พันธุ์หมาบ้า

by ชาติ กอบจิตติ

"พันธุ์หมาบ้า" เป็นงานเขียนของ ชาติ กอบจิตติ เป็นเรื่องราวที่เขียนขึ้นจากเรื่องจริง ที่เกี่ยวกับกลุ่มเพื่อนๆของผู้เขียน ที่ ณ วันนี้ได้เสียชีวิตไปแล้วกว่าเจ็ดคน เสียชีวิตไปทั้งๆที่ยังไม่ถึงวัยอันสมควร เสียชีวิตไปกับยาเสพติดบ้าง อุบัติเหตุอันเกิดจากความเมามายบ้าง ถูกดักทำร้ายบ้าง ซึ่งล้วนแล้วแต่สร้างความเสียใจให้กับคนที่อยู่ข้างหลังทั้งสิ้น ติดตามเรื่องราวที่จะทำให้ผู้อ่านทุกท่านหวนคิดถึงชีวิตวัยรุ่นได้อย่างไม่ มีทางลืมเลือนใน "พันธุ์หมาบ้า"

Genres: Fiction, Classics, Novels

702 pages

First published January 1, 1988

About the author

See also Chart Korbjitti


เรื่องสั้นเรื่องแรก "นักเรียนนักเลง" ตีพิมพ์ในหนังสือ อนุสรณ์ ของโรงเรียนปทุมคงคา เมื่อพ.ศ. 2512 เรื่อง "ผู้แพ้" ได้รับรางวัลช่อการะเกด (2522) เคยประจำกองบรรณาธิการหนังสือ "ถนนหนังสือ" และใช้ชีวิตอยู่ในอเมริกาชั่วระยะเวลาหนึ่ง ก่อนจะกลับเมืองไทย ผลงานบางส่วนได้จัดแปลเป็นภาษาอังกฤษและภาษาญี่ปุ่นเช่น "คำพิพากษา" "พันธุ์หมาบ้า" และ "เวลา" มีผลงานอาทิเช่น "ทางชนะ" (พ.ศ. 2522) "มีดประจำตัว" (พศ. 2527) "นครไม่เป็นไร" (พ.ศ. 2532) นวนิยายเรื่อง "คำพิพากษา" ได้รับรางวัลซีไรต์ ประจำปี 2525 นิยายเรื่อง "เวลา" ได้รับรางวัลซีไรต์ประจำปี 2536 ปัจจุบันพำนักในไร่ รอยต่อระหว่างจังหวัดสระบุรี-นครราชสีมา สมรสแล้วแต่ยังไม่มีบุตร

นวนิยายของ ชาติ กอบจิตติ แสดงถึงพัฒนาการของนวนิยายไทยที่มีลักษณะร่วมกับวรรณกรรมสากล นับตั้งแต่การนำเสนอนวนิยายเรื่องคำพิพากษา โศกนาฏกรรมสามัญชน ซึ่งมีนักวิชาการวรรณกรรมนำไปศึกษาเปรียบเทียบกับผลงานของ กุนเทอร์ กราสส์ นักเขียนชาวเยอรมันซึ่งได้รับ รางวัลโนเบล สาขาวรรณกรรม และ เคน ซาบุโรโอเอะ นักเขียนญี่ปุ่นผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมเช่นกัน

นักวิจารณ์บางคนชี้ให้เห็นว่านิยายเรื่องนี้มีลักษณะเช่นเดียวกับโศกนาฏกรรม (Tragedy) ของกรีก นักวิจารณ์บางท่านเห็นว่าชาตินำเอาปรัชญาเอกซิสเทนเชียลลิสม (Existentialism) ของ ฌอง ปอล ซาร์ต (Jean-Paul Sartre) มาประยุกต์ใช้ใหม่อย่างน่าชมเชย นอกจากนี้นักวิจารณ์บางท่านเห็นว่า นวนิยายเรื่องเวลาเป็นพัฒนาการของนวนิยายไทยที่มีลักษณะเป็น “นว-นวนิยาย”(nouveau roman) ซึ่งมีลักษณะร่วมกับวรรณกรรมสากล จึงกล่าวได้ว่าผลงานของ ชาติ กอบจิตติ มีความสำคัญต่อพัฒนาการนวนิยายไทยและต่อการนำวร

Reviews

[ดินสอ สีไม้ · Rating 4 out of 5]

