Ein regnerischer Tag im Juni, irgendwo in der niederländischen Provinz. Zwei Mädchen liegen bewusstlos hinter einer Bushaltestelle. Was ist passiert? Marcia und Floor kennen sich seit der siebten Klasse. Nach der Schule treffen sie sich, um im Internet zu surfen. Denn richtig süße Jungs lernt man nur im Chatroom kennen, davon ist Marcia überzeugt. Dass manche Jungs sie auffordern, sich auszuziehen, macht die Sache nur noch prickelnder. Was können ihnen die Typen hinter ihren Rechnern schon anhaben? Da landet das Angebot einer Modelagentur in Floors Posteingang. Im Internet bewundern die Mädchen die tollen Bilder der Models – um sich dann voller Hoffnungen auf den Weg zum Fotoshooting zu machen. Das, was Marcia und Floor im Chatroom passiert, ist kein Einzelfall. In ihrer Arbeit als Kriminalbeamtin erlebte Helen Vreeswijk nur zu oft, wie Jugendliche via Internet Opfer von Missbrauch und Gewalt wurden. Um Mädchen und Jungen vor den Gefahren der vermeintlich anonymen Chatrooms zu warnen, hat sie dieses Buch geschrieben. Dabei erzählt die Autorin nicht nur die bewegende Geschichte von Floor und Marcia, sondern auch, wie die Polizei den Tätern auf die Schliche kommt.
Helen Vreeswijk is geboren en getogen in Den Haag. Als kind hield ze er van om in bomen te klimmen en te voetballen met de jongens. Tijdens haar schooltijd had ze het soms moeilijk omwille van haar dyslexie. Ze moesten vaak saaie boekjes lezen. Helen begon dan maar met het schrijven van haar eigen verhalen. Ze wilde graag schrijfster of politieagente worden als ze groot was. Ze ging dan ook bij de politie werken als vingerafdrukdeskundige (dactyloscopist). Al snel werd haar hulp ingeroepen bij het schrijven van de kinderpagina van het personeelsblad en dat werd een groot succes. Ze volgde een cursus kinder- en jeugdliteratuur en als eindopdracht moest ze een scriptie schrijven. Dat werd haar debuutroman. Ze kwam regelmatig in contact met daders en slachtoffers van gedwongen prostitutie. Haar ervaringen bij de recherche heeft ze verwerkt in haar boeken, waarin misdaad tegen en door jonge volwassenen een grote rol speelt. Haar werk blijft de grootste inspiratiebron voor haar boeken. Ze begon met schrijven als uitlaatklep. Door haar werk bij de politie maakt ze ook vervelende dingen mee en dan is een hobby erg belangrijk. Helen Vreeswijk woont nu in een klein dorpje in Gelderland. Ze is getrouwd en heeft twee dochters.
Helen Vreeswijk schrijft misdaadverhalen voor jongeren. Deze misdaadverhalen zijn vaak gebaseerd op waar gebeurde verhalen over ontvoeringen, jeugdbendes, sektes, loverboys, stalkers en drugs. Natuurlijk zit er ook steeds een groot deel fictie in de verhalen om ze spannend en begrijpelijk te houden. En soms combineert Helen Vreeswijk meerdere zaken in een boek zodat ze het thema van verschillende kanten kan belichten. Helen Vreeswijk wil met haar misdaadverhalen jongeren bewust maken en hen waarschuwen voor de gevaren van de hedendaagse maatschappij.
