What do you think?
Rate this book
التلميذة الخالدة
التلميذة الخالدة هى مدام كورى [ 1867 - 1943 ]العالمة الفرنسية العبقرية الشهيرة والتى نالت جائزة نوبل مرتين الأولى سنة 19.3 والثانية سنة 1911 . وفى هذا الكتاب يقدم لنا الصحفى والأديب أحمد الصاوى محمد [1902 - 1989] قصة مدام كورى فنرى فيها صفحات من الكفاح العلمى والإنسانى والعاطفى . وقد اعتمد الصاوى فى كتابه على مصدر رئيسى هو ما كتبته "إيف" بنت مدام كورى عن أمها فى كتاب فرنسى نال شهرة عالمية كبيرة لما تضمنه من دقة علمية وأسرار غير معروفة وأسلوب يأسر القلوب
236 pages, Paperback
First published January 1, 1937
482 people are currently reading
11194 people want to read
About the author
Ève Curie
31 books53 followersÈve Curie Labouisse, a journalist and humanitarian, is best known for her biography of her mother, the Nobel Prize-winning scientist Marie Curie. Published in 1937, “Madame Curie” chronicled the life of Marie Curie, who earned the Nobel Prize twice, first in physics in 1903 and again in chemistry in 1911. The book quickly became a bestseller and in 1943 was made into a Hollywood film, starring Greer Garson as Marie and Walter Pidgeon as Pierre.
In wide demand as a lecturer after “Madame Curie” was published, Labouisse was also known for her staunch public advocacy of the Free French cause after the Nazis occupied France in 1940. After the war, she was a publisher of the French newspaper Paris-Press, and in the early 1950s was a special adviser to the secretary general of NATO.
Her other books include “Journey Among Warriors” (Doubleday, Doran, 1943), a best-selling account of her 40,000-mile trip across a series of wartime fronts: North Africa, Iraq, Iran, Russia, India, Burma and China.
Originally trained as a concert pianist, she performed throughout France and Belgium as a young woman and later wrote music criticism for several French periodicals. She was also considered to have been one of the most beautiful women in Paris in the 1920s and ’30s. In 1940, after France fell, Eve Curie went to England to work for the Free French. She later served in Europe with the women’s division of Gen. Charles de Gaulle’s Fighting French. In May 1941, the Vichy government revoked her French citizenship; she eventually settled in the United States.
In 1954, Eve Curie married Henry Richardson Labouisse, who was later the United States ambassador to Greece.
In wide demand as a lecturer after “Madame Curie” was published, Labouisse was also known for her staunch public advocacy of the Free French cause after the Nazis occupied France in 1940. After the war, she was a publisher of the French newspaper Paris-Press, and in the early 1950s was a special adviser to the secretary general of NATO.
Her other books include “Journey Among Warriors” (Doubleday, Doran, 1943), a best-selling account of her 40,000-mile trip across a series of wartime fronts: North Africa, Iraq, Iran, Russia, India, Burma and China.
Originally trained as a concert pianist, she performed throughout France and Belgium as a young woman and later wrote music criticism for several French periodicals. She was also considered to have been one of the most beautiful women in Paris in the 1920s and ’30s. In 1940, after France fell, Eve Curie went to England to work for the Free French. She later served in Europe with the women’s division of Gen. Charles de Gaulle’s Fighting French. In May 1941, the Vichy government revoked her French citizenship; she eventually settled in the United States.
In 1954, Eve Curie married Henry Richardson Labouisse, who was later the United States ambassador to Greece.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 689 reviews
November 4, 2024
Piękna książka i piękna kobieta ❤️🩹
May 8, 2021
Nie sądziłam, że będę płakała nad biografią noblistki.
Nie potrafię składanie napisać tego co chodzi mi po głowie, więc oto zlepek moich myśli:
O ile mogę tak powiedzieć, Piotr i Maria Curie pozostaną na zawsze moją ulubioną parą. Miłość do siebie i Miłość do nauki, tak niepozorne elementy życia, a jak wiele znaczące.
Ewa Curie (i tłumaczki) wykonały świetną robotę, przekładając nam życie Marii na opasłą biografię, którą czyta się jakby to była powieść.
Dzięki takim zapiskom chce mi się zdobywać wiedzę i starać się choć trochę zrozumieć zawiłe nauki jakimi są chemia i fizyka. Te dwie doktryny, tak często przez nas rozdzielane, stanowią nierozłączoną parę, jak Piotr i Maria.
Chciałabym być jak Maria Curie.
Nie potrafię składanie napisać tego co chodzi mi po głowie, więc oto zlepek moich myśli:
O ile mogę tak powiedzieć, Piotr i Maria Curie pozostaną na zawsze moją ulubioną parą. Miłość do siebie i Miłość do nauki, tak niepozorne elementy życia, a jak wiele znaczące.
Ewa Curie (i tłumaczki) wykonały świetną robotę, przekładając nam życie Marii na opasłą biografię, którą czyta się jakby to była powieść.
Dzięki takim zapiskom chce mi się zdobywać wiedzę i starać się choć trochę zrozumieć zawiłe nauki jakimi są chemia i fizyka. Te dwie doktryny, tak często przez nas rozdzielane, stanowią nierozłączoną parę, jak Piotr i Maria.
Chciałabym być jak Maria Curie.
January 17, 2023
Ta niezachwiana miłość do nauki. Ta bezinteresowność. Ta prostota bycia człowiekiem, kobietą, żoną, matką oraz jedną z największych na świecie naukowczyń w świecie zdominowanym przez mężczyzn.
Oto pierwszy tytuł 2023, który ląduje w mojej życiowej topce.
Oto pierwszy tytuł 2023, który ląduje w mojej życiowej topce.
September 8, 2015
I must have taken this out of the library ten times as I was growing up.. My mother loved biography, especially biographies of great women, and recommended this to me as a sixth grader, at a time when the world was saying no to me a lot. Girls couldn't grow up to be jockeys. No you can't take print shop, you don't want to dirty your hands, little lady. Here's cooking and sewing class. Here's Cress Delahanty and Cherry Ames, Student Nurse. The biography of Marie Curie by her daughter Eve was one of my favorites, the story of a great scientist and the first woman to win the Nobel Prize, and she won it twice, once in Physics and once in Chemistry. I learned that exceptional women didn't worry about what people told them they could not do, they used their intelligence and their energy and changed the world. There is a gorgeous illustrated book about the love affair between Pierre and Marie Curie called "Radioactive" by Lauren Redniss, for those who become hooked on Curie and her story.
March 28, 2023
যদি জিজ্ঞেস করা হয় বিংশ শতাব্দীর সবচেয়ে আইকনিক নারী কে ছিলেন? তাহলে প্রায় নির্দ্বিধায় উত্তর দেওয়া যায় : মারি কুরি। ক্যানো? রেডিয়াম এবং পোলোনিয়াম মৌল আবিষ্কার করেছিলেন বলে? রেডিওঅ্যাক্টিভিটি নিয়ে যুগান্তকারী গবেষণা করেছিলেন বলে? দু'বার নোবেল পুরস্কার পেয়েছিলেন বলে?