ไม่มีอะไรที่มากเกินไปกว่าเรื่องในวงเหล้า
เรื่องเล่าชีวิตซ้ำซากของวัยรุ่น
แต่มีเสน่ห์มากมายอยู่ในนั้น

[Pairash Pleanmalai · Rating 4 out of 5]

เรื่องในวงเหล้า ที่เล่าได้ตั้ง 700 หน้า ตอนแรกอ่านก็งงๆ มีแต่คุยกับคุย จนต้องพักไว้แล้วไปอ่านเล่มอื่นก่อน
แล้วตั้งใจอ่านใหม่ จึงจะซึมซาบ และประสบการณ์ชีวิตในมุมที่เราไม่ต้องไปทดลองเอง
การเข้าใจกับชีวิตในวงเหล้าที่กินกันทั้งวันทั้งคืน
ได้กลิ่นไอของชายหาดทั้งภูเก็ตและพัทยา
ได้เข้าใจว่าเพื่อนในวงเหล้ากับเพื่อนแท้มันเป็นยังไง

[Taweepong Santipattanakul · Rating 4 out of 5]

ไม่เข้าใจว่ามันโตมาในสังคมแบบไหน จากความรุงแรงในชีวิต หรือถูกบีบบังคับไร้ทางเลือกเปลี่ยนจาก คนธรรมดา สู่ 'หมาบ้า'
ดีใจที่ได้อ่านผลงานมาสเตอร์พีชเล่มนี้ แน่นอนครับว่าเก็บข้อคิดจากหนังสือไปใช้ จำสิ่งชั่วและผลของมันไว้เตือนตนเอง

[Thongmarine · Rating 3 out of 5]

เพื่อนสนิทคนหนึ่ง ผู้เป็นนักอ่านตัวยง แนะนำให้ผม ได้อ่านเล่มนี้ เมื่อสองปีที่แล้วนี้เอง เพื่อนคนนี้ มีน้ำใจ ให้หนังสือ กับผมมากมายหลายเล่ม ให้แล้วให้เลย ไม่เคยทวงคืน แต่กับเล่ม นี้ เหมือนเป็นหนึ่งเดียว ที่เขาหวงแหน เขาอ่านแบบ ปกอ่อน แล้วยัง ไปซื้อปกแข็ง มาเก็บสะสม อีก แสดงให้เห็นถึงความรักความชอบ ต่อหนังสือเล่มนี้

ตัวผมเองไม่มีคำบรรยายอะไรมาก นอกจากว่าก็ชอบเล่มนี้อยู่ไม่ใช่น้อย

[Reborn D · Rating 5 out of 5]

หนังสือเรื่องนี้ ผมอ่านฉบับพิมพ์ครั้งที่29
ผมหยิบขึ้นมาอ่านจากชั้นวางขายในร้านหนังสือโดยไม่เคยได้ยินชื่อหนังสือหรือชื่อของคุณชาติมาก่อน ผมอ่านไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกครั้งหนึ่งก็อ่านไปเกือบร้อยหน้าแล้ว หนังสือเล่มนี้มีพลังบางอย่าง นั้นเป็นความคิดแรกที่ผมรู้สึกได้ มันไม่ใช่เพียงความสนุกของเนื้อเรื่องเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีความเข้าใจบางอย่างที่คุณอาจจะสัมผัสได้คนละแบบหลังจากที่อ่านหนังสือเล่มนี้จบ ภูมิหลังของหนังสือเล่มนี้น่าจะเกิดขึ้นมาไม่ต่ำกว่าสามสิบปีแล้ว ผมไม่อยากฟันธงว่าคุณชาติต้องการจะสื่อสารสิ่งใดกับผู้อ่าน แต่สำหรับผมแล้ว หนังสือเรื่องนี้สอนใจผมหลายอย่าง หลายอย่างในเรื่องชีวิต รวมถึงมิตรภาพของมนุษย์

[Kan Kusuwan · Rating 4 out of 5]

รับรู้ได้หลากหลายอารมณ์ที่เกิดขึ้นกับเรื่องราวระหว่างการเดินทางของชีวิต แต่สิ่งหนึ่งที่เด่นชัดคือ มิตรภาพและความรักระหว่างเพื่อน ที่อัดแน่นอยู่ในเล่มนี้ตั้งแต่หน้าแรกจนถึงบทสัมภาษณ์ช่วงสุดท้าย

[Jerawan Meesangnilverakul · Rating 4 out of 5]