Floor und Marcie sind 15 Jahre alt und beste Freundinnen. Marcie ist temperamentvoll, während Floor eher schüchtern und still ist. Die beiden Mädchen chatten gerne und melden sich auf einer Flirtsite an. Daraufhin bekommen sie mehrere eindeutige Angebote und Anfragen. Doch dann scheinen sie Glück zu haben: Floor bekommt anhand ihres Internetprofils eine Mail von einer Modelagentur. Sie möchten Floor kennenlernen und Fotos von ihr machen…
** Meine Meinung ** Das Buch liest sich flüssig; die Handlung ist nachvollziehbar. Die Figuren wirken durchaus echt, und viele junge Mädchen können sich bestimmt gut mit Floor und Marcie identifizieren. Das Buch ist unterteilt in zwei Abschnitte. Ungefähr die Hälfte des Buches nimmt die Geschichte von Floor und Marcie in Anspruch. Man lernt die Mädchen besser kennen und versteht, wie es zu der letztendlichen Tat kommen konnte. Die zweite Hälfte des Buches beschäftigt sich dann überwiegend mit der Polizeiarbeit und den Ermittlungen. Polizeibeamte werden vorgestellt, und ihre Arbeit sowie die Suche nach den Tätern stehen im Vordergrund. Der Aufbau gefällt mir gut, denn so wird das Interesse des Lesers immer weiter aufgebaut. Man möchte einfach wissen, ob und wie es der Polizei gelingt, den Tätern auf die Spur zu kommen. Dennoch hatte ich während des gesamten Buches immer das Gefühl, nur ein beobachtender Dritter zu sein. Der Schreibstil ist zwar sehr flüssig und durchaus angenehm, aber als Leser bleibt man hier immer etwas außen vor. Ich konnte mich nicht wirklich in die Geschichte einfühlen. Das ist schade, denn die Handlung ist wirklich sehr spannend und ja leider durchaus „aus dem Leben gegriffen“. Das, was Floor und Marcie passiert ist, passiert leider immer noch regelmäßig, und dieses Buch ist eine gute Idee, um junge Mädchen zu warnen! Den Erzählstil hätte ich mir aber etwas „intensiver“ gewünscht; mir persönlich war er zu sachlich.
Disclaimer: Ik las Chatroom voor het eerst toen ik een jaar of dertien/veertien was, en ik kan me nog levendig herinneren wat ik er destijds van vond - vandaar dat ik me nu nog in staat voel om er een recensie over te schrijven.
Ik geloof dat ik dit boek destijds heb gekregen van mijn moeder die, dankzij de opkomst van MSN, het gevoel had dat ze me subtiel moest wijzen op de gevaren ervan. Op zich niets mis mee, maar helaas koos ze voor mij nét het verkeerde boek.
Het punt is dat ik als dertienjarig meisje bedolven werd onder waarschuwingen van de gevaren van MSN/chatrooms, je uitkleden voor de webcam, met vreemden chatten, vreemden toevoegen, je echte naam geven, etc. (Oh, en loverboys. Daar ging het destijds iedere les Verzorging over, ik geloof dat ik er zelfs twee keer een werkstuk over moest schrijven. Maar dat is een verhaal voor een andere keer.)
Op een gegeven moment word je gewoon een beetje moe van de constante waarschuwingen. (Echt, je kon het Jeugdjournaal nog niet eens kijken zonder dat het wéér over dit onderwerp ging. Wat vrij ironisch was, want ik kan me herinneren dat het Jeugdjournaal zelf een chatroom had die nou niet altijd even goed gemodereerd werd.)
En ja, natuurlijk begrijp ik waarom we hier constant voor gewaarschuwd werden. Helemaal nu ik zelf volwassen ben - terecht dat we werden bedolven onder de waarschuwingen. Vergeet niet dat chatten destijds iets 'nieuws' was, en veel volwassenen niet snapten/wisten wat hun kinderen de hele dag achter de computer deden. Terecht ook, dat Helen Vreeswijk (die zelf bij de politie werkte en hier direct mee te maken had), hierover een boek schreef.
Het probleem was alleen dat dit boek niet veel verschilde van de boodschap die wij tienermeisjes (en in mindere mate, jongens) al dagelijks ontvingen. Het was duidelijk geschreven met als doel om jonge tieners te waarschuwen voor de gevaren van chatten - en ik weet nog dat ik een aantal keer met mijn ogen heb gerold om de naïviteit van de hoofdpersoon, en omdat het nogal voor de hand liggend was dat wat ze deed ontzettend dom was. Het verhaal was gewoon erg voorspelbaar, omdat ik het al honderd keer eerder had gehoord.