মারি কুরি'র মেয়ে ইভ কুরি'র লেখা এই অসামান্য জীবনীগ্রন্থটা পড়ার আগে আমিও নিশ্চয়ই এইসব মামুলি উত্তর দিতাম। কিন্তু বইটা পড়ার পরে আমি বিলকুল হতভম্ব হয়ে গেছি। পরাধীন পোল্যান্ডে জন্ম নেওয়া এই নারী, সেই সময় যাঁর নিজের দেশের কোনো ইউনিভার্সিটিতে মেয়েদের অ্যাডমিশন দেওয়া নিষিদ্ধ ছিলো ; পয়সার অভাবে যাঁকে লোকের বাড়িতে গভর্নেসের কাজ করতে হয়েছে দীর্ঘদিন ; প্যারিসের প্রচণ্ড শীতে যাঁর পরিধানের জন্যে না ছিলো ঠিকঠাক শীতবস্ত্র, খাওয়ার জন্যে না ছিলো যথেষ্ট খাদ্য, বসবাসের জন্যে না ছিলো একটা ভদ্রস্থ ঘর ; তবুও যখন বইয়ের শেষের দিকে জানতে পারি : "মাদাম কুরি, বৈজ্ঞানিক, ফ্রান্স"— এইটুকু ঠিকানা লিখে পাঠালেই তাঁর কাছে চিঠি পৌঁছে যেত, তখন মনে হয়, একটা কিংবা দুটো কিংবা তিনটে কিংবা চারটে কিংবা দশটা কিংবা কুড়িটা পয়েন্টের একটা লম্বাচওড়া লিস্ট বানিয়ে মারি কুরি'র সম্পূর্ণ পরিচয় দেওয়া সম্ভব নয়।
এত বিচিত্র, বহুমুখী এবং অকল্পনীয় পথে তাঁর চরিত্র এবং জীবন ধাবিত হয়েছিল যে, এই রিভিউটা লিখতে বসে আমি কোনটা ছেড়ে কোনটা লিখবো, কীভাবে অল্প কয়েকটা কথায় এই মানবীর পরিচয় দেবো বুঝতে পারছি না। Superwoman. শুধুমাত্র এই একটা শব্দ লিখেই তাঁর পরিচয় দেবার কাজটা সেরে ফেলা যেত, কিন্তু তিনি তো মোটেও Superwoman ছিলেন না। তাঁর মধ্যে আদপেই তো কোনো সুপারপাওয়ার ছিলো না। কর্তব্যের প্রতি অপরিসীম নিষ্ঠা, কাজ করার প্রচণ্ড স্পৃহা, অদম্য জেদ, অদম্য আত্মসম্মানবোধ— এই গুণগুলোকে তো আর "সুপারপাওয়ার" বলা যায়না, তাইনা? যদি বলা হয়, সাধারণ মানুষের চেয়ে তাঁর বুদ্ধি এবং প্রতিভা ছিলো অনেক বেশি, এই কারণেই তিনি এরকম অবিশ্বাস্য সাফল্য অর্জন করেছিলেন, তাহলে যুক্তিটা অনেকটা সেরকম হবে, যদি মাউন্ট এভারেস্টের শিখরে ওঠার পরে কাউকে বলা হয় : ওহ, আপনার তো দুটো পা আছে, সেই কারণেই আপনি শিখরে উঠতে পারলেন!
আমি বোঝাতে পারছি কিনা জানিনা, "বিশেষ" কোনো মহাজাগতিক গুণের অধিকারী ছিলেন না মারি কুরি, তবুও তিনি বিজ্ঞানজগতের শিখরে উঠতে পেরেছিলেন, এই বিষয়টা বুঝতে পেরেই আমার এই হতভম্ব অবস্থা। তাহলে ম্যাজিকটা লুকিয়ে আছে কোথায়? কিছু তো একটা ব্যাপার আছে যে-কারণে তিনি একজন অসামান্য মানুষ হয়ে উঠেছিলেন। আচ্ছা বেশ, কারণগুলো আরেকবার বলি তাহলে? কর্তব্যের প্রতি অপরিসীম নিষ্ঠা, কাজ করার প্রচণ্ড স্পৃহা, অদম্য জেদ, অদম্য আত্মসম্মানবোধ। সত্যি বলছি, তাঁর জীবনী পড়ে অনেক খুঁজেও, অনেক ভেবেও, আমি অন্য কোনও স্পেশাল কারণ আবিষ্কার করতে পারিনি!
আমার মধ্যে যা আছে, আমার মাথায় যতটুকু বুদ্ধি আছে, যতটুকু সুযোগ আমি পেয়েছি, কেবল এইগুলো কাজে লাগিয়েই আমি অনেক কিছু করতে পারি। দরকার নেই প্রচণ্ড বুদ্ধিমান হওয়ার। দরকার নেই প্রভূত সুযোগ পাওয়ার। এই উপলব্ধিটাই মারি কুরি'র জীবন থেকে আমার সবচেয়ে বড় আবিষ্কার। এই কারণেই তিনি শুধু বিংশ শতাব্দীর নয়, গোটা ইতিহাসের সবচেয়ে আইকনিক নারীদের মধ্যে... না না, ভুল বললাম! জীবনে কখনও, কোনোদিন, নারী হওয়ার জন্যে আফসোস কিংবা উদযাপন করেননি তিনি, তাই তাঁকে শুধু "আইকনিক নারী" বললে তাঁর জীবনদর্শনের ভুল ব্যাখ্যা দেওয়া হবে। তিনি ছিলেন সর্বকালের শ্রেষ্ঠ আইকনিক মানুষদের মধ্যে একজন।
নারী-পুরুষের ভেদাভেদ ঘুচিয়ে দেওয়ার সবচেয়ে বড় অস্ত্রটার সন্ধানও দিয়েছেন তিনি। মারি কুরি'র সেই অস্ত্রটা তাঁর জীবনের মতোই সাদামাটা, গ্ল্যামারহীন, কিন্তু কার্যকরী। অস্ত্রটার নাম : কাজ (তাঁর ক্ষেত্রে গবেষণার কাজ)। তাঁর যোগ্য সহকর্মী এবং জীবনসঙ্গী, অকালপ্রয়াত পিয়ের কুরি'র একটা কথা তিনি আজীবন মনে রেখেছেন : "যদি প্রাণটাও চলে যাওয়ার উপক্রম হয়, তবুও কাজ বন্ধ করা যাবে না।" শুধু পুরুষতন্ত্র নয়, সামাজিক বাধাবিপত্তি কিংবা অনিবার্য দুর্ভাগ্যের বিরুদ্ধেও মারি কুরি শুধু একটাই অস্ত্র প্রয়োগ করেছেন। কাজ করে যাওয়া। কাজ করে যাওয়া। আর কাজ করে যাওয়া।
আরো একটা অসাধারণ চারিত্রিক গুণ ছিলো তাঁর, যেটার কথা আলাদা করে বলা দরকার। আমি বরং বই থেকে একটা ঘটনার কথা হুবহু লিখে দিই, তাহলে ভালো বোঝা যাবে। রেডিয়াম একটি মহামূল্যবান মৌলপদার্থ। ১৯২০ সালে এক গ্রাম রেডিয়ামের দাম ছিলো এক লক্ষ ডলার। একজন আমেরিকান সাংবাদিক তাঁকে জিজ্ঞেস করলেন :
- আপনার কাছে কতোটুকু রেডিয়াম আছে?
