Iedereen kent 1-1-2 als het alarmnummer. De meldkamer verwerkt tweehonderd telefoontjes en honderdvijftig spoedritten per dag. Dagelijks nemen de medewerkers als elke seconde telt beslissingen over leven en dood. Ze staan mensen te woord die in paniek bellen met de meest uiteenlopende vragen over vechtpartijen, comazuipen, ademnood, drugsgebruik, koortsstuipen, bevallingen, burenruzies, seksattributen, vermiste personen en verloren liefdes. Verpleegkundige Rini van de Poel (1956) is centralist bij 1-1-2. Hij deelt zijn bizarre avonturen met zijn buurvrouw, journalist Mickelle Haest. Zij tekende een jaar lang de meest bijzondere ervaringen op. De verhalen verschenen in Het Parool.
Een interessant boek met ervaringen van iemand die centralist is bij 112. Met mooie, verdrietige, boze verhalen. Soms moest ik ook echt huilen om verhalen, van blijdschap (het is goedgekomen) of omdat er iets heel ergs is gebeurd (het meisje en haar moeder). Ik vond de tussenstukjes met nachtdiensten (kleine stukjes per melding) iets minder, ook omdat ik vaak gewoon wil weten of het goed is gekomen met iemand en dat krijg je daar niet. En sommige mensen mogen wel eens wat aardiger/normaler doen tegen iemand. :| De schrijfstijl was erg fijn. Al met al, ik zou best wel wat meer boeken willen hebben met Rinis ervaringen.
Interessant inkijkje in de meldkamer. De hoofdstukken waarin een soort opsomming word gegeven van de telefoontjes die ze tijdens bepaalde diensten krijgen had voor mij niet gehoeven (in elk geval niet zo vaak!), maar de rest was erg interessant.