Μικρασίας έρως

by Δημήτρης Καραβασίλης

Έρωτας θα πει δόσιμο. Κι εμείς Μικρασία μου σου δώσαμε την ψυχή μας. Μας αγάπησες άραγε κι εσύ τόσο; Μας σκέφτηκες καθόλου; Μας περιμένεις ακόμη; Καθόμαστε τώρα εδώ, και αυτό το δειλινό μέσα στις μικρές αυλές μας κι η μνήμη σου γεμίζει με άρωμα νυχτολούλουδου το βραδάκι μας.

Ακόμη είμαστε πρόσφυγες. Κι αν ξαναγίνηκε το βιος μας, κι αν τα παιδιά μας δεν γνώρισαν τον μεγάλο έρωτα του γονιού τους, στο βάθος της καρδιάς μας, ένα έτοιμο σεντούκι περιμένει, γεμάτο με τον Έρωτά μας, για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.

Ο μπάρμπα-Κωνσταντής, ο Στάμος, η κυρά Μαρίκα και οι άλλοι τρέμουν, μήπως τα παιδιά τους δεν νιώσουν τίποτα από τον έρωτά σου. Και τα μαζεύουν και τους λένε... και τους λένε... μέχρι να αποκάμουν τα στόματα και τα μάτια να δακρύσουν.

Κι όταν τελειώσουν τα λόγια, αρχίζουν και γεμίζουν λευκές σελίδες, σαν κι αυτού του βιβλίου, που ξεκίνησε από απλό χαρτί και πόθησε να γίνει καράβι του νόστου, με επιβάτες κάποιους που έκαναν τη νοσταλγία τους γιορτή και τον έρωτά τους τραγούδι και καμιά φορά παραμύθι.

170 pages, Paperback

First published October 1, 2007

About the author

Ο Δημήτρης Καραβασίλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ίμβρο.

Αφού τελείωσε το τουρκικό δημοτικό σχολείο εκδιώχθηκε και προσέφυγε στην Ελλάδα. Τα πρώτα του ελληνικά γράμματα τα διδάχθηκε κρυφά με κόπο και τίμημα. Δασκάλα του ήταν μια γερόντισσα η οποία στα νιάτα της υπηρετούσε στα ελληνικά σχολεία του νησιού, προτού απαγορευτεί η λειτουργία τους το 1964.

Τις Γυμνασιακές και Ανώτατες σπουδές ολοκλήρωσε στην Ελλάδα.

Αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή της Αθήνας. Κατόπιν κατατακτηρίων εξετάσεων πέρασε στο τρίτο έτος της Φιλοσοφικής της Αθήνας στο τμήμα ΦΠΨ.

Διορίστηκε για ένα χρόνο στο δημόσιο.

Κατόπιν προσελήφθη στην Ελληνογαλλική Σχολή «St Joseph» όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα.

Οι μεταπτυχιακές του σπουδές είχαν ως αντικείμενο την Συγκριτική Παιδαγωγική.

Έχει εκδώσει βοηθήματα για το μάθημα των θρησκευτικών για τις τάξεις του Δημοτικού καθώς και για τις τρεις τάξεις του Γυμνασίου. Από τις εκδόσεις Δαρδανός Guttenberg

Δύο μυθιστορήματα:
Μικρασίας Έρως
Η ζωή δεν τελειώνει με ήττα

Και τα δύο από τις εκδόσεις Αρμός.

Παράλληλα έχει δημοσιεύσει άρθρα σε διάφορα περιοδικά. Επί εικοσαετία και πλέον είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στον πρώτο εκκλησιαστικό σταθμό: Στην Πειραϊκή Εκκλησία 91,2 FM.

Ωστόσο, τίποτα από τα παραπάνω δεν συγκρίνεται με την ευλογία της οικογένειας στην οποία βρίσκει το νόημα της ζωής του.

Reviews

[Βασίλης Δ. Πεσλής · Rating 2 out of 5]

Δεκαεφτά χρόνια μου πήρε να το διαβάσω αυτό το βιβλίο. Το αγόρασα το 2007 -την ένδοξη (και cringe) εποχή των μπλογκ- κι από τότε ήταν καταχωνιασμένο σε μια ντουλάπα μαζί με τις εγκυκλοπαίδειες και τα παιδικά μου βιβλία (για λόγους που αποτελούν μεγάλη ιστορία, την οποία ίσως διηγηθώ κάποτε στην αυτοβιογραφία μου). Δεν ξέρω πώς το έφερε η κουβέντα με έναν φίλο πριν κάνα μήνα και το θυμήθηκα ξανά κι έψαξα να το βρω, με σκοπό -επιτέλους- να το διαβάσω.

Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: μυθιστόρημα δεν το λες. Δεν έχει συγκεκριμένη πλοκή, δομή ή κεντρικούς χαρακτήρες. Μοιάζει περισσότερο με ανθολογία διηγημάτων από τη ζωή μιας ομάδας προσφύγων που -χρόνια μετά τον ξεριζωμό τους από τη Σμύρνη- έχουν χτίσει τη νέα τους ζωή σε κάποια συνοικία της Αθήνας.
Κάθε κεφάλαιο είναι μικρό σε έκταση και εμπεριέχει και μια ιστορία-αφήγηση από τη ζωή ενός προσώπου, είτε στο τότε είτε στο παρόν.
Προσωπικά, το βρήκα πολύ δύσκολο να παρακολουθήσω τις περισσότερες από τις ιστορίες, καθώς ο τρόπος γραφής είναι υπερβολικά αφαιρετικός ή κρυπτικός και γεμάτος μεταφορές. Το να τα αφήνουμε σχεδόν όλα στη φαντασία ή την επαγωγική ικανότητα του αναγνώστη δεν είναι πάντα καλό. Η πληθώρα χαρακτήρων και ονομάτων, δε, περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, ιδίως αφού κανένας από αυτούς δεν σου μένει.
Τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο σε βιβλίο με τέτοια θεματολογία -γραμμένο μάλιστα από θεολόγο- το τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια έχει την τιμητική του, οπότε διαβάστε με δική σας ευθύνη!

(Εντάξει, Δημήτρη. Το διάβασα, επιτέλους! Αν και δεν ξέρω κατά πόσο θα χαρείς, τελικά.)