- আমার ল্যাবরেটরিতে এক গ্রামের বেশি নেই।
- আপনার কাছে মাত্র এক গ্রাম আছে?
- আমার? ওঃ, আমার তো কিছু নেই। আমার ল্যাবরেটরির জিনিস ওটা।
- আমি স্বত্বাধিকার অনুযায়ী প্রাপ্য অর্থের কথা বললাম। আপনি তো প্রচুর অর্থ উপার্জন করতে পারতেন।
শান্ত স্বরে তিনি জবাব দিলেন : কারুর ঐশ্বর্য বৃদ্ধি করা রেডিয়ামের কাজ নয়। রেডিয়াম একটা মৌলিক পদার্থ মাত্র। তার উপর সবার সমান অধিকার।
আরো আগে, আরো অনেক আগে এই বইটা পড়লে হয়তো আরেকটু অন্যরকম হতো জীবনটা!
মারি কুরি'র মেয়ে ইভ কুরি'র লেখা এই অসামান্য জীবনীগ্রন্থটা পড়ার আগে আমিও নিশ্চয়ই এইসব মামুলি উত্তর দিতাম। কিন্তু বইটা পড়ার পরে আমি বিলকুল হতভম্ব হয়ে গেছি। পরাধীন পোল্যান্ডে জন্ম নেওয়া এই নারী, সেই সময় যাঁর নিজের দেশের কোনো ইউনিভার্সিটিতে মেয়েদের অ্যাডমিশন দেওয়া নিষিদ্ধ ছিলো ; পয়সার অভাবে যাঁকে লোকের বাড়িতে গভর্নেসের কাজ করতে হয়েছে দীর্ঘদিন ; প্যারিসের প্রচণ্ড শীতে যাঁর পরিধানের জন্যে না ছিলো ঠিকঠাক শীতবস্ত্র, খাওয়ার জন্যে না ছিলো যথেষ্ট খাদ্য, বসবাসের জন্যে না ছিলো একটা ভদ্রস্থ ঘর ; তবুও যখন বইয়ের শেষের দিকে জানতে পারি : "মাদাম কুরি, বৈজ্ঞানিক, ফ্রান্স"— এইটুকু ঠিকানা লিখে পাঠালেই তাঁর কাছে চিঠি পৌঁছে যেত, তখন মনে হয়, একটা কিংবা দুটো কিংবা তিনটে কিংবা চারটে কিংবা দশটা কিংবা কুড়িটা পয়েন্টের একটা লম্বাচওড়া লিস্ট বানিয়ে মারি কুরি'র সম্পূর্ণ পরিচয় দেওয়া সম্ভব নয়।
এত বিচিত্র, বহুমুখী এবং অকল্পনীয় পথে তাঁর চরিত্র এবং জীবন ধাবিত হয়েছিল যে, এই রিভিউটা লিখতে বসে আমি কোনটা ছেড়ে কোনটা লিখবো, কীভাবে অল্প কয়েকটা কথায় এই মানবীর পরিচয় দেবো বুঝতে পারছি না। Superwoman. শুধুমাত্র এই একটা শব্দ লিখেই তাঁর পরিচয় দেবার কাজটা সেরে ফেলা যেত, কিন্তু তিনি তো মোটেও Superwoman ছিলেন না। তাঁর মধ্যে আদপেই তো কোনো সুপারপাওয়ার ছিলো না। কর্তব্যের প্রতি অপরিসীম নিষ্ঠা, কাজ করার প্রচণ্ড স্পৃহা, অদম্য জেদ, অদম্য আত্মসম্মানবোধ— এই গুণগুলোকে তো আর "সুপারপাওয়ার" বলা যায়না, তাইনা? যদি বলা হয়, সাধারণ মানুষের চেয়ে তাঁর বুদ্ধি এবং প্রতিভা ছিলো অনেক বেশি, এই কারণেই তিনি এরকম অবিশ্বাস্য সাফল্য অর্জন করেছিলেন, তাহলে যুক্তিটা অনেকটা সেরকম হবে, যদি মাউন্ট এভারেস্টের শিখরে ওঠার পরে কাউকে বলা হয় : ওহ, আপনার তো দুটো পা আছে, সেই কারণেই আপনি শিখরে উঠতে পারলেন!
আমি বোঝাতে পারছি কিনা জানিনা, "বিশেষ" কোনো মহাজাগতিক গুণের অধিকারী ছিলেন না মারি কুরি, তবুও তিনি বিজ্ঞানজগতের শিখরে উঠতে পেরেছিলেন, এই বিষয়টা বুঝতে পেরেই আমার এই হতভম্ব অবস্থা। তাহলে ম্যাজিকটা লুকিয়ে আছে কোথায়? কিছু তো একটা ব্যাপার আছে যে-কারণে তিনি একজন অসামান্য মানুষ হয়ে উঠেছিলেন। আচ্ছা বেশ, কারণগুলো আরেকবার বলি তাহলে? কর্তব্যের প্রতি অপরিসীম নিষ্ঠা, কাজ করার প্রচণ্ড স্পৃহা, অদম্য জেদ, অদম্য আত্মসম্মানবোধ। সত্যি বলছি, তাঁর জীবনী পড়ে অনেক খুঁজেও, অনেক ভেবেও, আমি অন্য কোনও স্পেশাল কারণ আবিষ্কার করতে পারিনি!
