Son Siyah Sacim ve ihtiyar Delikanlilara Bazi ogutler

by Jean-Louis Fournier

Je regarde une vieille photo. J'étais pas mal, avant. Pourquoi, chaque année, je me trouve de moins en moins bien ? Peut-être parce que c'est l'hiver ? Si vous passez l'hiver, vous verrez : l'été, c'est pareil. Vous savez comment on s'aperçoit qu'on est vieux ? Quand, même bronzé, on reste moche.

Genres: Nonfiction, Humor

1 pages, Paperback

First published January 4, 2006

About the author

Auteur prolifique, Jean-Louis Fournier a toujours su mêler humour, culture et sincérité. Entre un frère polytechnicien et une soeur éducatrice spécialisée, il choisit la voie de l'humour et devient le fidèle complice de Pierre Desproges. Il réalise ainsi les épisodes de 'La Minute nécessaire de Monsieur Cyclopède', ainsi que les captations de ses spectacles au théâtre Grévin en 1984 et au théâtre Fontaine en 1986. Mais c'est en tant qu'auteur facétieux et touchant que le public le découvre véritablement. Avec ses essais humoristiques, Jean-Louis Fournier rencontre un succès immédiat. Dans 'Arithmétique appliquée et impertinente' (1993), il apprend au lecteur à calculer le poids du cerveau d'un imbécile ou la quantité de caviar que peut acheter un smicard ! Dans un même registre, sa 'Grammaire française et impertinente' conjugue culture et absurde. Jean-Louis Fournier consacre également deux ouvrages à son enfance. En 1999, il aborde l'alcoolisme de son père dans 'Il a jamais tué personne, mon papa' et obtient le prix Femina 2008 pour 'Où on va papa ?', une évocation émouvante du handicap de ses fils.

Reviews

[Argos · Rating 2 out of 5]

Fizyolojik yaşı 59 ama ruhi yaşı 100’e merdiven dayamış olan yazar, 50 yaşını yaşlılık için uygun bulmuş. Pesimist görüşleri mizahını siliyor.

Kitap 220 sayfa görünse de mijanpajı birer sayfası boş olarak yapılan ve bazı dolu sayfaları da birer cümle ile geçiştirilirdiğinden 60-70 sayfalık bir kitap. Yazarın yaşlılıkla ilgili büyük çoğunluğu aforizma tarzında yazılmış olan duygu ve düşüncelerini içeriyor.

Yüzeysel ve zorlamalı bir metin. Kendini 50’den sonra ihtiyarlayan ve 69’dan sonra moruk bir ihtiyar olarak gösteren birini ciddiye almak mümkün değil bence. Boşa para ödediğim bir kitap.

[Deniz Balcı · Rating 3 out of 5]

Güzeldi ama yaşlılığımla ilgili zihnimde karamsal bir hava esmesine sebep oldu. Yaşlılara hediye edin demişler ama bu kitap Fournier'in kara mizahına rağmen hiç gülümsetmiyor. Bu tarz, sebebi gerçek ve haklı karamsarlıklardan kaçmaya çalıştığım için çok sevdim diyemeyeceğim.

[A. Raca · Rating 5 out of 5]

"Haber ansızın geldi. Hala onun sarsıntısını yaşıyorum. Bazı sabahlar yaşlanmak daha da zor geliyor.
Haberi radyodan öğrendim.
Artık altmış yaşından itibaren otobüs şoförü olunamıyormuş."

Fournier okumak hep kalbimi kırıyor. Ama öyle etkiliyor ki okumaya da devam ediyorum...

[Cansu Kargı · Rating 4 out of 5]

Fournier'in kalemi tek bir kelime olsa o belki samimiyet olurdu. Kalemi akabinde gelen çeviri beraberinde akıcılıkla dolu..
Daha yoğun ve katmanlı metin istiyorum bu samimiyete ek olarak, anlatılan beni doyurmaya yetmiyor.
Sonuç olarak Fournier okuruna iyi bir metin vaat ediyor.

[Melek · Rating 5 out of 5]

"Ölüm konusunda sevmedigim sey, asil ilgili kisinin tarih konusunda karar verememesi.
Bana "öl" denecegi zaman gercekten boyun egebilecek miyim emin degilim."