ตอนแรกนึกว่าจะอ่านไม่จบเพราะมีเจ็ดร้อยกว่าหน้า
แต่ก็อ่านจบจนได้
ช่วงแรก แอบท้อเพราะปูเนื้อเรื่อง อาจทำให้การอ่านดูน่าเบื่อไปหน่อย
แต่พอผ่านพ้นช่วงแรกๆไปแล้ว กลางๆเรื่องเริ่มสนุกและหยุดอ่านไม่ได้

หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องราวของเพื่อนหลายๆคนที่อยู่ในแก๊งเดียวกัน เรื่องราวชีวิตของแต่ละคน มิตรภาพและการเดินทางของแต่ละคน
การเดินหน้าบากบั่นสู้ชีวิตที่ถูกเก็บมาเป็นเรื่องเล่า
หนังสือเล่มนี้ ทุกคนคือตัวเอก พอยิ่งอ่านไปยิ่งทำให้รู้สึกผูกพันต่อตัวละครแต่ละตัวมากขึ้น

พันธุ์หมาบ้า เป็นหนังสือที่ผูกเอาเส้นเรื่องของเพื่อนแต่ละคน ถักทอเป็นหนังสือที่เต็มเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์และการเอาชนะชีวิตที่วุ่นวายของแต่ละคน

[Whale Read · Rating 5 out of 5]

เขาไม่กล้าออกจากกลุ่ม แต่เมื่ออยุ่ในกลุ่มเขารุ้สึกเหมือนอยุ่ตัวคนเดียว

ทุกคนทำเพื่อให้เป็นคนโปรดของนาย ถุกแดงเดียเรสหลอกใช้

เขาไม่รุ้ว่าระยะทางจากพัฒน์พงซ์ไปพัทยานานเท่าไหร่ แต่เขาใช้เวลาไม่ถีงสองชั่วโมง คนขี่เมาเนื้อ คนซ้อนเมาผง

ถ้ามีเหล้าดีให้เลิอกพวกเขาก็จะเลือก แม้ถึงที่สุดจะไม่มีอะไรเหลือให้เลือกยามนั้นพวกเขาก็จะดื่มกินกันอย่างมีความสุข

เฮ้ยพอเถอะ พรุ่งนี้กูต้องทำงาน ร่างกายตัดพ้อ
เดี๋ยวซี่ จะรีบไปไหน กูยังไม่เมาเลย

เรื่องราวของกลุ่มคนยุคพ่อแม่เรา ที่ใช้ชีวิตอย่างถึงที่สุด
กับแอลกอฮอลฺและของมึนเมา

สมาคมผู้เริ่มต้นใหม่ เริ่มไปเรื่อยๆ
ความรักในตัวเพื่อน
ชีวิตของแต่ละคน

แสดงให้เห็นข้อดีข้อเสียเสียของสิ่งเสพติด
ไม่ตัดสินว่าอะไรดีไม่ดี ให้พบเห็นเอาเอง

[Klin กลินท์ · Rating 4 out of 5]

พ.ศ.2531

"ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาทดลองให้ความเป็น "เพื่อน" กับคนที่คิดว่าจะเป็นเพื่อนได้ แต่ก็ล้มเหลวทุกครั้ง เพราะสิ่งที่เขายื่นให้นั้น มักจะถูกเปลี่ยนแปลงเป็นอาวุธ ยามเมื่อเขาเผลอหันหลังให้ เขาก็ถูกแทง เช่นเดียวกับครั้งนี้ ผิดแต่ว่าเขาไม่รู้ว่าใครเป็นมือมีด เท่านั้นเอง", น.125 - 126

กล้วย! แม่...ง... "เครื่องปลอกกล้วย” "บ้องฮิลล์” "โทบี้”...
เราอาจจะเป็นใครสักคนหนึ่งในคน “พันธ์ุหมาบ้า”

ในชีวิตของคนหนึ่งคน อาจจะมีหลากหลายมากมายของผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่จะมีสักกี่คนที่จะกลายเป็นเพื่อนแท้ เพื่อนแท้ต้องหากันจนเจอ และจะเอาอย่างไรกับชีวิตของตนเองเมื่อวันหนึ่งเดินทางมาจนถึงจุดหักเหของชีวิต

