Monisha en haar jonge moeder zijn onafscheidelijk, tot haar moeder verliefd wordt. Opeens moet Monisha de liefde delen met een stiefvader en later ook nog met twee halfzusjes. Als haar moeder duidelijk kiest voor haar nieuwe gezin, gaat Monisha ervandoor. Ze komt terecht in een 'wegloopmeidenhuis' van jeugdzorg en daar vindt ze pas echt bij jongens. Veel jongens, verschillende jongens. Lewis is de eerste die echt aandacht voor haar heeft, maar... Lewis heeft een vriendin, met wie hij gaat trouwen, en hij wordt vader. Moet Monisha wel voor hem kiezen? Of kiest ze voor een baby, net als haar moeder toen die zeventien was?
Monisha en haar jonge moeder zijn onafscheidelijk, tot haar moeder verliefd wordt. Opeens moet Monisha de liefde delen met een stiefvader en later ook nog met twee halfzusjes. Als haar moeder duidelijk kiest voor haar nieuwe gezin, gaat Monisha ervandoor. Ze komt terecht in een `wegloopmeidenhuis van jeugdzorg en daar vindt ze pas echt liefde: bij jongens. Veel jongens, verschillende jongens. Lewis is de eerste die echt aandacht voor haar heeft, maar Lewis heeft een vriendin, met wie hij gaat trouwen, en hij wordt vader. Moet Monisha wel voor hem kiezen? Of kiest ze voor een baby, net als haar moeder toen die zeventien was?
Opnieuw een slashboek, een boek gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Deze keer gaat het over Manisha, een meisje van 17 jaar, die thuis eigenlijk geen liefde krijgt. Haar moeder heeft een nieuwe vriend En heeft daar bovendien 2 kindjes mee gekregen en begint daar een nieuw gezinnetje mee. Manisha is de ruzies beu en besluit uit huis te gaan. Aangezien ze nog minderjarig is wordt ze door jeugdzorg geplaatst in een huis voor weggelopen meisjes/probleem meisjes. En dan beginnen de problemen. Manisha hobbelt van de ene jongen naar de ander, heeft slechte vrienden en is echt ontzettend naïef. Ze krijgt een relatie met een jongen die al verschillende kinderen heeft bij andere vrouwen en bovendien al een relatie heeft. Op de achterkant van het boek staat dat Manisha een kind zou willen, in het boek gaat het daar werkelijk op 2 pagina's over. Hoewel het niet eens zo slecht geschreven is, is de houding van Manisha gewoon ronduit irritant te noemen. Ik hoop voor haar dat ze nu het licht gezien heeft en echt iets van haar leven gaat maken.