Yine harika bir Fournier kitabiydi. 60 yasima geldigimde bu kitabi yeniden okumak ve 60 yasindaki Fournier ile ayni yasta sohbet etmek istiyorum.

(Ingilizce klavye icin kusura bakmayin. Suanda yorum yazabilecegim tek elektronik üründe sadece bu kalvye vardi).

[Can Kayalı · Rating 2 out of 5]

Fournier ile yeni tanısan biri olarak Nereye Gidiyoruz Baba? ve Kimseyi Öldürmesi Benim Babam'dan sonra beklentim çok yüksek şekilde basladim kitaba fakat gerçek bir hayal kırıklığı oldu benim için.

Günümüzde genç denebilecek bir yaş için biraz fazla söylenen ve huysuz insan profili olduğunu düşünüyorum.

[Metin Yılmaz · Rating 4 out of 5]

Yaşlılığa doğru giden yolda biraz moral bozucu gelebilir.

[Memduh Er · Rating 4 out of 5]

Zeki, derinlikli ve mizahi bir kafa. Çok keyifliydi...

Yine de doğum günümde böyle bir hediye almak çelişkili duygular yarattı bende, laf mı çakıyor ne :))

[Ebru Çökmez · Rating 3 out of 5]

ihtiyarlıkla ilgili aforizmalarla dolu çerezlik bir kitap. Henüz ihtiyacim yok :)

[Sümeyra · Rating 4 out of 5]

Ve okumadığım son kitabını da bir akşamüstü okumuş bulundum Fournier’in.
Tek Yalnız Ben Değilim, Dul ve Otopsim favori ilk üçüm.
Bu adamın zekasını, mizahını her zaman sevdim, her okuduğumda seveceğim.
Tam da bu yıl ilk kez aynada tek tel beyaz saçımı görüp koparmaya kıyamazken ‘Yaşanmışlık kızım o, hayat tecrübesi, ne çektin bea’ diye biyoçürümeyi hüzünle karışık bir gururla kabullenirken birazcık keyfimi yerine getirdi bu kitap.
İlk beyaz saçımla son siyah saçım arasındaki yıllar size de merhaba:)

“Yüzüncü yaşını kutlayan kişi, “İnsanın soluğu azaldıkça üflenecek mumların sayısı artıyor” diye içini çeker.”

“Gözlük takmadan ve karanlıkta söyleyebilmek için şiirler ezberleyin.”

“Ölümden sonra hayat var mı? Kesin olan şey şu ki, hayattan sonra ölüm var.”

[Zehra'nın Kitapları · Rating 3 out of 5]

Fornier yüzyılımızın kıymetli hiciv erbaplarından...
Bu okuduğum üçüncü kitabı , 'fournier iğnelemesi'ne bir kez alışınca müptelası oluveriyor insan.
Bu kitabı yaşlılık ile ilgili okuduğum en keyifli metinlerden birisi.
Başlangıç kitabı olarak bu kitabı önermeyeceğim. Yaşlılık ile ilgili ciddi ciddi düşündüğüm şu zamanlarda biraz moralim bozulmadı değil, ama bu gerçekliğin kaçarı yok.
Hepimiz bir gün yaşlanacağız.
Çok da düşünmek istemeyeceğimiz 'yaşlılık' konusunda, gülerken düşünmek isteyenlere önerimdir...

[Leylak Dalı · Rating 3 out of 5]

Kitabın Türkçe adını yazayım önce: "Son Siyah Saçım ve İhtiyar Delikanlılara Bazı Öğütler". Ben de Türkçesini okudum zaten, ismin öyle oluşu Goodreads'ta Türkçe tanıtım bulamamamdan kaynaklı. Keşke Fransızcam orijinalinden okuyacak kadar yeterli olsaydı (qui ve no dışında) :) Jean Louis Fournier okunası bir yazar; acıyı bala, dramı hiciv sosuna bulayıp yazıyor. Kendiyle sıkı dalga geçiyor, ki benim insan seçme konusundaki kıstasımdır. Hal böyle olunca Fournier "yazarlarım"dan biri olmayı hakediyor. Külliyatını da tamamladım böylece, derim ki her kitabını okuyun, mutlaka kendinizden ya da çevrenizden bir şeyler bulacak, gülerken içiniz burulacak, kitap bitince de yazarın omzuna dostça iki tokat atmak isteği duyacaksınız...