আমার মধ্যে যা আছে, আমার মাথায় যতটুকু বুদ্ধি আছে, যতটুকু সুযোগ আমি পেয়েছি, কেবল এইগুলো কাজে লাগিয়েই আমি অনেক কিছু করতে পারি। দরকার নেই প্রচণ্ড বুদ্ধিমান হওয়ার। দরকার নেই প্রভূত সুযোগ পাওয়ার। এই উপলব্ধিটাই মারি কুরি'র জীবন থেকে আমার সবচেয়ে বড় আবিষ্কার। এই কারণেই তিনি শুধু বিংশ শতাব্দীর নয়, গোটা ইতিহাসের সবচেয়ে আইকনিক নারীদের মধ্যে... না না, ভুল বললাম! জীবনে কখনও, কোনোদিন, নারী হওয়ার জন্যে আফসোস কিংবা উদযাপন করেননি তিনি, তাই তাঁকে শুধু "আইকনিক নারী" বললে তাঁর জীবনদর্শনের ভুল ব্যাখ্যা দেওয়া হবে। তিনি ছিলেন সর্বকালের শ্রেষ্ঠ আইকনিক মানুষদের মধ্যে একজন।
নারী-পুরুষের ভেদাভেদ ঘুচিয়ে দেওয়ার সবচেয়ে বড় অস্ত্রটার সন্ধানও দিয়েছেন তিনি। মারি কুরি'র সেই অস্ত্রটা তাঁর জীবনের মতোই সাদামাটা, গ্ল্যামারহীন, কিন্তু কার্যকরী। অস্ত্রটার নাম : কাজ (তাঁর ক্ষেত্রে গবেষণার কাজ)। তাঁর যোগ্য সহকর্মী এবং জীবনসঙ্গী, অকালপ্রয়াত পিয়ের কুরি'র একটা কথা তিনি আজীবন মনে রেখেছেন : "যদি প্রাণটাও চলে যাওয়ার উপক্রম হয়, তবুও কাজ বন্ধ করা যাবে না।" শুধু পুরুষতন্ত্র নয়, সামাজিক বাধাবিপত্তি কিংবা অনিবার্য দুর্ভাগ্যের বিরুদ্ধেও মারি কুরি শুধু একটাই অস্ত্র প্রয়োগ করেছেন। কাজ করে যাওয়া। কাজ করে যাওয়া। আর কাজ করে যাওয়া।
আরো একটা অসাধারণ চারিত্রিক গুণ ছিলো তাঁর, যেটার কথা আলাদা করে বলা দরকার। আমি বরং বই থেকে একটা ঘটনার কথা হুবহু লিখে দিই, তাহলে ভালো বোঝা যাবে। রেডিয়াম একটি মহামূল্যবান মৌলপদার্থ। ১৯২০ সালে এক গ্রাম রেডিয়ামের দাম ছিলো এক লক্ষ ডলার। একজন আমেরিকান সাংবাদিক তাঁকে জিজ্ঞেস করলেন :
- আপনার কাছে কতোটুকু রেডিয়াম আছে?
- আমার ল্যাবরেটরিতে এক গ্রামের বেশি নেই।
- আপনার কাছে মাত্র এক গ্রাম আছে?
- আমার? ওঃ, আমার তো কিছু নেই। আমার ল্যাবরেটরির জিনিস ওটা।
- আমি স্বত্বাধিকার অনুযায়ী প্রাপ্য অর্থের কথা বললাম। আপনি তো প্রচুর অর্থ উপার্জন করতে পারতেন।
শান্ত স্বরে তিনি জবাব দিলেন : কারুর ঐশ্বর্য বৃদ্ধি করা রেডিয়ামের কাজ নয়। রেডিয়াম একটা মৌলিক পদার্থ মাত্র। তার উপর সবার সমান অধিকার।
আরো আগে, আরো অনেক আগে এই বইটা পড়লে হয়তো আরেকটু অন্যরকম হতো জীবনটা!
January 31, 2025
trochę laurka i słodzenie, ale napisała bardzo przystępnie i czyta się przyjemnie. nie ma natłoku nazwisk, dat i faktów, jest opowieść o bardzo nietuzinkowej postaci.
uważam że to dobrze, że Maria urodziła się wtedy, a nie teraz. z jej idealistycznym podejściem do nauki i etyką pracy nie przetrwała by w dzisiejszym świecie skupionym na zysku. no i dzisiejsza nauka to zbiorowy wysiłek zespołów, a Maria i Piotr woleli pracować sami, w izolacji. dziś już nie ma raczej miejsca na takie podejście.
z jednej strony podziwiam jej postać. z drugiej łapałam się za głowę nad jej lekkomyślnością i swoistym fanatyzmem. osiągnęła wiele, ale jej poświęcenie tematowi można nazwać szaleństwem. pożyteczne dla innych, niespotykane, niesamowite, niszczące, wypalające, niedoceniane.
uważam że to dobrze, że Maria urodziła się wtedy, a nie teraz. z jej idealistycznym podejściem do nauki i etyką pracy nie przetrwała by w dzisiejszym świecie skupionym na zysku. no i dzisiejsza nauka to zbiorowy wysiłek zespołów, a Maria i Piotr woleli pracować sami, w izolacji. dziś już nie ma raczej miejsca na takie podejście.
z jednej strony podziwiam jej postać. z drugiej łapałam się za głowę nad jej lekkomyślnością i swoistym fanatyzmem. osiągnęła wiele, ale jej poświęcenie tematowi można nazwać szaleństwem. pożyteczne dla innych, niespotykane, niesamowite, niszczące, wypalające, niedoceniane.
January 21, 2024
Piękna biografia, zamknięta w bardzo plastycznej i niemal powieściowej konstrukcji. Napisana z ogromną czułością i językowym wyrafinowaniem, które uspójniała zewnętrzna i wewnętrzna skromność tej książki, a skoro książki, to i bohaterki, której życie tak precyzyjnie w sobie przeplotła.
Maria była postacią wyjątkową w tym, jak bardzo ceniła sobie zwyczajność - której z pewnością nie można było dostrzec w jej nadzwyczajnym, naukowo wrażliwym umyśle.
Maria była postacią wyjątkową w tym, jak bardzo ceniła sobie zwyczajność - której z pewnością nie można było dostrzec w jej nadzwyczajnym, naukowo wrażliwym umyśle.
April 25, 2021
To jak genialną i fascynującą kobietą była Maria Skłodowska-Curie to oczywista oczywistość, ale wspaniale było poznać jej życie „od kuchni”, a właściwie w jej przypadku „od laboratorium” bo gotowaniem obiadów raczej nie zaprzątała sobie głowy, wolała naukę i czytanie. A uczyć lubiła się od dziecka, wychowała się zresztą w domu inteligenckim co nie było bez znaczenia, umiała czytać już w wielu 4 lat i miała niespotykanie dobrą pamięć. I tak, urodziła się już uzdolniona, ale nie zdobyłaby dwóch Nagród Nobla (!) bez swojego uporu, pracowitości i oddaniu swojej pasji, którą była nauka.
Zaraz po skończeniu szkoły w wieku 17 lat zaczęła pracę nauczycielki by wspomóc siostrę, która właśnie wyjechała na studia do Paryża. Po kilku latach Maria dołącza do siostry, gdzie rozpoczyna naukę na Sorbonie i poznaje swojego męża Piotra Curie, z którym zdobywa swojego pierwszego Nobla. Dalszej części historii nie będę Wam opowiadać, sami przeczytajcie - bo bardzo warto!
Biografia napisana jest przez córkę noblistki, Ewę, która otrzymała za nią National Book Award. I w pełni zasłużenie bo to nie jest zwykła biografia, która przedstawia nam suche fakty o swojej bohaterce. Napisana jest niezwykle lekko, czyta się ją jak powieść i to dosłownie jak powieść bo czytając kibicuje się Marii (you go girl!), uśmiecha pod nosem ciesząc się z jej sukcesów i smuci wraz z nią kiedy dzieje się coś niedobrego. Nie mogę też nie wspomnieć o tym jak wielkie znaczenie dla feminizmu miała Curie i mimo tego, że ona sama się feministką nie nazywała, to na każdym kroku pokazywała, że mimo przeciwności kobiety też mogą być genialne i wcale nie muszą zaszyć się w domu i żyć zawsze w cieniu swojego męża i rodziny. Książka trafia więc na moją wirtualną półkę książek feministycznych i będę ją polecać każdej i każdemu. I warto zaopatrzyć się właśnie w to nowe wydanie, bo zostało uzupełnione o wcześniej pominięte fragmenty oraz o nowo odnalezione listy.