Ja, misschien was ik wel gewoon een vervelende, opstandige puber die dacht dat ze alles wel beter wist. Maar aan de andere kant: het had allemaal best iets subtieler gemogen. Het is fictie. Tieners kunnen prima voor zichzelf denken en hun eigen conclusies trekken.
Samenvattend: Niets mis met de boodschap, wel met de manier waarop het overgebracht werd.
Ревю => http://justonebooklover.blogspot.com/... ~ ~ ~ "Chatroom" е книга за реалността на днешния млад човек - поколението Z, родило се в света на технологиите, където всичко, включително комуникацията, се случва в интернет. Книгата представя опасната страна на този тип комуникации и насочва вниманието на тийнейджърите към бдителността, която трябва да имат. Защото в интернет всеки може да бъде когото си поиска. Опасността, дебнеща в мрежата, отвежда и до още една сериозна тема - тази за детската порнография, която сякаш е тема табу, но е съществуващ проблем от вчера, днес и утре, с който светът трябва да се пребори.
Boeiend boek vooral als je weet dat het een waargebeurd verhaal is. De twee hoofdpersonages Floor en Marcia vond ik af en toe wat naief maar natuurlijk kan dat ook wel als je pas vijftien jaar bent.
Ik denk dat dit echt een goed boek is om als ouders aan je kind in die leeftijdsgroep te laten lezen. Het laat op een leuke manier zien wat de gevaren van het internet en chatten is. Aanrader dus!
was niet echt mijn genre van boeken maar was wel heftig. als de jeugd dit leest kunnen ze er wel van leren aangezien er staat in het begin dat het gebaseerd is op waargebeurde feiten. las vlotjes
Wauw wat een boek... moet het even laten bezinken.
In het begin moest ik soort van inkomen in het verhaal. Wellicht omdat ik te weinig het verhaal bekeek vanuit de positie van deze personages.
Na dit besef werd ik opgezogen in het boek. Was beeldend beschreven. Heel heftig maar tegelijk ook een beeldvorming hoe het er in chatrooms aan toe kan gaan.
Dit was een van mijn favoriete boeken toen ik op de middelbare school zat, daarom ben ik het gaan herlezen. Ondanks dat het enigszins verouderd is (msn, mailen, enz.) blijft het een waardevol jeugdboek over hoe snel het uit de hand kan lopen als je te naïef bent op het internet.
Dit is eigenlijk een boek voor jongeren. Toch is het voor volwassenen ook leuk om te lezen. En als je kinderen hebt in de tienerleeftijd is het zeker een aanrader. Hoewel het boek ietwat verouderd is, is het onderwerp nog wel actueel. In het boek wordt bijvoorbeeld gesproken over chatten via msn. Inmiddels zijn daar andere kanalen voor. Dat je online moet oppassen met wat je doet is echter nog wel actueel. Het eerste deel wordt vanuit de meisjes verteld. Dat leest heel vlot. Het tweede deel wordt vanuit de politie verteld, die onderzoek doet. Dat deel leest iets minder vlot. Toch bleef ik lezen, omdat ik wilde weten hoe het afliep. Het boek heeft een duidelijke boodschap en die wordt op een leuke manier verteld.
Книгата ми хареса, но не мога да кажа, че ме впечатли, даже на места очаквах да има повече напрежение, да очаквам нещо различно или дори някакъв обрат, но уви не стана така. Допадна ми това, че е действителен случай и до някъде съвпада със съвременността. Затова й давам тази оценка📖
Dit boek is een harde les voor marcia en floor, maar ook voor alle andere meiden die denken te chatten met een leeftijdsgenoot. En ondanks alle waarschuwingen gebeurt het toch nog steeds te vaak dat ze met een heel iemand anders chatten en ergens afspreken. Soms met een verkeerde afloop.
Het boek las super makkelijk weg, maar was zo nu en dan wel voorspelbaar. Voor nu zeg ik dat ik wel meer boeken wil gaan oppakken van deze schrijfster.
