, and contained this book, I had disappointment writ large on my face, at just how threadbare Ryan Green's biography on Carl Panzram looked. Even calling this a "biography" is bestowing it with honours it really just doesn't deserve.
It appeared and was coldly confirmed once I'd read the book, that all the author has done here, is copy and condense Carl Panzram's own words from his own autobiography, most likely, verbatim. Nice work if you can get it.
There was very little, if any, input at all by the author himself, on his own thoughts and learned opinion, answering questions posed by Panzram's completely abhorrent and psychotic behaviour, why someone like Panzram did what he did? There were a few sentences in the final chapter, but it was too little work by the author, to late.
For myself, you would obviously start by looking at the horrific childhood abuse and neglect Panzram suffered, but this unfortunately happens all too often to thousands of other children and most still don't resort to the behavioural problems acted out by Carl Panzram.
This however is perhaps not the conversation a reader should be having in a book review, but I'd definitely say it's a debate the author should have been trying to aim for and communicate, but as I said, easy money!
The one time however, that the author did attempt to interject a bit of his own personality into his work, it really was wholly ridiculous. Carl Panzram, after raping and murdering six native guides, on a remote crocodile sightseeing tour, in an Angolan jungle,
"Down by the river he caught sight of the monstrous crocodiles that had been promised, but while he kept his weapon ready it seemed that the creatures sensed some primordial kinship with the man and didn't trouble him at all. If anything, it seemed they were grateful to Carl for their substantial meal that he had delivered to them in six bite-sized pieces!",
This piece of bombastic narrative is patently nonsense, and perhaps explains why the author kept his own thoughts at a premium.
Some of the descriptions involving child rape, abuse and murder were truly horrific. In particular the tale of the two extremely unfortunate African girls, aged only six and eight. The girls were sold to Panzram for six dollars, so he could experiment with his
”sexual orientation”, as well as almost being violently sick, my head was shaking in utter disbelief, as they were children!, with absolutely zero connection to female sexuality whatsoever!
I really couldn't believe how the author never questioned this vile and utterly pointless act or even just pinpointed the mind boggling absurdity of such an ”experiment” in any way shape or form.
The tall tales told here by Carl Panzram remind me of the old joke about masturbating in a lift, they’re just wrong on so many different levels.
I would also take many of the acts and events in this book with a giant pinch of salt, as the story and stories being told here, are by Panzram himself, and are blatantly obvious embelishments
and in all likelihood contain many, many lies, because if you can't trust someone like Carl Panzram, who can you trust?
It appeared and was coldly confirmed once I'd read the book, that all the author has done here, is copy and condense Carl Panzram's own words from his own autobiography, most likely, verbatim. Nice work if you can get it.
There was very little, if any, input at all by the author himself, on his own thoughts and learned opinion, answering questions posed by Panzram's completely abhorrent and psychotic behaviour, why someone like Panzram did what he did? There were a few sentences in the final chapter, but it was too little work by the author, to late.
For myself, you would obviously start by looking at the horrific childhood abuse and neglect Panzram suffered, but this unfortunately happens all too often to thousands of other children and most still don't resort to the behavioural problems acted out by Carl Panzram.
This however is perhaps not the conversation a reader should be having in a book review, but I'd definitely say it's a debate the author should have been trying to aim for and communicate, but as I said, easy money!
The one time however, that the author did attempt to interject a bit of his own personality into his work, it really was wholly ridiculous. Carl Panzram, after raping and murdering six native guides, on a remote crocodile sightseeing tour, in an Angolan jungle,
"Down by the river he caught sight of the monstrous crocodiles that had been promised, but while he kept his weapon ready it seemed that the creatures sensed some primordial kinship with the man and didn't trouble him at all. If anything, it seemed they were grateful to Carl for their substantial meal that he had delivered to them in six bite-sized pieces!",
This piece of bombastic narrative is patently nonsense, and perhaps explains why the author kept his own thoughts at a premium.
Some of the descriptions involving child rape, abuse and murder were truly horrific. In particular the tale of the two extremely unfortunate African girls, aged only six and eight. The girls were sold to Panzram for six dollars, so he could experiment with his
”sexual orientation”, as well as almost being violently sick, my head was shaking in utter disbelief, as they were children!, with absolutely zero connection to female sexuality whatsoever!
I really couldn't believe how the author never questioned this vile and utterly pointless act or even just pinpointed the mind boggling absurdity of such an ”experiment” in any way shape or form.
The tall tales told here by Carl Panzram remind me of the old joke about masturbating in a lift, they’re just wrong on so many different levels.
I would also take many of the acts and events in this book with a giant pinch of salt, as the story and stories being told here, are by Panzram himself, and are blatantly obvious embelishments
and in all likelihood contain many, many lies, because if you can't trust someone like Carl Panzram, who can you trust?
August 2, 2022
An intense true crime tale about a little known serial killer.
I had listened to a podcast Carl Panzram and was fascinated. They had gotten a lot of their information from this book. Mr Green did not disappoint. Telling this story in an unvarnished and straightforward way made it all the more frightening. The abuse Carl suffered from his parents, the church/“reform” schools, his fellow man and finally the penal system, created the monster he became. And as outraged and angry as I am about his early experiences, it still doesn’t excuse his culpability for the monstrous acts he committed. If you enjoy true crime, this is a great book to read.
I had listened to a podcast Carl Panzram and was fascinated. They had gotten a lot of their information from this book. Mr Green did not disappoint. Telling this story in an unvarnished and straightforward way made it all the more frightening. The abuse Carl suffered from his parents, the church/“reform” schools, his fellow man and finally the penal system, created the monster he became. And as outraged and angry as I am about his early experiences, it still doesn’t excuse his culpability for the monstrous acts he committed. If you enjoy true crime, this is a great book to read.
April 10, 2020
Murderer in the making
From a young age he was the product of his environment. If you are sensitive to graphic details then this book is not for you.
I am fascinated with the inner workings of a serial killers mind but he was much, much, more than that.
In most parts you feel sorry for him and at other times it makes you think he got what he deserved and he eventually thought so too but still went out swinging. Great book.
From a young age he was the product of his environment. If you are sensitive to graphic details then this book is not for you.
I am fascinated with the inner workings of a serial killers mind but he was much, much, more than that.
In most parts you feel sorry for him and at other times it makes you think he got what he deserved and he eventually thought so too but still went out swinging. Great book.
Displaying 1 - 30 of 197 reviews