Tłumaczenie Hanna Szyllerowa, przekład uzupełniła Agnieszka Rasińskia-Bóbr.
Zaraz po skończeniu szkoły w wieku 17 lat zaczęła pracę nauczycielki by wspomóc siostrę, która właśnie wyjechała na studia do Paryża. Po kilku latach Maria dołącza do siostry, gdzie rozpoczyna naukę na Sorbonie i poznaje swojego męża Piotra Curie, z którym zdobywa swojego pierwszego Nobla. Dalszej części historii nie będę Wam opowiadać, sami przeczytajcie - bo bardzo warto!
Biografia napisana jest przez córkę noblistki, Ewę, która otrzymała za nią National Book Award. I w pełni zasłużenie bo to nie jest zwykła biografia, która przedstawia nam suche fakty o swojej bohaterce. Napisana jest niezwykle lekko, czyta się ją jak powieść i to dosłownie jak powieść bo czytając kibicuje się Marii (you go girl!), uśmiecha pod nosem ciesząc się z jej sukcesów i smuci wraz z nią kiedy dzieje się coś niedobrego. Nie mogę też nie wspomnieć o tym jak wielkie znaczenie dla feminizmu miała Curie i mimo tego, że ona sama się feministką nie nazywała, to na każdym kroku pokazywała, że mimo przeciwności kobiety też mogą być genialne i wcale nie muszą zaszyć się w domu i żyć zawsze w cieniu swojego męża i rodziny. Książka trafia więc na moją wirtualną półkę książek feministycznych i będę ją polecać każdej i każdemu. I warto zaopatrzyć się właśnie w to nowe wydanie, bo zostało uzupełnione o wcześniej pominięte fragmenty oraz o nowo odnalezione listy.
Tłumaczenie Hanna Szyllerowa, przekład uzupełniła Agnieszka Rasińskia-Bóbr.
December 8, 2024
جمعة مباركة على الجميع
أغلبنا إن لم يكن جميعنا لديه في مكتبته العزيزة كتاب أو أكثر يفخر بإمتلاكه تم بيعه ولم تتم طباعته مرة ثانية
هذا الكتاب إحداهم
أعجب الشيخ علي الطنطاوي رحمه الله بهذا الكتاب
الكتاب من تأليف إيف كوري الابنة الثانية لماري كوري بعد ابنتها الأولي أيرين
بدأ الكتاب بالحديث عن ماري أو مانيا الطفلة وكيف كانت حياتها بين الكتب والعلم
ثم عملها كمعلمة ومربية أطفال لتحصيل المال اللازم لتعليم اختها في الجامعة
ثم تحقيقها حلمها أخيرا بالدراسة في السربون ومعرفتها ببيير كوري الذي اصبح زوجها فيما بعد
واكتشفا معا عنصر الراديوم المستخدم في العلاج بالإشعاع وحصولهما على جائزة نوبل الأولى ورفضهما تسجيل براءة اختراع لإتاحته للعامة
ثم استئنافها الكفاح العلمي وحدها بعد مصرع زوجها في حادث أليم وحصلت هنا على جائزة نوبل الثانية
كانت مثال للتضحية طيلة حياتها
سيدة لن تتكرر
تعديل
الكتاب متاح بصيغة pdf على التليجرام باسم "مدام كوري" في قناة كتب حصرية
الرابط
https://t.me/ktb7sria/1656
January 2, 2022
Jestem w smutku i zachwycie, fifti-fifti.
July 21, 2022
4.50-star
I thought I would never finish reading this wonderful biography depicting Mme. Curie's life, work and character as one of the great lady scientists in 20th century and beyond. I think it is a must read one for those interested to know her intimately since it was written objectively and sometimes movingly by her daughter whose account is still readable and inspiring. Reading it off and on due to my ongoing work and stopped at Chapter XVIII APRIL 19, 1906, I resumed reading it last week and finally made it, one of my reading missions completed. I am not sure if we can still find its reprinted editions in bookstores nowadays; however, we can borrow a copy to read from any good public or university library in any city in the world. Moreover, this biography would not disappoint us because there are innumerable, rare black-and-white photographs related to her life, family and work. I think I would write more when I have time on her as a woman scientist of genius from Poland, the first famous lady scholar I have known and admired since my early teens more than six decades ago.
As for her greatness famously awarded by her two Nobel Prizes, first in Physics (shared with her husband) in 1903 and second in Chemistry in 1911, the first lady and still the only one Nobel lady laureate, in the world, who has since been awarded the prestigious two Prizes. Therefore, her biography has sometime reminded me of the quote by William Shakespeare in his Twelfth Night, that is, ''Be not afraid of greatness. Some are born great, some achieve greatness, and others have greatness thrust upon them." Indeed, I think her success acquired by sheer willingness, love of physics and chemistry as well as academic charisma eventually proved that she has definitely reached unequal supremacy in her two scientific fields of study and research in which few or none could surpass her, a respectfully brilliant lady scientist second to none in the world.
I thought I would never finish reading this wonderful biography depicting Mme. Curie's life, work and character as one of the great lady scientists in 20th century and beyond. I think it is a must read one for those interested to know her intimately since it was written objectively and sometimes movingly by her daughter whose account is still readable and inspiring. Reading it off and on due to my ongoing work and stopped at Chapter XVIII APRIL 19, 1906, I resumed reading it last week and finally made it, one of my reading missions completed. I am not sure if we can still find its reprinted editions in bookstores nowadays; however, we can borrow a copy to read from any good public or university library in any city in the world. Moreover, this biography would not disappoint us because there are innumerable, rare black-and-white photographs related to her life, family and work. I think I would write more when I have time on her as a woman scientist of genius from Poland, the first famous lady scholar I have known and admired since my early teens more than six decades ago.
As for her greatness famously awarded by her two Nobel Prizes, first in Physics (shared with her husband) in 1903 and second in Chemistry in 1911, the first lady and still the only one Nobel lady laureate, in the world, who has since been awarded the prestigious two Prizes. Therefore, her biography has sometime reminded me of the quote by William Shakespeare in his Twelfth Night, that is, ''Be not afraid of greatness. Some are born great, some achieve greatness, and others have greatness thrust upon them." Indeed, I think her success acquired by sheer willingness, love of physics and chemistry as well as academic charisma eventually proved that she has definitely reached unequal supremacy in her two scientific fields of study and research in which few or none could surpass her, a respectfully brilliant lady scientist second to none in the world.
October 20, 2024
If the thought of doing a PhD ever crosses your mind, read this book, "Madame Curie" (1937), written by her daughter, Éve Curie. The main quality that someone who wants to go down the path of science must have is presented here in its maximum exponent: humility. Without humility, you can't do science. You can do good business, but science, effectively, is very difficult. Marie Curie learnt from a very young age the importance of humility, but also the importance of resilience, of continuing and persisting in the pursuit of knowledge. Her life story is a hymn to science.
This book will rest in me until the end of my days.