“พันธ์ุหมาบ้า” งานของน้าชาติ : จำไม่ได้แล้วเหมือนกันว่าเป็นการกลับมาอ่านซ้ำครั้งที่เท่าไร ซึ่งปีนี้กำหนดการอ่านของตนเองให้เป็นปีที่เอางานของนักเขียนที่ชื่นชอบกลับมาอ่านอีกครั้ง (Read Again Project) ให้หายคิดถึงกันไป “พันธ์ุหมาบ้า" พิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 2531 ส่วนฉบับที่ข้าพเจ้าอ่านนี้เป็นปีพิมพ์ 2551 จากฉบับแรกนั้นร่วม 31 ปีแล้ว อย่างไรก็ตามการอ่านในแต่ละครั้งให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันไปในแต่ละช่วงเวลาของบริบททางสังคมในช่วงนั้น แน่นอนว่าในปัจจุบัน วัยรุ่นยังคงยกพวกตีกัน ปัญหาครอบครัว ยาเสพติดยังคงมีอยู่และเพิ่มขึ้น ผู้คนยังคงแทงข้างหลังกันในทุก ๆ ระดับ.... หากทว่าบทเรียนจากชีวิตของเหล่าพันธุ์หมาบ้านี้ ร่วมสมัยและอาจเป็นทางลัดให้ใครหลาย ๆ คนผ่านพ้น เลือก เส้นทางการดำรงชีวิตของตนในท่ามกลางของความสัมพันธ์ของผู้คนในสังคมที่พัฒนาไปพร้อมๆ กัน โดยเฉพาะการอ่านครั้งนี้อยู่ในช่วงที่ “กัญชา” กำลังเป็นประเด็นที่สังคมไทยให้ความสนใจ ชวนให้จินตนาการไปได้ไกลว่าหากปลูกกัญชาไว้ที่บ้านใครสักคนของตัวละครในเรื่องนี้แล้ว คนพันธุ์หมาบ้าคงจะนอนกันอยู่ใต้ร่มกัญชากันเลยทีเดียวเชียว แต่เหนือสิ่งอื่นใด ทั้งหลายทั้งปวงของพันธุ์หมาบ้าคือ "มิตรภาพของความเป็นเพื่อน” และ “ชีวิต”

“เขาอยากมีเพื่อน เพื่อนที่เป็นเพื่อนจริง ๆ” น.128

อ่านในใจ ลองหาอ่านดูครับ :) #พันธุ์หมาบ้า #ชาติกอบจิตติ สำนักพิมพ์: #หอน #อ่านชาติกอบจิตติ #อ่าน #อ่านไปเรื่อยๆ #อ่านไปฟังไป #IntoTheBook #อ่านแล้วอ่านเล่า #อ่านอีก #หนังสือ #ReadAgain #BooksBAR #AtTheReader #กลินท์แลนด์ #KlinLand #กลินท์และหนังสือ #KlinAndBooks #อ่านในใจ #อ่านเพลิน #ณอ่านTheReaderTheKlinLibrary

[Katie Kittikhun · Rating 4 out of 5]

แต่ละคนในเรื่อง บ้าดีจริงๆ
คำนิยามหนังสือเล่มนี้หรอ :
แดกเหล้า-เมายา-นินทาเพื่อน
วนเวียนอยุ่แค่นี้แหละ !
จบ

ปล. สรุปว่า "ชวนชั่ว" ในเรื่องนี่คือมาจาก "ชาติชั่ว" ใช่ไหม 555+

[kid · Rating 3 out of 5]

back to some thai literature with (allegedly) a modern classic of late 80s thai hippiedom with chart korbjitti’s พันธุ์หมาบ้า (mad dog & co. in english translation which more or less captures the spirit though i’ve heard quite bad things about this translation). it’s a sprawling 600+ page-turner comprising mostly of ragtag stories exchanged over pints and joints centered around a group of struggling friends trying to navigate the already stringent effects of neoliberalism recently washed up on thai shores. as for writing, this is me giving chart a second chance to redeem his morally-loaded stories but remnants still remains which i am not a fan of; still, being partly autobiographical, there‘s enough nuance and character development that sustained my interest and made me somewhat invested, though i’m concerned that this is further proof to the quality of the substance of the work rather than the execution. i particularly enjoyed the dialogue and profanity (some very good and funny bits which is rare for thai books imo) but it lacks certain depth that such a saga warranted.