Ik wou Helen Vreeswijk nog een kans geven na het laatste boek dat ik van haar en Dirk Bracke had gelezen. Jammer genoeg was dit enorm teleurstellend. Het verhaal is niet bepaald origineel of spannend, ondanks dat het wel op een vlotte manier geschreven is. Ik zal vanaf nu dan ook geen boeken meer van deze schrijfster lezen.
Откъдето и да започна все няма да ми е лесно, защото книгата не е лесна, историята е трудна и това е така защото е по-истински случай. Историята която ни предлага авторката е написана с цел да предупреди всички млади хора и да ни накара да се замислим и да си дадем сметка че опасността дебне зад всеки ъгъл. От нищо не сме защитени и както е известната приказк�� че ако не ние, няма кой да ни помогне, то тук се вижда че и сами може да си навредим като сме невнимателни, наивни и не мислещи трезво.
Да, вярно е че Марсия и Флор са само на 15 години, но все пак си мисля че можеха да бъдат малко по-внимателни. Марсия е тази която е по-отворената и по-дръзката, а Флор по-затворена и в повечето случай първо мислеща, но пък как да остави приятелката си сама.
Да кажем че всичко в началото бе горе-долу добре, двете момичета комуникираха с момчета само по-интернет и нищо повече. Както споменах Марсия е по-дръзката от двете, тя започва да си пише с момче което на пръв поглед изглежда доста съмнително и двамата правят пред камерата неща за които семейството й ни най-малко не подозира, само Флор и все пак това не е достатъчно.
След известно време някак си, уж съвсем случайно, Флор получава покана за пробна фотосесия от Агенция набираща млади модели. Изпълнена с много съмнения, тя все пак отива на срещата заедно с най-добрата си приятелка. И така на уреченото място двете момичета се запознават с мъж и жена, които на пръв поглед с нищо не показват, колко всъщност са опасни.
На втората им среща вече става голямата беля, завели Марсия и Флор в така нареченото им фото студио, момичетата попадат в капан. Оказва се че попадат в нещо като схема за незаконно снимане на деца и качване на снимките им в "специализиран" за това сайт. След като вече са си свършили работата, извършителите захвърлят момичетата на спирка - полуголи, дрогирани и оставили ги завинаги със срамът и психическия им тормоз от цялата случка.
След като биват намерени от възрастна двойка която се обажда на полицията, започва да тече разследване за да се установи кои са извършителите, какъв е бил мотивът и разбира се да бъдат арестувани и вкарани в затвора.
Тук се появява инспектор Ван Бюрен и малък екип който да бъде на негово разположение за цялото разследване или поне през повечето време. И тук искам да отбележа че авторката е бивша полицейска служителка и това определено си проличава когато се включва полицейският екип, личи си професионализма и тънкостите които има в едно полицейско разследване. Изпълнено с рационално мислене, проследяване на колата, обажданията, разпити и какво ли още не... а в това време главният виновник през цялото време си мисли че е бил перфектен в престъплението си.
Стигаме до финала, където само ще кажа че ми хареса, останах доволна и много ми се иска като цяло да не се случват такива неща, но за съжаление знам че няма как да се случи. Но пък поне нека повечето такива случки да получат справедлив край.
"Chatroom" е книга за реалността и това как не трябва да се доверяваме на непознати хора, показва колко опасно място може да бъде интернет пространството и също така на едно разбито завинаги приятелство и болката от преживяното. Стилът на писане на авторката е силно въздействащ, през цялото време още от първата страница се усещаше напрежение че ни очаква нещо наистина опасно и също така смятам че е лесно достъпен за читателя. Освен че историята много ми хареса и ме накара да се замисля още повече за доста неща, другото което също ми харесва е корицата. Смятам че нашата корица е по-добра от оригиналната. Корицата е дело на Златина Гочева, а превод от нидерландски - Василка Ванчева.
Chatroom, geschreven door de Nederlandse auteur Helen Vreeswijk. Ook al is het iets verouderd, chatten gaat tegenwoordig via andere kanalen dan MSN, het blijft een belangrijke waarschuwing en actueel.