Comentário completo em português, com fotografias e links, no blog Nx: https://narrativax.blogspot.com/2024/...
This book will rest in me until the end of my days.
Comentário completo em português, com fotografias e links, no blog Nx: https://narrativax.blogspot.com/2024/...
May 10, 2023
jeżeli zastanawiacie się czy można popłakać się na biografii, to odpowiedz brzmi tak, można. do końca życia będę podziwiać Marię Skłodowską-Curie i to w jak znaczący sposób przyczyniła się do rozwoju świata. jest to niesamowicie przystępna pozycja o nadzwyczajnej kobiecie, która zapisała się na kartach historii i poświęciła swoje życie w imie nauki.
February 2, 2008
A rare find. I have a vague memory of salvaging this 1959 Pocket Book edition from my parents' garage sale box 14 years ago; while cleaning out my closet a few weeks ago, I almost tossed it...I’m not sure what made me change my mind and actually start to read the musty pocketbook with browned pages, a broken spine, and too-small print. I’m glad I did; it is, quite simply, an extraordinary story, beautifully written.
I’m a little embarrassed to admit that I knew nothing about Marie Curie before reading this book except perhaps the most basic Trivial Pursuit knowledge, vaguely remembered--she and her husband were scientists (right?), I think they may have won the Nobel Prize (right?), something about radioactivity or something...?
This book tells the story, from the age of five, of a poor young Polish girl named Marya Sklodovska (better known by her adopted French first name, Marie, and her married name, Curie) who scraped together enough money by working as a governess first to help her elder sister Bronya through medical school in Paris, then to finally join her and continue her own studies, at the Sorbonne. (Women were not permitted to study at the university level in Russian-occupied Poland.)
Marya had every intent of returning to her homeland to continue to live and work in solidarity with the fomenting revolution against the Russian oppressors. But, after nearly a year of entreaty and almost against Marya’s will, a man named Pierre Curie--a renowned scientist who had become a close friend and fallen in love with her--persuaded her to stay in Paris to continue her scientific work, to be his partner in science and in marriage (in that order).
In the early months of her independent doctoral research studying the radioactive properties of materials containing uranium, Marie observed unexepected behaviors; she soon became convinced of the existence of another, more highly radioactive, substance. Her husband joined her as a much-needed collaborator. The rest is, most certainly, history: the discovery and subsequent isolation of the elements Polonium and Radium, and the discovery that Radium could be used to treat cancer. Astonishingly, although the Curies had struggled for years with meager finances and poor working conditions, they refused to apply for the patent that would have assured them a fortune--because it was not "in the scientific spirit."
Written by her youngest daughter, Eve (who, incidentally, I discovered, died just a few months ago at the age of 102), the story captures a life of intense passions, intense loves, and intense joys--which were practically inseparable from equally intense sorrows, sacrifices, and suffering. It is the kind of life you have to have extraordinary courage to live out. In the truest sense of the word, Marie Curie expended herself, all of herself.
I’m a little embarrassed to admit that I knew nothing about Marie Curie before reading this book except perhaps the most basic Trivial Pursuit knowledge, vaguely remembered--she and her husband were scientists (right?), I think they may have won the Nobel Prize (right?), something about radioactivity or something...?
This book tells the story, from the age of five, of a poor young Polish girl named Marya Sklodovska (better known by her adopted French first name, Marie, and her married name, Curie) who scraped together enough money by working as a governess first to help her elder sister Bronya through medical school in Paris, then to finally join her and continue her own studies, at the Sorbonne. (Women were not permitted to study at the university level in Russian-occupied Poland.)
Marya had every intent of returning to her homeland to continue to live and work in solidarity with the fomenting revolution against the Russian oppressors. But, after nearly a year of entreaty and almost against Marya’s will, a man named Pierre Curie--a renowned scientist who had become a close friend and fallen in love with her--persuaded her to stay in Paris to continue her scientific work, to be his partner in science and in marriage (in that order).
In the early months of her independent doctoral research studying the radioactive properties of materials containing uranium, Marie observed unexepected behaviors; she soon became convinced of the existence of another, more highly radioactive, substance. Her husband joined her as a much-needed collaborator. The rest is, most certainly, history: the discovery and subsequent isolation of the elements Polonium and Radium, and the discovery that Radium could be used to treat cancer. Astonishingly, although the Curies had struggled for years with meager finances and poor working conditions, they refused to apply for the patent that would have assured them a fortune--because it was not "in the scientific spirit."
Written by her youngest daughter, Eve (who, incidentally, I discovered, died just a few months ago at the age of 102), the story captures a life of intense passions, intense loves, and intense joys--which were practically inseparable from equally intense sorrows, sacrifices, and suffering. It is the kind of life you have to have extraordinary courage to live out. In the truest sense of the word, Marie Curie expended herself, all of herself.
July 12, 2022
Najbardziej zasłużone 5 ⭐, jakie kiedykolwiek przyznałem... Książka, która co chwilę wywoływała u mnie ciary, a nawet doprowadziła do płaczu (w komunikacji miejskiej). Opowiadająca o wybitnej polce, oddanej żonie, cudownej matce, niezależnej kobiecie, a przede wszystkim o bardzo skromnej osobie.
Od dzisiaj Maria jest moim autorytetem!
Czytajcie!
Od dzisiaj Maria jest moim autorytetem!
Czytajcie!
January 10, 2022
CUDO
Nigdy bym nie powiedziała, że aż tak mi się spodoba biografia. Polecam każdemu!
Nigdy bym nie powiedziała, że aż tak mi się spodoba biografia. Polecam każdemu!
September 1, 2022
Zachwycająca.
Niejeden raz gardło się ścisło, łza zakręciła w oku. Doskonała biografia.
Maria Curie to ponadczasowa ikona.
Niejeden raz gardło się ścisło, łza zakręciła w oku. Doskonała biografia.
Maria Curie to ponadczasowa ikona.
November 18, 2021
Wielokrotnie powtarzam że szukam w literaturze emocji. To ile emocji i wzruszeń dostarczyła mi ta lektura zaskoczyło mnie samą, mimo że zaczynając słuchać audiobooka wiedziałam że niektórzy bardzo się wzruszają i nie jest to wykluczone i w moim przypadku. Płakałam kilkukrotnie - wzruszały mnie takie fragmenty które same w sobie nie były jakieś ckliwe ale składały się na obraz niezwykłej kobiety i powodowało to że najczulsze struny w moim sercu zostały poruszone
Ogólnie książka jest przepiękna i pięknym człowiekiem była dla mnie Maria Skłodowska Curie w świetle tego tekstu.