[Sahathust Num · Rating 5 out of 5]

นิยายเค้าโครงจากเรื่องจริงที่นักเขียน ได้เปิดเผยจากประสบการณ์ส่วนตัว และเขียนมันออกมา เนื้อเรื่องเป็นการฉายภาพความมัน ความสนุกสนานในวัยเยาว์ ของชีวิต ความสัมพันธ์กลุ่มเพื่อนแต่ละคน โดยจุดศูนย์กลางของความเฮฮาอยู่ในวงน้ำเมา เพื่อนแต่ละคนที่มีนิสัยดิบๆ ในยุคสมัยที่ไม่มีโซเชียลหรืออินเตอร์เน็ตใดๆ แต่ก็กินนอน ด้วยกัน ทุกบรรทัดผู้เขียนจงใจเลือกใช้ภาษาที่ดิบๆเถื่อนๆ เพื่อให้ผู้อ่านเกิดอรรถรสและอารมณ์ร่วมในการอ่านครับ ผมอ่านแล้วอยากออกไปลุยกับชีวิต ลุยไปข้างหน้านับหนึ่งใหม่พร้อมกับตัวละครในเล่ม

[TGIFD · Rating 5 out of 5]

ในความเห็นส่วนตัว หนังสือเล่มนี้เหมือนตัวขับเคลื่อนหลักของเนื้อหาตัวมันเอง มันคือเหล้า แรกเริ่มเดิมที ที่หยิบเล่มนี้ขึ้นมา เหมือนหนังสือเตือนเราว่า "ผมหนานะ เกินเจ็ดร้อยหน้า จะไหวเหรอครับ"

เมื่อพออ่านแล้วก็เหมือน ดื่ม กินกันไปเรื่อยๆ เริ่มต้นเบาๆ เร้าด้วยความน่าสนใจนิดหน่อย โดยวัตถุประสงค์ก็แค่อยากตั้งวง ดื่มไป ฟังไปทีละน้อย ยิ้มออกมากับความเป็นกันเอง เศร้าไปด้วยกับเคราะห์ร้าย ตามติดไปซักพัก ไม่รู้ตัวก็เลยครึ่งทางของหนังสือแล้ว ความรู้สึกตอนเกินครึ่งทางนั้น ผสมกันระหว่างรู้สึกดีเหมือนได้ดื่มเหล้ารสดี กับเพื่อนใหม่คุยสนุก กัับใจหายว่าเหล้า กับเวลากับเพื่อนใหม่หมดไปเกินครึ่งแล้ว
เป็นอย่างนี้แล้วถ้าจะไม่เรียกว่า สนุกสนานน่าติดตาม จะเรียกว่าอะไรได้อีก

[กำพล สนธิเณร · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องราวของกลุ่มเพื่อน ซึ่งใช้ชีวิตเหมือนทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน เป็นมิตรภาพที่บริสุทธิ์ โดยมี"เหล้า"เป็นตัวประสานทุกคนไว้ เพราะทุกคนเป็นคนที่รักสนุกชอบสังสรรค์ ทำให้อ่านแล้วได้ความรู้สึกเหมือนได้นั่งคุยกับเพื่อนสนิทในวงเหล้า ทั้งสนุก เฮฮา บ้าบอ แต่ก็แฝงไปด้วยข้อคิดในชีวิต แนวคิดการทำธุรกิจ และความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว

[Fon Lertviriyavanich · Rating 4 out of 5]

สนุกดีค่ะ ชาติ กอบจิตติ มีความสามารถมากมายในการเขียนหนังสือให้รู้สึกว่ามีเสน่ห์ เรื่องราวชวนน่าติดตาม รู้สึกอยากให้อ่านจบไปรวดเดียว

ชอบตัวละครทุกตัวค่ะ แต่รู้สึกว่าน่าจะมีเรื่องราวของชวนชั่วมากกว่านี้ แต่ผู้เขียนอาจจะไม่อยากเปิดเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเองมากเกินไป 😁 ถ้าปล่อยมามากกว่านี้ หนังสือเล่มนี้จะดีมากๆขึ้นไปอีกค่ะ

[Manit2509 · Rating 3 out of 5]

มาอ่านตอนอายุมากแล้ว ผ่านอะไรมาเยอะ อาจจะไม่ประทับใจมาก แต่เมื่อลองย้อนกลับไปสมัยที่ตัวเองยังวัยรุ่น วีรกรรมก็ไม่แพ้ในหนังสือ (ยกเว้นกัญชา) เพื่อนที่อยู่กินร่วมหัวกันตลอด ใจถึงใจ แต่สุดท้ายทุกคนก็มีวิถีของตนเอง เติบโต ก้าวหน้า มีครอบครัว ขอบคุณประสบการณ์ตอนวัยรุ่น จึงทำให้ได้มาเป็นอยู่ ณ ปัจจุบัน