De vriendinnen Marcia en Floor komen via een chatroom in aanraking met een modellenbureau. Waarschijnlijk denk je dan al: dit gaat fout, wat ook zo is, maar op het eerste én tweede gezicht leek het een oprecht contact te zijn. Een van de vriendinnen vertelt over het bureau aan haar moeder en samen bekijken ze de website. Een eerste fotoshoot is midden in een park en geeft dus een vertrouwd gevoel. Helaas hebben de meiden het later fout. Het eerste deel van het boek wordt verteld vanuit de meiden, later vanuit de politie en het onderzoek. Het gaat om een waargebeurd verhaal. De hoofdpersonen zijn goed en realistisch uitgewerkt en het leest erg vlot door. Volgens mij heb ik het boek in twee dagen uitgelezen.
Als je tieners in huis hebt of zelf een tiener bent, dan is het niet verkeerd om dit boek te lezen. Misschien dat even uitgelegd moet worden van MSN is en het is ook echt wel een heftig verhaal, maar een goede waarschuwing die nog steeds je ogen kan openen.
Een spannend en goed doordacht boek! Dit is de tweede keer dat ik dit boek lees en het is nog steeds even goed! Chatroom bevat een mooie dosis spanning en soms komt ook de lezer met vragen te zitten. Het verhaal is mooi uitgewerkt en er is oog voor detail. De waarschuwing die het boek bevat wordt op een originele manier naar voren gebracht. Ook de achtergrondverhalen van de personages worden bondig beschreven. Vijf sterren voor dit top boek!
I am surprised that the book is so underrated because for me it was truly amazing written. I think also that the book could be really helpful for young teenagers who step into the mysterious and dangerous digital world where no one is secured. I found the case, that was this about, something usual, that typically happen, and it's nothing that we didn't heard of before but, as I said, for young people is highly recommended.
ik moest dit ooit voor school lezen en nee man echt ni goed hahaha like oke ik snap da personages domme beslissingen maken voor spanning en tbh mensen maken domme beslissingen, ma dit was gwn derover xd
i have no words this mf book is a masterpiece WOOW literally took it from the school because i finished my test too early and this might be the best book i’ve read
Chatroom е роман, който се докосва до една от най-наболелите и актуални теми в съвременното общество – опасностите, които крие интернет пространството, и по-специално уязвимостта на децата в него, хищниците, които се възползват от доверчивостта на децата и младежите. Посланието на романа е недвусмислено: необходимо е да възпитаваме дигитална култура, да учим децата да бъдат внимателни, критични и да не вярват безрезервно на всяка онлайн връзка. Автора успява да покаже как доверчивостта и желанието за близост могат да превърнат онлайн комуникацията в капан. Поставят се важни въпроси за границите на доверието, за манипулацията в мрежата и за нуждата децата да бъдат научени да бъдат предпазливи, критични и съзнателни. Като читател книгата ме задържа с напрегнатата си атмосфера и с реалистичните ситуации, които звучат плашещо достоверно. Въпреки това финалът остави у мен смесени чувства. Очаквах повече яснота и завършеност, много въпроси останаха без отговор, а част от важните линии около главните персонажи сякаш бяха изоставени. Вместо да получа развръзка за тях, авторката е включила детайли, които ми се сториха излишни. Въпреки това бих препоръчала книгата, интернет е неотменима част от живота ни, но именно книги като тази напомнят за тъмната му страна и за необходимостта от внимание и осъзнато поведение.Именно заради това вярвам, че романът има силата да бъде не просто четиво, а предупреждение и урок.
„През целия си живот съм писала за престъпления, извършвани от деца или спрямо деца. За дела, които са ме впечатлявали, а понякога и оставяли безмълвна. Защото да четеш значи да знаеш, да знаеш значи да разпознаваш, да разпознаваш значи да предотвратяваш.“
Het boek is geschreven door Helen Vreeswijk, een Nederlandse auteur. Het is geschreven in 2007. Het is gebaseerd op waargebeurde feiten.