Książka napisana językiem zupełnie odmiennym niż dzisiejsze biografie czy literatura faktu. Czyta się to jak bardzo dobrą powieść. Spotkałam się z zarzutami że to tekst nieobiektywny bo napisany przez córkę. Dla mnie to niesprawiedliwe odbierać córce prawo do napisania biografii matki, domniemywać niejako w założeniu że z racji relacji matka córka jest to obraz przekłamany. Uważam że to wspaniały tekst w każdym calu, pełen miłości, pasji, piękna
Ogrom wzruszenia, dumy, szacunku, chęci aby samemu uczyć się rozwijać na miarę własnych możliwości i talentów i pracować. Taka biografia napisana przez córkę to największy hołd dla matki
Pod wpływem lektury żądna wiedzy przeszukiwałam internet i biblioteki w poszukiwaniu innych tekstów o Marii Skłodowskiej Curie by dowiedzieć się o Niej jak najwięcej
W sumie rzadko to mówię, ale uważam że jest to książka po którą może sięgnąć każdy, niezależnie od tego jaką literaturę preferuje i że odnajdzie coś dla siebie w tej historii niezwykłej wspaniałej kobiety, jaką niewątpliwie była Maria.
W tej chwili ta biografia to największy pretendent do mojej książki roku 2021
Ogólnie książka jest przepiękna i pięknym człowiekiem była dla mnie Maria Skłodowska Curie w świetle tego tekstu.
Książka napisana językiem zupełnie odmiennym niż dzisiejsze biografie czy literatura faktu. Czyta się to jak bardzo dobrą powieść. Spotkałam się z zarzutami że to tekst nieobiektywny bo napisany przez córkę. Dla mnie to niesprawiedliwe odbierać córce prawo do napisania biografii matki, domniemywać niejako w założeniu że z racji relacji matka córka jest to obraz przekłamany. Uważam że to wspaniały tekst w każdym calu, pełen miłości, pasji, piękna
Ogrom wzruszenia, dumy, szacunku, chęci aby samemu uczyć się rozwijać na miarę własnych możliwości i talentów i pracować. Taka biografia napisana przez córkę to największy hołd dla matki
Pod wpływem lektury żądna wiedzy przeszukiwałam internet i biblioteki w poszukiwaniu innych tekstów o Marii Skłodowskiej Curie by dowiedzieć się o Niej jak najwięcej
W sumie rzadko to mówię, ale uważam że jest to książka po którą może sięgnąć każdy, niezależnie od tego jaką literaturę preferuje i że odnajdzie coś dla siebie w tej historii niezwykłej wspaniałej kobiety, jaką niewątpliwie była Maria.
W tej chwili ta biografia to największy pretendent do mojej książki roku 2021
February 11, 2021
This biography is very special to me. I read it for the first time years ago and vividly remember staying awake, wanting to know more about Marie's life and just feeling inspired by her devotion to science.
Re-reading this, so many years after, being a Chemistry post-graduate (and on the verge of starting a PhD) was really wonderful. I still find Marie's life truly inspiring. I mean, she was born in a time and place where women were not allowed to pursue University education. She worked, she helped her sister Brona going to Paris to study medicine and only after she followed. Education doesn't have a validity - we are always in time of following our dreams. Marie went to college at 24 and achieve so much. Age is truly only a number.
I recommend this to everyone. Ève's writing is objective, she tries to capture her mother's true nature and we can still sense the love she felt. If you are in a scientific area, I think you will value even more this book. I can only talk about my experience with it, but re-reading this now, I found even more amazing all the work Pierre and Marie did with the lack of conditions they faced!!
Re-reading this, so many years after, being a Chemistry post-graduate (and on the verge of starting a PhD) was really wonderful. I still find Marie's life truly inspiring. I mean, she was born in a time and place where women were not allowed to pursue University education. She worked, she helped her sister Brona going to Paris to study medicine and only after she followed. Education doesn't have a validity - we are always in time of following our dreams. Marie went to college at 24 and achieve so much. Age is truly only a number.
I recommend this to everyone. Ève's writing is objective, she tries to capture her mother's true nature and we can still sense the love she felt. If you are in a scientific area, I think you will value even more this book. I can only talk about my experience with it, but re-reading this now, I found even more amazing all the work Pierre and Marie did with the lack of conditions they faced!!
May 30, 2024
Poruszyła mnie do głębi, przedstawiła Marię w zupełnie innym świetle. Co za wspaniała kobieta. Niektórzy rodzą się po to, aby zmienić świat i odnieść sukces, ale chyba tylko ci prawdziwie wielcy potrafią robić to z wyłącznie z czystej potrzeby serca i przy zachowaniu wrodzonej skromności.
September 3, 2019
Fantasztikus, inspiráló életrajz, és korrajznak sem utolsó.
Ève Curie jó újságíróhoz méltó módon írt az anyjáról: biztos vagyok benne, hogy minden, amit leírt, ellenőrizhető, visszanyomozható, legfeljebb nem a teljes igazságot közölte. Így eszményítettnek tűnhet a kép. (Valahol a vége felé meg is jegyzi, hogy valószerűtlen lehet ennyi rokonszenves ember egy könyvben, ám ettől még az olvasó legyen szíves elhinni, hogy azok a rokonszenves emberek tényleg megjelentek Marie Curie életében.)
Csak hát annyi a dinamizmus, annyi a lelkesedés a stílusában, amennyi kisebb jelentőségű életművet is elvinne a hátán, nemhogy olyasvalakiét, akiből eszményítés nélkül is süt a zsenialitás. Ráadásul időnként azért - főleg a saját életét illetően - az anyja tévedéseit sem tagadja le. Ettől nem lesz tárgyilagos, de valahogy hitelesebbnek tűnik.
Marie Curie jelentőségét nem kell sokat emlegetni, van neki emlegetés nélkül is. :) Azok közé tartozik, akik nemcsak örökérvényűt alkottak, hanem örökérvényű hírnevet is tudtak kivívni maguknak. Pedig Isten látja lelkét, nem tehetett róla. Mármint nem az alkotásról, hanem a hírnévről. Ő csak élte a maga tudós-életét - férjével együtt, amíg tehette, előtte-utána szerzetes módjára -, aztán ki tehet róla, ha egyszer csak idegesíteni kezdték mindenféle firkászok meg fényképészek. Nem kell tehát sokat emlegetni, csak éppen egy kicsit, mert biztos, hogy a nagyközönség olyan találmányokról is tudomást szerezhet a könyvből, amelyekről korábban fogalma se volt. Legalábbis ha magamból indulok ki.
A könyv közepe Pierre Curie-életrajznak is beválna. Sírni valóan szép, amit és ahogyan a házaspár közös munkájáról ír a lányuk. (Na jó, mondjuk, kilencvenöt százalékig sírni valóan szép, mert azért amit a házimunkáról ír, attól virtuálisan kissé megcsóváltam a fejemet.) Hát mit mondjak, nem csoda, hogy az egyik vejük végül felvette a házaspár vezetéknevét. Az lett volna a meglepő, ha nem teszi.
Szegény Ève Curie élete viszont nem lehetett piskóta. Ekkora egyéniségek mellett felnőni, ennyi Nobel-díjas között tudományos karrier nélkül maradni - nem kevés frusztrációba kerülhetett. Annál nagyobb az érdeme, hogy ezt az életrajzot éppen így alkotta meg. Csak azt sajnálom, hogy nem hamarabb került a kezembe.
