Muntpunt. Sinds lang wilde ik de boeken van Kellendonk herlezen omdat ik altijd heb gedacht dat hij in het spoor van Gerard Reve opnieuw wilde nadenken over kunst en religie (of via de kunst over religie) . Hij is geen moralist maar in de eerste plaats een metafysicus. Hij is gefascineerd door de breuk tussen wat tot ons komt "uit den hoge" en wat we ervan maken. Mystiek Leven, de laatste van de 4 romans in deze bundel, is zo'n goed geschreven, rijk boek. De schoonheid van de taal biedt troost bij een leven gemarkeerd door breuk en dood. ps Het zijn dus 4 romans maar voor mijn reading challenge zal ik ze maar (grootmoedig als ik ben) als 1 roman laten gelden.
Omdat ik de rest van zijn romans al gelezen had, heb ik alleen letter en geest gelezen uit deze bundel. Het is absoluut mijn minst favoriete boek van Frans Kellendonk, de symboliek is mij allemaal een beetje te veel. Misschien heb ik te veel van zijn boeken achter elkaar gelezen, maar ik denk dat deze roman los daarvan genoeg problemen heeft. Van alle beginnetjes aan interessante verhalen zijn aan het eind van het boek alleen losse eindjes van over. Het verhaal heeft geen diepgang en zelfs character development is moeilijk te vinden in dit boek. Wat een zonde.