[Adam Preston · Rating 1 out of 5]

Like most of Charts writing in English I find this book tedious in the extreme. Watching paint dry would be more interesting. The few insights into Thai culture and society are buried beneath monotonous detailed description

[PORSCHE · Rating 4 out of 5]

เหมือนที่หลายๆท่านได้รีวิวไว้ว่าคือ เรื่องเล่าในวงเหล้า ชัดๆ ตอนแรกอ่านค้างไว้นานมากไม่หยิบมาจบซักที เพราะไม่ได้รู้สึกอินเท่าไหร่ ผ่านไปนานเลยปัดมาตั้งต้นอ่านใหม่ ค่อยๆซึมซับกับตัวละคร กับเรื่องราว ทำให้เรารู้สึกประทับใจกับความสัมพันธ์ของชางแกงค์ไม่น้อยเลย

[Donlapon mahapholcharoen · Rating 5 out of 5]

Love this book

[Kittisak · Rating 5 out of 5]

มันคือความสนุกของอีกมุมหนึ่งของคนกลุ่มหนึ่ง ที่มีชีวิตอิสระแบบที่เราอยากเป็น อยากมี แต่ทำไม่ได้เอง

[Noey · Rating 4 out of 5]

เป็นหนังที่ไม่ใช่แนวเลย แต่ตัดสินอ่านเพราะว่าเนื้อเรื่องย่อหลังปกน่าสนใจ พออ่านแล้วรู้สึกชอบนะ ชอบความสัมพันธ์ของเพื่อน ชอบการใช้ชีวิต แต่ก็ให้บทเรียนได้เยอะเลย

[บุเรงนองกะยอดินนรธา · Rating 4 out of 5]

นิยามสั้นๆให้กับหนังสือเล่มนี้ เรื่องเล่าในวงเหล้า

[Busoh Oat · Rating 5 out of 5]

ความดิบของสัญชาตญาณเด็กหนุ่ม และคำว่า เพื่อน

[Jessada Karnjana · Rating 4 out of 5]

กล้วย แม่-ง ทั้งเรื่อง

[Warathep Swankaew · Rating 5 out of 5]

เป็นหนังสือที่ผมดองไว้หลายปีแล้วครับ หยิบขึ้นมาอ่านก็ติดหนึบ เรื่องราวของผองเพื่อนแต่ละผู้แต่ละนายนี่เด็ดจริงๆ อ่านๆไปก็หิวเหล้า 55 ให้ 5/5 เลยครับ

[Pluggim Kawinyo · Rating 5 out of 5]

งานดีย์ timeline ยาว ได้ความรู้สึกนึกคิด เรื่องราวของชาว เจนx ตั้งแต่สมัยวัยรุ่น ยันเติมโต เนื้อหาสนุกอ่านเพลินมากครับ

[van1998 · Rating 5 out of 5]

ชอบเรื่องอาทัย

[นีน · Rating 5 out of 5]

เราว่าเรื่องนี้สอนอะไรให้เราเยอะเยะเลย เราเห็นความเป็นเพื่อนที่เราไม่เคยเชื่อมาก่อน ว่ามันจะแนบแน่นหรือลึกซึ้งได้ขนาดนี้ ไม่เคยเชื่อเลย แต่ชวนชั่วเล่ามากว่า700หน้า เราสัมผัสถึงวีรกรรม เบื้องหลังของชีวิตของแต่ละคน และขอบคุณเสมอที่ยังรอดชีวิตมาเล่าเรื่องราวให้เราได้ฟัง ทั้งที่บางเหตุการณ์ก็ผจญภัยมากมายเหลือเกิน เห็นการใช้ชีวิต ผู้คนมากหน้าหลายตาที่ไม่คิดว่าจะมีอยู่จริงด้วย

[Watcharapong Suekamnurt · Rating 5 out of 5]

เคยอ่านตอนเรียนมหาลัยพอดิบพอดี โครตอิน บอกเลย😁​😁​

[Muslinn · Rating 5 out of 5]

กลุ่มเพื่อนที่ถ้าเรามองจากข้างนอกเค้าก็คือกลุ่มคนที่ไม่เอาไหน ทำอะไรเลวๆ คนทั่วไปไม่สนใจและไม่อยากยุ่ง บอกเล่าถึงเรื่องราวว่าสาเหตุที่ทำให้เกิด ความสัมพันธุ์ครอบครัว และมิตรภาพของพวกเค้า รักอ็อดโต้ รักมาก