‘Chatroom’ vertelt het verhaal van 2 meisjes Marcia en Floor die door een chatroom in contact komen met een modellenbureau. Floor maakt al snel een account aan op de chatroom door het vele gezaag van Marcia, ze krijgt een bericht van een modellensite en vragen haar of ze aan een fotoshoot wil meedoen in het park samen met haar vriendin. Er gebeuren allerlei vreemde dingen op de fotoshoot die de meisjes niet verwacht hadden. Ze worden al snel bewusteloos gevonden aan een bushalte en ze worden door omstaanders naar het ziekenhuis gebracht. De politie neemt de zaak in handen en al snel word de dader opgepakt. Voor de meisjes is het te laat want hun foto’s zwerven al rond op het internet maar ze zijn blij dat ze de dader te pakken hebben. Dit zal hij niet meer bij een ander meisje kunnen doen.
Het boek las erg vlot en het is een aanrader voor jongeren van mijn leeftijd. Dit is een boeiend boek omdat je weet dat het een waargebeurd verhaal is. Het was spannend en heftig om te lezen. Vanaf de eerste pagina wil je blijven lezen en dat doe je ook. Het boek bevat 327 pagina’s en dit heb ik uitgelezen op 6 dagen tijd.
Kortom, ‘chatroom’ is één van mijn lievelingsboeken die ik tot nu toe al gelezen heb, de personages zijn goed uitgewerkt. Het laat de lezers soms met spanning zitten en dit vind ik fantastisch. Het is zeker een aanrader om dit boek te lezen.
Biografie Helen Vreeswijk: Helen vreeswijk (Den Haag, 1 maart 1961 - Kerk-Avezaath, 31 oktober 2016) was een nederlandse jeugdauteur. Vroeger had ze het moeilijk op school omdat ze dyslexie had en begon toen ook al haar eigen verhalen op te schrijven. Later wou ze schrijfster worden of politieagente worden. Ze werkte eerst dus bij de politie en op 1 januarie 2011 is ze ermee gestopt. Na dat is ze beginnen boeken schrijven over dingen die ze heeft meegemaakt als rechercheur en ervaringen van mensen die ze hielp. Vreeswijk was getrouwd en heeft 2 dochters. Ze woonden in een klein dorpje in de gemeente Buren in Gelderland. In mei 2014 maakte ze bekend dat ze leed aan borstkanker en stierf eraan op haar 55ste.
Vijf vragen voor de auteur:
1) Waarom hebt u dezelfde plaats gekozen waar het verhaal zich afspeelt dan u werkelijke woonplaats?
2) Is het doel van het verhaal om mensen te waarschuwen voor de mogelijke gevaren van het internet of vooral omdat u u ervaringen wilt meedelen als rechercheur?
3) Hoe komt het dat de twee hoofdpersonage's ( Marcia, Floor) totaal tegenovergstelde karekteristieken hebben maar toch in hetzelfde probleem belanden?
4) Hoe geraakte Teunis Johannes Moersel (Hans Groesbeek) en mevrouw Moersel ( Sabrina) aan GHB?
5) Waarom hebt u besloten dat op het einde van het verhaal de twee beste vriendinnen elkaar niet meer spreken over niet meer zien?
Het verhaal gaat over twee tienermeisjes die via chatrooms andere (oudere en niet van hun school) jongens willen ontmoeten. Beide meisjes krijgen berichten van perverten als van vriendelijke jongens (die meestal uiteindelijk ook seksuele bedoelingen hebben) als van een modellenbureau die hun graag zouden willen recruteren. De meisjes zijn heel gewillig en gaan direct in op het bod, wat ze niet mochten doen. Ze komen snel in de problemen en geraken er niet uit.
Toen ik het boek vast had, begon ik er al direct in te lezen. Helen Vreeswijk is altijd al één van mijn favoriete auteurs geweest, dus ik vond het een beetje jammer dat het einde zo zwak was. Maar alleszins heb ik weg genoten van het boek te lezen en zelf een beetje uit te zoeken wie de dader was zoals in haar ander boek “De Stalker”. Maar dat was hier dan al helemaal niet van toepassing, wat ook jammer was.