[Sonya · Rating 3 out of 5]

خاطرات روند پيري نويسنده با زباني طنز
قسمتي از كتاب:
وقتي ده ساله بودم ادم سي ساله برايم پير بود
وقتي سي ساله بودم ادم پنجاه ساله ديگر پير بود
وقتي پنجاه ساله بودم ادم هفتاد ساله پير بود
كي بهشان خواهم رسيد؟
.
.
درستاز زماني كه محكوم به خوردن مارگارين مي شويد دلتان هواي كره مي كند!
.
.
هر چه بيشتر شمع روي كيك مي گذارند، ادم كمتر نفس براي فوت كردنشان دارد.

[Sgrtkn · Rating 5 out of 5]

İnsan yaşlandığının ne zaman farkına varır biliyor musunuz? "Merdiven basamaklarını daha mı yüksek yapıyorlar acaba?" diye kendi kendisine sormaya başladığı zaman.

[Aynur Aslanova · Rating 5 out of 5]

Aynı sayfada hem gülüp, hem üzüldüm. Ve gülerken de düşündüm, onun yaşındayken de bu şekilde gülebilecek miyim diye.

[zabeybey · Rating 5 out of 5]

bi günde bitirdim ve bayıldım. en gerçek şey olan ölüme bu bakış açısıyla bakmak iyi geldi :)

[Cengiz AYDIN · Rating 4 out of 5]

Bir açıdan hüzünlendim, bir açıdan rahatladım. Fournier’in kitabı yazdığı yaşa gelmeye 11 yılım var. Çok da zaman kalmamış. Kendi yaşlılığımı düşündüm ve üzerimden yük kalktı. Harika bir yaşlılık geçirmek istedim, ironik şekilde o yıllara hemen gelmek isteği doğdu içimde. Sanırım mücadele ve anlamsızlıklar çok yordu. Artık hayatın son düzlüğünde hafiflemiş, hiçbir şeyi ispat yükü kalmamış, sadece hayatın tadını çıkararak bu dünyadan gitmeye hazırlık yapacağım yıllara garip bir özlem duydum. Fournier’in son derece duyarlı, duygulu, mizahi, dürüst anlatımı okuyucuyu kesinlikle sarmalıyor ve başka bir ruh haline sokuyor. Bizi iyi insan yapıyor Fournier.

[nisan · Rating 4 out of 5]

epikuros, “ölümden korkmayın, o geldiğinde siz burada olmayacaksınız” der. ama ya yaşlılık, o geldiğinde biz hâlâ burada olacağız.

[belisa · Rating 3 out of 5]

naif, eğlenceli sakin bir kitaptı...
karamsar olmayan, tatlı bakış açıları içeren bir kitap...
yazarın tarzı zaten minik anekdotlarla farklı kavramları birleştirmek ve ufuk açmak...

[Cey]

Yaşlılığı Fornier gibi nasıl kabulleneceğimize veya kabullenemeyeceğimize bakıyoruz.

'Hayatta iki dönem vardır:
İlkinde felaketler beklenir.
İkincisinde ise bunlar insanın başına gelir.'

Ek olarak kitabı elime her aldığımda YKY'nin kitabı 219 sayfaya çıkartmak için sol sayfaları bomboş bırakması kısa süreli bir öfke nöbetine soktu beni.

[betül · Rating 4 out of 5]

3.5/5
gecenlerde bitirdim de anca şimdi giriyorum… bence yaslılık herkesin bahsettiği kadar korkunç bir şey değil ama yaşlılığın verdiği hisler çok rahatsız edici. yaş almak ok ama yaş aldıkça etrafındaki insanları bir daha göremeyecek şekilde kaybetmek😬😬😬 çoğu yerde gülmeme rağmen kitabı bitirdikten sonra sadece yaslılıga degil yasama dair cok rahatsız hissettim. biraz mutlu olun 😥😥

[Etienne · Rating 2 out of 5]

2,5/5. Je m'attendais à une réflexion plus abouti sur la vieillesse, alors que le ton demeure léger, frole même avec l'humour par moment et qu'on reste dans l'anecdotique plus personnel que la réflexion générale à laquelle je m’attendais et que j'espérais. Un peu déçu.