Ève Curie jó újságíróhoz méltó módon írt az anyjáról: biztos vagyok benne, hogy minden, amit leírt, ellenőrizhető, visszanyomozható, legfeljebb nem a teljes igazságot közölte. Így eszményítettnek tűnhet a kép. (Valahol a vége felé meg is jegyzi, hogy valószerűtlen lehet ennyi rokonszenves ember egy könyvben, ám ettől még az olvasó legyen szíves elhinni, hogy azok a rokonszenves emberek tényleg megjelentek Marie Curie életében.)
Csak hát annyi a dinamizmus, annyi a lelkesedés a stílusában, amennyi kisebb jelentőségű életművet is elvinne a hátán, nemhogy olyasvalakiét, akiből eszményítés nélkül is süt a zsenialitás. Ráadásul időnként azért - főleg a saját életét illetően - az anyja tévedéseit sem tagadja le. Ettől nem lesz tárgyilagos, de valahogy hitelesebbnek tűnik.
Marie Curie jelentőségét nem kell sokat emlegetni, van neki emlegetés nélkül is. :) Azok közé tartozik, akik nemcsak örökérvényűt alkottak, hanem örökérvényű hírnevet is tudtak kivívni maguknak. Pedig Isten látja lelkét, nem tehetett róla. Mármint nem az alkotásról, hanem a hírnévről. Ő csak élte a maga tudós-életét - férjével együtt, amíg tehette, előtte-utána szerzetes módjára -, aztán ki tehet róla, ha egyszer csak idegesíteni kezdték mindenféle firkászok meg fényképészek. Nem kell tehát sokat emlegetni, csak éppen egy kicsit, mert biztos, hogy a nagyközönség olyan találmányokról is tudomást szerezhet a könyvből, amelyekről korábban fogalma se volt. Legalábbis ha magamból indulok ki.
A könyv közepe Pierre Curie-életrajznak is beválna. Sírni valóan szép, amit és ahogyan a házaspár közös munkájáról ír a lányuk. (Na jó, mondjuk, kilencvenöt százalékig sírni valóan szép, mert azért amit a házimunkáról ír, attól virtuálisan kissé megcsóváltam a fejemet.) Hát mit mondjak, nem csoda, hogy az egyik vejük végül felvette a házaspár vezetéknevét. Az lett volna a meglepő, ha nem teszi.
Szegény Ève Curie élete viszont nem lehetett piskóta. Ekkora egyéniségek mellett felnőni, ennyi Nobel-díjas között tudományos karrier nélkül maradni - nem kevés frusztrációba kerülhetett. Annál nagyobb az érdeme, hogy ezt az életrajzot éppen így alkotta meg. Csak azt sajnálom, hogy nem hamarabb került a kezembe.
June 30, 2021
Zazdroszczę wszystkim, którzy mogli choć raz porozmawiać z Marią Curie.
December 30, 2024
był płacz… ale tez uśmiech. cudowna kobieta.
April 19, 2024
Znakomita biografia, chyba do tej pory najlepsza z jaką się zetknęłam. Przyglądamy się życiu Marii od historii jej rodziny,każdy etap jej codzienności, pracy naukowej aż po dorobek, który zostawiła potomności. Wszystko to zrobiło na mnie ogromne wrażenie, jestem w szoku jak tak naprawdę mało się ze szkoły dowiadujemy o jej dokonaniach, które są dużo większe niż " tylko " odkrycia i Nobel. Jednocześnie niezłomność jej charakteru, absolutne poświęcenie nauce i szerzeniu zmian na lepsze , niesamowicie wzbudza podziw wprost nie do ogarnięcia. Nie słyszałam choćby o jej zaangażowaniu w czasie I wojny światowej , wkładu w popularyzację wykorzystania rentgenów w szpitalach, a to tylko ułamek jej osiągnięć. No cóż, zapoznanie się z historią tak wybitnej osobistości w dziejach świata to chyba minimalny hołd jaki możemy złożyć pani Curie. Czytałam ze ściśniętym gardłem i sercem.
March 28, 2017
This is a MUST-READ book. I read its Marathi translation. Marie Curie was a great scientist & a wonderful example of leaning in & feminism even before the terms became fashionable.
August 14, 2022
Jedna z najlepszych biografii jakie czytałem.
September 30, 2022
Jestem poruszona postacią Marii jak i tym w jak piękny sposób jej córka przedstawiła nam życie swojej matki. Ta książka jest napisana z ogromną czułością, dodatkowo słuchało się jej jak najlepszej powieści, bo jest świetnie napisana, ale też życiorys Marii był niesamowity.
Ogromnie się cieszę, że zapoznałam się z postacią noblistki, bo szczerze mówiąc to nie wiedziałam o niej zbyt wiele, oprócz oczywiście jej najgłośniejszych osiągnięć naukowych, a uważam, że jest ona tak niesamowitą kobietą, że jej życiorys powinien być szerzej znany. Oprócz tego, że była oczywiście niezwykle wybitną naukowczynią to była także wspaniałą osobą, która posiadała dużą wrażliwość, a została też naznaczona w swoim życiu ogromnym smutkiem i cierpieniem. Relacja, która łączyła ją z nauką jest czymś wyjątkowym, ale i relacja z jej mężem Piotrem była czymś niezwykłym, bo łączyło ich ogromne uczucie, w które także wpleciona była nauka.
Jest to opowieść o niezwykle silnej, fascynującej i inspirującej kobiecie, która całą siebie poświęciła nauce.
Ogromnie się cieszę, że zapoznałam się z postacią noblistki, bo szczerze mówiąc to nie wiedziałam o niej zbyt wiele, oprócz oczywiście jej najgłośniejszych osiągnięć naukowych, a uważam, że jest ona tak niesamowitą kobietą, że jej życiorys powinien być szerzej znany. Oprócz tego, że była oczywiście niezwykle wybitną naukowczynią to była także wspaniałą osobą, która posiadała dużą wrażliwość, a została też naznaczona w swoim życiu ogromnym smutkiem i cierpieniem. Relacja, która łączyła ją z nauką jest czymś wyjątkowym, ale i relacja z jej mężem Piotrem była czymś niezwykłym, bo łączyło ich ogromne uczucie, w które także wpleciona była nauka.
Jest to opowieść o niezwykle silnej, fascynującej i inspirującej kobiecie, która całą siebie poświęciła nauce.
October 19, 2019
Muitas vezes, caímos na tentação de pensar que o ser humano não é capaz de um genuíno altruismo. A vida de Marie Curie vem desmentir tal ideia.
A sua vida foi tão notável, tão importante para todos nós! Este livro tem uma prosa bastante agradável e consegue uma abordagem mais intimista da vida desta notável desta cientista.
Muito bom.
A sua vida foi tão notável, tão importante para todos nós! Este livro tem uma prosa bastante agradável e consegue uma abordagem mais intimista da vida desta notável desta cientista.
Muito bom.
March 4, 2017
Eve Curie tried hard to depict her mother's life and did a pretty good job of it, but there's just too much hero-worship for my taste in a biography. I like them to be more objective.
February 11, 2025
خمس نجمات كما كانت في نفسي يوم قراءتها زمنَ الصبا الأول
Displaying 1 - 30 of 689 reviews