Wat ik wel heel leuk vond aan het boek is dat ze zichzelf in het boek verwees. Want ze was ook een recherche in Nederland terwijl ze haar verhalen schreef over de misdaden dat er werden gepleegd. Ik vind het verhaal zeer realistisch en het is waarschijnlijk ook nog waar gebeurd. Want iedereen kent wel iemand in hun netwerk dat zoiets heeft voorgehad of zou kunnen voorhebben.
Na lange tijd weer een boek gelezen van Helen Vreeswijk. Eerder las ik Loverboy, en dat maakte indruk. Nu was ik benieuwd naar Chatroom, maar eerlijk gezegd viel dit boek me een beetje tegen. Ik miste de spanning die ik eerder wel voelde bij haar werk, en de hoofdstukken vond ik vrij lang. Halverwege ben ik dan ook overgestapt van meelezen naar alleen luisteren.
Wat ik wél sterk vond, was het thema: de gevaren van online chatten. Zeker in de tijd waarin social media net opkwam, was dit een belangrijk onderwerp om bespreekbaar te maken.
Flaptekst: Verscholen achter hun anonimiteit surfen Floor en Marcia op internet op zoek naar leuke jongens. Ze maken een profiel, veranderen hun naam, leeftijd en zelfs uiterlijk. Maar zij zijn niet de enigen die niet eerlijk zijn… Wat begint als een spannend avontuur verandert al snel in een nachtmerrie wanneer ze besluiten hun online droomprins in het echt te ontmoeten.
Силно въздействаща книга! Книга, затова как не трябва да спираме да говорим с децата си. Книга, затова как не трябва да повтаряме на децата си как не ги бива в едно или друго, или да ги упрекваме, че не правят онова, което ние смятаме за редно, защото в стремежа си да ни докажат, че не сме прави, последиците могат да са много грозни... Книга за взаимоотношенията в семейството, за приятелството, за неизживените родителски мечти, за неразбраните и отхвърлени нужди като топлина, обич и разбиране. Книгата заслужава много повече внимание и много по-силен отзвук, книга, която трябва да прочете всеки родител и всеки тийнейджър, а и не само...
Het is toch super fijn als iemand je wijst op de gevaren die het internet kent. Tieners kunnen heel erg naïef zijn en ouders laten tegenwoordig ook veel toe en letten niet meer goed op de veiligheid van hun kroost. Wil wel zeggen dat niet alle ouders zo zijn want er zijn er genoeg die wil om de veiligheid van hun kroost denken. Normaal kan ik mijn eigen heel goed plaatsen in de personages plaatsen maar deze reis helaas niet. Helaas kon dit boek mij niet echt goed pakken en vind ik hem persoonlijk niet echt prettig weg lezen.
Ich finde das Buch ist gut geschrieben. Man kommt gut mit und es ist auch spannend.
Es ist ein sehr wichtiges Thema! Ich würde mich freuen, wenn solche Bücher als Schullektüren verwendet werden würden um mehr darauf Aufmerksam zu machen. Ich bin mir sicher dass in Deutschland auch schon öfter sowas vorgefallen ist.
Was ich sehr traurig finde ist, dass solche Täter wenn überhaupt nur paar Jahre ins Gefängnis müssen. Wenn man bedenkt, mit was für Schäden die Opfer zurückbleiben , wäre es toll wenn die Täter für immer eingesperrt werden (leider wunschdenken)
Een boek die makkelijk te lezen was met een droevig verhaal wat helaas nogsteeds de werkelijkheid is. Ik vond het wel een beetje voorspelbaar.. wel had ik verwacht dat we iets meer over Erik zouden horen en dacht ik eerlijk gezegd dat hij ook een verkeerde jongen zou zijn. Wel vind ik het raar dat op het einde haar moeder hem had uitgenodigd thuis zonder dat Marcia het wist.. terwijl ze zelf ervoor koos om geen contact te hebben en hij ook veel seks gerelateerde dingen vroeg wat ook echt niet oke was😬😬
Jammer dat je niet weet wat de gevangenisstraf is die ze hebben gekregen 🥲
This entire review has been hidden because of spoilers.