[Süheyla · Rating 4 out of 5]

Jean-Louis Fournier'in her konuda duygularını bu kadar dürüstçe itiraf etmesi ve sadece olumsuz şeylerden bahsediyor olsa bile insanın yüzünde tebessüm oluşturabilmesi gerçekten etkileyici. Yaşlanma ve ölüm korkusu olanlar bu kitaptan uzak durabilir.

[Afra · Rating 3 out of 5]

Gençliğimden bağımsız
bence yazarın en az etkileyici olan kitabı

[Yasemin Atalay Erkli · Rating 5 out of 5]

"Yaşamın ellinci kilometresinde insan kendini daha az rahat hissediyor. Artık şamata yok, ciddi konulara geçiliyor. Yolun ilk bölümünde işler iyi gitmezse hep anneye, eve dönülebilir. Anne bir tabak patates kızartmasıyla bizi beklerdi."

[Zeynep · Rating 3 out of 5]

ilk defa bir fournier kitabına aşık olmadım sanırım bende onun gibi yaşlı ve huysuz birine dönüşüyorum

[ırem ates · Rating 4 out of 5]

*insanın yalnız olmadığını, çevresinde her şeyin yaşlandığını görmesi ne güzel avuntu

*artık yaşlı olduğunuzu söylemek için henüz biraz genç olmanızdan yararlanın

*bazı sabahlar yaşlanmak daha da zor geliyor

*son güzel günler geçici bir ertelemenin enfes tadını taşıyorlar

[Lütfi Öner · Rating 4 out of 5]

Pulvis es et in pulverem reverteris. You are dust and to dust you shall return.

While my newborn nephew sleeping near me, I as a 30 years old man started to read about this 60 years old young man’s stories. It made me think a lot. The more i read, the more I watched my nephew who is in the beggining, the more I thought about how i am half way through.

Weirdly good, funnily dark book.

[Barış · Rating 3 out of 5]

Yazari Fransiz oldugu icin ilgimi cekmisti. Deneme turunde bir kitap. Yaslilik ve bunu kabullenmek ile ilgili yazmis. Sabah ekmeklerin kizarmasini beklerken soyle bir kapagini okuyayim, girisine bakayim derken kitabin ilk 30 sayfasi bitti. Zaten sadece bir yuzune yazi basilmis sayfalarin. Ayrica yazilar cok kisa. Hatta kimi zaman bir cumle. Boyle kitaplar beni uzuyor. Ne var alt alta bassan. 219 sayfalik kitap rahat 70 sayfa olabilirdi, hatta belki 50 sayfa. O zaman daha cok severdim. Bazi komik tespitleri var yazarin. Onun disinda beni cok etkilemedi, bir sey ogretmedi, cok bir sey dusundurmedi. 50 yasindan sonra herkes sabahlari bir yerleri agriyarak uyanir dedigi icin empati duydum. 50'den sonra yasimi soyleyemedim demesine uzuldum. 60'i yasli bulmasina sasirdim. Bu arada yazar 84 yasinda ve hala yasiyor.
"Hayatta iki donem vardir: Ilkinde felaketler beklenir. Ikincisinde ise bunlar insanin basina gelir."

[Hulya Inci · Rating 4 out of 5]

Fournier’nin şu ana kadar okumuş olduğum bütün kitapları beni gerçek anlamda can evimden vurdu, bu daha da beter yaptı çünkü ben 62 yaşındayım. Sanki kitaptaki her bir satır bana söylenmiş gibi hissettim. Çok güldüm, çok eğlendim, ama bir o kadar da düşündüm. Bir ‘aforizmalar toplamı mı demek lazım acaba bu kitaba’ diye düşündüm arada sırada.. yazdığı her şeyi çok doğru ve gerçekçi buldum, çok acıtıcıydı, ama bir o kadarda eğlenceliydi; işte bence bu Fournier’nin maharetli kaleminin özelliği. Şu an elimde tek bir kitabı kaldı onu da okuyacağım; iki kitabı daha var onu da alacağım sonra Fournier’siz kalacağım, dönüp dönüp o eskileri okuyacağım.